Categories
Δράσεις ΕΣΗΕΑ Παρεμβάσεις

“Επισφάλεια παντού, σωματεία πουθενά” – Παρέμβαση στη ΓΣ της ΕΣΗΕΑ

Παρέμβαση στη Γενική Συνέλευση της ΕΣΗΕΑ, στο ξενοδοχείο Τιτάνια στο κέντρο της Αθήνας, πραγματοποιήσαμε το πρωί της Τετάρτης (28 Μαΐου), μέλη της Συνέλευσης έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ.

Στο χώρο αναρτήθηκε πανό με τη φράση «Επισφάλεια παντού – Σωματεία πουθενά», ενώ μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα σε παρευρισκόμενους – μέλη της Ένωσης, όπως και, αργότερα, στο κτήριο της ΕΣΗΕΑ επί της Ακαδημίας.
 


 
Η παρουσία μας στο χώρο δεν πρόδιδε καμία ψευδαίσθηση για το τί θα βρούμε απέναντί μας: Επαγγελματίες «συνδικαλιστές», πλείστα γηραιά μέλη, καθεστωτικές αντιλήψεις, με ένα περιτύλιγμα δήθεν ελπίδας για τις μεγάλες «αλλαγές» που θα φέρει η «φωτεινή» ηγεσία. Είναι η ίδια ελπίδα για αλλαγές και διεκδικήσεις που εκφράζουν, οι ίδιοι άνθρωποι με άλλες συνθέσεις, τα τελευταία δέκα χρόνια σε ΓΣ στα «Κάραβελ» και στο Σπόρτινγκ: Ένταξη των εργαζομένων στο διαδίκτυο στο Σωματείο, προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων και – εσχάτως – «αγώνας» για υπογραφή νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Τα ίδια δηλαδή θέματα που θα συζητιούνται και τα επόμενα χρόνια αν εμείς οι εργαζόμενοι/άνεργοι στο χώρο των ΜΜΕ δεν αποφασίσουμε να πάρουμε στα χέρια μας τις ζωές μας.

Αναλυτικότερα,για περισσότερες από τρεις ώρες, σχεδόν το μοναδικό θέμα συζήτησης και αντιπαράθεσης ήταν οι εργαζόμενοι στα sites, η ένταξή τους στο Σωματείο και η γνωστή πλέον αυτοκαταγραφή τους. Ακούστηκαν διάφορες απόψεις (από φοβικές ως προς την ένταξη μέχρι και θετικές επι της αρχής) και τελικά το θέμα τέθηκε σε ψηφοφορία όπου με μόλις τρία “όχι” η Γενική Συνέλευση αποφάσισε να προχωρήσει στη καταγραφή των μη μελών αν και η… περιρρέουσα ατμόσφαιρα κινούνταν στο επίπεδο του “ξέρουμε ότι είναι ένα αδειανό πουκάμισο η ιστορία αλλά ας ξεκινήσει κάτι”!

Ένα ηχητικό ντοκουμέντο με το σοβαρότερο ερώτημα που τέθηκε προς το προεδρείο.

Tο κείμενο που μοιράστηκε κατά την παρέμβαση:

ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ ΠΑΝΤΟΥ – ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ

Τι περιμένεις, άραγε, από τους αιρετούς της ΕΣΗΕΑ που πρώτα πραγματοποιούν συναντήσεις με τα αφεντικά σου και μετά σε καλούν σε συνέλευση;

Τι περιμένεις από αυτούς που προκλητικά επικαλούνται “ληγμένες” Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας για την υπογραφή των οποίων “αγωνίζονται” με εθιμικές ανακοινώσεις;

Τι άλλο περιμένεις από ένα “γερασμένο”, παλαιοκομματικό σωματείο που σε δέχεται στις τάξεις του υπό όρους (χρονικές και μισθολογικές προϋποθέσεις απασχόλησης, εξετάσεις, ποινικό μητρώο κ.λπ); Που κλείνει την «πόρτα» σε χιλιάδες εργαζόμενους, και δη εκείνους που δουλεύουν σε συνθήκες εξαιρετικά μεγάλης επισφάλειας, και την ίδια στιγμή διατηρεί ως μέλη εκδότες, διευθυντές, επαγγελματίες λασπολόγους, καρεκλοκένταυρους τσανακογλείφτες, υμνητές της εξαθλίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων;

Τι περιμένεις από αυτούς που σε αντιμετωπίζουν ως “εισφορά”, για ένα ταμείο (ΕΤΑΠ-ΜΜΕ/ΕΔΟΕΑΠ) που οι ίδιοι επέτρεψαν να “γδύσουν” ληστρικά οι της Τρόικας σε αγαστή συνεργασία με το εγχώριο κεφάλαιο;

Τι άλλο περιμένεις για να τους γυρίσεις την πλάτη και να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου;

Στα σύγχρονα κάτεργα των ΜΜΕ οι μισθωτοί σκλάβοι βιώνουν την επισφάλεια που κυριαρχεί και ταυτόχρονα βλέπουν τα σωματεία τους να σφυρίζουν συνωμοτικά κι αδιάφορα μπροστά στον ολοκληρωτικό πόλεμο που έχουν κηρύξει τα αφεντικά. Απολύσεις, εργοδοτικοί εκβιασμοί και απειλές, μειώσεις μισθών, καταστρατήγηση ωραρίων, πολύμηνες καθυστερήσεις στις καταβολές των δεδουλευμένων, ανασφάλιστη εργασία. Κι όμως, ακόμα και τώρα, το μότο – “καραμέλα” των εργοδοτικών που εσχάτως υιοθετεί ακόμη και η ΕΣΗΕΑ παραμένει το: “Με τις κινητοποιήσεις και τις απεργίες θα κλείσουμε το μαγαζί”.

Αν παλαιότερα λέγαμε πως η ΕΣΗΕΑ είχε εγκαταλείψει τους εργαζόμενους των ΜΜΕ, έρμαια στα νύχια των αφεντικών, έφτασε η εποχή που πλέον ακόμα και αυτό θεωρείται ξεπερασμένο. Σήμερα, δεν είναι λίγες οι φορές που είτε συγκεκαλυμμένα είτε απροκάλυπτα παίρνει θέση ξεκάθαρα υπέρ της εργοδοσίας συμμετέχοντας στην εκστρατεία εκφοβισμού των εργαζόμενων. Πρόσφατα ήταν το μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ Αγγελική Γυπάκη που σε συνέλευση στον Ελεύθερο Τύπο υποστήριξε ότι “με τις απεργίες έκλεισαν και την ”Απογευματινή”. Αύριο τις ίδιες αθλιότητες θα εκστομίσουν άλλοι, θεσμικοί εκ δεξιών και εξ αριστερών, ανάλογα με το μαγαζί που “κινδυνεύει” και το αφεντικό που κρύβεται από πίσω.

Ποιος, άλλωστε, μπορεί να ξεχάσει την επι διετία στάση της αριστερής ηγεσίας που δε μπόρεσε να υποστηρίξει τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων στα μεγάλα μαγαζιά του κλάδου, ούτε βέβαια να υπερασπιστεί τις Σ.Σ.Ε., φτάνοντας στο σημείο να παροτρύνει εργαζόμενους με ανυποχώρητη αγωνιστική δράση να υπογράψουν τις ατομικές συμβάσεις (βλ ΣΚΑΙ). Και φυσικά δε μπορούμε να λησμονήσουμε την κήρυξη απεργιών μια ημέρα πριν τις Γενικές Απεργίες, διαφοροποιώντας τον κλάδο των Μ.Μ.Ε. από την υπόλοιπη εργατική τάξη. Πάντα χίλιες προφάσεις, χίλιες ντρίπλες και άλλα τόσα εμπόδια και υπόγειες συνεννοήσεις απο ένα σωματείο που θυμίζει νεκρή φύση είτε φοράει μπλέ και πράσινα, είτε ροζ “κοστούμια”!

