Οι διοικητικοί υπάλληλοι του ΔΟΛ με την από τα κάτω οργάνωση του αγώνα τους και την μαχητικότητα που επιδεικνύουν αποτελούν φάρο ελπίδας για την στάση που πρέπει να ακολουθήσουμε απέναντι στην σφαγή που εξαπολύουν τα αφεντικά.
Κι όσο αγωνίζονται για να μην μείνει κανένας απολυμένος μόνος του, άλλο τόσο όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να αγωνιστούμε για να μην μείνει κανένας αγωνιζόμενος μόνος του και πρώτα απ’ όλα στο επίπεδο της οικονομικής επιβίωσης, μέσω της οποίας μας τρομοκρατούν τ’ αφεντικά. Γεννιέται επιτακτικά η ανάγκη της έμπρακτης στήριξης, μέσω των απεργιακών ταμείων των συνδικαλιστικών ενώσεων των ΜΜΕ, του απεργιακού αυτού αγώνα, που δεν είναι συνδικαλιστικό πυροτέχνημα αλλά ένας αγώνας με διάρκεια και προσωπικό κόστος για τους συμμετέχοντες. Το ζήτημα της οικονομικής ενίσχυσης της απεργίας θέτουν προς τις ενώσεις τους και ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος της ΕΣΗΕΑ στο Βήμα και ένα μέλος του ΔΣ της ΕΣΠΗΤ (εργαζόμενοι στα περιοδικά).
Ο αγώνας των εργαζόμενων στον ΔΟΛ παραμένει κι ένας δικός μας αγώνας.
One reply on “Η απεργία των διοικητικών του ΔΟΛ συνεχίζεται (11/10)”
Η απεργία τελείωσε σήμερα το μεσημέρι.Οι εργαζόμενοι σε γενική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε αποφάσισαν να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους και να συνεχίσουν εν καιρώ…!!!Στην απόφαση βοήθησαν βέβαια φωνές εργοδοτικών ρουφιάνων αλλά και η μετριοπαθής στάση του νεοεκλεγμένου προεδρείου της ΕΠΗΕΑ που άκουγε μόνο αυτές τις φωνές και αγνοούσε τις άλλες.Κατατέθηκε ασφαλώς πρόταση για συνέχιση και περαιτέρω κλιμάκωση με αποκλεισμό του δρόμου,συναυλία συμπαράστασης και εν τέλει πραγματικό αποκλεισμό του κτιρίου που όμως δεν βρήκε μαζικό στήριξη.Ουσιαστικά αθροίστηκαν οι φωνές που ζητούσαν ενιαίο μέτωπο με άλλα σωματεία (ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι),με τις φωνές των φοβισμένων,των εργοδοτικών και αυτών που μονίμως γκρινιάζουν χωρίς να έχουν πρόταση κι έτσι οδηγηθήκαμε στην παύση των απεργιών.Μερίδα κόσμου αγνόησε παντελώς την ύπαρξη ήδη απολυμένων και ασχολήθηκε μόνο με το τομάρι του.Πραγματικά λυπήθηκα για την πλειοψηφία των συναδέλφων μου σήμερα.Εύχομαι σε αυτούς που ξεπούλησαν των αγώνα….καλή κηδεία.Το ξέρω πως ο αγώνας δεν ήταν λίγος κι ότι ήταν πρωτοφανής στο χώρο για τα τελευταία 30 χρόνια,παρ'όλα αυτά ήλπιζα σε κάτι περισσότερο κι έχω την αίσθηση ότι μπορούσε να γίνει αν οι ισορροπίες ήταν ελάχιστα διαφορετικές.Εύχομαι να είναι παροδική η απογοήτευσή μου.Προσωπικά σαν εργαζόμενος χάρηκα που γνώρισα και κόσμο που αξίζει μέσα αλλά και έξω απ'το μαγαζί και που θα συναντηθούμε όλοι στους δρόμους του κοινωνικού αγώνα κάποια μέρα.Ευχαριστώ τους/τις αλληλλέγυους/ες συντρόφους και συντρόφισες.ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝVENCEREMOS