Άλλη μια καινοτομία παρουσίασε το συγκρότημα Αλαφούζου. Συγκεκριμένα, στην ιστοσελίδα του Σκάι (skai.gr) εγκαινιάστηκε μετά βαΐων και κλάδων το section skai.gr/crime. Μια online πλατφόρμα αναζήτησης της εγκληματικότητας σε κάθε περιοχή της Αττικής, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας. Μια interactive διαδικασία ώστε να μάθει ο κάθε πολίτης αν η γειτονιά του είναι «μαγαζί γωνία» ή όχι. Μια πρώτη ματιά στον χάρτη της Αττικής και στα είδη (!) εγκληματικότητας που έχει κάθε περιοχή δίνει την εντύπωση πως ο συγκεκριμένος νομός έχει βγει από κάποιο σενάριο ταινίας που διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη του 1880.
Για το συγκεκριμένο section, την επίβλεψη έχει ο αστυνομικός συντάκτης Δημήτρης Καραστεφανής, που λειτουργεί -κατά το πνεύμα της σελίδας- interactively με τη ΓΑΔΑ, κάτι που εμμέσως αναγράφεται και στη λιτή παρουσίαση του διαδραστικού χάρτη: «Δείτε σε διαδραστικό χάρτη την εγκληματικότητα στη χώρα, σε πραγματικό χρόνο. Καθημερινά στο αστυνομικό δελτίο καταγράφονται: ληστείες κι επιθέσεις στη μέση του δρόμου, εισβολές σε σπίτια, διαρρήξεις και κλοπές. Διαβάστε τον απολογισμό της Αστυνομίας την χρονιά που πέρασε. Θα μπορείτε εύκολα να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα για την πόλη σας ή ακόμα και για όλη την Ελλάδα».
Κάπως έτσι αντιλαμβάνεται ο Αλαφούζος και ο συγκεκριμένος συντάκτης του ΣΚΑΪ την ενημέρωση του κοινού. Τρομοκρατία και τρομολαγνεία, βορά στην ανάγκη του τηλεορασόπληκτου και gadget-friendly καταναλωτή για «φόβο». Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ο χάρτης θα βγει και σε application για το i-phone.
Πάντως οι προθέσεις πίσω από το συγκεκριμένο πόνημα είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς, καθώς μια μικρή ανάλυση στην τηλεοπτική παρουσίαση της πλατφόρμας από τον ίδιο τον Καραστεφανή στάθηκε πιο πολύ στην πτώση των τιμών των ακινήτων παρά στην υποτίμηση της ίδιας της ζωής των ντόπιων και μεταναστών κατοίκων. Φυσικά και δεν υπήρχε καμία αυταπάτη για μια διαφορετική παρουσίαση. H φασίζουσα ρητορική και οι διαχωρισμοί μεταξύ εγκληματιών μεταναστών, τοξικοεξαρτημένων, εργαζόμενων μεταναστών είναι κάτι αναμενόμενο. Όταν όμως η συγκεκριμένη ρητορική παίρνει τη μορφή δημοσιογραφικής προσφοράς στον πολίτη, «ο οποίος οφείλει να γνωρίζει τι συμβαίνει στη γειτονιά του», τότε η κόκκινη γραμμή μεταξύ φερέφωνου και δημοσιογράφου γίνεται πολύ, μα πάρα πολύ θολή.