Αναδημοσιεύουμε κείμενο που λάβαμε από συνάδελφο:
Η «νίκη» να μη μπούμε στον ΕΟΠΥΥ, που «επετεύχθη» μέσω μιας 24ωρης απεργίας με προοπτική κλιμάκωσης (κούφια λόγια), τώρα, άμα θέλαμε, θα μπορούσε να αποτελέσει μια πραγματική τομή στον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η ταξική πάλη των τελευταίων τριών χρόνων στην Ελλάδα. Πώς ακριβώς όμως θα γίνει αυτή η αντιστροφή εάν μείνουμε αδρανείς, εάν περιμένουμε ακόμη μια 24ωρη απεργία (όπως αυτή της Δευτέρας) χωρίς κανένα περιεχόμενο που να εκφράζει άμεσα προβλήματα όχι μόνο του κλάδου, αλλά και του συνόλου της κοινωνίας; Πώς δηλαδή θα πράξουμε αυτό που πολλοί συνάδελφοι διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους πως θέλουν να κάνουμε, να δείξουμε δηλαδή ότι είμαστε με την κοινωνία και όχι “αλήτες” και “ρουφιάνοι”;
Η απάντηση είναι απλή και φυσικά σε γενικότερα πλαίσια γνωστή, καθώς είναι το μόνο μας όπλο. Με απεργία. Με τι απεργία όμως; Μια 24ωρη απεργία από ένα σωματείο σφραγίδα ή μια απεργία γεμάτη με τις ανησυχίες και τον πόνο όλων των εργαζομένων της χώρας αυτής, δηλαδή μια απεργία που θα σαρώσει το εμπόρευμα, που θα βγάλει τον κόσμο στους δρόμους για κάτι αυτονόητο; Για το ότι όλοι εμείς οι «ασφαλισμένοι», μαζί με τους «ανασφάλιστους», θέλουμε να έχουμε αξιοπρεπή ασφάλιση. Θέλουμε να εξαρτιόμαστε από ένα ταμείο που διαχειρίζονται ελάχιστοι προς όφελος κάποιων άλλων ή θέλουμε ένα ταμείο (ή πολλά) όπου θα μπορούμε να έχουμε λόγο στο τι ακριβώς μας προσφέρει και στο τι ακριβώς χρειαζόμαστε; Εμείς οι ίδιοι! Όχι άλλοι για μας!
Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι μια απεργία με αυτό το περιεχόμενο. Μια απεργία με διάρκεια και με κοινωνική απεύθυνση. Μια απεργία που θα φέρει στο πλάι μας και τους φυσικούς μας συμμάχους. Τα υπόλοιπα κομμάτια της τάξης μας. Ναι, αυτής που μας θεωρεί “αλήτες” και “ρουφιάνους”, κι όχι άδικα αν σκεφτεί κανείς ότι τα τελευταία τρία χρόνια, εν μέσω της βίαιης αυτής αναδιάρθρωσης του κεφαλαίου και άρα της ίδιας της ταξικής πάλης, έχουμε προσφέρει τα μέγιστα στα αφεντικά μας και στα αφεντικά τους.
Απεργία ενάντια στον ΕΟΠΥΥ λοιπόν, ενάντια στον ΕΟΠΥΥ και σε ό,τι τον έφτιαξε κατ’ εικόνα και ομοίωσή του. Ενάντια στους γραφειοκράτες και τα στελέχη, ενάντια στα κατακάθια πάνω στα οποία στηρίζεται το κεφάλαιο για να μας καταστήσει φαντάσματα ανθρώπων, ενάντια στη μισθωτή εργασία, τα αφεντικά και την εκμετάλλευση. Δημιουργία δικτύων αντιπληροφόρησης από τους ίδιους τους απεργούς και τους ανέργους, χρησιμοποιώντας τα διαθέσιμα σε αυτούς μέσα παραγωγής. Απεργιακά ταμεία για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.
X.