Επικοινωνία

One comment

• Εργαζόμενος ή Εργαζόμενη

  31 January 2022 13:01

  “Νούμερα για νούμερα”

  Πριν από πόσες μέρες γνωρίζαμε όλοι μας για την επερχόμενη χιονοκαταιγίδα στην Αττική; Τόσες όσες γνώριζε και η ίδια η κυβέρνηση αυτού του τόπου.
  Όσο δούλεψε η υποτιθέμενη πρόληψη και ο κρατικός μηχανισμός, άλλο τόσο δούλεψε και η οργάνωση εκ της διευθύνσεως -και όχι μόνο- του ραδιοφωνικού σταθμού Real fm.
  Για μια ακόμη φορά, σ’αυτά τα 14-15 χρόνια, η εργοδοσία προσπάθησε να λειτουργήσει υπό καθεστώς φιλοτιμίας από τους εργαζόμενους της. Δίχως κανένα οργανωμένο σχέδιο παρά μόνο με λύσεις της τελευταίας στιγμής και εκ της διευθύνσεως του σταθμού, θέλησαν να δώσουν λύση, όχι για την προστασία της σωματικής ακεραιότητας του ανθρώπινου δυναμικού της εταιρείας (και δη της πρώτης γραμμής των ανθρώπων που εργάζονται εκεί -ηχολήπτες, δημοσιογράφους σύνταξης, τηλεφωνικό κέντρο), αλλά με μοναδικό σκοπό να παραμείνει ο σταθμός σε λειτουργία.
  Η πρόφαση βέβαια ήταν ξεκάθαρη: “να ενημερωθεί ο κόσμος”. Πράγμα το οποίο έγινε ασφαλώς.
  Ωστόσο η ερώτηση η πλέον σημαντική, ακόμη πιο πασηφανής!
  “Με ποιο κόστος κύριε Χατζηνικολάου;”
  Αλλά βλέπετε το κόστος δεν έχει καμία σημασία μπροστά στο κέρδος πρωτίστως, στη “βιτρίνα” του μαγαζιού και το φαίνεσθαι, και βέβαια στο ότι ήθελε η διεύθυνση να δείξει στα μάτια του ιδιοκτήτη, πως τα καταφέρνει πολύ καλά!
  Ναι! Τα κατάφερε μια χαρά στο να κρατήσει τη βιτρίνα του σταθμού καθαρή!
  Αυτό όμως συνέβη χάρη στους εργαζόμενους οι οποίοι βρέθηκαν εκεί.
  Κύριε Χατζηνικολάου, γνωρίζετε πως οι εργαζόμενοι σας αναγκάστηκαν να προσέλθουν και να αποχωρήσουν από την εργασία τους με κίνδυνο της σωματικής τους ακεραιότητας; Γνωρίζετε ότι οδήγησαν μες στο χιόνι και χωρίς αλυσίδες κάποιοι απ’ αυτούς; Γνωρίζετε ότι περπάτησαν χιλιόμετρα και χιλιόμετρα μες στη χιονοθύελλα προκειμένου είτε να προσέλθουν αλλά κυρίως να αποχωρήσουν από την εργασία τους; Γνωρίζετε ότι εργάστηκαν υπερωρίες και δεν τους παρείχε η εταιρεία σας μήτε ένα καφέ; Δεν συζητώ για ένα πιάτο φαγητό…
  Αυτό που όμως σίγουρα γνωρίζετε, είναι ότι η επιχείρηση σας, χρησιμοποίησε άτομο της προσωπικής σας ασφάλειας/προστασίας προκειμένου να μεταφέρουν κόσμο ως “ταξιτζήδες” κι ενώ εσείς βρισκόσασταν στην έπαυλή σας κι ενώ ταυτόχρονα δεν ήρθατε να κάνετε την πρωινή σας εκπομπή, η οποία όπως όλοι γνωρίζουν έχει διάρκεια μονάχα δύο ώρες. Κι ενώ εσείς λοιπόν δηλώσατε αδυναμία να βρεθείτε στον σταθμό λόγω κακοκαιρίας, και πολύ καλά κάνατε, είχατε την απαίτηση ως επιχείρηση, τα δουλικά σας να είναι απίκο. Κι ενώ δυσκολευοσασταν λοιπόν να κινηθείτε λόγω κακοκαιρίας ξαναλέω, χρησιμοποιήσατε ένα από τα τζιπ σας αλλά και τον οδηγό σας ώστε να μεταφέρει κάποιους εργαζόμενους από και προς διάφορες κατευθύνσεις. Δύσκολο λοιπόν να διανύσετε εσείς μερικά χιλιόμετρα, εύκολο όμως για τα δουλικά σας να διανύσουν απ’άκρη σ’άκρη την Αθήνα. Και βέβαια ακόμη πιο εύκολο να τους “διευκολύνετε” με το αμάξι και τον οδηγό σας!
  Το σχέδιο της διεύθυνσης της επιχείρησης σας λοιπόν ήταν αυτό;
  Κανόνισε και ας πούμε ότι “οργάνωσε” η διεύθυνση σας, την τελευταία στιγμή ή για την ακρίβεια το βράδυ της Δευτέρας, για διαμονή σε κάποιο ξενοδοχείο και στείλατε να τους μεταφέρουν εκεί δίχως μια αλλαξιά; Ένα βρακί ρε αδερφέ!
  Δίχως δηλαδή να έχετε μεριμνήσει για μια τέτοια κατάσταση μέρες πριν, κι ενώ όλοι γνωρίζαμε πως θα δημιουργηθούν τέτοιες επικίνδυνες καταστάσεις, και άρα θα έπρεπε η διεύθυνση της επιχείρησης σας να έχει πάρει τα μέτρα της και να είχε καταστήσει ένα σοβαρό σχέδιο, όπως για παράδειγμα η διεύθυνση προσωπικού θα μπορούσε να είχε βγάλει κάποιες βάρδιες ασφαλείας για ηχολήπτες, δημοσιογράφους σύνταξης και τηλεφωνικό κέντρο; Τότε ναι, θα είχε αξία και ουσία να είχατε κλείσει κάποια δωμάτια σε ξενοδοχείο και όχι την τελευταία στιγμή και για την ακρίβεια εν μέσω χιονοθύελλας. Τότε θα είχε αξία να είχατε φροντίσει για την σίτιση των εργαζομένων και θα είχε ακόμη μεγαλύτερη αξία, εμείς οι εργαζόμενοι, να είχαμε ανταποκριθεί με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ στα καθήκοντά μας.
  Παρόλ’ αυτά, αναγκαστηκαμε να ξεκινήσουμε από τα σπίτια μας προκειμένου να αναλάβουμε τα καθήκοντά μας. Άλλοι παράτησαν κατάκοιτους γονείς, άλλοι παράτησαν παιδιά μονάχα τους, άλλοι οδήγησαν υπό αντίξοες συνθήκες, κάποιοι άλλοι εργάστηκαν όντας διαβητικοί δίχως τα απαραίτητα χάπια τους, και οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να περπατήσουν χιλιόμετρα μες στη χιονοθύελλα και με μισό μέτρο χιόνι στους δρόμους και τα πεζοδρόμια.
  Και όλα αυτά γιατί; Για να μην αφεθούν οι ακροατές στη μοίρα τους; Όχι βέβαια!
  Το αν εμείς οι εργαζόμενοι σεβόμαστε τους ακροατές αυτού του σταθμού, το έχουμε αποδείξει πολλάκις όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του Real fm. Το αν σέβεστε εσείς απ’τη μεριά σας τους ακροατές, κι αυτό τελικά έχει αποδειχθεί με την πάροδο του χρόνου… Δεν είναι τυχαίο ότι η λάμψη που είχε ο σταθμός (να σημειωθεί εδώ ότι αυτή η λάμψη αποκτήθηκε χάρη στους εργαζόμενους και τους ακροατές εν τέλει), χάθηκε στην πορεία.
