Ανοιχτή συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στον χώρο των ΜΜΕ
Κτίριο ΕΜΜΕ Πανεπιστήμιο Αθηνών, Καλαμιώτου 2, Πλατεία Καπνικαρέας, 03/02, 20.00
Ανοιχτή συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στον χώρο των ΜΜΕ
Κτίριο ΕΜΜΕ Πανεπιστήμιο Αθηνών, Καλαμιώτου 2, Πλατεία Καπνικαρέας, 03/02, 20.00
Αυτή τη στιγμή κυκλοφορεί από χέρι σε χέρι ένα χαρτί (ως απάντηση στην καταγγελία) που ζητά ενυπόγραφη δήλωση του καθένα στο περιοδικό ότι ότι το ωράριό του είναι 10-6 καθημερινά. Κάποιοι έχουν ήδη ενδώσει...
Η γελοιότητα δεν σταματάει εδω. Τις τελευταίες μέρες ο -γνωστός δημοκράτης- Δούσης έκρινε πως οι 12+ πολλές φορές ώρες δουλειάς δεν ήταν αρκετες, ή καλύτερα ότι οι εργαζόμενοι δεν ήταν αρκετά συγκεντρωμένοι στη δουλεια τους.
Τα μεγάλα κεφάλια αποφάσισαν, λοιπόν, να κόψουν την επαφή των συντακτών με τον έξω κόσμο. Την πλήρωσε το facebook και το messenger, αφού φέρανε τεχνικό για να τα μπλοκάρει.
Ας γνωρίζει ο κάθε “δημοκράτης ταξιδευτής” ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι μόνοι τους και ότι σε κάθε απόπειρα τρομοκράτησής τους, θα βρίσκει απέναντί του την έμπρακτη αλληλεγγύη μας…
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί την κατάθεση εμπειρίας συναδέλφου που βίωσε από κοντά δοκίμασε από πρώτο χέρι τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στο περιοδικό “icons traveller” (ως μια εικόνα από το κοντινό μέλλον που η πλειοψηφία των εργοδοτών ονειρεύεται για τους εργαζόμενους)…
“Χαμός στο Δουσιστάν! Τι είναι αυτό; Μα τα γραφεία του περιοδικού Icons Treaveller’s του μεγάλου και τρανού Τάσου Δούση. Εκεί, ο κοσμογυρισμένος δημοσιογράφος έχει δημιουργήσει τη δική του αυτοκρατορία σύμφωνα με τα πρότυπα των τριτοκοσμικών χωρών που έχει επισκεφτεί. Για τον εαυτό του έχει κρατήσει τον τίτλο του μεγάλου φυλάρχου – αφεντικού, ενώ οι υπόλοιποι υποτελείς – υπάλληλοι ζουν σε άθλιες συνθήκες. Ενδεικτικό ότι η συντακτική ομάδα του μηνός Νοεμβρίου, ουδεμία σχέση έχει με αυτή του μηνός Δεκεμβρίου, καθώς υπήρξαν ομαδικές αποχωρήσεις. Και πώς να μη γίνει κάτι τέτοιο, αφού οι συνθήκες ήταν κάτι παραπάνω από άθλιες; Τώρα όμως αφελή και ανίδεα παιδιά θα ανακαλύψουν τι σημαίνει να δουλεύει κανείς εκεί, χωρίς να πληρώνονται, μέχρι να φύγουν και αυτά μόλις ανακαλύψουν τι παίζει εκεί μέσα…
Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είχαν προσληφθεί με μπλοκάκι, με ασφάλιση ΤΕΒΕ και παρότι δηλώνονταν ως ελεύθεροι συνεργάτες έκλειναν δωδεκάωρα (και πολλές φορές και παραπάνω) στο περιοδικό χωρίς να πληρώνονται οι υπερωρίες. Και πάλι αυτό στο icons θεωρείται τύχη, μεγάλη τύχη! Γιατί πάντα υπάρχει η περίπτωση να σε θεωρήσουν κάτι σα μαθητευόμενο, υπό δοκιμή ένα πράγμα, και να δουλεύεις μεν τις ίδιες ώρες με τους άλλους, τα κείμενά σου να αποτελούν τον κορμό του τεύχους, αλλά να μην πληρώνεσαι ούτε ευρώ…!!!! Όσο για τις αποστολές για έρευνα, ό,τι και να πούμε είναι πολύ λίγο! Τα παραπάνω χρήματα για τα Σαββατοκύριακα ή την ολοήμερη εργασία εννοείται ότι δεν υφίστανται, ενώ το εξαντλητικό πρόγραμμα δεν αφήνει περιθώρια ούτε για να κάνεις τα απαραίτητα. Και βέβαια όπως είναι φυσιολογικό, δουλεύοντας σε τέτοιες συνθήκες, έχεις ξεχάσει κάθε προσωπική ζωή, κάθε εργασιακό δικαίωμα, αλλά το χειρότερο κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Και όχι δεν είναι μόνο ο απαράδεκτος τρόπος του Δούση που προσβάλει, βρίζει και ξεφτιλίζει κατά βούληση όποιον βρει μπροστά του ή όποιον θελήσει – υπό την ανοχή των σχεδόν ανίκανων και καπελωμένων διευθυντών του, που θεωρούν σωστό ό,τι πει το μεγάλο αφεντικό, όσο παράλογο και αν είναι, και σκύβουν το κεφάλι για να καλύψουν την δική τους επαγγελματική ανεπάρκεια. Είναι κατά βάση το γεγονός ότι όλοι οι χώροι εργασίας παρακολουθούνται από κάμερες, πράγμα παράνομο και αντισυνταγματικό, για να μπορεί να βλέπει το αφεντικό τους σκλάβους του να δουλεύουν και να δουλεύουν από την ανατολή του ηλίου μέχρι… την επόμενη ανατολή!! Και όχι, αυτό δεν είναι λογοπαίγνιο, όντως συμβαίνει κάποιες φορές!
Κι όμως, όλα αυτά δεν είναι παραμύθια αρρωστημένου μυαλού, είναι η πραγματικότητα που ζουν όσοι είχαν την ατυχία να τους προσλάβει ο Δούσης για να δουλέψουν στο περιοδικό του. Αμέτρητες ώρες εργασίας, κανένας σεβασμός στις εργασιακές συμβάσεις, προσβολή και καταπάτηση της αξιοπρέπειας και των συνταγματικών δικαιωμάτων των εργαζομένων…
Η πλήρης εκμετάλλευση παίρνει σάρκα και οστά στο μαγευτικό Δουσιστάν, αλλά ήρθε η ώρα να το μάθουμε όλοι και να ληφθούν μέτρα ώστε αυτό να σταματήσει επιτέλους…”
Σε «εξπρές του μεσονυχτίου» φαίνεται πως εξελίσσεται η υπόθεση του ομογενή συγγραφέα και δημοσιογράφου Χάρη Νικολαΐδη. Μετά από επτά μήνες προφυλακισμένος σε άθλιες συνθήκες στις φυλακές της Μπανγκόκ Ταϊλάνδης, έγινε στις 19 Γενάρη το δικαστήριο που τον καταδίκασε σε εξαετή κάθειρξη. Υποχρεώνοντας τον Νικολαΐδη να ομολογήσει την ενοχή του, μείωσε την ποινή εκείνη την ώρα σε τρία χρόνια. Κι όχι μόνο αυτό. Τον υποχρέωσε να υπογράψει συμφωνία όπου παραδεχόταν ότι η ποινή είναι μικρή, για να μην έχει δικαίωμα έφεσης. Η κατηγορία; Προσβολή της βασιλικής οικογένειας.
Και η ιστορία έχει ως εξής: Ο Χάρης Νικολαΐδης, που εργαζόταν ως καθηγητής στην Ταϊλάνδη από το 2003 έως το 2005, συνελήφθη την ώρα που εγκατέλειπε τη χώρα τον περασμένο Αύγουστο. Από το 2006 ζούσε στη Μελβούρνη και δημοσιογραφούσε για την ομογενειακή εφημερίδα “Νέος Κόσμος”. Τον περασμένο χρόνο επισκέφθηκε την Ταϊλάνδη, όπου ζει η φίλη του, χωρίς να γνωρίζει ότι είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψης σε βάρος του δύο χρόνια νωρίτερα. Η κατηγορία εναντίον του βασίζεται σε παράγραφο νουβέλας του, που είχε γράψει το 2005, με τίτλο “Αληθοφάνεια”, και αναφερόταν σε ανώνυμο Ταϊλανδό εστεμμένο πρίγκιπα και τη σκανδαλώδη ζωή του.
Το βιβλίο τυπώθηκε μόνο σε 50 αντίτυπα και πουλήθηκαν λιγότερα από δέκα.
