Δύο εβδομάδες κινητοποιήσεων κι ενάμιση μήνα απλήρωτοι – χωρίς να υπολογίζονται τα δεδουλευμένα των προηγούμενων ετών – συμπληρώνουν οι εργαζόμενοι της εφημερίδας Αυγή μετά το αιφνιδιαστικό κλείσιμο του καθημερινού φύλλου (στις 25 Ιουνίου) και την αδιαλλαξία του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στα αιτήματά τους.
Στα σχέδια για συρρίκνωση της εφημερίδας και την πραγματοποίηση δεκάδων απολύσεων, οι εργαζόμενοι έχουν επιδείξει άμεσα αντανακλαστικά με επαναλαμβανόμενες 24ωρες και 48ωρες απεργίες, αλλά και δύο δυναμικές συγκεντρώσεις τις ημέρες συνεδρίασης των κεντρικών οργάνων του κόμματος.
Σε αγωνιστικές επάλξεις βρίσκονται και οι συνάδελφοί τους στο Κόκκινο 105.5. Την περασμένη Δευτέρα (8/7) η διεύθυνση του ραδιοφωνικού σταθμού επικοινώνησε σε τέσσερις εργαζόμενες, μέσω του συνδικαλιστικού τους εκπροσώπου, την πρότασή της για εθελούσια έξοδο όπως και την απόφασή της να σταματήσει από τη νέα χρονιά όλες τις εκπομπές από τις 3 το μεσημέρι και μετά.
Η πρόταση για εθελουσία αφορά στη πραγματικότητα μια πρώτη προσπάθεια κεκαλυμμένων απολύσεων όσων «ενοχλούν». Κοινά σημεία μεταξύ των συναδελφισσών που δέχτηκαν την πρόταση είναι ότι πρόκειται για άτομα που μιλούν στις συνελεύσεις. Είναι όλες τους γυναίκες και πέραν των εργασιακών ζητημάτων που έχουν προκύψει, έχουν εκφράσει ανοιχτά τη διαφωνία τους με την κατεύθυνση που είχε πάρει από καιρό ο σταθμός, με την υποβάθμιση του ρεπορτάζ και τον ασφυκτικό έλεγχο στο περιεχόμενο που παράγει.
Πρόκειται για μία εθελουσία μόνο κατ’ όνομα καθώς δεν τίθεται ως μια επιλογή που αφορά το σύνολο των εργαζομένων. Η διεύθυνση του σταθμού απευθύνθηκε σε συγκεκριμένες εργαζόμενες, στοχοποιώντας με αυτό τον τρόπο τους ανθρώπους που συνδικαλίζονται. Είναι η ίδια διεύθυνση που μέχρι να υπάρξει παρέμβαση διαμαρτυρίας στον σταθμό, παρείχε απλόχερα μια ώρα από το βασικό της πρόγραμμα στον ιδιοκτήτη του καταστήματος Popolaros,γνωστό για τις εκφοβιστικές, αβάσιμες και καταχρηστικές αγωγές και μηνύσεις (γνωστές ως SLAPPs) σε βάρος απολυμένου και σωματείου στον χώρο της εστίασης, διεκδικώντας αποζημίωση συνολικού ύψους 45.000 ευρώ.
Σήμερα Πέμπτη στις 12.30 το μεσημέρι οι εργαζόμενοι της Αυγής και του Κόκκινου καλούν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Κουμουνδούρου, καθώς λίγο αργότερα στη 1 μ.μ, είναι προγραμματισμένη η συνεδρίασης της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ με μοναδικό θέμα συζήτησης το μέλλον των μέσων του κόμματος. Για ακόμη μια ημέρα οι εργαζόμενοι της Αυγής θα βρίσκονται σε 24ωρη απεργία, δηλώνοντας παράλληλα την πρόθεσή τους να κλιμακώσουν εφόσον δεν δοθούν χειροπιαστές δεσμεύεις για τη συνέχιση της λειτουργίας των μέσων, την εξασφάλιση του συνόλου των θέσεων εργασίας, αλλά και των δεδουλευμένων τους.
