Category: Λάβαμε

Documento: Τραμπουκισμοι, απολυσεις, ηχογραφησεις συνελευσεων και απαγορευση τηλεοπτικων εμφανισεων απο τον Κ. Βαξεβανη

Leave a comment

Λάβαμε και δημοσιεύουμε καταγγελία από πρώην εργαζόμενους στην εφημερίδα Documento οι οποίοι ωθήθηκαν σε παραίτηση και αποχώρησαν, εν μέσω ενός πολύ τοξικού κλίματος που εκπορευόταν από τον εκδότη. Μετά το καλοκαίρι αποχώρησαν τουλάχιστον 12 δημοσιογράφοι. Στην επιστολή-καταγγελία τους αναφέρονται αναλυτικά στα γεγονότα.

Τι συνέβη το καλοκαίρι στο Documento και οδήγησε πάνω από δέκα δημοσιογράφους στην παραίτηση, πώς φτάσαμε στις εκδικητικές απολύσεις του τελευταίου μήνα

Τρεις απολύσεις δημοσιογράφων πραγματοποιήθηκαν τον τελευταίο μήνα στην εφημερίδα Documento από τον εκδότη Κώστα Βαξεβάνη οι οποίες καταγγέλλονται ως εκδικητικές. Από το καλοκαίρι ωστόσο, αρκετές απορίες είχε δημιουργήσει η ξαφνική παραίτηση πάνω από δέκα δημοσιογράφων της εφημερίδας, ανάμεσα στους οποίους πολλά άτομα της στενής δημοσιογραφικής ομάδας του Κώστα Βαξεβάνη. Τα γεγονότα δεν είναι ασύνδετα. Εκείνη την περίοδο ο εκδότης είχε ανακοινώσει, όχι επίσημα στους εργαζόμενους οι οποίοι αγωνιούσαν για το επαγγελματικό μέλλον τους, αλλά μέσω επιλεκτικών διαρροών στον Τύπο, ότι κλείνει το Documento, απόφαση που τελικά ανακάλεσε.

Το παρακάτω κείμενο έχει στόχο να δώσει απαντήσεις για τις αποχωρήσεις των συγκεκριμένων δημοσιογράφων και τις απολύσεις, οι οποίες ήταν αποτέλεσμα τοξικών και κακοποιητικών συμπεριφορών από την πλευρά του Κώστα Βαξεβάνη, στοχοποίησης εργαζόμενων ως «βαριδίων» που υπονομεύουν το Μέσο και ευθύνονται για το «λουκέτο», αλλά δυστυχώς και αντισυναδελφικών πρακτικών (όπως οι κρυφές ηχογραφήσεις συνελεύσεων εργαζομένων προκειμένου ο Κώστας Βαξεβάνης να είναι ενήμερος σε πραγματικό χρόνο για όσα λέγονται).

Read more

ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ INTIME ΚΑΙ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ

Leave a comment

Οι εργατικές διεκδικήσεις στο φωτογραφικό πρακτορείο InTime, για αυτονόητες παροχές όπως οι βενζίνες για τα μεταφορικά των εργαζομένων οι οποίοι μετακινούνται σε όλο το μήκος και πλάτος της Αττικής (και όχι μόνο), ώστε να καλύψουν τα καθημερινά γεγονότα, απαντώνται με εκδικητικές απολύσεις και τραμπούκικες μεθόδους.

Συνάδελφος φωτορεπόρτερ απολύθηκε μετά την συλλογική διεκδίκηση των εργαζομένων στο πρακτορείο για τα μεταφορικά τους έξοδα.

Και σαν να μην έφτανε η έτσι και αλλιώς επιθετική κίνηση της απόλυσης, η εργοδοσία του πρακτορείου κάλεσε τους μπάτσους όταν οι εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία της εταιρείας, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τα όσα συμβαίνουν στον εργασιακό τους χώρο. Ομάδα Δέλτα και ΟΠΚΕ περικύκλωσαν τους συγκεντρωμένους μέχρι και το τέλος της διαμαρτυρίας, χωρίς άλλα παρατράγουδα.

Κάθε απόλυση και κάθε τραμπουκισμός απέναντι σε εργαζόμενο θα μας βρίσκει πάντα απέναντί της. Όπως και κάθε υπόνοια ότι για να επιστρέψει ένας απολυμένος στη δουλειά του θα χρειαστεί «δήλωση μετάνοιας».

Read more

Ιδιωνυμο και παυση εργασιας σε συναδελφο λογω πολιτικων πεποιθησεων

Leave a comment

Ένα ακόμα στιγμιότυπο για το πόσο αναλώσιμους θεωρούν οι εργοδότες τους εργαζόμενους έφερε στο φως συνάδελφος, μέσω της προσωπικής του σελίδας στο Facebook. Μέσα από τη συγκεκριμένη μαρτυρία, γίνεται γνωστό πως ο εργοδότης (το όνομα του οποίου γνωρίζουμε, αλλά σεβόμενοι τη βούληση του συναδέλφου δεν θα το δημοσιοποιήσουμε) προχώρησε σε παύση εργασίας λόγω της στήριξης του συναδέλφου στην απεργία πείνας του αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος εξήλθε από αυτή με σοβαρά προβλήματα υγείας.

Παρά το γεγονός πως δεν μας κάνουν εντύπωση οι απόπειρες φίμωσης των φωνών μας από τους εργοδότες, ούτε η ευκολία με την οποία δεν διστάζουν να προχωρούν σε κινήσεις που επιβεβαιώνουν πως το πολιτικό ιδιώνυμο ζει και βασιλεύει στις εργασιακές σχέσεις, δεν θεωρούμε καθόλου αμελητέο να τυγχάνουν της αμέριστης αλληλεγγύης μας αυτοί/ες οι συνάδελφοι/ες που δεν σιωπούν και τολμούν να εκφράσουν την άποψή τους.

