Category: ΕΡΤ
Φωτογραφία από τη συνάδελφο Ελένη Ηλιοπούλου |
Φωτογραφία από τη συνάδελφο Ελένη Ηλιοπούλου |
Στο πλαίσιο αυτό εξακολουθούν να διαχειρίζονται μόνοι τους το πρόγραμμα σε τηλεόραση, ραδιόφωνο και ίντερνετ, στέλνοντας το μήνυμα της αποφασιστικότητάς τους, ακόμη και μπροστά στο ενδεχόμενο της αστυνομικής εκκένωσης. Ήδη, εξάλλου, το κράτος, μέσω του προσωρινού εκκαθαριστή, υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα, έχει απειλήσει ευθέως με εκκένωση προκειμένου να γίνουν οι απαιτούμενες ενέργειες για το οριστικό νομικό κλείσιμο και τη μετάβαση στον νέο φορέα, σύμφωνα με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Την ίδια στιγμή, μετά και το συκοφαντικό σάλπισμα του κυβερνητικού εκπροσώπου Σ. Κεδίκογλου, εκτοξεύονται τόνοι λάσπης συλλήβδην κατά των εργαζομένων της ΕΡΤ από τα ιδιωτικά ΜΜΕ, τα οποία επιχειρούν να διαμορφώσουν το έδαφος για τη θετική κοινωνικά υποδοχή του κλεισίματος.
Δεν είναι τυχαίο, επιπλέον, ότι ρόλο διαπραγματευτή προκειμένου να «ξεκουμπιστούν» οι εργαζόμενοι από το ραδιομέγαρο έχει αναλάβει ο γνωστός και μη εξαιρετέος «συνάδελφος» των αφεντικών των ΜΜΕ (και δη των πασοκικών) και των πολιτικών διαχειριστών του συστήματος, Παντελής Καψής. Ήδη, μάλιστα, ως νέος υφυπουργούς δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, έχει δείξει τα διαπιστευτήρια του σε δύο διαδοχικές συναντήσεις με τους εργαζόμενους, καθιστώντας σαφές ότι «οι απολύσεις δεν ανακαλούνται». Ταυτόχρονα, ως άξιος διαμεσολαβητής, πετάει με μαεστρία το τυράκι του Σαμαρά για δίμηνες ή τρίμηνες συμβάσεις για 2.000 εργαζόμενους στον μεταβατικό φορέα μέχρι τη δημιουργία του νέου ο οποίος, όπως ρητώς επεσήμανε στους εκπροσώπους εργαζομένων, θα λειτουργήσει με το μισό κόστος της ΕΡΤ και φυσικά τους μισούς, και αν, εργαζόμενους. Στον ίδιο σχεδιασμό εντάσσεται και η υπαγωγή του νέου φορέα στη Γενική Γραμματεία Μέσων Ένημέρωσης, την κρατική δηλαδή υπηρεσία για τη δημόσια ενημέρωση. Επικεφαλής της Γραμματείας δεν είναι άλλος από τον «ντούτσε» Σ. Κεδίκογλου, που έβγαλε το διάγγελμα-οχετό κατά των εργαζόμενων της ΕΡΤ στις 11 Ιουνίου…
Ο αγώνας των εργαζομένων στην ΕΡΤ βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, όχι λόγω της αναπόφευκτης εξάντλησης μετά από 23 μέρες κατειλημμένης και αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ, αλλά κυρίως εξαιτίας της κυβερνητικής αδιαλλαξίας και της δεδομένης αύξησης της πίεσης προς τους εργαζόμενους, ακόμη και με μεθοδεύσεις σαν το κόψιμο των τηλεφωνικών γραμμών από τις εταιρείες Forthnet και (όπως αναμένεται εντός των ημερών) Cosmote. Δεν είναι μόνο η εικόνα της σαμαρικής «σιδηράς πυγμής» που θα πληγεί σε ενδεχόμενη κυβερνητική υποχώρηση, αλλά κυρίως τι θα σηματοδοτήσει για την εργατική τάξη και την κοινωνία μια μικρή νίκη του αναχώματος στην Αγ. Παρασκευή, τη στιγμή, μάλιστα, που η επίθεση θα συνεχιστεί με νέα μέτρα και μνημόνια, τα οποία ήδη προετοιμάζονται επικοινωνιακά, καθώς και μέσω της συμφωνημένης διάλυσης του μισού τουλάχιστον δημόσιου τομέα. Δρομολογημένος, άλλωστε, είναι ο οδοστρωτήρας των απευθείας απολύσεων και της διαθεσιμότητας, ο οποίος θα περάσει συντόμως και σε μαζική κλίμακα πάνω (και) από τα κορμιά των εκπαιδευτικών και των υπαλλήλων στους δήμους, όπως και των εργαζόμενων στους επόμενους οργανισμούς ή ΔΕΚΟ που θα εκτελεστούν στο μνημονιακό απόσπασμα.
Περισσότερο από κάθε στιγμή, η αλληλεγγύη που εκφράστηκε από το πρώτο λεπτό στον αγώνα των εργαζόμενων της ΕΡΤ πρέπει να ενισχυθεί και να διαχυθεί σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα τμήματα στη βάση της κοινωνίας. Η θατσερική πυγμή, η αδυσώπητη καταστολή ενάντια σε όποιον αντιστέκεται, είναι ό,τι έχει απομείνει ως εργαλείο επιβολής ενός κράτους έκτακτης ανάγκης που αποφασίζει και διατάζει: από τη μαζική απόλυση 2.656 εργαζόμενων της ΕΡΤ, τις καταστροφικές «επενδύσεις» για το περιβάλλον και τη ζωή των κατοίκων στη Χαλκιδική, έως την απαγόρευση των διαδηλώσεων και των συναθροίσεων σε δημόσιους χώρους και πλατείες, μέχρι την εξωφρενική –ακόμη και για το αστικό δικαιϊκό σύστημα– παράταση της χωρίς δίκη προφυλάκισης του απεργού πείνας Κώστα Σακκά στα τρία χρόνια.
Η από κοινού οργάνωση των αγωνιζόμενων, ντόπιων και μεταναστών, στη βάση της κοινωνίας και η αλληλεγγύη μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων ομάδων και τάξεων, είναι ο μόνος δρόμος αντίστασης. Με τις αρχές αυτές ως πυξίδα, καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, έξω από τη Γενική Γραμματεία Μέσων Ενημέρωσης, (Φραγκούδη 11 & Αλεξάνδρου Πάντου, Καλλιθέα, πλησίον Παντείου Πανεπιστημίου), απαιτώντας:
Στο πλαίσιο αυτό εξακολουθούν να διαχειρίζονται μόνοι τους το πρόγραμμα σε τηλεόραση, ραδιόφωνο και ίντερνετ, στέλνοντας το μήνυμα της αποφασιστικότητάς τους, ακόμη και μπροστά στο ενδεχόμενο της αστυνομικής εκκένωσης. Ήδη, εξάλλου, το κράτος, μέσω του προσωρινού εκκαθαριστή, υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα, έχει απειλήσει ευθέως με εκκένωση προκειμένου να γίνουν οι απαιτούμενες ενέργειες για το οριστικό νομικό κλείσιμο και τη μετάβαση στον νέο φορέα, σύμφωνα με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Την ίδια στιγμή, μετά και το συκοφαντικό σάλπισμα του κυβερνητικού εκπροσώπου Σ. Κεδίκογλου, εκτοξεύονται τόνοι λάσπης συλλήβδην κατά των εργαζομένων της ΕΡΤ από τα ιδιωτικά ΜΜΕ, τα οποία επιχειρούν να διαμορφώσουν το έδαφος για τη θετική κοινωνικά υποδοχή του κλεισίματος.
Δεν είναι τυχαίο, επιπλέον, ότι ρόλο διαπραγματευτή προκειμένου να «ξεκουμπιστούν» οι εργαζόμενοι από το ραδιομέγαρο έχει αναλάβει ο γνωστός και μη εξαιρετέος «συνάδελφος» των αφεντικών των ΜΜΕ (και δη των πασοκικών) και των πολιτικών διαχειριστών του συστήματος, Παντελής Καψής. Ήδη, μάλιστα, ως νέος υφυπουργούς δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, έχει δείξει τα διαπιστευτήρια του σε δύο διαδοχικές συναντήσεις με τους εργαζόμενους, καθιστώντας σαφές ότι «οι απολύσεις δεν ανακαλούνται». Ταυτόχρονα, ως άξιος διαμεσολαβητής, πετάει με μαεστρία το τυράκι του Σαμαρά για δίμηνες ή τρίμηνες συμβάσεις για 2.000 εργαζόμενους στον μεταβατικό φορέα μέχρι τη δημιουργία του νέου ο οποίος, όπως ρητώς επεσήμανε στους εκπροσώπους εργαζομένων, θα λειτουργήσει με το μισό κόστος της ΕΡΤ και φυσικά τους μισούς, και αν, εργαζόμενους. Στον ίδιο σχεδιασμό εντάσσεται και η υπαγωγή του νέου φορέα στη Γενική Γραμματεία Μέσων Ένημέρωσης, την κρατική δηλαδή υπηρεσία για τη δημόσια ενημέρωση. Επικεφαλής της Γραμματείας δεν είναι άλλος από τον «ντούτσε» Σ. Κεδίκογλου, που έβγαλε το διάγγελμα-οχετό κατά των εργαζόμενων της ΕΡΤ στις 11 Ιουνίου…
Ο αγώνας των εργαζομένων στην ΕΡΤ βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, όχι λόγω της αναπόφευκτης εξάντλησης μετά από 23 μέρες κατειλημμένης και αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ, αλλά κυρίως εξαιτίας της κυβερνητικής αδιαλλαξίας και της δεδομένης αύξησης της πίεσης προς τους εργαζόμενους, ακόμη και με μεθοδεύσεις σαν το κόψιμο των τηλεφωνικών γραμμών από τις εταιρείες Forthnet και (όπως αναμένεται εντός των ημερών) Cosmote. Δεν είναι μόνο η εικόνα της σαμαρικής «σιδηράς πυγμής» που θα πληγεί σε ενδεχόμενη κυβερνητική υποχώρηση, αλλά κυρίως τι θα σηματοδοτήσει για την εργατική τάξη και την κοινωνία μια μικρή νίκη του αναχώματος στην Αγ. Παρασκευή, τη στιγμή, μάλιστα, που η επίθεση θα συνεχιστεί με νέα μέτρα και μνημόνια, τα οποία ήδη προετοιμάζονται επικοινωνιακά, καθώς και μέσω της συμφωνημένης διάλυσης του μισού τουλάχιστον δημόσιου τομέα. Δρομολογημένος, άλλωστε, είναι ο οδοστρωτήρας των απευθείας απολύσεων και της διαθεσιμότητας, ο οποίος θα περάσει συντόμως και σε μαζική κλίμακα πάνω (και) από τα κορμιά των εκπαιδευτικών και των υπαλλήλων στους δήμους, όπως και των εργαζόμενων στους επόμενους οργανισμούς ή ΔΕΚΟ που θα εκτελεστούν στο μνημονιακό απόσπασμα.
Περισσότερο από κάθε στιγμή, η αλληλεγγύη που εκφράστηκε από το πρώτο λεπτό στον αγώνα των εργαζόμενων της ΕΡΤ πρέπει να ενισχυθεί και να διαχυθεί σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα τμήματα στη βάση της κοινωνίας. Η θατσερική πυγμή, η αδυσώπητη καταστολή ενάντια σε όποιον αντιστέκεται, είναι ό,τι έχει απομείνει ως εργαλείο επιβολής ενός κράτους έκτακτης ανάγκης που αποφασίζει και διατάζει: από τη μαζική απόλυση 2.656 εργαζόμενων της ΕΡΤ, τις καταστροφικές «επενδύσεις» για το περιβάλλον και τη ζωή των κατοίκων στη Χαλκιδική, έως την απαγόρευση των διαδηλώσεων και των συναθροίσεων σε δημόσιους χώρους και πλατείες, μέχρι την εξωφρενική –ακόμη και για το αστικό δικαιϊκό σύστημα– παράταση της χωρίς δίκη προφυλάκισης του απεργού πείνας Κώστα Σακκά στα τρία χρόνια.
Η από κοινού οργάνωση των αγωνιζόμενων, ντόπιων και μεταναστών, στη βάση της κοινωνίας και η αλληλεγγύη μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων ομάδων και τάξεων, είναι ο μόνος δρόμος αντίστασης. Με τις αρχές αυτές ως πυξίδα, καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, έξω από τη Γενική Γραμματεία Μέσων Ενημέρωσης, (Φραγκούδη 11 & Αλεξάνδρου Πάντου, Καλλιθέα, πλησίον Παντείου Πανεπιστημίου), απαιτώντας: