Categories
Κείμενα Λάβαμε

Ανταπάντηση στον Σ. Κοτρώτσο (+ εκ νέου απάντηση του Σ. Κοτρώτσου)

Λάβαμε και δημοσιεύουμε αυτούσια παρακάτω ανταπάντηση των πρώην εργαζομένων στις “Αποκαλύψεις” στην απάντηση του Σ. Κοτρώτσου που δημοσιεύσαμε χτες, καθώς και την εκ νέου επιστολή που λάβαμε στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση από τον Σ. Κοτρώτσο. Ως “Συνέλευση εργαζομένων, ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ”, όχι μόνο δεν θα απολογηθούμε στον Σ. Κοτρώτσο για την αλληλεγγύη που δείχνουμε στους απλήρωτους συναδέλφους μας, αλλά νιώθουμε -ύστερα και από τις συκοφαντίες που εκστομίζει εναντίον μας και εναντίον των συναδέλφων- την ανάγκη να την εντείνουμε και να αγωνιστούμε με σθένος στο πλάι τους μέχρι να δικαιωθούν. Στις “περί ανωνυμίας” κατηγορίες θα απαντήσουμε με τον ίδιο τρόπο που απαντάμε σε κάθε λογής αφεντικά που αναμασάνε την ίδια καραμέλα/”επιχείρημα”. Μια σύντομη ματιά στο μπλογκ μας, του οποίου ο Σ. Κοτρώτσος είναι αναγνώστης, αρκεί: Θα μας βρουν κάθε Τρίτη στο κτίριο των ΕΜΜΕ, και φυσικά θα μας βρίσκουν απέναντί τους σε κάθε αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ ενάντια στα μικρά και μεγάλα αφεντικά τους. 

Ακολουθεί η ανταπάντηση των συναδέλφων και η νέα επιστολή του Σ. Κοτρώτσου:

Πρώην εργαζόμενοι στις “Αποκαλύψεις”

Ξεκινώντας, να διευκρινίσουμε ότι δεν πρόκειται να μπούμε καν στον κόπο να απαντήσουμε στον κ. Κοτρώτσο σχετικά με τις όψιμες ευαισθησίες του περί «ανωνυμίας». Και για να μη μας χρεώνει την επαγγελματική του εξόντωση, οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε και να του υπενθυμίσουμε ένα μεγάλο του ταλέντο, την ευρηματικότητά του στα ψευδώνυμα με τα οποία υπέγραφε τα κίτρινα άρθρα του ή τις γλοιώδεις αυλοκολακείες στην εφημερίδα «Αποκαλύψεις». Ένα φαιδρό παράδειγμα της ευρηματικότητας αυτής (Ιάκωβος Ρογκάκης, ο Κρητικός Ζακ Ρογκ) μπορεί κανείς να βρει εδώ, σχολιασμένο από μια αστική εφημερίδα.

Αλλά μοιάζει πραγματικά αστείο να επικαλείται αφαίρεση δικαιώματος της νομικής του υπεράσπισης ένας άνθρωπος που στα γραφεία της πρώην εφημερίδας του συσσωρεύεται πλήθος αγωγών για συκοφαντική δυσφήμιση, με κατηγορούμενους πρόσωπα τα οποία είχε εφεύρει ο ίδιος για να αποφύγει ακριβώς την ανάληψη οιασδήποτε ευθύνης. Πέρα όμως από τα ψευδώνυμά του, μήπως και το ίδιο του το όνομα δεν αποτελούσε για χρόνια το ψευδώνυμο της Γιάννας και του Θεόδωρου Αγγελόπουλου;

Όσον αφορά, τώρα, τις υβριστικές αναφορές, ζητάμε συγγνώμη αλλά δεν γνωρίζαμε ότι η λέξη «λαμόγια» που τόσο συχνά κοσμεί τις ραδιοφωνικές του εκπομπές και τα συγγραφικά του πονήματα αποτελεί για τον ίδιο ύβρη.