Ακολουθεί η παράθεση των γεγονότων από τον συνάδελφο:

«Τα παρακάτω αφορούν στην παύση της εργασίας μου στη σειρά ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ Α.Ε. “Πράσινες Ιστορίες” λόγω της απόφασης του παραγωγού της σειράς και εργοδότη μου να σταματήσει κάθε συνεργασία και επαφή μαζί μου μετά από 14 χρόνια συνεργασίας (εργασίας) λόγω αναρτήσεών μου στο facebook. Η απόφασή μου να δημοσιοποιήσω το περιστατικό δεν είναι τόσο για να το καταγγείλω, όσο για να μοιραστώ τη συγκεκριμένη εμπειρία με ανθρώπους από κάθε εργασιακό χώρο, να αποκαταστήσω την αλήθεια καθώς μαθαίνω ότι ο πρώην εργοδότης μου αποδίδει την απουσία μου από τoν 2ο κύκλο της σειράς σε έλλειψη διαθεσιμότητας από τη μεριά μου και άλλες απροσδιόριστες αιτίες αλλά και για να το βγάλω από μέσα μου καθώς με έχει στεναχωρήσει και θυμώσει πολύ.

Για τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη/παραγωγό εργάζομαι από το 2007, κυρίως στο μοντάζ και λιγότερο στην κάμερα. Έχω μοντάρει σχεδόν όλες τις παραγωγές του όλα αυτά τα χρόνια. Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μας, ποτέ δεν έκρυψα τις θέσεις μου για κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Η τελευταία του παραγωγή στην οποία καλέστηκα να εργαστώ ήταν οι “Πράσινες Ιστορίες”, η πρώτη του σειρά ντοκιμαντέρ για την ΕΡΤ και μια αρκετά μεγαλύτερη παραγωγή από τις προηγούμενες. Συγκεκριμένα, ανέλαβα το μεγαλύτερο κομμάτι του μοντάζ και από κοινού διεύθυνση φωτογραφίας μαζί με έναν ακόμα συνάδελφο. Κατά τη διάρκεια μάλιστα των γυρισμάτων υπέγραψα μαζί του σύμβαση για να εργαστώ ως διευθυντής φωτογραφίας σε μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ για το οποίο πήρε επίσης χρηματοδότηση από την ΕΡΤ. Μετά την ολοκλήρωση του 1ου κύκλου επεισοδίων της σειράς κι ενώ ήμουν σε αναμονή για να εργαστώ και στον 2ο σε περίπτωση έγκρισης από την ΕΡΤ, ο παραγωγός με ενημέρωσε με ένα email δύο γραμμών ότι πήρε 2ο κύκλο αλλά δεν θα εργαστώ σε αυτόν, χωρίς να μου εξηγήσει τους λόγους που πήρε αυτή την απόφαση.

Αυτό που είχε μεσολαβήσει ήταν η γνωστή υπόθεση του κρατούμενου απεργού πείνας, στις κινήσεις αλληλεγγύης της οποίας είχα συμμετάσχει ενώ είχα εκφράσει και τη γνώμη μου υπέρ των αιτημάτων του στα social media. Μετά λοιπόν από δικό μου αίτημα να μου εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους δεν εργάζομαι πια γι’αυτόν μου έγραψε σε mail ότι ο βασικός λόγος για τον οποίο σταμάτησε τη συνεργασία και δεν θέλει να έχει καμία επαφή μαζί μου είναι στην ουσία αυτές οι αναρτήσεις στα social media. Ο τρόπος με τον οποίο το είπε είναι πιο άκομψος και γελοίος, αλλά δεν έχω σκοπό να τον εκθέσω παραπάνω.

Θα μπορούσα να σταθώ σε πολλά γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, αλλά θέλω απλώς να παρουσιάσω τα γεγονότα και όχι την άποψή μου για τις αιτίες τους. Ελπίζω να συμβάλλω λίγο ώστε να αναδειχθούν τόσο ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να καθορίσουν τα social media όχι μόνο τις προσωπικές αλλά και τις εργασιακές σχέσεις, όσο και η εργασιακή επισφάλεια στον οπτικοακουστικό χώρο. Όπως και να’χει πιστεύω ότι αποφάσεις όπως του πρώην εργοδότη μου πρέπει να δημοσιοποιούνται γιατί ίσως έτσι αναγκαστεί να αναλάβει και την ευθύνη των λεγομένων και των πράξεών του. Δεν έχω φυσικά την ψευδαίσθηση ότι μια ανάρτηση στο facebook θα οδηγήσει κάπου, πιθανότατα να το διαβάσουν πέντε φίλοι μου που ήδη γνωρίζουν το περιστατικό, αλλά έστω κι έτσι, ήδη νιώθω λίγο καλύτερα.

Υ.Γ. 1. Το ξέρω ότι είναι αντιφατικό να γράφω τα παραπάνω σε ένα προφίλ με το όνομα Χαοτικός Καταστροφέας, αλλά στην τελική όλο το facebook μια αντίφαση είναι και με 2-3 κλικ είναι ξεκάθαρο ποιός ακριβώς είμαι, καθώς και πόσο χαοτικός ή πόσο καταστροφέας είμαι.

ΥΓ. 2. Η φωτογραφία, στην οποία φαίνομαι κι εγώ, είναι από τα γυρίσματα του 1ου κύκλου και επιλέχθηκε από την παραγωγή για την ανακοίνωση του 2ου πριν καν μου ανακοινωθεί ότι δεν θα εργαστώ σε αυτόν.

#prasinesistories #ΕΡΤ»

Ενάντια στην εκμετάλλευση των προγραμμάτων voucher – Συζήτηση την Παρασκευή (05/02) στο αυτόνομο στέκι

Leave a comment
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή, 5 Φεβρουαρίου, στις 19:00, στο αυτόνομο στέκι (Ζωοδόχου Πηγής 97 & Ισαύρων, Εξάρχεια). Θα παρουσιαστεί οδηγός επιβίωσης στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, ενώ θα ακολουθήσει συζήτηση για τους αγώνες για τα εργασιακά δικαιώματα των «πενταμήνων» και τις προοπτικές που υπάρχουν.
Θα ακολουθήσει μπαρ οικονομικής ενίσχυσης της συνέλευσης.

