Το κείμενο που ακολουθεί μοιράστηκε από εργαζόμενους της “Ελευθεροτυπίας” σε συναδέλφους τους που συμμετείχαν στη σημερινή γενική συνέλευση των εργαζόμενων στη Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ και τη ΦΩΤΟΕΚΔΟΤΙΚΗ:
1) Διότι το τζάμπα είναι γλυκό, για το αφεντικό. Ο εργοδότης σου συνηθίζει στην απλήρωτη εργασία και σε θεωρεί δεδομένο. Κάθε μέρα απλήρωτης δουλειάς, είναι κέρδος για τον εργοδότη. Ουσιαστικά η απλήρωτη εργασία μας είναι άτοκος δανεισμός προς την επιχείρηση, η οποία εξοφλεί αν και όταν θέλει, όπως θέλει. Εκτός αν την αναγκάσουμε να κάνει το αντίθετο.
2) Διότι όσο μας κρατάνε απλήρωτους, δηλαδή σε κατάσταση ομηρείας, υλοποιούν αναίμακτα και μουλωχτά το “μπίζνες-ραν-ταν-πλαν”. Ηδη πάνω από 70 συνάδελφοί μας αποχώρησαν, πιθανόν πολλοί επειδή δεν άντεχαν άλλο. Σε αρκετούς δεν πληρώνονται κανονικά οι δόσεις της αποζημίωσής τους, όπως έχουν ήδη καταγγείλει. Αλλοι ετοιμάζονται να αποχωρήσουν με “μονομερή καταγγελία σύμβασης”, χωρίς αποζημίωση στα χέρια.
3) Διότι η απλήρωτη εργασία διαιωνίζει μια κατάσταση δουλείας. Τίποτα δεν εγγυάται πώς όσοι δείξουν τώρα “καλό” πρόσωπο, θα ανήκουν στους μισούς που θα διασωθούν (απλήρωτοι πάλι) όπως προέβλεπε το πρόγραμμα εξυγίανσης μέσω μαζικής σφαγής θέσεων εργασίας. Εξάλλου, όπως είχε δηλώσει επανηλειμμένα ο γεν. Διευθντής “κανείς δεν είναι αναντικατάστατος” και οι περικοπές δεν έχουν κοινωνικά ή άλλα κριτήρια, παρά μόνο να συμπιέσουν το εργατικό κόστος στο μισο. Είστε σίγουροι ότι είναι “σωτηρία” να μείνεις να δουλεύεις απλήρωτος σε ένα μαγαζί που θα απειλεί διαρκώς με λουκέτο, υπό ολοένα και χειρότερες συνθήκες, βγάζοντας διπλή και τριπλή δουλειά όσο οι συνάδελφοί σου αναγκάζονται και φεύγουν, και να πληρώνεσαι, ίσως, με έναντι, για όσο πάει;
4) Διότι όσο σχοινί τους δίνεις, τόσο τραβάνε. Το σκεπτικό της εργοδοσίας είναι ξεκάθαρο: “Και γιατί να τους πληρώσω; Θέλω να φύγουν από μόνοι τους, Αν τους πληρώνω θα μένουν. Οσο τους αφήνω απλήρωτους, μου αδειάζουν τη γωνιά οικειοθελώς και αζημίως”. Μην τους κάνεις τη χάρη. Δεν χαρίζουμε ούτε μεροκάματα, ούτε θέσεις εργασίας.
5) Διότι η παρατεταμένη απληρωσιά έχει άμεση αρνητική αντανάκλαση όχι μόνο στην (μη) ποιοτητα της ζωής μας, αλλά και στην ποιότητα της δουλειάς μας και στο προϊόν. Μια εφημερίδα που γράφουν, φωτοσυνθέτουν, τυπώνουν, υποδέχονται διαφημίσεις, μανατζάρουν και τρέχουν γι’αυτήν απλήρωτοι επί μήνες εργαζόμενοι, παρά τΙς υπερβάσεις που κάνουμε οι περισσότεροι από ευσυνειδησία κι επαγγελματικό ζήλο, θα έχει κενά και ελλείψεις. Οπως δεν θα έτρωγες σε ένα εστιατόριο που δεν πληρώνει τα γκαρσόνια και τους μάγειρες (αν φυσικά το ήξερες) έτσι φαντάζομαι δεν θα ήθελες να διαβάζεις καθημερινά μια εφημερίδα που αφήνει όλο το προσωπικό απλήρωτο. Με τη διαφορά ότι εμείς γράφουμε – τυπώνουμε – φωτοσυνθέτουμε – καθαρίζουμε – εργαζόμαστε γι’αυτή την εφημερίδα των απλήρωτων. Γιατί λοιπόν αφού έχουμε αναλάβει αμισθί τη λάντζα και το σέρβις, να μην αναλάβουμε το μενού και το ταμείο, κι ό,τι κέρδη μπαίνουν να τα μοιραζόμαστε; (τα χρέη εννοείται δεν τα αναλαμβάνουμε,όπως δεν μοιραστήκαμε τα 90 εκατομμύρια που “εξαφανίστηκαν” σε άγνωστη κατεύθυνση τα τελευταία 6 χρόνια).
