Category: Λάβαμε

Πριν λίγες μέρες, ο Ανδρέας Κουρής θεώρησε ότι δεν πρέπει να προβάλλεται μέσω του Διαδικτύου το βίντεο που είχαμε αναρτήσει στο οποίο καταγραφόταν η διαδήλωση διαμαρτυρίας των (τότε) εργαζόμενων στα καταστήματα Metropolis έξω από τη φιέστα της απονομής των βραβείων MAD, τον περασμένο Ιούνιο. Είναι αλήθεια ότι η εικόνα αρκετών δεκάδων εργαζόμενων να διαμαρτύρονται για τα δεδουλευμένα που τους χρωστάει το αφεντικό τους δεν αποδείχθηκε διόλου κολακευτική για τον ίδιο.

Λίγες εβδομάδες μετά από ένα εξώδικο που στάλθηκε σε απολυμένους από διοικητική υπάλληλο των Metropolis, που επιχειρούσε με εκφοβισμούς (ανάμεσα σε άλλα) τη λογοκρισία δημοσιευμάτων και σχολίων στο Διαδίκτυο που αφορούσαν τον αγώνα μας, ο Ανδρέας Κουρής -μέσω υπαλλήλου του MAD TV- κατέθεσε αίτηση προς το YouTube αξιώνοντας τα πνευματικά δικαιώματα για το μουσικό του κανάλι. Κάτι, που τελικά πέτυχε και το βίντεο κατέβηκε. Έτσι, τη στιγμή που ο Ανδρέας Κουρής δεν αναγνωρίζει κανένα νόμιμο δικαίωμα των απολυμένων (δεδουλευμένα έως και 5 μηνών και αποζημιώσεις απολύσεων), ισχυρίζεται ότι έχει και τα πνευματικά δικαιώματα από τους αγώνες τους!

Βέβαια, η χρονική στιγμή της που ο Ανδρέας Κουρής επέλεξε να εξαφανίσει ένα βίντεο που εκθέτει τη δημόσια εικόνα του, το οποίο βρισκόταν αναρτημένο για 7 ολόκληρους μήνες, με τη μέθοδο της διαδικτυακής λογοκρισίας δεν είναι διόλου τυχαία. Γίνεται λίγο πριν από τη νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας που έχουν προγραμματίσει οι απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis έξω από το χώρο της νέας φιέστας που διοργανώνει ο Ανδρέας Κουρής, τον τελικό της Eurovision.

Παράλληλα πληροφορηθήκαμε ότι ένα ακόμη βίντεο, που είχε αναρτηθεί στο Διαδίκτυο από θαμώνα κεντρικού καφέ της Αθήνας, το οποίο έδειχνε την τυχαία συνάντηση του Ανδρέα Κουρή με τους απολυμένους από τα Metropolis, είχε την ίδια τύχη με το προηγούμενο. Το MAD και πάλι επικαλούμενο πνευματικά δικαιώματα, το κατέβασε από το YouTube.

Στην πραγματικότητα, με αυτήν την ενέργεια της ωμής λογοκρισίας, ο Ανδρέας Κουρής επιχείρησε να ολοκληρώσει από την πλευρά του αυτό που κάνουν τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης (κανάλια και εφημερίδες): να φιμώνουν τους εργατικούς αγώνες, κάνοντας ότι αγνοούν την ύπαρξή τους.

Ως απλήρωτοι απολυμένοι, που αγωνιζόμαστε εδώ και ένα χρόνο για τα αυτονόητα, αυτή τη λογοκρισία την έχουμε αντιληφθεί με το παραπάνω. Εδώ και ένα χρόνο που βρισκόμαστε στους δρόμους διαδηλώνοντας, η πλειονότητα αυτών των μέσων ενημέρωσης κάνει ότι δεν έχει πάρει είδηση τίποτα και δεν έχει μπει στον κόπο να αναφερθεί στον αγώνα μας – έστω και στο ελάχιστο. Το ότι σε μια γνωστή επιχείρηση απολύονται 180 άνθρωποι και ότι στους μισούς περίπου από αυτούς ο ιδιοκτήτης αρνείται να καταβάλλει μισθούς και αποζημιώσεις, για τους δημοσιογράφους αυτών των μέσων δεν αποτελεί είδηση, Όπως δεν αποτέλεσε είδηση η διαδήλωση που πραγματοποιήσαμε έξω από τα βραβεία MAD, ούτε η πορεία που πραγματοποιήσαμε μέσα στο εμπορικό κέντρο MALL τον περασμένο Μάιο.

Αλλά κι όταν αυτά τα μέσα ενημέρωσης «δέησαν» να αναφερθούν στον αφανισμό -δια του λουκέτου- μιας ιστορικής αλυσίδας καταστημάτων, όπως τα Metropolis, αρκέστηκαν να το αποδώσουν στην οικονομική κρίση και στην πτώση στην αγορά του CD. Και δεν μπήκαν στον κόπο να διερευνήσουν ως όφειλαν πως (διάολο) και γιατί ένας γνωστός επιχειρηματίας στο χώρο των media, όπως ο Ανδρέας Κουρής, αγοράζει μια ολόκληρη αλυσίδα καταστημάτων για να την εξολοθρεύσει μέσα σε μόλις 3 χρόνια. Κανείς δημοσιογράφος σε όλα αυτά τα μέσα δεν θέλησε ή δεν τον άφησαν να διερευνήσει τι βρίσκεται πίσω από αυτή την υπόθεση.

Εντούτοις, εκτός από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης υπάρχει και η ελεύθερη ροή πληροφοριών μέσα από το Διαδίκτυο. Κι εκεί, ο αγώνας μας και η πορεία του έχουν διαχυθεί και οι φωνές μας έχουν ακουστεί. Εκεί που, ακριβώς επέλεξε να χτυπήσει ο Ανδρέας Κουρής…

Ας κάνουμε, λοιπόν, ξεκάθαρο στον Ανδρέα Κουρή ότι:

– Το διαδίκτυο -ένα μέσο που τόσο εκμεταλλεύτηκε για να φτιάξει την προσωπική και επιχειρηματική του εικόνα- δεν φιμώνεται. Είναι ένας χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών, απόψεων, πληροφοριών, ειδήσεων.

– Ας σταματήσει να βάζει άλλους να κάνουν την βρώμικη δουλειά και ας εμφανιστεί. Ας εμφανιστεί, επιτέλους, μετά από 2 χρόνια που κρύβεται και να ικανοποιήσει τις νόμιμες διεκδικήσεις μας.

– Στους εργατικούς αγώνες ποτέ δεν είχαν πνευματικά δικαιώματα τα αφεντικά. Τους εργατικούς αγώνες δεν τους εξαφανίζεις έτσι απλά. Όσο και να λογοκρίνεις, όσο και να φιμώσεις τον αγώνα μας αυτός δεν σβήνεται με μια αίτηση στο YouTube. Τα γεγονότα έχουν συμβεί. Κι όλα όσα έχουν γίνει υπάρχουν σε εικόνα, ήχο, κείμενα, αφίσες. Υπάρχουν στις μνήμες μας και στην καθημερινότητα μας.

– «Ανδρέα Κουρή στο δρόμο και στα δικαστήρια θα μας βρίσκεις συνέχεια μπροστά σου». Σου το φωνάζουμε ένα χρόνο τώρα και έχεις διαπιστώσει ότι αυτό αποδείχτηκε πραγματικότητα.

– Δεν είμαστε ένα βίντεο που μπορείς να σβήσεις από το διαδίκτυο έτσι απλά. Είμαστε οι απολυμένοι από τα Metropolis και ζητάμε τα αυτονόητα. Δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

 ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗ EUROVISION!

Κάλεσμα των απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis:

Μπορεί ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής να ισχυρίζεται εδώ κι ένα χρόνο ότι δεν έχει χρήματα να πληρώσει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που οφείλει στους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis, αλλά για τη διοργάνωση πανάκριβων εκδηλώσεων, όπως αυτή της Eurovision, φαίνεται ότι τα βρίσκει.

Η τελευταία μανούβρα του Ανδρέα Κουρή, να αναλάβει την διοργάνωση άλλης μίας φιέστας –αυτή τη φορά της Eurovision– και μάλιστα με απευθείας ανάθεση από το διοικητικό συμβούλιο της ΕΡΤ, γεννάει πολλά ερωτήματα και παράλληλα προκαλεί. Πρώτα απ’ όλους, προκαλεί εμάς τους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis, που γνωρίζουμε από πρώτο χέρι το ποιόν του εργοδότη Ανδρέα Κουρή. Ο οποίος, ως «επιτυχημένος επιχειρηματίας» και ιδιοκτήτης του ομίλου MAD, από τότε που εξαγόρασε την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis, πριν από 3 χρόνια, κατάφερε να κλείσει 13 καταστήματα, να βάλει την επιχείρηση στο Άρθρο 99 και να απολύσει 180 εργαζόμενους. Σχεδόν στους μισούς από αυτούς αρνείται μέχρι και σήμερα να καταβάλει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, με το σύνολο των οφειλόμενων να ξεπερνάει τα 600.000 ευρώ.

Απέναντι στην επιχειρούμενη ληστεία των μισθών και των αποζημιώσεών μας, αποφασίσαμε να αντιδράσουμε. Για περισσότερο από ένα χρόνο δίνουμε έναν αμείωτο σε ένταση αγώνα, στο δρόμο και στα δικαστήρια, έχοντας αποφασίσει να μη χαρίσουμε ούτε μια σταγόνα από τον ιδρώτα μας στον Ανδρέα Κουρή. Με την πραγματοποίηση περίπου 60 συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας, με τη συμπαράσταση σωματείων και συλλογικοτήτων, έξω από τα καταστήματα των Metropolis που είχαν απομείνει (στην Πανεπιστημίου, στο Χαλάνδρι, στη Θεσσαλονίκη και στο Mall, όπου πραγματοποιήθηκε και πορεία μέσα στο εμπορικό κέντρο), στο σημερινό κατάστημα της Σταδίου, στα γραφεία της επιχείρησης, στην Επιθεώρηση Εργασίας, έξω από τις δικαστικές αίθουσες, αλλά και έξω από μία ακόμη φιέστα του Ανδρέα Κουρή, τα βραβεία MAD. Και, μέχρι στιγμής, έχοντας πετύχει την καταδίκη του Ανδρέα Κουρή σε 27 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή και χρηματικό πρόστιμο 7.800€.

Αντιλαμβανόμενοι ότι το χρηματικό ποσό που οφείλει ο Ανδρέας Κουρής σε εμάς τους απολυμένους σχεδόν ισοδυναμεί με αυτό που απαιτείται για την πανάκριβη διοργάνωση της Eurovision, καθώς και ότι, επενδύοντας αυτά τα χρήματα –που παρακρατεί παράνομα από εμάς– στη διοργάνωση μίας ακόμη φιέστας (μετά την περσινή διοργάνωση των βραβείων MAD) o Ανδρέας Κουρής αποσκοπεί να αυγατίσει την περιουσία του στην πλάτη μας, θεωρούμε άκρως προκλητική και θρασύτατη τη συγκεκριμένη του ενέργεια.

Η διοργάνωση της Eurovision δεν αποτελεί πρόκληση μόνο για εμάς τους απολυμένους των Metropolis. Η απευθείας ανάθεση του ελληνικού τελικού της Eurovision από την ΕΡΤ στο MAD TV του Ανδρέα Κουρή αποτελεί πρόκληση για όλους τους εργαζόμενους που αυτή τη στιγμή υποφέρουν κάτω από την εφαρμογή των σκληρών μέτρων λιτότητας. Διότι, πέρα από την εμμονή στη διοργάνωση ενός τέτοιου πολυδάπανου διαγωνισμού την ώρα που ο κόσμος πεινάει, το γεγονός ότι ένας κρατικός φορέας τον παραχωρεί δωρεάν (μαζί με ένα κομμάτι των κερδών) σε έναν ιδιώτη, για τον οποίο εδώ και καιρό βουίζει ολόκληρη η αγορά για τις τεράστιες οφειλές του προς το Δημόσιο, τους εργαζόμενους και πληθώρα άλλων πιστωτών, αποδεικνύει ότι η περιβόητη διαπλοκή, αντίθετα από τις βαρύγδουπες εξαγγελίες, ζει και βασιλεύει!

Κάλεσμα των απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis:

Μπορεί ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής να ισχυρίζεται εδώ κι ένα χρόνο ότι δεν έχει χρήματα να πληρώσει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που οφείλει στους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis, αλλά για τη διοργάνωση πανάκριβων εκδηλώσεων, όπως αυτή της Eurovision, φαίνεται ότι τα βρίσκει.

Η τελευταία μανούβρα του Ανδρέα Κουρή, να αναλάβει την διοργάνωση άλλης μίας φιέστας –αυτή τη φορά της Eurovision– και μάλιστα με απευθείας ανάθεση από το διοικητικό συμβούλιο της ΕΡΤ, γεννάει πολλά ερωτήματα και παράλληλα προκαλεί. Πρώτα απ’ όλους, προκαλεί εμάς τους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis, που γνωρίζουμε από πρώτο χέρι το ποιόν του εργοδότη Ανδρέα Κουρή. Ο οποίος, ως «επιτυχημένος επιχειρηματίας» και ιδιοκτήτης του ομίλου MAD, από τότε που εξαγόρασε την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis, πριν από 3 χρόνια, κατάφερε να κλείσει 13 καταστήματα, να βάλει την επιχείρηση στο Άρθρο 99 και να απολύσει 180 εργαζόμενους. Σχεδόν στους μισούς από αυτούς αρνείται μέχρι και σήμερα να καταβάλει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, με το σύνολο των οφειλόμενων να ξεπερνάει τα 600.000 ευρώ.

Απέναντι στην επιχειρούμενη ληστεία των μισθών και των αποζημιώσεών μας, αποφασίσαμε να αντιδράσουμε. Για περισσότερο από ένα χρόνο δίνουμε έναν αμείωτο σε ένταση αγώνα, στο δρόμο και στα δικαστήρια, έχοντας αποφασίσει να μη χαρίσουμε ούτε μια σταγόνα από τον ιδρώτα μας στον Ανδρέα Κουρή. Με την πραγματοποίηση περίπου 60 συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας, με τη συμπαράσταση σωματείων και συλλογικοτήτων, έξω από τα καταστήματα των Metropolis που είχαν απομείνει (στην Πανεπιστημίου, στο Χαλάνδρι, στη Θεσσαλονίκη και στο Mall, όπου πραγματοποιήθηκε και πορεία μέσα στο εμπορικό κέντρο), στο σημερινό κατάστημα της Σταδίου, στα γραφεία της επιχείρησης, στην Επιθεώρηση Εργασίας, έξω από τις δικαστικές αίθουσες, αλλά και έξω από μία ακόμη φιέστα του Ανδρέα Κουρή, τα βραβεία MAD. Και, μέχρι στιγμής, έχοντας πετύχει την καταδίκη του Ανδρέα Κουρή σε 27 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή και χρηματικό πρόστιμο 7.800€.

Αντιλαμβανόμενοι ότι το χρηματικό ποσό που οφείλει ο Ανδρέας Κουρής σε εμάς τους απολυμένους σχεδόν ισοδυναμεί με αυτό που απαιτείται για την πανάκριβη διοργάνωση της Eurovision, καθώς και ότι, επενδύοντας αυτά τα χρήματα –που παρακρατεί παράνομα από εμάς– στη διοργάνωση μίας ακόμη φιέστας (μετά την περσινή διοργάνωση των βραβείων MAD) o Ανδρέας Κουρής αποσκοπεί να αυγατίσει την περιουσία του στην πλάτη μας, θεωρούμε άκρως προκλητική και θρασύτατη τη συγκεκριμένη του ενέργεια.

Η διοργάνωση της Eurovision δεν αποτελεί πρόκληση μόνο για εμάς τους απολυμένους των Metropolis. Η απευθείας ανάθεση του ελληνικού τελικού της Eurovision από την ΕΡΤ στο MAD TV του Ανδρέα Κουρή αποτελεί πρόκληση για όλους τους εργαζόμενους που αυτή τη στιγμή υποφέρουν κάτω από την εφαρμογή των σκληρών μέτρων λιτότητας. Διότι, πέρα από την εμμονή στη διοργάνωση ενός τέτοιου πολυδάπανου διαγωνισμού την ώρα που ο κόσμος πεινάει, το γεγονός ότι ένας κρατικός φορέας τον παραχωρεί δωρεάν (μαζί με ένα κομμάτι των κερδών) σε έναν ιδιώτη, για τον οποίο εδώ και καιρό βουίζει ολόκληρη η αγορά για τις τεράστιες οφειλές του προς το Δημόσιο, τους εργαζόμενους και πληθώρα άλλων πιστωτών, αποδεικνύει ότι η περιβόητη διαπλοκή, αντίθετα από τις βαρύγδουπες εξαγγελίες, ζει και βασιλεύει!

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ – ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο  συνάδελφος, εργαζόμενος του δήμου μας, Μιλτιάδης Ευσταθιάδης, τέθηκε σε «αυτοδίκαιη αργία» από την δημοσίευση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου ΦΕΚ 224/Α/12-11/2012 με περιεχόμενο τα μέτρα εφαρμογής του μνημονίου 3 και του μεσοπρόθεσμου 2013-2016.

Ο Μιλτιάδης Ευσταθιάδης, υπάλληλος που για χρόνια υπηρέτησε με φιλότιμο και αφοσίωση τον Δήμο, κηρύχθηκε ένοχος για δήθεν κλοπή μιας κάμερας της εταιρίας που για χρόνια παράνομα εκμεταλλεύονταν την πλαζ του Αγίου Κοσμά μέχρι και το Μάη του 2007, όταν ο Δήμος Ελληνικού, πολλοί άλλοι ΟΤΑ και χιλιάδες πολίτες της πόλης και του λεκανοπεδίου έριξαν τα κάγκελα που έφραζαν τμήμα της παραλίας του Ελληνικού και ελευθέρωσαν την πλαζ.

Οι επιχειρήσεις και τα μεγάλα συμφέροντα, που εκμεταλλεύονταν και εκμεταλλεύονται παράνομα την παραλία, προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν αιρετούς, εργαζομένους στο Δήμο και εθελοντές που βοήθησαν και βοηθούν στην ελεύθερη λειτουργία της παραλίας, με μηνύσεις για ανυπόστατα αδικήματα και με αγωγές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. 