Με την ανοχή της ΕΣΗΕΑ τα ΜΜΕ, είτε μιλάμε για τα παραδοσιακά είτε για τα sites, έχουν μετατραπεί σε μία γαλέρα όπου άνθρωποι αλυσοδεμένοι και τρομοκρατημένοι από απειλές και εκβιασμούς εργάζονται κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί που και αυτό ακόμα το λαμβάνουν εάν και εφόσον ευαρεστηθεί ο εργοδότης. Οι όποιες σπασμωδικές κινήσεις γίνονται κατά καιρούς δεν είναι τίποτα περισσότερο από απεγνωσμένες προσπάθειες διατήρησης των κεκτημένων. Και όχι βέβαια των εργατικών κεκτημένων αλλά των δικών τους προκειμένου να συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά από μερικούς μήνες.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως ένα από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης της ΓΣ είναι και η… εν ευθέτω χρόνω “αποκατάσταση” των συναδέλφων που εργάζονται στα sites με αυτή την περίφημη πλέον αυτοκαταγραφή. Κίνηση η οποία – αν δεν μιλούσαμε για μία τόσο σοβαρή υπόθεση – θα προκαλούσε άφθονο γέλιο γιατί είναι δεδομένο πως για τους αρτηριοσκληρωτικούς της ΕΣΗΕΑ λέξεις και έννοιες όπως συντάκτης ροής, social media manager, content editor, καταχωρητής, εξωτερικός συνεργάτης με το κομμάτι κλπ, είναι εντελώς άγνωστες και το όψιμο ενδιαφέρον τους δεν πείθει κανέναν. Χαρακτηριστική είναι η φράση του πρώην προέδρου Σόμπολου για “κοπτοραπτούδες” που δεν έχουν θέση στο σωματείο.

Είναι ξεκάθαρο πως δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από ένα τέτοιο σωματείο. Από ένα σωματείο που λειτουργεί και αποφασίζει σε ολιγομελείς συνεδριάσεις, πίσω από πόρτες κλειστές. Όσο αφήνουμε τον καιρό να περνάει χωρίς ουσιαστική αντίδραση είναι δεδομένο πως η επίθεση των αφεντικών θα γίνεται ολοένα και πιο σκληρή. Οι εργαζόμενοι/άνεργοι στα ΜΜΕ έχουμε μια και μόνο επιλογή:  Να γυρίσουμε την πλάτη μας στoν καθεστωτικό συνδικαλισμό και να οργανώσουμε στη βάση του κλάδου την αντεπίθεσή μας. Με πυξίδα την αυτοοργάνωση, την αντιιεραρχία και τις οριζόντιες διαδικάσιες να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας μέσα σε όλους τους χώρους δουλειάς, με ενεργή συμμετοχή και λόγο, με την αλληλεγγύη και τη συλλογική δράση ως ασπίδα απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Να στιγματίσουμε τους “συναδέλφους”, που τάσσονται στο πλευρό των αφεντικών, την ίδια στιγμή, που θα αναπτύσσουμε αντιστάσεις στο προϊόν της εργασίας μας, υπερασπιζόμενοι τη στοιχειώδη δεοντολογία και επαγγελματική αξιοπρέπεια.

Το δικό μας πρόταγμα είναι ο μαχητικός συνδικαλισμός από τα κάτω, ένα πραγματικό σωματείο, χωρίς αποκλεισμούς και συντεχνιακές λογικές, που θα τείνει το χέρι του και στην υπόλοιπη εργατική τάξη, που θα απαντήσει στην επίθεση των αφεντικών με βάση το κοινό ταξικό συμφέρον και όχι το συμφέρον των ιδιοκτητών και της δημοσιογραφικής κουστωδίας τους.

Απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τον καθεστωτικό συνδικαλισμό απαντάμε με
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Categories
ΕΣΗΕΑ Νέα από τα μαγαζιά

Αναγνώριση της ΔΤ μέσω κήρυξης απεργίας επεξεργάζονται στην ΕΣΗΕΑ

Μετά το χαστούκι που έφαγαν οι “συνάδελφοι” που έτρεξαν να στελεχώσουν το μόρφωμα της Δημόσιας Τηλεόρασης, βλέποντας να τους πετάνε τώρα εκτός ΝΕΡΙΤ, ζητάνε από την ΕΣΗΕΑ να προκηρύξει απεργία για πάρτη τους.

Μέχρι στιγμής η ΕΣΗΕΑ, αλλά και η Ομοσπονδία (ΠΟΕΣΥ), δεν έχουν αναγνωρίσει τη ΔΤ, αλλά οι πιέσεις που ασκούνται για έμμεση αναγνώριση του μορφώματος είναι πολλές και τα ευήκοα ώτα ακόμα περισσότερα.
Δεν είναι μόνο τα μέλη της μνημονιακής “πλειοψηφίας” της ΕΣΗΕΑ που καλοβλέπουν την προοπτική της έμμεσης αναγνώρισης μέσω της απεργίας, αλλά και οι αριστεροί της “Συσπείρωσης Δημοσιογράφων -Δούρειος Τύπος”. Υποστηρίζουν μάλιστα πως “δεν μπορεί να στερηθεί ο εργαζόμενος το δικαίωμα στην απεργία”.
Πρώτη φορά ακούμε σωματείο να σκέφτεται να καλέσει απεργία για να υπερασπιστεί απεργοσπάστες διαρκείας. Γιατί το ανάλογο του εργαζόμενου στη ΔΤ είναι αυτό του απεργοσπάστη. Εκείνου δηλαδή που έκανε τα πάντα για να διαλυθεί ένας αγώνας, με την αγαστή υποστήριξη και συνεργασία των αφεντικών (στην προκειμένη περίπτωση την κυβέρνηση) και τώρα ζητά τις πλάτες του σωματείου για να περισώσει τη θεσούλα του.
Είναι σαφές πώς αυτή η απεργία δεν θα γίνει ούτε κόντρα στο «μαύρο», ούτε για να ξανανοίξει η ΕΡΤ, ούτε ως διαμαρτυρία για το ότι συντάσσονται, παράγονται και μεταδίδονται ειδήσεις υπό αστυνομικό κλοιό. Θα γίνει για να έχουν οι «πρόθυμοι» αντίβαρο στο παζάρι που γίνεται για τις θεσούλες στη ΝΕΡΙΤ.
Θα είναι τεράστιες οι ευθύνες στο σωματείο αν δώσει μέσω μάλιστα απεργίας νομιμοποίηση και αναγνώριση σε ένα έκτρωμα όπως η ΔΤ. Θα πρόκειται για μια ξεκάθαρη και κατάπτυστη προδοσία ενός κορυφαίου εργατικού αγώνα του κλάδου και όχι μόνο. Θα είναι και ο απόλυτος ευτελισμός της έννοιας απεργίας. Θα είναι και η μεγαλύτερη ξεφτίλα ενός σωματείου που θα έχει αποδείξει με τον πλέον περίτρανο τρόπο ότι δεν μπορεί να υπερασπιστεί ούτε τα πλέον αυτονόητα.
Κάνουμε ξεκάθαρο πως στο ενδεχόμενο μιας τέτοιας εξέλιξης είμαστε κάθετα αντίθετοι.
Categories
ΕΣΗΕΑ Νέα από τα μαγαζιά

Αναγνώριση της ΔΤ μέσω κήρυξης απεργίας επεξεργάζονται στην ΕΣΗΕΑ

Μετά το χαστούκι που έφαγαν οι “συνάδελφοι” που έτρεξαν να στελεχώσουν το μόρφωμα της Δημόσιας Τηλεόρασης, βλέποντας να τους πετάνε τώρα εκτός ΝΕΡΙΤ, ζητάνε από την ΕΣΗΕΑ να προκηρύξει απεργία για πάρτη τους.

Μέχρι στιγμής η ΕΣΗΕΑ, αλλά και η Ομοσπονδία (ΠΟΕΣΥ), δεν έχουν αναγνωρίσει τη ΔΤ, αλλά οι πιέσεις που ασκούνται για έμμεση αναγνώριση του μορφώματος είναι πολλές και τα ευήκοα ώτα ακόμα περισσότερα.
Δεν είναι μόνο τα μέλη της μνημονιακής “πλειοψηφίας” της ΕΣΗΕΑ που καλοβλέπουν την προοπτική της έμμεσης αναγνώρισης μέσω της απεργίας, αλλά και οι αριστεροί της “Συσπείρωσης Δημοσιογράφων -Δούρειος Τύπος”. Υποστηρίζουν μάλιστα πως “δεν μπορεί να στερηθεί ο εργαζόμενος το δικαίωμα στην απεργία”.
Πρώτη φορά ακούμε σωματείο να σκέφτεται να καλέσει απεργία για να υπερασπιστεί απεργοσπάστες διαρκείας. Γιατί το ανάλογο του εργαζόμενου στη ΔΤ είναι αυτό του απεργοσπάστη. Εκείνου δηλαδή που έκανε τα πάντα για να διαλυθεί ένας αγώνας, με την αγαστή υποστήριξη και συνεργασία των αφεντικών (στην προκειμένη περίπτωση την κυβέρνηση) και τώρα ζητά τις πλάτες του σωματείου για να περισώσει τη θεσούλα του.
Είναι σαφές πώς αυτή η απεργία δεν θα γίνει ούτε κόντρα στο «μαύρο», ούτε για να ξανανοίξει η ΕΡΤ, ούτε ως διαμαρτυρία για το ότι συντάσσονται, παράγονται και μεταδίδονται ειδήσεις υπό αστυνομικό κλοιό. Θα γίνει για να έχουν οι «πρόθυμοι» αντίβαρο στο παζάρι που γίνεται για τις θεσούλες στη ΝΕΡΙΤ.
Θα είναι τεράστιες οι ευθύνες στο σωματείο αν δώσει μέσω μάλιστα απεργίας νομιμοποίηση και αναγνώριση σε ένα έκτρωμα όπως η ΔΤ. Θα πρόκειται για μια ξεκάθαρη και κατάπτυστη προδοσία ενός κορυφαίου εργατικού αγώνα του κλάδου και όχι μόνο. Θα είναι και ο απόλυτος ευτελισμός της έννοιας απεργίας. Θα είναι και η μεγαλύτερη ξεφτίλα ενός σωματείου που θα έχει αποδείξει με τον πλέον περίτρανο τρόπο ότι δεν μπορεί να υπερασπιστεί ούτε τα πλέον αυτονόητα.
Κάνουμε ξεκάθαρο πως στο ενδεχόμενο μιας τέτοιας εξέλιξης είμαστε κάθετα αντίθετοι.
Categories
Αναδημοσιεύσεις Εργατικά ΕΣΗΕΑ ΕΣΠΗΤ Νέα από τα μαγαζιά

3ωρη στάση εργασίας στη ΓΓΕ-ΓΓΜΕ

Τρίωρη στάση εργασίας προκηρύχτηκε για σήμερα το μεσημέρι για τους δημοσιογράφους που εργάζονται στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας και τη Γενική Γραμματεία Μέσων Ενημέρωσης.



Ακολουθεί η ανακοίνωση των ενώσεων:
11 Φεβρουαρίου 2014

ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

3ΩΡΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΓΓΕ-ΓΓΜΕ

Τα Διοικητικά Συμβούλια της ΕΣΗΕΑ και της ΕΣΠΗΤ αποφάσισαν την κήρυξη 3ωρης στάσης εργασίας από τις 11.30 π. μ. έως τις 2.30 μ .μ. την Τετάρτη, 12 Φεβρουαρίου 2014, για τους δημοσιογράφους που εργάζονται στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και τη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας.
Η στάση εργασίας αποφασίστηκε προκειμένου να πραγματοποιηθεί συνέλευση των δημοσιογράφων στο κτήριο της ΓΓΕ-ΓΓΕ (αίθουσα εκδηλώσεων, ισόγειο), στην οποία θα συζητηθούν τα κρίσιμα εργασιακά ζητήματα των συναδέλφων.

  

ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ
Categories
Αναδημοσιεύσεις Εργατικά ΕΣΗΕΑ ΕΣΠΗΤ Νέα από τα μαγαζιά

3ωρη στάση εργασίας στη ΓΓΕ-ΓΓΜΕ

Τρίωρη στάση εργασίας προκηρύχτηκε για σήμερα το μεσημέρι για τους δημοσιογράφους που εργάζονται στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας και τη Γενική Γραμματεία Μέσων Ενημέρωσης.



Ακολουθεί η ανακοίνωση των ενώσεων:
11 Φεβρουαρίου 2014

ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

3ΩΡΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΓΓΕ-ΓΓΜΕ

Τα Διοικητικά Συμβούλια της ΕΣΗΕΑ και της ΕΣΠΗΤ αποφάσισαν την κήρυξη 3ωρης στάσης εργασίας από τις 11.30 π. μ. έως τις 2.30 μ .μ. την Τετάρτη, 12 Φεβρουαρίου 2014, για τους δημοσιογράφους που εργάζονται στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και τη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας.
Η στάση εργασίας αποφασίστηκε προκειμένου να πραγματοποιηθεί συνέλευση των δημοσιογράφων στο κτήριο της ΓΓΕ-ΓΓΕ (αίθουσα εκδηλώσεων, ισόγειο), στην οποία θα συζητηθούν τα κρίσιμα εργασιακά ζητήματα των συναδέλφων.

  

ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ
Categories
Αναδημοσιεύσεις ΔΟΛ Εργατικά ΕΣΗΕΑ Νέα από τα μαγαζιά

Ανακοίνωση Εργασιακής Επιτροπής ΔΟΛ για τις νέες ατομικές συμβάσεις

Αναδημοσιεύουμε από τον Σχολιαστή της ΕΠΗΕΑ την ανακοίνωση-καταγγελία της Εργασιακής Επιτροπής του ΔΟΛ για την υπογραφή των νέων ατομικών συμβάσεων που συναποφάσισαν οι εκπρόσωποι συντακτών με το αφεντικό Ψυχάρη. Με λίγα λόγια δηλαδή, οι εκπρόσωποι των συντακτών αποφάσισαν για την τύχη των εργαζομένων κάθε ειδικότητας στο ΔΟΛ. 
Έτσι, οι δεκάδες απολύσεις των τελευταίων χρόνων στο ΔΟΛ βρίσκουν, επιτέλους, τη δικαίωσή τους. Αφού ο Ψυχάρης ξεφορτώθηκε την πλειονότητα των αγωνιζόμενων εργαζόμενων από διάφορους κλάδους, δεν χρειάζεται να κρατά καν τα προσχήματα. Επίσης, οι συντάκτες, ή για να είμαστε δίκαιοι κάποιοι από αυτούς, δεν είναι πια υποχρεωμένοι να συνωστίζονται με την… πλέμπα των διοικητικών, των τεχνικών, των καθαριστριών και πάει λέγοντας. Αυτή η απροκάλυπτη κολεγιά κάποιων εργαζομένων και του εργοδότη έρχεται να δικαιώσει τα όνειρα κάθε νεοφιλελεύθερου τσανακογλείφτη που περιμένει πως και πως το… τέλος της Ιστορίας. Και φυσικά, επειδή τα αφεντικά πριν απολύσουν…  αξιολογούν, οι συνάδελφοι που, από σήμερα το πρωί, περνούν από το λογιστήριο για να υπογράψουν τις νέες τους συμβάσεις καλούνται ταυτόχρονα να αξιολογήσουν τους άλλους συναδέλφους τους! Καλείσαι, λοιπόν, και το κεφάλι να σκύψεις και τον συνάδελφο να ρουφιανέψεις. Ο φιλοτομαρισμός σε όλο του το μεγαλείο!
Τα σωματεία και οι ενώσεις του κλάδου ακόμα δεν έχουν τοποθετηθεί, αλλά κάτι μας λέει ότι πλέον ακόμα και οι 24ωρες απεργίες-πυροτεχνήματα έχουν εγκαταλειφθεί οριστικά. Αλλά γιατί, άραγε, συζητάμε τώρα, όταν η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Μαρία Αντωνιάδου και η αριστερή γενική γραμματέας Μαριλένα Κατσίμη, αλλά και ο πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ Μάρκος Γκανάς λειτουργούν ως εργοδότες πιέζοντας τους εργαζόμενους στα δυο σωματεία να συναινέσουν στην υπογραφή ατομικών συμβάσεων;
Ωστόσο, οι εργαζόμενοι του ΔΟΛ, που θα επιλέξουν να μη σκύψουν το κεφάλι, να ξέρουν ότι δεν θα είναι μόνοι…
Ακολουθεί η ανακοίνωση-καταγγελία της Εργασιακής Επιτροπής του ΔΟΛ:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Εργασιακής Επιτροπής ΔΟΛ
Σαράντα νοματαίοι αποφάσισαν για τις ζωές 550 συναδέλφων για τουλάχιστον 5 χρόνια!!!
Ο νέος εργασιακός μεσαίωνας που επιβάλλει ο Ψυχάρης είναι ήδη πραγματικότητα στο πρωτοποριακό του μαγαζί:
·         H ταφόπλακα μπήκε και το μελάνι της σφραγίδας των σωματείων μας ξεθώριασε.
·         Δεν χρειάζεται πλέον τα σωματεία να διαπραγματευτούν τίποτα: αρκεί ο συσχετισμός στο εσωτερικό του κάθε κάτεργου, για να επιβάλλονται οι όροι που θέλει ο κάθε εργοδότης. Σαράντα νοματαίοι αποφάσισαν για τις ζωές 550 συναδέλφων για τουλάχιστον 5 χρόνια!!!
·        Έτσι, η “διαπραγμάτευση” θα γίνεται άμεσα ανάμεσα στον εργοδότη και τον υπάλληλό του, που “ελεύθερα” θα “συμφωνεί” με τις ορέξεις του (για να μην απολυθεί). Και κατόπιν θα βγάζει και “ανακοίνωση” με την υπογραφή “εκπρόσωποι των εργαζομένων”.

