Category: Ανακοινώσεις Ανοικτής Συνέλευσης
Η στάση που κράτησαν τα καθεστωτικά ΜΜΕ, για άλλη μία φορά, ήταν παραπάνω από επικουρική: σε πλήρη σύμπνοια με τις πρακτικές καταστολής του αστυνομικού κράτους, δίνουν στη δημοσιότητα φωτογραφίες και στοιχεία των συλληφθέντων διαδηλωτών. Δηλαδή, καταστρατηγούν το τεκμήριο αθωότητάς τους, στερώντας τους το δικαίωμα στην υπεράσπιση – οι ένοχοι έχουν ήδη κατασκευαστεί για το τηλεοπτικό κοινό.
Η χυδαία διαπόμπευση ανθρώπων από τους –πάντα πρόθυμους– «συναδέλφους», κυρίως των ηλεκτρονικών Μέσων, δεν συνέβαινε για πρώτη φορά. Όλοι θυμόμαστε τα παραδείγματα των οροθετικών ιερόδουλων και των διαδηλωτών πρόσφατων απεργιακών κινητοποιήσεων/συγκρούσεων. Εκείνο, ωστόσο, που δεν είχαμε ξανασυναντήσει, είναι η πρόδηλη διάθεση παραδειγματισμού που επιχειρήθηκε με την ολοφάνερη αποτύπωση στις φωτογραφίες της κακοποίησης που υπέστησαν οι συλληφθέντες. Η προειδοποίηση του κράτους ήταν ρητή.
Το σχέδιο εξόντωσης του αγωνιζόμενου κόσμου διαθέτει απ’ όλα: από προληπτικές προσαγωγές πριν τις μεγάλες κινητοποιήσεις, βίαιη καταστολή των δράσεων και ανηλεείς ξυλοδαρμούς, και εσχάτως εξώθηση στη ρουφιανιά. Οδηγούμαστε με ακρίβεια σε μια πρώτης τάξεως εξάπλωση του κοινωνικού κανιβαλισμού, που εκφυλίζει τις κοινωνικές αντιστάσεις και τα αλληλέγγυα αντανακλαστικά. Η δημοσιοποίηση φωτογραφιών των συντρόφων λειτουργεί αποτρεπτικά προς όλα εκείνα τα κομμάτια της κοινωνίας, τα μέχρι πρότινος ανενεργά, που γίνονται ευκολότερα εντολοδόχοι του φόβου που συντηρεί την κρατική βία ενώ παράλληλα στοχοποιεί τους αγωνιστές, τους σέρνει ως υπόδικους/υπόλογους ενώπιον της κοινωνίας, με απώτερο στόχο να τους αποπέμψει ως ποινικά και περιθωριακά στοιχεία.
Η βία τους όμως θα βρει μπροστά της το δίκαιο του αγώνα μας. Ο καιρός που έπρεπε να διαλέξουμε πλευρά έχει πλέον παρέλθει: βρισκόμαστε σε κείνη τη μεριά του δρόμου όπου η εργατική τάξη δίνει μάχη ενάντια στην οικονομική εξαθλίωση, στην άνευ όρων αφαίρεση εργατικών κεκτημένων και τη σπίλωση της ηθικής και πολιτικής υπόστασης των αγωνιστών. Η δική μας λογική προτάσσει την αξιοπρέπεια, τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη. Η δική τους;
Όλη αυτή η «κουκουλοφορολαγνεία» για άλλη μια φορά έχει ως στόχο να δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα ώστε να προσπεραστούν στοιχειώδη δικαιώματα των κατηγορουμένων και προφανείς αντιφάσεις των κατήγορων, που δύσκολα στοιχειοθετούν κακούργημα, πόσο μάλλον και προφυλάκιση. Σύμφωνα με πληροφορίες από την ανακριτική διαδικασία που εξελίσσεται αυτή τη στιγμή (28/9) στην Ευελπίδων, οι μπάτσοι που συνέλαβαν τους 7 διαδηλωτές από την προσυγκέντρωση στου Ζωγραφου:
– Δεν αναγνωρίζουν στις καταθέσεις τους κανέναν από τους συλληφθέντες (αφού οι συλλήψεις έγιναν στο σωρό μετά από γενικευμένο ξύλο).
– Δεν προκύπτει κανένας εκ των διαδηλωτών να είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του κατά τη στιγμή της σύλληψης.
– Ως δια μαγείας, δύο εκ των αστυνομικών εμφανίζονται με σπασμένο τον παράμεσο (!) της παλάμης τους, για να εμφανιστούν ως αμυνόμενοι.
– Παραδέχονται ότι προσέγγισαν την προσυγκέντρωση για να «ελέγξουν», χωρίς να αντιλήφθηκαν προηγουμένως τους διαδηλωτές να φέρουν πέτρες και καδρόνια (η πραγματικότητα είναι ότι περικύκλωσαν μια δημόσια καλεσμένη διαδήλωση, ζήτησαν να ελέγξουν τις τσάντες όλων των διαδηλωτών και αφού αυτοί αρνήθηκαν άρχισαν να κοπανάνε).
Είναι εμφανές ότι η νομική πραγματικότητα υπολείπεται ακόμα των διαθέσεων της κυβέρνησης. Μέχρι να προσαρμοστεί με κάποιο ιδιώνυμο νόμο που θα στέλνει τους μπάτσους να μας συλλαμβάνουν και να μας ξυλοκοπούν στη σκέψη και μόνο ότι θα διαδηλώσουμε, οι συλληφθέντες της 26/9 δικαιούνται ακόμα να αποδείξουν ότι δεν είναι κουκουλοφόροι ελέφαντες.
ΠΟΡΕΙΑ 1η ΜΑΗ, ΜΟΥΣΕΙΟ 11:00
Update:
Συνεχίζονται οι απολύσεις στην εφημερίδα Ημερησία του Φώτη Μπόμπολα, μέλους της γνωστής οικογένειας «εθνικών εργολάβων» και πρωτοπόρου στη σφαγή που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στα ΜΜΕ.
Το μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (τμήμα ασφαλιστικών μέτρων), με απόφαση του στις 23/2, δικαίωσε εργαζόμενο συντάκτη στο site «dealnews.gr» που, αντί για το «μαύρο» μηνιάτικο των 450 ευρώ, ζητούσε να αναγνωριστεί η εργασία του ως εξαρτημένη εργασία αορίστου χρόνου, και κατά συνέπεια να αμείβεται με βάση τα οριζόμενα στις συλλογικές συμβάσεις των ενώσεων συντακτών.
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, σύμβαση εξαρτημένης εργασίας μπορεί να συνάπτει ένας δημοσιογράφος όταν ο εργοδότης διατηρεί το δικαίωμα ελέγχου και εποπτείας του ως προς τον τόπο και χρόνο παροχής εργασίας. Επίσης αναφέρει ότι αυτό που διακρίνει την εξαρτημένη εργασία από την ανεξάρτητη (το αποκαλούμενο και «μπλοκάκι») δεν είναι το ποσοτικό στοιχείο, δηλ. η σώρευση περισσοτέρων ενδείξεων δέσμευσης και εξάρτησης, αλλά το ποιοτικό, δηλ. η ιδιαίτερη ποιότητα της δέσμευσης και εξάρτησης, η οποία έχει για τον εργαζόμενο συνέπειες που καθιστούν απαραίτητη την ιδιαίτερη ρύθμιση της σχέσης του με τον εργοδότη και δικαιολογούν την ειδική προστασία από το εργατικό δίκαιο. Όταν δηλαδή ένας εργαζόμενος σε ειδησεογραφικό site δουλεύει και 7 και 8 και 12 μέρες συνεχόμενα, και αργίες και Σαββατοκύριακα, και αναλαμβάνει «βάρδιες» έχοντας έναν αρχισυντάκτη πάνω από το κεφάλι του, δεν μπορεί να αμείβεται ως «ελεύθερος επαγγελματίας», όπως συνηθίζουν να πράττουν σε συντριπτικό βαθμό τα αφεντικά των sites, αλλά δικαιούται να παίρνει όλα τα προβλεπόμενα από τις συλλογικές συμβάσεις (δώρα, επιδόματα, νυχτερινά, υπερωρίες, αποζημίωση απόλυσης και ό,τι άλλο τέλος πάντων έχει μείνει όρθιο από τη μνημονιακή επίθεση των αφεντικών).
