Τι μπορεί να κάνει κανείς με 600.000€;

Ακούγοντας την είδηση της επικήρυξης των φερόμενων ως συμμετεχόντων στους μιντιακά αποκαλούμενους «ληστές με τα μαύρα» (που κανείς τους δεν φορούσε μαύρα), πολλές μαύρες σκέψεις μας ήρθαν στο μυαλό.

Δε θα επικεντρώσουμε, όμως, στην «ηθική» των επικηρύξεων, στην προώθηση της κοινωνικής ρουφιανιάς, στην κατάδοση στις αρχές ανθρώπων από συνάνθρωπο, στον διεμβολισμό των κοινωνικών αξιών από την υπόσχεση των χρηματικών απολαβών, στην επανατοποθέτηση του χολιγουντιανού «κυνηγού κεφαλών» στο σήμερα.

Δε θα υπερθεματίσουμε πάνω στη στοχοποίηση και ενοχοποίηση ανθρώπων με μηδαμινά αποδεικτικά στοιχεία, στην απόδοση «δικαιοσύνης» με βάση το μοντέλο του «συνήθους υπόπτου».
Δε θα ρωτήσουμε καν, γιατί δεν έχουν επικηρυχθεί από τον κ. Χρυσοχοΐδη οι δράστες της επίθεσης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα ή οι δράστες της απόπειρας μαζικής δολοφονίας με την εκτόξευση χειροβομβίδας στο στέκι μεταναστών.

Θα θέλαμε, όμως, να σταθούμε στην προκλητικότητα με την οποία μια νεοφερμένη κυβέρνηση παίρνει την πολιτική απόφαση να βγάλει από τα ταμεία του δημοσίου το διόλου ευκαταφρόνητο χρηματικό ποσό των 600.000€, για έναν λόγο ο οποίος ούτε στο ελάχιστο δεν έχει να κάνει με τα τρέχοντα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σήμερα.

Ειδικά, όταν από τα χείλη του υπουργού οικονομικών έχουν ειπωθεί τα παρακάτω, τότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η κοροϊδία δεν έχει όρια.

“Στόχος μας είναι η επίτευξη μεσοπρόθεσμα μιας δημοσιονομικής προσαρμογής που θα στηρίζεται και στην ουσιαστική ανάταξη των εσόδων και στην πραγματική περιστολή της σπατάλης. (…) Χρειάζεται αναδιάταξη των δαπανών και δραστική περιστολή της σπατάλης σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα.“

Αυτή είναι, λοιπόν, η πραγματική περιστολή της σπατάλης από την κυβέρνηση: 600.000€ από την τσέπη των εργαζομένων για την προώθηση του δωσιλογισμού και της ρουφιανιάς.