Περισσότερες πληροφορίες για την εκδήλωση, καθώς και για τα προγράμματα voucher, στην ιστοσελίδα της συνέλευσης ΝΟ ωφελούμενοι-ες: http://nofeloumeni.gr/2016/01/28/ekdilosi

Μήνυση απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis κατά του Ανδρέα Κουρή

Leave a comment

Λάβαμε και δημοσιεύουμε ανακοίνωση των απολυμένων από τα κατασtήματα Metropolis:
Μήνυση για τα αδικήματα της ψευδούς καταμήνυσης  και της ψευδορκίαςκατά Ανδρέα Γ. Κουρή, του επιχειρηματία που έβαλε λουκέτο στην αλυσίδα καταστημάτων Metropolis μη καταβάλλοντας μισθούς και αποζημιώσεις στους εργαζόμενούς τους, κατέθεσαν απολυμένοι από τα Metropolis.
Η μήνυση των απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis έπεται μήνυσης που είχε καταθέσει ο Ανδρέας Κουρήςτον Ιούλιο τους 2013 σε κάποιους από τους απολυμένους ζητώντας την ποινική τους τιμωρία για τα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφήμησης ανώνυμης εταιρείας (της «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΕΕ»), της εξύβρισης, της ψευδορκίας, της απάτης επί Δικαστηρίω και της ηθικής αυτουργίας. Η μήνυση του Ανδρέα Κουρή εναντίον των συγκεκριμένων συναδέλφων μας έγινε 2 μήνες μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης που είχαν κερδίσει τον Μάιο του 2013, έπειτα από αγωγή που είχαν ασκήσει, η οποία υποχρέωσε την Μετρόπολις ΑΕΕ ως εταιρεία, αλλά και τον Ανδρέα Κουρή από κοινού να τους καταβάλουν τους οφειλόμενους μισθούς, επιδόματα, Δώρα Εορτών, επιδόματα αδείας και τις αποζημιώσεις. Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση αναγνώρισε πρωτογενή αδικοπρακτική ευθύνη του Ανδρέα Κουρή, θεώρησε, δηλαδή, τον Ανδρέα Κουρή -και όχι μόνο την εταιρεία- ως ατομικά υπεύθυνο, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα στους απολυμένους για κατάσχεση της προσωπικής του περιουσίας.
Η έκδοση αυτής της δικαστικής απόφασης εις βάρος ατομικά του Ανδρέα Κουρή που δημιουργούσε κίνδυνο αναγκαστικής εκτέλεσης εις βάρος της ατομικής του περιουσίας, ήταν αυτή που τον οδήγησε στην κατάθεση της μήνυσης εναντίον των συναδέλφων μας, συμπεριλαμβανομένου του μάρτυρα υπεράσπισης, αφού γνώριζε ότι τα εις βάρος του αποδεικτικά στοιχεία ήταν συντριπτικά και καθώς, απ’ ότι φαίνεται, οι αξιώσεις των απολυμένων απέναντι στην εταιρεία δεν τον ανησυχούσαν καθόλου.
Επιπλέον, με τη μήνυση που άσκησε εναντίον των συναδέλφων μας, ο Ανδρέας Κουρής επιχείρησε να ποινικοποιήσει μία κατεξοχήν αστική διαφορά, προκειμένου να τους αποτρέψει από τη διεκδίκηση των νόμιμων δεδουλευμένων αποδοχών και των αποζημιώσεων των απολύσεών τους, να τους εξοντώσει οικονομικά (εξαιτίας των εξόδων σε δικαστήρια και δικηγόρους) και, τελικά, να τους κουράσει.
Η μήνυση του Ανδρέα Κουρή κατά των συναδέλφων μας απορρίφθηκε από τον αρμόδιο αντιεισαγγελέα τον Μάιο του 2014 και μπήκε στο αρχείο, αφού αυτός έκρινε ότι δεν στοιχειοθετούνται τα αδικήματα για τα οποία τους κατηγορούσε ο Ανδρέας Κουρής και καθώς διαπίστωσε ότι είχαν καταθέσει αληθή στοιχεία. Ο ίδιος έκρινε ότι με τη  μήνυση του Ανδρέα Κουρή καταβάλλεται προσπάθεια να ποινικοποιηθεί μια διαφορά αμιγώς αστική.
«Εν προκειμένω, οι ισχυρισμοί των εγκαλουμένων και η κατάθεση του 13ου εγκαλουμένου δόθηκε στο πλαίσιο μιας νόμιμης διαδικασίας με σκοπό την επίλυση τις ανακύψασας διαφοράς. Διαφορετικά, όλες οι αποφάσεις των πολιτικών Δικαστηρίων θα θεωρούνταν από τις ηττηθέντες διαδίκους ως αποτέλεσμα απατηλής συμπεριφοράς των αντιδίκων τις και θα φαλκιδεύετο το δικαίωμα δικαστικής προστασίας, καθόσον η προβολή, ακόμα και κατά πλήρη πεποίθηση βασιμότατος και αλήθειας των αγωγικών ή άλλων ισχυρισμών, θα χαρακτηριζόταν ψευδής δήλωση ή παράσταση ποινικά αξιόμεμπτη», αναφέρεται αυτολεξεί στη σχετική διάταξη του εισαγγελέα με την οποία μπήκε στο «συρτάρι» η μήνυση του Ανδρέα Κουρή.
«Σε κάθε περίπτωση, από όλα τα προσκομιζόμενα έγγραφα, καθίσταται σαφές, άτι καταβάλλεται προσπάθεια να ποινικοποιηθεί διαφορά αμιγώς αστική κατά το μέρος που αφορά την παρούσα έγκληση και η πλέον δόκιμη και πρόσφορη οδός επίλυσης της διαφοράς αυτής είναι η άσκηση τακτικής αγωγής ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων, τα οποία είναι τα καθ’ ύλην αρμόδια όργανα για την προστασία των προσβαλλόμενων δικαιωμάτων», αναφέρεται επίσης.
Έπειτα από αυτές τις εξελίξεις, απολυμένοι συνάδελφοί προχώρησαν στην κατάθεση μήνυσης για τα αδικήματα της ψευδούς καταμήνυσης  και της ψευδορκίας κατά του Ανδρέα Γ. Κουρή. Η υπόθεση βρίσκεται ήδη στo στάδιο της προανακριτικής διαδικασίας.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ο Ανδρέας Κουρής δεν έκανε ποτέ τον κόπο να εμφανιστεί ενώπιον της αρμόδιας Επιθεώρησης Εργασίας και του προαναφερόμενου αστικού Δικαστηρίου, η απόφαση του οποίου τον ενοχοποίησε προσωπικά. Κι ακόμη, ότι έχει καταδικαστεί επανειλημμένως από τα αρμόδια δικαστήρια σε πολυετείς ποινές φυλάκισης, έπειτα από τις καταγγελίες των  απλήρωτων απολυμένων από τα Metropolis στην αρμόδια Επιθεώρησης Εργασίας.
Όπως είχαμε υποσχεθεί, ο αγώνας μας συνεχίζεται στο δρόμο και στα δικαστήρια
μέχρι την τελική του δικαίωση.
Απολυμένοι/ες καταστημάτων Metropolis

Μήνυμα εργαζομένων στο ΔΟΛ προς τον Στ. Ψυχάρη: «Από εδώ και στο εξής εργαζόμαστε με το 50% των δυνατοτήτων μας»

Leave a comment
Λάβαμε και δημοσιεύουμε το ακόλουθο μήνυμα που απευθύνει ομάδα εργαζομένων στο ΔΟΛ προς τον εκδότη Σταύρο Ψυχάρη:

Κύριε Ψυχάρη, 
 ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΘΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΜΙΣΘΟ, ΑΛΛΑ…
 …δεν είμαστε ΕΜΕΙΣ οι εργαζόμενοι του ΔΟΛ όμηροι των δικών σας αποφάσεων.
  
Είστε ΕΣΕΙΣ όμηρος
 ·  της δικής μας απροθυμίας να εκτελέσουμε τη δουλειά μας όπως οφείλουμε.
 ·  της δικής μας δυσαρέσκειας απέναντι στην εργοδοσία.
 Συγχαρητήρια. Έχετε 800 εξαιρετικά δυσαρεστημένους υπαλλήλους…
 · Που προσέρχονται στην εργασία τους δύσθυμοι και βαρυγκωμώντας.
·  Που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά, συντηρώντας μια οικογένεια ή τα παιδιά τους.
·  Που δεν έχουν απολύτως κανένα κίνητρο να δουλέψουν όπως θα όφειλαν.
 · Που δεν έχουν καν βενζίνη να βάλουν για να προσέλθουν στις δουλειές τους.
Μοναδικός ΧΑΜΕΝΟΣ σε όλες τις περιπτώσεις είναι ο ΔΟΛ.
ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ να γνωρίζετε πως όλοι μας εργαζόμαστε με το 50% των δυνατοτήτων μας.
ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ 50% ΘΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ.
Μια ομάδα εργαζομένων στο ΔΟΛ

νέα ανακοίνωση για τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες στα public

Leave a comment
Λάβαμε και αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής:
p1
“Συμμετέχουμε στο Σύλλογό μας
Παλεύουμε για τα δικαιώματά μας
Μετά την  επιτυχημένη καταστατική συνέλευση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής, προκειμένου να συμπεριληφθούν και τυπικά οι συνάδελφοί μας στα Ψηφιακά Μέσα, καλούμε το σύνολο των εργαζομένων στα Public να γραφτούν ως μέλη στο Σύλλογο. Οι λόγοι που η συνέλευση ήταν πετυχημένη δεν είναι τυχαίοι: τα θέματα που μας απασχολούν ως εργαζόμενους και εργαζόμενες σε παλιές και νέες επιχειρήσεις του κλάδου είναι λίγο πολύ κοινά: χαμηλοί μισθοί, συχνά κρούσματα αυθαιρεσιών από τους εργοδότες, απλήρωτες υπερωρίες, ρεπό υπό διαπραγμάτευση, πίεση για την επίτευξη παράλογων «στόχων», εργασία την Κυριακή, άμεσες και έμμεσες απειλές για απολύσεις. Ως εργαζόμενοι που καταλαβαίνουμε ότι η μόνη μας δύναμη απέναντι σε όλα αυτά είναι η συλλογική οργάνωση, πιστεύουμε ότι μέσα από τις διαδικασίες του Συλλόγου μας μπορούμε να παλέψουμε για:
– Εξάλειψη των μισθολογικών διαφορών για την ίδια παρεχόμενη εργασία από τους εργαζόμενους.  Είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει ίσος μισθός για την ίση εργασία που διεκπεραιώνει ένας υπάλληλος αορίστου χρόνου από ένα εργαζόμενο τύπου voucher ή εργαζόμενου κάτω των 25 ετών. Η ύπαρξη αυτού που λέμε «εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων» για την ίδια δουλειά ακόμα και στον ίδιο όροφο, μάς κρατάει διασπασμένους και δεν μας επιτρέπει να διεκδικήσουμε από κοινού μια ενιαία συλλογική σύμβαση εργασίας. Μια συλλογική σύμβαση εργασίας θα επέτρεπε, όχι μόνο να εξαλειφθούν οι μεταξύ μας μισθολογικές διακρίσεις, αλλά και θα δημιουργούσε το έδαφος για συλλογική διαπραγμάτευση προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας μας.

– Πρόσληψη όλων των εργαζομένων voucher με σύμβαση αορίστου χρόνου. Κατάργηση των προγραμμάτων Voucher. Ο από κάθε άποψη απαράδεκτος θεσμός των εργαζομένων voucher (χωρίς ασφάλιση,  χωρίς δικαιώματα, χωρίς ένσημα) είναι σαφές ότι εξυπηρετεί μόνο τη μεγιστοποίηση των κερδών των εργοδοτών, καθώς πρόκειται για δωρεάν εργασία από ανέργους. Είναι σαφές ότι οι λεγόμενοι «voucherαδες» είναι εξίσου εργαζόμενοι, συνάδελφοι και συναδέλφισσες που δουλεύουμε μαζί και θα πρέπει η εταιρεία υποχρεωτικά να τους προσλαμβάνει μόλις τελειώνει το «πρόγραμμα κατάρτισης».

– Αύξηση μισθού. Είναι κοινός τόπος ότι, ενώ δουλεύουμε κάτω από μεγάλη πίεση εκτελώντας πολλά και διαφορετικά καθήκοντα καθημερινά, πολλοί και πολλές από μας δεν μπορούμε να ζήσουμε από το χαμηλό μισθό μας. Η κακοπληρωμένη εργασία, αποτέλεσμα τόσο των μνημονιακών πολιτικών, όσο και των εργοδοτών που έσπευσαν να βγάλουν υπερκέρδη από την εκμετάλλευσή μας, μπορεί να σταματήσει μόνο μέσα από  συνολικό αγώνα, πετυχαίνοντας συλλογική σύμβαση εργασίας, ώστε να μην διεκδικεί κάθε εργαζόμενος και εργαζόμενη μόνος/η απέναντι στην εργοδοσία το αναγκαίο αίτημα για αύξηση του μισθού σε σημείο αξιοπρεπούς διαβίωσης. Μέσα σε αυτό το κακό μισθολογικό πλαίσιο, τα Bonus είναι ένα εργαλείο στα χέρια της εργοδοσίας το οποίο λειτουργεί ως δόλωμα για όσο το δυνατό, μεγαλύτερη εντατικοποίηση των εργαζομένων. Η ίδια η πρακτική των κουπονιών σχετίζεται με την συχνά άπιαστη «στοχοθέτηση» και καταλήγει στον ανταγωνισμό και τη διάσπαση των συναδέλφων. Πολλές φορές όμως, ακριβώς λόγω της εξαιρετικά χαμηλής μισθοδοσίας, η υφαρπαγή των Bonus με τη μορφή προστίμων (π.χ. με πρόσχημα τα ελλείμματα στις απογραφές), θίγει άμεσα τους εργαζομένους καθότι είναι εξαρτημένοι από αυτά. Παρόλα αυτά, δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι αυτού του είδους τα ‘’προνόμια’’ εκβιάζουν τον κάθε εργαζόμενο όχι μόνο να αυξήσει το ρυθμό του δουλεύοντας με υπερβολική ταχύτητα, αλλά και να ενεργήσει κανιβαλικά εις βάρος κάποιου άλλου συναδέλφου.
– Κατάργηση της πρακτικής των «mystery». Καταγγέλλουμε την πρακτική των «mysteryshoppers» ως απαράδεκτη πρακτική τρομοκράτησης των υπαλλήλων. Ως κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι και δουλεύοντας κάτω από μεγάλη ψυχολογική πίεση για να ανταποκριθούμε σ’ ένα μάλλον ιδιαίτερα απαιτητικό περιβάλλον οι «mysteryshoppers» είναι το κερασάκι στην τούρτα. Αυτή η σύγχρονη -αν και στην πραγματικότητα θυμίζει ανατριχιαστικά κάτι από άλλες εποχές– μορφή επιτήρησης από πελάτες-ρουφιάνους πρέπει να καταργηθεί και να πάψουμε να δουλεύουμε κάτω από το φόβο ότι «μας περιμένει κάποιος στη γωνία».
– Τήρηση της εργατικής νομοθεσίας. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για θέματα όπως το δικαίωμα της χρήσης των σκαμπό από τους υπαλλήλους ενάντια στην πολύωρη ορθοστασία. Επίσης  παλεύουμε για το δικαίωμα στην ξεκούραση έχοντας δύο ρεπό την εβδομάδα όπως προβλέπει ο νόμος και όχι όποτε εκτιμά η εταιρεία ότι είναι ευνοϊκά για την ίδια. Είναι συχνό το φαινόμενο σε περιόδους αιχμής (π.χ. Δεκέμβρης) η εργοδοσία να μην επιτρέπει παράνομα τη χρήση ρεπό, αλλά να τα «μεταφέρει για πιο μετά», ενώ είναι ακριβώς η περίοδος όπου οι συνάδελφοι δουλεύουν με εξαντλητικούς ρυθμούς. Επιπλέον, γίνονται πολλές υπερωρίες οι οποίες δε δηλώνονται στην επιθεώρηση εργασίας και δίνονται ως οφειλόμενες ώρες στους εργαζόμενους. Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα είναι το έλλειμμα που ενδεχομένως παρουσιαστεί στο ταμείο, το συμπληρώνουν οι ταμίες απ’ την τσέπη τους χωρίς καν να υπάρχει επίδομα ταμία, κάτι που είναι επίσης παράνομο.
– Ηχητική ενημέρωση των πελατών 15 λεπτά πριν το κλείσιμο του καταστήματος, ώστε να σταματήσει η παροχή δωρεάν εργασίας μετά το πέρας του ωραρίου.
– Υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας. Ο σύλλογος πάλευε και παλεύει για την Κυριακάτικη αργία, καθώς είναι η μόνη μέρα της εβδομάδας που οι εργαζόμενοι μπορούν από κοινού να περάσουν χρόνο μαζί με τις οικογένειές τους, τους συντρόφους τους, τους φίλους τους, τους συναδέλφους τους (έξω από το χώρο εργασίας).
Ένας μαζικός δυνατός Σύλλογος μπορεί να μας κάνει να αλλάξουμε τις δυσμενείς συνθήκες στους χώρους εργασίας μας και να βάλει φραγμό σε κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία και ασυδοσία. Εξάλλου, αν δεν παλέψουμε εμείς οι ίδιοι για τα δικαιώματά μας δεν θα βρεθεί ποτέ κάποιος τρίτος να το κάνει για εμάς. Να σπάσουμε το φόβο συλλογικοποιώντας τις αντιστάσεις μας για να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας ανήκει.
Συναδελφική Αλληλεγγύη – Οργάνωση από τα κάτω – Συλλογική αντίσταση
Όλοι και όλες στη Γενική Συνέλευση
την Κυριακή 8 Νοέμβρη, στις 11πμ, στα γραφεία μας
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537

sylyp_vivliou@yahoo.gr | https://bookworker.wordpress.com”

Ταξικό Μέτωπο: Το αίτημα για ελεύθερη μετακίνηση είναι όχι μόνο εφικτό, αλλά και αναγκαίο

Leave a comment
Λάβαμε και αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στις συγκοινωνίες «ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ», με αφορμή τόσο τις πρόσφατες δηλώσεις του κεφαλοκυνηγού-προέδρου του ΟΑΣΑ όσο και τη γενικότερη οικονομική ανέχεια των ανέργων και των εργαζόμενων που πληρώνουν δυσανάλογα με τον μισθό τους ποσά για να μετακινούνται με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Δεν μπορούμε παρά να συνυπογράψουμε πως “Το αίτημα για ελεύθερη μετακίνηση είναι όχι μόνο εφικτό, αλλά και αναγκαίο”.



