Category: Εργατικά

Εμείς λέμε: κι όμως γίνεται! Μας είπαν ότι τώρα με την κρίση πρέπει να μειώσουμε τις ανάγκες και προσδοκίες μας. Να παίρνουμε λιγότερα λεφτά, να δουλεύουμε περισσότερο. Εννοούσαν, ότι θα πετσοκόψουν τους μισθούς, θα πληρώνουν όποτε και αν θέλουν και θα δουλεύουμε με συνθήκες μεσαίωνα και γαλέρας. Μας είπαν ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή και τα πράγματα θα καλυτερέψουν, όταν γίνουν οι αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές. 

Εννοούσαν ότι θα καταργήσουν όλα όσα με αίμα κατακτήσαμε, δεν θα υπάρχουν Συλλογικές Συμβάσεις, κατοχυρωμένα δικαιώματα, θα πηγαίνουμε ένας-ένας, μόνοι απέναντι στους εκβιασμούς του κάθε εργοδότη. Μας είπαν ότι «μαζί τα φάγαμε», άρα και μαζί θα τα πληρώσουμε.

Δικοί μας συνάδελφοι είναι οι 1,5 εκατομμύρια άνεργοι, οι 700 χιλιάδες απλήρωτοι, οι 3 εκατ. κάτω από το όριο φτώχειας. Δικοί τους οι μεγαλοκαταθέτες στο εξωτερικό, τα κέρδη και οι επενδύσεις. Δεκαετίες κερδοφορίας δεν τα τρώγαμε μαζί. Τις «ζημιές» θα τις πληρώσουμε μαζί; Και εξακολουθούν με θράσος να μας λένε και άλλα πολλά καθημερινά οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους, οι τρόικες και οι ληστο-συμμαχίες τους, η ΕΕ και το ΔΝΤ.

Το θέμα είναι τι θα πούμε εμείς! Ως Σύλλογος με βάση την κατάσταση που διαμορφώνεται για μας τους εργαζόμενους και με αφορμή τη λήξη των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, λέμε: Για να ζήσουμε, πρέπει να δουλεύουμε και να πληρωνόμαστε. Να πληρωνόμαστε αξιοπρεπώς, ώστε να καλύπτουμε τις βασικές ανάγκες μας. Να δουλεύουμε τόσο, ώστε να δουλεύουμε όλοι. Γι’ αυτό διεκδικούμε νέα Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, για να μην είναι ζούγκλα και σφαγείο η εργασία μας, οι συνθήκες και οι όροι της. 

Να μην είναι ατομική υπόθεση του καθένα με το αφεντικό του, αλλά συλλογική υπόθεση, κατοχυρωμένη. Όλοι μαζί μπορούμε να επιβάλλουμε καλύτερους όρους, ο καθένας μόνος του χάνει. Λέμε, ότι 127 χρόνια μετά την καθιέρωση του 8-ωρου (το 1886 με την εξέγερση της Πρωτομαγιάς) η τεχνολογική επανάσταση και η επιστήμη έχει εκατονταπλασιάσει την παραγωγικότητα και εμείς δουλεύουμε ακόμα 8 ώρες (στην καλύτερη). Δηλαδή παράγουμε εκατονταπλάσιο κέρδος για τους εργοδότες, ενώ υπάρχουν 1,5 εκατ. άνεργοι. 

Διεκδικούμε λοιπόν 6 ώρες δουλειά (30 ώρες εβδομαδιαίως, με 5-ημερο, σταθερή δουλειά), για να δουλέψουν οι άνεργοι, να σταματήσει το αίσχος της υπερεκμετάλλευσης. Διεκδικούμε η δουλειά μας να πληρώνεται τουλάχιστον με 900 ευρώ κατώτατο βασικό μισθό (για 30 ώρες), το ελάχιστο όριο επιβίωσής μας σήμερα. Λεφτά υπάρχουν, το ξέρουν όλοι, αρκεί μια ματιά στις καταθέσεις, τις επενδύσεις, στα ακίνητα και στα «σεντούκια» του κεφαλαίου. Μας λένε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτά που κάνουν οι κυβερνήσεις, οι τρόικες, το ΔΝΤ και η ΕΕ, για τα αφεντικά. Τους λέμε: για τα δικά τους συμφέροντα δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αυτό που επιβάλλεται όμως είναι να προτάξουμε τα δικά μας! 

