Ανταπόκριση από την πορεία, Πέμπτη 8/4

Η φωτογραφία αναδημοσιεύεται από το Indymedia

Και τώρα που χωνέψαμε τον εορταστικό οβελία, πήραμε πάλι τους δρόμους. Κάπως έτσι ένιωσαν πολλοί και πολλές από εμάς που κατεβήκαμε στην πορεία που καλέστηκε από τον Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων χθες το απόγευμα ενάντια στα φορολογικά μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Είχαμε να κάνουμε με άλλη μια διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας. Το περιεχόμενο της πορείας αδιάφορο αφού δεν υπήρχε εντός και πέριξ της πορείας ώστε να μεταδίδεται, η δυναμική της από πριν καταδικασμένη και η στόχευσή της ακόμα αναζητείται.

Περίπου 800 διαδηλωτές ξεκίνησαν άψυχα από τα Προπύλαια με στόχο να κάνουν τον γνωστό κύκλο Προπύλαια-Βουλή-Προπύλαια. Τα πανό λιγοστά, και πέρα από τα πανό 4-5 (Σύλλογος Μεταφραστών, Βιβλιοϋπάλληλοι, Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών κ.α.) πρωτοβάθμιων σωματείων υπήρχαν και ισάριθμα πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων. Στην κορυφή της πορείας ένα πανό με υπογραφή Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων το οποίο κρατούν 10-15 μεσήλικες συνδικαλιστές αριστερών –κοινοβουλευτικών ή μη – οργανώσεων που το άτομό τους «εκπροσωπεί» και ένα πρωτοβάθμιο σωματείο. Και τα εισαγωγικά αυτά είναι που κάνουν την κατάσταση λίγο αρρωστημένη. Εντέλει ποιοι κάλεσαν αυτήν την διαδήλωση και ποιοι καθόρισαν το περιεχόμενό της και τη στόχευσή της; Κάποια – έστω λίγα – πρωτοβάθμια σωματεία; Πολιτικές οργανώσεις διαμέσου των σωματείων που «ελέγχουν»; Μια χούφτα συνδικαλιστών που και καλά εκπροσωπούν τα σωματεία τους; Ή κάποιοι έδεσαν σκοινί κορδόνι τις μαλακίες της ΑΔΕΔΥ και της βγάζουν τη λάντζα; Και όλα αυτά δεν βαραίνουν μόνο αυτούς που βγάζουν μια ανακοίνωση και λένε «ελάτε…μπλα,μπλα,μπλα…», αλλά και αυτούς που κατεβαίνουν από … συνήθεια.

Πάντως το κλίμα της διαδήλωσης δεν μας μετέδωσε τη θέρμη και την αγωνία εργαζομένων που στελεχώνουν τα πρωτοβάθμια σωματεία τους, συντονίζονται με αντίστοιχα άλλα σωματεία και προσπαθούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Αντίθετα, είδαμε συνδικαλιστικά στελέχη πρωτοβάθμιων σωματείων που «έχουν την κατάσταση στα χέρια τους» αφού είναι και εκλεγμένοι να κάνουν το κομμάτι τους. Τώρα ποιο είναι το κομμάτι τους δεν ξέρουμε. Καμιά θέση σε Κεντρικές επιτροπές οργανώσεων; Κομματικά οφίτσια; Το μέλλον του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑς; Πάμε παρακάτω.

Όταν η διαδήλωση έφτασε στο Σύνταγμα (πιο πριν η πορεία ήταν ένας συλλογικός περίπατος και τα πηγαδάκια αφορούσαν τις διακοπές του Πάσχα) βλέπουμε τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ και τους συγκεντρωμένους ν’ ακούν τις ομιλίες στελεχών του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ. Είναι σαφώς περισσότεροι και η περιφρούρηση των ΚΝΑΤ εμφανώς στήνεται κάθετα στην Όθωνος και μπροστά από τη Μεγάλη Βρετανία υπονοώντας ότι «από εδώ δεν περνάτε». Η έκπληξη έφερε το γέλιο και το γέλιο αντί για οργή έφερε την αντίληψη της ξεφτίλας. Συνδικαλιστές πανικοβλημένοι να κοιτάζονται μεταξύ τους και οι υπόλοιποι να περιμένουν. Ούτε συνθήματα οργής για τον ολοκληρωτισμό που στεκόταν απέναντί μας ούτε καμία διάθεση για χιούμορ έστω. Κακήν κακώς τα πανό πάνε να κάνουν κύκλο μέσω της Φιλελλήνων και φτάνουν δίπλα στη στάση του τραμ. Πέρα από την αλυσίδα των ΚΝΑΤ στο βάθος, τώρα ανάμεσα μας υπάρχει και μια αλυσίδα των ΜΑΤ: 2 σε 1 δηλαδή. Και ξαφνικά η ιστορία επιταχύνεται, κάνει βόλτες πίσω-μπρος και σκάει στα μούτρα σου. Το ΠΑΜΕ αταλάντευτα να φωνάζει «τώρα με το ΠΑΜΕ αντίσταση και πάλη». Και οι αριστεροί συνδικαλιστές να απαντούν ανερυθρίαστα «ο μόνος δρόμος είναι ΕΝΟΤΗΤΑ και πάλη» και όλο και να πλησιάζουν τα μπλοκ του ΠΑΜΕ τα οποία όλο και προχωρούν ώστε να διαλυθούν προς την Πανεπιστημίου.

Ύστερα, από 20-25 χρόνια υπερεπαναστικής ρητορικής, αγωνιστικής φρασεολογίας και ανυποχώρητου αγώνα για τη συγκρότηση του 3ου πόλου του εργατικού κινήματος, κάποιοι συνδικαλιστές μετατρέπονται σε ουρά του ΠΑΜΕ και μάλιστα με «δυσμενέστερους όρους» απ’ αυτούς που βάζει και ο ΣΥΡΙΖΑ για την ιερή αριστερή ενότητα. Ο συνδικαλισμός έχει και αυτά τα αδιέξοδα, βλέπεις: να γλείφεις εκεί που έφτυνες μέχρι χθες. Μετά τα μπλοκ της ΓΣΕΕ κάποιοι θέλουν να «ριζοσπαστικοποιήσουν και τα μπλοκ του ΠΑΜΕ. Καλή τύχη, λοιπόν, στο δύσκολο έργο σας!

Η διαδήλωση διαλύεται μπροστά από την Βουλή ενώ η μπροστινή ντουντούκα φωνάζει : «το επόμενο ραντεβού συντονισμού θα γίνει-τότε-εκεί και παρακαλούνται ΕΝΑΣ εκπρόσωπος από κάθε σωματείο να συμμετάσχει». Ό,τι συνέβη στην χθεσινή πορεία συνοψίζεται σ’ αυτή τη φράση. Καληνύχτα και καλή τύχη!