Το αίτημα για ελεύθερη μετακίνηση είναι όχι μόνο εφικτό, αλλά και αναγκαίο

Τον Ιούλιο και εν αναμονή του δημοψηφίσματος, η κυβέρνηση αποφάσισε να επιτρέπεται η χρήση των ΜΜΜ χωρίς ακύρωση εισιτηρίου. Η απόφαση αυτή δεν ήρθε τυχαία. Πέρα από τους ιδιοτελείς σκοπούς των κυβερνώντων, ήταν οι μακροχρόνιοι, μαχητικοί και από τα κάτω οργανωμένοι αγώνες επιβατών αλλά και εργαζομένων που έθεσαν ως πρόταγμα την ελεύθερη μετακίνηση όχι μόνο των ανέργων αλλά συνολικά. Οι συνεχείς παρεμβάσεις, συγκεντρώσεις, σαμποτάζ στα ακυρωτικά κ.α. ανέδειξαν τον ρόλο των συγκοινωνιών ως κοινωνικό αγαθό και δημιούργησαν αναχώματα στην προπαγάνδα που στοχοποιούσε όσους δεν ακύρωναν εισιτήριο, χαρακτηρίζοντάς τους «λαθρεπιβάτες».

Η στοχοποίηση όσων μετακινούνταν χωρίς εισιτήριο, δυστυχώς βρίσκει ανοιχτά αυτιά μεταξύ των συναδέλφων. Είναι αξιοπερίεργο πως υπάρχουν συνάδελφοι που πιστεύουν, ακράδαντα μάλιστα, ότι η πληρωμή του μισθού μας εξαρτάται από την πώληση εισιτηρίων. Η σταθερή μείωση μισθών και προσωπικού σε αντιδιαστολή με την αύξηση του κόστους μετακίνησης, αποτελεί μια σημαντική ένδειξη της σαθρότητας αυτού του επιχειρήματος. Το πρόσφατο παράδειγμα των 2-3 εβδομάδων που δεν πωλούνταν εισιτήρια ενώ η καταβολή των μισθών έγινε κανονικά, θα έπρεπε να αλλάξει λίγο το πώς βλέπουν το ζήτημα αρκετοί συνάδελφοι.
 
Είναι προφανές πως η λειτουργία των ΜΜΜ δεν μπορεί να γίνεται με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Η επιδίωξη κέρδους στον τομέα των συγκοινωνιών εκτός από πρακτικά ανέφικτη είναι και κοινωνικά απαράδεκτη. Έχει αποδειχθεί διεθνώς πως οι αστικές συγκοινωνίες δεν μπορούν να καλύπτουν τα λειτουργικά τους έξοδα εφόσον διατηρούν τον αυτονόητο κοινωνικό τους ρόλο. Η λειτουργία των συγκοινωνιών πρέπει να γίνεται πέρα και έξω από λογικές κέρδους, πλεονασματικών ισολογισμών κλπ.

Είναι περίεργη η σιωπή των σωματείων σχετικά με την ελεύθερη μετακίνηση των ανέργων. Αφενός γιατί αποτελεί μια μεγάλη, τη μοναδική τα τελευταία χρόνια, νίκη όσον αφορά τα αιτήματα που θέτονταν από το εργατικό κίνημα και αφετέρου γιατί γίνεται όλο και πιο επιτακτική η αποσύνδεση της κερδοφορίας από τη λειτουργία των συγκοινωνιών, καθώς πλησιάζει ο καιρός που για άλλη μια φορά θα επικαλεστούν τα τεχνητά ελλείμματα για να δικαιολογήσουν περαιτέρω μείωση προσωπικού, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.

Ο επιβαλλόμενος και προωθούμενος κοινωνικός κανιβαλισμός σε αυτό ακριβώς αποσκοπεί. Στην εφαρμογή των σχεδιασμών κράτους και αφεντικών προκειμένου να οξύνουν την  εκμετάλλευση και καταπίεση μας με τις μικρότερες αντιστάσεις. Όσο καλλιεργείται ανάμεσά μας η λογική πως για τις μειώσεις στους μισθούς μας, τις απολύσεις, την εντατικοποίηση των συνθηκών εργασίας μας και τη διαρκή ανασφάλεια που βιώνουμε φταίνε σήμερα οι άνεργοι ή αύριο οι φοιτητές κλπ τόσο θα διευκολύνεται το έργο των διοικούντων.

Το αίτημα για καθολικά ελεύθερη μετακίνηση όσο απίθανο κι αν φαντάζει, είναι όχι μόνο ρεαλιστικά εφικτό αλλά και αναγκαίο. Το κοινωνικό αγαθό της μετακίνησης δεν μπορεί να κοστολογείται αλλά και ο μισθός των εργαζομένων στα ΜΜΜ δεν μπορεί να εξαρτάται από τα πόσα εισιτήρια θα πωληθούν, όπως δεν εξαρτάται ο μισθός των γιατρών ή των δασκάλων από τον αριθμό των ασθενών ή των μαθητών που έχουν. Στις σημερινές συνθήκες μάλιστα όπου η κρίση του καπιταλισμού μετακυλύεται στις πλάτες της εργατικής τάξης. η διεκδίκηση της ελεύθερης μετακίνησης έχει μεγάλη σημασία για το σύνολο των εκμεταλλευόμενων.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στις συγκοινωνίες «ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ»

ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ: Δομές καταπολέμησης της φτώχειας ή δομές κάτεργα με εργολάβο τη ΜΚΟ;

Leave a comment
Αναδημοσιεύουμε την κοινή ανακοίνωση του Σωματείου Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ και της ΕΣΕ Αθήνας σχετικά με τις συνθήκες εργασίας και την εν γένει λειτουργία της ΜΚΟ ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ, οι οποίες οδήγησαν συνάδελφο σε παραίτηση και κατάθεση αγωγής εναντίον της εργοδοσίας.

