Category: Ανδρέας Μ. Κουρής

Μήνυση για τα αδικήματα της ψευδούς καταμήνυσης  και της ψευδορκίαςκατά Ανδρέα Γ. Κουρή, του επιχειρηματία που έβαλε λουκέτο στην αλυσίδα καταστημάτων Metropolis μη καταβάλλοντας μισθούς και αποζημιώσεις στους εργαζόμενούς τους, κατέθεσαν απολυμένοι από τα Metropolis.

Η μήνυση των απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis έπεται μήνυσης που είχε καταθέσει ο Ανδρέας Κουρήςτον Ιούλιο τους 2013 σε κάποιους από τους απολυμένους ζητώντας την ποινική τους τιμωρία για τα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφήμησης ανώνυμης εταιρείας (της «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΕΕ»), της εξύβρισης, της ψευδορκίας, της απάτης επί Δικαστηρίω και της ηθικής αυτουργίας. Η μήνυση του Ανδρέα Κουρή εναντίον των συγκεκριμένων συναδέλφων μας έγινε 2 μήνες μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης που είχαν κερδίσει τον Μάιο του 2013, έπειτα από αγωγή που είχαν ασκήσει, η οποία υποχρέωσε την Μετρόπολις ΑΕΕ ως εταιρεία, αλλά και τον Ανδρέα Κουρή από κοινού να τους καταβάλουν τους οφειλόμενους μισθούς, επιδόματα, Δώρα Εορτών, επιδόματα αδείας και τις αποζημιώσεις. Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση αναγνώρισε πρωτογενή αδικοπρακτική ευθύνη του Ανδρέα Κουρή, θεώρησε, δηλαδή, τον Ανδρέα Κουρή -και όχι μόνο την εταιρεία- ως ατομικά υπεύθυνο, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα στους απολυμένους για κατάσχεση της προσωπικής του περιουσίας.

Η έκδοση αυτής της δικαστικής απόφασης εις βάρος ατομικά του Ανδρέα Κουρή που δημιουργούσε κίνδυνο αναγκαστικής εκτέλεσης εις βάρος της ατομικής του περιουσίας, ήταν αυτή που τον οδήγησε στην κατάθεση της μήνυσης εναντίον των συναδέλφων μας, συμπεριλαμβανομένου του μάρτυρα υπεράσπισης, αφού γνώριζε ότι τα εις βάρος του αποδεικτικά στοιχεία ήταν συντριπτικά και καθώς, απ’ ότι φαίνεται, οι αξιώσεις των απολυμένων απέναντι στην εταιρεία δεν τον ανησυχούσαν καθόλου.

Επιπλέον, με τη μήνυση που άσκησε εναντίον των συναδέλφων μας, ο Ανδρέας Κουρής επιχείρησε να ποινικοποιήσει μία κατεξοχήν αστική διαφορά, προκειμένου να τους αποτρέψει από τη διεκδίκηση των νόμιμων δεδουλευμένων αποδοχών και των αποζημιώσεων των απολύσεών τους, να τους εξοντώσει οικονομικά (εξαιτίας των εξόδων σε δικαστήρια και δικηγόρους) και, τελικά, να τους κουράσει.

Η μήνυση του Ανδρέα Κουρή κατά των συναδέλφων μας απορρίφθηκε από τον αρμόδιο αντιεισαγγελέα τον Μάιο του 2014 και μπήκε στο αρχείο, αφού αυτός έκρινε ότι δεν στοιχειοθετούνται τα αδικήματα για τα οποία τους κατηγορούσε ο Ανδρέας Κουρής και καθώς διαπίστωσε ότι είχαν καταθέσει αληθή στοιχεία. Ο ίδιος έκρινε ότι με τη  μήνυση του Ανδρέα Κουρή καταβάλλεται προσπάθεια να ποινικοποιηθεί μια διαφορά αμιγώς αστική.