Θέση πίσω από τα πανό θα έχουν κι οι εργαζόμενοι στο Κόκκινο, έχοντας αποφασίσει να προβούν σε στάση εργασίας από τις 12 έως τις 4, διάστημα κατά το οποίο θα βρίσκεται σε εξέλιξη η ΠΓ και σε νέες κινητοποιήσεις το Σάββατο (13/7) και τη Δευτέρα (15/7) με προσωρινή πάλι διακοπή του προγράμματος.
Δόγμα του Σοκ
Ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε τα πάνω κάτω στα κομματικά μέσα τη στιγμή που τον βόλευε πολιτικά περισσότερο. Στην επαύριο ακριβώς των Ευρωεκλογών, ώστε να αποφύγει το εκλογικό κόστος που θα αντιμετώπιζε πριν την κάλπη και προκειμένου να ξεζουμίσει στο μέγιστο δυνατό ραδιόφωνο και εφημερίδα για χάρη της προεκλογικής του καμπάνιας.
Με τον ξαφνικό θάνατο της Αυγής, ο ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνει στην Πολιτική Γραμματεία έχοντας εφαρμόσει πρώτα ένα δικό του δόγμα του Σοκ.
Όλα ξεκίνησαν την Τρίτη 25 Ιουνίου. Ήταν μια ημέρα λίγο πολύ όπως όλες. Οι εργαζόμενοι της Αυγής κάθισαν στα γραφεία τους, άνοιξαν τους υπολογιστές τους και πραγματοποίησαν τα πρώτα τηλέφωνα για το ρεπορτάζ τους. Αποδείχτηκε όμως ότι ήταν η τελευταία ημέρα όπως όλες οι άλλες. Στη μέση της παραγωγής, οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν από τον διευθυντή οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Αυγής, Χρήστο Μαυροκεφαλίδη ότι το καθημερινό φύλλο της εφημερίδας από την επόμενη κιόλας ημέρα δεν θα κυκλοφορούσε ξανά.
Παρά τη σημασία της απόφασης, ο εκπρόσωπος της διοίκησης δεν είχε να εμφανίσει σχέδιο για το μέλλον του μέσου. Ούτε πολύ περισσότερο είχε να απαντήσει τι θα σήμαινε η απόφαση για το μέλλον των εργαζομένων. Ακόμη χειρότερα οι δημοσιογράφοι και οι εργαζόμενοι της εφημερίδας που δεν βρίσκονταν στην αίθουσα σύνταξης εκείνη τη στιγμή, πληροφορήθηκαν ότι χάνουν τη δουλειά τους από ιστοσελίδες και τηλεφωνήματα συναδέλφων τους, οι οποίοι τους καλούσαν για να διασταυρώσουν την πληροφορία.
Στις συναντήσεις που ακολούθησαν με τη διοίκηση και τον ισχυρό μέτοχο της εφημερίδας (ΣΥΡΙΖΑ), δεν δόθηκε καμία διαβεβαίωση για το μέλλον της εφημερίδας, ούτε για τις θέσεις εργασίας. Αναφέρθηκε ότι θα καταβληθούν προσπάθειες ώστε να απορροφηθούν οι περισσότεροι εργαζόμενοι στο σάιτ και στο εναπομείναν φύλλο της Κυριακής, που σημαίνει ότι κάποιοι από τους εργαζομένους θα περίσσευαν. Ενώ ακόμη και για όσους θα παρέμεναν αναφέρθηκε ανοικτά από τον Μανώλη Καπνισάκη, διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Στέφανου Κασσελάκη, πως σε τρεις μήνες θα εξεταζόταν πάλι το ενδεχόμενο των απολύσεων, με την απόφαση να καθορίζεται από την οικονομική κατάσταση στην οποία θα βρίσκεται εκείνη την περίοδο το κόμμα.
Οι πιο ευάλωτοι εργαζόμενοι είναι οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για τη μεταφορά των κειμένων στο χαρτί. Οι συντάκτες ύλης, οι διορθωτές, οι σελιδοποιοί. Οι άνθρωποι που χωρίς την παρούσα δομή της εφημερίδας μένουν στην πραγματικότητα χωρίς αντικείμενο εργασίας.
«Aρχίστε να σκέφτεστε ένα μέλλον με αφετηρία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα δίνει 50% λιγότερα», είπε ο Στέφανος Κασσελάκης στους εργαζόμενους όταν τους επισκέφτηκε στα γραφεία της εφημερίδας, μια ημέρα μετά την πρώτη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας και τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Κουμουνδούρου. Λίγο νωρίτερα η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων, Μάγια Σέβερ, η οποία βρισκόταν αρχικά στην αίθουσα σύνταξης, του είχε ζητήσει να εξοφληθούν οι μισθοί των εργαζόμενων και να αναλογιστεί τη σημασία του πλουραλισμού των ΜΜΕ στην Ελλάδα.
Στο τραπέζι μπήκαν τα πάντα από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ένα brainstorming αυτοδιάλυσης. Ακούστηκαν από σενάρια για πτώχευση, μέχρι να δοθεί η εφημερίδα στους εργαζόμενους για αυτοδιαχείριση ή να υπάρξει καθεστώς συνδιαχείρισης με τον ΣΥΡΙΖΑ και μ’ εκείνους συμμέτοχους. Ή ακόμη να εμπλακεί ιδιώτης που θα αντικαταστήσει ως ισχυρός μέτοχος το κόμμα.
Εν μέσω ενός καταιγισμού από σενάρια, τα οποία δεν μπορούν να απαντηθούν στο πόδι καθώς αφορούν τη συνέχεια ολόκληρων οργανισμών, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε από τους εργαζόμενους της Αυγής «να σηκώσει το χέρι όποιος θέλει να πάει στο Κόκκινο» στο πλαίσιο υποτίθεται της ειλικρινούς προσπάθειας απορρόφησής τους. Η σοβαρότητα της πρότασης έμελλε να καταφανεί λίγες ημέρες αργότερα, όταν η διεύθυνση του σταθμού ζήτησε από τις δικές του εργαζόμενες να φύγουν.
Στην παρούσα διελκυστίνδα, με σαφές πλεονέκτημα υπέρ τηςπλευράς που αποφασίζει για το λουκέτο, ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει μια μακρόπνοη επιχείρηση φθοράς. Κρατά τους εργαζόμενους των δύο μέσων απλήρωτους για ενάμιση μήνα, δεν παραχωρεί καμία δέσμευση για το πότε θα πληρωθούν ξανά κι όσο περνούν ημέρες τόσο πιο απτό γίνεται το ενδεχόμενο να βρεθούν στο τέλος του Ιούλιου με χρωστούμενα δυόμιση μηνών, καθώς συμπεριλαμβάνεται και το επίδομα αδείας. Επιπλέον διαφαίνεται μια απώτερη στόχευση να φυλλορροήσουν τα μέσα κατά το δυνατόν περισσότερο μέσα από παραιτήσεις εργαζομένων που δεν θα αντέξουν άλλο, με σκοπό την αποφυγή αποζημιώσεων και τη μείωση των αντιστάσεων.
Ο διευθυντής της εφημερίδας, Σπύρος Σουρμελίδης, θέτει μάλιστα ως προϋπόθεση για να εμφανίσει πλάνο λειτουργίας για την επόμενη μέρα (τι θα κάνει ο κάθε εργαζόμενος από δω και πέρα) την απόσυρση του αιτήματος για επανέκδοση του καθημερινού φύλλου. Θέση που υποστηρίχθηκε σθεναρά κι από την προκάτοχό του Βούλα Κεχαγιά. Συνεπώς, το μοναδικό δεδομένο που έχουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους για την επόμενη μέρα, πέρα από μια εφημερίδα κλειστή, είναι η μείωση των μισθών τους, η οποία βαφτίστηκε για την περίσταση ως «αναπροσαρμογή». Ακόμη μια αναπροσαρμογή στις πλάτες τους.
Κι αυτό γιατί όσα βιώνουν οι εργαζόμενοι σήμερα δεν αποτελούν μια εντελώς καινούρια συνθήκη. Από το 2014 κι έπειτα βιώνουν αλλεπάλληλες κρίσεις, οι οποίες αντιμετωπίζονται πάντοτε με λύσεις σε βάρος τους, λες κι ήταν εκείνοι που έπαιρναν τις αποφάσεις που αφυδάτωναν οικονομικά την εφημερίδα. Ψαλίδι στους μισθούς (μόνο το ’14 είχαν μειωθεί κατά 15%), απολύσεις, προγράμματα για εθελουσία υπό την πίεση ότι δεν θα υπάρξει ξανά δυνατότητα για αποζημίωση (αποχώρησαν με το μαχαίρι στον λαιμό 20 εργαζόμενοι το 2022), σχέδιο να κλείσει και πάλι το καθημερινό φύλλο της Αυγής, η οποία απετράπη χάρη στον αναβρασμό που προκάλεσαν οι δυναμικές αντιδράσεις των εργαζομένων.
Σε κάθε μία από εκείνες τις κρίσεις το σχέδιο για την πολυσυζητημένη εξυγίανση των μέσων που θα ερχόταν από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έπαιρνε ποτέ σάρκα και οστά. Το πλάνο για μια Αυγή ικανή να προσελκύσει τα πλήθη ήταν πάντα ένα φάντασμα που πλανιόταν πάνω από τσακισμένες σχέσεις εργασίας. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Δύο εβδομάδες μετά το κλείσιμο της Αυγής, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει φέρει κανένα σχέδιο για το παρόν και μέλλον των μέσων, γιατί απλούστατα δεν έχει ασχοληθεί να το διαμορφώσει. Αντιθέτως, οι εργαζόμενοι, με πολύ λιγότερους πόρους σε χρόνο και αντοχή, είναι εκείνοι που βγαίνουν και πάλι μπροστά και καταθέτουν το δικό τους όραμα.
Όπως είχαν κάνει ξανάμε πολυσέλιδη μελέτη τους το 2017, κατέθεσαν νέα αναλυτική πρόταση για τη δημοσιογραφική και οικονομική ενίσχυση της εφημερίδας, με προτάσεις ακόμη και για τον χειρισμό των socialmedia.
Κι όπως ακόμη επισημαίνουν, πάγια θέση τους είναι ότι η Αυγή πρέπει να διατηρήσει την έντυπη εκδοχή της, και μάλιστα με έξι φύλλα εβδομαδιαίως· ειδάλλως χάνει τη δυνατότητα να επεμβαίνει δραστικά, να παράγει πολιτική καθημερινά συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της κοινωνικής και πολιτικής ατζέντας της χώρας (η καθημερινή προώθηση της ειδησεογραφίας ξεκινάει ακόμη στην Ελλάδα από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων).
Στην περίπτωση που διατηρηθεί η απόφαση για κλείσιμο του φύλλου, ο ΣΥΡΙΖΑ εξοικονομεί 220.000 ευρώ τον χρόνο, από τα 3,5 εκατομμύρια ευρώ που ισχυρίζεται ότι παρέχει συνολικά για την κάλυψη των εξόδων των μέσων του. Αυτός είναι κι ο λόγος που οι εργαζόμενοι θεωρούν ότι η ηγεσία του επικαλείται την οικονομική στενότητα του κόμματος προσχηματικά.
Το όποιο πραγματικό ενδιαφέρον της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ για τα μέσα ανιχνεύεται στην προσπάθεια να βρει κατάλληλο τρόπο να επικοινωνήσει προς τα έξω το κλείσιμο και τη συρρίκνωσή τους, κυρίως αποδομώντας τη συμβολή τους, παρά στο πώς θα βρει τρόπο να τα κρατήσει ανοικτά.
Έχουν περάσει δύο εβδομάδες και δεν έχει παρουσιαστεί κανένα σχέδιο για τους εργαζομένους, οι οποίοι συνεχίζουν να πηγαίνουν στα γραφεία τους κανονικά, περιμένοντας να μάθουν κάποτε για τα νέα τους καθήκοντα.
Ακόμη χειρότερα στο μοναδικό φύλλο που κυκλοφόρησε από το λουκέτο της καθημερινής Αυγής κι έπειτα η διεύθυνση απαγόρευσε τη δημοσίευσε περιεχόμενου που σχετίζεται με τη συγκυρία. Οι προτάσεις των συντακτών αφορούσαν θέματα σε σχέση με την ιστορικότητα της εφημερίδας,τη βιωματική διασύνδεση μαζί της μέσα από μαρτυρίες αναγνωστών, αλλά και τις συνέπειες σε εργασιακό κι ενημερωτικό επίπεδο από το κλείσιμο άλλων εφημερίδων στο παρελθόν.
Οι υποτιθέμενες προτάσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν συνοδεύονται ούτε καν από την ελάχιστη επιχειρηματική εγκυρότητα. Ενώ ο ίδιος ο Στ. Κασσελάκης είχε δεσμευτεί για πρόσβαση των εργαζομένων στα οικονομικά στοιχεία της Αυγής προκειμένου να απαντήσουν στην πρότασή του για αυτοδιαχείριση, ακόμη κι αυτό το πρώτο ελάχιστο βήμα δεν έχει γίνει, πιστοποιώντας ότι πρόκειται για μια «ιδέα» που γεννήθηκε βιαστικά προκειμένου να αποπροσανατολιστεί η κουβέντα για το πραγματικό μέλλον που μπορούν να έχουν τα μέσα.
Η τελευταία φορά που είχαν εικόνα για κατάσταση που βρίσκονται οικονομικά τα μέσα οι εργαζόμενοι ήταν τον Σεπτέμβριο του 2023 κι η οποία αποτυπωνόταν από εξωτερική λογιστική εταιρεία ως βελτιωμένη. Στη συνέχεια οι εργαζόμενοι αποκλείστηκαν για πρώτη φορά στα χρονικά από το διοικητικό συμβούλιο της εφημερίδας, το οποίο συρρικνώθηκε σε τρία μέλη, χωρίς κάποιο από αυτά να είναι εργαζόμενος. Όσο για το ΔΣ του Κόκκινου, η εκπροσώπηση των εργαζομένων παραμένει, ωστόσο έχει να συνεδριάσει εδώ και δύο χρόνια.
ΕΣΗΕΑ: Αντίσταση από το γραφείο
Η ΕΣΗΕΑ γι’ ακόμη μια φορά αντιμετωπίζει τα γεγονότα με κατεβασμένη ταχύτητα. Την ώρα που κλείνει ακόμη ένα μαγαζί του κλάδου περιορίζεται σε ανακοινώσεις, χωρίς να αναβαθμίζει την αντίδρασή της. Χωρίς να καθιστά μέσω μιας γενικευμένης κινητοποίησης κοινωνούς του προβλήματος και τους υπόλοιπους εργαζόμενους, όπου κι οι ίδιοι γνωρίζοντας ότι έχουν ένα ισχυρό σωματείο στο πλευρό τους θα αισθάνονταν πολύ πιο ασφαλείς απέναντι στις εργοδοτικές πιέσεις.
Δεν μπόρεσε καν να ορθώσει το ανάστημά της όταν απετράπη από τον διευθυντή του Κόκκινου Αδάμ Γιαννίκο να γίνει ρεπορτάζ για το λουκέτο στην Αυγή, απαγορεύοντας αυθαίρετα στα κανάλια να πάρουν δηλώσεις από τους εργαζόμενους της Αυγής μέσα στα γραφεία της εφημερίδας, χώρο στον οποίο έτσι κι αλλιώς δεν είχε καμία δικαιοδοσία.
Αντ’ αυτού η επικεφαλής της Ένωσης, Μαρία Αντωνιάδου, χτυπούσε το καμπανάκι του… κινδύνου στους εργαζόμενους, διατεινόμενη ότι μια παρατεταμένη απεργιακή κινητοποίησή τους θα την καταδίκαζε σε ολικό λουκέτο. Το επιχείρημα «μη κλείσετε εσείς την εφημερίδα» είναι τόσο παλιό όσο ο έντυπος Τύπος. Ένας αστικός μύθος που ζωντανεύει κάθε φορά μπροστά στον φόβο να βγουν δυναμικά στο προσκήνιο οι εργαζόμενοι.
Αν κάτι δείχνει το παρελθόν στην πραγματικότητα, είναι ότι όποτε οι εργαζόμενοι αντιστάθηκαν κατάφεραν και κέρδισαν όχι μόνο σε αξιοπρέπεια αλλά και σ’ ένα μέλλον με δουλειά. Το ίδιο το παράδειγμα της Αυγής είναι χαρακτηριστικό. Το λουκέτο που δεν μπήκε το 2022 χάρη στην έγκαιρη, εμπνευσμένη και δυναμική αντίδραση των εργαζομένων, σήμαινε μέχρι σήμερα 33 ακόμη μισθούς, όσα τα μηνιάτικα που ακολούθησαν εκείνη την κρίση. Όποτε δέχτηκαν παθητικά τη συγκυρία έμειναν άνεργοι και με χρωστούμενα αμέτρητων μηνών. Στην Απογευματινή που έπαψε να διαμαρτύρεται, οι εργαζόμενοι έφυγαν με χρωστούμενα 6 μηνών.
Αλλά και στην τωρινή συγκυρία, η μικρή μετατόπιση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ από το ανοικτό ενδεχόμενο απολύσεων προς μια χλιαρή δέσμευση για διασφάλιση τελικά όλων των θέσεων εργασίας στην Αυγή, συνιστά αποτέλεσμα των αντιστάσεων που βρήκε απέναντι της. Πηγαίνοντας στην Κουμουνδούρου την περασμένη Πέμπτη (4/7), ο Στέφανος Κασσελάκης βρέθηκε απέναντι σε μια συγκέντρωση δεκάδων εργαζομένων κι αλληλέγγυων που όρισαν εκείνοι το περιεχόμενο της κουβέντας.
Σήμερα στις 12.30 ο αγώνας συνεχίζεται από ένα άλλο σημείο. Από το σημείο όπου οι εργαζόμενοι έχουν αποδειχτεί ανώτεροι του οικονομικού εκβιασμού που δέχονται, επιμένοντας στα αιτήματά τους και πλαισιώνοντάς τα με τεκμηριωμένη αντιπρόταση βιωσιμότητας.
Σε ό,τι αφορά την εφημερίδα οι εργαζόμενοι ζητούν την ανάκληση της απόφασης για το κλείσιμο του καθημερινού φύλλου της Αυγής, να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας, να μη γίνει καμία απόλυση και καμία περικοπή και να εξοφληθούν όλα τα δεδουλευμένα.
Σε ό,τι αφορά το ραδιόφωνο οι εργαζόμενοι ζητούν την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων, δέσμευση έγκαιρης καταβολής του επιδόματος αδείας και των επόμενων μισθών, αλλά και να μη συρρικνωθεί ο ενημερωτικός χαρακτήρας του σταθμού, όπως και να υπάρξει άμεσα διάλογος για ένα πλάνο βιωσιμότητας χωρίς απομείωση του παραγόμενου προϊόντος.
Στο πλευρό των συναδέλφων η συνέλευσή μας έχει συνταχθεί από τη πρώτη στιγμή και θα συνεχίσει να είναι παρούσα στον αγώνα τους για όσο χρειαστεί.
Στηρίζουμε το σημερινό κάλεσμα και καλούμε με τη σειρά μας στη συγκέντρωση που θα γίνει στα κεντρικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Πλατεία Κουμουνδούρου όπου συνεδριάζει η Πολιτική Γραμματεία.
Την τελευταία λέξη θα την πουν οι εργαζόμενοι.
Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ (Κατάληψη ΕΣΗΕΑ)