Με κατηγορίες για δήθεν κλοπή ή καταστροφή, κάμερας της η συγκεκριμένη εταιρία έχει στραφεί κατά σειρά εργαζομένων, δημοτικών συμβούλων και δημοτών του Δήμου μας.

Η ενοχή του Μιλτιάδη Ευσταθιάδη βασίστηκε στην γραπτή κατάθεση «μάρτυρα» που ουδέποτε εμφανίστηκε στο δικαστήριο. Γι αυτό και για άλλους εξίσου σοβαρούς λόγους η νομιμότητα της διαδικασίας ελέγχεται από τον Άρειο Πάγο στις 8/2/2013.

Εδώ έχουμε την εφαρμογή του ΠΝΠ που δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση να εφαρμόσει έναν ακόμη τρόπο απολύσεων στον Δημόσιο Τομέα. Το πρόβλημα αυτό αφορά όλους τους εργαζόμενους και πρέπει να δούμε πως συντονισμένα θα το αντιμετωπίσουμε ώστε να μην εφαρμοστεί στην πράξη αυτός ο νόμος.

Ενώ ο εργαζόμενος είναι αντιμέτωπος τόσο με την δίωξη μεγάλων συμφερόντων όσο και απαράδεκτων μεθοδεύσεων, με την «αυτοδίκαιη αργία» παραβιάζει κατάφορα τα συνταγματικά δικαιώματα, τις αξίες του νομικού πολιτισμού, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες.

Για το λόγο αυτό η ΑΔΕΔΥ έχει καταθέσει προσφυγή ακύρωσης των ΠΝΠ που θέτουν σε αργία τους εργαζόμενους, στο Συμβούλιο Επικρατείας.

Η κυβέρνηση με την διάταξη αυτή της ΠΝΠ προωθεί τις απολύσεις στο δημόσιο, που προβλέπει το μεσοπρόθεσμο, στιγματίζοντας και εξοντώνοντας υλικά και ηθικά ανθρώπους, που υπηρέτησαν επί χρόνια με αξιοπρέπεια.

Καλούμε την ΠΟΕ – ΟΤΑ, την ΑΔΕΔΥ, τα συνδικάτα, τους εργαζομένους:

Καλούμε την Δημοτική Αρχή της πόλης μας να συζητήσει το θέμα αυτό στο Δημοτικό Συμβούλιο και να πάρει απόφαση να μην εφαρμόσει αυτόν τον νόμο. Επιπλέον:

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ – ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο  συνάδελφος, εργαζόμενος του δήμου μας, Μιλτιάδης Ευσταθιάδης, τέθηκε σε «αυτοδίκαιη αργία» από την δημοσίευση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου ΦΕΚ 224/Α/12-11/2012 με περιεχόμενο τα μέτρα εφαρμογής του μνημονίου 3 και του μεσοπρόθεσμου 2013-2016.

Ο Μιλτιάδης Ευσταθιάδης, υπάλληλος που για χρόνια υπηρέτησε με φιλότιμο και αφοσίωση τον Δήμο, κηρύχθηκε ένοχος για δήθεν κλοπή μιας κάμερας της εταιρίας που για χρόνια παράνομα εκμεταλλεύονταν την πλαζ του Αγίου Κοσμά μέχρι και το Μάη του 2007, όταν ο Δήμος Ελληνικού, πολλοί άλλοι ΟΤΑ και χιλιάδες πολίτες της πόλης και του λεκανοπεδίου έριξαν τα κάγκελα που έφραζαν τμήμα της παραλίας του Ελληνικού και ελευθέρωσαν την πλαζ.

Οι επιχειρήσεις και τα μεγάλα συμφέροντα, που εκμεταλλεύονταν και εκμεταλλεύονται παράνομα την παραλία, προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν αιρετούς, εργαζομένους στο Δήμο και εθελοντές που βοήθησαν και βοηθούν στην ελεύθερη λειτουργία της παραλίας, με μηνύσεις για ανυπόστατα αδικήματα και με αγωγές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. 

Με κατηγορίες για δήθεν κλοπή ή καταστροφή, κάμερας της η συγκεκριμένη εταιρία έχει στραφεί κατά σειρά εργαζομένων, δημοτικών συμβούλων και δημοτών του Δήμου μας.

Η ενοχή του Μιλτιάδη Ευσταθιάδη βασίστηκε στην γραπτή κατάθεση «μάρτυρα» που ουδέποτε εμφανίστηκε στο δικαστήριο. Γι αυτό και για άλλους εξίσου σοβαρούς λόγους η νομιμότητα της διαδικασίας ελέγχεται από τον Άρειο Πάγο στις 8/2/2013.