«Εν προκειμένω, οι ισχυρισμοί των εγκαλουμένων και η κατάθεση του 13ου εγκαλουμένου δόθηκε στο πλαίσιο μιας νόμιμης διαδικασίας με σκοπό την επίλυση τις ανακύψασας διαφοράς. Διαφορετικά, όλες οι αποφάσεις των πολιτικών Δικαστηρίων θα θεωρούνταν από τις ηττηθέντες διαδίκους ως αποτέλεσμα απατηλής συμπεριφοράς των αντιδίκων τις και θα φαλκιδεύετο το δικαίωμα δικαστικής προστασίας, καθόσον η προβολή, ακόμα και κατά πλήρη πεποίθηση βασιμότατος και αλήθειας των αγωγικών ή άλλων ισχυρισμών, θα χαρακτηριζόταν ψευδής δήλωση ή παράσταση ποινικά αξιόμεμπτη», αναφέρεται αυτολεξεί στη σχετική διάταξη του εισαγγελέα με την οποία μπήκε στο «συρτάρι» η μήνυση του Ανδρέα Κουρή.

«Σε κάθε περίπτωση, από όλα τα προσκομιζόμενα έγγραφα, καθίσταται σαφές, άτι καταβάλλεται προσπάθεια να ποινικοποιηθεί διαφορά αμιγώς αστική κατά το μέρος που αφορά την παρούσα έγκληση και η πλέον δόκιμη και πρόσφορη οδός επίλυσης της διαφοράς αυτής είναι η άσκηση τακτικής αγωγής ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων, τα οποία είναι τα καθ’ ύλην αρμόδια όργανα για την προστασία των προσβαλλόμενων δικαιωμάτων», αναφέρεται επίσης.

Έπειτα από αυτές τις εξελίξεις, απολυμένοι συνάδελφοί προχώρησαν στην κατάθεση μήνυσης για τα αδικήματα της ψευδούς καταμήνυσης  και της ψευδορκίας κατά του Ανδρέα Γ. Κουρή. Η υπόθεση βρίσκεται ήδη στo στάδιο της προανακριτικής διαδικασίας.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ο Ανδρέας Κουρής δεν έκανε ποτέ τον κόπο να εμφανιστεί ενώπιον της αρμόδιας Επιθεώρησης Εργασίας και του προαναφερόμενου αστικού Δικαστηρίου, η απόφαση του οποίου τον ενοχοποίησε προσωπικά. Κι ακόμη, ότι έχει καταδικαστεί επανειλημμένως από τα αρμόδια δικαστήρια σε πολυετείς ποινές φυλάκισης, έπειτα από τις καταγγελίες των  απλήρωτων απολυμένων από τα Metropolis στην αρμόδια Επιθεώρησης Εργασίας.

“Αρνούμενοι να υποστείλουμε τη σημαία του αγώνα μας την περασμένη Παρασκευή (27/11), προχωρήσαμε μαζί με αλληλέγγυους σε αιφνιδιαστική παρέμβαση  έξω από το Gazi Music Hall στην Ιερά Οδό, την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη το νέο σόου του μεγαλοεπιχειρηματία Ανδρέα Κουρή, το  «Mad Radio Nights».

Εξακολουθούμε να παλεύουμε στο δρόμο και στα δικαστήρια, 4,5 ολόκληρα χρόνια αφότου ο Ανδρέας Κουρής μας πέταξε στο δρόμο, διεκδικώντας τους μισθούς και τις αποζημιώσεις μας και δρομολογώντας το επόμενο «ραντεβού» μας με τον Ανδρέα Κουρή.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε στην παρέμβαση:”

Για μια ακόμη, πολλοστή φορά αποφασίσαμε να διαμαρτυρηθούμε έξω από ένα ακόμη show που διοργανώνει ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής, ιδιοκτήτης του ομίλου MAD, και να βρεθούμε διαδηλώνοντας έξω από το Gazi Music Hall στην Ιερά Οδό στο «ΜAD RADIO NIGHTS».

Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα νέο επιχειρηματικό άνοιγμα του Ανδρέα Κουρή, για μια ακόμη μπίζνα που εγκαινίασε φέτος και σκοπεύει να επαναλαμβάνει σε μηνιαία βάση, προκειμένου να διογκώσει περισσότερο την ήδη διογκωμένη από τα χρέη που έχει αφήσει προς όλες τις κατευθύνσεις- περιουσία του.

Πρόκειται για μια ακόμη επιχειρηματική δραστηριότητα του Ανδρέα Κουρή που έρχεται να προστεθεί στις τόσες άλλες που αναπτύσσει και που αποσκοπεί στο να μειώσει τη χασούρα του από τις απώλειες που του προέκυψαν από κάποια project που του χάριζαν απλόχερα τα τελευταία χρόνια οι κρατικοί φορείς. Λογικό, θα πει κανείς για κάποιον επιχειρηματία που, έπειτα από δύο συνεχόμενες χρονιές, δεν ξαναδιοργάνωσε το «Mad North Stage Festival», δηλαδή όλες τις μουσικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνταν στα πλαίσια της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης και, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα αναλάβει ξανά τη διοργάνωση της Eurovision, που επίσης επί τρία συνεχόμενα χρόνια τού παραχώρησε κάτω από αδιαφανείς όρους η κρατική ραδιοτηλεόραση με αμφίβολα κέρδη για την ίδια. Άλλωστε, μέσα στα ίδια επιχειρηματικά πλαίσια, ο Ανδρέας Κουρής διοργάνωσε φέτος για πρώτη φορά τα «MAD Awards Κύπρου», εξάγοντας έτσι και το δεύτερο από τα δυο καθιερωμένα του «προϊόντα» που παράγει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα: τα βραβεία MAD και το MadWalk.

Εντούτοις, αυτό που ήταν και εξακολουθεί να παραμένει παράλογο είναι το γεγονός ότι εδώ και 4,5 και πλέον χρόνια ο Ανδρέας Κουρής εξακολουθεί να χρωστάει μισθούς και αποζημιώσεις σε εμάς, τους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis, που υπερβαίνουν τα 600.000 ευρώ, ισχυριζόμενος ότι «δεν έχει» να μας πληρώσει. Κι ας συνεχίζει όλα αυτά τα χρόνια να τα… μαζεύει από τα ταμεία των γκλαμουράτων σόου που διοργανώνει.

Εξίσου «παράλογα» εξακολουθούν να παραμένουν πολλά γεγονότα που σχετίζονται με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Ανδρέα Κουρή για τα οποία, παρ’ όλες τις επανειλημμένες και εμπεριστατωμένες καταγγελίες μας, δεν έχει ιδρώσει το αυτί κανενός. Το πώς έβαλε λουκέτο στην άλλοτε σθεναρή αλυσίδα καταστημάτων Metropolis μόλις δυο χρόνια μετά την εξαγορά της, το πώς παίρνει δουλειές από το Δημόσιο και απλόχερη κρατική διαφήμιση, το πώς τινάζει στον αέρα ή πτωχεύει κάποιες εταιρείες που κατέχει και στη συνέχεια ανοίγει νέες, το πώς μπορούν να συμβαίνουν όλα αυτά την ώρα που χρωστάει σε εργαζόμενους, Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία και παρόλο που είναι υπόδικος για χρέη προς το Δημόσιο, παραμένουν αναπάντητα, αλλά όχι ανεξήγητα ερωτήματα.

Ο Ανδρέας Κουρής είναι ένας αποτυχημένος και ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας μαζί, αποτελώντας την όψη του ίδιου νομίσματος. Από τη μια κλείνει εταιρείες βγαίνοντας διπλά κερδισμένος από τα έσοδα που αποκομίζει και από τα φέσια που αφήνει προς τους πάντες και από την άλλη ανοίγει νέες εκμεταλλευόμενος το ευνοϊκό για τους εργοδότες νομικό καθεστώς και τα «παραθυράκια» που αφήνει το γράμμα του νόμου. Έχοντας τις «πλάτες» και τις απαραίτητες γνωριμίες που του εξασφαλίζουν μια παντοτινή ασυλία, ανεξαρτήτως κυβερνήσεως, που δεν «τυγχάνει» να την έχουν οι κοινοί θνητοί.

Στην πράξη, πρόκειται για ένα τύπο επιχειρηματία πανόμοιο με ανάλογους πολυπράγμονες επιχειρηματίες που κινούνται στο χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης (και όχι μόνο) και πράττουν τα ανάλογα, φεσώνοντας τους εργαζόμενους και συσσωρεύοντας χρέη, τους οποίους δεν τολμά κανείς να τους αγγίξει.

Κάλεσμα σε διαδήλωση έξω από τα MAD VIDEO AWARDS στο Tae Kwon Do – Δευτέρα 29 Ιουνίου στις 7:00 μ.μ.

Κάλεσμα σε διαδήλωση έξω από τα MAD VIDEO AWARDS στο Tae Kwon Do – Δευτέρα 29 Ιουνίου στις 7:00 μ.μ.

“Σε απαγόρευση της διαδήλωσης προς το χώρο της διοργάνωσης του φετινού Madwalk 2015 προχώρησε η αστυνομία, καθώς διμοιρία των ΜΑΤ έκλεισε το δρόμο της πορείας που πραγματοποιήσαμε μαζί με αλληλέγγυους από σωματεία, εργατικές συλλογικότητες και συνελεύσεις γειτονιών με σκοπό να διαμαρτυρηθούμε έξω από το γκλαμουράτο σόου που διοργάνωσε ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής . Κατά πως φαίνεται, οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν, αλλά τα ΜΑΤ εξακολουθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς στους μεγαλοεπιχειρηματίες και το κεφάλαιο.

Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας που είχαμε αναγγείλει με δημόσιο κάλεσμα για την Τετάρτη 29 Απριλίου στις 7:30 μ.μ. ξεκίνησε στην αρχή του ενός από τους δύο δρόμους που οδηγούσαν στο «κτίριο 56» του «Ελληνικού Κόσμου» όπου πραγματοποιούνταν το φετινό Madwalk, επί της οδού Πειραιώς 260. Με πολλά πανό, τρικάκια και μοίρασμα ενημερωτικών κειμένων.

Στη συνέχεια, αποφασίσαμε να διασχίσουμε αυτό το δρόμο και να κατευθυνθούμε με πορεία προς το χώρο της διοργάνωσης, ένα σημείο εντελώς απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο με ερειπωμένα βιομηχανικά κτίρια, έδρα μεταφορικών εταιρειών που εκείνη την ώρα είχαν κλείσει και που διόλου τυχαία επέλεξε ο Ανδρέας Κουρής, προκειμένου να αποφύγει την ενοχλητική παρουσία μας.

Αλλά και να ξεχάσει την υπόσχεση που του έχουμε δώσει ότι στο δρόμο και στα δικαστήρια θα μας βρίσκει συνέχεια μπροστά του, κάτι που μέχρι σήμερα τηρούμε ανελλιπώς.

Έχοντας αντιληφθεί την παρουσία μιας διμοιρίας των ΜΑΤ προχωρήσαμε συντεταγμένα φωνάζοντας συνθήματα. Μόλις φθάσαμε μπροστά σε μια από τις δύο διόδους που οδηγούσαν στο Madwalk, τα ΜΑΤ μας έκλεισαν κάθετα το δρόμο προτάσσοντας τις ασπίδες τους. Σε ερώτηση προς τον επικεφαλής αστυνομικό γιατί μας απαγορεύει τη διαδήλωση η απάντηση ήταν «γιατί έτσι!» και στη συνέχεια ότι εκτελεί εντολές των ανωτέρων του. Κι όταν του ζητήσαμε να επικοινωνήσει μαζί τους και να τους πει ότι είναι μια εργατική διαδήλωση με αίτημα την καταβολή των μισθών και των αποζημιώσεων από τον Ανδρέα Κουρή που διοργανώνει το σόου στο οποίο μας απαγορεύουν την πρόσβαση, μας απάντησε «εγώ δεν ξέρω κανένα Ανδρέα Κουρή».

Ετσι, έχοντας έρθει για πολλοστή φορά αντιμέτωποι με τον αυταρχισμό και την καταστολή -με αποκορύφωμα τις διαδηλώσεις μας έξω από τη Eurovision-, υποχωρήσαμε λίγα μέτρα πίσω επιχειρώντας να προσεγγίσουμε το χώρο μέσω της δεύτερης διόδου και συγκεκριμένα του πάρκινγκ του κτιρίου που γινόταν το Madwalk. Αιφνιδιάζοντας τα ΜΑΤ, που έδωσαν αγώνα δρόμου σε άτσαλο έδαφος και πέφτοντας κάτω κάποιοι από αυτούς, προκειμένου να στήσουν ακόμη ένα τείχος για να μην πλησιάσουμε πιο κοντά. Τόση ήταν η μανία τους κι αυτές οι εντολές τους για να προστατέψουν μια κερδοφόρα εμπορική διοργάνωση ενός ιδιώτη επιχειρηματία!

Το νέο σημείο που μας απέκλεισαν τα ΜΑΤ προκάλεσε κυκλοφοριακό χάος για τα πολυτελή αυτοκίνητα με τους «εξέχοντες» καλεσμένους, μεταξύ των οποίων και οι Βαρδιονογιάννηδες, που κατέφθαναν στους στενούς κάθετους και παράλληλους δρόμους που οδηγούσαν προς το Madwalk, με τους δεκάδες παρκαδόρους να τρέχουν πανικόβλητοι προς όλες τις κατευθύνσεις και αναγκάζοντας κάποιες απαστράπτουσες προσερχόμενες να χαλάσουν τα… τακούνια τους. Κι όλα αυτά, συνέβαιναν με αποκλειστική ευθύνη της αστυνομίας. Την ίδια ώρα που μια ακόμη διμοιρία αποβιβαζόταν στη Πειραιώς με σκοπό να ενισχύσει την πρώτη και που άλλη μία καραδοκούσε μέσα στην κλούβα της, λίγο πιο μακριά στο ύψος της οδού Χαμοστέρνας.

Στην πραγματικότητα οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα, τα ΜΑΤ παραμένουν. Όπως και με την προηγούμενη κυβέρνηση, έτσι και με την τωρινή, για να προσφέρουν τις ένοπλες υπηρεσίες τους στο κεφάλαιο και στους επιχειρηματίες. Παρόλη την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου, σύμφωνα με την οποία οι ιδιώτες που θέλουν αστυνομική προστασία πρέπει να την πληρώνουν, οι οπλισμένοι λεγεωνάριοι ήταν εκεί αμισθί για να εμποδίσουν την πρόσβασή μας και να προστατέψουν τον Ανδρέα Κουρή και τους πάμπλουτους καλεσμένους του από την αρνητική δημοσιότητα. Αψηφώντας ότι αυτός παρανομεί φεσώνοντας τους πάντες, ακόμη και το Δημόσιο και ότι εμείς ως απλήρωτοι απολυμένοι ζητάμε στοιχειωδώς το δίκιο μας.

Και καλά, τις σχέσεις του Ανδρέα Κουρή με υψηλά ιστάμενους και με τον απερχόμενο υπουργό Δημόσιας Τάξης, Βασίλη Κικίλια τις γνωρίζουμε και είναι απαθανατισμένες στο φωτογραφικό φακό, οπότε μπορούσαμε να κατανοήσουμε το πώς στο πρόσφατο παρελθόν υπεράριθμες αστυνομικές δυνάμεις προστάτευαν τα σόου που διοργάνωνε, παρόλο που όλες οι διαμαρτυρίες μας ήταν πάντα ειρηνικές – και ήταν πάμπολλες.

