Πέμπτη (7/4), πρώτη μέρα της απεργίας, ο Θεοχάρης Φιλιππόπουλος ιδιοκτήτης των “Αττικών Εκδόσεων” περνάει, παρουσία της αστυνομίας, μέσα από το ανθρώπινο τείχος της απεργιακής περιφρούρησης που υπήρχε έξω από το κτίριο.
Στο αίτημα των απεργών να πάρει πίσω τις απολύσεις, αρχικά απαντάει ότι δεν έχει πραγματοποιήσει, στη συνέχεια ότι οι τελευταίες δεν ήταν επιλεκτικές αλλά τυχαίες, αποδίδει τις μειώσεις μισθών στη δύσκολη συγκυρία και σε σχετικές ερωτήσεις που αφορούν τον πλούτο του απαντάει με αποστροφή. Ανάλογα και σε ερώτηση για τις επενδύσεις του στα Βαλκάνια, λέγοντας ότι όλα αυτά δεν ισχύουν.
Στην πραγματικότητα, το ζήτημα δεν είναι ότι όλα τα παραπάνω ισχύουν, αλλά το ότι ισχύουν πολύ περισσότερα πράγματα από αυτά που φαίνονται ή είναι γνωστά. Την ίδια ώρα που οι μεγαλοεκδότες του Περιοδικού Τύπου κλαίγονται «θυσιάζοντας εργαζόμενους» και μισθούς στο βωμό της μείωσης των κερδών τους, αυτοί επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους, απολαμβάνουν δάνεια και εξακολουθούν να πλουτίζουν, αποσαφηνίζοντας πλήρως τι εστί εκείνο το πρόσφατα γεννημένο ρητό «η κρίση κρύβει ευκαιρίες».
Φιλιππόπουλος, Λυμπέρης, Κωστόπουλος ακολουθούν τις ίδιες ακριβώς μαφιόζικες τακτικές για να αυγατίσουν τα πλούτη τους πάντα συνοδευόμενες από την αιματηρή σφαγή των εργαζομένων. Η έρευνα του «Παρατύπως» για την οικονομική κατάσταση των «Αττικών Εκδόσεων» που αναδημοσιεύουμε είναι αποκαλυπτική. Το ίδιο και ανάλογη έρευνα για τα οικονομικά στοιχεία των εκδόσεων Λυμπέρη:
Μείωση κόστους μισθοδοσίας κατά 12% στον Όμιλο και κατά 24% στην μητρική εταιρεία των Αττικών Εκδόσεων το 2010 κατέγραψαν οι οικονομικές καταστάσεις του Ομίλου που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα. Κι αυτά πριν την οριζόντια εκβιαστική μείωση 10 – 15% που επέβαλλε η επιχείρηση φέτος, προκαλώντας την σοβαρή αντίδραση των εργαζομένων.
Στις οικονομικές καταστάσεις καταγράφεται μείωση του τζίρου του Ομίλου 15,09% σε σχέση με το 2009, που όπως εξηγείται οφείλεται κυρίως σε μείωση των διαφημιστικών εσόδων, των εσόδων κυκλοφορίας των ειδικών ενεργειών των τηλεοπτικών περιοδικών Τηλεθεατής και Τηλέραμα και γενικώς των εσόδων κυκλοφορίας στο εξωτερικό και το εσωτερικό.
Η πρώτη παρατήρηση που έχουμε να κάνουμε εξετάζοντας τα οικονομικά στοιχεία είναι το πολύ μικρό μισθολογικό κόστος του Ομίλου. Το σύνολο του κόστους μισθοδοσίας (μαζί με τις εργοδοτικές εισφορές και τις αποζημιώσεις και μαζί με τις αμοιβές των έμμισθων στελεχών της εταιρείας, που φυσικά αμείβονται με πολλαπλάσιους μισθούς από τον μέσο όρο των εργαζόμενων) επιβαρύνει τα συνολικά έξοδα του Ομίλου κατά 17%. Αν αυτό το κονδύλι μειωθεί π.χ. κατά 10%, το όφελος που θα προκύψει δεν θα είναι μεγαλύτερο από 1,7%. Θέλουν να μας πείσουν πράγματι οι εκδότες ότι με μια τέτοια εξοικονόμηση θα σώσουν τις εταιρείες τους;
Πού πήγαν τα λεφτά; Περίπου 1,5 εκατ. ευρώ εξοικονόμησε από το κονδύλι της μισθοδοσίας του ο Όμιλος των Αττικών Εκδόσεων το 2010. Πού πήγαν αυτά τα χρήματα;
– Μήπως για να σωθούν οι θέσεις εργασίας; Μέσα στο 2010 καταργήθηκαν 63 θέσεις εργασίας (το 13% του συνόλου), το 2009 που ήταν και κερδοφόρα χρονιά είχαν καταργηθεί άλλες 100 και φυσικά η εταιρεία συνεχίζει και το 2011 να απολύει εργαζόμενους.
– Ή για να σωθούν τα περιοδικά; Αυτά συνεχίζουν να εκδίδονται και, αν και η κυκλοφορία τους είναι μειωμένη δεν παύουν να φέρνουν έσοδα από πωλήσεις και διαφήμιση.
Όλα δείχνουν ότι η μείωση του κονδυλίου της μισθοδοσίας χρησιμοποιείται για τους «επενδυτικούς σκοπούς» των μετόχων:
• 700.000 ευρώ πήγαν για αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της θυγατρικής στη Σερβία
• 220.000 ευρώ για την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στη Ρουμανία
• 265.980 ευρώ για την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Ράδιο Ζήτα
• 65.220 ευρώ για την εξαγορά μετοχών της θυγατρικής Έμφασις ΑΕ
• Και κάτι… ψιλά για την εξαγορά άλλων μετοχών
Σύνολο: 1.251.200 ευρώ και κάτι ψιλά, χρήματα που στοίχισαν θέσεις εργασίας και μειώσεις μισθών, επενδύθηκαν για σκοπούς που δεν πρόκειται να εξηγήσουν ποτέ οι μέτοχοι του ομίλου.
Κι αφού έκλεισε την οικονομική του χρονιά τακτοποιώντας λογιστικά τους ισολογισμούς του ο Όμιλος είπε να μειώσει κι άλλο τους μισθούς των υπαλλήλων του οριζόντια και να εξαγοράσει και το υπόλοιπο ποσοστό του Τηλεθεατή που κατείχε τρίτος μέτοχος, καταβάλλοντας 2,1 εκατ. ευρώ!
Οι επικεφαλής του Ομίλου χρησιμοποιούν τα κονδύλια που εξοικονομούν από τις μειώσεις μισθών και τις απολύσεις για να… περιφρουρούν τα κέρδη τους. Κέρδη χονδρά, όπως έχουμε ξαναγράψει έδω:
• 6 εκατ. 958 χιλιάδες ευρώ το 2007
• 5 εκατ. 115 χιλιάδες ευρώ το 2008, και
• 1 εκατ. 110 χιλιάδες ευρώ το 2009.
Αντί να χρησιμοποιήσουν αυτά τα κέρδη για τις όποιες επενδύσεις τους, οι μέτοχοι φρόντισαν να τα εξασφαλίσουν στα ταμεία των… overseas εταιρειών τους:
– στην αγνώστων λοιπών στοιχείων Palladion Services Ltd, η οποία απέκτησε μόλις στις 27/12/2010 το 18,68% των Αττικών Εκδόσεων από την Capital Publications, η οποία την ίδια μέρα το είχε αποκτήσει από την Global Publishing, όταν αυτή η τελευταία λύθηκε
– στην Asoka Holdings Ltd με έδρα τη Λευκωσία
– και στην Mondadori International με έδρα το Λουξεμβούργο.
Χρήματα που αποκόμισαν τις χρυσές εποχές της διαφήμισης και της αυξημένης κυκλοφορίας των ιλουστρασιόν εκδόσεών τους, αντί να τα επενδύσουν για το μέλλον τα έστρεψαν σε αμφίβολης σκοπιμότητας επεκτάσεις στα Βαλκάνια και αλλού.
Ο κίνδυνος του… balloon
Κινδυνεύουν πράγματι οι εκδόσεις και οι υπόλοιπες δραστηριότητες του Ομίλου;
– Κάποιες ναι. Είναι οι φούσκες των Βαλκανίων, όπως στη Ρουμανία, στην οποία επένδυσαν πριν μερικά χρόνια μαζί με τον έτερο μεγάλο εκδότη του κλάδου μας τον κ. Πέτρο Κωστόπουλο της ΙΜΑΚΟ και τώρα ψάχνουν να βρουν τρόπο να την… κάνουν.
– Άλλες όχι. Όπως ομολογούν στις οικονομικές καταστάσεις τους οι μέτοχοι «το 53,84% του κύκλου εργασιών του Ομίλου προέρχονται από έσοδα κυκλοφορίας των εντύπων εντός Ελλάδος και εισπράττεται μετρητοίς» και άρα δεν υπάρχει «πιστωτικός κίνδυνος».
Ποιος είναι, λοιπόν, ο πραγματικός κίνδυνος; Το… balloon. Ναι, σωστά διαβάσατε, είναι το ομολογιακό δάνειο που είχαν συνάψει με την Τράπεζα Πειραιώς το 2006 ύψους 18 εκατ. ευρώ και λήγει τον Σεπτέμβριο 2011. Το ποσόν που πρέπει να καταβάλλουν ως τελευταία δόση (balloon – μπαλόνι δηλ. στην οικονομική ορολογία) είναι 6,4 εκατ. ευρώ. Και φυσικά δεν έχουν σκοπό να τα καταβάλλουν από τα κέρδη των προηγούμενων ετών. Μπαίνουν, λοιπόν, στη διαδικασία των επαναδιαπραγματεύσεων, με ό,τι επιβάρυνση σημαίνει αυτό.
Δάνεια που συνήφθησαν τις εποχές των αλόγιστων επενδύσεων στα Βαλκάνια υποθηκεύοντας το μέλλον των εταιρειών, για τις οποίες υποτίθεται ότι κόπτονται τώρα, υποθηκεύοντας τις ζωές εκατοντάδων εργαζομένων.
Ο τρόπος γνωστός. Στήνουν μια εταιρεία στην Κύπρο (όπως ακριβώς και ο Όμιλος Λυμπέρη), όπου προφανώς οι φορολογικές επιβαρύνσεις είναι ευνοϊκές και μέσω αυτής στήνουν την αυτοκρατορία τους στα Βαλκάνια. Μόνο που επειδή στην Κύπρο η εταιρεία τους πιθανόν διαθέτει απλώς μια διεύθυνση, παίρνουν δάνεια με εγγύηση της μαμάς- εταιρείας. Έτσι το 2008 η «κυπριακή» θυγατρική Civico Ltd (που έχει ως αντικείμενο διανομή τηλεοπτικού προγράμματος) πήρε κι άλλο ομολογιακό δάνειο 3,8 εκατ. ευρώ (από αυτά χρωστάνε ακόμα τα 2,8 εκατ. ευρώ) από την Τράπεζα Πειραιώς με εγγύηση των Αττικών Εκδόσεων, για να επενδύσει σε μια άλλη «κυπριακή», την Bandos Ltd. Πραγματικό κουβάρι, που στήνεται για να αποφεύγονται φορολογικές επιβαρύνσεις και να χρεώνονται με έξοδα οι εταιρείες με έδρα την Ελλάδα.
Τα 388.000 ευρώ έκτακτη φορολογία που πλήρωσαν πέρυσι (βάσει του φόρου κερδοφορίας που επέβαλλε στις μεγάλες επιχειρήσεις η κυβέρνηση Παπανδρέου, πριν αρχίσει την επιδρομή στο εισόδημα των εργαζομένων), είναι ένα καλό κίνητρο για να εμφανίσουν φέτος ζημιές και να σπρώξουν αλλού κεφάλαια.
Μέρος αυτών των ενδο-ομιλικών συναλλαγών αποτυπώνεται στις οικονομικές καταστάσεις των Αττικών Εκδόσεων, όπου οι θυγατρικές εμφανίζονται να χρωστούν στη μαμά – εταιρεία 3,62 εκατ. ευρώ. Χρέη που προφανώς είναι αρκετά επισφαλή, ιδίως αυτά που προέρχονται από τις χώρες όπου οι συναλλαγές δεν γίνονται με ευρώ και άρα όπως ομολογούν κι οι ίδιοι υπάρχει «συναλλαγματικός κίνδυνος».
Αλλά και ο Αντώνης Λυμπέρης του ομώνυμου Ομίλου κόβει τους μισθούς για να χρηματοδοτήσει «νέα επενδυτικά σχέδια» και ωρύεται πως «οι αποζημιώσεις επιβάρυναν τα αποτελέσματα». Έτσι, χάνει στα Βαλκάνια και απολύει στην… Ελλάδα. Διαβάστε εδώ τη σχετική έρευνα του “Παρατύπως”.