“Την Πέμπτη, 19/11/2015, εκδικάζεται στο Πρωτοδικείο Αθηνών (Κτίριο 11, Αίθουσα 201, ώρα 9 π.μ.) η αγωγή συναδέλφου κατά της εργοδοσίας της ΜΚΟ ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ. Το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ(ΣΒΕΜΚΟ) και η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας καλούνόλους/όλες τους/τις εργαζομένους/-ενες, συλλογικότητες ανέργων και σωματεία βάσης να στηρίξουν το δικαστικό αγώνα της συναδέλφου.
Μετά την εκμετάλλευση εργαζομένων και «επωφελούμενων», τώρα απειλούν και με αγωγές
Οι συνθήκες εργασίας στα προγράμματα της ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ στο ΔήμοΑχαρνών και το Δήμο Αθηναίων έχουν καταγγελθεί από εργαζομένους καιαποτυπωθεί σε προηγούμενες κοινές ανακοινώσεις μας. 4 τουλάχιστον φορέςεργαζόμενοι προσέφυγαν στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας για τις συνθήκες και τους όρους εργασίας τους ή κατέφυγαν σε επίσχεση εργασίας και κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων. Συγκεκριμένα, ο εξαναγκασμός για εργασία πέραν του καθηκοντολογίου, η μη καταβολή δεδουλευμένων καιαποζημίωσης απόλυσης, καθώς και η μη υλοποίηση έργων συνοψίζουν τοπεριβάλλον εργασίας στη ΜΚΟ. Η εργοδοσία ενώπιον των διεκδικήσεων των εργαζομένων απαντά με εξώδικα, στα οποία δεν αναγνωρίζει στους εργαζομένους της ούτε καν την ιδιότητά τους ως τέτοιων, ή με εκκλήσεις για συμβιβασμό και υπομονή…
Συγκεκριμένα, η μη υλοποίηση του έργου «Δημοτικός Λαχανόκηπος» στοΔήμο Αχαρνών, καθώς και η εκμετάλλευση ανέργων και απόρων –στο όνοματων οποίων η ΜΚΟ λαμβάνει χρηματοδοτήσεις, χωρίς τελικά οι άμεσα ενδιαφερόμενοι να «ωφελούνται» ποτέ- εξώθησαν συνάδελφο σε παραίτηση τον Οκτώβριο του 2014, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα τις συνθήκες εργασίας της και διεκδικώντας αποζημίωση.

Ενδεικτικό είναι ότι ο ίδιος ο Δήμος Αχαρνών με έγγραφό του από τις19/12/2014 προς το Υπουργείο Εργασίας καταγγέλλει τη μη υλοποίηση ή την προβληματική λειτουργία 3 εκ των 6 δομών που είχε αναλάβει η ΜΚΟΝΟΣΤΟΣ, ενώ κάνει λόγο για «κακή ποιότητα παρεχόμενων υπηρεσιών και ακαταλληλότητα τροφίμων» που παρέχονται στη δομή του Συσσιτίου. Στησυνέχεια το ίδιο το Υπουργείο διακόπτει τη λειτουργία της δομής του Συσσιτίου στο Δήμο Αχαρνών, αλλά και στο Πρόγραμμα «Κοινωνικές Δομές Αντιμετώπισης της Φτώχειας στο Δήμο Αθηναίων». Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε την ανάθεση λίγο αργότερα στην ίδια ΜΚΟ της σίτισης του «Ανοιχτού Κέντρου Φιλοξενίας Προσφύγων» στον Ελαιώνα.
Η εργοδοσία όχι μόνο δεν πτοείται από τα παραπάνω, αλλά αντίθετα προσπαθεί να καταστείλει την όποια αντίδραση ή διεκδίκηση, απειλώνταςτην εργαζόμενη με κατάθεση αγωγής εναντίον της, δήθεν επειδή οι απειλούν με αγωγές διεκδικήσεις της και η καταγγελία των συνθηκών εργασίας της οδήγησαν σε διακοπή της χρηματοδότησης της ΜΚΟ.
Δεν χωρά αμφιβολία ότι οι απειλές της ΜΚΟ εντάσσονται στην ευρύτερη προσπάθεια καταστολής της έκφρασης συλλογικών διεκδικήσεων μέσα από την στοχοποίηση συνδικαλιστών σε εργασιακούς χώρους και τον εκφοβισμό των εργαζομένων.
Δεν πτοούμαστε όμως ούτε εμείς! Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και καλούμε όλους τους εργαζόμενους στις ΜΚΟ, αλλά και τους επωφελούμενους, να διεκδικήσουν το σεβασμό των δικαιωμάτων τους και να σταθούν μαζί μας αλληλέγγυοι στη συνάδελφο.
Γιατί όσο δεν ορίζουμε τους όρους αμοιβής και εργασίας μας, όσο δεν συμμετέχουμε στα κέρδη των «μη κερδοσκοπικών» οργανώσεων, είμαστε εργαζόμενοι, ούτε συνεργάτες, ούτε εθελοντές!
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας
Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ – ΣΒΕΜΚΟ“

Golden Hall για τους πελάτες – Χρυσή Φυλακή για τους εργάτες

Leave a comment

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη καταγγελία:
Το Golden Hall είναι το πολυτελέστερο, ακριβότερο εμπορικό κέντρο της Ελλάδας. Ιδιοκτήτης του (έπειτα από παραχώρηση-σκάνδαλο από τα ολυμπιακά ακίνητα και το κράτος) η LAMDA Development, συμφερόντων Λάτση, πιθανόν της πλουσιότερης οικογένειας της Ελλάδας. Σε αυτό το εμπορικό κέντρο δραστηριοποιούνται οι παγκοσμίως μεγαλύτερες εμπορικές φίρμες. Τα πιο ακριβά, εκκεντρικά, εμπορικά είδη πολυτέλειας προβάλλονται προς πώληση στις βιτρίνες αυτού του εμπορικού κέντρου. 
Για να μπορούν αυτές οι εταιρείες να εκθέσουν τα εμπορεύματα τους στο σύγχρονο ναό του καταναλωτισμού πληρώνουν στην LAMDA μηνιαία ενοίκια πενταψήφιου αριθμού. Με την σειρά τους αυτές οι εταιρείες κρατώντας το status του εμπορικού σε υψηλό επίπεδο, διαθέτουν εμπορεύματα σε τιμές απαγορευτικές για κάθε εργαζόμενο. Κοσμήματα που για άλλους είναι το εισόδημα δεκαετίας, σακάκια αξίας τεσσάρων μηνιαίων βασικών μισθών, παπούτσια τριών μισθών, αρώματα, αθλητικά παπούτσια, βρακιά που κάθε θαυμαστής του life style θαυμάζει και θαμπώνεται από τις τιμές. Έτσι οι πελάτες με τη σειρά τους αποτελούν τους πρωταγωνιστές σε μια άθλια παράσταση υπερκατανάλωσης. Οικονομική άνεση που αναβλύζει από την δήθεν ατημέλητη και σπορ εμφάνιση πλούσιων καταναλωτών, πορτοφόλια που ξεχειλίζουν από χαρτονομίσματα των 500 και 100 ευρώ είναι μέρος του σκηνικού. Επώνυμοι, διάσημοι, με ή χωρίς μπράβους κυκλοφορούν, ψωνίζουν και ανεβάζουν την εμπορική αξία του Golden Hallσυμμετέχοντας ως ζωντανά στολίδια στην χλιδάτη διακόσμηση.

