Ήταν γνωστός για την αντιφασιστική του δράση και για την καλλιτεχνική του φύση όπου έβγαζε δημιουργικά τις ιδέες του για την αλλαγή αυτού του κόσμου. Λεγόταν Παύλος Φύσσας, ήταν 34 χρονών, κάτοικος Αμφιάλης, παιδί εργατικής οικογένειας που μία ζωή πάλευε για την επιβίωση του και τα πιστεύω του.
Τα μεσάνυχτα της Τρίτης 17/9 καθώς βρισκόταν σε καφετέρια της περιοχής και παρακολουθούσε αγώνα ποδοσφαίρου μαζί με την σύντροφο του και κάποιους φίλους του, αναγνωρίστηκε από γνωστούς φασίστες της περιοχής. Από την λεκτική διαμάχη οι υπάνθρωποι πέρασαν στην «άμεση δράση» καλώντας μία ομάδα κρούσης να παρέμβει. Και το έκανε με δύο μαχαιριές στην καρδιά.
Μπροστά στα ματιά της συντρόφου του και των φίλων του, ομάδα 15-20 ατόμων, ομοιόμορφα ντυμένη, στρατιωτικοποιημένη τους επιτέθηκε με αποτέλεσμα ο Παύλος να καταλήξει μετά από λίγο στο νοσοκομείο.
Ντοκουμέντο 1: Σε όλο το περιστατικό ήταν παρόντες δύο μηχανές της ομάδας Δίας οι άναβάτες των οποίων απλά παρακολουθούσαν τους «αρνητικούς συσχετισμούς δυνάμεων».
Ντοκουμέντο 2: Μετά την προσαγωγή ενός 45χρονου, έγινε και η επίσημη «ανάληψη ευθύνης» από τον ίδιο πως ήταν μέλος της φασιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής.
Ντοκουμέντο 3: Τα τσιράκια των αφεντικών και τα παπαγαλάκια των ήσυχων νοικοκυραίων – άμεμπτοι δημοσιογράφοι έβγαλαν ετυμηγορία…
Ντοκουμέντο 4:
Στο ίδιο κανάλι που έβγαλε την ετυμηγορία ακούστηκε και η μαρτυρία ενός φίλου του αυτόπτη μάρτυρα η οποία είναι ενδεικτική:
«
Πήγαμε να δούμε τον αγώνα Ολυμπιακός- Παρί Σεν Ζερμέν σε μια καφετέρια στο 70ο λεπτό του αγώνα. Απέναντι μας κάθονταν μερικά μέλη της Χρυσής Αυγής. Ούτε μιλήσαμε, ούτε είχαμε ένταση, απλά υπήρχε ένα κλίμα, μια ένταση. Τους βλέπαμε ότι έστελναν μηνύματα. Ο φίλος μου κάποια στιγμή δεν ένιωθε καλά και είπαμε να βγούμε έξω. Έξω βρίσκονταν 3 μέλη της Χρυσής Αυγής. Φορούσαν δερμάτινα γάντια, είχαν ξυρισμένα κεφάλια και φορούσαν μαύρες μπλούζες με μαιάνδρους και στρατιωτικές παραλλαγές, ο ένας μάλιστα κρατούσε και ρόπαλο, ενώ ένας άλλος έπαιρνε συνεχώς τηλέφωνα».
«
Κάποια στιγμή μάλιστα, ήρθε ένας με ένα μηχανάκι, ο οποίος μας παρουσιάστηκε σαν αστυνομικός και μία μίλαγε με εμάς και μία με τους άλλους. Υπήρχε ένταση. Στο τέλος μας είπε ότι όλα είναι εντάξει και μπορούμε να φύγουμε και δεν θα γίνει τίποτα. Εν τέλει δεν ήταν αστυνομικός και μας έλεγε ψέματα. Μετά φύγαμε και πήγαμε σε ένα περίπτερο να πάρουμε μια μπύρα. Ξαφνικά εμφανίστηκαν περίπου 30 άτομα σε μηχανάκια. Ρωτάει ο ένας τον φίλο μου ”είναι αυτή η οδός” και του απαντά: ”αυτή είναι”. Τότε μας την έπεσαν 40 άτομα. Φύγαμε από την απέναντι πλευρά και μας κυνήγησαν. Μας φώναζαν ”κότες”, αλλά ήμασταν μόνο εφτά άτομα μαζί με δύο κοπέλες. Ο Παύλος έμεινε πίσω και άρχισαν να τον χτυπούν. Αυτός που τον δολοφόνησε το έκανε επειδή τον χτυπούσε και δεν έπεφτε. Του έριξε δύο μαχαιριές, μια στην κοιλιακή και μία στην καρδιακή χώρα».
Πορεία μνήμης και οργής το απόγευμα της Τετάρτης 18/9, 18:00, Παναγή Τσαλδάρη 60, Αμφιάλη (Κερατσίνι).