Τα δικά μας συμφέροντα, τα δικά μας «μνημόνια» των εργαζόμενων απαιτούν να χάσουν τον πλούτο, τη δύναμη και την εξουσία τους αυτοί που μας οδήγησαν στην εξαθλίωση, στην ανεργία, στην εργασιακή ζούγκλα και τον κοινωνικό μεσαίωνα. Μας λένε, ότι αυτά δεν γίνονται! Τους λέμε, ότι για μας είναι μονόδρομος για να ζήσουμε αξιοπρεπώς. Γίνονται, με σκληρούς και συλλογικούς αγώνες (έτσι τα κατακτήσαμε εξάλλου όλα), με την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη και την ενότητά μας. Με τα δικά μας χέρια και μυαλά, τις δικές μας πλάτες, όχι με ανάθεση, με αναμονή. Δεν θα μας σώσει κανένας άλλος εκτός από τον αγώνα μας. Για αυτό οι συλλογικές συμβάσεις έχουν τόσο κομβική σημασία. 

Η ύπαρξή τους μας δίνει την δυνατότητα να διαπραγματευόμαστε την εργατική μας δύναμη, η κατάργησή τους μας ρίχνει βορά στην ασυδοσία των εργοδοτών και στα τάρταρα της εκμετάλλευσης. Η Συλλογική Σύμβαση στον κλάδο του βιβλίου αλλά και σε κάθε κλάδο, είναι ανάγκη και απαίτησή μας. Θα την διεκδικήσουμε μαχητικά, μαζί με όλους τους εργαζόμενους και όλα τα δοκιμαζόμενα και αντιστεκόμενα κομμάτια της τάξης μας, για το συμφέρον και τη ζωή όλων μας. Ένας σημαντικός σταθμός του συνολικού αγώνα μας που διεξάγεται μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς είναι η απεργία της Πέμπτης 23 Μάη 2013 στον κλάδο του βιβλίου Θα είμαστε όλοι εκεί! Απεργιακή συγκέντρωση και πορεία > 10:30πμ, στο Πνευματικό Κέντρο (Σόλωνος & Ασκληπιού) > Θα ακολουθήσει συλλογικό απεργιακό φαγοπότι

Εμείς λέμε: κι όμως γίνεται! Μας είπαν ότι τώρα με την κρίση πρέπει να μειώσουμε τις ανάγκες και προσδοκίες μας. Να παίρνουμε λιγότερα λεφτά, να δουλεύουμε περισσότερο. Εννοούσαν, ότι θα πετσοκόψουν τους μισθούς, θα πληρώνουν όποτε και αν θέλουν και θα δουλεύουμε με συνθήκες μεσαίωνα και γαλέρας. Μας είπαν ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή και τα πράγματα θα καλυτερέψουν, όταν γίνουν οι αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές. 

Εννοούσαν ότι θα καταργήσουν όλα όσα με αίμα κατακτήσαμε, δεν θα υπάρχουν Συλλογικές Συμβάσεις, κατοχυρωμένα δικαιώματα, θα πηγαίνουμε ένας-ένας, μόνοι απέναντι στους εκβιασμούς του κάθε εργοδότη. Μας είπαν ότι «μαζί τα φάγαμε», άρα και μαζί θα τα πληρώσουμε.

Δικοί μας συνάδελφοι είναι οι 1,5 εκατομμύρια άνεργοι, οι 700 χιλιάδες απλήρωτοι, οι 3 εκατ. κάτω από το όριο φτώχειας. Δικοί τους οι μεγαλοκαταθέτες στο εξωτερικό, τα κέρδη και οι επενδύσεις. Δεκαετίες κερδοφορίας δεν τα τρώγαμε μαζί. Τις «ζημιές» θα τις πληρώσουμε μαζί; Και εξακολουθούν με θράσος να μας λένε και άλλα πολλά καθημερινά οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους, οι τρόικες και οι ληστο-συμμαχίες τους, η ΕΕ και το ΔΝΤ.

Το θέμα είναι τι θα πούμε εμείς! Ως Σύλλογος με βάση την κατάσταση που διαμορφώνεται για μας τους εργαζόμενους και με αφορμή τη λήξη των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, λέμε: Για να ζήσουμε, πρέπει να δουλεύουμε και να πληρωνόμαστε. Να πληρωνόμαστε αξιοπρεπώς, ώστε να καλύπτουμε τις βασικές ανάγκες μας. Να δουλεύουμε τόσο, ώστε να δουλεύουμε όλοι. Γι’ αυτό διεκδικούμε νέα Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, για να μην είναι ζούγκλα και σφαγείο η εργασία μας, οι συνθήκες και οι όροι της. 