Αφού, λοιπόν, μας ενημερώνει ότι «δε θα κρίνει τις σκοπιμότητες που υπαγορεύουν τη στάση μας», προχωράει σε αποκαλύψεις για τα «ψεύδη» της αφίσας, με την οποία τολμήσαμε δημοσίως να απαιτήσουμε τα δεδουλευμένα μας:
1. Δεν “τζιράρισα” για επτά μήνες τα δεδουλευμένα των εργαζομένων. Η Citizen Α.Ε. έχει οφειλές επτά μηνών για ελάχιστους εργαζόμενους. Οι περισσότεροι δεν πληρώθηκαν τους τελευταίους τρεις ή τέσσερις μήνες. Κατέβαλλα κάθε δυνατή προσπάθεια να διατηρήσω ζωντανή την εφημερίδα -ο χαρακτηρισμός “φυλλάδα” για μία εφημερίδα με διόλου αμελητέο μέσο όρο κυκλοφορίας, δείχνει πόσο εκτιμάτε και αποτιμάτε την εργασία των δημοσιογράφων και τεχνικών που εμφανίζεστε να υπερασπίζεστε. Δεν το κατάφερα, για λόγους που έχω εξηγήσει επαρκώς από την πρώτη στιγμή. Και εξάντλησα, γι αυτό, σχεδόν όλες τις οικονομίες μου, γεγονός που με έχει φέρει, σήμερα, σε δεινή κατάσταση.
Είναι πράγματι άστοχη από μέρους μας η χρήση της λέξης «τζιράρω», καθώς ο ορισμός της είναι «τοποθετώ τα χρήματά μου σε προϊόντα της επιχείρησής μου, με σκοπό να τα πολλαπλασιάσω». Ο κ. Κοτρώτσος από τον Οκτώβριο του 2010 τοποθετούσε, όχι τα δικά του, αλλά τα χρήματα των μισθών των εργαζόμενων που καθυστερούσε στην επιχείρησή του, με σκοπό να τα πολλαπλασιάσει. Αλλά να που δεν πολλαπλασιάστηκαν και έφτασε στη δεινή θέση να τους ανακοινώσει ότι «έπαιξε και έχασαν».
2. Αποτελεί χονδροειδέστατο ψεύδος και απόλυτη συκοφαντία όσα αναγράφονται στην αφίσα περί “off shore στην Κύπρο”. Είναι κρίμα που δεν έχει κανείς το θάρρος να υπογράψει τις ύβρεις αυτές, ώστε να κληθεί να λογοδοτήσει.
Ας αφήσουμε καλύτερα τη συζήτηση για το θάρρος, καθότι εμείς δεν κυκλοφορούμε ούτε κυκλοφορούσαμε ποτέ με την προστασία αστυνομικών, ούτε βέβαια είχαμε τις πλάτες βουλευτών και υπουργών για να μπορούμε να παριστάνουμε τους θαρραλέους. Για τα περί off shore στην Κύπρο θα λογοδοτήσετε εσείς όταν έρθει η ώρα στα ποινικά δικαστήρια.
3. Κανείς εργαζόμενος δεν “εκβιάστηκε” -όπως λέτε, εσείς οι ελάχιστοι αυτόκλητοι υπερασπιστές όλων των άλλων. Το αντίθετο. Έχω αναλάβει, προσωπικά, σημαντικό μέρος των οφειλών, κάτι που μπορεί να επιβεβαιώσει ο πρόεδρος του σωματείου των τεχνικών, υπό την αιγίδα του οποίου έγιναν οι συναντήσεις και οι συνεννοήσεις. Έχω παρέμβει, δε, για αρκετούς εκ των εργαζομένων προκειμένου να βρουν αλλού εργασία. Κάποιοι, έχουν πιάσει, ήδη, δουλειά.
Ας συμπληρώσουμε εδώ κάτι που διέφυγε εντέχνως από τον κ. Κοτρώτσο. «Αναλαμβάνω προσωπικά σημαντικό μέρος των οφειλών» σημαίνει βάζω τους εργαζόμενους να υπογράψουν ένα χαρτί που αναφέρει ότι χρωστάω κάποια δεδουλευμένα και δεν πρόκειται να τα δώσω πριν από το τέλος του 2013, με αντάλλαγμα την υπογραφή της απόλυσής τους, ώστε να μπορούν να πάρουν το ταμείο ανεργίας. Ποιος κακοπροαίρετος ανακάλυψε εκβιασμό είναι πραγματικά αξιοπερίεργο: είναι προφανές ότι πρόκειται για μια συμφωνία με προνομιακούς για τους εργαζόμενους όρους. Και μιας και μας μετρήσατε και μας βρήκατε ελάχιστους, ας μας πείτε πόσους εργαζόμενους εκπροσωπούσε ο πρόεδρος του ξεπουλημένου σωματείου τεχνικών που επικαλείστε για λόγους εντυπωσιασμού (η απάντηση είναι μόλις πέντε).
4. Ο συγγραφέας του κειμένου της αφίσας (προτιμά να) αγνοεί βασικά πράγματα. Οι “Αποκαλύψεις” κυκλοφόρησαν, πρώτη φορά, στις 8 Μαΐου του 2010, και όχι τον Οκτώβριο, όπως αναγράφεται, προφανώς για να δημιουργήσει ψευδείς εντυπώσεις. Από τον Απρίλιο (ένα μήνα πριν την έκδοση) μέχρι και τα Χριστούγεννα, οι εργαζόμενοι πληρώνονταν κανονικά, ή με μικρές καθυστερήσεις. Μετά άρχισαν τα οικονομικά προβλήματα, οι μεγάλες καθυστερήσεις και, τέλος, η αδυναμία πληρωμών.
Εδώ το «ψεύδος» λύνεται με μια προσεκτική ανάγνωση της αφίσας που αναφέρει ότι «αποφάσισε να αναστείλει την έκδοση της εφημερίδας του “Αποκαλύψεις”, την οποία εξέδιδε από τον Οκτώβριο του 2010 στην πλάτη των εργαζόμενων». Και είναι προφανές ότι εννοεί πως εξέδιδε την εφημερίδα από το Μάιο μέχρι το Σεπτέμβριο με τα δικά του (;) λεφτά (για τον Απρίλιο πλήρωσε ελάχιστους εργαζόμενους), και από τον Οκτώβριο, οπότε και άρχισαν οι καθυστερήσεις πληρωμών (15-20 ημερών), με τους μισθούς των εργαζομένων.
5. Πολλοί -η πλειοψηφία- εργαζόμενοι στις “Αποκαλύψεις” δεν μετακινήθηκαν από άλλο μέσο ενημέρωσης (“μεταγραφές”), αλλά ήταν άνεργοι, όταν ήρθαν να εργασθούν. Αυτό, σκοπίμως, το παραβλέπετε, Βεβαίως, τα πράγματα δεν πήγαν καλά, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Εδώ η χυδαιότητα που διέπει συνήθως τα αφεντικά ξεπερνά τα εσκαμμένα. Όχι μόνο είναι παράλογο να διεκδικείτε τα δεδουλευμένα σας, υπονοεί, αλλά θα έπρεπε να ευγνωμονείτε το αφεντικό σας, γιατί δημιούργησε για εσάς θέσεις απλήρωτης εργασίας, ώστε να καταπολεμάτε την πλήξη σας. Δεν πρόκειται για τη συνήθη υποτίμηση του χρόνου εργασίας μας από τα αφεντικά, αλλά για υποτίμηση της ζωής μας της ίδιας. Δεν είχανε τι άλλο να κάνουνε στη ζωή τους, υποστηρίζει ο Κοτρώτσος, και γι’ αυτό απλήρωτοι και χαμογελαστοί θα έπρεπε να με ευχαριστούν που τους δίνω τη μοναδική ευκαιρία να βγάζουν την εφημερίδα μου.
6. Φαντάζομαι ότι γνωρίζετε τι συμβαίνει στα περισσότερα μέσα ενημέρωσης. “Κολοσσοί”, μέχρι πρότινος, αδυνατούν να πληρώσουν εργαζόμενους και προμηθευτές. Εγώ ήμουν μόνος και, δυστυχώς, παρέμεινα μόνος, παρά τις υποσχέσεις κάποιων ότι θα επένδυαν στην εφημερίδα. Δεν διαπίστωσα, ωστόσο, να έχει αναρτηθεί κάποια αφίσα με τα πρόσωπα μεγαλοεκδοτών που δεν πληρώνουν τους εργαζόμενους. Φαίνεται, αλλού οι εργαζόμενοι έχουν άλλες “ευαισθησίες” και διεκδικούν με διαφορετικούς τρόπους.
Πρόκειται για τη μόνιμη, ανέξοδη απάντηση των πάσης φύσεως αφεντικών: «γιατί εμένα και όχι τους άλλους;». Παλαιότερα, βέβαια, όταν κάποιο blog είχε ασχοληθεί με τον εκκολαπτόμενο τότε εκδότη Σ. Κοτρώτσο, ο ίδιος τους προέτρεπε σε απαντητική του επιστολή να ασχοληθούν με εκδότες που δεν πληρώνουν τους δημοσιογράφους, και όχι με αυτόν.
«Αντί να ασχοληθείτε με εφημερίδες ανύπαρκτης κυκλοφορίας, εκδότες που δεν πληρώνουν τους εργαζόμενους δημοσιογράφους και, ενίοτε, ασχολούνται με “παράλληλες” δουλειές, προτιμάτε -πάντα πίσω από την ανωνυμία σας- “ευκολότερους στόχους”. Εύγε.»
Έλα, όμως, που αλλάξανε οι καιροί και αυτή τη φορά μας ενημερώνει ότι υπάρχουν και άλλοι που δεν πληρώνουν, και πρέπει να ασχοληθούμε με αυτούς. Και όχι με εκείνον.

Πού είναι, λοιπόν, οι συκοφάντες, κύριε Κοτρώτσο, και ποια ακριβώς είναι τα ψεύδη; Δε φτάνουν οι μισθοί που χρωστάτε, δε φτάνουν οι ανεξόφλητες οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία, δε φτάνει που η εταιρεία σας είναι άφαντη, αφού ξενοικιάσατε τα γραφεία για να μην μπορούν να κοινοποιηθούν οι δικαστικές αποφάσεις και τα πρόστιμα, έχετε τα μούτρα να βγαίνετε και σαν κατήγορος με σηκωμένο το δάχτυλο. Αίσχος!

«Ανώνυμοι Αφισοκολλητές»

ΥΓ. Στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΑΣ, αυτοί που τόσα χρόνια ζουν μέσα στην απάτη, που διασπάθισαν δημόσιο χρήμα, που εκμεταλλεύονται εργαζόμενους, που έχουν «μαύρους» και ανασφάλιστους, που χρωστάνε δεδουλευμένα μηνών, επιβραβεύονται με εκπομπές στο ραδιόφωνο…

Σεραφείμ Κοτρώτσος

Πραγματικά με μπερδέψατε. Οι συκοφαντικές αφίσες αναρτήθηκαν από πρώην εργαζόμενους (και πόσους;) στις “Αποκαλύψεις”, ή από τη Συνέλευση εργαζομένων και ανέργων φοιτητών στα ΜΜΕ;
Η δεύτερη είναι υπαρκτή και έχει “επώνυμο”, οι πρώτοι είναι “ανώνυμοι”. Δεν πειράζει, όμως.
Τις απαντήσεις μου τις έδωσα. Οι διαπληκτισμοί δεν έχουν καμία σημασία. Ούτω θα καταφύγω στην τακτική των ύβρεων.
Αυτά που μπορώ να κάνω θα τα κάνω, όπως υποσχέθηκα. Και μπορώ να απαριθμήσω ονόματα (για να επικοινωνήσετε μαζί τους) εργαζομένων που δεν συμμερίζονται αυτές τις πρακτικές και θα σας ενημερώσουν για τις συμφωνίες σταδιακής αποπληρωμής οφειλών,
Το ότι δεν αναγνωρίζετε ένα σωματείο τεχνικών (εκπροσωπεί, λέτε πέντε- δεν αναφέρετε, όμως, ότι στο ατελιέ της εφημερίδας ήταν οκτώ όλοι κι όλοι και πως εκείνοι που, συνολικά, προσέφυγαν εναντίον εμού και του συνεταίρου μου Λουκά Κατσώνη είναι τέσσερις ή πέντε επί των 60 εργαζομένων) είναι ζήτημα που αφορά εσάς.
Το σωματείο ενδιαφέρθηκε, οι εργαζόμενοι ζήτησαν τη διαμεσολάβησή του και με αυτό/ και εκείνους συμφώνησα.
Από την πλευρά που εκπροσωπείτε, δεν ήρθε κανείς, παρά τις προσκλήσεις εμού και του συνεταίρου μου.
Επιμένετε, απ΄ ότι καταλαβαίνω, για την off shore στην Κύπρο. Σας επαναλαμβάνω: κάνετε λάθος.
Αλλά αφού επιμένετε, θα έχουμε τη δυνατότητα να αποσαφηνίσουμε τι συμβαίνει και τι είναι ψεύδος και συκοφαντία.
Επαναλαμβάνω, για ακόμα μία φορά, πως οι προσκλήσεις για συνεννόηση παραμένουν εν ισχύ.
Και επαναλαμβάνω πως είναι άδικο να κάνει κανείς “επαναστατική γυμναστική” επί μιας χρεωκοπημένης επιχείρησης, όταν γίνονται τέρατα και σημεία σε άλλες . Δικές σας, ωστόσο, οι επιλογές.
Για όλα τα άλλα έχω δώσει απαντήσεις. Ο λόγος σας και ο λόγος μου.
Ευχαριστώ -όπως και να χει- για τη φιλοξενία…
Σεραφείμ Π. Κοτρώτσος

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *