Το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας ήταν εμφανέστατο κατά την διάρκεια της παρέμβασης που κάναμε εκεί μέλη της ανοιχτής συνέλευσης έμμισθων, «μπλοκάκηδων», άνεργων, «μαύρων», άμισθων και φοιτητών στον χώρο των ΜΜΕ.
Όχι δεν μιλάμε για την τρομοκρατία των 100 απολύσεων, για τον φόβο του εργαζόμενου μην βρεθεί στο κλαδί, για τον τρόμο των μπλοκάκηδων μην τους πει ο Μπόμπολας ότι “έληξε η συνεργασία τους” κι οπότε απολυθούν χωρίς αποζημίωση. Όχι, ο φόβος και ο τρόμος στο συγκρότημα που στεγαζονται οι επιχειρήσεις του κ. Μπόμπολα είχε δημιουργηθεί από την δημοσιευμένη μας πρόθεση να μοιράσουμε ένα κείμενο στους συναδέλφους μας!
“Ερχονται οι αντιεξουσιαστές” είχε προειδοποιήσει η διοίκηση της επιχείρησης (τώρα ο Μπόμπολας ήταν, ο Σόμπολος ήταν, θα σας γελάσουμε, δεν ξέρουμε λεπτομέρειες για το πως συνενοούνται τα αφεντικά) και αμέσως σήμανε συναγερμός στους φύλακες της τάξης και της “ενημέρωσης” των πολιτών. Μαζεύτηκαν πυροσβεστήρες κοντά στην είσοδο του εργοστασίου (προφανώς για τον εμπρηστικό λόγο των προκηρύξεων μας), ενώ στο παρκείμενο χωράφι είχαν σταθμεύσει 10-15 μπάτσοι της συνωμοταξίας “δεν θα γίνεις πράσινος ποτέ, βλάκα μπλε”, καθοδηγούμενα από έναν αρχιδολοφόνο και 2-3 περιπολικά στις διασταυρώσεις.
Κάποια στιγμή με μισή ώρα καθυστέρηση, εμφανιστήκαμε κάποιοι λίγοι “τρομοκράτες”. Οι εργαζόμενοι/ες που είχαν αρχίσει να σχολάνε ή να τους σχολάνε (εργαζόμενοι απομακρύνθηκαν πριν από τη λήξη της βάρδιας τους, προφανώς για να σωθούν από τους “βαρβάρους) διαβάζανε το κείμενο με ένα μειδίαμα: “Εσείς είστε ρε παιδιά αυτοί για τους οποίους γίνεται όλος ο χαμός;”.
Δυο από εμάς μπήκαν μαζί με τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των εργαζομένων του Εθνους, της Ημερησίας και του Γκολ στα γραφεία της επιχείρησης και μοίρασαν το κείμενο κυρίως στους συντάκτες – δημοσιογράφους, αφού οι υπόλοιποι εργαζόμενοι/ες είχαν σχολάσει. Μάταια για άλλη μια φορά ένα αφεντικό ΜΜΕ επιχείρησε να συνομιλήσει μαζι μας. Μετά τον διευθυντή του Ελεύθερου Τύπου, “χυλόπιτα” έφαγε κι ο διευθυντης του Έθνους. Θα το πούμε για άλλη μια φορά στα αφεντικά μπας και το καταλάβουν: Πέρα από το ότι δεν εκπροσωπουμε κανέναν πέρα από τον εαυτό μας, δεν έχουμε να συζητήσουμε τίποτα μαζί τους, αντίθετα έχουμε να συζητήσουμε πάρα πολλά με τους συναδέλφους μας.
Φύγαμε ανανεώνοντας το ραντεβού μας για την σημερινή συνέλευση και ευχαριστώντας τα αφεντικα που με τον πανικό τους μας δείχνουν το πόσο φοβούνται την από τα κάτω, αυτοοργανωμένη, μαχητική και αλληλέγγυα πέρα από ειδικότητες συσπείρωση των εργαζομένων.
ένας από τους συμμετέχοντες
Μία ακόμη μαρτυρία για την τρομοϋστερία στο ΕΘΝΟΣ
Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν απείρου κάλλους, αν οι τραγελαφικές σκηνές που εκτυλίχθηκαν πριν από την προαναγγελμένη συγκέντρωση διαμαρτυρίας μας στο εκδοτικό συγκρότημα του Μπόμπολα την Τρίτη (26/ 1) δεν διακατέχονταν από κλίμα τρομοκρατίας.
Περίπου τέσσερις ώρες πριν καταφθάσουμε στο συγκρότημα της Μεταμόρφωσης, διαμαρτυρόμενοι για την περικοπή του 40% των θέσεων εργασίας στο Έθνος (100 απολύσεις) μέσα στο 2009 που εξαγγέλθηκαν από τον Φώτη Μπόμπολα, η τρομολαγνεία είχε ήδη διαχυθεί μέσα στο κτίριο που συμβαίνει να εργάζεται και ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Πάνος Σόμπολος.
Φήμες από διάδρομο σε διάδρομο, από κλιματιστικό σε κλιματιστικό και από στόμα σε στόμα έκαναν λόγο για κάποιους που θα έφταναν στο «μαγαζί», με άγνωστες προθέσεις, που θα εισέβαλαν στο εσωτερικό του με άγνωστες διαθέσεις.
Και ότι ακολούθησε ενίσχυσε τη δημιουργία του κλίματος της τρομοϋστερίας. Οι εργαζόμενοι στα υπόλοιπα τμήματα -πλην των δημοσιογράφων- πήραν εντολή να αποχωρήσουν εσπευσμένα πριν από τη λήξη της βάρδιας, οι δημοσιογράφοι που «παρέδωσαν» ωθήθηκαν να κάνουν το ίδιο, ενώ το μόνιμο προσωπικό του περιβόλου του κτιρίου, συμπεριλαμβανομένων των σεκιουριτάδων, των τεχνικών, ακόμη και των οδηγών, επιστρατεύθηκε για τη φύλαξή του.
Και προκειμένου σε ένα ολόκληρο συγκρότημα, όπου μοχθούν περίπου 1.700 εργαζόμενοι, έπρεπε να καταστεί πιστευτό ότι δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, προετοιμάστηκαν οι μάνικες για την αντιμετώπιση πυρκαγιών που βρίσκονται στο εξωτερικό του κτιρίου και μετακινήθηκε σεβαστός αριθμός πυροσβεστήρων στο εσωτερικό και περιμετρικά του φυλακίου που βρίσκεται στην εξωτερική πύλη. Η έλευση μικρού αριθμού αστυνομικών συμπλήρωσε τη λήψη των έκτακτων μέτρων υποδοχής μας.
Για τη διαμόρφωση αυτής της ζοφερής κατάστασης (υπό τη σκιά των απολύσεων) αναγκαζόμαστε να παραδεχτούμε ότι δύο (διαπλεκόμενα) τινά συνέβησαν:
Από τη μια η εργοδοσία του Μπόμπολα, φοβούμενοι τις δίκαιες και οφειλόμενες αντιδράσεις που επιφέρουν οι άθλιες επιλογές της, προσπάθησε να κρατήσει μακριά τους εργαζόμενους ωθώντας να επισπεύσουν τις εργασίες τους και να φύγουν, ώστε να αποφύγουν κάθε επαφή μαζί μας. Παράλληλα, δημιούργησε ένα κλίμα μιας -στην κυριολεξία- αόρατης απειλής, φοβούμενη την απήχηση που μπορεί να έχουν τέτοιες κινήσεις στους εργαζομένους.
Από την άλλη, ο «έγκριτος» αστυνομικός συντάκτης και πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Πάνος Σόμπολος, ο ασύστολα εκτεθειμένος για το επιτελικό του έργο στη ΓΑΔΑ, ο γελοιοποιημένος για τη συμβολή του σε πρόσφατα αστυνομικά ρεπορτάζ, ο πεφωτισμένος με το χλομό χρώμα του κίτρινου πενιχρός λασπολόγος, συντέλεσε, συνδιαλεγόμενος απευθείας με τα αφεντικά, στη δημιουργία αυτού το απαράδεκτου φοβικού κλίματος.
Εχοντας τονίσει και σε προηγούμενα κείμενά μας ότι δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από μια εικόνα από το μέλλον, τέτοιες καταστάσεις, όπως αυτή που διαμορφώθηκε πριν από την παρέμβασή μας στο Έθνος, δίνουν την ευκαιρία στους εργαζόμενους στον χώρο των ΜΜΕ να διαπιστώσουν, ιδίοις όμμασι, πόσο γελοίοι είναι αυτοί που σκηνοθετούν τρομο-εικόνες από το παρελθόν.
Τα μειδιάματα και οι απορίες των εργαζομένων στο συγκρότημα του Μπόμπολα για όλο αυτό το κλίμα που δημιουργήθηκε και η απήχηση που είχε το μοίρασμα του κειμένου μας προετοιμάζουν το έδαφος για μια δυναμική απάντηση απέναντι στις επιθέσεις της εργοδοσίας.
– ΣΑΣ ΠΗΡΑΜΕ ΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΣΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΙΔΗΣΗ
– ΚΑΘΕ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ – ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
– ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΜΜΕ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
– ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΛΑΔΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