Αυτό που, όμως, αναρωτιόμαστε είναι ποια είναι η θέση του υπουργού Εργασίας Πάνου Σκουρλέτη στα γεγονότα που παραθέτουμε, ο οποίος γνωρίζει από πρώτο χέρι την υπόθεσή μας και, τελικά, ποιες είναι οι σχέσεις του Ανδρέα Κουρή και με ποια στελέχη της σημερινής κυβέρνησης, έτσι ώστε να μπορεί ακόμη και σήμερα να κινεί τα νήματα σε τέτοιο βαθμό που τα ΜΑΤ να πέφτουν (στην κυριολεξία) στα πόδια του απαγορεύοντας μια εργατική κινητοποίηση, κατά τα λοιπά, μόλις δυο μέρες πριν από την Εργατική Πρωτομαγιά…

 

Συνέλευση Απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis”

“Σε απαγόρευση της διαδήλωσης προς το χώρο της διοργάνωσης του φετινού Madwalk 2015 προχώρησε η αστυνομία, καθώς διμοιρία των ΜΑΤ έκλεισε το δρόμο της πορείας που πραγματοποιήσαμε μαζί με αλληλέγγυους από σωματεία, εργατικές συλλογικότητες και συνελεύσεις γειτονιών με σκοπό να διαμαρτυρηθούμε έξω από το γκλαμουράτο σόου που διοργάνωσε ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής . Κατά πως φαίνεται, οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν, αλλά τα ΜΑΤ εξακολουθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς στους μεγαλοεπιχειρηματίες και το κεφάλαιο.

Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας που είχαμε αναγγείλει με δημόσιο κάλεσμα για την Τετάρτη 29 Απριλίου στις 7:30 μ.μ. ξεκίνησε στην αρχή του ενός από τους δύο δρόμους που οδηγούσαν στο «κτίριο 56» του «Ελληνικού Κόσμου» όπου πραγματοποιούνταν το φετινό Madwalk, επί της οδού Πειραιώς 260. Με πολλά πανό, τρικάκια και μοίρασμα ενημερωτικών κειμένων.

Στη συνέχεια, αποφασίσαμε να διασχίσουμε αυτό το δρόμο και να κατευθυνθούμε με πορεία προς το χώρο της διοργάνωσης, ένα σημείο εντελώς απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο με ερειπωμένα βιομηχανικά κτίρια, έδρα μεταφορικών εταιρειών που εκείνη την ώρα είχαν κλείσει και που διόλου τυχαία επέλεξε ο Ανδρέας Κουρής, προκειμένου να αποφύγει την ενοχλητική παρουσία μας.

Αλλά και να ξεχάσει την υπόσχεση που του έχουμε δώσει ότι στο δρόμο και στα δικαστήρια θα μας βρίσκει συνέχεια μπροστά του, κάτι που μέχρι σήμερα τηρούμε ανελλιπώς.

Έχοντας αντιληφθεί την παρουσία μιας διμοιρίας των ΜΑΤ προχωρήσαμε συντεταγμένα φωνάζοντας συνθήματα. Μόλις φθάσαμε μπροστά σε μια από τις δύο διόδους που οδηγούσαν στο Madwalk, τα ΜΑΤ μας έκλεισαν κάθετα το δρόμο προτάσσοντας τις ασπίδες τους. Σε ερώτηση προς τον επικεφαλής αστυνομικό γιατί μας απαγορεύει τη διαδήλωση η απάντηση ήταν «γιατί έτσι!» και στη συνέχεια ότι εκτελεί εντολές των ανωτέρων του. Κι όταν του ζητήσαμε να επικοινωνήσει μαζί τους και να τους πει ότι είναι μια εργατική διαδήλωση με αίτημα την καταβολή των μισθών και των αποζημιώσεων από τον Ανδρέα Κουρή που διοργανώνει το σόου στο οποίο μας απαγορεύουν την πρόσβαση, μας απάντησε «εγώ δεν ξέρω κανένα Ανδρέα Κουρή».

Ετσι, έχοντας έρθει για πολλοστή φορά αντιμέτωποι με τον αυταρχισμό και την καταστολή -με αποκορύφωμα τις διαδηλώσεις μας έξω από τη Eurovision-, υποχωρήσαμε λίγα μέτρα πίσω επιχειρώντας να προσεγγίσουμε το χώρο μέσω της δεύτερης διόδου και συγκεκριμένα του πάρκινγκ του κτιρίου που γινόταν το Madwalk. Αιφνιδιάζοντας τα ΜΑΤ, που έδωσαν αγώνα δρόμου σε άτσαλο έδαφος και πέφτοντας κάτω κάποιοι από αυτούς, προκειμένου να στήσουν ακόμη ένα τείχος για να μην πλησιάσουμε πιο κοντά. Τόση ήταν η μανία τους κι αυτές οι εντολές τους για να προστατέψουν μια κερδοφόρα εμπορική διοργάνωση ενός ιδιώτη επιχειρηματία!

