Δεν ήμασταν, δεν είμαστε, ούτε και θα γίνουμε ποτέ «συνάδελφοι»

Οι «δημοσιογράφοι» που πέντε χρόνια τώρα δεν έγραψαν κουβέντα για τη φτωχοποίηση καθώς «τα μέτρα είναι αναγκαία» και φυσικά «αποδίδουν, φέρνοντας πλεόνασμα». Που απέκρυψαν πληθώρα σκανδάλων πολιτικών και επιχειρηματιών. Που δεν μίλησαν ποτέ για την καταστολή, αλλά ευχαριστούσαν τη «σοβαρή Χρυσή Αυγή». Που απέδωσαν τις οικονομικές συνέπειες της «κρίσης» στο μεταναστευτικό, στοχοποιώντας ακόμη και πρόσφυγες που θυσιάζονται στη Μεσόγειο. Που κάθε απεργία γι’ αυτούς ήταν «μπλοκάρισμα της αγοράς από βολεμένους του δημοσίου» και… «πάρτι κουκουλοφόρων». Που εύχονταν «να κρατήσει γερά το ΔΝΤ στα εργασιακά». Που προ ημερών επιδόθηκαν στην πιο άρτια συντονισμένη επιχείρηση τρομοκράτησης και χειραγώγησης των μαζών. Αυτοί οι «δημοσιογράφοι» επικαλούνται σήμερα την ελευθεροτυπία και ονομάζουν «σταλινικές μεθόδους» την κλήση τους (μέγα «χάιδεμα») στο πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ.

Η παραπομπή στο πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ εννέα γνωστών μεγαλοδημοσιογράφων (Όλγα Τρέμη, Γιάννης Πρετεντέρης, Μαρία Σαράφογλου, Μανώλης Καψής από το Mega, Σταμάτης Μαλέλης, Νίκος Κονιτόπουλος, Άρης Πορτοσάλτες, Δημήτρης Οικονόμου από τον ΣΚΑΙ, Μαρία Χούκλη από τον ΑΝΤ1.) για τα όσα έγιναν και ειπώθηκαν πριν από την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος-το οποίο δεν επιθυμούμε να αναλύσουμε σε αυτό το κείμενο-, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς είναι ο τελευταίος όροφος ενός σαθρού και ετοιμόρροπου πλέον οικοδομήματος.

Ήταν δεδομένο πως από την στιγμή που οι μεγαλοεπιχειρηματίες εισέβαλαν στον κόσμο των ΜΜΕ θα προσπαθούσαν να ασκήσουν πολιτική. Γι αυτό το λόγο άλλωστε μπήκαν. Δεν είχαν καμία αγάπη για την δημοσιογραφία. Και όταν οι μεγαλοκαρχαρίες ασκούν πολιτική το κάνουν όχι μόνο για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους αλλά και για να αποκομίσουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Είτε απομυζώντας τους εργαζόμενους είτε κλείνοντας συμφωνίες κάτω από το τραπέζι.     

Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, είναι πλέον κοινή παραδοχή πως την εβδομάδα πριν το δημοψήφισμα ακόμα και αυτοί που ήταν γνωστό ότι είχαν ταχθεί υπέρ των συμφερόντων των λίγων και έκαναν τα στραβά μάτια στη κόλαση που ζούσαν οι πολλοί, ξεπέρασαν ακόμα και τα όρια της “συνήθους” προπαγάνδας. Διότι, πολλοί “συνάδελφοί” μας, ειδικά των τηλεοπτικών καναλιών, όχι μόνο υιοθέτησαν τον ρόλο του φερέφωνου της προπαγάνδας των αφεντικών, άλλα προχώρησαν ξεδιάντροπα στην ευθεία τρομοκράτηση του κοινού, σπέρνοντας τον πανικό. Και δεν είναι θέμα ερμηνείας. Είναι θέμα δόλιας προπαγάνδας και μάλιστα του χειρίστου είδους.

 Κανείς δεν πέρασε από πειθαρχικό τον πρώην συνεργάτη των τραπεζιτών και νυν γιουσουφάκι τους, Μπάμπη Παπαδημητρίου, όταν είχε βγει δημόσια και είχε ευχηθεί το ΔΝΤ να κρατήσει γερά και να μην υποχωρήσει μπροστά στις υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς. Αυτό είναι η προσωπική του άποψη και κρίνεται γι’ αυτή. Το κάνει τώρα όμως γιατί αυτό όπως και οι υπόλοιποι της λίστας των εννέα έσπρωξαν τον κόσμο σε καταστάσεις πανικού και ξεπέρασαν κάθε όριο προπαγάνδας.   

Δεν τίθεται το παραμικρό θέμα περιορισμού της ελευθερίας του Τύπου, λοιπόν. Θα ήταν άλλωστε το μεγαλύτερο αστείο που έχει ειπωθεί ποτέ να επικαλούνται κάτι τέτοιο οι καναλάρχες και οι μεγαλοεκδότες που έχουν αναγάγει την λογοκρισία σε επιστήμη και έχουν φτάσει σε σημείο να απολύουν συντάκτες επειδή αρνούνται να ακολουθήσουν την “γραμμή”. Εκτός και αν θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε πως τώρα τους έπιασε ο πόνος για τους συνταξιούχους. Τώρα τους έπιασε ο πόνος για τους καρκινοπαθείς. Όταν τους έκοβαν τις συντάξεις ή τα απαραίτητα για να κρατηθούν στη ζωή φάρμακα εξαιτίας των εντολών της τρόικας ήταν “προαπαιτούμενο για να πάρουμε την επόμενη δόση”.

Σε αυτή τη λίστα θα έπρεπε να είναι ακόμα περισσότερα ονόματα. Και να μην μείνουν απ’ έξω εφημερίδες, ραδιοφωνικοί σταθμοί και βέβαια ιστοσελίδες που πλέον έχουν και αυτές το δικό τους μερίδιο ευθύνης, δεδομένου πως όλο και περισσότερος κόσμος τις επιλέγει για την ενημέρωσή του. Η αρτηριοσκληρωτική ΕΣΗΕΑ, ωστόσο, ούτε αυτό δεν μπόρεσε να κάνει καλά… Ούτε το πιο απλό πράγμα. Να σύρει στο πειθαρχικό της όλους εκείνους που παίζουν με το μυαλό των ανθρώπων.

Και πώς να το κάνει άραγε, όταν όλα τα προηγούμενα χρόνια έκανε πλάτες στους μεγαλοδημοσιογράφους-τσιράκια των αφεντικών, αφήνοντάς τους στο απυρόβλητο, διατηρώντας ορθάνοιχτες τις πύλες του σωματείου ακόμη κι όταν γίνονταν ιδιοκτήτες, όταν την ίδια στιγμή για τους επισφαλείς εργαζόμενους τις κρατούσε και τις κρατά ερμητικά κλειστές.

Προσοχή: Σε περιόδους μεγάλης καταστολής (φοιτητικά 2006-2007, Δεκέμβρης 2008, αντιμνημονιακές διαδηλώσεις) είναι η αστυνομία που μιλάει μέσα από τα δελτία των 8. Τώρα αυτοί που σας μιλάνε είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες και τα συμφέροντα τους. Αυτό που έχουμε να κάνουμε εμείς είναι να κλείνουμε τις τηλεοράσεις και να βρίσκουμε εναλλακτικές πηγές πληροφόρησης, τρίβοντας στα μούτρα τους τον πανικό και την προπαγάνδα.

Ενώνουμε τη φωνή μας με όσους/ες, από καθαρά ταξική σκοπιά και στοχευμένα, φωνάζουν και τώρα και πάντοτε: