Εκδηλωση – συζητηση: “Διωξεις και λογοκρισια στη βιομηχανια των ΜΜΕ”

 

–  Εκδικητικές απολύσεις λόγω συνδικαλιστικής δράσης: Η περίπτωση της εφημερίδας Documento

–  Γραφειοκρατικός συνδικαλισμός, συνθήκες γαλέρας και αντιστάσεις στα μέσα ενημέρωσης

–   Λογοκρισία από τα «μέσα» & αγωγές και μηνύσεις (SLAPPs) από τα «έξω»

 

Θα ακολουθήσει Ρεμπέτικη Βραδιά

για την κάλυψη των δικαστικών εξόδων απολυμένων συναδέλφων με τους/τις  Juras in Punk

Παρασκευή 19 Απριλίου

Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής Αθήνας
(είσοδος από Μασσαλίας)

στις 20:00

 

Συνέλευση εργαζομένων, ανέργων, φοιτητών στα ΜΜΕ (Κατάληψη ΕΣΗΕΑ)

Η συνενοχη των ελληνικων ΜΜΕ στο εγκλημα στη Γαζα και ο πολεμος της προπαγανδας

Ένα νέο χαμηλό κατάφεραν να κατακτήσουν τα εγχώρια ΜΜΕ, αφού πλέον ξεπλένουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όπως η γενοκτονία που συντελείται στη Γάζα από το κράτος του Ισραήλ. Ο ανηλεής βομβαρδισμός κατοικημένων περιοχών στη Λωρίδα παρουσιάζεται στον καταναλωτή ειδήσεων σαν θέαμα και όχι σαν έγκλημα του Ισραήλ κατά αμάχων, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις τα ελληνικά Μέσα αναπαράγουν ακέραιη την ισραηλινή προπαγάνδα, η οποία προετοίμαζε μεθοδικά το έδαφος για το έγκλημα τις τελευταίες εβδομάδες.

Read more

Η κρατικη δολοφονια στα Τεμπη, ο ρολος των ΜΜΕ και η απεργια-απεργοσπασια

Μετά το φιάσκο του επικοινωνιακού σόου που έστησαν πολιτικοί αρχηγοί και άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι την ημέρα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος – το οποίο δεν ήταν τίποτε άλλο παρά προαναγγελθείσα κρατική δολοφονία δεκάδων ανθρώπων – στα Τέμπη, θα περίμενε κανείς μια σχετική αναδίπλωση από πλευράς τους.

Αλλά, φευ…

Με την αλαζονεία και την υποκρισία που συνοδεύει την Εξουσία, η κυβέρνηση που είχε κηρύξει εθνικό πένθος για το δυστύχημα στα Τέμπη, κατέθεσε την επόμενη μέρα της τραγωδίας ένα πολυνομοσχέδιο που -εκτός του ότι παραδίδει περαιτέρω τις δημόσιες και προστατευόμενες περιοχές της χώρας σε επιχειρηματικά συμφέροντα- προωθεί εκ νέου την ιδιωτικοποίηση ενός ακόμα δημόσιου αγαθού, του νερού.

Επιχειρώντας να εκμηδενίσει το γεγονός ότι η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων ήταν ένας από τους καταλυτικούς παράγοντες που οδήγησε σε αυτό το μακελειό, η ιδιωτικοποίηση του νερού αποτελεί το τελευταίο παράδειγμα αναφορικά με τη συνέχεια της παράδοσης των δημόσιων αγαθών της υγείας, της ενέργειας και της παιδείας σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Για πολλοστή φορά αυτό που διαφαίνεται είναι ότι Κράτος και Κεφάλαιο προχωρούν χέρι-χέρι στην ιδιωτικοποίηση, τη χρηματιστηριοποίηση, την εργολαβοποίηση και την εμπορευματοποίηση των ζωτικών κοινών αγαθών απειλώντας τις ίδιες τις ζωές μας.

Σε αυτές τις πολιτικές έχουν έναν καλό σύμμαχο: Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Read more

Αλληλεγγυη στον αναρχικο απεργο πεινας Γιαννη Μιχαηλιδη

Από τις 23 Μαΐου ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται σε απεργία πείνας, διεκδικώντας την αποφυλάκιση του, μετά από 8,5 χρόνια εγκλεισμού. Ωστόσο, οι δικαστές έχουν άλλη άποψη. Παρά το γεγονός ότι ο Μιχαηλίδης πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις για υφ’ όρων απόλυση, -καθώς έχει εκτίσει τα 3/5 της ποινής που του έχει επιβληθεί, το Δικαστικό Συμβούλιο Άμφισσας έχει απορρίψει δυο φορές το αίτημα του για αποφυλάκιση, ενώ στις 25 Ιουλίου συνεδριάζει το Συμβούλιο Εφετών Λαμίας για να αποφανθεί επί τις έφεσης του συνηγόρου του απεργού πείνας, με την εισαγγελική πρόταση που έγινε στις 6 Ιουλίου να είναι απορριπτική.

Μάλιστα, το σκεπτικό τόσο των απορριπτικών αποφάσεων αλλά και της εισαγγελικής πρότασης στηρίζεται στην αιτιολογία ότι δεν έχει περάσει ικανό χρονικό διάστημα ώστε να «μεταστραφεί» και να σωφρονιστεί και είναι “επικίνδυνος τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων”.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ο Γιάννης Μιχαηλίδης έχει ξεπεράσει τις 50 ημέρες απεργίας πείνας, ζητώντας το αυτονόητο, δηλαδή να αποφυλακιστεί και να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του υπό όρους. Κι ενώ έχει καταφύγει στην απεργία πείνας, στο έσχατο μέσο αγώνα των φυλακισμένων για να του δοθεί αυτό που δικαιούται ως κρατούμενος, τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι τηρούν σιγή ιχθύος, αποκρύπτοντας ακόμα και πορείες που λαμβάνουν χώρα στο κέντρο της Αθήνας.

Μάλιστα, τα ΜΜΕ δεν παραλείπουν, τις λίγες φορές που κάνουν αναφορά στην υπόθεσή του, να του αποδίδουν το προσωνύμιο «τοξοβόλος», για κάτι που συνέβη το μακρινό 2011 κατά τη διάρκεια διαδήλωσης, επειδή σημάδευε τη Βουλή με ένα ψεύτικο τόξο, ενώ γι’ αυτό είχε αφεθεί ελεύθερος μετά τη σύλληψή του. Την ίδια ώρα φυσικά οι δημοσιογράφοι παραλείπουν να αναφερθούν στο άγριο ξυλοκόπημα του Μιχαηλίδη και των υπολοίπων συλληφθέντων μετά τη ληστεία στο Βελβεντό. Μια αστυνομική αγριότητα που αποτυπώθηκε σε φωτογραφίες με τα παραμορφωμένα από τη βία πρόσωπα των συλληφθέντων, αλλά φυσικά ποτέ δεν τιμωρήθηκε – αντίθετα έγιναν βορά προς τέρψη αιμοδιψών τηλεθεατών. Δεν μας εκπλήσσει φυσικά αυτή η επιλεκτική προβολή θεμάτων των καλοταϊσμένων από δημόσιο χρήμα ΜΜΕ, που αποτελούν με όλο και πιο ολοκληρωτικό τρόπο φερέφωνα κράτους και κεφαλαίου.

Και όσο κράτος και δικαστικό σύστημα εκδικούνται τον αναρχικό Γιάννη Μιχαηλίδη, το ίδιο σύστημα που αρνείται την αποφυλάκιση του απεργού πείνας, αποφυλακίζει αμετανόητους δολοφόνους μπάτσους και όχι μόνο.

Ο δολοφόνος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας αποφυλακίζεται, αφότου του αναγνωρίζεται για δεύτερη φορά το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου, άλλωστε ήταν η πρώτη φορά που σκότωσε κάποιον.

Ο δολοφόνος του Ζακ Κωστόπουλου, Αθανάσιος Χορταριάς μόλις δύο μήνες μετά την καταδικαστική απόφαση, αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους αφότου το αίτημά του για αναστολή της ποινής έγινε δεκτό.

Εκτός όμως από αμετανόητους δολοφόνους, το δικαστικό σύστημα αποφυλακίζει και τον καταγγελλόμενο για βιασμό Πέτρο Φιλιππίδη, με ένα πρωτοφανές, μάλιστα, σκεπτικό καθώς θεωρεί ότι δεν είναι επικίνδυνος για την διάπραξη νέων αδικημάτων επειδή είναι ανεπιθύμητος στον τόπο δράσης του και επειδή τα υποψήφια θύματα του γνωρίζουν τη δράση του και είναι “υποψιασμένα”.

Ενώ στο ίδιο μοτίβο, παρά την καταδικαστική απόφαση για δυο βιασμούς ανηλίκων, ο Δημήτρης Λιγνάδης, διορισμένος από την υπουργό Πολιτισμού στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, θα παραμείνει εκτός φυλακής με περιοριστικούς όρους μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης στο Εφετείο.

Την ίδια ώρα, ο Γιάννης Μιχαηλίδης που έχει εκτίσει τα 3/5 της ποινής του εδώ και 7 μήνες, παλεύει για την ελευθερία του έχοντας βάλει το σώμα του μπροστά και την υγεία του σε κίνδυνο, καθώς νοσηλεύεται φρουρούμενος σε ειδικό χώρο-κελί του νοσοκομείου Λαμίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν επετράπη στην προσωπική του γιατρό να τον εξετάσει, παρά μόνο να του μιλήσει μέσα από τα κάγκελα παρουσία μπάτσων, καταργώντας στην ουσία και το ιατρικό απόρρητο.

Μπορεί τα ΜΜΕ να σιωπούν ή να σπεύδουν να συκοφαντήσουν τον αγώνα του αναρχικού Γιάννη Μιχαηλίδη, η αλληλεγγύη όμως προς τον απεργό πείνας εκφράζεται από την πρώτη μέρα της απεργίας του με πολύμορφες δράσεις και παρεμβάσεις σε όλη τη χώρα. Έχουν πραγματοποιηθεί δύο κεντρικές πορείες στην Αθήνα, ενώ το Σάββατο 9 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε πορεία και στη Λαμία, καθώς ο Γιάννης Μιχαηλίδης νοσηλεύεται φρουρούμενος και απομονωμένος σε δωμάτιο του νοσοκομείου της πόλης, ενώ του αρνούνται να έρχεται σε επαφή με οικεία του πρόσωπα.

Ενάντια στην εκδικητικότητα κράτους και αστικής δικαιοσύνης, αλλά και ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων, την Πέμπτη 14 Ιουλίου στις 19:00 στο Σύνταγμα πραγματοποιείται πορεία στο πλαίσιο της 5ης πανελλαδικής ημέρας δράσης αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη.

Ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς αντιπάλους του κράτους,

Άμεση απελευθέρωση του αναρχικού απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη!

Συνέλευση Εργαζομένων/Ανέργων/Φοιτητών ΜΜΕ

 

Με 38 σφαιρες και μπολικο μιντιακο βοθρο

«Είκοσι ετών και σεσημασμένος για κλοπές ο άνδρας που σκοτώθηκε».

«Επίσκεψη Θεοδωρικάκου στους 7 αστυνομικούς που κατηγορούνται για ανθρωποκτονία στο Πέραμα».

Αφού διαβάσαμε 2 χαρακτηριστικούς τίτλους ειδήσεων (λίγα λεπτά μετά το συμβάν ο πρώτος, λίγες ώρες μετά ο δεύτερος) για την κρατική δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη από μπάτσους της ΔΙΑΣ ας ξεκαθαρίσουμε 2 πράγματα για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε απρόσκοπτα. Ο Νίκος Σαμπάνης δεν «σκοτώθηκε». Δολοφονήθηκε από τα ένστολα μαντρόσκυλα τα οποία δρουν με ακριβώς τον ίδιο τρόπο εδώ και δεκαετίες. Τα όπλα σηκώνονται και χρησιμοποιούνται πολύ πιο εύκολα από όσο θέλουν να πιστεύουν οι φιλήσυχοι πολίτες και οι πυλωροί των ΜΜΕ.

Κατά δεύτερον δεν έχει καταγραφεί ποτέ στα χρονικά αρμόδιος υπουργός για ζητήματα ασφάλειας να επισκέπτεται συλληφθέντες μπάτσους που κατηγορούνται για ανθρωποκτονία. Και μάλιστα μία μέρα μετά το περιστατικό και την ίδια μέρα που περιορίστηκε σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πατέρα του παιδιού που δολοφονήθηκε. Το μήνυμα της εξουσίας πάντα ήταν ξεκάθαρο. Το κράτος δίνει εντολή, η αστυνομία εκτελεί και αν συμβεί στραβή… Ε, συνέβη. Οι μηχανισμοί είναι εκεί για να βάλουν πλάτη.

Η κάλυψη της δολοφονίας από τα ΜΜΕ (ηλεκτρονικά και «παραδοσιακά») από την πρώτη κιόλας μετάδοση ζέχνει δόγμα ασφάλειας, ρατσισμό και θανατοπολιτική. Οι ζωές κάποιων έχουν μεγαλύτερη αξία από τις ζωές κάποιων άλλων. Οι κρατικοί μηχανισμοί το κάνουν ξεκάθαρο απ΄άκρη σ’ άκρη στον πλανήτη. Από τη Μινεάπολη μέχρι τον Ασπρόπυργο και από τη Χιλή μέχρι τη Νότια Κορέα.

Την πρωτοκαθεδρία στο πώς μπορούν τα ΜΜΕ να ξεπεράσουν και την ίδια τους την χυδαία πέτσα την έχει πλέον ένα outsider. Αλλά με κομβικό ρόλο στο πώς και με ποια συχνότητα φτάνει μία είδηση στα μάτια μας ή στα αυτιά μας. Το Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ναι αυτό το ρημάδι το ΑΠΕ – ΜΠΕ που αποτελεί τον μεσάζοντα μεταξύ της φωνής της εκάστοτε κρατικής εξουσίας και τους πολίτες. Βέβαια ένα κρατικό πρακτορείο ειδήσεων από ένα γραφείο προπαγάνδας της εκάστοτε κυβέρνησης έχει μια απόσταση. Είναι γνωστό ότι ο ρόλος του ΑΠΕ – ΜΠΕ αποτελεί κλειδί για τις εκάστοτε εξουσιαστικές επιταγές που πρέπει να εμπεδωθούν από το πόπολο. Η συντριπτική πλειοψηφία των Μέσων στη χώρα έχει συνδρομή στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Αυτό σημαίνει ότι η είδηση φτάνει στους δέκτες σχεδόν χωρίς καμία παραλλαγή από το αρχικό τηλεγράφημα μιας και όλοι χρησιμοποιούν ως πηγή το πρακτορείο χωρίς πολλές φορές να το αναφέρουν. Και ας υπάρχει η ίδια φράση, ή το ίδιο κείμενο καρμπόν σε δεκάδες μίντια ταυτόχρονα.

Το πρώτο λοιπόν τηλεγράφημα που μετέδωσε το ΑΠΕ – ΜΠΕ για τη δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη έγραφε για μια αιματηρή συμπλοκή στο Πέραμα που άφησε πίσω 7 τραυματίες αστυνομικούς και έναν νεκρό. Άλλη μία παγκόσμια πρωτοτυπία. Ένα ειδησεογραφικό Μέσο μετά από ένα περιστατικό με πυροβολισμούς μέσα σε κατοικημένη περιοχή που είχε ένα νεκρό να αναφέρει πρώτα… τους τραυματίες μπάτσους. Οι ζωές κάποιων είναι πιο αξιοβίωτες από άλλες, το ξαναείπαμε αυτό. Μετά από λίγο ο τίτλος άλλαξε και έγινε ο «δημοσιογραφικά ορθός».

Αυτοκίνητο με σφαίρες μετά τη δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα

Τάκης Σάγιας / Eurokinissi

Συμπτώσεις που δεν είναι και τόσο συμπτώσεις

Πέραν όμως από τον τίτλο ας δούμε και την ουσία του περιεχομένου. Ένα αυτοκίνητο με «κακοποιούς» και «σεσημασμένους» εμβόλισε τις μηχανές αστυνομικών, τους τραυμάτισε και εκείνοι αποφάσισαν ότι πρέπει να βγάλουν τα πιστόλια και να τους γαζώσουν. Οι μπάτσοι έχουν το ελεύθερο να γαζώνουν ένα όχημα όταν κρίνουν ότι οι «περιστάσεις το απαιτούν». Το είδαμε και σε ένα αντίστοιχο περιστατικό στην οδό Μάρνη στις αρχές του Οκτώβρη του 2021. Όταν ένα όχημα που είχε καταγγελθεί ως κλεμμένο από την ιδιοκτήτριά του εντοπίστηκε στο κέντρο της Αθήνας με τους αστυνομικούς να το περικυκλώνουν και τον οδηγό του να προσπαθεί να διαφύγει. 09:30 το πρωί σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της Αθήνας. Σύμφωνα με την αστυνομία ένας μπάτσος της ΔΙΑΣ «με αυτοθυσία γατζώθηκε από το παρμπρίζ του αυτοκινήτου ώστε να σταματήσει το όχημα». Αυτό κατέστη δυνατό μετά από καταιγισμό πυροβολισμών από πλευράς αστυνομικών με τον οδηγό του οχήματος (για τον  οποίο να σημειωθεί ότι τα ΜΜΕ έτρεξαν να τονίσουν ότι επρόκειτο για «άνδρα αλβανικής καταγωγής με πάνω από 70 κλοπές στην “καριέρα” του») να συλλαμβάνεται βαρύτατα τραυματισμένος από τις σφαίρες.

Και στα δύο περιστατικά παρατηρούμε ένα αρκετά επικίνδυνο μοτίβο. Πέρα από το γεγονός ότι οι σφαίρες από όπλα μπάτσων σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια μας, δίπλα στα σπίτια μας και για τα ΜΜΕ είναι απλά Παρασκευή. Οι τραυματίες αστυνομικοί αναφέρονται πολύ γρήγορα στη ροή των γεγονότων ώστε να φτιαχτεί η κοινωνική συναίνεση ότι το να γαζώνεις ένα αυτοκίνητο με 3 παιδιά μέσα σε μια γειτονιά είναι κάτι δικαιολογημένο άρα και αποδεκτό. Άρα μίνιμουμ πολιτική φθορά για τους εντολοδόχους των πιστολέρο. Επίσης οι «τραυματίες» μεταφέρονται όλοι στο στρατιωτικό νοσοκομείο 401 όπου ως εκ θαύματος βγαίνουν από εκεί σώοι και αβλαβείς. Και στις 2 περιπτώσεις οι ισχυρισμοί των μπάτσων που έτρεξαν να αναμεταδώσουν καρμπόν σχεδόν όλα τα ΜΜΕ κατέρρευσαν μέσα σε ελάχιστες ώρες.

Η κοινωνική συναίνεση ωστόσο τροφοδοτείται και από ένα διπλό παιχνίδι που παίζουν τα ΜΜΕ με κυβερνητική εντολή. Αρχικά τόσο στην περίπτωση της Μάρνης όσο και σε εκείνη του Περάματος η ταυτότητα των ανθρώπων που ενεπλάκησαν με αστυνομικούς είτε υπερτονίζεται («Αλβανός», «Ρουμάνος», «Πακιστανός», «άστεγος», «χρήστης ουσιών», «Ρομά»), είτε υπονοείται μέσα από τη χρήση της ηλικίας, της πρότερης εμπλοκής με το νόμο και της περιοχής από την οποία κατάγεται. Στην δεύτερη κατηγορία πατάνε πάνω στα χειρότερα ρατσιστικά και κανιβαλιστικά ένστικτα, που έτσι και αλλιώς υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία, πυροδοτώντας αντι-Ρομά αντανακλαστικά που υιοθετούν λογικές όπως το «και λίγα τους έκαναν όταν μπαίνουν κάθε μέρα στα σπίτια μας τι πρέπει να κάνουμε;» μέχρι το ναζιστικής έμπνευσης «τελικό ξεκαθάρισμα με τους γύφτους».

«Σύμφωνα με πηγές…»

Πολλές φορές έχουμε διαβάσει τη φράση «σύμφωνα με πηγές της κυβέρνησης» ή «σύμφωνα με πηγές του υπουργείου» ή «πηγές της αστυνομίας»  Για να μην υπάρχει καμιά αυταπάτη το «σύμφωνα με πηγές» μεταφράζεται ως άμεση γραμμή της εξουσίας προς τα μίντια τα οποία την υιοθετούν στο 100%. Μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα ο «σεσημασμένος» δολοφονηθείς έγινε «18χρονος πατέρας» που «καθόταν στο πίσω κάθισμα του οχήματος». Και αφού έχει καταρρεύσει όλο το αφήγημα των μπάτσων περί κακοποιών που διψούν για αίμα έρχεται και η αυτοκριτική. Την οποία κάνουν τα μίντια για λογαριασμό του κράτους. Ο τίτλος «Τα τρία λάθη στο Πέραμα φέρνουν αλλαγές στην ΕΛ.ΑΣ. – Το πόρισμα της Αστυνομίας» άλλωστε είναι ενδεικτικός. Μία κυβέρνηση που έχει αναγάγει την επικοινωνία σε βασικό πυλώνα της πολιτικής της, βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην επικοινωνιακή διαχείριση του δόγματος ισονομίας και απόδοσης ευθυνών που πλασάρει εδώ και τρία χρόνια. Και που βρίσκει την ευκαιρία πατώντας επί των, διατρημένων από τις σφαίρες των υπηρεσιακών, πτωμάτων να προχωρήσει εκ νέου στον «εκσυγχρονισμό» της αστυνομίας, δηλαδή σε αποτελεσματικότερη καταστολή και σε αποτελεσματικότερους εκπαιδευμένους δολοφόνους μπάτσους. Την ίδια επικοινωνιακή διαχείριση βλέπουμε σχεδόν δύο χρόνια τώρα και με την πανδημία αλλά και όσον αφορά τα καθημερινά εγκλήματα εναντίον μεταναστών στα σύνορα της χώρας. Δολοφονίες, πνιγμοί, επαναπροωθήσεις αλλά αυτά δεν φτάνουν στα μίντια, τα οποία τηρούν με υπέρμετρη προθυμία την ομερτά στην οποία τους έχει ορκίσει το κράτος.

Και για να μην έχουμε ψευδαισθήσεις η αντίληψη του κράτους περί του τι έγινε στο Πέραμα και στο κάθε Πέραμα, πέρα από την επίσκεψη-πολιτική κάλυψη του Προ.Πο. Θεοδωρικάκου στους δολοφόνους μπάτσους και την σχεδόν καθημερινή επικοινωνιακή φιέστα σε αστυνομικά τμήματα με δωρεές νέων μηχανών και οχημάτων στην ΕΛ.ΑΣ., φαίνεται και με την σιδηρά πυγμή που αντιμετώπισε 2 διαδηλώσεις σε διάστημα 24 ωρών, μία για τη δολοφονία του Σαμπάνη στο Πέραμα και μία για την υπόθεση των 14 συλληφθέντων από την κατάληψη της πρυτανείας του ΕΜΠ και την υποχρεωτική λήψη DNA. Η πορεία για την κρατική δολοφονία χτυπήθηκε με σφοδρότητα δίνοντας το μήνυμα ότι «έτσι έχουν τα πράγματα. Η νομιμότητα θα εφαρμοστεί για όλους. Οι διαδηλώσεις πρέπει να γίνονται σε μία λωρίδα». Μία διαδήλωση για μια κρατική δολοφονία απαντιέται με ωμή καταστολή, γκλοπ και χημικά. Η νομιμότητα θα εφαρμοστεί ακόμα και αν ανοίξουμε τα κεφάλια κάποιων εκατοντάδων ανθρώπων. Ακόμα και όταν σηκώνουμε το όπλο μας για να πυροβολήσουμε. Έτσι και αλλιώς «τι δουλειά είχαν να κλέψουν το αυτοκίνητο και να μην σταματήσουν στα σινιάλα της αστυνομίας».

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΝΕΑΡΟΥ ΡΟΜΑ ΣΤΟ ΠΕΡΑΜΑ ΑΠΟ ΠΥΡΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ

Γιώργος Κονταρίνης / Eurokinissi

Ας έχουν στο μυαλό τους λοιπόν όλοι αυτοί «που έχουν το μαχαίρι έχουν και το πεπόνι» και όλοι εκείνοι που σπεύδουν να αφήσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο πάνω σε νεκρά σώματα ότι ο βρώμικος ρόλος τους δεν περνά απαρατήρητος. Μέσα στην κρατικά επιχορηγούμενη εκκωφαντική σιγή ασυρμάτου που επιβάλλει η εξουσία και υλοποιούν τα ΜΜΕ θα είμαστε εδώ για να υπενθυμίζουμε ότι σαν εργαζόμενοι/ες στον κλάδο και πολιτικά υποκείμενα στεκόμαστε στο πλάι όλων όσοι θεωρούνται και αντιμετωπίζονται ως αόρατοι και αναλώσιμοι.

(Η κεντρική φωτογραφία του κειμένου είναι του Βασίλη Ψωμά από την Eurokinissi)

Συνέλευση εργαζομένων, ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ – Κατάληψη ΕΣΗΕΑ

Δικαστική δικαίωση για τους εν επισχέσει εργαζόμενους του «Επενδυτή»

Αναδημοσίευση ανακοίνωσης της ΕΣΠΗΤ για τη δικαστική δικαίωση των εργαζόμενων του «Επενδυτή»:

Eκδόθηκε η υπ’ αρ. 664/2016 Από­φαση του Μονο­με­λούς Πρωτοδικείου Αθη­νών, η οποία δικαιώ­νει πανη­γυ­ρικά τους εν επι­σχέ­σει εργα­ζο­μέ­νους της εφη­με­ρί­δας «Επενδυτής». Το δικα­στή­ριο επε­δί­κασε σε αυτούς το σύνολο των μισθών υπε­ρη­με­ρίας, ανα­γνω­ρί­ζο­ντας ως νόμιμη την επί­σχεσή τους από τις αρχές Ιανουα­ρίου 2014, απορ­ρί­πτο­ντας τους ισχυ­ρι­σμούς της εργο­δο­τι­κής πλευ­ράς περί δήθεν «οικειο­θε­λούς απο­χω­ρή­σεώς τους».

Υπενθυμίζουμε την κατά­φωρα παρά­νομη συμπε­ρι­φορά της εργο­δο­σίας της εται­ρείας DBAS ένα­ντι των εργα­ζο­μέ­νων της εφημ. «Επεν­δυ­τής», οι οποίοι ενώ βρί­σκο­νταν σε επί­σχεση εργα­σίας από την αρχή του 2014 και παρ’ ότι είχαν εξα­ντλή­σει κάθε περι­θώ­ριο καλής θέλη­σης για να διευ­κο­λυν­θεί η επα­νέκ­δοση της εφη­με­ρί­δας, η εται­ρεία απέ­στειλε στα Ταμεία και στον ΟΑΕΔ ψευ­δείς αναγ­γε­λίες περί «οικειο­θε­λούς απο­χώ­ρη­σης» των εργα­ζο­μέ­νων.

Περαιτέρω, η σχε­τική δικα­στική από­φαση ανα­γνώ­ρισε ως υπό­χρε­ους να κατα­βά­λουν τα επι­δι­κα­ζό­μενα ποσά, όχι μόνο την εκδο­τική εται­ρεία, αλλά και τα φυσικά πρό­σωπα, που τη διοι­κού­σαν και τα οποία με τις παρά­νο­μες πρά­ξεις τους οδή­γη­σαν την εφη­με­ρίδα σε ανα­στολή έκδο­σης και παύση κυκλο­φο­ρίας.

Σημειωτέον δε, ότι το Δικα­στή­ριο κήρυξε την ως άνω Από­φασή του προ­σω­ρινά εκτε­λε­στή, γεγο­νός, που γεννά στους ενα­γο­μέ­νους υπο­χρέ­ωση να κατα­βά­λουν άμεσα στους εργα­ζο­μέ­νους τις απαι­τή­σεις τους.