Category: Λάβαμε

Categories
Λάβαμε Νέα από τα μαγαζιά

Επιστολή απλήρωτων εργαζομένων στην “4π Ειδικές Εκδόσεις ΑΕ”

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την επιστολή των εργαζομένων στην “4π Ειδικές Εκδόσεις ΑΕ”
 
“Αγαπητοί συνάδελφοι,

Είμαστε εργαζόμενοι της 4π Ειδικές Εκδόσεις ΑΕ, η οποία εξέδιδε τα περιοδικά RAM και HiTECH και τις έντυπες εκδόσεις του National Geographic στην ελληνική γλώσσα. Είμαστε απλήρωτοι επί σειρά μηνών, όπως απλήρωτοι παραμένουν δεκάδες εξωτερικοί συνεργάτες. Ο εργοδότης μας, μαζί με τον Εκδότη και τον Διευθυντή του National Geographic, έχουν μετακομίσει σε άλλη εταιρεία (ΣΕΛΕΝΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ των αδελφών Φιλιππάκη) όπου συνεχίζουν την εκδοτική τους δραστηριότητα. Στις 11 Ιουνίου τους απευθύναμε ενυπόγραφη ανοιχτή επιστολή, με κοινοποίηση στη National Geographic Community USA, στην Ευρωπαϊκή και Διεθνή Ένωση Δημοσιογράφων (EFJ & IFJ), καθώς και στις δημοσιογραφικές Ενώσεις ΕΣΠΗΤ και ΕΣΗΕΑ.

Το βράδυ της ίδιας μέρας, ώρα Ελλάδας, ο Δ/νων Σύμβουλος της 4π, Θ. Σπίνουλας, απάντησε στους απλήρωτους εργαζόμενους της 4π, με δισέλιδο γράμμα και με το χαρακτηριστικό τίτλο 4pi Epilogue. Το απηύθυνε προς εμάς και προς όσους είχε κοινοποιηθεί η δική μας αρχική επιστολή (National Geographic, IFJ, EFJ). Παραδέχεται ότι η 4π χρωστάει χρήματα σε πολύ κόσμο, περιγράφει την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα και την πτωτική πορεία των εκδόσεων. Αξίζει όμως να σταθούμε στο γεγονός ότι αναφέρεται στην 4π ως ήδη χρεοκοπημένη εταιρεία, καθώς και στις παραγράφους 6 και 7, όπου αναφέρει τα εξής:

«6. Τον Οκτώβριο του 2012, και ενώ το χρέος προς τους εργαζόμενους ήταν μισθοί αρκετών μηνών, η εταιρεία τούς πρόσφερε ένα «πακέτο» (υπογραφή συμφωνητικού) σύμφωνα με το οποίο θα αποχωρούσαν από την εταιρεία και θα έπαιρναν όλους τους χρωστούμενους μισθούς συν το 20% της αποζημίωσης. Το ποσό θα το κάλυπτε άλλη μεγάλη και υγιής επιχείρηση η οποία θα απέδιδε τα χρωστούμενα από μελλοντικές πωλήσεις. Από τους 63 περίπου εργαζόμενους της 4π, οι 42 δέχτηκαν να υπογράψουν ή να φύγουν από την εταιρεία με άλλο τρόπο (παρέχονται λεπτομέρειες εάν ζητηθούν), ενώ 21 επέλεξαν τη δικαστική διαμάχη, διεκδικώντας όλο το χρωστούμενο ποσό. Η 4π προσέφερε επανειλημμένως σε αυτούς τους 21 την επιλογή να πάρουν τα χρωστούμενα από τρίτους (να μεταφερθούν σε αυτούς τα δικαιώματα από μελλοντικές πωλήσεις) χωρίς να χάσουν κανένα από τα δικαιώματά τους. Την πρώτη βδομάδα του Ιουνίου υποτίθεται ότι θα υπέγραφαν τη συγκεκριμένη «μεταφορά δικαιωμάτων» προς αυτούς, ωστόσο οι 15 από τους 21 επέλεξαν να γράψουν την επιστολή που λάβατε.

7. Η συμφωνία του National Geographic με την 4π έληξε στις 30 Νοεμβρίου. Από την 1η Δεκεμβρίου η εταιρεία Σελένα Εκδοτική ΑΕ απέκτησε τα δικαιώματα για την έκδοση του περιοδικού, βιβλίων και παρελκομένων. Η Σελένα Εκδοτική ΑΕ δεν σχετίζεται στο παραμικρό με την 4π ούτε ως εταιρεία ούτε ως ΔΣ. Με βάση τις ανάγκες της, η Σελένα προσέλαβε 15 άτομα από την 4π. Ο Θεόδωρος Σπίνουλας, συνιδιοκτήτης της 4π, εργάζεται επίσης στη Σελένα ως σύμβουλος. Δεν είναι ούτε μέτοχος ούτε μέλος του ΔΣ».

Στους ισχυρισμούς του Θ.Σπίνουλα απαντήσαμε με την παρακάτω επιστολή, με κοινοποίηση σε National Geographic, IFJ, EFJ, η οποία έμεινε αναπάντητη.

«Αθήνα 12/6/2013

Αγαπητέ κύριε Σπίνουλα,

Το να περιγράφει κάποιος μέρος των γεγονότων, κρύβοντας τα υπόλοιπα πίσω από γενικότητες, πείθει ενίοτε. Θα θέλαμε λοιπόν να εστιάσουμε στα ακόλουθα:

1. Η 4π Ειδικές Εκδόσεις ΑΕ λειτουργεί κανονικά ως εταιρεία και δεν έχει χρεοκοπήσει, τουλάχιστον όχι μέχρι τις 11 Ιουνίου 2013. Από το Δεκέμβριο του 2012 η 4π Ειδικές Εκδόσεις ΑΕ έκανε δύο φορές αίτηση για Ειδική Εκκαθάριση στα αρμόδια δικαστήρια. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις η αίτησή της απορρίφθηκε. Αιτήθηκε τρίτη φορά πτώχευση ή Ειδική Εκκαθάριση στις 27 Μαρτίου 2013. Η απόφαση δεν έχει ακόμα εκδοθεί. Σύμφωνα με τα παραπάνω είμαστε ακόμα εργαζόμενοι της 4π Ειδικές Εκδόσεις ΑΕ, απλήρωτοι για μήνες και με την ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη να κινδυνεύει να διακοπεί.

2. Τα οικονομικά «πακέτα» (συμφωνίες) που αναφέρετε στην απάντησή σας αφορούσαν 51 εργαζόμενους. Οι υπόλοιποι μισθωτοί είτε είχαν απολυθεί είτε είχαν ήδη παραιτηθεί. Υπέγραψαν 30 εργαζόμενοι. Από αυτούς, στους 15 είχατε ήδη εξασφαλίσει εργασία στη Σελένα Εκδοτική ΑΕ.

3. Καθώς η αίτηση για πτώχευση ή Ειδική Εκκαθάριση εκκρεμεί, εν αναμονή της απόφασης, όλα τα «οικονομικά πακέτα» προς τους εργαζόμενους της 4π, ακόμα και οι συμφωνίες που έχουν υπογραφεί, δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα στην πράξη. Το όφελος από αυτές τις συμφωνίες δεν ξεπερνά και δεν αναμένεται να ξεπεράσει το 1/40 από το σύνολο των οφειλών προς τον καθένα από τους εργαζόμενους στην 4π Ειδικές Εκδόσεις ΑΕ. Επιπλέον, η υπογραφή ενός οποιουδήποτε τέτοιου συμφωνητικού από όσα προτάθηκαν από την εταιρεία ισοδυναμούσε με παραδοχή εκ μέρους μας ότι είχαμε εισπράξει από την εταιρεία το σύνολο των οφειλών της προς εμάς και όχι μόνο το (πραγματικό) 1/40 του συνόλου της οφειλής.

Εμείς, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι της 4π, έχουμε λάβει 28.000 ευρώ έναντι 300.000 ευρώ που μας έχουν επιδικάσει τα δικαστήρια. Η αποζημίωση, σε περίπτωση λύσης της σύμβασης, δεν συμπεριλαμβάνεται στο προαναφερθέν ποσό.

Με εκτίμηση»

Σας ευχαριστούμε για τη συμπαράσταση. Η ομάδα μας στο facebook https://www.facebook.com/groups/157363024443737/”

Categories
Metropolis Λάβαμε Παρεμβάσεις

Διαδήλωση έξω από τα MAD VIDEO AWARDS στο φρούριο του TAE KWON DO

Δεκάδες εργαζόμενοι με την στήριξη σωματείων, εργατικών συνελεύσεων, συνελεύσεων γειτονιών, φορέων και αλληλέγγυων συγκεντρωθήκαμε και διαδηλώσαμε έξω από την φιέστα του Ανδρέα Κουρή, τα MAD VIDEO AWARDS, που πραγματοποιήθηκε στο TAE KWON DO.
Με μεγάλα πανό, πολλά συνθήματα, ενημερωτικά κείμενα και χιλιάδες τρικάκια παραμείναμε  μπροστά στην κεντρική είσοδο για το κοινό  για περισσότερο από δύο ώρες διαπιστώνοντας ότι, σε σχέση με την περσινή μας διαδήλωση, ο προαύλιος χώρος του κλειστού σταδίου είχε μετατραπεί σε φρούριο. Όπως ήταν εμφανές,  ο Ανδρέας Κουρής είχε δώσει ρητές εντολές  στους συντελεστές της διοργάνωσης, προκειμένου η διαδήλωση μας  να μείνει μακριά από τον κόσμο, να μην ακουστεί και να μείνει αόρατη.

Υπερβολικά μεγάλος αριθμός σεκιουριτάδων βρισκόταν τοποθετημένος μπροστά στην είσοδο και περιμετρικά ολόκληρου του γηπέδου. Η ίδια η πύλη εισόδου είχε μετακινηθεί προς τη θάλασσα, μακριά από την υπαίθρια κεντρική σκηνή και την πασαρέλα όπου παρέλασαν για τις κάμερες τα κάθε λογής μοντέλα, ενώ ο αριθμός και η διάταξη σε σχήμα λαβύρινθου των μεταλλικών εμποδίων και των κάγκελων παρέπεμπαν σε  οχυρωματικά έργα. Από το σκηνικό δεν έλειψαν τα ΜΑΤ και οι λοιπές αστυνομικές δυνάμεις που ο Ανδρέας Κουρής κάλεσε να τον προστατέψουν, έτσι ώστε να δημιουργήσει κλίμα εντυπώσεων. Ταυτόχρονα, ο Ανδρέας Κουρής προσπάθησε και φέτος να μας εξαφανίσει με την εκκωφαντική μουσική από τα ηχεία που είχε στραμμένα προς το μέρος μας.

Η παρέμβασή μας, που προστίθεται στις μακροχρόνιες κινητοποιήσεις μας, προκειμένου να λάβουμε τους χρωστούμενους μισθούς και τις αποζημιώσεις μας, ολοκληρώθηκε μετά την προσέλευση των θεατών, οπότε  και αποχωρήσαμε συντεταγμένα.
Η προσπάθεια του Ανδρέα Κουρή να απομονώσει τη φωνή μας μαζί με το δίκιο μας, προκειμένου να μη γίνει γνωστό ότι χτίζει την περιουσία του ληστεύοντας μισθούς και αποζημιώσεις των εργαζόμενων που απασχολεί στις επιχειρήσεις του, έπεσε στο κενό. Όσο κι αν προσπαθεί, η αλήθεια και η ασυδοσία δεν κρύβονται.
 Τη δύναμη και την επιμονή την αντλούμε μέσα από τους ίδιους τους αγώνες.


Δίνουμε ραντεβού στην  επόμενη μάχη που έρχεται.

Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis

 

Categories
Metropolis Λάβαμε Παρεμβάσεις

Διαδήλωση έξω από τα MAD VIDEO AWARDS στο φρούριο του TAE KWON DO

Δεκάδες εργαζόμενοι με την στήριξη σωματείων, εργατικών συνελεύσεων, συνελεύσεων γειτονιών, φορέων και αλληλέγγυων συγκεντρωθήκαμε και διαδηλώσαμε έξω από την φιέστα του Ανδρέα Κουρή, τα MAD VIDEO AWARDS, που πραγματοποιήθηκε στο TAE KWON DO.
Με μεγάλα πανό, πολλά συνθήματα, ενημερωτικά κείμενα και χιλιάδες τρικάκια παραμείναμε  μπροστά στην κεντρική είσοδο για το κοινό  για περισσότερο από δύο ώρες διαπιστώνοντας ότι, σε σχέση με την περσινή μας διαδήλωση, ο προαύλιος χώρος του κλειστού σταδίου είχε μετατραπεί σε φρούριο. Όπως ήταν εμφανές,  ο Ανδρέας Κουρής είχε δώσει ρητές εντολές  στους συντελεστές της διοργάνωσης, προκειμένου η διαδήλωση μας  να μείνει μακριά από τον κόσμο, να μην ακουστεί και να μείνει αόρατη.

Υπερβολικά μεγάλος αριθμός σεκιουριτάδων βρισκόταν τοποθετημένος μπροστά στην είσοδο και περιμετρικά ολόκληρου του γηπέδου. Η ίδια η πύλη εισόδου είχε μετακινηθεί προς τη θάλασσα, μακριά από την υπαίθρια κεντρική σκηνή και την πασαρέλα όπου παρέλασαν για τις κάμερες τα κάθε λογής μοντέλα, ενώ ο αριθμός και η διάταξη σε σχήμα λαβύρινθου των μεταλλικών εμποδίων και των κάγκελων παρέπεμπαν σε  οχυρωματικά έργα. Από το σκηνικό δεν έλειψαν τα ΜΑΤ και οι λοιπές αστυνομικές δυνάμεις που ο Ανδρέας Κουρής κάλεσε να τον προστατέψουν, έτσι ώστε να δημιουργήσει κλίμα εντυπώσεων. Ταυτόχρονα, ο Ανδρέας Κουρής προσπάθησε και φέτος να μας εξαφανίσει με την εκκωφαντική μουσική από τα ηχεία που είχε στραμμένα προς το μέρος μας.

Η παρέμβασή μας, που προστίθεται στις μακροχρόνιες κινητοποιήσεις μας, προκειμένου να λάβουμε τους χρωστούμενους μισθούς και τις αποζημιώσεις μας, ολοκληρώθηκε μετά την προσέλευση των θεατών, οπότε  και αποχωρήσαμε συντεταγμένα.
Η προσπάθεια του Ανδρέα Κουρή να απομονώσει τη φωνή μας μαζί με το δίκιο μας, προκειμένου να μη γίνει γνωστό ότι χτίζει την περιουσία του ληστεύοντας μισθούς και αποζημιώσεις των εργαζόμενων που απασχολεί στις επιχειρήσεις του, έπεσε στο κενό. Όσο κι αν προσπαθεί, η αλήθεια και η ασυδοσία δεν κρύβονται.
 Τη δύναμη και την επιμονή την αντλούμε μέσα από τους ίδιους τους αγώνες.


Δίνουμε ραντεβού στην  επόμενη μάχη που έρχεται.

Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis

 

Categories
Metropolis Λάβαμε

Οι απολυμένοι των Metropolis καταγγέλλουν: όταν ο Αντώνης Σαμαράς στήριζε τον Ανδρέα Κουρή

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που ένα μακροβούτι στο παρελθόν ανοίγει φωτεινές διόδους για το μέλλον. Ακόμη κι αν τα ευρήματα δεν προκαλούν απαραίτητα εκπλήξεις.

Ας γυρίσουμε λοιπόν το χρόνο πίσω και συγκεκριμένα στον Ιανουάριο του 2009. Ο Αντώνης Σαμαράς, έπειτα από περίπου δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια,  αναλαμβάνει και πάλι κυβερνητικό αξίωμα, αυτή τη φορά ως υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Την ίδια χρονιά εκλέγεται πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας  και 2,5 χρόνια αργότερα γίνεται πρωθυπουργός της χώρας.
Δεν είχαν περάσει παρά τέσσερις μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων του και στις 6 Μαΐου του 2009 ο Αντώνης Σαμαράς, στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του ως υπουργός Πολιτισμού, κηρύσσει την έναρξη των εργασιών του 5ου μουσικού συνέδριου Αthens Μusic Forum που πραγματοποιείται στο κτίριο που στεγάζεται το κεντρικό κατάστημα της (τότε) αλυσίδας καταστημάτων Metropolis. Tη διοργάνωση του συνεδρίου, που ο τότε υπουργός Πολιτισμού τίμησε και πριμοδότησε με την παρουσία του, είχαν αναλάβει ο ιδιοκτήτης του ομίλου MAD και μέτοχος σχεδόν κατά το ήμισυ, μέχρι εκείνη τη στιγμή, των καταστημάτων Metropolis Ανδρέας Μ. Κουρής και ο Πάνος Θεοφανέλλης, ιδιοκτήτης δισκογραφικής εταιρείας. Μέσα σε ένα φιλικό και οικείο για όλους περιβάλλον, όπου δεν έλειψαν οι αβρότητες και οι φιλοφρονήσεις, ο Αντώνης Σαμαράς  ανέφερε ότι ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος που βρισκόταν στο συνέδριο και όπως αναφερόταν και σε σχετικό δελτίο τύπου του υπουργείου Πολιτισμού ξεκίνησε την ομιλία του στο συνέδριο λέγοντας με  νόημα:  « Έχω έρθει γι’ αυτόν τον χαιρετισμό προετοιμασμένος, γιατί είναι δύσκολο να τα βάλεις με τον Ανδρέα Κουρή και τον Πάνο Θεοφανέλλη ταυτόχρονα». Και την έκλεισε δίνοντας τα συγχαρητήριά του στους διοργανωτές για τα πρωτοποριακά θέματα του συνεδρίου και ευχόμενος καλή επιτυχία στα νέα Metropolis. 

Με τις ευλογίες (και τις γνωριμίες) του τότε υπουργού και νυν πρωθυπουργού, ο Ανδρέας Κουρής συνεχίζει τη επιχειρηματική του δραστηριότητα, αποκτώντας εξ ολοκλήρου μέχρι το τέλος της ίδιας χρονιάς την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis.
Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή. Κατά ένα παράδοξο και μοναδικό για τα επιχειρηματικά χρονικά τρόπο ο Ανδρέας Κουρής, αντί να αξιοποιήσει τη νέα του επιχείρηση, αρχίζει να βάζει λουκέτα στο ένα μετά το άλλο καταστήματα, να προχωράει σε αθρόες απολύσεις και  να καθυστερεί την καταβολή των μισθών. Μέσα σε μόλις 3 χρόνια καταφέρνει να εξολοθρεύσει 13 καταστήματα -αφήνοντας μόλις ένα- και να πετάξει 180 εργαζόμενους στο δρόμο χρωστώντας, σχεδόν στους μισούς, μισθούς και αποζημιώσεις που αρνείται πεισματικά να καταβάλλει ισχυριζόμενος ότι «δεν έχει», την ώρα που ζει προκλητικά σπαταλώντας τον πλούτο του. Σε όλο αυτό το διάστημα συνέχισε να διογκώνει τα χρέη του τόσο προς το Δημόσιο, όσο και σε μεγάλο αριθμό  πιστωτών.
Από τότε, μέχρι και σήμερα, ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής, προφανώς με την προστασία και την εύνοια των υψηλών προσώπων που τον καλύπτουν, όπως αυτό του Αντώνη Σαμαρά,  συνεχίζει απτόητος την  επιχειρηματική του δραστηριότητα. Με μοναδική παραφωνία την προσωρινή  σύλληψή του τον περασμένο Απρίλιο  για χρέη περίπου 1,4 εκατ. ευρώ της εταιρείας Metropolis προς το ελληνικό Δημόσιο (για μη καταβολή ΦΠΑ και Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών). Μια παραφωνία που παρέμεινε σε ισχύ για μόλις τρεις μέρες, αφού ο Ανδρέας Κουρής αφέθηκε ελεύθερος με την επιβολή χρηματικής εγγύησης 100 χιλιάδων ευρώ που, προφανώς, ανακάλυψε στην περιουσία που «δεν έχει».
Όμως, δεν συνεχίζει απλώς απτόητος την  επιχειρηματική του δραστηριότητα, αλλά και αμετανόητος, αφού κατά πως φαίνεται, το μυστικό της επιτυχίας του βασίζεται αποκλειστικά στην απλήρωτη εργασία και τη στάση πληρωμών. Δύο γεγονότα της τελευταίας περιόδου, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές:
Το πρώτο αφορά τη διοργάνωση του ελληνικού τελικού της Eurovision – που ανατέθηκε στον Ανδρέα Κουρή από τη διοίκηση της ΕΡΤ με παντελώς αδιαφανείς και υπόγειες διαδικασίες, λίγο πριν το λουκέτο στο κρατικό κανάλι-  και την αποστολή του ελληνικού συγκροτήματος στο Μάλμε της Σουηδίας, τα έξοδα της οποίας είχε υποχρέωση να αναλάβει ο Ανδρέας Κουρής. Όπως αποκαλύφθηκε από τους ίδιους τους KoΖa Mostra, βρέθηκαν πεινασμένοι στην Σουηδία και χωρίς ναύλα για την επιστροφή τους . Όπως ανάφεραν οι ίδιοι σε τηλεοπτική τους συνέντευξη, αναγκάστηκαν να πληρώσουν τα εισιτήρια του ΚΤΕΛ για Θεσσαλονίκη, αφού ο Ανδρέας Κουρής που είχε αναλάβει τα έξοδα της αποστολής τούς άφησε στο δρόμο κατά την επιστροφή τους από την Σουηδία. Ο τηλεπαρουσιαστής αποκάλυψε ότι κάθε μέλος του συγκροτήματος έπαιρνε 15 ευρώ την ημέρα για το μεσημεριανό και το βραδινό τους, με αποτέλεσμα να βάζουν σε πετσέτες τα σαντουιτσάκια από το πρωινό που τους σέρβιραν για να τραφούν την υπόλοιπη μέρα!
Μια εβδομάδα αργότερα διαπιστώθηκε ότι οι εργαζόμενοι στο MAD TV, τη ναυαρχίδα του Ανδρέα Κουρή, δούλευαν απλήρωτοι επί έξι ολόκληρους μήνες. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωσή της Ε.Τ.Ι.Τ.Α. (Ένωση Τεχνικών Ιδιωτικής Τηλεόρασης Αττικής), σε εξονυχιστικό έλεγχο που έκανε η επιθεώρηση εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) στα βιβλία της εταιρείας διαπιστώθηκε η οφειλή των δεδουλευμένων στο σύνολο των μισθωτών για 6 μήνες, ενώ  εντοπίστηκαν και 2 εργαζόμενοι  χωρίς άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Έτσι, λοιπόν, την ίδια στιγμή που σε κάποιους από εμάς τους απλήρωτους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis καταφθάνουν κατασχετήρια από την εφορία για χρέη που κυμαίνονται γύρω στα 1.000 ευρώ , εξαιτίας της πραγματικής μας αδυναμίας να τα εξοφλήσουμε, επιχειρηματίες όπως τον Ανδρέα Κουρή μπορούν να συνεχίζουν απρόσκοπτα  τις δραστηριότητές τους διογκώνοντας τις περιουσίες τους, χρωστώντας υπέρογκα ποσά σε εργαζόμενους και Δημόσιο, δίχως να τολμάει να τους ενοχλήσει κανείς.  Και το ερώτημα που προκύπτει αναπόφευκτα είναι ποιοι τον καλύπτουν και με τι «πλάτες» και ανταλλάγματα μπορεί να εξακολουθεί να κάνει μπίζνες, ανέγγιχτος από τους νόμους που εξοντώνουν κυριολεκτικά τους υπόλοιπους πολίτες;
Φυσικά και δεν περιμένουμε οποιαδήποτε απάντηση. Η πορεία της δυναστείας των  Κουρήδων σε αυτή τη χώρα είναι γνωστή πρώτιστα στους εργαζόμενους που πέρασαν από τα χέρια τους. Οι 700 και πλέον απλήρωτοι εργαζόμενοι στο ALTER, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στις εφημερίδες «Αυριανή» και «Φίλαθλος» είναι μόνο μερικά από το ανδραγαθήματα του έτερου Γιώργου Κουρή (θείου του Ανδρέα του MAD), αυτού που κατάφερε να καταστήσει τον άκρατο λαϊκισμό σε κίνημα που έμεινε στην Ιστορία ως «Αυριανισμός». Πρόκειται για μια κοινή πορεία που στηρίζεται στη φιλοσοφία της στάσης πληρωμών προς όλες τις κατευθύνσεις και στη λογική του «εμάς δεν μπορεί να μας αγγίξει κανείς». Απόδειξη; Η πρόσφατη αποφυλάκιση με βούλευμα του Γιώργου και του γιού του Ανδρέα Κουρή, μετά από δυο μήνες στο κελί, παρά την αρνητική εισήγηση του Εισαγγελέα, που είχαν κριθεί προφυλακιστέοι για χρέη από μη καταβολή φόρου μισθωτών υπηρεσιών του τηλεοπτικού σταθμού Alter, ύψους 1,5 εκατ. ευρώ.
Διαπιστώνοντας την ανυπαρξία ισονομίας και εξακολουθώντας να αναζητούμε το δίκιο μας, εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε ότι ο δρόμος του αγώνα είναι ο μοναδικός που μπορεί να μας φέρει κοντά στη δικαίωση των αιτημάτων μας.
Θεωρώντας ότι τίποτα δεν είναι τετελεσμένο, ιδιαίτερα όταν δρομολογείται ως τέτοιο από την εργοδοτική ασυδοσία και την ασυλία που της παρέχει το κράτος, συνεχίζουμε με ψηλά το κεφάλι. Για να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας και να τσακίσουμε τις εργοδοτικές πρακτικές του κάθε Ανδρέα Κουρή.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ


ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ MAD AWARDS


στο γήπεδο του TAE KWON DO την ΤΡΙΤΗ 25 ΙΟΥΝΙΟΥ, 
στις 7:30 μ.μ.


Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis
http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_24.html

*Πρόσβαση στο σημείο με το τραμ από το Σύνταγμα (στάση «Δέλτα Φαλήρου») και με τα λεωφορεία Β2 και Ε22 (αφετηρία στην οδό Σίνα).
Categories
Metropolis Λάβαμε

Οι απολυμένοι των Metropolis καταγγέλλουν: όταν ο Αντώνης Σαμαράς στήριζε τον Ανδρέα Κουρή

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που ένα μακροβούτι στο παρελθόν ανοίγει φωτεινές διόδους για το μέλλον. Ακόμη κι αν τα ευρήματα δεν προκαλούν απαραίτητα εκπλήξεις.

Ας γυρίσουμε λοιπόν το χρόνο πίσω και συγκεκριμένα στον Ιανουάριο του 2009. Ο Αντώνης Σαμαράς, έπειτα από περίπου δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια,  αναλαμβάνει και πάλι κυβερνητικό αξίωμα, αυτή τη φορά ως υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Την ίδια χρονιά εκλέγεται πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας  και 2,5 χρόνια αργότερα γίνεται πρωθυπουργός της χώρας.
Δεν είχαν περάσει παρά τέσσερις μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων του και στις 6 Μαΐου του 2009 ο Αντώνης Σαμαράς, στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του ως υπουργός Πολιτισμού, κηρύσσει την έναρξη των εργασιών του 5ου μουσικού συνέδριου Αthens Μusic Forum που πραγματοποιείται στο κτίριο που στεγάζεται το κεντρικό κατάστημα της (τότε) αλυσίδας καταστημάτων Metropolis. Tη διοργάνωση του συνεδρίου, που ο τότε υπουργός Πολιτισμού τίμησε και πριμοδότησε με την παρουσία του, είχαν αναλάβει ο ιδιοκτήτης του ομίλου MAD και μέτοχος σχεδόν κατά το ήμισυ, μέχρι εκείνη τη στιγμή, των καταστημάτων Metropolis Ανδρέας Μ. Κουρής και ο Πάνος Θεοφανέλλης, ιδιοκτήτης δισκογραφικής εταιρείας. Μέσα σε ένα φιλικό και οικείο για όλους περιβάλλον, όπου δεν έλειψαν οι αβρότητες και οι φιλοφρονήσεις, ο Αντώνης Σαμαράς  ανέφερε ότι ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος που βρισκόταν στο συνέδριο και όπως αναφερόταν και σε σχετικό δελτίο τύπου του υπουργείου Πολιτισμού ξεκίνησε την ομιλία του στο συνέδριο λέγοντας με  νόημα:  « Έχω έρθει γι’ αυτόν τον χαιρετισμό προετοιμασμένος, γιατί είναι δύσκολο να τα βάλεις με τον Ανδρέα Κουρή και τον Πάνο Θεοφανέλλη ταυτόχρονα». Και την έκλεισε δίνοντας τα συγχαρητήριά του στους διοργανωτές για τα πρωτοποριακά θέματα του συνεδρίου και ευχόμενος καλή επιτυχία στα νέα Metropolis. 

Με τις ευλογίες (και τις γνωριμίες) του τότε υπουργού και νυν πρωθυπουργού, ο Ανδρέας Κουρής συνεχίζει τη επιχειρηματική του δραστηριότητα, αποκτώντας εξ ολοκλήρου μέχρι το τέλος της ίδιας χρονιάς την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis.
Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή. Κατά ένα παράδοξο και μοναδικό για τα επιχειρηματικά χρονικά τρόπο ο Ανδρέας Κουρής, αντί να αξιοποιήσει τη νέα του επιχείρηση, αρχίζει να βάζει λουκέτα στο ένα μετά το άλλο καταστήματα, να προχωράει σε αθρόες απολύσεις και  να καθυστερεί την καταβολή των μισθών. Μέσα σε μόλις 3 χρόνια καταφέρνει να εξολοθρεύσει 13 καταστήματα -αφήνοντας μόλις ένα- και να πετάξει 180 εργαζόμενους στο δρόμο χρωστώντας, σχεδόν στους μισούς, μισθούς και αποζημιώσεις που αρνείται πεισματικά να καταβάλλει ισχυριζόμενος ότι «δεν έχει», την ώρα που ζει προκλητικά σπαταλώντας τον πλούτο του. Σε όλο αυτό το διάστημα συνέχισε να διογκώνει τα χρέη του τόσο προς το Δημόσιο, όσο και σε μεγάλο αριθμό  πιστωτών.
Από τότε, μέχρι και σήμερα, ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής, προφανώς με την προστασία και την εύνοια των υψηλών προσώπων που τον καλύπτουν, όπως αυτό του Αντώνη Σαμαρά,  συνεχίζει απτόητος την  επιχειρηματική του δραστηριότητα. Με μοναδική παραφωνία την προσωρινή  σύλληψή του τον περασμένο Απρίλιο  για χρέη περίπου 1,4 εκατ. ευρώ της εταιρείας Metropolis προς το ελληνικό Δημόσιο (για μη καταβολή ΦΠΑ και Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών). Μια παραφωνία που παρέμεινε σε ισχύ για μόλις τρεις μέρες, αφού ο Ανδρέας Κουρής αφέθηκε ελεύθερος με την επιβολή χρηματικής εγγύησης 100 χιλιάδων ευρώ που, προφανώς, ανακάλυψε στην περιουσία που «δεν έχει».
Όμως, δεν συνεχίζει απλώς απτόητος την  επιχειρηματική του δραστηριότητα, αλλά και αμετανόητος, αφού κατά πως φαίνεται, το μυστικό της επιτυχίας του βασίζεται αποκλειστικά στην απλήρωτη εργασία και τη στάση πληρωμών. Δύο γεγονότα της τελευταίας περιόδου, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές:
Το πρώτο αφορά τη διοργάνωση του ελληνικού τελικού της Eurovision – που ανατέθηκε στον Ανδρέα Κουρή από τη διοίκηση της ΕΡΤ με παντελώς αδιαφανείς και υπόγειες διαδικασίες, λίγο πριν το λουκέτο στο κρατικό κανάλι-  και την αποστολή του ελληνικού συγκροτήματος στο Μάλμε της Σουηδίας, τα έξοδα της οποίας είχε υποχρέωση να αναλάβει ο Ανδρέας Κουρής. Όπως αποκαλύφθηκε από τους ίδιους τους KoΖa Mostra, βρέθηκαν πεινασμένοι στην Σουηδία και χωρίς ναύλα για την επιστροφή τους . Όπως ανάφεραν οι ίδιοι σε τηλεοπτική τους συνέντευξη, αναγκάστηκαν να πληρώσουν τα εισιτήρια του ΚΤΕΛ για Θεσσαλονίκη, αφού ο Ανδρέας Κουρής που είχε αναλάβει τα έξοδα της αποστολής τούς άφησε στο δρόμο κατά την επιστροφή τους από την Σουηδία. Ο τηλεπαρουσιαστής αποκάλυψε ότι κάθε μέλος του συγκροτήματος έπαιρνε 15 ευρώ την ημέρα για το μεσημεριανό και το βραδινό τους, με αποτέλεσμα να βάζουν σε πετσέτες τα σαντουιτσάκια από το πρωινό που τους σέρβιραν για να τραφούν την υπόλοιπη μέρα!
Μια εβδομάδα αργότερα διαπιστώθηκε ότι οι εργαζόμενοι στο MAD TV, τη ναυαρχίδα του Ανδρέα Κουρή, δούλευαν απλήρωτοι επί έξι ολόκληρους μήνες. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωσή της Ε.Τ.Ι.Τ.Α. (Ένωση Τεχνικών Ιδιωτικής Τηλεόρασης Αττικής), σε εξονυχιστικό έλεγχο που έκανε η επιθεώρηση εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) στα βιβλία της εταιρείας διαπιστώθηκε η οφειλή των δεδουλευμένων στο σύνολο των μισθωτών για 6 μήνες, ενώ  εντοπίστηκαν και 2 εργαζόμενοι  χωρίς άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Έτσι, λοιπόν, την ίδια στιγμή που σε κάποιους από εμάς τους απλήρωτους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis καταφθάνουν κατασχετήρια από την εφορία για χρέη που κυμαίνονται γύρω στα 1.000 ευρώ , εξαιτίας της πραγματικής μας αδυναμίας να τα εξοφλήσουμε, επιχειρηματίες όπως τον Ανδρέα Κουρή μπορούν να συνεχίζουν απρόσκοπτα  τις δραστηριότητές τους διογκώνοντας τις περιουσίες τους, χρωστώντας υπέρογκα ποσά σε εργαζόμενους και Δημόσιο, δίχως να τολμάει να τους ενοχλήσει κανείς.  Και το ερώτημα που προκύπτει αναπόφευκτα είναι ποιοι τον καλύπτουν και με τι «πλάτες» και ανταλλάγματα μπορεί να εξακολουθεί να κάνει μπίζνες, ανέγγιχτος από τους νόμους που εξοντώνουν κυριολεκτικά τους υπόλοιπους πολίτες;
Φυσικά και δεν περιμένουμε οποιαδήποτε απάντηση. Η πορεία της δυναστείας των  Κουρήδων σε αυτή τη χώρα είναι γνωστή πρώτιστα στους εργαζόμενους που πέρασαν από τα χέρια τους. Οι 700 και πλέον απλήρωτοι εργαζόμενοι στο ALTER, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στις εφημερίδες «Αυριανή» και «Φίλαθλος» είναι μόνο μερικά από το ανδραγαθήματα του έτερου Γιώργου Κουρή (θείου του Ανδρέα του MAD), αυτού που κατάφερε να καταστήσει τον άκρατο λαϊκισμό σε κίνημα που έμεινε στην Ιστορία ως «Αυριανισμός». Πρόκειται για μια κοινή πορεία που στηρίζεται στη φιλοσοφία της στάσης πληρωμών προς όλες τις κατευθύνσεις και στη λογική του «εμάς δεν μπορεί να μας αγγίξει κανείς». Απόδειξη; Η πρόσφατη αποφυλάκιση με βούλευμα του Γιώργου και του γιού του Ανδρέα Κουρή, μετά από δυο μήνες στο κελί, παρά την αρνητική εισήγηση του Εισαγγελέα, που είχαν κριθεί προφυλακιστέοι για χρέη από μη καταβολή φόρου μισθωτών υπηρεσιών του τηλεοπτικού σταθμού Alter, ύψους 1,5 εκατ. ευρώ.
Διαπιστώνοντας την ανυπαρξία ισονομίας και εξακολουθώντας να αναζητούμε το δίκιο μας, εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε ότι ο δρόμος του αγώνα είναι ο μοναδικός που μπορεί να μας φέρει κοντά στη δικαίωση των αιτημάτων μας.
Θεωρώντας ότι τίποτα δεν είναι τετελεσμένο, ιδιαίτερα όταν δρομολογείται ως τέτοιο από την εργοδοτική ασυδοσία και την ασυλία που της παρέχει το κράτος, συνεχίζουμε με ψηλά το κεφάλι. Για να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας και να τσακίσουμε τις εργοδοτικές πρακτικές του κάθε Ανδρέα Κουρή.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ


ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ MAD AWARDS


στο γήπεδο του TAE KWON DO την ΤΡΙΤΗ 25 ΙΟΥΝΙΟΥ, 
στις 7:30 μ.μ.


Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis
http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_24.html

*Πρόσβαση στο σημείο με το τραμ από το Σύνταγμα (στάση «Δέλτα Φαλήρου») και με τα λεωφορεία Β2 και Ε22 (αφετηρία στην οδό Σίνα).
Categories
Metropolis Εργατικά Λάβαμε

Οι απολυμένοι των Metropolis καλούν σε νέα διαδήλωση έξω από την απονομή των βραβείων MAD που διοργανώνει ο Ανδρέας Κουρής


 ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
Εδώ κι ενάμιση ολόκληρο χρόνο, βρισκόμαστε σε έναν διαρκή σε ένταση και κλιμάκωση αγώνα στο δρόμο και στα δικαστήρια προκειμένου να υποχρεώσουμε τον επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή (ιδιοκτήτη του ομίλου MAD) να μας καταβάλει τα δεδουλευμένα και αποζημιώσεις μας, που συνολικά ξεπερνούν τα 600.000 ευρώ.
Σε αυτό το διάστημα έχουμε πραγματοποιήσει περίπου 70 συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, με τη συμπαράσταση σωματείων και συλλογικοτήτων, έξω από τα καταστήματα των Metropolis που είχαν απομείνει, στα γραφεία της επιχείρησης, στην Επιθεώρηση Εργασίας, έξω από τις δικαστικές αίθουσες, αλλά και έξω από κάθε φιέστα που διοργανώνει ο Ανδρέας Κουρής.
Μέχρι στιγμής, έχουμε πετύχει την καταδίκη του Ανδρέα Κουρή σε 27 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή και χρηματικό πρόστιμο 7.800€, ενώ πρόσφατα το Πρωτοδικείο Αθηνών με μια ιστορική απόφαση μας δικαίωσε ανοίγοντας το δρόμο για κατάσχεση της προσωπικής του περιουσίας. Πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική δικαστική απόφαση που,  αναγνωρίζοντας προσωπική ευθύνη του Ανδρέα Κουρή, μας ανοίγει το δρόμο να προβούμε σε κατάσχεση των προσωπικών περιουσιακών του στοιχείων, όχι μόνο από την  εταιρεία που απασχολούμασταν, αλλά και στις μετοχές του σε άλλες εταιρείες, στους προσωπικούς του τραπεζικούς λογαριασμούς, σε ακίνητα κλπ, ώστε να ικανοποιηθούν οι επιδικασθείσες εργατικές απαιτήσεις μας. Επιπλέον, πρόκειται για μια παρακαταθήκη και για όσους εργαζόμενους βρίσκονται σε ανάλογη θέση με τη δική μας και είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν τα αυτονόητα.
Εντούτοις, όπως γνωρίζουν όσοι εργαζόμενοι έχουν εμπλακεί σε δικαστικούς αγώνες στρεφόμενοι εναντίον της εργοδοσίας, αυτή η δικαστική απόφαση -όσο κι αν μας δικαιώνει- δεν αρκεί από μόνη της για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας, αφού απαιτούνται αρκετές ακόμη ενέργειες μέσω της νομικής οδού έτσι ώστε να λάβουμε από τον Ανδρέα Κουρή αυτά που μας οφείλει.
Σε μια εποχή που για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα δεν επιστρατεύονται πράξεις νομοθετικού περιεχομένου προκειμένου να εγκαθιδρυθεί η εργοδοτική ασυδοσία , αφού οι εργοδότες λειτουργούν ανενόχλητοι στήνοντας εργασιακά κάτεργα με απλήρωτους εργαζόμενους και απολυμένους, ο δρόμος του αγώνα παραμένει μονόδρομος, εφόσον είναι  ο μόνος που μπορεί να βγάλει την εργατική τάξη από το περιθώριο. Αλλά και σε μια εποχή που στο δημόσιο τομέα οι κυβερνώντες λειτουργούν όπως οι ιδιώτες επιχειρηματίες, αποφασίζοντας και διατάσσοντας το λουκέτο μέσα σε λίγες ώρες σε δημόσιες επιχειρήσεις (όπως της ΕΡΤ), πετώντας στην ανεργία ακόμη χιλιάδες εργαζόμενους, η συνεύρεση των αγώνων γίνεται επιτακτική, ζωτικής σημασίας ανάγκη.
Σε ότι μας αφορά, η προκλητική και απροκάλυπτη  τακτική του Ανδρέα Κουρή να διοργανώνει κάθε δύο μήνες μια πανάκριβη, γκλαμουράτη φιέστα για να τα τσεπώνει (Eurovision 18/2 – MADWALK 17/4 – Βραβεία MAD 25/6), την ώρα που επικαλείται ότι δεν έχει να μας πληρώσει, μας πεισμώνει ακόμη περισσότερο. Έτσι, προχωράμε στη διοργάνωση μιας ακόμη διαδήλωσης, την οποία καλούμε να στηρίξουν όσοι αγκάλιασαν τις προηγούμενες διαδηλώσεις μας κι όσους πιστεύουν ότι ο ανυποχώρητος αγώνας αποτελεί καθήκον.
Συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις μας βρισκόμενοι δίπλα στους αγώνες που βρίσκονται σε εξέλιξη
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ MAD AWARDS

στο γήπεδο του TAE KWON DO 
 την ΤΡΙΤΗ 25 ΙΟΥΝΙΟΥ, στις 7:30 μ.μ.
Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis
http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/

* Πρόσβαση στο σημείο με το τραμ από το Σύνταγμα (στάση «Δέλτα Φαλήρου») και με τα λεωφορεία Β2 και Ε22 (αφετηρία στην οδό Σίνα)

Categories
Metropolis Εργατικά Λάβαμε

Οι απολυμένοι των Metropolis καλούν σε νέα διαδήλωση έξω από την απονομή των βραβείων MAD που διοργανώνει ο Ανδρέας Κουρής


 ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
Εδώ κι ενάμιση ολόκληρο χρόνο, βρισκόμαστε σε έναν διαρκή σε ένταση και κλιμάκωση αγώνα στο δρόμο και στα δικαστήρια προκειμένου να υποχρεώσουμε τον επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή (ιδιοκτήτη του ομίλου MAD) να μας καταβάλει τα δεδουλευμένα και αποζημιώσεις μας, που συνολικά ξεπερνούν τα 600.000 ευρώ.
Σε αυτό το διάστημα έχουμε πραγματοποιήσει περίπου 70 συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, με τη συμπαράσταση σωματείων και συλλογικοτήτων, έξω από τα καταστήματα των Metropolis που είχαν απομείνει, στα γραφεία της επιχείρησης, στην Επιθεώρηση Εργασίας, έξω από τις δικαστικές αίθουσες, αλλά και έξω από κάθε φιέστα που διοργανώνει ο Ανδρέας Κουρής.
Μέχρι στιγμής, έχουμε πετύχει την καταδίκη του Ανδρέα Κουρή σε 27 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή και χρηματικό πρόστιμο 7.800€, ενώ πρόσφατα το Πρωτοδικείο Αθηνών με μια ιστορική απόφαση μας δικαίωσε ανοίγοντας το δρόμο για κατάσχεση της προσωπικής του περιουσίας. Πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική δικαστική απόφαση που,  αναγνωρίζοντας προσωπική ευθύνη του Ανδρέα Κουρή, μας ανοίγει το δρόμο να προβούμε σε κατάσχεση των προσωπικών περιουσιακών του στοιχείων, όχι μόνο από την  εταιρεία που απασχολούμασταν, αλλά και στις μετοχές του σε άλλες εταιρείες, στους προσωπικούς του τραπεζικούς λογαριασμούς, σε ακίνητα κλπ, ώστε να ικανοποιηθούν οι επιδικασθείσες εργατικές απαιτήσεις μας. Επιπλέον, πρόκειται για μια παρακαταθήκη και για όσους εργαζόμενους βρίσκονται σε ανάλογη θέση με τη δική μας και είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν τα αυτονόητα.
Εντούτοις, όπως γνωρίζουν όσοι εργαζόμενοι έχουν εμπλακεί σε δικαστικούς αγώνες στρεφόμενοι εναντίον της εργοδοσίας, αυτή η δικαστική απόφαση -όσο κι αν μας δικαιώνει- δεν αρκεί από μόνη της για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας, αφού απαιτούνται αρκετές ακόμη ενέργειες μέσω της νομικής οδού έτσι ώστε να λάβουμε από τον Ανδρέα Κουρή αυτά που μας οφείλει.
Σε μια εποχή που για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα δεν επιστρατεύονται πράξεις νομοθετικού περιεχομένου προκειμένου να εγκαθιδρυθεί η εργοδοτική ασυδοσία , αφού οι εργοδότες λειτουργούν ανενόχλητοι στήνοντας εργασιακά κάτεργα με απλήρωτους εργαζόμενους και απολυμένους, ο δρόμος του αγώνα παραμένει μονόδρομος, εφόσον είναι  ο μόνος που μπορεί να βγάλει την εργατική τάξη από το περιθώριο. Αλλά και σε μια εποχή που στο δημόσιο τομέα οι κυβερνώντες λειτουργούν όπως οι ιδιώτες επιχειρηματίες, αποφασίζοντας και διατάσσοντας το λουκέτο μέσα σε λίγες ώρες σε δημόσιες επιχειρήσεις (όπως της ΕΡΤ), πετώντας στην ανεργία ακόμη χιλιάδες εργαζόμενους, η συνεύρεση των αγώνων γίνεται επιτακτική, ζωτικής σημασίας ανάγκη.
Σε ότι μας αφορά, η προκλητική και απροκάλυπτη  τακτική του Ανδρέα Κουρή να διοργανώνει κάθε δύο μήνες μια πανάκριβη, γκλαμουράτη φιέστα για να τα τσεπώνει (Eurovision 18/2 – MADWALK 17/4 – Βραβεία MAD 25/6), την ώρα που επικαλείται ότι δεν έχει να μας πληρώσει, μας πεισμώνει ακόμη περισσότερο. Έτσι, προχωράμε στη διοργάνωση μιας ακόμη διαδήλωσης, την οποία καλούμε να στηρίξουν όσοι αγκάλιασαν τις προηγούμενες διαδηλώσεις μας κι όσους πιστεύουν ότι ο ανυποχώρητος αγώνας αποτελεί καθήκον.
Συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις μας βρισκόμενοι δίπλα στους αγώνες που βρίσκονται σε εξέλιξη
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ MAD AWARDS

στο γήπεδο του TAE KWON DO 
 την ΤΡΙΤΗ 25 ΙΟΥΝΙΟΥ, στις 7:30 μ.μ.
Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis
http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/

* Πρόσβαση στο σημείο με το τραμ από το Σύνταγμα (στάση «Δέλτα Φαλήρου») και με τα λεωφορεία Β2 και Ε22 (αφετηρία στην οδό Σίνα)

Categories
Εργατικά Λάβαμε

Συμβαίνει και στα καλύτερα τσαντίρια

Λάβαμε και αναδημοσιεύουμε την ανοιχτή επιστολή των απολυμένων ταξιθετών από το “Αλ Τσαντίρι News”

“Όταν στις 11/6 έπεσαν πολύχρωμες μπάρες  στην ΕΡΤ, οι πέντε ταξιθέτες/ ταξιθέτριες της εκπομπής «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» αποφασίσαμε συλλογικά και ομόφωνα να συμμετάσχουμε στην στάση εργασίας που κήρυξε η ΠΟΣΠΕΡΤ, η ΠΟΕΠΤΥΜ η ΠΟΕΣΥ και η ΕΤΙΤΑ («Η ΠΟΕΣΥ, η ΠΟΣΠΕΡΤ, η ΠΟΕΠΤΥΜ αποφασίσαμε να κηρύξουμε από τις 19:00 έως τις 01:00, στάση εργασίας σε όλα τα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα της χώρας»). Γνωρίζαμε πως δεν καλυπτόμασταν θεσμικά, μιας και ανήκουμε στο πλήθος των χιλιάδων ανασφάλιστων-αφανών εργατών στα μίντια αλλά και σε πολλούς άλλους κλάδους ανά τον ελλαδικό χώρο. Ακόμα κι έτσι όμως, αποφασίσαμε να σταθούμε αλληλέγγυοι-ες όχι μόνο λόγω πεποίθησης αλλά και λόγω θέσης. 
Ειδοποιήσαμε την παραγωγή του Αλ Τσαντίρι Νιουζ πως θα κάνουμε στάση εργασίας, παρ’ όλο που η εκπομπή μέχρι την τελευταία στιγμή επρόκειτο να βγει κανονικά, και κατευθυνθήκαμε στο κατειλημμένο ραδιομέγαρο της Μεσογείων, σε ένδειξη αλληλεγγύης και στήριξης των απολυμένων της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.
Την Τρίτη 18/6 επικοινωνήσαμε με την παραγωγή για να μάθουμε αν θα βγει η εκπομπή και ενημερωθήκαμε πως μετά τα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας, δεν θα χρειαζόταν να πάμε στην τελευταία εκπομπή της σεζόν διότι απολυθήκαμε.  Η ενημέρωση αυτή φυσικά δεν ήρθε από κάποιο επίσημο στόμα εκπροσώπου της εταιρείας παραγωγής αλλά από συνάδελφους που επιφορτίστηκαν με τον άχαρο αυτό ρόλο. Εξάλλου πως μπορείς να επιδόσεις επίσημα απόλυση σε αυτούς που επίσημα δεν υπάρχουν; Η στάση των αφεντικών του Τύπου δεν μας κάνει καμία εντύπωση καθώς πέντε απολύσεις φαίνονται απλώς σαν μία μικρή κουκίδα σε έναν πολύμορφο χάρτη χιλιάδων απολυμένων στα εγχώρια ΜΜΕ τα τελευταία 3 χρόνια.
Η απόλυσή μας φυσικά δεν αποτέλεσε καμιά έκπληξη, καθώς ήρθε ως κορωνίδα στην επισφάλεια και την εκμετάλλευση που βιώνουν σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι της εν λόγω εταιρείας παραγωγής. Για εμάς τις ταξιθέτριες και τους ταξιθέτες του Αλ Τσαντίρι Νιουζ, τα παραδείγματα είναι πολλά. Δεχθήκαμε απειλές για απόλυση και στο παρελθόν με την πρόφαση ότι η παραγωγή δεν βγαίνει οικονομικά και συμβιβαστήκαμε σε μείωση του μεροκάματου προκειμένου να μην απολυθεί κανείς μας. Το σενάριο επαναλήφθηκε όταν ζητήσαμε να λύσει η παραγωγή το πρόβλημα της μετακίνησής μας στην Κάντζα. Ο χώρος εργασίας μας ήταν μια αποθήκη. Η στάση της παραγωγής  απέναντι στα ζητήματα που μας αφορούσαν απαξιωτική και προσβλητική. Η εργασία μας ανασφάλιστη και μαύρη. 
Σε όλα αυτά συναινούσε και ο Λάκης Λαζόπουλος, αφού αποδέχτηκε την συγκεκριμένη εταιρία παραγωγής ως διαχειριστή, και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο θα είναι τουλάχιστον υποκριτής.
Παρακολουθήσαμε χτες (Τρίτη 18/6) με μεγάλη προσοχή την τελευταία παράσταση της σαιζόν. Προσέξαμε ότι ο κ. Λαζόπουλος στάθηκε αλληλέγγυος στους, απολυμένους  πια, εργαζομένους της ΕΡΤ την ίδια ώρα που απέλυε τους δικούς του εργαζόμενους επειδή στάθηκαν αλληλέγγυοι στους απολυμένους εργαζόμενους της ΕΡΤ!
Αυτό που συνέβη σε μας συμβαίνει παντού. Από τα αλ τσαντίρια έως τους εργάτες γης και από τις μητροπόλεις έως τα ξεχασμένα χωριά της επαρχίας, σχέσεις εκμετάλλευσης που αποκαλούνται σχέσεις εργασίας, ορίζουν την καθημερινότητα όλων μας. Μισθοί και μεροκάματα ξεφτίλα, ανασφάλιστη/ αδήλωτη εργασία, επισφάλεια, φόβος, ψυχολογική βία, ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας, δουλειά μέχρι τελικής πτώσης, μέχρι το σώμα και το μυαλό να μην αντέχουν πια.
Πριν εκχυδαϊστεί εντελώς το γύρω και το μέσα μας να σηκώσουμε κεφάλι και να τα βάλουμε στα ίσα μ’ αυτό που συμβαίνει. Εμείς οι απολυμένοι ταξιθέτες και ταξιθέτριες του Αλ Τσαντίρι Νιουζ, θα διεκδικήσουμε και θα απαιτήσουμε ό,τι προκύπτει από το χρονικό διάστημα της «μαύρης» εργασίας μας.
Ας είναι λοιπόν αυτό το κείμενο μια μικρή προτροπή  – γιατί μικρή είναι η φωνή μας, δεν έχουμε αυταπάτες – να μην αποστρέφεται άλλο πια το βλέμμα από κει που οφείλει να είναι καρφωμένο. Στα μικρά ή μεγάλα «τσαντίρια» του καθενός και της καθεμιάς μας.
Απολυμένοι ταξιθέτες/ ταξιθέτριες του Αλ Τσαντίρι News