Να μην είναι ατομική υπόθεση του καθένα με το αφεντικό του, αλλά συλλογική υπόθεση, κατοχυρωμένη. Όλοι μαζί μπορούμε να επιβάλλουμε καλύτερους όρους, ο καθένας μόνος του χάνει. Λέμε, ότι 127 χρόνια μετά την καθιέρωση του 8-ωρου (το 1886 με την εξέγερση της Πρωτομαγιάς) η τεχνολογική επανάσταση και η επιστήμη έχει εκατονταπλασιάσει την παραγωγικότητα και εμείς δουλεύουμε ακόμα 8 ώρες (στην καλύτερη). Δηλαδή παράγουμε εκατονταπλάσιο κέρδος για τους εργοδότες, ενώ υπάρχουν 1,5 εκατ. άνεργοι. 

Διεκδικούμε λοιπόν 6 ώρες δουλειά (30 ώρες εβδομαδιαίως, με 5-ημερο, σταθερή δουλειά), για να δουλέψουν οι άνεργοι, να σταματήσει το αίσχος της υπερεκμετάλλευσης. Διεκδικούμε η δουλειά μας να πληρώνεται τουλάχιστον με 900 ευρώ κατώτατο βασικό μισθό (για 30 ώρες), το ελάχιστο όριο επιβίωσής μας σήμερα. Λεφτά υπάρχουν, το ξέρουν όλοι, αρκεί μια ματιά στις καταθέσεις, τις επενδύσεις, στα ακίνητα και στα «σεντούκια» του κεφαλαίου. Μας λένε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτά που κάνουν οι κυβερνήσεις, οι τρόικες, το ΔΝΤ και η ΕΕ, για τα αφεντικά. Τους λέμε: για τα δικά τους συμφέροντα δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αυτό που επιβάλλεται όμως είναι να προτάξουμε τα δικά μας! 

Τα δικά μας συμφέροντα, τα δικά μας «μνημόνια» των εργαζόμενων απαιτούν να χάσουν τον πλούτο, τη δύναμη και την εξουσία τους αυτοί που μας οδήγησαν στην εξαθλίωση, στην ανεργία, στην εργασιακή ζούγκλα και τον κοινωνικό μεσαίωνα. Μας λένε, ότι αυτά δεν γίνονται! Τους λέμε, ότι για μας είναι μονόδρομος για να ζήσουμε αξιοπρεπώς. Γίνονται, με σκληρούς και συλλογικούς αγώνες (έτσι τα κατακτήσαμε εξάλλου όλα), με την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη και την ενότητά μας. Με τα δικά μας χέρια και μυαλά, τις δικές μας πλάτες, όχι με ανάθεση, με αναμονή. Δεν θα μας σώσει κανένας άλλος εκτός από τον αγώνα μας. Για αυτό οι συλλογικές συμβάσεις έχουν τόσο κομβική σημασία. 

Η ύπαρξή τους μας δίνει την δυνατότητα να διαπραγματευόμαστε την εργατική μας δύναμη, η κατάργησή τους μας ρίχνει βορά στην ασυδοσία των εργοδοτών και στα τάρταρα της εκμετάλλευσης. Η Συλλογική Σύμβαση στον κλάδο του βιβλίου αλλά και σε κάθε κλάδο, είναι ανάγκη και απαίτησή μας. Θα την διεκδικήσουμε μαχητικά, μαζί με όλους τους εργαζόμενους και όλα τα δοκιμαζόμενα και αντιστεκόμενα κομμάτια της τάξης μας, για το συμφέρον και τη ζωή όλων μας. Ένας σημαντικός σταθμός του συνολικού αγώνα μας που διεξάγεται μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς είναι η απεργία της Πέμπτης 23 Μάη 2013 στον κλάδο του βιβλίου Θα είμαστε όλοι εκεί! Απεργιακή συγκέντρωση και πορεία > 10:30πμ, στο Πνευματικό Κέντρο (Σόλωνος & Ασκληπιού) > Θα ακολουθήσει συλλογικό απεργιακό φαγοπότι

Η Ράντκα Νικόλοβα, 38 χρονών, ήταν εργάτρια στην κουζίνα σε κατάστημα της pizza fan στην πάτρα. Βρέθηκε νεκρή εν ώρα εργασίας, κλειδωμένη μέσα στο κατάστημα, ημέρα Δευτέρα 14 Γενάρη. Οι πρώτες εκτιμήσεις έλεγαν πως η κοπέλα πέθανε απόκαρδιά. Το θέμα κουκουλώθηκε.

Ως γνωστό, η καρδιοπάθεια δεν είναι αρκετός σαν λόγος για να πεθάνει κάποιος/α. Αλλά ναι, η καρδιά μας στην pizza fan δε φαίνεται να φτάνει.
Σαν εργάτες/εργάτριες στα εν λόγω καταστήματα έχουμε βιώσει από πρώτο χέρι τι σημαίνει να δουλεύει κανείς στην κουζίνα. Όσοι και όσες έχουμε δουλέψει το πρωινό Δευτέρας στην pizza fan ξέρουμε ότι ένα άτομο επωμίζεται απίστευτο φόρτο εργασίας. Ασήκωτες παραλαβές που πρέπει να τοποθετηθούν στην κατάψυξη/ψυγεία -πολλές φορές φτάνουν μισό τόνο. Το μαγαζί χρήζει μεγάλης προετοιμασίας γιατί έχει αδειάσει λόγω π/σ/κ, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να γίνει καθαριότητα σε όλους τους χώρους. Παράλληλα ο εργαζόμενος έχει φορτωθεί όλες τις δουλειές του υπευθύνου (παραλαβές, τσεκάρισμα, υπογραφές, πληρωμές, καταθέσεις, τηλέφωνα που χτυπάνε ακατάπαυστα για διάφορες δουλειές).
Όλα αυτά τα κάνει ΕΝΑ άτομο.

Η πίεση από τους εργοδότες είναι επίσης ανυπόφορη. Όλα αυτά συχνά υπό το βλέμμα του αφεντικού που μέσω καμερών παρακολουθεί από το σπίτι του όλο το μαγαζί και παρεμβαίνει τηλεφωνικά για παρατηρήσεις on the spot.
Η Ράντκα μάλλον ήταν αδήλωτη την ώρα που πέθανε, όπως και πολλοί εργαζόμενοι στην pizza fan.

Η pizza fan δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά τον κανόνα στα μαγαζιά εστίασης όπως και σε πολλά κάτεργα, που στηρίζουν τα κέρδη τους στην ολοένα σκληρότερη εκμετάλλευσή μας.

http://pizzafanworkers.wordpress.com“

Η Ράντκα Νικόλοβα, 38 χρονών, ήταν εργάτρια στην κουζίνα σε κατάστημα της pizza fan στην πάτρα. Βρέθηκε νεκρή εν ώρα εργασίας, κλειδωμένη μέσα στο κατάστημα, ημέρα Δευτέρα 14 Γενάρη. Οι πρώτες εκτιμήσεις έλεγαν πως η κοπέλα πέθανε απόκαρδιά. Το θέμα κουκουλώθηκε.

Ως γνωστό, η καρδιοπάθεια δεν είναι αρκετός σαν λόγος για να πεθάνει κάποιος/α. Αλλά ναι, η καρδιά μας στην pizza fan δε φαίνεται να φτάνει.
Σαν εργάτες/εργάτριες στα εν λόγω καταστήματα έχουμε βιώσει από πρώτο χέρι τι σημαίνει να δουλεύει κανείς στην κουζίνα. Όσοι και όσες έχουμε δουλέψει το πρωινό Δευτέρας στην pizza fan ξέρουμε ότι ένα άτομο επωμίζεται απίστευτο φόρτο εργασίας. Ασήκωτες παραλαβές που πρέπει να τοποθετηθούν στην κατάψυξη/ψυγεία -πολλές φορές φτάνουν μισό τόνο. Το μαγαζί χρήζει μεγάλης προετοιμασίας γιατί έχει αδειάσει λόγω π/σ/κ, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να γίνει καθαριότητα σε όλους τους χώρους. Παράλληλα ο εργαζόμενος έχει φορτωθεί όλες τις δουλειές του υπευθύνου (παραλαβές, τσεκάρισμα, υπογραφές, πληρωμές, καταθέσεις, τηλέφωνα που χτυπάνε ακατάπαυστα για διάφορες δουλειές).
Όλα αυτά τα κάνει ΕΝΑ άτομο.

Η πίεση από τους εργοδότες είναι επίσης ανυπόφορη. Όλα αυτά συχνά υπό το βλέμμα του αφεντικού που μέσω καμερών παρακολουθεί από το σπίτι του όλο το μαγαζί και παρεμβαίνει τηλεφωνικά για παρατηρήσεις on the spot.
Η Ράντκα μάλλον ήταν αδήλωτη την ώρα που πέθανε, όπως και πολλοί εργαζόμενοι στην pizza fan.

Η pizza fan δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά τον κανόνα στα μαγαζιά εστίασης όπως και σε πολλά κάτεργα, που στηρίζουν τα κέρδη τους στην ολοένα σκληρότερη εκμετάλλευσή μας.

http://pizzafanworkers.wordpress.com“

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ που βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις εδώ και 9 εβδομάδες, αποφάσισαν χθες την κλιμάκωση του αγώνα τους προκηρύσσοντας νέα 48ωρη απεργία την Τετάρτη και Πέμπτη (15 και 16/05) την ώρα που έχει αρχίσει πλέον να γίνεται ξεκάθαρα λόγος για καταστολή των κινητοποιήσεων ακόμα και μέσω επιστράτευσης.

Συνάδελφοι, 

Σε μια μαζική συνέλευση οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ αποφάσισαν με συγκεκριμένες κινήσεις και βήματα να κλιμακώσουν των αγώνα τους που ήδη μετράει 3 και πλέον μήνες.

Είχε προηγηθεί η συνάντηση του Σωματείου με τη διοίκηση της ΕΡΤ από την οποία δεν προέκυψε καμία συγκεκριμένη απάντηση ή δέσμευση για τα προβλήματα τα οποία χρονίζουν. Μάλιστα από τη συζήτηση προέκυψε πως το θέμα του ενιαίου μισθολογίου το οποίο αλλάζει βάναυσα και αντισυνταγματικά το λειτούργημα του δημοσιογράφου, υπάρχει ακόμα πάνω στο τραπέζι. 

Επίσης η Διοίκηση δεν είχε τίποτε συγκεκριμένο να απαντήσει για τη ρύθμιση στο νόμο Μανιτάκη που αφορά στη δημόσια Διοίκηση και προβλέπει ακόμα και την κατάργηση της ΕΡΤ αλλά ούτε και για τα πρόσφατα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για συρρίκνωση της ΕΡΤ, απολύσεις αλλά και συγχώνευση της με το ΑΠΕ. (βλ. εδώ)

Μετά από τις τελευταίες εξελίξεις αλλά και τη συνεχιζόμενη αδράνεια από πλευράς της Διοίκησης η Γενική Συνέλευση αποφάσισε να προχωρήσει σε 48ωρη προειδοποιητική απεργία Τετάρτη και Πέμπτη στέλνοντας έτσι ένα τελεσίγραφο σε διοίκηση και κυβέρνηση, απαιτώντας συγκεκριμένες απαντήσεις και δεσμεύσεις για τα ερωτήματα που τίθενται με σαφήνεια στο ψήφισμα. 

Παράλληλα συστήθηκε Επιτροπή Αγώνα η οποία μεταξύ άλλων θα διεξάγει επαφές με πολιτικούς, εργασιακούς και κοινωνικούς φορείς αλλά και θα διοργανώσει εκδήλωση με τους παραπάνω φορείς για το ρόλο και το χαρακτήρα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και την απειλή που δέχεται αυτός σε περίοδο κρίσης. 

Συνάδελφοι, 

Οι εξελίξεις κάθε άλλο παρά θετικές είναι. Χρειάζεται ενότητα, συμμετοχή και αποφασιστικότητα. 

Ενότητα για την καλύτερη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων μας και για την καλύτερη αντιμετώπιση των σχεδίων κατάργησης της ΕΡΤ. 

Συμμέτοχη στις Γενικές Συνελεύσεις και τις δράσεις μας ώστε να ενδυναμώνουμε έμπρακτα τον αγώνα μας. 

Αποφασιστικότητα με σαφή και δυναμικό τρόπο χωρίς ήξεις αφίξεις και δισταγμούς για να είναι οι διεκδικήσεις μας αποτελεσματικές.

Την Πέμπτη θα πραγματοποιηθεί νέα Γενική Συνέλευση για να καθορίσουμε τον χαρακτήρα της κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων μας. 

Ακολουθεί το Ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης. 

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΕΡΤ 

ΠΡΟΣ ΕΣΗΕΑ 13/05/2013 

ΠΡΟΣ ΠΟΕΣΥ 

Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ αποφάσισαν να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους μετά την άρνηση της Διοίκησης να απαντήσει με συγκεκριμένο τρόπο στα θεσμικά και εργασιακά αιτήματα που χρονίζουν και συνδέονται άμεσα με την ίδια την υπόσταση και την φυσιογνωμία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. 

Αποφάσισαν νέα στάση εργασίας, σήμερα από τις 1800 έως 0100 για την Τηλεόραση το Ραδιόφωνο και τα Πολυμέσα της ΕΡΤ. 

Οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ αντιδρούν στα σχέδια ξεπουλήματος της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης μέσω της συρρίκνωσης της λειτουργίας της όπως μεθοδεύεται και με το νομοσχέδιο Μανιτάκη. Με τα σχέδια αυτά απειλείται και υπονομεύεται ο ρόλος και ο χαρακτήρας των Δημοσίων Μέσων Ενημέρωσης και ειδικά της ΕΡΤ. 

Στο πλαίσιο αυτό οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ προχωρούν σε 48ωρη προειδοποιητική απεργία την Τετάρτη και Πέμπτη (15 και 16/05) ζητώντας συγκεκριμένες απαντήσεις και δεσμεύσεις από Διοίκηση και κυβέρνηση για: 

το μέλλον που επιφυλάσσει για την ΕΡΤ η τρόϊκα και η κυβέρνηση, 

την τύχη των συναδέλφων συμβασιούχων, 

την κατασπατάληση δημοσίου χρήματος μέσω μεικτών και εξωτερικών παραγωγών, 

την μη καταβολή δεδουλευμένων 5 και πλέον μηνών. 

Οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ είναι αποφασισμένοι να μη μείνουν με σταυρωμένα χέρια, θεατές του σχεδίου απαξίωσης, υποβάθμισης και κατάργησης του Δημόσιου χαρακτήρα της. Δεν θα απεμπολήσουν τα δικαιώματα τους και το συνταγματικά κατοχυρωμένο ρόλο τους στην ενημέρωση. 

Θεωρούμε καθήκον μας απέναντι στην κοινωνία που δοκιμάζεται σκληρά αυτή την περίοδο, την προάσπιση της ενημέρωσης με πολυφωνία, νηφαλιότητα, αντικειμενικότητα και υπευθυνότητα. 

Επαναδιατυπώνουμε με σαφήνεια και αποφασιστικότητα τα αιτήματα μας: 

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. 

Όχι στο γκρίζο καθεστώς της ΚΥΑ. Όχι στην κατάργηση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος μέσω της υπαγωγής στο ενιαίο μισθολόγιο. 

Προάσπιση του δημοσίου χρήματος. 

Όχι στη σπατάλη μέσω της πρακτικής των πολυδάπανων μεικτών και εξωτερικών παραγωγών. 

Σταθερή απασχόληση και αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις για όλους τους εργαζόμενους. 

Όχι στο καθεστώς ομηρίας των συμβάσεων έργου. Επαναπρόσληψη των συναδέλφων συμβασιούχων με διαφανείς και ανοιχτές διαδικασίες 

Αποδέσμευση της ΕΡΤ από το καθεστώς ΔΕΚΟ. 

Όχι στο στραγγαλισμό της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης που ξεπουλά το σύνολο της ακίνητης περιουσίας. 

Τέλος, οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ ξεκινούν εκστρατεία ενημέρωσης της κοινωνίας επιδιώκοντας επαφές με τους πολιτικούς, εργασιακούς και κοινωνικούς φορείς για το ρόλο και το χαρακτήρα της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, ιδιαίτερα μέσα την περίοδο κρίσης. 

Αγωνιζόμαστε για μια ενημέρωση που δεν ευνοεί διαχωρισμούς, αποκλεισμούς και τον κοινωνικό αυτοματισμό. 

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ 

ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ 

ΝΙΚΟΣ ΓΡΥΛΛΑΚΗΣ 

ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΜΠΙΔΑΣ

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ που βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις εδώ και 9 εβδομάδες, αποφάσισαν χθες την κλιμάκωση του αγώνα τους προκηρύσσοντας νέα 48ωρη απεργία την Τετάρτη και Πέμπτη (15 και 16/05) την ώρα που έχει αρχίσει πλέον να γίνεται ξεκάθαρα λόγος για καταστολή των κινητοποιήσεων ακόμα και μέσω επιστράτευσης.

Συνάδελφοι, 

Σε μια μαζική συνέλευση οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ αποφάσισαν με συγκεκριμένες κινήσεις και βήματα να κλιμακώσουν των αγώνα τους που ήδη μετράει 3 και πλέον μήνες.

Είχε προηγηθεί η συνάντηση του Σωματείου με τη διοίκηση της ΕΡΤ από την οποία δεν προέκυψε καμία συγκεκριμένη απάντηση ή δέσμευση για τα προβλήματα τα οποία χρονίζουν. Μάλιστα από τη συζήτηση προέκυψε πως το θέμα του ενιαίου μισθολογίου το οποίο αλλάζει βάναυσα και αντισυνταγματικά το λειτούργημα του δημοσιογράφου, υπάρχει ακόμα πάνω στο τραπέζι. 

Επίσης η Διοίκηση δεν είχε τίποτε συγκεκριμένο να απαντήσει για τη ρύθμιση στο νόμο Μανιτάκη που αφορά στη δημόσια Διοίκηση και προβλέπει ακόμα και την κατάργηση της ΕΡΤ αλλά ούτε και για τα πρόσφατα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για συρρίκνωση της ΕΡΤ, απολύσεις αλλά και συγχώνευση της με το ΑΠΕ. (βλ. εδώ)

Μετά από τις τελευταίες εξελίξεις αλλά και τη συνεχιζόμενη αδράνεια από πλευράς της Διοίκησης η Γενική Συνέλευση αποφάσισε να προχωρήσει σε 48ωρη προειδοποιητική απεργία Τετάρτη και Πέμπτη στέλνοντας έτσι ένα τελεσίγραφο σε διοίκηση και κυβέρνηση, απαιτώντας συγκεκριμένες απαντήσεις και δεσμεύσεις για τα ερωτήματα που τίθενται με σαφήνεια στο ψήφισμα. 

Παράλληλα συστήθηκε Επιτροπή Αγώνα η οποία μεταξύ άλλων θα διεξάγει επαφές με πολιτικούς, εργασιακούς και κοινωνικούς φορείς αλλά και θα διοργανώσει εκδήλωση με τους παραπάνω φορείς για το ρόλο και το χαρακτήρα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και την απειλή που δέχεται αυτός σε περίοδο κρίσης. 

Συνάδελφοι, 

Οι εξελίξεις κάθε άλλο παρά θετικές είναι. Χρειάζεται ενότητα, συμμετοχή και αποφασιστικότητα. 

Ενότητα για την καλύτερη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων μας και για την καλύτερη αντιμετώπιση των σχεδίων κατάργησης της ΕΡΤ. 

Συμμέτοχη στις Γενικές Συνελεύσεις και τις δράσεις μας ώστε να ενδυναμώνουμε έμπρακτα τον αγώνα μας. 

Αποφασιστικότητα με σαφή και δυναμικό τρόπο χωρίς ήξεις αφίξεις και δισταγμούς για να είναι οι διεκδικήσεις μας αποτελεσματικές.

Την Πέμπτη θα πραγματοποιηθεί νέα Γενική Συνέλευση για να καθορίσουμε τον χαρακτήρα της κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων μας. 

Ακολουθεί το Ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης. 

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΕΡΤ 

ΠΡΟΣ ΕΣΗΕΑ 13/05/2013 

ΠΡΟΣ ΠΟΕΣΥ 

Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ αποφάσισαν να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους μετά την άρνηση της Διοίκησης να απαντήσει με συγκεκριμένο τρόπο στα θεσμικά και εργασιακά αιτήματα που χρονίζουν και συνδέονται άμεσα με την ίδια την υπόσταση και την φυσιογνωμία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. 

Αποφάσισαν νέα στάση εργασίας, σήμερα από τις 1800 έως 0100 για την Τηλεόραση το Ραδιόφωνο και τα Πολυμέσα της ΕΡΤ. 

Οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ αντιδρούν στα σχέδια ξεπουλήματος της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης μέσω της συρρίκνωσης της λειτουργίας της όπως μεθοδεύεται και με το νομοσχέδιο Μανιτάκη. Με τα σχέδια αυτά απειλείται και υπονομεύεται ο ρόλος και ο χαρακτήρας των Δημοσίων Μέσων Ενημέρωσης και ειδικά της ΕΡΤ. 

Στο πλαίσιο αυτό οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ προχωρούν σε 48ωρη προειδοποιητική απεργία την Τετάρτη και Πέμπτη (15 και 16/05) ζητώντας συγκεκριμένες απαντήσεις και δεσμεύσεις από Διοίκηση και κυβέρνηση για: 

το μέλλον που επιφυλάσσει για την ΕΡΤ η τρόϊκα και η κυβέρνηση, 

την τύχη των συναδέλφων συμβασιούχων, 

την κατασπατάληση δημοσίου χρήματος μέσω μεικτών και εξωτερικών παραγωγών, 

την μη καταβολή δεδουλευμένων 5 και πλέον μηνών. 

Οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ είναι αποφασισμένοι να μη μείνουν με σταυρωμένα χέρια, θεατές του σχεδίου απαξίωσης, υποβάθμισης και κατάργησης του Δημόσιου χαρακτήρα της. Δεν θα απεμπολήσουν τα δικαιώματα τους και το συνταγματικά κατοχυρωμένο ρόλο τους στην ενημέρωση. 

Θεωρούμε καθήκον μας απέναντι στην κοινωνία που δοκιμάζεται σκληρά αυτή την περίοδο, την προάσπιση της ενημέρωσης με πολυφωνία, νηφαλιότητα, αντικειμενικότητα και υπευθυνότητα. 

Επαναδιατυπώνουμε με σαφήνεια και αποφασιστικότητα τα αιτήματα μας: 

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. 

Όχι στο γκρίζο καθεστώς της ΚΥΑ. Όχι στην κατάργηση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος μέσω της υπαγωγής στο ενιαίο μισθολόγιο. 

Προάσπιση του δημοσίου χρήματος. 

Όχι στη σπατάλη μέσω της πρακτικής των πολυδάπανων μεικτών και εξωτερικών παραγωγών. 

Σταθερή απασχόληση και αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις για όλους τους εργαζόμενους. 

Όχι στο καθεστώς ομηρίας των συμβάσεων έργου. Επαναπρόσληψη των συναδέλφων συμβασιούχων με διαφανείς και ανοιχτές διαδικασίες 

Αποδέσμευση της ΕΡΤ από το καθεστώς ΔΕΚΟ. 

Όχι στο στραγγαλισμό της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης που ξεπουλά το σύνολο της ακίνητης περιουσίας. 

Τέλος, οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ ξεκινούν εκστρατεία ενημέρωσης της κοινωνίας επιδιώκοντας επαφές με τους πολιτικούς, εργασιακούς και κοινωνικούς φορείς για το ρόλο και το χαρακτήρα της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, ιδιαίτερα μέσα την περίοδο κρίσης. 

Αγωνιζόμαστε για μια ενημέρωση που δεν ευνοεί διαχωρισμούς, αποκλεισμούς και τον κοινωνικό αυτοματισμό. 

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ 

ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ 

ΝΙΚΟΣ ΓΡΥΛΛΑΚΗΣ 

ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΜΠΙΔΑΣ

“Υποτίμηση εργατικής δύναμης. Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων. Ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία. “Μαύρες λίστες”. Ανεργία. Επίταξη απεργών. Διώξεις και καταδίκες εργαζομένων και συνδικαλιστών. Κοινωνικός εκφασισμός. Ναζιστικές συμμορίες δολοφονούν. Μετανάστες “εσωτερικός εχθρός”. Στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κατάργηση ασύλου. Εισβολή κατασταλτικών μηχανισμών σε σχολές, καταλήψεις και αυτοοργανωμένους χώρους. Λεηλασία της φύσης. 

Πώς οργανώνουμε και συνδέουμε σήμερα τους αγώνες μας ενάντια στην εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία;” 

Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής
Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών
Σωματείο Βάσης Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων
«Ταξικό Μέτωπο» – Πρωτοβουλία Εργαζομένων στους Χώρους του Μετρό
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας
Εργαζόμενοι με Μπλοκάκι
Εργατική Εφημερίδα «Δράση»”