Μικρές ιστορίες εκμετάλλευσης στην Καπα Research

Ζητάνε άτομα στην kappa-research μάθαμε γύρω στις αρχές Νοέμβρη….άνεργοι είμαστε, ψάχνουμε, πάμε. Ραντεβού Κυριακή απόγευμα για εκπαίδευση και Δευτέρα πρωί ξεκινάμε… πού; Στους εμβολιασμούς για τον Η1Ν1, να κρατάμε στατιστικά. Εκπαίδευση λοιπόν στο χλιδάτο (εσωτερικά) νεοκλασικό της Ηπείρου και Πατησίων. Είμαστε γύρω στους 70.. Αρχίζουνε, προτρέποντας μας να εμβολιαστούμε και εμείς, πόσο επικίνδυνη είναι η γρίπη κ πόσο αποτελεσματικά είναι τα εμβόλια (pandermix kαι focetria), αναμενόμενα…

Στη συνέχεια μας εξηγούν ότι στα νοσοκομεία που θα πηγαίνουμε να κρατάμε στατιστικά δεν θα εμφανιζόμαστε ως kappa-research αλλά ως ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ (κέντρο ελέγχου πρόληψης νοσημάτων) που συνεργάζεται απ’ ευθείας με το υπουργείο. Εργολαβία μύριζε το όλο θέμα… δηλαδή το υπουργείο αναθέτει στο κεελπνο την διοικητική υποστήριξη των εμβολιαστικών κέντρων παρέα με κάποιο σεβαστό κονδύλι, και το κεελπνο συμφωνεί (κρυφά; δεν εξηγείται αλλιώς η επιμονή τους να μας θυμίζουν ότι εκεί πάμε ως κεελπνο) με την kappa-research για να βγάλει τη χαμαλοδουλεία.(πχ δίνει το υπουργείο 1 μύριο στο κεελπνο για τη διαδικασία, αυτοί λένε ας φάμε τα μισά και δίνουμε τα άλλα μισά στην kappa-research να φάνε κ αυτοί και ότι περισσέψει να το δώσουν στους «αόρατους»).

Γιατί αόρατους; Στην αρχή διαρρέουν ότι θα πληρωνόμαστε με την ώρα + το ΙΚΑ, αφού μας μαζέψουν μας λένε ότι δεν υπογράφουμε τίποτα προς το παρόν κ ότι αυτό θα γίνει «next week», τονίζοντας την αξιοπιστία της kappa-research και ότι πάντα πληρώνει. Κάποιοι δε θέλουν ένσημα, κάποιοι άλλοι στραβώνουν, κάποιοι φεύγουν… Συνεχίστηκε η (ελλιπέστατη όπως αποδείχθηκε αργότερα) εκπαίδευση και θεωρήθηκε ότι είμαστε έτοιμοι. Περνούσαν οι μέρες αλλά το «next week» δεν ήρθε, ώσπου αρχές Δεκέμβρη μας λένε ότι τελικά δεν έχει ένσημα… είχαμε τσιμπήσει στο «δουλειά με ένσημα», αλλά αφού στο μεταξύ δεν είχαμε πληρωθεί δεν υπήρξε καμιά σοβαρή αντίδραση. Πώς να υπάρξει βέβαια, αφού δε γνωριζόμαστε καν….Να πληρωθούμε; 9/12 και ακόμα περιμένουμε…

Γνωρίζοντας (τα αφεντικά) και την κυκλικότητα που επικρατεί και που επιβάλουν (μέχρι να γνωριστείς με συναδέλφους είσαι πάλι στη γύρα), την πίστη των περισσοτέρων ότι γενικά οι σκατοδουλειές είναι για λίγο και ότι θα πιάσουν την καλή κάποια στιγμή (που να παλεύεις τώρα….αυτά είναι ξεπερασμένα), ή ακόμα και ότι αξίζουν παραπάνω από τους άλλους (μάτωσα για το πτυχίο μου και λοιπές μπούρδες), τρίβουν τα χέρια τους και συνεχίζουν να μας προβάλλουν ατομικές λύσεις.

ΥΓ.1 Γελώντας μας λέγανε δουλειά για 3 μήνες είναι, χαλαρά είναι κτλ, που θα βρεις τέτοια εποχή αλλού;…