Στις 31 Μαρτίου ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Περιοδικού Τύπου και ιδιοκτήτης των «Αττικών Εκδόσεων» Θ. Φιλιππόπουλος απέστειλε στους εργαζόμενους του επιστολή με την οποία προσπαθεί να αποκαταστήσει το «οικογενειακό κλίμα» της επιχείρησης, όπου εργαζόμενοι και αφεντικά συνεργάζονται ειρηνικά για την συλλογική «πρόοδο και ευημερία».
Γεγονός είναι, ότι η «εργασιακή ειρήνη» στην επιχείρηση έχει πληγεί τις τελευταίες μέρες, μετά την σωστά περιφρουρημένη, άρα πετυχημένη, 48ώρη απεργία που οργάνωσαν η ΕΣΠΗΤ και το Σωματείο Λιοθογράφων την Δευτέρα και την Τρίτη. Αυτή η απεργία ήρθε ως απάντηση στην απόλυση 3 εργαζομένων που πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στην υπογραφή ατομικών συμβάσεων και την αποδοχή της εκ περιτροπής εργασίας που με τόσο ζήλο προωθεί το εν λόγω αφεντικό, όχι μόνο για το μαγαζί του, αλλά για το σύνολο του κλάδου στον οποίο προεδρεύει (άλλωστε τον δρόμο του έσπευσε να ακολουθήσει κι ο «ομογάλακτος» του Π. Κωστόπουλος).
Γεγονός είναι επίσης ότι «η γυναίκα του Καίσαρα, δεν αρκεί να είναι, πρέπει και να φαίνεται τίμια ». Τα αφεντικά που πλούτισαν από την προώθηση του life-style, καταναλωτικού, νεογιάπικου πνεύματος στις περιοδικές εκδόσεις (μαζί με την συνακόλουθη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, όπου οι εργαζόμενοι θεωρούνται εδώ και πάρα πολλά χρόνια «ελευθέρως συνεργαζόμενοι» με «μπλοκάκια») στις δύσκολες εποχές που διανύουμε -επειδή μας πετσοκόβουν τους μισθούς, μας πεθαίνουν στην δουλειά και μας απολύουν όταν αντιστεκόμαστε- οφείλουν πρώτα απ’ όλα να συνεχίσουν να πουλάν το παραμύθι τους, ότι «η επιχείρηση σας αγαπά, αγαπήστε την επιχείρηση κι όλα θα πάνε καλά».
Ο εν λόγω γιάπης αποδεικνύει πόσο large και υπεράνω είναι, δηλώνοντας ότι δεν θα κατακρατήσει τους μισθούς των εργαζομένων που απήργησαν, γιατί «τουλάχιστον το 90% των εργαζομένων επιθυμούσε να εργαστεί κανονικά». Ως «άνθρωποι εκτός πραγματικότητας», ήμασταν έτοιμοι να αναγνώσουμε ανάμεσα στις γραμμές ότι ετοιμάζει επιπλέον απολύσεις 10% επί του προσωπικού, αλλά ο Θεοχάρης μας προλαβαίνει: «Φυσικά ουδείς μπορεί να γνωρίζει ποιος επιθυμούσε να εργαστεί και ποιος να απεργήσει», ήτοι σ’ αυτό το 10% μπορεί να είναι ο καθένας από τους εργαζόμενους, αν τυχόν βρεθεί κάποιος τρόπος να μάθει το Μεγάλο Αφεντικό ποιος θέλει να δουλέψει και ποιος όχι στις απεργίες που έρχονται. Ρουφιάνοι, εργοδοτική τρομοκρατία, εργοδοτικοί κι άλλα τέτοια αποτελούν άλλωστε ξεχασμένες από την δεκαετία του ’70 εκφράσεις κλισέ που καμιά σχέση δεν έχουν με την σημερινή πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι των Αττικών Εκδόσεων.
Ο Μεγάλος Πατέρας καθησυχάζει επίσης τους συνεργάτες του λέγοντας τους ότι οι μειώσεις μισθών που προτείνει για το σύνολο του κλάδου στις διαπραγματεύσεις με την ΕΣΠΗΤ δεν αφορούν αυτούς, αφού αυτοί έχουν την τύχη να έχουν αφεντικό Αυτόν, τον Θεό αυτοπροσώπως, που είναι τόσο Μεγάλος που θα κόψει τους μισθούς στα άλλα περιοδικά και θα προστατεύσει το κοπάδι του (το οποίο φρόντισε να σφάξει πρώτο βεβαίως, βεβαίως). Επίσης διαψεύδει τις φήμες ότι η εκ περιτροπής εργασία θα οδηγήσει σε έξοδο από το ασφαλιστικό ταμείο ΕΤΑΠ ΜΜΕ τους εργαζόμενους που δεν συμπληρώνουν τον απαραίτητο κατώτατο ασφαλιστικό μισθό. Και ας υπάρχουν απτά παραδείγματα εργαζομένων που θα αναγκαστούν να ασφαλιστούν στο ΤΕΒΕ λόγω αυτού του κανονισμού στο καταστατικό του ΕΤΑΠ ΜΜΕ και ας έχει βγάλει ανακοίνωση η ΕΣΠΗΤ για το θέμα. «Δεν έχει ούτε νομική, ούτε καμία άλλη υπόσταση», αναφέρει έτσι απλά, χωρίς παραπάνω εξηγήσεις, ο Παντογνώστης των νόμων και των κανονισμών, ο πρώτος που κατάφερε (μέσω του γιάπη νομικού του καρνάβαλου) να μην πείσει αστικό δικαστήριο ότι είναι παράνομη και καταχρηστική η 48ώρη απεργία που κηρύχθηκε!
Τα καλύτερα όμως τα κρατά για το τέλος! «Υπάρχει μια διαρκής προσπάθεια παραπληροφόρησης που σκοπό έχει να σπάσει το αρραγές μέτωπο εργαζομένων- επιχείρησης». Μια φωνή και μια γροθιά -που θα λέγανε και το ’70- το αφεντικό μαζί με τους εργαζόμενους αμύνονται απέναντι στον εξωτερικό εχθρό, όπως παρουσιάζονται οι αλληλέγγυοι που απάντησαν με εργατικό τσαμπουκά στον τσαμπουκά της εργοδοσίας. «Η επιχείρηση είστε εσείς οι ίδιοι, χωρίς εσάς δεν υπάρχει, και τα συμφέροντα είναι απολύτως κοινά», διαβεβαιώνει ο Θεός και οι πιστοί – υπήκοοι του μπορούν επιτέλους να κοιμηθούν ευτυχισμένοι που ο Ήλιος ξαναβρέθηκε στο κέντρο του Σύμπαντος και αυτοί μπορούν να εργάζονται για την Θεία Χάρη του ευτυχισμένοι, υπάκουοι, πειθαρχημένοι και πάνω απ’ όλα αυτόβουλοι και ευτυχισμένοι! Άλλωστε “η επιχείρηση σας προστατεύει” με το να μειώνει τους μισθούς και να σας απολύει. Ή μήπως όχι;