“Να ΄μαστε πάλι εδώ Ανδρέα (Κουρή)…” – Νέα παρέμβαση των απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis

“Αρνούμενοι να υποστείλουμε τη σημαία του αγώνα μας την περασμένη Παρασκευή (27/11), προχωρήσαμε μαζί με αλληλέγγυους σε αιφνιδιαστική παρέμβαση  έξω από το Gazi Music Hall στην Ιερά Οδό, την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη το νέο σόου του μεγαλοεπιχειρηματία Ανδρέα Κουρή, το  «Mad Radio Nights».

Εξακολουθούμε να παλεύουμε στο δρόμο και στα δικαστήρια, 4,5 ολόκληρα χρόνια αφότου ο Ανδρέας Κουρής μας πέταξε στο δρόμο, διεκδικώντας τους μισθούς και τις αποζημιώσεις μας και δρομολογώντας το επόμενο «ραντεβού» μας με τον Ανδρέα Κουρή.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε στην παρέμβαση:”

Για μια ακόμη, πολλοστή φορά αποφασίσαμε να διαμαρτυρηθούμε έξω από ένα ακόμη show που διοργανώνει ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής, ιδιοκτήτης του ομίλου MAD, και να βρεθούμε διαδηλώνοντας έξω από το Gazi Music Hall στην Ιερά Οδό στο «ΜAD RADIO NIGHTS».

Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα νέο επιχειρηματικό άνοιγμα του Ανδρέα Κουρή, για μια ακόμη μπίζνα που εγκαινίασε φέτος και σκοπεύει να επαναλαμβάνει σε μηνιαία βάση, προκειμένου να διογκώσει περισσότερο την ήδη διογκωμένη από τα χρέη που έχει αφήσει προς όλες τις κατευθύνσεις- περιουσία του.

Πρόκειται για μια ακόμη επιχειρηματική δραστηριότητα του Ανδρέα Κουρή που έρχεται να προστεθεί στις τόσες άλλες που αναπτύσσει και που αποσκοπεί στο να μειώσει τη χασούρα του από τις απώλειες που του προέκυψαν από κάποια project που του χάριζαν απλόχερα τα τελευταία χρόνια οι κρατικοί φορείς. Λογικό, θα πει κανείς για κάποιον επιχειρηματία που, έπειτα από δύο συνεχόμενες χρονιές, δεν ξαναδιοργάνωσε το «Mad North Stage Festival», δηλαδή όλες τις μουσικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνταν στα πλαίσια της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης και, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα αναλάβει ξανά τη διοργάνωση της Eurovision, που επίσης επί τρία συνεχόμενα χρόνια τού παραχώρησε κάτω από αδιαφανείς όρους η κρατική ραδιοτηλεόραση με αμφίβολα κέρδη για την ίδια. Άλλωστε, μέσα στα ίδια επιχειρηματικά πλαίσια, ο Ανδρέας Κουρής διοργάνωσε φέτος για πρώτη φορά τα «MAD Awards Κύπρου», εξάγοντας έτσι και το δεύτερο από τα δυο καθιερωμένα του «προϊόντα» που παράγει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα: τα βραβεία MAD και το MadWalk.

Εντούτοις, αυτό που ήταν και εξακολουθεί να παραμένει παράλογο είναι το γεγονός ότι εδώ και 4,5 και πλέον χρόνια ο Ανδρέας Κουρής εξακολουθεί να χρωστάει μισθούς και αποζημιώσεις σε εμάς, τους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis, που υπερβαίνουν τα 600.000 ευρώ, ισχυριζόμενος ότι «δεν έχει» να μας πληρώσει. Κι ας συνεχίζει όλα αυτά τα χρόνια να τα… μαζεύει από τα ταμεία των γκλαμουράτων σόου που διοργανώνει.

Εξίσου «παράλογα» εξακολουθούν να παραμένουν πολλά γεγονότα που σχετίζονται με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Ανδρέα Κουρή για τα οποία, παρ’ όλες τις επανειλημμένες και εμπεριστατωμένες καταγγελίες μας, δεν έχει ιδρώσει το αυτί κανενός. Το πώς έβαλε λουκέτο στην άλλοτε σθεναρή αλυσίδα καταστημάτων Metropolis μόλις δυο χρόνια μετά την εξαγορά της, το πώς παίρνει δουλειές από το Δημόσιο και απλόχερη κρατική διαφήμιση, το πώς τινάζει στον αέρα ή πτωχεύει κάποιες εταιρείες που κατέχει και στη συνέχεια ανοίγει νέες, το πώς μπορούν να συμβαίνουν όλα αυτά την ώρα που χρωστάει σε εργαζόμενους, Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία και παρόλο που είναι υπόδικος για χρέη προς το Δημόσιο, παραμένουν αναπάντητα, αλλά όχι ανεξήγητα ερωτήματα.

Ο Ανδρέας Κουρής είναι ένας αποτυχημένος και ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας μαζί, αποτελώντας την όψη του ίδιου νομίσματος. Από τη μια κλείνει εταιρείες βγαίνοντας διπλά κερδισμένος από τα έσοδα που αποκομίζει και από τα φέσια που αφήνει προς τους πάντες και από την άλλη ανοίγει νέες εκμεταλλευόμενος το ευνοϊκό για τους εργοδότες νομικό καθεστώς και τα «παραθυράκια» που αφήνει το γράμμα του νόμου. Έχοντας τις «πλάτες» και τις απαραίτητες γνωριμίες που του εξασφαλίζουν μια παντοτινή ασυλία, ανεξαρτήτως κυβερνήσεως, που δεν «τυγχάνει» να την έχουν οι κοινοί θνητοί.

Στην πράξη, πρόκειται για ένα τύπο επιχειρηματία πανόμοιο με ανάλογους πολυπράγμονες επιχειρηματίες που κινούνται στο χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης (και όχι μόνο) και πράττουν τα ανάλογα, φεσώνοντας τους εργαζόμενους και συσσωρεύοντας χρέη, τους οποίους δεν τολμά κανείς να τους αγγίξει.