(Α. Σαμαράς, 29/12/2012)

Ένα «συγκλονιστικό» πρόγραμμα ετοίμασε για τις φετινές γιορτές η τρικομματική κυβέρνηση, μπας και τσιμπήσει κανένας ταλαίπωρος τηλεθεατής, τώρα που λεφτά (τελικώς) δεν υπάρχουν και τα σόου άλλων εποχών αποτελούν είδος εν ανεπαρκεία: το υπερθέαμα της αστικής «νομιμότητας» που βλέπουμε να εξελίσσεται στις οθόνες μας τις τελευταίες μέρες και που έχει κάτι για όλα τα γούστα, εκσυγχρονιστικά, φασιστικά και μικροαστικά – διότι αυτή είναι, κατά τις δημοσκοπήσεις των κυβερνώντων, η σύνθεση της ελληνικής κοινωνίας και τέτοιας λογής αντανακλαστικά είναι αυτά που «ενδιαφέρουν».

Απ’ όλα έχει ο μπαξές: σκάνδαλα να φάνε και οι κότες, διαφθορά και κάθαρση παντού, εφόδους σε άντρα ακολασίας και ανομίας – μια υπερπαραγωγή βγαλμένη απ’ τις καλύτερες στιγμές του γκεμπελισμού. Το μνημονιακό καθεστώς της χώρας, αφού είδε τις χιλιοπαιγμένες σαπουνόπερες της «δόσης» και των «μέτρων» να μην κάνουν τα προσδοκώμενα νούμερα, αποφάσισε να τα παίξει όλα για όλα και να κάνει θέαμα… τον εαυτό του, επιδεικνύοντας την αυταρχική αναδιάρθρωση ενός ολόκληρου οικονομικού και πολιτικού συστήματος σαν περιπετειώδη φάρσα με σχεδόν καθημερινά επεισόδια. Κοινώς, «μας ταράζει στη νομιμότητα», όπως θα ‘λεγε και η κολλημένη βελόνα της μείζονος αριστεράς… Τηλεκριτική θα κάνουμε κι εμείς, λοιπόν, παίρνοντας τα πράγματα με τη σειρά. 

1. Έγκλημα και τιμωρία. Και τι δεν έχουν δει τα μάτια μας από «σκάνδαλα» τον τελευταίο μήνα: ολόκληρο το Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου να καθαιρείται επειδή, λέει, κάποιοι συγγραφείς ευνόησαν σε διαγωνισμό την πάρτη τους και τους δικούς τους (συγγενείς και εκδότες), με αποτέλεσμα να «κακοδιαχειριστούν» συνολικά 315.000 ευρώ («μικρό το ποσό, αλλά γενικά τα συμπεράσματα», έγραψε εμβληματικά η δαιμόνια ρεπόρτερ που ξεσκέπασε τους κακούς)· τον διευθυντή τηλεόρασης της ΕΡΤ να καθαιρείται ομοίως, επειδή, λέει, ευνόησε σε διαγωνισμό ανολοκλήρωτο «φιλοτουρκικό» ντοκιμαντέρ, παραβιάζοντας τις προθεσμίες υποβολής των προτάσεων (ούτε που εγκρίθηκε βέβαια το επίμαχο μίασμα, «αλλά γενικά τα συμπεράσματα», το είπαμε παραπάνω)· τον γενικό γραμματέα του ΕΟΤ να καθαιρείται (φυσικά) κι αυτός, και μερικά λαμόγια να συλλαμβάνονται επειδή πήγαν (ανεπιτυχώς) να φάνε με πλαστογραφημένη επιταγή 147.000 ευρώ (μην κολλάτε πια κι εσείς με τα μικροποσά, είναι «γενικά τα συμπεράσματα» λέμε!). Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, οι ηθικοί αυτουργοί (διορισμένοι «ημέτεροι», όλοι ανεξαιρέτως) πήγαν σπίτι τους – και τρία ζήτω για την τρικομματική αυτοκάθαρση!