Εδώ έχουμε την εφαρμογή του ΠΝΠ που δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση να εφαρμόσει έναν ακόμη τρόπο απολύσεων στον Δημόσιο Τομέα. Το πρόβλημα αυτό αφορά όλους τους εργαζόμενους και πρέπει να δούμε πως συντονισμένα θα το αντιμετωπίσουμε ώστε να μην εφαρμοστεί στην πράξη αυτός ο νόμος.

Ενώ ο εργαζόμενος είναι αντιμέτωπος τόσο με την δίωξη μεγάλων συμφερόντων όσο και απαράδεκτων μεθοδεύσεων, με την «αυτοδίκαιη αργία» παραβιάζει κατάφορα τα συνταγματικά δικαιώματα, τις αξίες του νομικού πολιτισμού, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες.

Για το λόγο αυτό η ΑΔΕΔΥ έχει καταθέσει προσφυγή ακύρωσης των ΠΝΠ που θέτουν σε αργία τους εργαζόμενους, στο Συμβούλιο Επικρατείας.

Η κυβέρνηση με την διάταξη αυτή της ΠΝΠ προωθεί τις απολύσεις στο δημόσιο, που προβλέπει το μεσοπρόθεσμο, στιγματίζοντας και εξοντώνοντας υλικά και ηθικά ανθρώπους, που υπηρέτησαν επί χρόνια με αξιοπρέπεια.

Καλούμε την ΠΟΕ – ΟΤΑ, την ΑΔΕΔΥ, τα συνδικάτα, τους εργαζομένους:

Καλούμε την Δημοτική Αρχή της πόλης μας να συζητήσει το θέμα αυτό στο Δημοτικό Συμβούλιο και να πάρει απόφαση να μην εφαρμόσει αυτόν τον νόμο. Επιπλέον:

Το πρωί της Πέμπτης 31 Γενάρη, τρεις άνδρες της Ασφάλειας Βόλου εισήλθαν στο χώρο της Λαϊκής Συνέλευσης Αγ. Νεκταρίου, ώρα διανομής ρούχων σε άπορους συμπολίτες της γειτονιάς μας, προκειμένου να διερευνήσουν «ανώνυμη» καταγγελία εναντίον της συνέλευσής μας, αναζητώντας υπεύθυνους για να δώσουν κατάθεση.

Η συκοφαντική και κατάπτυστη «ανώνυμη» αναφορά, που χρησιμοποιεί τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Γιατροί, Φαρμακοποιοί, Νοσηλευτές Μαγνησίας», με δηλωμένη μια ανύπαρκτη διεύθυνση, μας καταγγέλλει για σχεδόν εγκληματικές ενέργειες και ζητά την άμεση επέμβαση του εισαγγελέα Βόλου.

Αναμφίβολα, οι ύποπτοι καταγγέλλοντες που ρωτούν για το ιατρείο αλληλεγγύης μας, ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν για τα εκατομμύρια των ανέργων που δεν έχουν καμιά πρόσβαση στο καταρρέον σύστημα υγείας, δεν ασχολήθηκαν ποτέ με τη κατάργηση του ΟΕΚ και τη τύχη της περιουσίας των εργαζομένων και προτιμούν να βλέπουν ανθρώπους στα σκουπίδια να ψάχνουν για τροφή, αντί των διεκδικήσεών μας (παρουσία συνήθως δυνάμεων ΜΑΤ και ανδρών ασφαλείας) για δωρεάν τρόφιμα από τα σούπερ μάρκετ,  που συνεχίζουν να κερδίζουν μέσα στη κρίση εκατομμύρια, κατηγορώντας εμάς ευθέως για …κλέφτες.

Τελικά οι «αγωνιούντες» συκοφάντες δεν είναι και τόσο ανώνυμοι: Είναι όσοι ζητούν να εφαρμοστούν τα μνημόνια, όσοι καταγγέλλουν απεργίες και διαδηλώσεις, όσοι προσπαθούν να εμποδίσουν τη κινητοποίηση των φτωχών και αποκλεισμένων για την υπεράσπιση των όρων ύπαρξής τους, όσοι εφευρίσκουν «κέντρα ανομίας», όσοι προτιμούν τη διανομή τροφίμων από κόμματα με την άδεια της αστυνομίας και λένε ότι για τη κατάρρευση της υγείας ευθύνονται οι ….ξένοι. Ξένοι γίναμε σχεδόν όλοι, ένας φτωχοποιημένος λαός που δεινοπαθεί, για να σωθούν οι βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες και το πολιτικό τους προσωπικό.