6) Διότι όσο εσύ δουλεύεις απλήρωτος, κάποιοι εισπράττουν χρήμα: Πάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ έσοδα έχει το μήνα η Χ.Κ.Τεγόπουλος. Οπως φαίνεται από τα οικονομικά στοιχεία της εισηγμένης στο χρηματιστήριο επιχείρησης από τον Ιούλιο του ’11 μέχρι σήμερα έχει εισπράξει πάνω από 11 εκατομμύρια ευρώ. Με χειρουργική ακρίβεια αυτά τα χρήματα έχουν διατεθεί σε όλους τους άλλους, και κατά ελάχιστο ποσοστό στους εργαζόμενους.
7) Διότι οι συνταξιούχοι διευθυντές σου που σε κατηγορούν για “ριψάσπιδα” έχουν έσοδα. Αλλοι επίσης που αντέχουν να δουλεύουν δωρεάν, πιθανόν να έχουν κι άλλες, επίσημες ή ανεπίσημες, πηγές εσόδων (όχι πως είναι μεμπτό). Αν δεν ανήκεις στις παραπάνω κατηγορίες και δεν είσαι χομπίστας ή γόνος πλούσιας οικογένειας που δουλεύεις για να μην πλήττεις, δεν έχεις κανένα λόγο να δουλεύεις απλήρωτος, ούτε ένα λεπτό παραπάνω.
8) Διότι με την απλήρωτη εργασία σου, στρώνεις το δρόμο για τα άλλα αφεντικά, όχι μονο στα ΜΜΕ αλλά παντού, να συνεχίσουν την ασυδοσία, την τρομοκρατία, τους μισθούς πείνας. Το νέο μοντελάκι λέγεται “απολύεσαι, σε παίρνω πίσω με μπλοκάκι, με ένα 500άρικο ή με 800 στην καλύτερη”, κρατάω δυο τρεις είλωτες εσωτερικούς να δουλεύουν για δέκα, βγάζω περιοδικές εκδόσεις, ιστοσελίδες κι ένθετα με τζαμπα μαθητευόμενους ή μπλοκάκια στην καλύτερη, όσο υπάρχουν εργαζόμενοι του Τύπου που βάζουν την ανάγκη τους να φαίνεται η υπογραφή τους, πάνω από το ψωμί τους (εκτός και αν το έχουν εξασφαλισμένο από αλλού).
Και ένας λόγος για να απεργήσεις – να αντισταθείς – να πεις ΑΡΚΕΤΑ, ως ΕΔΩ:
Η αξιοπρέπεια. Ο επαγγελματισμός. Η αγάπη για μια δουλειά που οφείλει να είναι κοινωνικά χρήσιμη και εμπνευσμένη, όχι καταναγκασμός και χειραγώγηση. Ούτε κερδοφόρα για τρίτους και υποδούλωση για μας. Για τους αγώνες όσων πάλεψαν και παλεύουν για να είναι η μία σταθερή, αξιοπρεπής εργασία και η ασφάλιση δικαίωμα όλων μας. Για μια δημοσιογραφία που στέκεται στο πλευρό της κοινωνίας και όχι απέναντί της. Που δεν θα κοροϊδεύει ούτε θα κολακεύει με εθνο-λαϊκίστικους ελιγμούς και πολιτικάντικες ντρίμπλες στα γήπεδα ή στα αποδυτήρια της εκάστοτε, νυν, πρώην ή επόμενης εξουσίας. Για μια πραγματική Ελευθεροτυπία των εργαζομένων, συντακτών, τεχνικών, δικοικητικών, και των αναγνωστών που δεν θα πουλάει αντιμνημονιακό προφίλ, εφαρμόζοντας στο εσωτερικό της το σκληρότερο Μνημόνιο στα χρονικά του Τύπου, αλλά θα είναι συνεπής τόσο στα γραπτά όσο και στις πράξεις της. Μια Ελευθεροτυπία, που δεν θα έχει μόνο το όνομα αλλά και τη χάρη του ιστορικού αυτού τίτλου.