   

2. Η απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας. Μετά την παραπάνω εισαγωγή, η υπερπαραγωγή περνάει πια στο κυρίως πιάτο της σκανδαλολογίας των τελευταίων μηνών, τη διαβόητη «λίστα Λαγκάρντ». Και ιδού ποιο ήταν το ζουμί όλης αυτής της ιστορίας: ο Γιώργος ο Παπακωνσταντίνου, ο προστατευόμενος του Γ.Α.Π., ο περίβλεπτος υπουργός των οικονομικών του, είχε σβήσει, λέει, απ’ τον κατάλογο με τα ονόματα δύο… ξαδέρφες του, αποκρύπτοντας έτσι «ύποπτο» λογαριασμό με 1,22 εκατομμύρια δολάρια (καλύτερα να μετράμε δολάρια πλέον, για να ακούγεται ευκρινώς το «εκατομμύρια»: σε ευρώ, είναι μόλις 900κάτι χιλιάρικα)! Κάθαρση, κάθαρση αμέσως, διακήρυξε μ’ ένα στόμα η τρικομματική – και να ‘σου οι προανακριτικές και τα ρέστα. Σπουδαία τροπή του σεναρίου, προς την «κεντρική πολιτική σκηνή»: αφού το μνημόνιο δεν το γλιτώνουμε, να δείξουμε τουλάχιστον ότι κυνηγάμε τον «υπεύθυνο για το πρώτο μνημόνιο» (όπως αποκάλεσε τον Παπακωνσταντίνου ο άτεγκτος Νίκος Εισαγγελάτος, καρφώνοντας άθελά του το «κρυφό» μήνυμα του σόου). Αν τυχόν σκεφτήκατε ότι και πάλι «το ποσό είναι μικρό», άσε που μάλλον δεν είναι καν μαύρο ή κλεμμένο, πάρτε το αλλιώς: αρκεί να ‘ναι ΓΕΝΙΚΑ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. 

   

3. Οι Παράνομοι. Και φτάνουμε στην τελική κορύφωση του σόου, τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας / ανομίας / αλητείας / απειθαρχίας / ανωμαλίας κλπ. κλπ. Μετά την εισβολή της αστυνομίας και του Δήμου Αθηναίων, με εντολή της κεντρικής εξουσίας, στη Βίλα Αμαλίας, και ανάμεσα σε διάφορες εξορμήσεις «πάταξης του παραεμπορίου» (των μεταναστών, προφανώς) ανά την πρωτεύουσα, ήρθε κι ένας πρωτότυπος συνδυασμός των δύο κατασταλτικών πρακτικών (εισβολή σε αυτοοργανωμένο χώρο + εξόρμηση «πάταξης του παραεμπορίου»), στην ΑΣΟΕΕ, όπου άλλη μία «ανώνυμη καταγγελία» έφερε την αστυνομία πρώτα έξω απ’ το κτίριο, να κυνηγάει μικροπωλητές, και μετά μέσα σε αυτό, να ψάχνει για «λαθραία» και να κατάσχει «επικίνδυνα πολεμοφόδια» από τα στέκια της σχολής, στα οποία, εκτός από τα γνωστά άδεια μπουκάλια μπύρας και τις αντιασφυξιογόνες μάσκες, περιλαμβάνονται επίσης τα μικρόφωνα και το στούντιο του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού 98fm: όπως είδαμε και στην περίπτωση του τυπογραφείου της Βίλας Αμαλίας, στη δημοκρατία [δεν υπάρχουν αδιέξοδα και] δεν επιτρέπονται μηχανήματα για την αυτόνομη έκφραση της φωνής αγωνιζόμενων ανθρώπων.

Οι τηλεθεατές παρακαλούνται, ξανά-μανά, να μη σταθούν σε μικρολεπτομέρειες όπως η σχεδόν άνευ όρων απελευθέρωση των συλληφθέντων της Βίλας ή το τραγελαφικό θέαμα ενός Μανόλη Καψή να κατακεραυνώνει τα «υλικά που αμαυρώνουν τις ειρηνικές διαδηλώσεις» με φόντο τη ραδιοφωνική κονσόλα του 98fm: μπορεί αδικήματα να μη στοιχειοθετούνται με τίποτα, μπορεί ακόμα και καθεστωτικά φερέφωνα να ρεζιλεύονται παραληρώντας μπροστά σε άσχετες εικόνες, αλλά προς θεού, πρέπει να ‘ναι ΓΕΝΙΚΑ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ! Οι τηλεθεατές πρέπει πάση θυσία να πιστέψουν ότι η ευλογημένη τρικομματική μας, όπως κάνει κάθαρση «ημετέρων» στους θεσμούς, έτσι κάνει κάθαρση και στους δρόμους, στα πανεπιστήμια και στις καταλήψεις. Διώκει εγκληματίες: αντεξουσιαστές, μετανάστες, συνδικαλιστές («τρομοκράτες» τους έχει χαρακτηρίσει προληπτικά ο σεβαστός πρωθυπουργός), «συριζαίους οικολόγους» (οι κάτοικοι της λεηλατημένης Χαλκιδικής στο καθεστωτικό newspeak), και πάει λέγοντας.

Αφού ισοπέδωσε μισθούς και συντάξεις, αφού χαράτσωσε ανελέητα εργαζόμενους και ανέργους, αφού περιφρούρησε από κάθε άποψη τα συμφέροντα εγχώριων και διεθνών αφεντικών, αφού ποδοπάτησε κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα δεκαετιών, το μνημονιακό ελληνικό κράτος προσπαθεί πλέον με όλα τα μέσα να παραστήσει τον φύλακα της δικής του νομιμότητας, να πείσει την κοινωνία (την οποία θεωρεί μια μάζα ιθαγενών τηλεθεατών) ότι «νόμος και τάξη» είναι αυτή η τρομοκρατική επίθεση που βιώνουμε στο πετσί μας, ότι «ανομία» είναι όλοι ανεξαιρέτως οι κοινωνικοί αγώνες και ότι «δικαιοσύνη» είναι το τσίρκο της «παραδειγματικής τιμωρίας» κάθε είδους λαμόγιων και παραγόντων που έπεσαν σε δυσμένεια κι έγιναν αποδιοπομπαίοι τράγοι του ίδιου του συστήματος που υπηρέτησαν με όλες τους τις δυνάμεις. Το θέαμα που μας σερβίρουν οι κρατούντες τον τελευταίο μήνα, τους το επιστρέφουμε στα μούτρα. Και μόλις αρχίσαμε. 

(Α. Σαμαράς, 29/12/2012)

Ένα «συγκλονιστικό» πρόγραμμα ετοίμασε για τις φετινές γιορτές η τρικομματική κυβέρνηση, μπας και τσιμπήσει κανένας ταλαίπωρος τηλεθεατής, τώρα που λεφτά (τελικώς) δεν υπάρχουν και τα σόου άλλων εποχών αποτελούν είδος εν ανεπαρκεία: το υπερθέαμα της αστικής «νομιμότητας» που βλέπουμε να εξελίσσεται στις οθόνες μας τις τελευταίες μέρες και που έχει κάτι για όλα τα γούστα, εκσυγχρονιστικά, φασιστικά και μικροαστικά – διότι αυτή είναι, κατά τις δημοσκοπήσεις των κυβερνώντων, η σύνθεση της ελληνικής κοινωνίας και τέτοιας λογής αντανακλαστικά είναι αυτά που «ενδιαφέρουν».

Απ’ όλα έχει ο μπαξές: σκάνδαλα να φάνε και οι κότες, διαφθορά και κάθαρση παντού, εφόδους σε άντρα ακολασίας και ανομίας – μια υπερπαραγωγή βγαλμένη απ’ τις καλύτερες στιγμές του γκεμπελισμού. Το μνημονιακό καθεστώς της χώρας, αφού είδε τις χιλιοπαιγμένες σαπουνόπερες της «δόσης» και των «μέτρων» να μην κάνουν τα προσδοκώμενα νούμερα, αποφάσισε να τα παίξει όλα για όλα και να κάνει θέαμα… τον εαυτό του, επιδεικνύοντας την αυταρχική αναδιάρθρωση ενός ολόκληρου οικονομικού και πολιτικού συστήματος σαν περιπετειώδη φάρσα με σχεδόν καθημερινά επεισόδια. Κοινώς, «μας ταράζει στη νομιμότητα», όπως θα ‘λεγε και η κολλημένη βελόνα της μείζονος αριστεράς… Τηλεκριτική θα κάνουμε κι εμείς, λοιπόν, παίρνοντας τα πράγματα με τη σειρά. 

