Μετά το χαστούκι που έφαγαν οι “συνάδελφοι” που έτρεξαν να στελεχώσουν το μόρφωμα της Δημόσιας Τηλεόρασης, βλέποντας να τους πετάνε τώρα εκτός ΝΕΡΙΤ, ζητάνε από την ΕΣΗΕΑ να προκηρύξει απεργία για πάρτη τους.
Μέχρι στιγμής η ΕΣΗΕΑ, αλλά και η Ομοσπονδία (ΠΟΕΣΥ), δεν έχουν αναγνωρίσει τη ΔΤ, αλλά οι πιέσεις που ασκούνται για έμμεση αναγνώριση του μορφώματος είναι πολλές και τα ευήκοα ώτα ακόμα περισσότερα.
Δεν είναι μόνο τα μέλη της μνημονιακής “πλειοψηφίας” της ΕΣΗΕΑ που καλοβλέπουν την προοπτική της έμμεσης αναγνώρισης μέσω της απεργίας, αλλά και οι αριστεροί της “Συσπείρωσης Δημοσιογράφων -Δούρειος Τύπος”. Υποστηρίζουν μάλιστα πως “δεν μπορεί να στερηθεί ο εργαζόμενος το δικαίωμα στην απεργία”.
Πρώτη φορά ακούμε σωματείο να σκέφτεται να καλέσει απεργία για να υπερασπιστεί απεργοσπάστες διαρκείας. Γιατί το ανάλογο του εργαζόμενου στη ΔΤ είναι αυτό του απεργοσπάστη. Εκείνου δηλαδή που έκανε τα πάντα για να διαλυθεί ένας αγώνας, με την αγαστή υποστήριξη και συνεργασία των αφεντικών (στην προκειμένη περίπτωση την κυβέρνηση) και τώρα ζητά τις πλάτες του σωματείου για να περισώσει τη θεσούλα του.
Είναι σαφές πώς αυτή η απεργία δεν θα γίνει ούτε κόντρα στο «μαύρο», ούτε για να ξανανοίξει η ΕΡΤ, ούτε ως διαμαρτυρία για το ότι συντάσσονται, παράγονται και μεταδίδονται ειδήσεις υπό αστυνομικό κλοιό. Θα γίνει για να έχουν οι «πρόθυμοι» αντίβαρο στο παζάρι που γίνεται για τις θεσούλες στη ΝΕΡΙΤ.
Θα είναι τεράστιες οι ευθύνες στο σωματείο αν δώσει μέσω μάλιστα απεργίας νομιμοποίηση και αναγνώριση σε ένα έκτρωμα όπως η ΔΤ. Θα πρόκειται για μια ξεκάθαρη και κατάπτυστη προδοσία ενός κορυφαίου εργατικού αγώνα του κλάδου και όχι μόνο. Θα είναι και ο απόλυτος ευτελισμός της έννοιας απεργίας. Θα είναι και η μεγαλύτερη ξεφτίλα ενός σωματείου που θα έχει αποδείξει με τον πλέον περίτρανο τρόπο ότι δεν μπορεί να υπερασπιστεί ούτε τα πλέον αυτονόητα.
Κάνουμε ξεκάθαρο πως στο ενδεχόμενο μιας τέτοιας εξέλιξης είμαστε κάθετα αντίθετοι.