Ακόμα, το δικαστήριο αναγνωρίζει την ιδιότητα του εσωτερικού συντάκτη στους εργαζόμενους των sites που, προσερχόμενοι καθημερινά και σε συγκεκριμένο ωράριο στα γραφεία της εταιρείας, αφού συλλέγουν πληροφορίες τηλεφωνικά, μέσω του διαδικτύου ή και με πρωτογενή έρευνα, συντάσσουν τα σχετικά κείμενα τα οποία δημοσιεύονται μετά από έλεγχο του αρχισυντάκτη. Άρα οι εργαζόμενοι σε ειδησεογραφικά sites έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα να διεκδικήσουν όλα όσα αναγνωρίζονται στους συντάκτες, πολλά παραπάνω δηλαδή από τον κατώτατο μισθό της ΓΣΕΕ που δίνουν κάποια αφεντικά, όσα δεν επιλέγουν τα «μαύρα» ή το «μπλοκάκι».
Έχοντας ως βάση όλο το παραπάνω σκεπτικό, το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο συγκεκριμένος εργαζόμενος θα έπρεπε να έχει πληρωθεί σύμφωνα με τη σύμβαση της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ, η οποία άσκησε πρόσθετη παρέμβαση στο δικαστήριο υπέρ των διεκδικήσεων του απολυμένου εργαζόμενου.) και ειδικότερα σύμφωνα με τα οριζόμενα στην υπ’ αριθμ. 49548/2372 Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) για τις επιχειρήσεις περιοδικών εκδόσεων που δεν είναι μέλη του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Περιοδικού Τύπου (ΣΕΠΤ). Έτσι επιδίκασε στον εργαζόμενο ένα ποσό από τα δεδουλευμένα του, το οποίο ζητούσε με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον της εταιρείας «Π.Δ. Εκδόσεις ΕΠΕ».
Αντίθετα, το δικαστήριο δεν δικαίωσε τον εργαζόμενο στο αίτημα του να θεωρηθεί άκυρη η απόλυση του από το site για συνδικαλιστικούς λόγους και για διεκδίκηση νομίμων αιτημάτων, μιας και ήταν μια απόλυση που ήρθε μετά τη συμμετοχή του στη γενική απεργία στις 23/2/2011 και τη συνεχή διεκδίκηση από μέρους του καλύτερων συνθηκών εργασίας. Το δικαστήριο δέχτηκε τη λογική των αφεντικών, ότι στα ειδησεογραφικά sites αν θέλεις απεργείς ελεύθερα και οι απολύσεις γίνονται μόνο για λόγους παραγωγικότητας, παρόλο που στη συγκεκριμένη περίπτωση η εταιρεία δεν έφερε καμία πειστική μαρτυρία για του λόγου το αληθές. Σε αυτό το ζήτημα, το Πρωτοδικείο Αθηνών δεν πρωτοτύπησε σε σχέση με την κύρια κατεύθυνση όλων των δικαστηρίων που εκδικάζουν απολύσεις για συνδικαλιστικούς λόγους το τελευταίο διάστημα, σιγοντάροντας έτσι την προσπάθεια των αφεντικών να πετάξουν ουσιαστικά εκτός των χώρων εργασίας τις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις.
Η συνέλευση μας, στην οποία συμμετέχουν ενεργά και επισφαλώς εργαζόμενοι στο διαδίκτυο, στήριξε από την πρώτη στιγμή τις διεκδικήσεις του εργαζομένου, παρεμβαίνοντας στην εταιρεία «Π.Δ. Εκδόσεις ΕΠΕ» και καταγγέλλοντας τις άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούν ακόμα εκεί. Ήταν παρούσα επίσης στο δικαστήριο που έγινε στις 10/01/2012, με συγκέντρωση αλληλεγγύης μετά από κάλεσμα-ενημέρωση σε μορφή αφίσας που είχε κολληθεί έξω από ειδησεογραφικά sites. Θα είναι παρούσα και την επόμενη μέρα στους αγώνες των εργαζόμενων στα sites, που οφείλουν να ενταθούν μετά και τη συγκεκριμένη θετική δικαστική απόφαση, για να φέρουν στο προσκήνιο τις ανάγκες των εργαζομένων ενάντια στους μισθούς πείνας και τα ωράρια σκλαβιάς των αφεντικών.