Η αναίτια και σφοδρή επίθεση των κατασταλτικών δυνάμεων στη σημερινή απεργιακή πορεία δεν ήταν το μόνο γεγονός που εξοργίζει. Η σκληρή επίθεση του κράτους για να αντιμετωπίσει τις αντιστεκόμενες φωνές και να δημιουργήσει ένα τείχος προστασίας των ληστρικών πρακτικών του είναι συνήθης πρακτική. Όσο σύνηθες είναι να επιστρατεύεται ο φασιστικός συρφετός υπό το μανδύα του “αγανακτισμένου πολίτη” για να κεφαλοποιεί δυσάρεστες καταστάσεις και να φτάνει εκεί που δεν μπορεί να φτάσει ο αντίστοιχος κρατικός.
Έτσι, τα χτεσινά γεγονότα που έλαβαν χώρα στα πέριξ της πλατείας Βικτωρίας (επίθεση φασιστών -Χρυσαυγιτών και μη- με την αγαστή συνεργασία των μπάτσων στις καταλήψεις Βίλα Αμαλίας και Σκαραμαγκά καθώς και σε μετανάστες που βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή) συνεχίστηκαν και σήμερα. Η προκαθορισμένη συγκέντρωση των παρακρατικών και λοιπών “αγανακτισμένων πολιτών” εις μνήμη του δολοφονημένου 44χρονου Μανώλη Καντάρη μετατράπηκε και αυτή τη φορά σε επίθεση κατά της κατάληψης Βίλα Αμαλίας. 40 περίπου παρακρατικοί μαζί με τους μπάτσους κινήθηκαν απειλητικά προς την κατάληψη αλλά κόσμος που είχε μαζευτεί για να την περιφρουρήσει αντέδρασε άμεσα και τους απώθησε από τον περιβάλλοντα χώρο.
Μέχρι στιγμής ο (παρα)κρατικός συρφετός παραμένει κοντά στην πλατεία Βικτωρίας δείχνοντας ότι στις κρίσιμες -οικονομικά και κοινωνικά- καταστάσεις που ζούμε ο κοινωνικός κανιβαλισμός, το “όλοι εναντίον όλων”, είναι η μόνη διέξοδος για τη σωτηρία του κράτους και του κεφαλαίου. Ας μην τους κάνουμε τη χάρη!