(στις 22/12 λήγει η προθεσμία καταβολής προσφορών για την δημοπράτηση των Νέων Αυτοκινητόδρομων Αττικής)
Κι όμως, η επιχείρηση «ησυχία-τάξη-ασφάλεια» του ΜΠΑΤΣΟΚ δεν είναι το μόνο ανοιχτό μέτωπο της νέας πράσινης διακυβέρνησης. Όσο κι αν τα γκλομπς και οι μηχανόβιοι των ομάδων Δ βρίσκονται σε διαρκής κίνηση μέσα στην αθηναϊκή μητρόπολη (ή χαβούζα, αν προτιμάτε), δεν σταματούν να βρίσκονται υπ’ατμόν και οι οδοστρωτήρες των εργολάβων και των κατασκευαστών σε όλη την ελληνική επικράτεια. Πέρα από την πάταξη της «ανομίας», το ΠΑΣΟΚ έχει ορκιστεί και στο κατασκευαστικό κεφάλαιο την κερδοφόρα τιθάσευση και αξιοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος και του φυσικού πλούτου. Η χωροθέτηση ΧΥΤΑ σε όλη την Ελλάδα συνεχίζει ακάθεκτη, αυτοκινητόδρομοι ξεφυτρώνουν εκεί που μέχρι τώρα βασίλευε η χλωρίδα και η πανίδα ενώ πάνω σε κάθε βουνοκορφή φυτεύονται συστάδες…ανεμογεννητριών στο όνομα της «ενεργειακής κρίσης». Η πράσινη ανάπτυξη ξεδιπλώνεται και βρίσκει πεδία εφαρμογής…Ας περάσουμε στο προκείμενο. Ένα από τα κομβικότερα αναπτυξιακά δημόσια έργα που λαμβάνουν χώρα στην ελληνική επικράτεια είναι οι Νέοι Αυτοκινητόδρομοι Αττικής. Πρόκειται για ένα οδικό δίκτυο 72 χιλιομέτρων που φιλοδοξεί:
-να επεκτείνει την υπάρχουσα Αλίμου-Κατεχάκη προς τα νότια, προς το Ελληνικό και την έκταση του πρώην αεροδρομίου που προβλέπεται να χτιστεί μια νέα πόλη αντί για το πολυδιαφημισμένο «μητροπολιτικό πάρκο»
-να συνδέσει το κέντρο των Αθηνών με τα Μεσόγεια μέσω σήραγγας που θα διαπερνά τον Υμηττό στα βόρεια του Βύρωνα (κόμβος Σακέτα).
Το όλο έργο κατασκευάζεται πάνω, μέσα και γύρω από τον ορεινό και δασικό όγκο του Υμηττού με πρωτοφανείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις, γεγονός που γίνεται παραδεκτό και στα θεσμικά κείμενα που συνοδεύουν το έργο όπως η ΜΠΕ (Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) που χαρακτηρίζουν τις συνέπειες ως «μη αναστρέψιμες». Τι είναι όμως κάποιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις μπροστά στο Εθνικό Συμφέρον; Εθνικό συμφέρον που μεταφράζεται σε έργα διασύνδεσης των «διαμετακομιστικών κέντρων εμπορίου» (αερολιμένας Ελ.Βενιζέλος, λιμάνια Πειραιά και Λαυρίου) με το «μητροπολιτικό κέντρο» των Αθηνών και με τον «δεύτερο πόλο ανάπτυξης» των Μεσογείων. Ας σημειωθεί ότι η επιστημονικοφανής φρασεολογία προέρχεται από το προωθούμενο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής που διατυπώνει τις αναπτυξιακές αιχμές της επόμενης 15ετίας πάνω στις οποίες «πατούν» και οι Νέοι Αυτοκινητόδρομοι Αττικής. Εν ολίγοις, οι νέοι αυτοκινητόδρομοι «ορκίζονται» μεγαλύτερη ταχύτητα και ευκολότερη προσπελασιμότητα στα εμπορεύματα και τα κεφάλαια που συσσωρεύονται μέσα στην καθημερινή κίνηση της επικράτειας του χρήματος, της μητρόπολης. Δεν λείπουν, βέβαια, και τα επιχειρήματα μερικών τεχνοκρατών που λαμβάνουν υπ’όψιν και τον ανθρώπινο παράγοντα έστω και ως αριθμητική παράμετρο. «Οι νέοι δρόμοι προσφέρουν ευκολία μετακίνησης» διαλαλούν στους κατοίκους του Λεκανοπεδίου αλλά είναι ήδη γνωστός ο κορεσμός ακόμα και της ίδιας της Αττικής Οδού σε ώρες αιχμής. Άσε που η πλειοψηφία -αστικών, προοδευτικών ή και ριζοσπαστών- των συγκοινωνιολόγων παγκοσμίως έχουν προ πολλού αποφανθεί ότι το κυκλοφοριακό πρόβλημα μιας πόλης ΠΟΤΕ δεν λύνεται με νέους αυτοκινητόδρομους που δίνουν κίνητρα στα λαμαρινοφόρα να μετακινούνται προσωρινά με μεγαλύτερη ταχύτητα. Αυτά τα λίγα γιατί δεν τρώμε και κουτόχορτο…
Τον Αύγουστο ο απερχόμενος κουφός (δεν αφορά το χιούμορ του) υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ ανακοίνωσε την έναρξη των διαδικασιών δημοπράτησης των Νέων Αυτοκινητόδρομων Αττικής που ο προϋπολογισμός τους φτάνει σε 18 δις ευρώ. Πολλά τα λεφτά θ’αναφωνήσει ο αναγνώστης…και είναι προφανές γιατί μια τέτοια δημοπράτηση ανακοινώθηκε λίγο πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου (31/8). Όμως, ο Μπόμπολας, ο Κοπελούζος και τα φιλαράκια τους προτίμησαν την τίμια Πασοκάρα μιας και τα έργα με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο στα χέρια τους θα καταλήξουν. Με την σειρά του, ο γνωστός αθόρυβος λακές υπουργός Υποδομών Ρέππας ευχαρίστησε τον απερχόμενο κουφό για το έργο του και στάθηκε στα δύο μεγαλύτερα «εθνικά έργα» που μένουν ανοιχτά: τους Νέους Αυτοκινητόδρομους Αττικής και το αεροδρόμιο Καστελλίου στη Κρήτη.
Από εκεί και πέρα η ιστορία έχει ως εξής: οικολογικές δηλώσεις της Μπιρμπίλως (της πρώτης υπουργού άνευ ταγιέρ) που σιχτιρίζει την χρήση ΙΧ, διαρροές για δήθεν αναβολή και επαναχάραξη του έργου, δημοσιεύματα περί νέας προθεσμίας για την δημοπράτηση και πάει λέγοντας. Όπως κι αν έχει, η Πασοκάρα εδώ και καιρό μεθοδεύει το θόλωμα των νερών όσον αφορά το συγκεκριμένο έργο και οι λόγοι είναι κυρίως 3.
1. εδώ και πολύ καιρό, στις γειτονιές πέριξ του Υμηττού έχει αναπτυχθεί ένα πλατύ κίνημα κατοίκων που αντιστέκεται στην λεηλασία του Υμηττού αλλά και αμφισβητεί την ανάπτυξη που προωθούν εις βάρος των ζωών μας και του οξυγόνου μας.
2. οι διάφοροι εργολάβοι που διαγκωνίζονται αδυνατούν να χτυπήσουν αυτόνομα το έργο στη δημοπράτηση και προσπαθούν να κάνουν τις συμφωνίες τους και τις κοινοπραξίες χωρίς να θιγούν τα συμφέροντά τους.
3. η μέχρι τώρα σχεδίαση του έργου είναι εξόφθαλμα καταστροφική. Αυτό μπορεί άνετα ν’αποτελέσει βήμα αναδίπλωσης εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ ώστε να βγει να καταγγείλει την «περιβαλλοντοκτόνα πολιτική» της ΝΔ και ύστερα να περάσει στην επίθεση με τα νέα «πράσινα» σχέδιά του. ποιος αμφισβητεί ότι μπορεί να το κάνει;
Όπως κι αν έχει, την Τρίτη 22 Δεκέμβρη είναι η επίσημη λήξη της προθεσμίας καταβολής προσφορών από τους κατασκευαστές κάτι το οποίο ποτέ και πουθενά δεν έχει διαψευστεί επίσημα και δημοσίως από επίσημα χείλη. Στη βάση αυτή ήδη οργανώνονται μια σειρά δράσεων και παρεμβάσεων από το κίνημα αντίστασης που έχει αναπτυχθεί. Όπως κι αν έχει, η αναπτυξιακή λαίλαπα κράτους και κεφαλαίου βρίσκεται εν εξελίξει και μένει να αποδειχθεί αν τα οδοφράγματά θα’ναι αρκετά για να τους σταματήσουμε και να αντιστρέψουμε την πορεία της ιστορίας…Επιφυλασσόμαστε.