Σύμφωνα με την ανάλυση που δημοσιεύσαμε στις 8 Μαρτίου με τίτλο Ασφαλιστικό: Όταν η εργασία μετασχηματίζεται σε απασχόληση προκύπτει μια μονομερή κατάργηση τους καθεστώτος της εργασίας και επιβολή του καθεστώτος της… απασχόλησης από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα πάντα με τις επιταγές της τρόικα.
Αυτό που επιδιώκεται με τα εφευρήματα “κύριας απασχόλησης” είναι πραγματικά πρωτόγνωρο μιας και στο τέλος δεν θα μείνει άνθρωπος με σταθερή σχέση εργασίας στον κλάδο των ΜΜΕ. Σχεδιάζεται ένα τοπίο όπου η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων θα είναι απασχολούμενοι με ελαστικές μορφές εργασίας (part time κλπ) όχι όμως κάποιου μέσου αλλά ολόκληρου του ομίλου ο ποίος μπορεί να έχει πολλά και διαφορετικά μέσα. Μερική απασχόληση δηλαδή (αλλά μόνο στα χαρτιά, στο μισθό και την ασφάλιση) σε μια μιντιακή γαλέρα που θα απαιτεί όμως κανονική εργασία σε όποια μέσα θα διαθέτει ο όμιλος, από το ίντερνετ έως την εφημερίδα και από το ραδιόφωνο έως το κανάλι.
Είναι μια εξαιρετικά σημαντική, δυσμενής, εξέλιξη εξίσου σημαντική, ίσως και περισσότερο και από το αγγελιόσημο ίσως και από την διατήρηση του ΕΔΟΕΑΠ. Στην πραγματικότητα ακυρώνει και τα δύο (εάν και εφόσον διατηρηθούν) μια και αποχαιρετάμε την πλήρη ασφαλιστική κάλυψη αφού θα είναι πρακτικά αδύνατο να αποδείξει κάνεις κυρία απασχόληση και συνεπώς να έχει σύμβαση σταθερής εργασίας πλήρους απασχόλησης.
Το νέο τοπίο μάλιστα ίσως και φέρει και νέες συμβάσεις οι οποίες μάλιστα δεν αποκλείεται να είναι και συλλογικές (να δούμε βέβαια ποιό Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ θα δεχθεί να τις υπογράψει) οι οποίες θα νομιμοποιούν πλήρως όλα τα παραπάνω. Την προοπτική αυτή την υπονοεί σαφώς ο καινοφανής όρος που πρωτοεισάγεται σε ανακοίνωσή μάλιστα συνδικαλιστικής παράταξης της ΕΣΗΕΑ η οποία πρόσκειται στην κυβέρνηση και η οποία (ασχέτως της εσωτερικής διάσπαση που έχει υποστεί) έχει αυτό το διάστημα, τα ηνία του σωματείου.
Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στο σημείο 5 της ανακοίνωσης:
“Αποκατάσταση της ομαλότητας στις εργασιακές σχέσεις και με την υπογραφή ΣΣΑ”
Ολόκληρη η ανακοίνωση της 15ης Φλεβάρη εδώ. Απ’ ότι φαίνεται συνδικαλιστές και κυβέρνηση τα έχουν μιλήσει και τα έχουν συμφωνήσει, στις πλάτες όλων μας (ως συνήθως) και οι οποίοι λεονταρισμοί περί δυναμικών κινητοποιήσεών και απεργιών είναι για το φαίνεσθαι και μόνο. Στο χορό μπαίνουν φυσικά και τα αφεντικά τα οποία μυρίστηκαν αίμα και έτρεξαν μη και χάσουν την ευκαιρία να επεκτείνουν τη σκλαβιά στα διαπλεκόμενα μαγαζιά τους προσφέροντας το ιλιγγιώδες πόσο των 580 ευρώ ΜΕΙΚΤΑ στους έως και 3 χρόνια… απασχολούμενους στις μιντιακες γαλέρες.
Εμείς επιμένουμε, το ν’ αναθέσουμε τις τύχες μας σε αυτές τις ξεπουλημένες Ενώσεις των συνδικαλιστών-ζόμπι που επιβιώνουν εις βάρος όσων από εμάς έχουμε απομείνει στην εργασία δεν μπορεί να εξασφαλίσει το μέλλον καμιάς και κανενός μας.