• Κατάφεραν, μέσα στη «δύσκολη οικονομική συγκυρία στην οποία βρίσκεται η χώρα μας», να εκδίδουν σχεδόν ένα βιβλίο την ημέρα μέσα στο 2010 (σύνολο 339 βιβλία), διαψεύδοντας στην πράξη τις φήμες για «κρίση» του βιβλίου και της αγοράς.
• Εξακολουθούν έτσι να είναι ο πρώτος εκδοτικός οίκος της χώρας σε παραγωγή νέων τίτλων, «προσφέροντας», κατά δήλωσή τους, «στον πολιτισμό και στηρίζοντας την ανάπτυξη της χώρας», προφανώς με αυταπάρνηση και αυτοθυσία (και με το «αζημίωτο», αλλά αυτό φαίνεται είναι αναγκαίο κακό).
• Ευχαριστούν δημόσια «τους πνευματικούς δημιουργούς (συγγραφείς, μεταφραστές, εικονογράφους)» για τη βοήθειά τους, επιβραβεύοντας μάλιστα τους μεταφραστές με μείωση 20% των αμοιβών τους.
• Δεν λένε κουβέντα για τους επιμελητές των 339 βιβλίων που εξέδωσαν μέσα στο 2010, μιας και, ως γνωστόν, το αναγνωστικό κοινό δεν έχει καμία απαίτηση για ποιοτικό βιβλίο. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει λόγος να γνωρίζει ούτε ότι για να εκδοθούν τα βιβλία μοχθούν επαγγελματίες επιμελητές, με πενιχρές αμοιβές, ούτε ότι οι εκδόσεις Πατάκη μείωσαν κατά 20% τις πενιχρές αυτές αμοιβές με το έτσι θέλω, ακόμα και για εργασίες που οι συνάδελφοί μας είχαν αναλάβει με άλλη συμφωνημένη αμοιβή.
• Φροντίζουν για την ανάκαμψη της αγοράς, καθώς οι επιμελητές υποχρεώνονται να αγοράζουν τα βιβλία που επιμελήθηκαν, αφού δεν δικαιούνται ούτε ένα αντίτυπο του βιβλίου για το οποίο εργάστηκαν.
• Ευχαριστούν δημόσια «τους εργαζομένους των Εκδόσεων Πατάκη που εργάστηκαν για την παραγωγή όλων αυτών των βιβλίων», επιβραβεύοντάς τους κι αυτούς με μείωση 20% των μισθών τους.
• Καταβάλλουν πνευματικά δικαιώματα στους μεταφραστές-πνευματικούς δημιουργούς με πνευματικό τρόπο (στα λόγια δηλαδή), αφού οι πνευματικοί δημιουργοί δεν έχουν, ασφαλώς, υλικές ανάγκες.
• Μειώνουν την τιμή των βιβλίων τους – ευτυχώς όχι και τα κέρδη τους, μόνο τις αμοιβές των εργαζομένων –, συνεχίζοντας να προσφέρουν γνώσεις, ιδέες και πολιτισμό στον χειμαζόμενο λαό της χώρας.