Το νέο σημείο που μας απέκλεισαν τα ΜΑΤ προκάλεσε κυκλοφοριακό χάος για τα πολυτελή αυτοκίνητα με τους «εξέχοντες» καλεσμένους, μεταξύ των οποίων και οι Βαρδιονογιάννηδες, που κατέφθαναν στους στενούς κάθετους και παράλληλους δρόμους που οδηγούσαν προς το Madwalk, με τους δεκάδες παρκαδόρους να τρέχουν πανικόβλητοι προς όλες τις κατευθύνσεις και αναγκάζοντας κάποιες απαστράπτουσες προσερχόμενες να χαλάσουν τα… τακούνια τους. Κι όλα αυτά, συνέβαιναν με αποκλειστική ευθύνη της αστυνομίας. Την ίδια ώρα που μια ακόμη διμοιρία αποβιβαζόταν στη Πειραιώς με σκοπό να ενισχύσει την πρώτη και που άλλη μία καραδοκούσε μέσα στην κλούβα της, λίγο πιο μακριά στο ύψος της οδού Χαμοστέρνας.

Στην πραγματικότητα οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα, τα ΜΑΤ παραμένουν. Όπως και με την προηγούμενη κυβέρνηση, έτσι και με την τωρινή, για να προσφέρουν τις ένοπλες υπηρεσίες τους στο κεφάλαιο και στους επιχειρηματίες. Παρόλη την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου, σύμφωνα με την οποία οι ιδιώτες που θέλουν αστυνομική προστασία πρέπει να την πληρώνουν, οι οπλισμένοι λεγεωνάριοι ήταν εκεί αμισθί για να εμποδίσουν την πρόσβασή μας και να προστατέψουν τον Ανδρέα Κουρή και τους πάμπλουτους καλεσμένους του από την αρνητική δημοσιότητα. Αψηφώντας ότι αυτός παρανομεί φεσώνοντας τους πάντες, ακόμη και το Δημόσιο και ότι εμείς ως απλήρωτοι απολυμένοι ζητάμε στοιχειωδώς το δίκιο μας.

Και καλά, τις σχέσεις του Ανδρέα Κουρή με υψηλά ιστάμενους και με τον απερχόμενο υπουργό Δημόσιας Τάξης, Βασίλη Κικίλια τις γνωρίζουμε και είναι απαθανατισμένες στο φωτογραφικό φακό, οπότε μπορούσαμε να κατανοήσουμε το πώς στο πρόσφατο παρελθόν υπεράριθμες αστυνομικές δυνάμεις προστάτευαν τα σόου που διοργάνωνε, παρόλο που όλες οι διαμαρτυρίες μας ήταν πάντα ειρηνικές – και ήταν πάμπολλες.

Αυτό που, όμως, αναρωτιόμαστε είναι ποια είναι η θέση του υπουργού Εργασίας Πάνου Σκουρλέτη στα γεγονότα που παραθέτουμε, ο οποίος γνωρίζει από πρώτο χέρι την υπόθεσή μας και, τελικά, ποιες είναι οι σχέσεις του Ανδρέα Κουρή και με ποια στελέχη της σημερινής κυβέρνησης, έτσι ώστε να μπορεί ακόμη και σήμερα να κινεί τα νήματα σε τέτοιο βαθμό που τα ΜΑΤ να πέφτουν (στην κυριολεξία) στα πόδια του απαγορεύοντας μια εργατική κινητοποίηση, κατά τα λοιπά, μόλις δυο μέρες πριν από την Εργατική Πρωτομαγιά…

 

Συνέλευση Απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis”