Στα «ψιλά» έως ανύπαρκτη η απεργία στα πρωτοσέλιδα (για την ενημέρωση, ρε γαμώτο)

Το ξεκίνησαν οι επιφανείς συνδικαλιστές Σόμπολος και Τσαλαπάτης, το αγκάλιασαν οι μεγαλοδημοσιογράφοι, το διαιώνισαν οι επιχειρηματίες – ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και, τελικά, το υπερασπίστηκαν με την υπογραφή τους ακόμη και αριστεροί δημοσιογράφοι.

Ποιο ήταν το διακύβευμα; Στο όνομα της περιβόητης ενημέρωσης, οι δημοσιογράφοι και γενικότερα οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ δεν πρέπει να απεργούν μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, προκειμένου να καλύπτουν τις εργασιακές κινητοποιήσεις, όπως επιβάλλει ο ρόλος τους, αυτός της απρόσκοπτης και συνεχούς ενημέρωσης.

Δεν χρειαζόταν το αίτημα της ΓΣΕΕ προς την ΕΣΗΕΑ που ζητούσε την απεργοσπασία των δημοσιογράφων στη γενική απεργία της περασμένης Πέμπτης, «για την πλήρη ενημέρωση της κοινής γνώμης», και το προσκύνημά του από τα συνδικαλιστικά όργανα των δημοσιογράφων για να διαφανεί η σκοπιμότητα της εξαίρεσης των εργαζομένων στα ΜΜΕ από την 24ωρη γενική απεργία.

Ένα γρήγορο περιδιάβασμα των πρωτοσέλιδων στις εφημερίδες της επόμενης μέρας (21/5) είναι ενδεικτικό των σκοπιμοτήτων αυτής της ανελέητης προπαγανδιστικής τακτικής, αφού η γενική απεργία όχι μόνο δεν έγινε κεντρικό θέμα στο πρωτοσέλιδο έστω και μίας εφημερίδας, αλλά αντίθετα περιφρονήθηκε παντελώς σε κάποιες, ενώ σε άλλες διαστρεβλώθηκε ή πέρασε στα «ψιλά».

Από τα 7 θέματα του πρωτοσέλιδου των Νέων η απεργία και οι διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα χώρεσαν σε μόλις 5 λέξεις. Δίχως φωτογραφία και συνοδευτικό κείμενο: «Απεργίες: τα συνδικάτα ετοιμάζουν κλιμάκωση». Αφανισμένο το ρεπορτάζ στο δρόμο, αλλά με μια «κλιμάκωση» ενισχυμένο (αδιόρατα) προς τον τρόμο…

Για το Βήμα η αναφορά στην απεργία είχε μισή φωτογραφία του πρωθυπουργού, σε ένα μικρό «μποξάκι» πάνω αριστερά και μισή από τη διαδήλωση υπό τον τίτλο «Γ. Παπανδρέου: Συμφωνώ με τους διαδηλωτές». Κι ας «μεταμορφώνεται» το θέμα στο εσωτερικό της εφημερίδας, υπό τον αντιθετικό τίτλο, στο σχετικό ρεπορτάζ: «Πάνω από 70% η συμμετοχή στην απεργία».

Ριγμένη η είδηση για την απεργία, στις 7 μικρές ειδήσεις που χωρούν στο μονόστηλο «Σήμερα», αριστερά στο πρωτοσέλιδο της Καθημερινής υπό τον τίτλο «Μικρότερο το χθεσινό συλλαλητήριο». Μικρό στη βάση και το ανάλογο «μποξάκι» στην πρώτη σελίδα του Έθνους: «Μαζικές και ειρηνικές πορείες».

Η μοναδική εφημερίδα που ανέδειξε ως δεύτερο το θέμα της γενικής απεργίας στο πρωτοσέλιδο ήταν η Ελευθεροτυπία: «Ειρηνική, μαζική και οργισμένη αντίδραση». Όμως, στο οπισθόφυλλο περίμενε ο «βρετανός» Χρήστος Μιχαηλίδης, μη βάζοντας τίποτα στο στόμα του, αλλά αξιοποιώντας γελοιογραφίες άλλων: «Γυρίστε ξανά στις δουλειές σας»!

Απεργία, προφανώς, δεν έγινε για την Αυριανή και την εφημερίδα Εξπρές, αφού δεν είχαν την παραμικρή αναφορά στα πρωτοσέλιδά τους.

Απεργία είδαν, διαδηλώσεις δεν άκουσαν, τις συνέπειές της εντόπισαν στα «μικρά» των πρωτοσέλιδων στον Ελεύθερο Τύπο και στην Ημερησία. «Κλειστό το μουσείο της Ακρόπολης λόγω της απεργίας του… μετρό» διατείνεται η μία εφημερίδα, «Πλήγμα στον τουρισμό προκαλούν οι απεργίες» καταγγέλλει η άλλη.

Έτσι, λοιπόν, από την κυριαρχία της ενημέρωσης, στην ενημέρωση της κυριαρχίας… Καθώς τα πανό, οι διαδηλωτές, τα συνθήματα, η οργή, ακόμη κι αν πήγαν στις εσωτερικές σελίδες, δεν υπάρχει κανένας λόγος να στέκονται εμπόδιο στην ενημέρωση. Το φιλτράρισμα των ειδήσεων αποφάσισε να τα εξοβελίσει.

Το είδατε κι εσείς, συνάδελφοι, που συγκατατεθήκατε στο δόλιο παιχνίδι της απεργοσπασίας;