Παρόλο που η εκστρατεία αυτή, έργο ενός λεπενικής έμπνευσης υπουργείου που φτιάχτηκε με πρωτοβουλία ενός λεπενικών φρονημάτων προέδρου, ήταν εκ των προτέρων διάφανη στους σκοπούς της, η εγκύκλιος-πλαίσιο που διακινήθηκε από το υπουργείο στις αρχές Νοεμβρίου, με βασικό θέμα «τι σημαίνει να είσαι Γάλλος σήμερα;» (http://www.debatidentitenationale.fr/IMG/pdf/Pour_aller_plus_loin.pdf), ήρθε να διαλύσει και τις τελευταίες αμφιβολίες ως προς την κατεύθυνση της επερχόμενης «διαβούλευσης» (μπορείτε να διαβάσετε την εγκύκλιο στα ελληνικά εδώ). Περίπου ένα μήνα αργότερα, μια πρωτοβουλία ατόμων και συλλογικοτήτων, στην οποία δυστυχώς προσχώρησαν γρήγορα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης προσπαθώντας να αντλήσουν αντι-σαρκοζική υπεραξία, ξεκίνησε να συλλέγει ηλεκτρονικά υπογραφές με στόχο όχι μόνο τη διακοπή της διαβούλευσης περί «εθνικής ταυτότητας», αλλά και την κατάργηση του ίδιου του αρμόδιου υπουργείου. Η πρωτοβουλία είχε προγραμματίσει να δώσει συνέντευξη τύπου στις 11 Ιανουαρίου, στο Παρίσι, εν όψει της «Διεθνούς Συνάντησης για την Επάνοδο του Εθνικισμού και των Οργάνων του στην Ευρώπη και στον Κόσμο» που διοργανώνει στις 4 Φεβρουαρίου, υπό μορφή απάντησης στο «εορταστικό» συνέδριο που διοργανώνεται από το υπουργείο την ίδια ημερομηνία για να ανακοινωθούν τα «πορίσματα» της διαβούλευσης. Αν και ως μέσα αντίδρασης οι ηλεκτρονικές συλλογές υπογραφών, οι συνεντεύξεις τύπου και οι συνδιασκέψεις έχουν προφανείς περιορισμούς (αντιγράφουν υπονομευτικά τις καθεστωτικές μεθοδεύσεις – βαρύγδουπες εκδηλώσεις και «διαβουλεύσεις» που διοχετεύουν ως κοινή γνώμη της «ηλεκτρονικής δημοκρατίας» τις πιο σκαιές προκαταλήψεις – χωρίς να τις αμφισβητούν μετωπικά), μεταφράζουμε παρακάτω το κείμενο αυτής της δημόσιας δήλωσης, καθώς λέει τουλάχιστον τα πράγματα με τ’ όνομά τους:
«Απαιτούμε την κατάργηση του υπουργείου Εθνικής Ταυτότητας και Μετανάστευσης»
Προεκλογική υπόσχεση του Νικολά Σαρκοζί, η δημιουργία ενός υπουργείου αρμόδιου για τη Μετανάστευση και την «Εθνική Ταυτότητα» εισήγαγε στη χώρα μας έναν κίνδυνο ταυτοτικού εγκλεισμού και αποκλεισμού του οποίου τη βαρύτητα διαπιστώνουμε εδώ και δυόμισι χρόνια. Στη δημόσια σφαίρα εισήχθηκαν με στόμφο κι επισημότητα λέξεις που δηλώνουν και στιγματίζουν τον ξένο – και κατ’ επέκταση οποιονδήποτε μοιάζει, έστω, ξένος. Πρόσφυγες και μετανάστες, προερχόμενοι ιδίως από τη Μεσόγειο και την Αφρική, καθώς και οι απόγονοί τους, διαχωρίζονται από ένα εθνικό «εμείς» που δεν είναι απλώς φαντασιακό, καθώς τα σύνορά του επανακαθορίζονται στο υλικό, διοικητικό και ιδεολογικό πεδίο.
Τι έφερε τη γέννηση αυτού του υπουργείου; Οι νέες σκοπιμότητες της εκδίωξης ξένων (27.000 κάθε χρόνο), των επιδρομών σε βάρος μεταναστών χωρίς χαρτιά, του εγκλεισμού παιδιών σε κέντρα κράτησης, της ποινικοποίησης της αλληλεγγύης, της απέλασης εξόριστων προς ορισμένες εμπόλεμες χώρες κατά παράβαση του δικαιώματος ασύλου, της αύξησης των ελέγχων ταυτότητας βάσει φυσιογνωμικών χαρακτηριστικών, τέλος της πολιτογράφησης κατά περίπτωση, ανάλογα με τις ορέξεις κάθε νομαρχίας, πρακτική η οποία καταστρατηγεί την αρχή της ισότητας…
Σε αυτή τη ρωγμή της Γαλλικής Δημοκρατίας έχουν καταποντιστεί οι κυβερνώντες μας. Εκφράζοντας απόψεις απαράδεκτες σε μια δημοκρατία, που έχουν γίνει πλέον κοινοί τόποι και ακούγονται καθημερινά, νομιμοποιούν κάθε είδους συμπεριφορές και τοποθετήσεις απόρριψης, βίας και κλειστότητας. Δεν έχουμε να κάνουμε εδώ με ατομικά ολισθήματα. Στην πραγματικότητα, οι απόψεις αυτές είναι η λογική συνέπεια μιας πολιτικής την οποία θέλει να διευρύνει κι άλλο η κυβέρνηση, με πρόσχημα μια «διαβούλευση» περί εθνικής ταυτότητας. Καλούμαστε έτσι να γίνουμε συναυτουργοί και συνυπεύθυνοι του ταυτοτικού ελέγχου που επιβάλλεται στη Γαλλία.
Η υπουργική εγκύκλιος που στάλθηκε στις νομαρχίες ως πλαίσιο της διαβούλευσης θέτει ένα ερώτημα: «Γιατί το ζήτημα της εθνικής ταυτότητας προκαλεί δυσανεξία σε ορισμένους διανοούμενους, κοινωνιολόγους ή ιστορικούς;». Η απάντηση είναι απλή. Δεν μπορούμε να δεχθούμε να πλανάται, στο όνομά μας, το ανακριτικό βλέμμα μιας ταυτοτικής εξουσίας πάνω από τη ζωή και τις πράξεις καθενός.
Γι’ αυτό είναι καιρός να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο σήμερα, δημόσια, ενάντια σε αυτή την εθνικιστική υφαρπαγή της ιδέας του έθνους, τα οικουμενικά ιδεώδη που θεμελίωσαν τη Γαλλική Δημοκρατία.
Καλούμε λοιπόν τους κατοίκους, τις ενώσεις, τα κόμματα και τους υποψήφιους στις επόμενες εκλογές να ζητήσουν μαζί μας την κατάργηση αυτού του «υπουργείου Εθνικής Ταυτότητας και Μετανάστευσης», γιατί θέτει σε κίνδυνο τη δημοκρατία.
http://www.pourlasuppressionduministeredelidentitenationale.org/petition.php
One reply on “Γαλλία: Πρωτοβουλία για την κατάργηση του υπουργείου Εθνικής Ταυτότητας και Μετανάστευσης”
Update:Τελικά, το "μεγάλο συνέδριο" στις 4/2 με το οποίο η κυβέρνηση Σαρκοζί θα έκλεινε τη "διαβούλευση για την εθνική ταυτότητα" ακυρώθηκε. Αντικαταστάθηκε από ένα …"κυβερνητικό σεμινάριο" στις 8/2, όπου ο Σαρκοζί δεν πήγε, πήγαν όμως υποχρεωτικά όλοι οι υπουργοί του, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Φιγιόν, ο οποίος ανακοίνωσε ότι η συζήτηση θα συνεχιστεί αποκλειστικά στο ίντερνετ (απείλησε μάλιστα ότι θα κρατήσει όλη την πενταετία Σαρκοζί!), ενώ ο Πρόεδρος θα εκφραστεί σχετικά τον Απρίλιο, μετά τις γαλλικές δημοτικές εκλογές, καθώς επί του παρόντος είναι πολύ απασχολημένος. Ο Λεπέν πάντως χάρηκε, λέει, με την εξέλιξη, γιατί είναι "καλύτερο από το τίποτα". Άντε και του χρόνου, γκασμάδες!