Η ενορχηστρωμένη επίθεση ενάντια στη συνέλευση μας, στρέφεται ενάντια σε όλους τους αγωνιζόμενους εργαζομένους και άνεργους. Eίναι μια πολιτική επίθεση εξαιτίας της αγωνιστικής μας δράσης , που  απαιτεί τα αυτονόητα δικαιώματα της ζωής, επιδεικνύοντας πρώτα απ΄ όλα την αλληλεγγύη των φτωχών και των καταπιεσμένων, ενάντια σε ένα σύστημα που καταστρέφει τη ζωή, επιβάλλοντας το «νόμο και τη τάξη» όσων έχουν γεμάτη τη κοιλιά τους και ιδιωτικές ασφάλειες στις τράπεζες της Ελβετίας.

Οι κατασκευασμένες αναφορές «ανώνυμων» δεν ανασκευάζονται με καταθέσεις στην αστυνομία, η οποία μας «συνοδεύει» σε όλες μας τις κινητοποιήσεις, αλλά με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας για δουλειά, παιδεία, υγεία, αξιοπρέπεια. Η συνέλευση μας, που παραμένει ανοικτή σε όλους (εκτός από ρατσιστές και φασίστες), θα συνεχίσει να υπερασπίζεται, να διεκδικεί και να απαιτεί τα αυτονόητα.

Καλούμε τους όλους τους κατοίκους του Αγ. Νεκταρίου να στηρίξουν και να ενδυναμώσουν τη Λαϊκή Συνέλευση γειτονιάς και να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα, 11 Φλεβάρη, 5.30μμ, στην πλ. Αγ. Νεκταρίου.

Το πρωί της Πέμπτης 31 Γενάρη, τρεις άνδρες της Ασφάλειας Βόλου εισήλθαν στο χώρο της Λαϊκής Συνέλευσης Αγ. Νεκταρίου, ώρα διανομής ρούχων σε άπορους συμπολίτες της γειτονιάς μας, προκειμένου να διερευνήσουν «ανώνυμη» καταγγελία εναντίον της συνέλευσής μας, αναζητώντας υπεύθυνους για να δώσουν κατάθεση.

Η συκοφαντική και κατάπτυστη «ανώνυμη» αναφορά, που χρησιμοποιεί τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Γιατροί, Φαρμακοποιοί, Νοσηλευτές Μαγνησίας», με δηλωμένη μια ανύπαρκτη διεύθυνση, μας καταγγέλλει για σχεδόν εγκληματικές ενέργειες και ζητά την άμεση επέμβαση του εισαγγελέα Βόλου.

Αναμφίβολα, οι ύποπτοι καταγγέλλοντες που ρωτούν για το ιατρείο αλληλεγγύης μας, ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν για τα εκατομμύρια των ανέργων που δεν έχουν καμιά πρόσβαση στο καταρρέον σύστημα υγείας, δεν ασχολήθηκαν ποτέ με τη κατάργηση του ΟΕΚ και τη τύχη της περιουσίας των εργαζομένων και προτιμούν να βλέπουν ανθρώπους στα σκουπίδια να ψάχνουν για τροφή, αντί των διεκδικήσεών μας (παρουσία συνήθως δυνάμεων ΜΑΤ και ανδρών ασφαλείας) για δωρεάν τρόφιμα από τα σούπερ μάρκετ,  που συνεχίζουν να κερδίζουν μέσα στη κρίση εκατομμύρια, κατηγορώντας εμάς ευθέως για …κλέφτες.

Τελικά οι «αγωνιούντες» συκοφάντες δεν είναι και τόσο ανώνυμοι: Είναι όσοι ζητούν να εφαρμοστούν τα μνημόνια, όσοι καταγγέλλουν απεργίες και διαδηλώσεις, όσοι προσπαθούν να εμποδίσουν τη κινητοποίηση των φτωχών και αποκλεισμένων για την υπεράσπιση των όρων ύπαρξής τους, όσοι εφευρίσκουν «κέντρα ανομίας», όσοι προτιμούν τη διανομή τροφίμων από κόμματα με την άδεια της αστυνομίας και λένε ότι για τη κατάρρευση της υγείας ευθύνονται οι ….ξένοι. Ξένοι γίναμε σχεδόν όλοι, ένας φτωχοποιημένος λαός που δεινοπαθεί, για να σωθούν οι βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες και το πολιτικό τους προσωπικό.

Η ενορχηστρωμένη επίθεση ενάντια στη συνέλευση μας, στρέφεται ενάντια σε όλους τους αγωνιζόμενους εργαζομένους και άνεργους. Eίναι μια πολιτική επίθεση εξαιτίας της αγωνιστικής μας δράσης , που  απαιτεί τα αυτονόητα δικαιώματα της ζωής, επιδεικνύοντας πρώτα απ΄ όλα την αλληλεγγύη των φτωχών και των καταπιεσμένων, ενάντια σε ένα σύστημα που καταστρέφει τη ζωή, επιβάλλοντας το «νόμο και τη τάξη» όσων έχουν γεμάτη τη κοιλιά τους και ιδιωτικές ασφάλειες στις τράπεζες της Ελβετίας.

Οι κατασκευασμένες αναφορές «ανώνυμων» δεν ανασκευάζονται με καταθέσεις στην αστυνομία, η οποία μας «συνοδεύει» σε όλες μας τις κινητοποιήσεις, αλλά με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας για δουλειά, παιδεία, υγεία, αξιοπρέπεια. Η συνέλευση μας, που παραμένει ανοικτή σε όλους (εκτός από ρατσιστές και φασίστες), θα συνεχίσει να υπερασπίζεται, να διεκδικεί και να απαιτεί τα αυτονόητα.

Καλούμε τους όλους τους κατοίκους του Αγ. Νεκταρίου να στηρίξουν και να ενδυναμώσουν τη Λαϊκή Συνέλευση γειτονιάς και να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα, 11 Φλεβάρη, 5.30μμ, στην πλ. Αγ. Νεκταρίου.

Τρία ερωτήματα για ένα σκάνδαλο ζητούν απαντήσεις

Με έκπληξη, μα και με αγανάκτηση, πληροφορηθήκαμε ότι το Δ.Σ. της ΕΡΤ αποφάσισε να δώσει με απευθείας ανάθεση στο μουσικό κανάλι MAD TV του επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή την παραγωγή του ελληνικού τελικού για την επιλογή του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στον φετινό διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Κι ακόμη, ότι το MAD TV θα αναλάβει να καλύψει και όλα τα έξοδα της ελληνικής συμμετοχής.

Έτσι, μετά τη διοργάνωση των βραβείων MAD, ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής συνεχίζει ακάθεκτος να διοργανώνει πανάκριβες φιέστες, προκειμένου να πλουτίσει περισσότερο, την ώρα που εμείς -οι απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis- εξακολουθούμε να παραμένουμε απλήρωτοι, αφού αρνείται να μας καταβάλλει τους οφειλόμενους μισθούς και τις αποζημιώσεις μας. Και καθώς βυθιζόμαστε στο τέλμα της ανεργίας στην οποία μας έριξε.

Όπως πληροφορούμαστε από σχετικό δελτίο τύπου, το Δ.Σ. της ΕΡΤ κατέληξε σε αυτή την απόφαση ύστερα από άκαρπες επαφές που είχε με τις δισκογραφικές εταιρίες προκειμένου να χορηγήσουν τον «θεσμό» ώστε να διοργανωθεί και φέτος, όπως και μέχρι σήμερα, από τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση. Μη βρίσκοντας, λοιπόν, τους παραδοσιακούς «ευεργέτες» και «με στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων της» (όπως αναφέρεται στο ίδιο δελτίο τύπου) η ΕΡΤ ανακάλυψε ένα νέο σωτήρα!

Έτσι, αυτό που ένας γιγαντιαίος και έμπειρος κρατικός οργανισμός δεν μπόρεσε να κάνει (επικαλούμενος ανικανότητα), το κατάφερε -και μάλιστα μέσα σε μηδαμινό χρονικό διάστημα- ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής με το MAD, ο οποίος βρήκε τους καταλληλότερους χορηγούς για να «ελεήσουν» τη φετινή διοργάνωση: τις δισκογραφικές εταιρείες «Panic Records» και «Platinum Records», στις οποίες -κατά διαβολική σύμπτωση- ανήκουν και οι 4 υποψήφιοι που θα συμμετάσχουν στον ελληνικό τελικό. Και -κατά μία ακόμη διαβολικότερη σύμπτωση- οι δύο δισκογραφικές ανήκουν στον Πάρη Κασιδόκωστα, ο οποίος σύμφωνα με πληθώρα δημοσιευμάτων τον τελευταίο καιρό ενδιαφέρεται να εξαγοράσει τον όμιλο MAD. Αν δεν τον έχει εξαγοράσει ήδη…

Ως εργαζόμενοι στη μουσική βιομηχανία, γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι ο διαγωνισμός της Eurovision δεν ανέδειξε ποτέ το ποιοτικό ελληνικό τραγούδι. Οι συμμετέχοντες σε αυτόν ήταν και παραμένουν κατασκευάσματα των δισκογραφικών εταιρειών και του star system, ενώ αυτός καθαυτός ο διαγωνισμός αποτελεί μια χυδαία αποθέωση της γκλαμουριάς. Εντούτοις, η κρατική ραδιοτηλεόραση καταβάλλει, καταρχήν, την ταρίφα των 100.000 ευρώ για τη συμμετοχή της χώρας μας στο διαγωνισμό, προφανώς ακολουθώντας την τακτική της προσφοράς του… «άρτου και θεάματος».