·         Δεν χρειάζεται ούτε όλοι οι εργαζόμενοι της κάθε επιχείρησης να έχουν -ακόμα και τυπικά- λόγο για την εκπροσώπησή τους: αρκεί να υπάρχει ένα στρώμα περιούσιων υπαλλήλων που να μιλάει εξονόματός τους (το μοντέλο είχε ευδοκιμήσει πολύ ωραία κατά τη μεσοπολεμική περίοδο στη Γερμανία -μετά το ’33 και πριν αυτή καταρρεύσει στρατιωτικά). Οι “συντάκτες” φαίνεται να ταιριάζουν απολύτως στις νέες αυτές προδιαγραφές -ιδιαίτερα αν έχουν φάει στη μάπα 4 χρόνια διεκπεραίωσης της μνημονιακής προπαγάνδας.

·         Ακόμα και αυτοί, άλλωστε, δε χρειάζεται να έχουν και ιδιαίτερο “λόγο”. Αρκεί να καλούνται για να “ενημερωθούν” -και πολύ τους πάει!- όπως εξηγούν και τα σχετικά emails [“κρίνουμε αναγκαίο να σας ενημερώσουμε, για” το “προϊόν συμφωνίας, μεταξύ των εκπροσώπων και της διοίκησης” …]. Το οποίο θα μπορούσε στην επόμενη φάση να καταστεί και περιττό -όπως είναι ήδη για τους περισσότερους άλλους (τεχνικούς, διοικητικούς, κλπ.). Οι ίδιοι άλλωστε οι δημοσιογράφοι το επικύρωσαν δια της μαζικής απουσίας τους από μια προαποφασισμένη δήθεν “συνέλευση”…
·         Ακόμα, μπορεί πλέον να εφαρμόζεται ακατάσχετα η ορουελική νεογλωσσία κατά το μνημονιακό και τροϊκανό πρότυπο: έτσι, μπορεί χωρίς ντροπή να βαφτίζεται “ικανοποίηση του αιτήματός μας” η παραβίασή του -όπως τα 2 χρόνια να γίνονται 5 και να σερβίρεται ως “ικανοποίηση”. Ένα πενταετές συμβόλαιο ικανοποίησης το οποίο ο εργοδότης μπορεί να προσβάλει ανά πάσα στιγμή και να το αντικαταστήσει με νέο ιδιωτικό συμφωνητικό, το οποίο οι όροι του θα είναι πιο άθλιοι από το προηγούμενο.  Επίσης , και η εξαφάνιση του αιτήματος για “μη απολύσεις” βαφτίζεται πάλι “ικανοποίηση” .Άλλη μία ικανοποίηση του εργοδότη είναι και αυτή της αποδοχής μίας αποζημίωσης απόλυσης που έχει παγώσει μνημονιακά από το Νοέμβριο του 2012 παύοντας κάθε ωρίμανση της αποζημίωσης. Οι ορουελικές αυτές ασκήσεις ταιριάζουν άλλωστε πλήρως και στρουκτουραλιστικά με τη δημοσιογραφική αναπαραγωγή της κυβερνητικής και μνημονιακής προπαγάνδας -που εξασφαλίζει και την τραπεζική χρηματοδότηση του μαγαζιού.

·         Τέλος, ατομικά θα “κληθεί” ο καθείς να συνυπογράψει τη “συμφωνία” της εργοδοσίας και των εκπροσώπων της, για να αναλάβει επίσης “ελεύθερα” και “ατομικά” την ευθύνη της σκλαβιάς του.

Όμως δεν πρέπει να μείνουμε σε αυτή τη μασκαράτα “διαπραγματεύσεων”, “γενικών συνελεύσεων”, “εκπροσώπων”, “συμφωνιών”, κ.ο.κ., με την οποία ασφαλώς ο Ψυχάρης κάνει τη δουλειά του και δίνει και γραμμή και στους υπόλοιπους μιντιάδες και βάλε. Γιατί δεν είναι μόνο θέατρο, είναι και δηλητήριο σε όλη τη γραμμή: εξαφανίζει τη δυνατότητα της εργασίας να ανακτήσει την αξιοπρέπεια και την ευθύνη της συλλογικά. Πώς μπορεί “εκπρόσωποι” εργαζομένων να “διαπραγματεύονται” και μάλιστα να φτάνουν και σε “συμφωνίες” με τους εργοδότες τους και να εξακολουθούν να είναι μέλη σωματείων που το απαγορεύουν αυτό και που επιβάλλουν σεβασμό συλλογικών διαπραγματεύσεων (από το σωματείο); Εκτός και αν τα ίδια αυτά σωματεία έχουν τα ίδια εργοδοτική γραμμή, ίσως και στο εσωτερικό τους (γιατί, αν μαθαίνουμε καλά, την ίδια ώρα που ο Ψυχάρης καλεί τους εργαζομένους του να υπογράψουν νέες ατομικές συμβάσεις, το ίδιο ακριβώς φαίνεται να κάνουν και τα δύο  μεγάλα σωματεία του τύπου-  συντακτών και ,διοικητικών με τους δικούς του υπαλλήλους)!
Η Εργασιακή Επιτροπή του ΔΟΛ, μαζί με το σύνολο των εργαζομένων του (συντακτών, διοικητικών, τεχνικών, κλητήρων, κλπ.) θα συνεχίσει να αγωνίζεται για τα δικαιώματα , των εργαζομένων και της κοινωνίας γενικά . Για να ξαναοικοδομήσουμε το συσχετισμό που μας πρέπει. Για να οικοδομήσουμε την ενότητα του κλάδου μας και των σωματείων μας. Για να απαντήσουμε σε όλες τις επιθέσεις των εργοδοτών και των εθνικών και πολυεθνικών τους υπαλλήλων.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Η Εργασιακή Επιτροπή του ΔΟΛ   24/1/201
Categories
Αναδημοσιεύσεις ΔΟΛ Εργατικά ΕΣΗΕΑ Νέα από τα μαγαζιά

Ανακοίνωση Εργασιακής Επιτροπής ΔΟΛ για τις νέες ατομικές συμβάσεις

Αναδημοσιεύουμε από τον Σχολιαστή της ΕΠΗΕΑ την ανακοίνωση-καταγγελία της Εργασιακής Επιτροπής του ΔΟΛ για την υπογραφή των νέων ατομικών συμβάσεων που συναποφάσισαν οι εκπρόσωποι συντακτών με το αφεντικό Ψυχάρη. Με λίγα λόγια δηλαδή, οι εκπρόσωποι των συντακτών αποφάσισαν για την τύχη των εργαζομένων κάθε ειδικότητας στο ΔΟΛ. 
Έτσι, οι δεκάδες απολύσεις των τελευταίων χρόνων στο ΔΟΛ βρίσκουν, επιτέλους, τη δικαίωσή τους. Αφού ο Ψυχάρης ξεφορτώθηκε την πλειονότητα των αγωνιζόμενων εργαζόμενων από διάφορους κλάδους, δεν χρειάζεται να κρατά καν τα προσχήματα. Επίσης, οι συντάκτες, ή για να είμαστε δίκαιοι κάποιοι από αυτούς, δεν είναι πια υποχρεωμένοι να συνωστίζονται με την… πλέμπα των διοικητικών, των τεχνικών, των καθαριστριών και πάει λέγοντας. Αυτή η απροκάλυπτη κολεγιά κάποιων εργαζομένων και του εργοδότη έρχεται να δικαιώσει τα όνειρα κάθε νεοφιλελεύθερου τσανακογλείφτη που περιμένει πως και πως το… τέλος της Ιστορίας. Και φυσικά, επειδή τα αφεντικά πριν απολύσουν…  αξιολογούν, οι συνάδελφοι που, από σήμερα το πρωί, περνούν από το λογιστήριο για να υπογράψουν τις νέες τους συμβάσεις καλούνται ταυτόχρονα να αξιολογήσουν τους άλλους συναδέλφους τους! Καλείσαι, λοιπόν, και το κεφάλι να σκύψεις και τον συνάδελφο να ρουφιανέψεις. Ο φιλοτομαρισμός σε όλο του το μεγαλείο!
Τα σωματεία και οι ενώσεις του κλάδου ακόμα δεν έχουν τοποθετηθεί, αλλά κάτι μας λέει ότι πλέον ακόμα και οι 24ωρες απεργίες-πυροτεχνήματα έχουν εγκαταλειφθεί οριστικά. Αλλά γιατί, άραγε, συζητάμε τώρα, όταν η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Μαρία Αντωνιάδου και η αριστερή γενική γραμματέας Μαριλένα Κατσίμη, αλλά και ο πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ Μάρκος Γκανάς λειτουργούν ως εργοδότες πιέζοντας τους εργαζόμενους στα δυο σωματεία να συναινέσουν στην υπογραφή ατομικών συμβάσεων;
Ωστόσο, οι εργαζόμενοι του ΔΟΛ, που θα επιλέξουν να μη σκύψουν το κεφάλι, να ξέρουν ότι δεν θα είναι μόνοι…
Ακολουθεί η ανακοίνωση-καταγγελία της Εργασιακής Επιτροπής του ΔΟΛ:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Εργασιακής Επιτροπής ΔΟΛ
Σαράντα νοματαίοι αποφάσισαν για τις ζωές 550 συναδέλφων για τουλάχιστον 5 χρόνια!!!
Ο νέος εργασιακός μεσαίωνας που επιβάλλει ο Ψυχάρης είναι ήδη πραγματικότητα στο πρωτοποριακό του μαγαζί:
·         H ταφόπλακα μπήκε και το μελάνι της σφραγίδας των σωματείων μας ξεθώριασε.
·         Δεν χρειάζεται πλέον τα σωματεία να διαπραγματευτούν τίποτα: αρκεί ο συσχετισμός στο εσωτερικό του κάθε κάτεργου, για να επιβάλλονται οι όροι που θέλει ο κάθε εργοδότης. Σαράντα νοματαίοι αποφάσισαν για τις ζωές 550 συναδέλφων για τουλάχιστον 5 χρόνια!!!
·        Έτσι, η “διαπραγμάτευση” θα γίνεται άμεσα ανάμεσα στον εργοδότη και τον υπάλληλό του, που “ελεύθερα” θα “συμφωνεί” με τις ορέξεις του (για να μην απολυθεί). Και κατόπιν θα βγάζει και “ανακοίνωση” με την υπογραφή “εκπρόσωποι των εργαζομένων”.

·         Δεν χρειάζεται ούτε όλοι οι εργαζόμενοι της κάθε επιχείρησης να έχουν -ακόμα και τυπικά- λόγο για την εκπροσώπησή τους: αρκεί να υπάρχει ένα στρώμα περιούσιων υπαλλήλων που να μιλάει εξονόματός τους (το μοντέλο είχε ευδοκιμήσει πολύ ωραία κατά τη μεσοπολεμική περίοδο στη Γερμανία -μετά το ’33 και πριν αυτή καταρρεύσει στρατιωτικά). Οι “συντάκτες” φαίνεται να ταιριάζουν απολύτως στις νέες αυτές προδιαγραφές -ιδιαίτερα αν έχουν φάει στη μάπα 4 χρόνια διεκπεραίωσης της μνημονιακής προπαγάνδας.

·         Ακόμα και αυτοί, άλλωστε, δε χρειάζεται να έχουν και ιδιαίτερο “λόγο”. Αρκεί να καλούνται για να “ενημερωθούν” -και πολύ τους πάει!- όπως εξηγούν και τα σχετικά emails [“κρίνουμε αναγκαίο να σας ενημερώσουμε, για” το “προϊόν συμφωνίας, μεταξύ των εκπροσώπων και της διοίκησης” …]. Το οποίο θα μπορούσε στην επόμενη φάση να καταστεί και περιττό -όπως είναι ήδη για τους περισσότερους άλλους (τεχνικούς, διοικητικούς, κλπ.). Οι ίδιοι άλλωστε οι δημοσιογράφοι το επικύρωσαν δια της μαζικής απουσίας τους από μια προαποφασισμένη δήθεν “συνέλευση”…
·         Ακόμα, μπορεί πλέον να εφαρμόζεται ακατάσχετα η ορουελική νεογλωσσία κατά το μνημονιακό και τροϊκανό πρότυπο: έτσι, μπορεί χωρίς ντροπή να βαφτίζεται “ικανοποίηση του αιτήματός μας” η παραβίασή του -όπως τα 2 χρόνια να γίνονται 5 και να σερβίρεται ως “ικανοποίηση”. Ένα πενταετές συμβόλαιο ικανοποίησης το οποίο ο εργοδότης μπορεί να προσβάλει ανά πάσα στιγμή και να το αντικαταστήσει με νέο ιδιωτικό συμφωνητικό, το οποίο οι όροι του θα είναι πιο άθλιοι από το προηγούμενο.  Επίσης , και η εξαφάνιση του αιτήματος για “μη απολύσεις” βαφτίζεται πάλι “ικανοποίηση” .Άλλη μία ικανοποίηση του εργοδότη είναι και αυτή της αποδοχής μίας αποζημίωσης απόλυσης που έχει παγώσει μνημονιακά από το Νοέμβριο του 2012 παύοντας κάθε ωρίμανση της αποζημίωσης. Οι ορουελικές αυτές ασκήσεις ταιριάζουν άλλωστε πλήρως και στρουκτουραλιστικά με τη δημοσιογραφική αναπαραγωγή της κυβερνητικής και μνημονιακής προπαγάνδας -που εξασφαλίζει και την τραπεζική χρηματοδότηση του μαγαζιού.

·         Τέλος, ατομικά θα “κληθεί” ο καθείς να συνυπογράψει τη “συμφωνία” της εργοδοσίας και των εκπροσώπων της, για να αναλάβει επίσης “ελεύθερα” και “ατομικά” την ευθύνη της σκλαβιάς του.

Όμως δεν πρέπει να μείνουμε σε αυτή τη μασκαράτα “διαπραγματεύσεων”, “γενικών συνελεύσεων”, “εκπροσώπων”, “συμφωνιών”, κ.ο.κ., με την οποία ασφαλώς ο Ψυχάρης κάνει τη δουλειά του και δίνει και γραμμή και στους υπόλοιπους μιντιάδες και βάλε. Γιατί δεν είναι μόνο θέατρο, είναι και δηλητήριο σε όλη τη γραμμή: εξαφανίζει τη δυνατότητα της εργασίας να ανακτήσει την αξιοπρέπεια και την ευθύνη της συλλογικά. Πώς μπορεί “εκπρόσωποι” εργαζομένων να “διαπραγματεύονται” και μάλιστα να φτάνουν και σε “συμφωνίες” με τους εργοδότες τους και να εξακολουθούν να είναι μέλη σωματείων που το απαγορεύουν αυτό και που επιβάλλουν σεβασμό συλλογικών διαπραγματεύσεων (από το σωματείο); Εκτός και αν τα ίδια αυτά σωματεία έχουν τα ίδια εργοδοτική γραμμή, ίσως και στο εσωτερικό τους (γιατί, αν μαθαίνουμε καλά, την ίδια ώρα που ο Ψυχάρης καλεί τους εργαζομένους του να υπογράψουν νέες ατομικές συμβάσεις, το ίδιο ακριβώς φαίνεται να κάνουν και τα δύο  μεγάλα σωματεία του τύπου-  συντακτών και ,διοικητικών με τους δικούς του υπαλλήλους)!
Η Εργασιακή Επιτροπή του ΔΟΛ, μαζί με το σύνολο των εργαζομένων του (συντακτών, διοικητικών, τεχνικών, κλητήρων, κλπ.) θα συνεχίσει να αγωνίζεται για τα δικαιώματα , των εργαζομένων και της κοινωνίας γενικά . Για να ξαναοικοδομήσουμε το συσχετισμό που μας πρέπει. Για να οικοδομήσουμε την ενότητα του κλάδου μας και των σωματείων μας. Για να απαντήσουμε σε όλες τις επιθέσεις των εργοδοτών και των εθνικών και πολυεθνικών τους υπαλλήλων.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Η Εργασιακή Επιτροπή του ΔΟΛ   24/1/201
Categories
Αναδημοσιεύσεις ΔΟΛ Εργατικά ΕΣΗΕΑ Μπόμπολας Νέα από τα μαγαζιά Πήγασος

Νέα από τα μαγαζιά

Στο ΔΟΛ η… συνήθεια που έγινε λατρεία, οι καθιερωμένες απολύσεις στο τέλος κάθε μήνα, συνεχίζεται απρόσκοπτα. Από το πρωί διάφοροι συνάδελφοι περνούν από το λογιστήριο, ενώ αναμένουμε με αγωνία την απόφαση του Διασωματειακού μπας και δεν πέσουμε πάλι χωρίς μάχη… Παράλληλα, φουντώνουν πάλι οι φήμες για επικείμενη συγχώνευση ΔΟΛ και Πήγασου, όπου η σφαγή των εργαζομένων αναμένεται να ξεπεράσει κάθε όριο, αν πραγματοποιηθεί αυτό το… αναπτυξιακό έργο.
Κάλεσμα προς την ΕΣΗΕΑ, την ΕΣΠΗΤ και την ΕΤΗΠΤΑ για την κήρυξη 48ωρης απεργίας απευθύνει η γενική συνέλευση των εργαζομένων στην εφημερίδα “Επενδυτής”. Η κατάσταση στην εφημερίδα έχει φτάσει στο απροχώρητο με τους εργαζόμενους να περιμένουν την καταβολή πέντε μισθών, ενώ η εργοδοσία έχει προχωρήσει σε απολύσεις 19 εργαζομένων.
Η απόφαση των εργαζομένων της εφημερίδας “Επενδυτής”

Προς: ΔΣ ΕΣΗΕΑ, ΔΣ ΕΣΠΗΤ, ΔΣ ΕΤΗΠΤΑ

ΑΘΗΝΑ, 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Συνάδελφοι,

Η γενική συνέλευση των δημοσιογράφων και τεχνικών στην εφημερίδα «Επενδυτής», ιδιοκτησίας της εταιρείας DBAS (με συνιδιοκτήτες τους Δημήτρη Μπενέκο και Αλέξη Σκαναβή) καταγγέλλει τη στάση της εργοδοσίας που έχει φέρει τους εργαζόμενους έξω από τα όρια αντοχής τους. Έπειτα από ένα επτάμηνο συνεχών καθυστερήσεων στις καταβολές των μισθών, και αφού είχαν προηγηθεί σημαντικό «κούρεμα» των μισθών και εθελούσιες αποχωρήσεις- απολύσεις 19 εργαζομένων που μειώνουν σημαντικά το μισθολογικό κόστος, η ιδιοκτησία έχει φτάσει να οφείλει στους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης, από δύο έως επτά μισθούς, ενώ δεν έχει καταβάλει και το επίδομα αδείας. Η ιδιοκτησία έχει καταστρατηγήσει κάθε χρονοδιάγραμμα «εξομάλυνσης» της μισθοδοσίας που η ίδια έθετε από το καλοκαίρι, με διαδοχικά «ορόσημα» τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, τον Νοέμβριο. Από την ερχόμενη Δευτέρα, 2 Δεκεμβρίου, συσσωρεύονται οφειλές περίπου 5 μισθοδοσιών, μαζί με το δώρο Χριστουγέννων, το επίδομα αδείας και τον μισθό Δεκεμβρίου, που πρέπει να καταβληθούν μέχρι το τέλος του έτους.


Η εργοδοσία, πέρα από την αναξιοπιστία που έχει μέχρι στιγμής επιδείξει καταστρατηγώντας τις ίδιες τις δεσμεύσεις της περί «εξομάλυνσης», επικαλείται επιπλέον προβλήματα που προκαλεί το επίσημα δρομολογημένο «διαζύγιο» των δυο συνιδιοκτητών, που σημαίνει διαχωρισμό των εταιρειών στις οποίες ανήκουν ο «Επενδυτής» και οι εφημερίδες «Ελεύθερος Τύπος», «Τύπος της Κυριακής» και «Εργασία τώρα». Ως γνωστόν, οι συνάδελφοι του «Ελεύθερου Τύπου» βρίσκονται σε ανάλογη κατάσταση «στάσης πληρωμών» από την πλευρά της ιδιοκτησίας, η οποία περιπλέκεται από τη διένεξη και το χρονοβόρο, όπως αποδεικνύεται, «διαζύγιο» των συνιδιοκτητών. 

Με τα δεδομένα αυτά, η όποια εξέλιξη στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των εφημερίδων δεν μας είναι μεν αδιάφορη, αλλά προς το παρόν δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να συνεχίσουμε να δουλεύουμε απλήρωτοι και ουσιαστικά να χρηματοδοτούμε τη λειτουργία των εφημερίδων. Εφόσον δεν έχει αλλάξει τυπικά τίποτα στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του «Επενδυτή», κι είναι άγνωστο πότε θα αλλάξει, η ευθύνη των συνιδιοκτητών της DBAS στην οποία ανήκει ο «Επενδυτής» για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων μας είναι συλλογική και ακέραιη. 

Ως συνέλευση των εργαζομένων στον Επενδυτή έχουμε ένα απλούστατο και αυτονόητο αίτημα: την καταβολή των δεδουλευμένων. Και ζητούμε από την εργοδοσία ως ελάχιστο πρώτο βήμα εξομάλυνσης την καταβολή των μισθών μέχρι και τον Σεπτέμβριο, για όλες τις κατηγορίες των εργαζομένων, ανεξαρτήτως  εργασιακής σχέσης. 

Για τον λόγο αυτό καλούμε τις ενώσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ να κηρύξουν 48ωρη απεργία για την προσεχή Δευτέρα- Τρίτη (2-3/12). Η απόφαση να ληφθεί από τώρα και να σταλούν εγκαίρως τα εξώδικα. 

Ανάλογα με την αντίδραση της ιδιοκτησίας στο αίτημά μας, θα αποφασίσουμε την περαιτέρω στάση μας σε νέα συνέλευση, τη Δευτέρα το απόγευμα. 

Παράλληλα, σε συνεργασία με τους δικηγόρους των ενώσεων και την εργασιακή επιτροπή που ορίσαμε (Σπύρος Κρίκος, Πάνος Σαράκης, Μανόλης Σταυρακάκης) θα εξεταστούν και θα προετοιμαστούν όλες οι παράλληλες νομικές κινήσεις για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας. 

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ»

Οι μέτοχοι της εφημερίδας “Επενδυτής”, απ’ ό,τι φαίνεται, ακολουθούν την ίδια τακτική παντού. Έτσι, δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να αφήσουν απλήρωτους και τους εργαζόμενους της εφημερίδας “Ελεύθερος Τύπος” προβαίνοντας σε διάφορες απαράδεκτες και ανήθικες τακτικές διαχωρισμού της επιχειρηματικής τους πίτας προκειμένου να μην βάλουν το χέρι στην τσέπη και να αποδώσουν στους εργαζόμενους τα οφειλόμενα. Οι εργαζόμενοι του “Ελεύθερου Τύπου” παρέδωσαν το παρακάτω ψήφισμα στα  ΔΣ κάποιων από τις ενώσεις Τύπου.
Το ψήφισμα των εργαζομένων στον “Ελεύθερο Τύπο”  
Προς: ΔΣ ΕΣΗΕΑ, ΔΣ ΠΟΕΣΥ, ΔΣ ΕΤHΠΤΑ, ΔΣ ΕΠΗΕΑ
Στις 20 Νοεμβρίου ο ένας εκ των ιδιοκτητών της εφημερίδας, «Ελεύθερος Τύπος», κ.Αλέξης Σκαναβής, προέβη με πρωτοβουλία του σε ενημέρωση των εργαζομένων, μετά την ένταση που είχε δημιουργηθεί και παραμένει σχετικά με τις καθυστερήσεις της καταβολής των μισθών, καθώς και για τα νέα σχέδια που έχει η ιδιοκτησία για το άμεσο μέλλον.

Περίπου πριν από δύο εβδομάδες, οι μέτοχοι της εταιρείας, στην οποία ανήκουν οι εφημερίδες, «Ελεύθερος Τύπος» και «Επενδυτής», κ.κ. Α. Σκαναβής και Δ. Μπενέκος, προέβησαν ενώπιον των εργαζομένων στη δήλωση, ότι σκοπεύουν να «πάνε σε επιχειρηματικό διαζύγιο», και, ως εκ τούτου, ο μεν «Ελεύθερος Τύπος» θα έχει ιδιοκτήτη/εκδότη τον κ. Σκαναβή, ο δε «Επενδυτής», τον κ. Μπενέκο. Δεδομένου ότι ακόμα δεν έχει επέλθει τυπικά το οριστικό «διαζύγιο» μεταξύ τους, και ανεξαρτήτως εάν το ιδιοκτησιακό καθεστώς συνεχίσει ως έχει σήμερα ή αλλάξει, θεωρούμε ότι οι ανακοινώσεις που έγιναν στις 20/11/2013, εκφράζουν το σύνολο της ιδιοκτησίας.

Οι βασικές θέσεις της ενημέρωσης και των ανακοινώσεων του κ. Σκαναβή, σύμφωνα με όσα είπε ενώπιον της συντριπτικής πλειονότητας των εργαζομένων, συνοψίζονται στα εξής:

1. Δεν δεσμεύθηκε να καταβάλει σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα τα οφειλόμενα δεδουλευμένα προς τους εργαζόμενους πέραν το ότι θα εξοφλήσει το δεύτερο 15θήμερο του Σεπτεμβρίου μέχρι το τέλος Νοεμβρίου. Να σημειωθεί ότι ήδη, οι καθυστερήσεις στην καταβολή μισθών βρίσκονται στον δεύτερο μήνα. Επίσης, στους αμειβόμενους με δελτίο παροχής υπηρεσιών (“μπλοκάκια”), οι καθυστερήσεις κυμαίνονται στους 5 με 6 μήνες. Αντίστοιχες μεγάλες καθυστερήσεις, παρατηρούνται στην καταβολή της αμοιβής για την εργασία της Κυριακής.

2. Δήλωσε πως η ιδιοκτησία θα “προσπαθήσει” να μειώσει τον χρόνο των καθυστερήσεων, ούτως ώστε, στο τέλος του έτους να χρωστάει στους εργαζόμενους 2 μισθούς. Ωστόσο, δεν δεσμεύθηκε ρητά..

3. Έκανε λόγο για σημαντικά οικονομικά προβλήματα της εταιρείας, τα οποία, όπως είπε, οφείλονται κατά 50%-70% στην γενικότερη οικονομική κρίση, και κατά 30%-50% στην διαχείριση εκ μέρους της ιδιοκτησίας. Εμμέσως πλην σαφώς, η ευθύνη επιρρίφθηκε στην συνιδιοκτησία για λανθασμένες επιχειρηματικές επιλογές και για μεμονωμένα -κάτι όμως που δεν αφορά την πλειονότητα των εργαζομένων- “φουσκωμένα” μισθολόγια. Ανέφερε πολλές φορές ότι οι εργαζόμενοι ουδεμία ευθύνη έχουν γι’ αυτή την κατάσταση.

4. Ανακοίνωσε ως σχέδιο για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων που βιώνει η εταιρεία, την μείωση του κόστους στις προσφορές και την μείωση των μισθών των εργαζομένων, ενώ δεν απέκλεισε και απολύσεις. Ειδικότερα, έκανε λόγο για μείωση της τάξης του 11% με 15% (επί των καθαρών αποδοχών), αλλά σε άλλο σημείο της τοποθέτησής του μίλησε για μείωση του κόστους εργασίας περίπου κατά 25% με 30%.

Να σημειωθεί ότι πέρυσι, οι εργαζόμενοι στον ΕΤ υπέστησαν μειώσεις κατά μέσο όρο της τάξης του 8%, επί των βασικών αποδοχών, όπως αυτές οριζόταν το 2009 στη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Να προστεθεί επίσης, ότι, εδώ και δύο χρόνια, παρά την δέσμευση της ιδιοκτησίας, ότι θα τους καταβληθούν “έναντι” για επιπλέον εργασία τους για την έκδοση των φύλλων και εκδόσεων της Κυριακής, αυτό ουδέποτε έγινε.

5. Ανέφερε ως ένα “υποθετικό” σενάριο, το ενδεχόμενο να “συνδεόταν” ο Ελεύθερος Τύπος με κάποια άλλη μεγάλη εταιρεία ΜΜΕ. Κάτι που, ουσιαστικά, θα σήμαινε το πέρασμα του ελέγχου της εφημερίδας σε άλλα χέρια, και την θεαματική κατάργηση θέσεων εργασίας που θα προέκυπτε ως αποτέλεσμα της συγχώνευσης.


Μετά από αλλεπάλληλες γενικές συνελεύσεις και καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών έχει καταστεί πλέον σαφές και μεταξύ των εργαζομένων των δύο εφημερίδων, αλλά και προς τη διεύθυνση και την εργοδοσία μέσω των εκπροσώπων ότι:

α) Πολλοί συνάδελφοι αδυνατούν να καλύψουν ακόμα και τα έξοδα μετακίνησής τους προς την εφημερίδα. Δυσκολεύονται ακόμη και να πάνε για ρεπορτάζ γιατί δεν έχουν χρήματα.
β) Οι οικογενειακές οφειλές τους πνίγουν.
γ) Σε πολλά νοικοκυριά υπάρχουν απολυμένα μέλη οικογενειών, και έτσι ο μοναδικός μισθός που μπαίνει, είναι του εργαζόμενου στην εφημερίδα.
δ) Ειδικά οι αμειβόμενοι με δελτίο παροχής υπηρεσιών (“μπλοκάκια”) φυτοζωούν και δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες τους. Υπάρχουν αμειβόμενοι με μπλοκάκια που δεν έχουν δεύτερη δουλειά και φτάνουν στο σημείο να επαιτούν 3 και 5 ευρώ από συναδέλφους τους για να καλύψουν το φαγητό της ημέρας.

Κατόπιν αυτή της εκατέρωθεν ενημέρωσης και μετά τη γενική συνέλευση που ακολούθησε τις ανακοινώσεις του κ. Σκαναβή, οι εργαζόμενοι του «ΕΤ» και του «ΤτΚ» αποφασίσαμε τα εξής:

Ζητούμε από την εργοδοσία να τηρήσει την προηγούμενη δέσμευσή της ότι μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου τα χρωστούμενα στα μισθολόγια δεν θα υπερβαίνουν τους δύο μήνες. Αυτό σημαίνει ότι εντός του Δεκεμβρίου θα πρέπει να καταβληθούν εκτός του επιδόματος άδειας και Δώρο Χριστουγέννων, ένας μισθός ακόμη. Ο μισός μισθός θα πρέπει να πληρωθεί στο πρώτο 15μερο του Δεκεμβρίου και ο υπόλοιπος μέχρι το τέλος του έτους. Αναφορικά με τα “μπλοκάκια” θα πρέπει στο τέλος του Δεκεμβρίου τα χρωστούμενα να μην υπερβαίνουν τους δύο μήνες. Επίσης στο τέλος Φεβρουαρίου τα χρωστούμενα να έχουν κατέβη στον ένα μήνα. Δηλαδή να οφείλεται μόνο ο μισθός Φεβρουαρίου.
Σε περίπτωση που δεν γίνουν τα παραπάνω, οι εργαζόμενοι έχουμε πάρει απόφαση για επαναλαμβανόμενες απεργίες από την επόμενη της ημέρας που δεν θα ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας.

– Ζητούμε σαφές χρονοδιάγραμμα από την εργοδοσία για το πότε θα καταβληθούν τα δεδουλευμένα.

– Κατάθεση, εντός της ερχόμενης εβδομάδας, των σχεδίων της ιδιοκτησίας-διεύθυνσης της εφημερίδας –όπως άλλωστε δεσμεύτηκε ο ίδιος ο κ. Σκαναβής δημόσια στις 20 Νοεμβρίου – προκειμένου να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι σε όλες τις λεπτομέρειες για την πολιτική που προτίθενται να ακολουθήσουν σχετικά με μισθούς και κόστος εργασίας.
Καθιστούμε σαφές στην εργοδοσία ότι δεν θα δεχθούμε καμία εφαρμογή αλλαγών αν προηγουμένως δεν έχουν καταβληθεί τα οφειλόμενα σε εργαζόμενους με μισθολόγιο ή με μπλοκάκι.

Δεν δεχόμαστε συρρίκνωση της εφημερίδας με απολύσεις και νέες περικοπές μισθών και
αν η ιδιοκτησία και η διεύθυνση προβούν σε μονομερείς ενέργειες επιβολής σχεδίου για αλλαγή των εργασιακών σχέσεων και σε πιέσεις για υπογραφή νέων ατομικών συμβάσεων χωρίς να έχουν καταβληθεί τα δεδουλευμένα θα υπάρξει άμεση αντίδραση και αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Το ίδιο θα ισχύσει και σε περίπτωση που η εργοδοσία αποφασίσει να εφαρμόσει το σενάριο περί πρόσδεσης του «Ελεύθερου Τύπου» στο άρμα άλλων εκδοτικών συγκροτημάτων που θα πλήξουν τις θέσεις εργασίας την δημοσιογραφική ανεξαρτησία, την ιστορική πορεία της εφημερίδας και θα την καταστήσει «θυγατρική» των μεγάλων εκδοτικών κέντρων της διαπλοκής.

– Καλούμε τις Ενώσεις να ζητήσουν άμεσα εξηγήσεις από την ιδιοκτησία της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» για τα βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα σχέδιά της, καθώς και για τις καταβολές των δεδουλευμένων μας.
Το νέο σίριαλ με τον Πέτρο Κωστόπουλο δεν αφορά μόνο τα πρωινάδικα και τα κουτσομπολιά της σόου μπιζ, αλλά και κάμποσους εργαζόμενους που έμειναν φεσωμένοι από τον εμπνευστή της λάιφ στάιλ κενότητας. Οι απλήρωτοι εργαζόμενοι της ΙΜΑΚΟ έδωσαν στη δημοσιότητα την παρακάτω επιστολή ζητώντας τα δεδουλευμένα τους:
Ο Π. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΤΩΧΟΣ 

H εταιρεία ΙΜΑΚΟ κηρύχθηκε σε πτώχευση με αίτηση των εργαζομένων της και όχι με αίτηση του κ. Πέτρου Κωστόπουλου. Ο κ. Κωστόπουλος καμία διάθεση είχε να πτωχεύσει η εταιρεία του. Μολονότι με περισσό θράσος εμφανίστηκε στα media στις αρχές του 2012 και ομολόγησε ότι ήδη από τις αρχές του 2011 ήξερε ότι η εταιρεία οδηγείται στην πτώχευση, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕ σε εμάς τους υπαλλήλους του. Αντίθετα, ΜΑΣ επέβαλε ξανά και ξανά μειώσεις μισθών, ζητώντας ΑΠΌ ΕΜΑΣ θυσίες και τον Οκτώβριο του έτους 2011 σταμάτησε οριστικά να.. μας πληρώνει.  

ΣΕ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΑΣΚΗΣΑΜΕ το δικαίωμά μας σε επίσχεση της εργασίας μας όχι απλά δεν μας κατέβαλε τις αποδοχές μας αλλά μας εξύβριζε με τα χειρότερα λόγια. 

Όταν μάλιστα κάποιοι από εμάς στα μέσα Φεβρουαρίου 2012 δηλώσαμε ότι θα υποβάλουμε αίτηση πτώχευσης της εταιρείας και επειδή ακριβώς ο ίδιος δεν το επιθυμούσε ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΜΕ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ «ατυχώς» να μας αποτρέψει. 

Η πλειονότητα από εμάς απολύθηκε όχι επειδή ο κ. Κωστόπουλος μας σκέφτηκε αλλά γιατί το ζητήσαμε εμείς οι ίδιοι, βλέποντας αφενός ότι δεν θα λαμβάναμε ποτέ ξανά αποδοχές για την απασχόλησή μας, αφετέρου για να μην αυξάνεται το χρέος της εταιρείας έναντι του ΙΚΑ, το οποίο και θα ικανοποιείτο συμμέτρως με εμάς στα πλαίσια της πτώχευσης.

Ο κ. Κωστόπουλος χρωστάει σε όλους εμάς τους εργαζομένους του περίπου 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Σχεδόν όλοι έχουμε ζητήσει την ποινική του δίωξη και είναι ακόμη εκκρεμής η αγωγή μας και κατά του ιδίου. 

Και ενώ εμείς αγωνιζόμαστε για να πάρουμε αυτά που δικαιούμαστε, τους μισθούς μας και τις αποζημιώσεις μας, ο κ. Κωστόπουλος ζει ζωή χαρισάμενη. Συνεχίζει και διαμένει στην βίλα του στην Φιλοθέη την οποία δήθεν τάχα αναγκάστηκε να πουλήσει στην EUROBANK !!! για να πληρώσει δήθεν τάχα τις οφειλές του στο Δημόσιο και στο IKA! Συνεχίζει να κάνει πολυδάπανες διακοπές σε σουίτες στην Πάτμο, στην Ιταλία και να μένει βέβαια και στην βίλα του στην Μύκονο, την οποία επίσης φέρεται να έχει πουλήσει στην EUROBANK για να καλύψει τα χρέη του!! Τα παιδιά του εξακολουθούν να πηγαίνουν σε ιδιωτικά σχολεία και camp όταν τα δικά μας παιδιά δεν έχουν να φάνε!! 

Ο Π. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΤΩΧΟΣ 

Αφήνει έναν «φίλο» του κτηματομεσίτη που γνώρισε στο γυμναστήριο και που του δάνεισε 70.000,00 ευρώ να τον πτωχεύει στα Δικαστήρια του Πειραιά και δεν πηγαίνει να υπερασπιστεί τον εαυτό του! ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;; Και αναγκαζόμαστε εμείς με νέα έξοδα να προσφεύγουμε στην δικαιοσύνη για να φωνάξουμε το οφθαλμοφανές: ότι ο κ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΤΩΧΟΣ! Μέχρι και την τελευταία στιγμή τον στηρίζαμε! Περιμέναμε , όπως μας είχε υποσχεθεί ο ίδιος να πουλήσει μερικούς τίτλους της ΙΜΑΚΟ για να μας πληρώσει! Και βέβαια τους «πούλησε» όλους! Αλλά ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΠΗΡΑΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ. Το μόνο που μας κατέβαλε ήταν το επίδομα Χριστουγέννων 2011 και το επίδομα Πάσχα 2012 από τον φόβο της αυτόφωρης σύλληψης. 

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ 
ΩΣ ΕΔΩ 
ΝΑ ΑΠΟΝΕΜΗΘΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ 
ΟΛΟΙ ΝΕΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 

ΟΙ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΙΜΑΚΟ
Αντιγράφουμε από τον Ασύνταχτο Τύπο, ακόμα μία δικαίωση εργαζομένων, της εφημερίδας “Μακεδονία” αυτή τη φορά, που δεν έσκυψαν το κεφάλι και διεκδίκησαν μέχρι τέλους αυτά που τους ανήκουν:

Καταδίκη σε 3 χρόνια φυλάκιση του γενικού διευθυντή της εφ. Μακεδονίας

Σε φυλάκιση τριών χρόνων με τριετή αναστολή καταδίκασε τον γενικό διευθυντή της Μακεδονίας Ι. Μάτσικα και τον εκδότη της Θεσσαλονίκης καθώς και του ραδιοσταθμού 103 Σ. Κωνσταντινίδη, το πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης μετά από μήνυση που υπέβαλε η Επιθεώρηση Εργασίας για μη καταβολή δεδουλευμένων προς τους εργαζόμενους. Συγκεκριμένα στους 6 απολυθέντες (Μάϊο 2012) δημοσιογράφους που είχαν αρνηθεί να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις και τεσσάρων τεχνικών μελών της ΕΤΕΡΜΘ.

Το δικαστήριο αρνήθηκε να δώσει αναβολή στους κατηγορούμενους (οι οποίοι δεν ήταν παρόντες) και διεξήγαγε κανονικά την υπόθεση, εξετάζοντας ως μάρτυρες και τους 10 πρώην εργαζομένους του συγκροτήματος της Μακεδονίας. Οι καταθέσεις και επισημάνσεις τους, καθώς και τα ερωτήματα της προέδρου έδωσαν την ευκαιρία να φανεί η ασυνέπεια της επιχείρησης ακόμη και σε όσα αυτή υπόσχεται δυο χρόνια τώρα, μη καταβάλλοντας δεδουλευμένα των ετών 2011-12.

Επίσης, για τους δύο τεχνικούς μέλη της ΕΤΕΡΜΘ, με την απόφαση αναγνωρίζεται η εξαρτημένη σχέση εργασίας που είχαν οι εργαζόμενοι στο ραδιόφωνο του συγκροτήματος και αμφισβητούσαν οι δικηγόροι της επιχείρησης.


Και φυσικά, οι ζημιές που κατέγραψε η Τηλέτυπος ΑΕ, όπου ανήκει το MEGA, είμαστε σίγουροι πως θα μεταφραστούν σε περικοπές παντός είδους στο προσωπικό της εταιρείας.

Την ίδια στιγμή, στην “ΑΥΓΗ”, την εφημερίδα, να θυμίσουμε, της αριστερής αξιωματικής αντιπολίτευσης, που θα διεμβολίσει τις μνημονιακές πολιτικές (βλ. ΣΥΡΙΖΑ), βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο οι σχεδιασμοί για περικοπή του 20% στους μισθούς των εργαζομένων. Οι τελευταίοι αμείβονται ακόμη με την ξεπερασμένη συλλογική σύμβαση της ΕΣΗΕΑ του 2009 και μάλλον αυτό θεωρείται “αναχρονιστικό”, γι’ αυτό πρέπει να ξεκινήσει η “αναθεώρηση” προς τα κάτω…