Category: απλήρωτοι

Μετά από μια σειρά κινητοποιήσεων, στις 25/11/2015 οι απλήρωτοι εργαζόμενοι του «ΝΕΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ» ζήτησαν τριμερή συνάντηση με την εργοδοσία στο Υπουργείο Εργασίας ελπίζοντας να δικαιωθούν. Η τριμερής συνάντηση πραγματοποιήθηκε με την παρουσία του γ.γ. του υπουργείου, Ανδρέα Νεφελούδη. Έχουν περάσει από τότε,  2 μήνες και όλες οι ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ της εργοδοσίας,  αποδείχθηκαν φενάκη. Γιά άλλη μία φορά  οι εργαζόμενοι διαπίστωσαν  την ασυδοσία των αφεντικών.

Η δέσμευση της εργοδοσίας στην τριμερή συνάντηση για κατάθεση  ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΥ και ΑΚΡΙΒΟΥΣ  προγράμματος αποπληρωμής των δεδουλευμένων  εντός  τριμήνου, αποδείχτηκε  ένα πρόχειρο και γενικόλογο υπόμνημα, το οποίο  επιβεβαιώνει  τα ποσά που χρωστάει η κλινική σε κάθε εργαζόμενο. Συνολικά, το ποσό ανέρχεται στα τρία (3) εκατομμύρια ευρώ. Πουθενά όμως δεν αναφέρει καμία δέσμευση γιά την αποπληρωμή των εργαζομένων. Ο  εμπαιγμός και η κοροϊδία προς τους εργαζόμενους συνεχίζεται και με την κατάθεση του οικονομικού ισολογισμού της κλινικής του 2014, ο οποίος στηρίζεται σε νόμο-κώδικα του 2190/1920, πρόσφατος και εκσυγχρονισμένος!!!

Μάλιστα, η εργοδοσία  ζητά, μέσω του πρόχειρου υπομνήματος, τη βοήθεια του γ.γ. του Υπ. Εργασίας, γιά άσκηση πίεσης στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και στα άλλα ταμεία, προς άμεση καταβολή των οφειλών τους, ενώ η ίδια η κλινική εμπλέκεται σε σκάνδαλο στο Ε.Τ.ΑΑ. Παράλληλα, σύμφωνα με δήλωση του γ.γ Ανδρέα Νεφελούδη στην « Εφ.Συν.»  στις 29/12/2015, η επιχείρηση συνολικά είναι ΕΚΝΟΜΗ  και θα κινητοποιηθούν οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Προς το παρόν, βέβαια, το μόνο που κάνει το υπουργείο είναι να  «ποιεί την νήσσαν»  και, επίσης, με το ήθος της «πρώτη φορά αριστερής διακυβέρνησης» προσπαθεί μέσα από παρασκηνιακές παραινέσεις να πείσει τους απλήρωτους  εργαζόμενους να συναντηθούν χωρίς τους «φωνακλάδες» αλληλέγγυους και το κλαδικό σωματείο.

Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, η τρομοκρατία μέσα και έξω από την κλινική καλά κρατεί. Όποιος-α εργαζόμενος-η αντιδρά δέχεται απειλές απόλυσης, δυσμενούς μετακίνησης,  απομόνωσης προς παραδειγματισμό και συμμόρφωση των υπολοίπων. Ταυτόχρονα, η κλινική συνεχίζει να λειτουργεί ως πλυντήριο εργαζομένων μέσα από τη συνεχή ανακύκλωση των συναδέλφων: «οικειοθελείς αποχωρήσεις» και παραιτήσεις συναδέλφων, πρόσληψη νέων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, απλήρωτοι εργαζόμενοι στο σύνολο της κλινικής.

Επιπλέον, όταν οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν στο Α.Τ. Παγκρατίου, 300μ από την κλινική, την εργοδοσία για τη μη καταβολή του δώρου Χριστουγέννων (το οποίο και αποτελεί αυτόφωρο ποινικό αδίκημα), τα αστυνομικά όργανα υπό τις διαταγές του αξιωματικού Ζούζουλα δεν προχώρησαν στην προσαγωγή της διευθ.συμβούλου Άννας Τσαρουχά με την απίστευτη δικαιολογία ότι «δεν γνωρίζουν ποια είναι» και ότι «δεν βρέθηκε κάποιος να την υποδείξει»!!! Σε δεύτερη καταγγελία των εργαζομένων, το ΑΤ Παγκρατίου επικαλέστηκε δήθεν έγγραφα που τους έχουν στείλει οι δικηγόροι της κλινικής τα οποία τους «δένουν τα χέρια» και να «μην τολμήσουν να παρενοχλήσουν τη κα Τσαρουχά». Αλήθεια τι είδους έγγραφα δεσμεύουν την εκτέλεση αυτόφωρης ποινικής διαδικασίας σε βάρος εργοδότη μετά από καταγγελία εργαζομένων; Έχετε ακούσει ποτέ να συμβαίνει το αντίστροφο; Άραγε τι πολιτικές πλάτες μπορεί να έχει μια EKNOMH επιχείρηση και να παραμένει υπεράνω του νόμου;

Μετά την αρνητική κατάληξη του Δημοσίου Διαλόγου στον Ο.ΜΕ.Δ με την εκπρόσωπο της διοίκησης του ραδιοσταθμού «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ (πρώην ORANGE) 93,2» το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε την πραγματοποίηση της  εξαγγελθείσας 48ωρης απεργιακής κινητοποίησης από τις 06:00 π.μ. της  Δευτέρας  07/12/2015 έως τις 06:00 π.μ. της Τετάρτης 09/12/2015 με αιτήματα :

– Την εξόφληση των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους Τεχνικούς (ηχολήπτες και ηλεκτρονικούς) του ραδιοσταθμού, επίσης να παρέχετε την κατά νόμο έκδοση αναλυτικών εξοφλητικών αποδείξεων για κάθε μήνα που εξοφλείτε.

– Την καταβολή στη Ένωσή μας των παρακρατηθεισών συνδρομών των μελών μας κατ” εφαρμογή της ΣΣΕ μας.

Καλούμε την Διοίκηση του ραδιοσταθμού «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ (πρώην ORANGE) 93,2» να προχωρήσει στην άμεση ικανοποίηση όλων των αιτημάτων μας.

Το ΔΣ της ΕΤΕΡ

Στα μέσα Δεκέμβρη του 2014, ύστερα από δέκα χρόνια περίπου απουσίας κυκλοφόρησε και πάλι, στην τρίτη του περίοδο, το περιοδικό ΜΕΤΡΟ.

Η έκδοση στηρίχθηκε κατά κύριο λόγο σε κείμενα εξωτερικών συνεργατών, οι οποίοι ανακυκλώνοταν με βάση τις ανάγκες του και οι οποίοι πληρώνονταν με δελτίο παροχής υπηρεσιών, με το εσωτερικό προσωπικό του περιοδικού να είναι ελάχιστο.

Το «νέο» αυτό εκδοτικό εγχείρημα τελικά θα καταφέρει να κυκλοφορήσει επτά τεύχη κι ένα ακόμα το οποίο, ενώ είχε κλείσει η ύλη του, δε θα φτάσει ποτέ στο τυπογραφείο, καθώς τον περασμένο Ιούλιο η διοίκηση αποφάσισε την αναστολή έκδοσης του περιοδικού ΜΕΤΡΟ.

Σε όλο αυτό το διάστημα, το περιοδικό είχε εξοφλήσει τις οικονομικές του υποχρεώσεις απέναντι στους εργαζόμενους μόνο για τα δύο πρώτα τεύχη με τα υπόλοιπα χρήματα να εκκρεμούν. Τα υπόλοιπα τεύχη στην ουσία κυκλοφορούν χάρη στην άμισθη εργασία.

Παράλληλα, ως εργαζόμενοι στο περιοδικό δεν είχαμε ποτέ κάποια συνολική ενημέρωση παρά μόνο κάποια μεμονωμένα τηλεφωνήματα περί τα μέσα Ιουλίου, στα οποία η εκδότρια ανέφερε ότι το Σεπτέμβρη θα έχει καλύτερη εικόνα για το τί μέλλει γενέσθαι.

Έτσι, η μόνη επίσημη πληροφόρηση προκύπτει μόνο μέσα από μια σύντομη ανάρτηση στη σελίδα του περιοδικού στο facebook, στην οποία αναφέρεται ότι, «εξαιτίας του δύσκολου οικονομικού πλαισίου στη χώρα μας, το περιοδικό ΜΕΤΡΟ δεν θα ταξιδέψει με καινούργιο τεύχος στα περίπτερα το καλοκαίρι. Ελπίζουμε να σας συναντήσουμε ξανά τον Σεπτέμβριο».

Στο διάστημα που ακολούθησε η διοίκηση του περιοδικού προσπάθησε να κερδίσει χρόνο αναφορικά με τα δεδουλευμένατα οποία οφείλει, δίνοντας διαφορετικές απαντήσεις σε κάθε εργαζόμενο. Είτε μοιράζοντας ψεύτικες υποσχέσεις, αναφέροντας ότι προσπαθεί να εισπράξει κάποια χρήματα και ακόμα δεν είναι σαφές πότε και αν θα μπορέσει να πληρώσει, είτε σε άλλες περιπτώσεις, απαντώντας μέσω e-mail ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα πληρωμής.

Πρωτοβουλία εργαζομένων του περιοδικού, κρίνοντας την πληροφόρηση που είχαμε ως ανεπαρκή, αποστείλαμε στην εκδότρια αίτημα, ώστε να ορίσει η ίδια μια συνάντηση και να προχωρήσει σε επίσημη ενημέρωση αναφορικά με τα δεδουλευμένα μας και το μέλλον του περιοδικού.

Λίγες μέρες αργότερα, η απάντηση που λάβαμε αναφορικά με τη συνάντηση ήταν αρνητική, ενώ σε σχέση με τα δεδουλευμένα μας, η εκδότρια απάντησε ότι: «Από οικονομικής άποψης το ΜΕΤΡΟ ήταν δυστυχώς εξαιρετικά ζημιογόνο, καθώς η κυκλοφορία του κυμάνθηκε από 2.500 – 4.000 τεύχη, κυκλοφορία που δεν κατάφερε τελικά να αποσβέσει ούτε το κόστος του χαρτιού. Οι οικονομικές απώλειες για μένα είναι εξαιρετικά μεγάλες. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να κάνω πληρωμές στους συνεργάτες του περιοδικού. Θα συνεχίσω,  όμως, να προσπαθώ να καλύψω τη ζημιά».

Παρόλα αυτά, για τους εργαζόμενους του κλάδου η συνθήκη των εκδοτικών εγχειρημάτων που λειτουργούν ως πυροτεχνήματα δεν μας είναι άγνωστη. Μια τόσο σύντομη «εξήγηση» αρκεί στ’ αφεντικά των Μ.Μ.Ε. για να ξεμπερδέψουν με ό,τι χρωστούν στους εργαζόμενους.

Όλο και περισσότεροι είναι οι επιχειρηματίες που εκπληρώνουν τις επιδιώξεις τους στηριζόμενοι στην άμισθη εργασία, θεωρώντας τους εργαζόμενους και την εργασία που παράγουν ως παράπλευρη απώλεια την οποία μάλιστα πρέπει να επωμιστούν οι ίδιοι, συμπάσχοντας με το ρίσκο που δε βγήκε στον εκάστοτε φιλόδοξο εκδότη.

Πολύ περισσότερο μάλιστα, το φαινόμενο αυτό ευδοκιμεί στις περιπτώσεις  των Μέσων με «προοδευτικό» περιεχόμενο. Με πρόσχημα τη συμπάθεια που καταφέρνουν να κερδίζουν λόγω του «φιλολαϊκού» προφίλ τους, τ’ αφεντικά των εναλλακτικών Μέσων προκρίνουν την αριστεροφροσύνη και τις καλές τους προθέσεις θέλοντας ν’ απαλλαγούν απ’ τις πραγματικές τους ευθύνες κι υποχρεώσεις.

Στην εποχή της αριστερής διαχείρισης και του ιδεολογήματος που αναπαράγεται απ’ την κυρίαρχη αφήγηση, περί στήριξης σε εναλλακτικά εγχειρήματα τα οποία υποτίθεται ότι λειτουργούν διαφορετικα απ’ τα διαπλεκόμενα Μ.Μ.Ε της διαφθοράς,οι εργαζόμενοι οφείλουν να μην κάνουν πίσω.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οι εργαζόμενοι πρέπει να προτάξουν τους συλλογικούς και αδιαμεσολάβητους αγώνες,παίρνοντας πίσω ό,τι τους ανήκει.

*Δεν είμαστε αναλώσιμοι, δεν χαρίζουμε δεδουλευμένα*