  Συνεχίζω όμως και λέω διάφορα γεγονότα που συνέβησαν… Άνθρωποι οι οποίοι τελικά διέμειναν τελευταία στιγμή ξαναλέω, σε ξενοδοχείο, αναγκάστηκαν μέχρι και να στεγνώνουν τις κάλτσες τους στα air condition των δωματίων, ενώ σιτίστηκαν νωρίτερα με τις γνωστές “μπόμπες” λες και είχαμε παιδικό πάρτυ γενεθλίων! Κι εγώ να δεχτώ το “μα εν μέσω χιονοθύελλας τι να κάναμε;” Ναι, να το δεχτώ… Αλλά αυτό λέμε… τελευταία στιγμή ενώ θα μπορούσατε να είχατε μεριμνήσει πολύ νωρίτερα. Όσο σωστά έπραξε η κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός, άλλο τόσο σωστά πράξατε κι εσείς με τις αποφάσεις σας.
  Συνεχίζω όμως… Κι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι οι οποίοι προσπάθησαν να εκτελέσουν τα χρέη τους ως “διεύθυνση”, φάνηκαν για ακόμη μία φορά ανίκανοι, και με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο ανάγκασαν τον κόσμο να κινδυνεύσει προκειμένου να μην πάει χαμένη ούτε μία διαφήμιση στον ραδιοφωνικό αέρα του προγράμματος. Νούμερα για νούμερα κυρίες και κύριοι!
  Και μέσα σ’ όλα αυτά, που είναι τα σωματεία και τα προεδρεία των συνδικαλιστικών φορέων των εργαζομένων ηχοληπτών και δημοσιογράφων; Που είναι η ΕΤΕΡ και η ΕΣΗΕΑ προκειμένου να προστατεύσουν τα δικαιώματα των μελών τους;
  Πόσο ακόμη φιλότιμο θα αναγκαστούν να επιδείξουν οι εργαζόμενοι του Real fm;
  Καλώ την διεύθυνση του σταθμού και προσωπικά τον Βαγγέλη Σπάρταλη Γενικό διευθυντή του ομίλου, τον Γιάννη Βασιλόπουλο αναπληρωτή Γενικό Διευθυντή αρμόδιο για τη Ραδιοφωνία, τον διευθυντή προγράμματος Γιώργο Χουδαλάκη, την Νατάσα Μάντικα διευθύντρια προσωπικού, τον προϊστάμενο των ηχοληπτών Λευτέρη Ρεσβάνη, την πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ Μαρία Αντωνιάδου, τον πρόεδρο της ΕΤΕΡ Παναγιώτη Μαυράκη, τον πρόεδρο του ομίλου Στέργιο Χατζηνικολάου και τέλος τους ιδιοκτήτες του σταθμού Νίκο Χατζηνικολάου και Ανδρέα Κουρή, όχι να πάρουν θέση απέναντι στο χάος που οι ίδιοι δημιούργησαν με την στάση τους στον χώρο εργασίας, όχι να απαντήσουν στα συγκεκριμένα γεγονότα που έλαβαν χώρα (μιας και πρόκειται για γεγονότα και ουχί για καταγγελίες! Άλλωστε μπροστά στα γεγονότα και την πραγματικότητα, οι καταγγελίες ούτε καν έχουν το αντίστοιχο βάρος), όχι να μας κουνήσουν το δάχτυλο, όχι να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να δώσουν εξηγήσεις εκατέρωθεν και εν τέλει να τα βρουν, αλλά να βγουν δημοσίως και να ζητήσουν μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ συγγνώμη και να πουν ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ευχαριστώ. Ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ευχαριστώ που οι εργαζόμενοι τους, αναγκάστηκαν να προσέλθουν στην δουλειά τους με οποιοδήποτε τίμημα. Και κυρίως αυτό το συγγνώμη και το ευχαριστώ, να γίνει ΔΗΜΟΣΙΑ !!!

  Μία εργαζόμενη ή Ένας εργαζόμενος

  Reply