Αν όμως κάποιος κοιτάξει πίσω από την βιτρίνα και τα χρυσά στολίδια του εμπορικού κέντρου θα βρει τον τελευταίο, μα τον πιο απαραίτητο κρίκο αυτής της επιχειρηματικής αλυσίδας, που δεν είναι άλλος από τους υπαλλήλους του. Μπορεί να ανακαλύψει κάποιος ότι οι γελαστοί και πρόθυμοι για εξυπηρέτηση υπάλληλοι του Golden Hall, μεταμορφώνονται σε γκρίζες σκυθρωπές σκιές ανθρώπινων υπολειμμάτων όταν αποσύρονται στους χώρους διαλλείματος ή στο αστικό λεωφορείο στην πίσω πλευρά του κτηρίου. Αυτό είναι και το σύγχρονο προλεταριάτο του Golden Hall. Η αδήλωτη, η απλήρωτη, η κακοπληρωμένη, η χωρίς πρόγραμμα εργασία είναι το αθέατο πρόσωπο του σύγχρονου ναού της κατανάλωσης. Εξάλλου είναι φυσικό επακόλουθο, αφού ο χρυσός ναός του Λάτση είναι άβατο για την εφορία και το ΣΕΠΕ. Στο Golden Hall δεν ισχύει η εργατική νομοθεσία.
Το αποκορύφωμα αυτής της εκμετάλλευσης είναι οι εκβιασμοί που δέχονται οι εργαζόμενοι την εβδομάδα πριν το δημοψήφισμα. Καθυστερήσεις μισθοδοσίας λόγω του κλεισίματος των τραπεζών είναι μια μεταδοτική πρακτική στις εταιρείες του εμπορικού κέντρου. Όμως, το πιο αισχρό και ύπουλο εργαλείο των αφεντικών είναι ο φόβος που διασπείρουν. Είτε ευθέως, είτε μέσω φημών διακινείται η πληροφορία ότι τα καταστήματα μπορεί να μην ανοίξουν την Δευτέρα 6/7/2015. Εργαζόμενοι ενημερώνονται ότι εάν το εμπορικό κέντρο μείνει κλειστό ανάλογα με το αποτέλεσμα των εκλογών, θα γίνει χρήση της κανονικής τους άδειας ή θα χρησιμοποιηθούν τα χρωστούμενα ρεπό. Τα αφεντικά ξέρουν καλά πώς να βάλουν τον σπόρο του φόβου στους αδύναμους. Τα αφεντικά και τα φερέφωνα τους ξέρουν πολύ καλά πώς να τρομοκρατούν τους εργαζόμενους. Αφού λοιπόν το όπλο της καθυστέρησης μισθοδοσίας δεν είναι αρκετά ισχυρό και οι εργαζόμενοι δεν τρομοκρατούνται αρκετά, τα αφεντικά ρίχνουν σαν βόμβα τρόμου την απειλή του κλεισίματος. Είναι σαφής και απόλυτη προειδοποίηση των αφεντικών ότι η ψήφος μπορεί να μην είναι φανερή, αλλά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα έχει θύματα με ονοματεπώνυμο. Η απειλή του κλεισίματος έχει άμεσα αλλά και έμμεσα αποτελέσματα. Έχει επιρροή στον εργαζόμενο αλλά και στο φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον του.
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει οι εργαζόμενοι είναι ότι άσχετα με το τι θα βγάλει η κάλπη, αν θα πάνε να ψηφίσουν, αν θα έχουμε ευρώ ή δραχμή, αν θα είμαστε ευρωπαίοι ή νοτιοανατολικοευρωπαίοι, είναι ότι η γη δεν θα σταματήσει να γυρίζει. Τα αφεντικά πάντα θα θέλουν να κάνουν μπίζνες, να εκμεταλλεύονται εργαζόμενους, να πουλάνε προϊόντα, να γεμίζουν τα πορτοφόλια τους. Όσο θα υπάρχουν πρόθυμοι και υπάκουοι εργαζόμενοι, τόσο θα υποτιμάται το κόστος εργασίας. Δεν είναι η κάλπη που δίνει αυξήσεις, ρεπό, άδειες, εργατικά δικαιώματα, αλλά οι αγώνες και η αντίσταση των εργαζόμενων.
Σε αυτό το παιχνίδι τρόμου και εκβιασμού η απάντηση μας είναι τίμια, αληθινή και κάνει τα αφεντικά να τρέμουν: οι εργαζόμενοι παρακαλάνε να κλείσει το εμπορικό για δυο-τρεις μέρες. Έτσι για να δουν και λίγο το σπίτι και τα παιδιά τους. Στο κάτω κάτω να πάρουν επιτέλους τα ρεπό τους. Τα αφεντικά μπορούν να αντέξουν τρεις μέρες κλειστά; Μπορούν να δουν ταμεία άδεια; Μπορούν να χαλάσουν την αστραφτερή εικόνα του Golden Hall; Μπορούν να δουν το καπιταλιστικό όνειρο να τραυματίζεται; Πόσο γρήγορα θαμπώνει ο χρυσός;
1 2 3 … 29