Categories
Αντιπληροφόρηση Διεθνή Λάβαμε

Βραζιλία: Όψεις «πράσινης ανάπτυξης»

Λάβαμε και δημοσιεύουμε, μεταφρασμένο από τα γαλλικά, το ακόλουθο ανακοινωθέν:

Βρισκόμαστε σήμερα σε νομική διαμάχη και ζητάμε να δημοσιοποιηθεί αυτό το ανακοινωθέν όπου είναι δυνατό. Ζητάμε τη βοήθειά σας για να καταγγελθεί η απόπειρα καταστροφής μιας ινδιάνικης περιοχής, του καταυλισμού του νησιού Bananal στην πρωτεύουσα της Βραζιλίας.

Η κοινότητα του Bananal ιδρύθηκε πριν από 40 χρόνια, την εποχή που χτιζόταν η πόλη, ανάμεσα στο πάρκο Burle Marx και το Εθνικό Πάρκο της Μπραζίλια, δύο ζώνες περιβαλλοντικής προστασίας του οικοσυστήματος του Cerrado. Ο βιότοπος αυτός στεγάζει τρεις από τις μεγαλύτερες υδρογραφικές λεκάνες της Βραζιλίας: τους ποταμούς Sao Francisco, Parana/Paraguay και Tocantins/Araguaia. O Cerrado εξασφαλίζει την ισορροπημένη μετάβαση ανάμεσα στους διαφορετικούς βραζιλιάνικους βιότοπους: την Αμαζονία, την Caatinga, το Δάσος του Ατλαντικού και τον Pantanal. Ο τρόπος ζωής της κοινότητας του Bananal την κάνει θεματοφύλακα αυτού του μεγάλου φυσικού οικοσυστήματος, του τελευταίου της Μπραζίλια.

Το μεγάλο κεφάλαιο έχει ισχυρά συμφέροντα στην περιοχή. Σχεδιάζεται η κατασκευή ενός νέου πολυτελούς οικιστικού τετραγώνου, του Setor Noroeste, που αποκαλείται από τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση «η πρώτη οικολογική συνοικία της Βραζιλίας». Θα είναι επίσης η ακριβότερη της Βραζιλίας. Η προβλεπόμενη κατασκευαστική ζώνη καλύπτει ένα μέρος της περιβαλλοντικά προστατευόμενης περιοχής που περικλείει το σύνολο του καταυλισμού του Bananal. Επιπλέον, ο καταυλισμός αυτός δεν έχει αναγνωριστεί νομικά ως αυτόχθων, παρά τις 8 εθνολογικές μελέτες που πιστοποιούν τον χαρακτήρα του. Οι περιβαλλοντικές και αυτόχθονες αρχές κρύβονται, σε αγαστή συνεργασία με τα συμφέροντα των οικοπεδοφάγων και της κυβέρνησης. Τα όρια μεταξύ των τελευταίων είναι θολά, καθώς ο αντι-κυβερνήτης Paulo Octavio είναι ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης κατασκευαστικής και μεσιτικής εταιρίας, η οποία, μαζί με άλλες επιχειρήσεις, όπως το τηλεοπτικό κανάλι του, τον έχουν κάνει τον μοναδικό δισεκατομμυριούχο της κεντροδυτικής περιοχής της Βραζιλίας. Έχει στην υπηρεσία του τα ΜΜΕ, που αποθαρρύνουν τους κατοίκους του Bananal και υπονομεύουν τους αγώνες τους, αμφισβητώντας τους την ιδιότητα των «νόμιμων» ινδιάνων.

Μέσω του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Δικαιοσύνης, καταφέραμε, στις 16 Μαρτίου 2009, να αναστείλουμε την έκδοση των περιβαλλοντικών αδειών που απαιτούνται για τις κατασκευαστικές δραστηριότητες στη ζώνη του Bananal. Το υπουργείο απαίτησε από το Εθνικό Ίδρυμα των Ινδιάνων, το ομοσπονδιακό όργανο που ευθύνεται για την οριστική νομιμοποίηση των αυτοχθόνων περιοχών, να θεσπίσει μια Ομάδα Εργασίας για να οριοθετήσει νομικά την περιοχή ως ινδιάνικη, διακόπτοντας έτσι κάθε κατασκευαστική δραστηριότητα. Το Ίδρυμα ωστόσο δεν έχει εκτελέσει από τότε την εντολή, χωρίς επίσημη δικαιολογία. Το υπουργείο βεβαιώνει ότι έχει παραβιαστεί το άρθρο 231 του Συντάγματος της Βραζιλίας, καθώς και η Σύμβαση 169 του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, την οποία έχει υπογράψει και επικυρώσει η Βραζιλία.

Έχουμε στη διάθεσή μας πλήθος αρχεία, φωτογραφίες και βίντεο, καθώς και μερικές ιστοσελίδες στα πορτογαλικά, μεταφρασμένες εν μέρει στα αγγλικά και στα ισπανικά:

Βίντεο: 1) Το πιο πρόσφατο βίντεο, δείχνει την καταστροφή που προωθείται από την «πράσινη συνοικία», καθώς και ένοπλους αστυνομικούς με μυδραλιοβόλα για να μας εκφοβίσουν ενώ προσπαθούσαμε να εμποδίσουμε τη δράση των μηχανών.

2) http://www.youtube.com/watch?v=sc1fgkYO2ko – Βίντεο σχετικά με την Τελετή του Καλαμποκιού πριν από 1 χρόνο, με αγγλικούς υπότιτλους

3) http://www.youtube.com/watch?v=j0uqIqb_I3M – Η Τελετή του 2009. Συνεντεύξεις με καθηγητές του Πανεπιστημίου της Μπραζίλια, με τον Vladimir Carvalho (σκηνοθέτη ντοκιμαντέρ όπως το «Conterraneos Velhos de Guerra») και με τον τέως κυβερνήτη της Ομοσπονδιακής Περιφέρειας, σημερινό γερουσιαστή και πρόεδρο της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γερουσίας.

Ζητάμε να διαδώσετε τα νέα στα κοινωνικά κινήματα και στη διεθνή κοινωνία πολιτών, προωθώντας την καταδίκη της κυβέρνησης για τις πράξεις της.

Προτείνουμε για το σκοπό αυτό τη διοργάνωση διαδηλώσεων έξω από τις πρεσβείες της Βραζιλίας, ενώ μπορούν να σταλούν επίσης ηλεκτρονικά μηνύματα στην Προεδρία της Δημοκρατίας (https://sistema.planalto.gov.br/falepr2/index.php?IND_IDIOMA=E) ζητώντας τη νομιμοποίηση της περιοχής του Bananal ως ιδιοκτησίας της ινδιάνικης κοινότητας.

Για χρηματικές δωρεές, ώστε να πληρωθούν τα έξοδα για τη μεταφορά περισσότερων αγωνιστών, ινδιάνων ή μη, κατοίκων άλλων περιοχών της χώρας, παραθέτουμε τα στοιχεία του τραπεζικού λογαριασμού:

Associação Cultural Povos Indígenas (ACPI)

Compte 916-5

Agence 1041-003

Banque CAIXA ECONOMICA

Οι δωρεές μπορούν να κατατίθενται στην τράπεζα Banco do Brasil ή σε οποιαδήποτε άλλη τράπεζα που διενεργεί διεθνείς καταθέσεις.

Ευχαριστούμε για κάθε βοήθεια! Αντίσταση! AWIRI!

Το ανακοινωθέν υπάρχει στα γαλλικά και στο: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1102229

Για μια άλλη «σοσιαλιστική ανάπλαση» στη Βραζιλία, στο Ρίο αυτή τη φορά, με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, βλ. http://anarchypress.wordpress.com/2009/10/24/%CE%B2%CF%81%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%81%CE%AF%CE%BF-%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CE%B1%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%82-2016-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1/.

Categories
Αντιπληροφόρηση Διεθνή Ειδήσεις

Γαλλία: νέα νομοθεσία για φακέλωμα (στο κυνήγι του 13χρονου "εσωτερικού εχθρού")

Επειδή κάτι καταλάβαμε ήδη για τον σοσιαλισμό που μας έπεσε κατακέφαλα, ας έχουμε υπόψη μας και τη λογική του συνέχεια, που μπορεί να μην αργήσει πολύ να ενσκήψει και στα μέρη μας: τον σαρκοζισμό. Ακολουθεί η τελευταία γαλλική βερσιόν για το πώς φτιάχνεται και μεγεθύνεται ο “εσωτερικός εχθρός”, πώς λειτουργεί ένα “σύγχρονο δυτικό κράτος” αποτελούμενο αποκλειστικά από τρομοκράτες, χαφιέδες και μπάτσους…
Δύο νέες βάσεις δεδομένων της αστυνομίας τέθηκαν σε ισχύ την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου στη Γαλλία, μετά από ένα και πλέον χρόνο συζητήσεων και αντιπαραθέσεων. Οι δύο νέες βάσεις, που ήρθαν να αντικαταστήσουν το σχέδιο για το λεγόμενο “δίκτυο Edvige” (Exploitation Documentaire et Valorisation de l’Information Générale), στην πραγματικότητα διευρύνουν την αρμοδιότητα του προκατόχου τους, που δεν λειτούργησε ποτέ, μετά από αντιδράσεις πλήθους φορέων και του συνόλου σχεδόν του γαλλικού Τύπου (με την αξιαγάπητη εξαίρεση της σαρκοζικής Figaro).

Αν και στην ουσία το γαλλικό κράτος εφαρμόζει εδώ και 20 χρόνια περίπου το εκτενές φακέλωμα των πολιτών του (μέσω της Κεντρικής Υπηρεσίας Εσωτερικών Πληροφοριών, που έχει στη διάθεσή της ευαίσθητα προσωπικά στοιχεία για πάνω από 20 εκατομμύρια Γάλλους, σύμφωνα με υπολογισμούς), η νέα νομοθεσία του γαλλικού υπουργείου Εσωτερικών φιλοδοξεί να συνδυάσει σε ένα ενιαίο δίκτυο πληροφοριών της αστυνομίας, με εξαιρετικά περιορισμένες δυνατότητες πρόσβασης από άλλους φορείς, ιδίως από ανεξάρτητες αρχές, εκτενή προσωπικά στοιχεία 1) για όλους τους πολίτες από 13 ετών και πάνω εφόσον το φακέλωμά τους θεωρείται ότι “προλαμβάνει επιθέσεις ενάντια στη δημόσια ασφάλεια”, και 2) για όλους τους πολίτες από 16 ετών και πάνω οι οποίοι θεωρούνται αντικείμενα “διοικητικών ερευνών συνδεόμενων με τη δημόσια ασφάλεια”.

Η νέα νομοθεσία δηλώνει ότι η πρώτη βάση δεδομένων “στοχεύει τις συμμορίες, τους χούλιγκανς και τα γκρουπούσκουλα” και αφορά “πρόσωπα των οποίων η ατομική ή συλλογική δραστηριότητα υποδεικνύει ότι μπορούν να θίξουν τη δημόσια ασφάλεια”. Θα καταγράφει:
– την …αιτιολογία της καταχώρησης
– πληροφορίες ληξιαρχικών πράξεων, εθνικότητα, επάγγελμα, διευθύνσεις (φυσικές και ηλεκτρονικές) και αριθμούς τηλεφώνων
– χαρακτηριστικά και μόνιμα φυσικά γνωρίσματα
– φωτογραφίες
– στοιχεία ταυτότητας
– στοιχεία οχημάτων
– κληρονομικά στοιχεία
– δημόσιες δραστηριότητες, συμπεριφορές και μετακινήσεις
– “σχέδια” που μπορούν να επιφέρουν ποινικές κυρώσεις
– προσωπικές σχέσεις και γνωριμίες.

Η δεύτερη βάση δεδομένων αφορά το σύνολο σχεδόν των πολιτών που υποβάλλουν αίτηση για μια θέση εργασίας σε “ευαίσθητους” τομείς του δημοσίου (σιδηροδρόμους, αεροδρόμια, νυχτοφύλακες, αγροφύλακες, υπαλλήλους διοδίων, κ.ο.κ., αλλά και εκπαιδευτές αλόγων και σκύλων!) καθώς και όσους θέλουν να αποκτήσουν τη γαλλική υπηκοότητα, να εκδώσουν ή να ανανεώσουν άδεια παραμονής. Καταγράφει τις πρώτες τέσσερις κατηγορίες στοιχείων της πρώτης βάσης, αλλά περιλαμβάνει ρητά και την πρόβλεψη καταγραφής των δημόσιων δραστηριοτήτων, συμπεριφορών και μετακινήσεων του ερευνώμενου, για “υπηρεσιακή χρήση” (για να κριθεί δηλαδή η καταλληλότητά του ως μελλοντικού υπαλλήλου).

Πηγές:
http://actu.orange.fr/articles/documents/police-fichiers-securite-publique.html

http://bugbrother.blog.lemonde.fr/2009/10/18/adieu-edvige-bonjour-edwige%C2%B2/

Categories
Διεθνή

Διεθνείς ειδήσεις αντιπληροφόρησης

Μαζικές σφαγές στο Περού – Η αντίσταση δεν υποχωρεί

Με προέλαση στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων, στα εδάφη των ιθαγενών στην Αμαζονία του Περού, απαντάει η κυβέρνηση του Άλαν Γκαρσία, στην εντεινόμενη αντίστασή των κατοίκων ενάντια στην εκμετάλλευση των εδαφών τους από τις ντόπιες και πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρίες.
Οι ιθαγενείς του Περού αναφέρουν πως πάνω από 150 σύντροφοί τους έχουν σκοτωθεί από τις κυβερνητικές δυνάμεις τις τελευταίες μέρες, την ώρα που κυβερνητικές πηγές μιλούν για μόλις εννιά νεκρούς κατοίκους και 24 αστυνομικούς.

Οι συγκρούσεις επεκτάθηκαν όταν την Παρασκευή 5 Ιούνη ριπές από ελικόπτερο της αστυνομίας εκτοξεύθηκαν προς τους κατοίκους που είχαν αποκλείσει, στήνοντας οδοφράγματα, την εθνική οδό στην επαρχία Μπάγκουα στο Βόρειο Περού. Η αντίσταση των κατοίκων η οποία ξεκίνησε από τον Απρίλιο, έχοντας ως χαρακτηριστικό την αμεσότητα και τη δύναμη των οργανωτικών της δομών, έχει κατορθώσει να αποτρέψει την παραχώρηση από την κυβέρνηση τεράστιων εκτάσεων γης σε επιπλέον πετρελαϊκές εταιρίες απ’ αυτές που ήδη έχουν επιδράσει βάναυσα στη ζωή των κατοίκων αλλά και στο ίδιο το τροπικό δάσος της Αμαζονίας.

Φυσικά, η παράδοση αντίστασης (συμπεριλαμβανομένων και κομμουνιστικών καταβολών) σ’ αυτές τις περιοχές του Περού είναι πολύ ισχυρή, έχοντας κυρίως εκφρασθεί μέσα από το αντάρτικο «Φωτεινό Μονοπάτι».

Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει κηρύξει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης την περιοχή από τις 9 Μαΐου, το ηθικό της αντίστασης δεν έχει καμφθεί στο ελάχιστο, ακόμα και μετά τις μαρτυρίες που κάνουν λόγο για μαζική καύση πτωμάτων με σκοπό την εξαφάνισή τους. Οι αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις συνεχίζουν το «θεάρεστο» έργο τους πετώντας ότι απομένει από τα πτώματα στα ποτάμια ή θάβοντάς τα σε μαζικούς τάφους.

Διαδηλώσεις αλληλεγγύης πραγματοποιούνται σε όλη την επικράτεια του Περού, ενώ χτες 11/06 πραγματοποιήθηκε αυθόρμητη συγκέντρωση έξω από την πρεσβεία του Περού στην Αθήνα.

Βίντεο από τις συγκρούσεις εδώ.
Φωτογραφίες εδώ

Πηγές: Amazon Watch, Peru Indymedia, Catapa.be, NY Times, AFP, Resistencias 2005, Ελεύθερος Γαλαξίας,

Categories
Διεθνή Ειδήσεις

Διεθνείς ειδήσεις αντιπληροφόρησης

Δυναμικές συγκρούσεις μεταξύ εργαζομένων στη χαλυβουργική εταιρία ArcelorMittal και μπάτσων έλαβαν χώρα στις 13/05 στο Λουξεμβούργο. Περίπου 2.000 εργάτες κατέφθασαν από το Βέλγιο και τη Γαλλία και πολιόρκησαν κτίριο της εταιρίας στο Λουξεμβούργο, στο οποίο συνεδρίαζαν οι μέτοχοι της εταιρίας. Οι συγκρούσεις δεν άργησαν να ξεσπάσουν, με τους εργάτες να επιτίθενται στους οχυρωμένους στο κτίριο μπάτσους, ενώ αργότερα κατέφθασαν και άλλες δυνάμεις καταστολής για να αναχαιτίσουν τους διαδηλωτές, χρησιμοποιώντας και πλαστικές σφαίρες. Η εταιρία έχει αναστείλει τη λειτουργία 14ων από τα 25 εργοστάσιά της στην Ευρώπη, ενώ το Νοέμβριο ανακοίνωσε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου σε 9.000 από τους 300.000 εργαζομένους που απασχολεί.


Μπάτσοι στην Τουρκία εκτόξευσαν, σήμερα 14/05, δακρυγόνα μέσα σε δημοτικό σχολείο στη γειτονιά Altinsehir της Κωνσταντινούπολης, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό και τις λιποθυμίες δεκάδων παιδιών. Οι μπάτσοι επιτέθηκαν βάναυσα σε κατοίκους που διαμαρτύρονταν για την κατεδάφιση κτιρίων εκτός σχεδίου πόλης στη γειτονιά τους. Οι κάτοικοι απάντησαν ανάβοντας κάδους και στήνοντας οδοφράγματα.

Στη Χιτλερική νεολαία ήταν ενταγμένος ο Πάπας Βενέδικτος. Κατά την επίσκεψή του στο Ισραήλ ο Πάπας κατηγορήθηκε ότι άνηκε στη Χιτλερική νεολαία, πράγμα που ενώ αρχικά το Βατικανό μέσω εκπροσώπου του αρνήθηκε, στη συνέχεια ανασκεύασε μέσω του ιδίου (Φεντερίκο Λομπάρντι) δηλώνοντας ότι: «Ήταν παρά τη θέλησή του μέλος της Χιτλερικής νεολαίας, αλλά δεν είχε ενεργή συμμετοχή», επιχειρώντας να κάνει μια διάκριση μεταξύ αυτών που εντάχθηκαν εθελοντικά στην προ-ναζιστική Γερμανία και αυτών που υποχρεώθηκαν αργότερα να ενταχθούν.

Το Ιταλικό κράτος αποφάσισε να τιμωρεί με πρόστιμο 13.000€ (!!!) τους μετανάστες που βρίσκονται χωρίς έγγραφα στη χώρα. Το παράλογο του υπό ψήφιση νόμου συνεχίζεται με την παρουσίαση σχεδίου που δεν θα επιτρέπει την προσέγγιση της στεριάς των πλοίων που μεταφέρουν μετανάστες, ακόμα και αν έχουν εισέλθει στα ιταλικά ύδατα, αλλά θα εξαναγκάζονται σε άμεση επιστροφή του «από κει που ήρθαν». Το που θα βρίσκουν οι μετανάστες τα χρήματα να πληρώνουν το πρόστιμο αφού δεν τους επιτρέπεται η εργασία, το πώς θα τρέφονται και θα ξεδιψούν οι μετανάστες στα πλοία που θα εξαναγκάζονται σε επιστροφή, είναι ψιλά γράμματα.

Πηγές + φωτογραφίες: Guardian, Reuters, NyTimes, Sky News, Times Online, BBC

Categories
Διεθνή Κείμενα

Σήμερα στη Γάζα

Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως το σύντροφο και φίλο Νασίμ, για την κατάθεση της άποψής του, αναφορικά με την άκαμπτη αντίσταση του Παλαστινιακού λαού. Τη δημοσιεύουμε αυτούσια:

Ο πόλεμος δεν έληξε, αλλά μια ακόμα μάχη τελείωσε. Η μάχη αυτή όμως ήταν καθοριστική, γιατί ήταν η πρώτη στρατιωτική μάχη της Παλαιστινιακής Αντίστασης μέσα στα ιστορικά εδάφη της Παλαιστίνης. Σε αυτό συμφωνούν όλοι, ισραηλινός στρατός και ένοπλες αντάρτικες οργανώσεις των Παλαιστινίων της Γάζας.

Η επιτυχία των ανταρτών της Γάζας να αποκρούσουν την προσχεδιασμένη προσπάθεια επέλασης των ισραηλινών αρμάτων μάχης στις πόλεις της Λωρίδας της Γάζας, αφού πρώτα θα είχαν αποδώσει οι σαρωτικοί βομβαρδισμοί, δεν περιόρισε την δυναμική της στρατηγικής επιλογής της ένοπλης σύγκρουσης, με το χωροφύλακα του ιμπεριαλισμού, το Ισραήλ, στη Γάζα και την Παλαιστίνη, αλλά άγγιξε και γέννησε νέες διαδικασίες αντίστασης σε όλο τον κόσμο, εναντίον όλων των χωροφυλάκων του στη Μέση Ανατολή.

Η παλαιστινιακή αντίσταση θα πρέπει να ξεκαθαρίζει το τοπίο σε όλα τα κατεχόμενα από το Ισραήλ παλαιστινιακά εδάφη. Σε όλα τα εδάφη αυτά πρέπει η ένοπλη αντίσταση να έχει τον κύριο λόγο και ρόλο.

Ο Παλαιστίνιος συγγραφέας και ηγετικόςστέλεχος του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Γασσάν Καναφάνι στο βιβλίο του “Η Επανάσταση του 1936-1939 στην Παλαιστίνη, οι αιτίες, οι λεπτομέρειες και οι αναλύσεις” που εκδόθηκε το 1972 λίγο πριν τον δολοφονήσει η ισραηλινή Μοσάντ, έγραψε ότι: “Η διασπασμένη παλαιστινιακή μικροαστική μπουρζουαζία βρισκόταν σε κατάσταση σύγχυσης, αναποφασιστικότητας και πολυδιάσπασης: η ταχύτητα με την οποία μετασχηματιζόταν η παλαιστινιακή κοινωνία σε μια εβραϊκή βιομηχανική κοινωνία δεν έδινε ούτε στην αναπτυσσόμενη μπουρζουαζία ούτε στους φεουδάρχες την ευκαιρία να πάρουν μέρος ή να αποκομίσουν κέρδη από τη διαδικασία. Δεν αποτέλεσε επομένως σε καμία περίπτωση έκπληξη το ότι οι περισσότεροι από τους Παλαιστίνιους ηγέτες που κατέθεσαν στην Επιτροπή Peel το 1937 – επιτροπή που σύστησαν οι Άγγλοι ιμπεριαλιστές για να ερευνήσει τις αιτίες που οδήγησαν στο ξέσπασμα της Παλαιστινιακής Επανάστασης του 1936 και διήρκεσε μέχρι το 1939 – και στις προηγούμενες επιτροπές, που συστήθηκαν για να εξετάσουν άλλες εξεγέρσεις των Παλαιστινίων, είχαν ευλογήσει τον Οθωμανικό ιμπεριαλισμό και επαινούσαν τον τρόπο με τον οποίο τους είχε φερθεί σε σύγκριση με το βρετανικό ιμπεριαλισμό. Είχαν υπάρξει το όργανο της Πύλης, το προπύργιο του Σουλτάνου και συστατικό κομμάτι του συστήματος κυριαρχίας, καταπίεσης και εκμετάλλευσης, ενώ ο βρετανικός ιμπεριαλισμός τους είχε αποβάλει από το πόστο του βασικού διαχειριστή, επειδή είχε βρει έναν καλύτερα εξοπλισμένο, πιο γερά εδραιωμένο και με υψηλότερη οργάνωση εντολοδόχο στο σιωνιστικό κίνημα”.
Αυτό συνέβη τότε και αυτό, πολλοί στο παλαιστινιακό κίνημα, πιστεύουν πως θα συμβεί όταν ξοφλήσει ο Μαχμούντ Αμπάς. Προσπαθούν δηλαδή να βρουν κάποιον μέσα στο Παλαιστινιακό κίνημα που να μπορεί να διευκολύνει τα σχέδια των ιμπεριαλιστών στη Μέση Ανατολή.

Σήμερα πολλές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις στον αραβικό κόσμο άρχισαν να επανεξετάζουν και να αναζητούν νέες “επιλογές” και πιο δυναμικές “μορφές” σύγκρουσης με τους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς τους. Πολλές από αυτές τις τις δυνάμεις επανεξετάζουν και τις “παλιές συμμαχίες” τους και τις “παλιές φιλίες” που είχαν με δυνάμεις που φρέναραν σκοπίμως την τροχιά σύγκρουσης με τα αντιδραστικά αραβικά κράτη. Σήμερα τα καθεστώτα αυτά καταβάλλουν τεράστια προσπάθεια για να περιορίσουν τις επιπτώσεις της νίκης της ένοπλης παλαιστινιακής αντίστασης στο εσωτερικό μέτωπο και να διχάσουν τις δυνάμεις που κινητοποιήθηκαν μέσα στο εσωτερικό μέτωπο.

Η νίκη στη Μάχη της Γάζας δεν ήταν μόνο νίκη των Παλαιστινίων ανταρτών και πολιτών, αλλά μάχη όλων όσων κινητοποιήθηκαν σε όλο τον κόσμο, όλων που πολύ πιο γρήγορα από όσο περίμεναν οι σχεδιαστές της ισραηλινής πολεμικής εκστρατείας εναντίον της Γάζας, βγήκαν στους δρόμους και σήκωσαν την σημαία της αλληλεγγύης και τη σημαία εναντίον του πολέμου, στη Μέση Ανατολή, στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στη Λατινική Αμερική και στην Αφρική. Δεν είναι πια μυστικό ότι οι σχεδιαστές του πολέμου είχαν προγραμματίσει να τελειώσουν τη «δουλειά» εντός 5 ημερών. Τόσες μέρες χρειάζεται, όπως πιστεύουν, οποιαδήποτε πολεμική μηχανή για να επιτύχει τους προγραμματισμένους στόχους πριν κινητοποιηθούν οι πολίτες του κόσμου. Οι πολίτες αυτοί είναι εξίσου ενοχλητικοί όσο είναι οι ένοπλοι Παλαιστίνιοι μαχητές, γιατί θα μπορούσαν αν συνεχιζόταν η ισραηλινή βαρβαρότητα και δυνάμωνε η αντοχή των ανταρτών, να παρασύρουν και να ξυπνήσουν ένα αντιπολεμικό και ειρηνικό κίνημα μέσα στο Ισραήλ. Ένα κίνημα που μπορεί αν θέλει να φέρει πολλές αλλαγές στον τρόπο σκέψης των Ισραηλινών, όπως συνέβη στη δεκαετία του ογδόντα.
Το ισραηλινό καθεστώς κατοχής φοβάται αυτό το κίνημα όχι λιγότερο από το αντάρτικο κίνημα των Παλαιστινίων γιατί κινείται και δρα εντός του εχθρού και όχι απ’ έξω. Ένα κίνημα που μπορεί να προκαλέσει εσωτερική αιμορραγία μέσα στο καθεστώς κατοχής. Ο φόβος των Εβραίων φασιστών στο Ισραήλ σήμερα εκφράζεται από τον Λίμπερμαν που κέρδισε ένα 15% των ψήφων. Ο φασίστας αυτός επιδιώκει την εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων από το Ισραήλ, όχι γιατί εξακολουθούν να αγωνίζονται για τα εθνικά τους δικαιώματα, αλλά επειδή αποτελούν τον κύριο κορμό των κινημάτων που ξεσηκώθηκαν εναντίον των πολέμων του Ισραήλ. Η κοινή δράση Παλαιστινίων και Εβραίων στο Ισραήλ εναντίον των πολέμων και υπέρ της ειρηνικής συνύπαρξης των Εβραίων, Μουσουλμάνων και Χριστιανών, αποτελεί τεράστια απειλή και κίνδυνο για το σχέδιο ενός μονοθρησκευτικού, εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη.

Γιατί όμως είναι επικίνδυνο ένα αντιπολεμικό ειρηνικό κίνημα μέσα στο Ισραήλ;
Στρατηγικά η ειρήνη για το κατεστημένο στο Ισραήλ είναι περισσότερο επικίνδυνη για την ύπαρξη και την ασφάλεια του στην Παλαιστίνη και αυτό έχει άμεση σχέση με τον πυρήνα της ιδέας της ίδρυσης ενός εβραϊκού κράτους στην γη των Παλαιστίνιων. Ο πυρήνας της ιδέας έλεγε ότι οι Εβραίοι μόνο με ένα κράτος δικό τους μπορούν να λύσουν τον αντισημιτισμό που αναπτυσσόταν στην Ευρώπη. Ότι οι Εβραίοι δεν μπορούν να ζουν με τους άλλους λαούς στην Ευρώπη και ούτε οι λαοί μπορούν να ζουν με τους Εβραίους. Η ιδέα αυτή του εθνικιστικού σιωνιστικού κινήματος έβρισκε αντίδραση από πολλούς Εβραίους αριστερούς και δημοκράτες που πίστευαν ότι η λύση του εβραϊκού προβλήματος βρίσκεται όχι στην ίδρυση κράτους, αλλά στην συμμετοχή των Εβραίων στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες. Διαφωνούσαν με τη λογική να μεταφερθεί το πρόβλημα στην πλάτη ενός άλλου λαού, του παλαιστινιακού. Το εβραϊκό μεγάλο κεφάλαιο στην Ευρώπη, που έβλεπε το ευρωπαϊκό κεφάλαιο να επεκτείνει την οικονομική δραστηριότητα σε όλο τον κόσμο και να κατέχει με το χρήμα του πολλές φτωχές χώρες στην Ασία και Αφρική και στη Λατινική Αμερική, ήθελε να έχει ένα δικό του κράτος που να κατέχει περιοχή στον κόσμο. Οι προτάσεις για αγορά της Ουγκάντα, Αργεντινής, μεγάλης έκτασης στον Καναδά δεν έγιναν δεκτές από το σιωνιστικό κίνημα γιατί πίστευε που δεν θα προσελκύσει το μεγάλο μέρος των Εβραίων. Έτσι επιστρατεύτηκε ο μύθος “Γη της Επαγγελίας”. Ο μύθος που λέει ότι η Παλαιστίνη χαρίστηκε στους Εβραίους από τον Θεό-μεσίτη.

Το γιατί η Γάζα άλλαξε η ίδια πρώτα και γιατί αλλάξαμε όλοι μετά τη Γάζα δεν έχει να κάνει μόνο με το μέγεθος της βαρβαρότητας και φασισμού που έδειξε το κράτος του προφήτη Ισραήλ στον πόλεμό του εναντίον της Γάζας, αλλά και με το μέγεθος της αντίστασης και αντοχής που έδειξαν οι Παλαιστίνιοι πολίτες και αντάρτες της Γάζας. Αυτά τα δυο μεγέθη έπαιξαν το σημαντικότερο ρόλο στην αναγέννηση νέας ιδεολογίας, της “ιδεολογίας της Αντίστασης”. Η μάχη που σήμερα διεξάγεται στο πολιτικό επίπεδο, όσο και αν ακούγεται λίγο “διπλωματικό” αυτό εντούτοις περιέχει μέσα του πολλά χαρτιά, που μπορούν να οδηγήσουν είτε σε αποδυνάμωση της ένοπλης αντίστασης είτε σε άνύψωσή της σε νέα επίπεδα σύγκρουσης.

Νασίμ Αλάτρας

Categories
Αναδημοσιεύσεις Διεθνή

Ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα συνεχίζει να δολοφονεί

Στις 12 Γενάρη, οι εργάτες του εργοστασίου της Μιτσουμπίσι αποφασίζουν να καταλάβουν το εργοστάσιο απαιτώντας την επαναπρόσληψη 135 συμβασιούχων της Induservis, εργολάβου εταιρείας που συντηρούσε το εργοστάσιο, ως υπάλληλοι της Μιτσουμπίσι. Ενώ εκφράζουν με τον τρόπο αυτό και την αλληλεγγύη τους στους αγώνες των εργατών στα εργοστάσια Vivex, Franelas Gotcha, INAF και Acerven, που ζητούν εθνικοποίηση και εργατικό έλεγχο.


Στις 29 Γενάρη, έξω από την πύλη του εργοστασίου εμφανίζονται διοικητικά στελέχη μαζί με την τοπική αστυνομία. Τα στελέχη αρχίζουν να φωνάζουν συνθήματα κατά της κατάληψης και να απαιτούν από τους εργάτες να τη σταματήσουν. Λίγα λεπτά αργότερα, εμφανίζονται και δύο δικαστές, οι οποίοι ξεκινούν «διάλογο» με τους εργάτες. Ο «διάλογος» όσο περνάει η ώρα γίνεται όλο και πιο έντονος, με τους εργάτες να αρνούνται κάθε σκέψη για αποχώρηση. Αφού οι δικαστές είδαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πείσουν τους εργάτες να τερματίσουν την κατάληψη, έδωσαν το πράσινο φως για πιο σκληρά μέτρα. Στην πύλη φτάνει άτομο με κόφτη για να σπάσει το λουκέτο, ενώ καμιά πενηνταριά μπάτσοι παίρνουν θέσεις για να μπουκάρουν στο εργοστάσιο και ρίχνουν χημικά μέσα σ’ αυτό. Οι εργάτες αντεπιτίθενται με βροχή από πέτρες. Λίγο αργότερα ακούγονται πυροβολισμοί και ο 36χρονος Javier Mercano, εργάτης της Μιτσουμπίσι, και ο 23χρονος Pedro Suarez, αλληλέγγυος από άλλο εργοστάσιο, πέφτουν νεκροί.

Οι συγκρούσεις διαρκούν δυο ώρες, κατά τη διάρκεια των οποίων η αστυνομία δείχνει τέτοιο «υπερβάλλοντα ζήλο» που επιτίθεται ακόμα και σε αυτοκίνητα που μεταφέρουν τραυματισμένους εργάτες, όπως αναφέρει η ανταπόκριση του Revolutionary Marxist Current. Αναγκάζεται όμως να υποχωρήσει, όταν στο σημείο της σύγκρουσης καταφτάνουν εκατοντάδες εργάτες από γειτονικά εργοστάσια. Μετά το γεγονός, ο κυβερνήτης Tarek θέτει σε διαθεσιμότητα και τους 50 μπάτσους του σώματος άμεσης επέμβασης της αστυνομίας της Anzoategui και στέλνει ομάδα της εγκληματολογικής υπηρεσίας να ερευνήσει το περιστατικό. Εξι μπάτσοι αντιμετωπίζουν κατηγορίες (σε αντίθεση με τις αρχικές δηλώσεις των Αρχών, ότι οι μπάτσοι δεν πυροβόλησαν και ότι ο θάνατος των εργατών προέρχεται από πυροβολισμούς αγνώστων, υπονοώντας φίλια πυρά). Ο Τσάβες δηλώνει σε τηλεοπτικό του μήνυμα «συντετριμμένος» και «υπέρ των αδύνατων».

Το γεγονός ακολούθησε γενικευμένη λαϊκή οργή. Οι εργάτες του εργοστασίου συναντήθηκαν με τους συναδέλφους τους από 50 εργατικές ενώσεις προκειμένου να διοργανώσουν διαδήλωση με αιχμές την καταδίκη της δολοφονίας και αιτήματα το αρχικό της κατάληψης αλλά και την σύλληψη των δικαστών που διέταξαν την εκκένωση του εργοστασίου καθώς και την παραίτηση του κυβερνήτη της πολιτείας ο οποίος σημειωτέο είναι φίλα προσκείμενος στον Ούγκο Τσάβες.

Δεν είναι η πρώτη φορά που σε αυτή την «περίοδο επανάστασης» η «σοσιαλιστική» Αστυνομία και Δικαιοσύνη λειτούργησαν σαν προστάτης των καπιταλιστών. «Θύματα αστυνομικής βίας με εντολές δικαστικών λειτουργών υπήρξαν και εργάτες της Fundimeca στη Βαλένθια, της Alpina, της Sidor στο Πόρτο Ορντάζ και οι εργάτες των κρατικών διυλιστηρίων» όπως γράφουν σε ανακοίνωσή της η Ένωση Εργατών Βενεζουέλας.

Ταυτόχρονα, όπως είχε καταγγείλει τον περασμένο Δεκέμβρη ο πρόεδρος του σωματείου των εργατών της Μιτσουμπίσι, Felix Martinez, έξι βιομηχανίες ανταλλακτικών αυτοκινήτων έκλεισαν και ξανάνοιξαν με τους ίδιους ιδιοκτήτες ως «κοπερατίβες», με μόνο στόχο να σπάσουν τις συμβάσεις με τους εργάτες. Ο… σοσιαλισμός στο απόγειό του!

ΠΗΓΕΣ Εφημεριδα Κόντρα, venezuelanalysis.com

Categories
Διεθνή Κείμενα

Κορσική, αλλη μια εστία έντασης στη Μεσόγειο

Ανάλογα με τα μεγέθη της οικονομικής εξουσίας, είναι και τα τετραγωνικά μέτρα που χρειάζεται να κατασπαραχθούν από τον καπιταλισμό στο βωμό της “ανάπτυξης” και της “αξιοποίησης” προκειμένου να αναπαράγεται συνεχώς. Έτσι λοιπόν μπορεί ο δικός μας Ν. Κακλαμάνης να κατέστρεψε ένα πάρκο προκειμένου να δώσει την ευκαιρία σε μια από τις αγαπημένες του κατασκευαστικές να φτιάξει ένα πάρκινγκ και να το εκμεταλλεύεται για τα υπόλοιπα 30 χρόνια, λίγο πιο βορειοδυτικά, στη Γαλλία, που τα οικονομικά μεγέθη είναι αρκετά μεγαλύτερα ο Ν. Σαρκοζί δεν αρκείτε σε παρκάκια και δεντράκια, έχει θέσει μεγαλεπήβολα σχέδια για την Κορσική.



Η Κορσική είναι από τις λιγότερο αλλοτριωμένες περιοχές της δυτικής Μεσογείου. Λόγω των αυστηρών μέτρων προστασίας των ακτών αλλά και του βίαιου αυτονομιστικού κινήματος, στη χώρα παραμένουν μεγάλες εκτάσεις ακτών που έχουν σωθεί από την κατασκευαστική μανία. Πλέον όμως η εκτελεστική εξουσία της Κορσικής, με πρόεδρο ένα μέλος του κεντροδεξιού κόμματος του Σαρκοζί, έχει προτείνει ένα εικοσαετές αναπτυξιακό πλάνο για να ωθήσει την οικονομία του νησιού, αποχαρακτηρίζοντας μεγάλα κομμάτια προστατευόμενων περιοχών για να επιτρέψει εντονότερη οικοδομική δραστηριότητα. Οι περιβαλλοντικές ομάδες προειδοποιούν ότι στην Κορσική υπάρχει κίνδυνος να επαναληφθεί ο τσιμεντένιος εφιάλτης της Μαγιόρκα ή της Κυανής Ακτής της Γαλλίας.

Ενώ όμως οι διάφοροι επιφανείς φίλοι του Σαρκοζί όπως ο πρώην διαφημιστής και νυν πολιτικός αναλυτής Ζακ Σεγκελά έχουν αγοράσει εκτάσεις και ετοιμάζονται να χτίσουν πολυτελείς βίλες στις παρθένες ακτές του νησιού, φουντώνει όλο και περισσότερο ένα κίνημα ενάντια στα σχέδια “ανάπτυξης” που έχει στις τάξεις του από οικολογικές οργανώσεις και εμπορικούς συλλόγους ενώ έχει ξαναφέρει στο προσκήνιο και αρκετες από τις ένοπλες αυτονομιστικές ομάδες του νησιού. Αυτό το μήνα, μια από τις σημαντικότερες ένοπλες αυτονομιστικές ομάδες της Κορσικής, η FLNC-UC, έκανε μια ηχηρή δήλωση εκτοξεύοντας απειλές θανάτου προς το κυβερνών πολιτικό κόμμα του νησιού, έστειλε προειδοποίηση για τα κατασκευαστικά σχέδια και πήρε την ευθύνη για 14 βομβιστικές επιθέσεις των τελευταίων έξη μηνών. Στην χαμηλών τόνων αυτονομιστική βία των τελευταίων 30 χρόνων, τα άδεια καλοκαιρινά, πολυτελή, θέρετρα κατά καιρούς έγιναν στόχοι βομβιστικών ενεργειών με αυτοσχέδιες βόμβες. Ενώ οι τουρίστες είναι ευπρόσδεκτοι, οι Γάλλοι “ξένοι” που αγοράζουν γη δεν είναι.

Στο Porto-Vecchio, ο Gerard Bonchristiani, ένας πρώην ψαράς, κάνει εκστρατεία για πρόσβαση στις δημόσιες παραλίες και την προστασία των ακτών. Στον “Guardian” δήλωσε: “Ο ευφυής τουρισμός αφορά την ισορροπία, όχι τη μετατροπή των ακτών ενός νησιού σε μια τσιμεντένια ʽκαμήλα που κάνει ηλιοθεραπεία’. Αυτό αφορά το είδος της κοινωνίας στην οποία θέλουμε να ζήσουμε. Υπάρχει ενστικτώδης δεσμός με τη γη εδώ. Θέλουμε να πούμε: «Δεν ζούμε στην Κορσική, η Κορσική ζει μέσα σου».

Μετά λοιπόν τη χώρα μας, τη Λετονία, τη Βουλγαρία, τη Ρωσία, τη Λιθουανία, την Ισλανδία, τη Γαλλία, τη Γενεύη της Ελβετίας και τη Βρετανία προστίθεται στο μακρύ κατάλογο του ανταγωνιστικού κινήματος και η Κορσική κάνοντας ακόμη δυσκολότερη τη ζωή των παγκόσμιων ηγετών και αφεντικών στην προσπάθεια τους να μεταφέρουν την κρίση στις πλάτες μας.

ΠΗΓΗ: Guardian
Categories
Διεθνή Λάβαμε

Λάβαμε…

3/2/2009:

Ομάδα διεθνών υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συμμετέχουν στο Διεθνές Κίνημα Αλληλεγγύης (ISM), μεταξύ των οποίων και Έλληνας μέλος του Συλλόγου Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα», και ομάδα δημοσιογράφων της Ιταλικής κρατικής τηλεόρασης (RAI 3) δέχθηκαν καταιγισμό πυρών από στρατιώτες των Ισραηλινών Δυνάμεων Κατοχής καθώς συνόδευαν Παλαιστίνιους αγρότες (και δημοσιογράφο) στο χωριό Αλ Φαραχίν,ανατολικά της πόλης Χαν Γιούνις, στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.


Μια εβδομάδα πριν οι Ισραηλινές Δυνάμεις Κατοχής είχαν δολοφονήσει έναν Παλαιστίνιο εργάτη γης στην ίδια περιοχή και γι’ αυτό οι κάτοικοι είχαν ζητήσει τη συνοδεία των διεθνών για να μπορέσουν να φτάσουν στα χωράφια τους κοντά στην Πράσινη Γραμμή και να δουλέψουν. Μετά από περίπου μιάμιση ώρα εργασίας υπό την επιτήρηση ισραηλινών -+στρατιωτών και συστημάτων ασφάλειας οι Ισραηλινοί στρατιώτες απροειδοποίητα άρχισαν να πυροβολούν εναντίον της ομάδας των Παλαιστινίων αγροτών, των διεθνών ακτιβιστών του ISM και των Ιταλών και Παλαιστινίων δημοσιογράφων. Η παρουσία διεθνών ακτιβιστών από χώρες όπως Αυστραλία, Ελλάδα, Ιταλία, Καναδάς,Βρετανία, ήταν ολοφάνερη. Πολλοί από τους διεθνείς φορούσαν φωσφορίζοντα γιλέκα και εκκλήσεις γίνονταν στα αγγλικά από μεγάφωνο.

Οι Ισραηλινοί στρατιώτες συνέχισαν να πυροβολούν για κάπου 45 λεπτά, κάποιες φορές πολύ κοντά στους διεθνείς και Παλαιστινίους, σε απόσταση έως και 3-4 μέτρων. Η ομάδα αποχώρησε όταν οι Παλαιστίνιοι ολοκλήρωσαν ένα μέρος της δουλειάς τους. Παρά το ότι ανακοινώθηκε η αποχώρηση της ομάδας, δέχθηκαν εκ νέου καταιγισμό πυρών. Ευτυχώς κανείς δεν τραυματίστηκε. Ας σημειωθεί ότι όλα αυτά συνέβησαν σε Παλαιστινιακό έδαφος της Λωρίδας της Γάζας, από Ισραηλινούς στρατιώτες που βρίσκονταν πίσω από την Πράσινη Γραμμή και κατά τη διάρκεια της υποτιθέμενης κατάπαυσης του πυρός.

Παλαιστίνιοι αγρότες και διεθνείς θα επαναλάβουν τη δράση στο χωριό Αλ Φαραχίν την Πέμπτη 5/2/2009. Ενόψει και της επανάληψης της δράσης καλούνται οι ξένες κυβερνήσεις μεταξύ των οποίων και η ελληνική, καθώς και η Ευρωπαϊκή Ένωση, να εκπληρώσουν την υποχρέωσή τους να προασπίσουν τα δικαιώματα των διεθνών υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοσιογράφων που βρίσκονται στη Λωρίδα της Γάζας.

Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό
ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ
victory@intifada.gr

Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό
ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ
www.intifada.gr