1. Έγκλημα και τιμωρία. Και τι δεν έχουν δει τα μάτια μας από «σκάνδαλα» τον τελευταίο μήνα: ολόκληρο το Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου να καθαιρείται επειδή, λέει, κάποιοι συγγραφείς ευνόησαν σε διαγωνισμό την πάρτη τους και τους δικούς τους (συγγενείς και εκδότες), με αποτέλεσμα να «κακοδιαχειριστούν» συνολικά 315.000 ευρώ («μικρό το ποσό, αλλά γενικά τα συμπεράσματα», έγραψε εμβληματικά η δαιμόνια ρεπόρτερ που ξεσκέπασε τους κακούς)· τον διευθυντή τηλεόρασης της ΕΡΤ να καθαιρείται ομοίως, επειδή, λέει, ευνόησε σε διαγωνισμό ανολοκλήρωτο «φιλοτουρκικό» ντοκιμαντέρ, παραβιάζοντας τις προθεσμίες υποβολής των προτάσεων (ούτε που εγκρίθηκε βέβαια το επίμαχο μίασμα, «αλλά γενικά τα συμπεράσματα», το είπαμε παραπάνω)· τον γενικό γραμματέα του ΕΟΤ να καθαιρείται (φυσικά) κι αυτός, και μερικά λαμόγια να συλλαμβάνονται επειδή πήγαν (ανεπιτυχώς) να φάνε με πλαστογραφημένη επιταγή 147.000 ευρώ (μην κολλάτε πια κι εσείς με τα μικροποσά, είναι «γενικά τα συμπεράσματα» λέμε!). Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, οι ηθικοί αυτουργοί (διορισμένοι «ημέτεροι», όλοι ανεξαιρέτως) πήγαν σπίτι τους – και τρία ζήτω για την τρικομματική αυτοκάθαρση!

   

2. Η απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας. Μετά την παραπάνω εισαγωγή, η υπερπαραγωγή περνάει πια στο κυρίως πιάτο της σκανδαλολογίας των τελευταίων μηνών, τη διαβόητη «λίστα Λαγκάρντ». Και ιδού ποιο ήταν το ζουμί όλης αυτής της ιστορίας: ο Γιώργος ο Παπακωνσταντίνου, ο προστατευόμενος του Γ.Α.Π., ο περίβλεπτος υπουργός των οικονομικών του, είχε σβήσει, λέει, απ’ τον κατάλογο με τα ονόματα δύο… ξαδέρφες του, αποκρύπτοντας έτσι «ύποπτο» λογαριασμό με 1,22 εκατομμύρια δολάρια (καλύτερα να μετράμε δολάρια πλέον, για να ακούγεται ευκρινώς το «εκατομμύρια»: σε ευρώ, είναι μόλις 900κάτι χιλιάρικα)! Κάθαρση, κάθαρση αμέσως, διακήρυξε μ’ ένα στόμα η τρικομματική – και να ‘σου οι προανακριτικές και τα ρέστα. Σπουδαία τροπή του σεναρίου, προς την «κεντρική πολιτική σκηνή»: αφού το μνημόνιο δεν το γλιτώνουμε, να δείξουμε τουλάχιστον ότι κυνηγάμε τον «υπεύθυνο για το πρώτο μνημόνιο» (όπως αποκάλεσε τον Παπακωνσταντίνου ο άτεγκτος Νίκος Εισαγγελάτος, καρφώνοντας άθελά του το «κρυφό» μήνυμα του σόου). Αν τυχόν σκεφτήκατε ότι και πάλι «το ποσό είναι μικρό», άσε που μάλλον δεν είναι καν μαύρο ή κλεμμένο, πάρτε το αλλιώς: αρκεί να ‘ναι ΓΕΝΙΚΑ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. 

   

3. Οι Παράνομοι. Και φτάνουμε στην τελική κορύφωση του σόου, τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας / ανομίας / αλητείας / απειθαρχίας / ανωμαλίας κλπ. κλπ. Μετά την εισβολή της αστυνομίας και του Δήμου Αθηναίων, με εντολή της κεντρικής εξουσίας, στη Βίλα Αμαλίας, και ανάμεσα σε διάφορες εξορμήσεις «πάταξης του παραεμπορίου» (των μεταναστών, προφανώς) ανά την πρωτεύουσα, ήρθε κι ένας πρωτότυπος συνδυασμός των δύο κατασταλτικών πρακτικών (εισβολή σε αυτοοργανωμένο χώρο + εξόρμηση «πάταξης του παραεμπορίου»), στην ΑΣΟΕΕ, όπου άλλη μία «ανώνυμη καταγγελία» έφερε την αστυνομία πρώτα έξω απ’ το κτίριο, να κυνηγάει μικροπωλητές, και μετά μέσα σε αυτό, να ψάχνει για «λαθραία» και να κατάσχει «επικίνδυνα πολεμοφόδια» από τα στέκια της σχολής, στα οποία, εκτός από τα γνωστά άδεια μπουκάλια μπύρας και τις αντιασφυξιογόνες μάσκες, περιλαμβάνονται επίσης τα μικρόφωνα και το στούντιο του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού 98fm: όπως είδαμε και στην περίπτωση του τυπογραφείου της Βίλας Αμαλίας, στη δημοκρατία [δεν υπάρχουν αδιέξοδα και] δεν επιτρέπονται μηχανήματα για την αυτόνομη έκφραση της φωνής αγωνιζόμενων ανθρώπων.

Οι τηλεθεατές παρακαλούνται, ξανά-μανά, να μη σταθούν σε μικρολεπτομέρειες όπως η σχεδόν άνευ όρων απελευθέρωση των συλληφθέντων της Βίλας ή το τραγελαφικό θέαμα ενός Μανόλη Καψή να κατακεραυνώνει τα «υλικά που αμαυρώνουν τις ειρηνικές διαδηλώσεις» με φόντο τη ραδιοφωνική κονσόλα του 98fm: μπορεί αδικήματα να μη στοιχειοθετούνται με τίποτα, μπορεί ακόμα και καθεστωτικά φερέφωνα να ρεζιλεύονται παραληρώντας μπροστά σε άσχετες εικόνες, αλλά προς θεού, πρέπει να ‘ναι ΓΕΝΙΚΑ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ! Οι τηλεθεατές πρέπει πάση θυσία να πιστέψουν ότι η ευλογημένη τρικομματική μας, όπως κάνει κάθαρση «ημετέρων» στους θεσμούς, έτσι κάνει κάθαρση και στους δρόμους, στα πανεπιστήμια και στις καταλήψεις. Διώκει εγκληματίες: αντεξουσιαστές, μετανάστες, συνδικαλιστές («τρομοκράτες» τους έχει χαρακτηρίσει προληπτικά ο σεβαστός πρωθυπουργός), «συριζαίους οικολόγους» (οι κάτοικοι της λεηλατημένης Χαλκιδικής στο καθεστωτικό newspeak), και πάει λέγοντας.

Αφού ισοπέδωσε μισθούς και συντάξεις, αφού χαράτσωσε ανελέητα εργαζόμενους και ανέργους, αφού περιφρούρησε από κάθε άποψη τα συμφέροντα εγχώριων και διεθνών αφεντικών, αφού ποδοπάτησε κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα δεκαετιών, το μνημονιακό ελληνικό κράτος προσπαθεί πλέον με όλα τα μέσα να παραστήσει τον φύλακα της δικής του νομιμότητας, να πείσει την κοινωνία (την οποία θεωρεί μια μάζα ιθαγενών τηλεθεατών) ότι «νόμος και τάξη» είναι αυτή η τρομοκρατική επίθεση που βιώνουμε στο πετσί μας, ότι «ανομία» είναι όλοι ανεξαιρέτως οι κοινωνικοί αγώνες και ότι «δικαιοσύνη» είναι το τσίρκο της «παραδειγματικής τιμωρίας» κάθε είδους λαμόγιων και παραγόντων που έπεσαν σε δυσμένεια κι έγιναν αποδιοπομπαίοι τράγοι του ίδιου του συστήματος που υπηρέτησαν με όλες τους τις δυνάμεις. Το θέαμα που μας σερβίρουν οι κρατούντες τον τελευταίο μήνα, τους το επιστρέφουμε στα μούτρα. Και μόλις αρχίσαμε.