Η καταδίκη του για προσβολή της μοναρχίας, οι τρεις αιτήσεις του για αποφυλάκιση που απορρίφθηκαν, ο τρόπος που εμφανίστηκε στο δικαστήριο και με αλυσίδες σε χέρια και πόδια, έκανε τον γύρο του κόσμου και αποτελεί κύριο θέμα στα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης.
Οι συγγενείς του επικρίνουν την αυστραλιανή κυβέρνηση για την “αδιαφορία” και την “χλιαρή” αντίδραση (ο Νικολαΐδης είναι Αυστραλός πολίτης) και καταγγέλλουν πως το παιδί τους βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση στο ίδιο κελί μαζί με άλλους 57 κρατούμενους, κάποιοι από τους οποίους είναι άρρωστοι και τουλάχιστον ένας συγκρατούμενος που ζητούσε γιατρό και φάρμακα, τον άφησαν να πεθάνει.
Το Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού Ωκεανίας έχει ζητήσει την άμεση αποφυλάκιση κι αρκετοί έλληνες της διασποράς έχουν ζητήσει να δοθεί χάρη. Η Επιτροπή για Φυλακισμένους Συγγραφείς της Διεθνούς Ένωσης Συγγραφέων (The Writers in Prison Committee (WiPC) of International PEN) έχει εκφράσει την έντονη ανησυχία της για την προφυλάκιση του ομογενή και για τη συνεχιζόμενη κράτησή του. Η Διεθνής Ένωση Συγγραφέων χαρακτηρίζει παράνομη την προφυλάκιση του Νικολαϊδη και ζητάει την απελευθέρωσή του, όπως και η Ένωση Συντακτών Κύπρου που έκανε και διάβημα για το θέμα στην Διεθνή Ένωση Δημοσιογράφων. Από ελληνικής πλευράς καμία κίνηση, ούτε από κυβέρνηση, ούτε από δημοσιογραφικές ενώσεις.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη δικαιώνοντας όλους τους προηγούμενους κοινωνικούς αγώνες έδωσε το έναυσμα για γενικευμένη αντίσταση σε όλα αυτά που μας προσβάλλουν και μας υποδουλώνουν. Πυροδότησε τον αγώνα για τη ζωή, που κάθε μέρα απαξιώνεται. Σε πείσμα όλων όσων βλέπουν την εξέγερση σαν πυροτέχνημα και τη θάβουν τελειώνοντας τον επικήδειο με το «η ζωή συνεχίζεται» απαντάμε ότι ο αγώνας συνεχίζεται και θέτει τη ζωή μας σε μια νέα βάση. Όλα έχουν μείνει μετέωρα, όπως και ο θυμός μας. Η αγωνία μας δεν έχει κοπάσει γι’ αυτό είμαστε ακόμα εδώ.. Εξέγερση στους δρόμους, στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα εργατικά κέντρα, τους δήμους και τα πάρκα. Εξέγερση και στην τέχνη.
Κόντρα σε μια τέχνη- θέαμα που καταναλώνεται από παθητικούς θεατές. Κόντρα σε μια αισθητική που αποκλείει την διαφορετικότητα. Κόντρα στον πολιτισμό που καταστρέφει πάρκα και δημόσιους χώρους στο όνομα του κέρδους.
Ενώνουμε τις φωνές μας με όσους αγωνίζονται. Είμαστε αλληλέγγυοι στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και στους συλληφθέντες της εξέγερσης.
Απαντάμε στην κρατική καταστολή, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την απόπειρα τρομοκρατίας και παραπληροφόρησης από τα ΜΜΕ με τον αγώνα μας και τον πολιτισμό.
Μια πρωτοβουλία ανθρώπων των τεχνών (θεωρώντας τέχνη τη ζωή του καθενός) οικειοποιείται ένα χώρο για την Τέχνη της ζωής του καθενός θέτοντας το ζήτημα της αναδημιουργίας της κουλτούρας σε μια νέα βάση. Επιδιώκουμε μια τέχνη αδιαμεσολάβητη, ανοιχτή σε όλους, που ο καθένας μπορεί να είναι φορέας της.
Απελευθερώνουμε την Εθνική Λυρική Σκηνή, γιατί εξ’ ορισμού μας ανήκει. Έχουμε την ανάγκη να πούμε τα πράγματα από την αρχή και να ξαναβρούμε το ρόλο της τέχνης. Μέσα από διαδικασίες αυτοργάνωσης προτείνουμε ελεύθερες δημιουργικές δράσεις από όλους και για όλους όσους θεωρούν τον πολιτισμό προϊόν συλλογικής δημιουργίας.
Για να ξανακερδίσουμε τον πολιτισμό που μας στερείται.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΣΤΙΣ 9 μ.μ.
ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ
ΤΕΧΝΗ ΜΑΣ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ
(ελεύθεροι λυρικοί)
Αναδημοσίευση από το μπλογκ της κατάληψης: http://apeleftheromenilyriki.blogspot.com/
Σε εξέλιξη η συνάντηση των εκπροσώπων του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ και των συνδικαλιστικών παρατάξεων με τον Γερμανό εκπρόσωπο του RTL, ο οποίος πριν από λίγο ανακοίνωσε στους εργαζομένους ότι το κανάλι έχει κέρδη περίπου 100 εκατομμύρια και έξοδα 135 εκατομμύρια τον χρόνο. Ο Γερμανός μάνατζερ τους ανακοίνωσε ότι οι περικοπές θα ξεπεράσουν τα 35 εκ. ευρώ που είναι το έλλειμμα του τηλεοπτικού σταθμού. Μόλις ολοκληρωθεί η συνάντηση οι εκπρόσωποι της Ένωσης Συντακτών θα μιλήσουν στους εργαζόμενους.
Εν τω μεταξύ σήμερα το πρωι ο “αμερικανος” των γερμανών δήλωσε οτι το προσωπικό θα μειωθεί κατα 30%.
Δημοσιογράφοι 30%
Τεχνικοί 30%
Θα επανέλθουμε με νεότερα…
Αυτή τη στιγμή το αγωνιστικό, διεκδικητικό, σχεδόν επαναστατημένο “συνδικάτο” όλων των εργαζομένων στα μμε -το σοβιέτ της ΕΣΗΕΑ- έχει κατεβάσει τα ρολά στο κτίριο στην Ακαδημίας 20, αναχαιτίζοντας την επέμβαση των λευκοφρουρών (μισθωτών, άμισθων, μπλοκάκηδων, “μαύρων”, φοιτητών). Στο εσωτερικό του χώρου παραμένουν αιχμάλωτοι (επίσης λευκοφρουροί) εργαζόμενοι.
Θα επανέλθουμε! Τα ρολά θα μείνουν κατεβασμένα μόνο στα μυαλά σας.
Λευτεριά στο κτίριο της εσηεα.
Μεταφερόμαστε όλοι στη συνέλευση στα ΕΜΜΕ στις 20.00.
Ποιος κατέστρεψε τα 45 δέντρα;
Η ίδια η Διεύθυνση Πρασίνου του Δήμου Αθηναίων (τι ειρωνεία!) κατ’ εντολή του Δήμαρχου κ. Κακλαμάνη, ενεργώντας για λογαριασμό της κοινοπραξίας ΔΟΜΟΤΕΚ Α.Ε., στην οποία έχει παραχωρήσει το χώρο για 30 χρόνια για υπόγειο τριώροφο πάρκινγκ.
Τι έχει πει ο Δήμος πριν από χρόνια;
Αντιδήμαρχος κ. Ακριτίδης: «Το πάρκο είναι βρώμικο, εγκαταλελειμμένο και αποτελεί χώρο παράνομης στάθμευσης».
Και; Το καθάρισε;
Επί χρόνια είχε εγκαταλείψει την παιδική χαρά, με σπασμένο εξοπλισμό, και μέσα στις λάσπες. Κανένας γονιός δεν πήγαινε εκεί τα παιδιά του. Το πράσινο ήταν απεριποίητο. Δεν υπήρχε επαρκής φωτισμός. Το βράδυ ήταν επικίνδυνο. Έτσι φρόντιζε ο Δήμος το μοναδικό πράσινο στην πυκνοδομημένη Πατησίων. Οι κάτοικοι αποκόπηκαν σιγά-σιγά από το Πάρκο. Αυτοκίνητα άρχισαν να σταθμεύουν. Δημιουργήθηκε επιτροπή των κατοίκων για την υπεράσπιση του Πάρκου.
Τι δεδομένα είχε ο Δήμαρχος;
· Το 1989 τροποποιήθηκε το ρυθμιστικό σχέδιο με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και το Πάρκο χαρακτηρίστηκε ως χώρος κοινόχρηστου πρασίνου, παιδικής χαράς και δημιουργίας Κέντρου Νεότητας. Αυτή η αλλαγή χρήσης άνοιξε την όρεξη για ιδιωτικοποίηση.
· Ο Δήμος το 2006 υπόγραψε σύμβαση με την Κοινοπραξία “ΔΟΜΟΤΕΧΝΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ Α.Ε.” και της παραχωρεί “τη μελέτη, κατασκευή, χρηματοδότηση και εκμετάλλευση” του πάρκινγκ για 30 χρόνια. Η σύμβαση παραχώρησης προβλέπει στον υπέργειο χώρο: ράμπες, αεραγωγούς, ασανσέρ, κυλικεία, καταστήματα κλπ. Μπορεί στις διάφορες μακέτες του έργου να παρουσιάζεται ότι πάνω από τον χώρο πάρκινγκ θα δημιουργηθεί υψηλό πράσινο, όμως όλες οι μελέτες (μηχανικών, τοπογράφων και γεωπόνων) απέδειξαν το αντίθετο ακριβώς. Άλλωστε υπάρχει και η πικρή τσιμεντένια πραγματικότητα στα υπόγεια πάρκινγκ της Πλατείας Πρωτομαγιάς (Ευελπίδων), της Πλατείας Αιγύπτου (Πατησίων και Αλεξάνδρας), της Πλατείας Κάνιγγος, της Πλατείας Κλαυθμώνος, της Πλατείας Εθν. Αντίστασης, που η κατασκευή υψηλού πρασίνου έμεινε μόνο στα χαρτιά και τις μακέτες. Οι δημοτικές παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ υπερψήφισαν μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας την προώθηση αυτού του καταστροφικού έργου.
· Το δασαρχείο, στο οποίο απευθύνθηκε ο δήμος, απάντησε με έγγραφό του ότι δεν επιτρέπει την κοπή ούτε ενός δέντρου! Σύμφωνα με τη Διεύθυνση Δασών Αθηνών της Περιφέρειας, σε έγγραφό της προς τη Διεύθυνση Κατασκευών του δήμου Αθηναίων τον Μάιο του 2007, η κοπή δένδρων στο συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο αντίκειται στο άρ. 24 του Συντάγματος και των νόμων που απορρέουν από αυτό. «Δεν εγκρίνουμε ούτε την υλοτομία οιουδήποτε δασικού δένδρου, ούτε και την απομάκρυνση ή καταστροφή της βλάστησης, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, σε περίπτωση δε που επιχειρηθεί ανεπίτρεπτος μεταβολή του προορισμού και της χρήσης της έκτασης, η Υπηρεσία μας, ως οφείλει, θα διενεργήσει τα προβλεπόμενα εκ του Νόμου»
· Τότε ο Δήμος εξήγγειλε ότι θα ακολουθήσει …πλάγια οδό και θα στραφεί στην πολεοδομική υπηρεσία προκειμένου να προχωρήσει το σχέδιό του, χωρίς να επαναφέρει το θέμα για διαβούλευση στο Δημοτικό Συμβούλιο, μετά την απόφαση του Δασαρχείου.
· Έτσι, τον Απρίλη 2008, ο Δήμος και η Εταιρεία ΔΟΜΟΤΕΚΑ έφεραν το θέμα στην ΕΠΑΕ (Επιτροπή Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού) της Νομαρχίας. Εκεί ο Δήμος, η Εταιρεία και η ΕΠΑΕ αρνήθηκαν την αρμοδιότητα της Δασικής Υπηρεσίας επί του θέματος. Η ΕΠΑΕ απεφάνθη κατά πλειοψηφία ότι “συμφωνεί με την κοπή των δένδρων αλλά λόγω της ιδιαιτερότητας του θέματος το παραπέμπει στην Δευτεροβάθμια Επιτροπή της Νομαρχίας”.
· Η Επιτροπή Αγώνα για το Πάρκο ανακοινώνει ότι έχει συγκεντρώσει 2.500 υπογραφές κατά του έργου και προβαίνει σε δύο δενδροφυτεύσεις του χώρου.
· Η Δευτεροβάθμια Επιτροπή Αρχιτεκτονικού Ελέγχου της Περιφέρειας Αττικής, τον Ιούλιο 2008 έκρινε ότι δεν πρέπει να κοπούν τα δέντρα, κάτι που είχε αποφασίσει και το δασαρχείο Αθήνας.
· Ο Δήμαρχος αφαίρεσε από τις μακέτες την καφετέρια και έφερε τα σχέδια για έγκριση πάλι στην πρωτοβάθμια ΕΠΑΕ, την Παρασκευή, αφού εν τω μεταξύ είχε αλλάξει ο Πρόεδρός της. Αυτή τη φορά η ΕΠΑΕ δεν παρέπεμψε το θέμα στη δευτεροβάθμια Επιτροπή, και παρ’ όλο που ήταν σε γνώση της η άρνηση της Δ/νσης Δασών της Περιφέρειας, ενέκρινε τα σχέδια. Έτσι, φαίνεται, ότι ο Δήμαρχος αισθάνθηκε ότι έχει λυμένα τα χέρια για να καθαρίσει το «οικόπεδό του» και να το παραδώσει ελεύθερο στον ιδιώτη για να κάνει το γκαράζ του. Και δεν έκοψε τα 12 δέντρα που αρχικά έλεγε ότι θα κόψει, αλλά ΟΛΑ τα δέντρα του Πάρκου, ξυρίζοντας ουσιαστικά όλο το χώρο των 2,4 στρ.
26-1-2009 ώρα 6:00 π.μ. Οι μπουλντόζες της διεύθυνσης πρασίνου του Δήμου που εδρεύει στου Γουδή, φτάνουν νύχτα στην Κύπρου και Πατησίων (οποίος συνειρμός με τα τανκς της χούντας που έφυγαν και αυτά από του Γουδή νύχτα, για να επιβάλουν τη δικτατορία του 1967!) και μέχρι να ξημερώσει κόβουν ΟΛΑ τα δέντρα του Πάρκου. Οι πολίτες κινητοποιούνται και καταφθάνουν στο χώρο για να αντικρύσουν την ολοκληρωτική καταστροφή που έχει συντελεστεί. Εκεί τους περιμένει και αστυνομική δύναμη. Οι συγκεντρωμένοι ζητούσαν επί ώρες τους υπεύθυνους του Δήμου, αλλά αυτοί είχαν εξαφανιστεί. Η δασική υπηρεσία που προσήλθε ανέφερε στους συγκεντρωμένους ότι θα καταθέσει μήνυση κατά του Δήμου. Αργότερα ήρθαν και τα ΜΑΤ και εξώθησαν τους συγκεντρωμένους στην Πατησίων, με αποτέλεσμα να κλείσει ο κεντρικός αυτός δρόμος για ώρες, με υπαιτιότητα του εισαγγελέα που ήταν παρών. Σε συζήτηση με τον εισαγγελέα συμφωνήθηκε να ξεφορτώσουν τα φορτηγά τα κομμένα δέντρα και να φύγουν, να μείνουν οι εκσκαφείς και οι μπουλντόζες, και να απομακρυνθούν τα ΜΑΤ. Τίποτε από αυτά δεν έγινε για αποκλιμάκωση της έντασης. Εν τω μεταξύ κατατέθηκαν από περίοικους μηνύσεις κατά του Δήμου Αθηναίων στο τοπικό αστυνομικό τμήμα και ζητήθηκε η παρέμβαση του εισαγγελέα με την αυτόφωρη διαδικασία.
Το απόγευμα, στις 5:00 μμ, οι δυνάμεις των ΜΑΤ δημιούργησαν κλοιό για να φυγαδευτούν οι εκσκαφείς και τα φορτηγά του Δήμου, προφανώς για να μην κατασχεθούν με αυτόφωρη διαδικασία, αλλά και για να μην μετρηθούν τα κομμένα δέντρα στα φορτηγά και αποδειχτεί ότι δεν ήταν μόνο12. Έτσι με τα ΜΑΤ ο Δήμος έσβησε και τα ίχνη του εγκλήματος. Ακολούθησε ένταση και επίθεση των ΜΑΤ στους συγκεντρωμένους.
Στις 7:00 μμ οι κάτοικοι προέβησαν σε αιφνιδιαστική δενδροφύτευση του πάρκου με 30 δέντρα.
27-1-2009 ώρα 7:30 π.μ. Στο χώρο συγκεντρώνονται δέκα-δώδεκα κάτοικοι για να ενημερώσουν τις πρωϊνές ζώνες των καναλιών, και απωθούνται έξω από το Πάρκο στο απέναντι πεζοδρόμιο από 4 διμοιρίες των ΜΑΤ (!) και εφτά κλούβες, ενώ τα συνεργεία των τηλεοπτικών σταθμών μεταδίδουν ζωντανά τη βίαιη απώθηση. Η Πατησίων κλείνει για άλλη μια φορά με την υπαιτιότητα του εισαγγελέα που δίνει τις εντολές.