Κωστας Βαξεβανης: Ο βασιλιας των απολυσεων !

Τρεις εκδικητικές απολύσεις πραγματοποιήθηκαν μέσα σε ένα μήνα από τον εκδότη του Documento Κώστα Βαξεβάνη, ενώ συνεχίζεται το κλίμα εργοδοτικής τρομοκρατίας για τους εναπομείναντες συναδέλφους/φισσες. Στόχος του είναι να καταπνίξει τη συνδικαλιστική δράση και τις αντιστάσεις μέσα στο μαγαζί του και να εξαφανίσει τη συναδελφική αλληλεγγύη, ένα σχέδιο που μπήκε σε εφαρμογή από το καλοκαίρι και τώρα περνάει στη φάση της τελικής «εκκαθάρισης» (αναδιάρθρωση ή αναγκαίες περικοπές, όπως βαφτίζονται αυτές οι πρακτικές στη γλώσσα των αφεντικών).

Με επιστολή του στην ΕΣΗΕΑ ο εργοδότης ανακοίνωσε ότι με τις τελευταίες εκκαθαρίσεις που έκανε στην πραγματικότητα «προστάτευσε» τους εναπομείναντες εργαζόμενους απαιτώντας από την Ένωση να στηρίξει τον ίδιο και όχι τους απολυμένους. Και όλα αυτά, τη στιγμή που οι συνολικές απολύσεις στην εφημερίδα όλα αυτά τα χρόνια (μαζί με τις 12 εξωθήσεις σε παραίτηση το καλοκαίρι) είναι τουλάχιστον 40 άτομα. Πάντως, λίγες ώρες μετά «γιόρτασε» τις τελευταίες απολύσεις του αναρτώντας φωτογραφία στα κοινωνικά δίκτυα, γράφοντας χαρακτηριστικά: «Όπως λέει ένας φίλος, όταν κάνεις αυτό που πρέπει, μετά η μπύρα είναι μια μπύρα, μα μια μπύρα!».

Είχε προηγηθεί ένα ξέσπασμα του εργοδότη με ακραίους τραμπουκισμούς απέναντι σε εργαζόμενο της κοντινής του ομάδας μπροστά σε όλη την εφημερίδα, αλλά και η απειλή απόλυσης μέσω του διευθυντή προς εργαζόμενη που τόλμησε να μοιράσει κείμενα και να κολλήσει αφισάκι για μία εκδήλωση με θέμα τη σφαγή στη Γάζα. Και ενώ της ανακοινώθηκε από το διοικητικό προσωπικό ότι απαγορεύονται οι αφίσες μέσα στο μαγαζί με εντολή του αριστερού εκδότη, λίγες ώρες μετά κολλήθηκε άλλο αφισάκι στην ίδια θέση που προσκαλούσε σε εκδήλωση με ομιλητή τον σύντροφο – εκδότη (!).

Και αυτά τα περιστατικά είναι δυστυχώς μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Δεν υπάρχει ούτε μία εργοδοτική πρακτική (από αυτές τις οποίες κατά τα άλλα καταγγέλλει στην αριστερή εφημερίδα του) που να μην έχει εφαρμόσει με τον πιο επιθετικό τρόπο ο εκδότης μέσα στο μαγαζί του. Η συνέλευσή μας έχει αναγκαστεί να ασχοληθεί επανειλημμένως με τον Κώστα Βαξεβάνη, ο οποίος συνηθίζει να πλασάρεται δημόσια ως ήρωας της ερευνητικής δημοσιογραφίας και θύμα ενός ανελέητου πολέμου που δέχεται από παντού (σε πρόσφατη εκδήλωση στην ΕΣΗΕΑ αυτοχαρακτηρίστηκε ως «βασιλιάς των Slapps»), ενώ όποτε προβαίνει σε απειλές και απολύσεις επικαλείται το εκδοτικό του δικαίωμα, το οποίο απ’ ό,τι φαίνεται στο μυαλό του είναι ανεξάντλητο. Μέχρι ο ίδιος να αποφασίσει αν τελικά είναι περισσότερο δημοσιογράφος ή εκδότης, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε κάποια χαρακτηριστικά περιστατικά που έχουμε καταγγείλει και αναδείξει στο παρελθόν, πριν φτάσουμε στις εκδικητικές απολύσεις των τριών συναδέλφων/ισσών.

Ποιος είναι ο εργοδότης Βαξεβάνης

Από τους πρώτους μήνες λειτουργίας του Documento ο εκδότης προσπάθησε να επιβάλλει εξευτελιστικούς μισθούς προτείνοντας το 2016 σε εργαζόμενη να δουλέψει στη ροή της ιστοσελίδας με 330 ευρώ για 9ωρη καθημερινή εργασία και δύο Σαββατοκύριακα τον μήνα με την προϋπόθεση να ανοίξει «μπλοκάκι», γεγονός που η συναδέλφισσα είχε καταγγείλει δημόσια, προκαλώντας την οργή του εκδότη ο οποίος δεν δίστασε να την λοιδορήσει προσωπικά και ονομαστικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το μεγάλο «πογκρόμ» απολύσεων πραγματοποιήθηκε στην εφημερίδα το φθινόπωρο του 2019, λίγους μήνες μετά την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη και το κόψιμο της διαφήμισης (όπως κατήγγειλε ο εκδότης). Ο Κώστας Βαξεβάνης έκανε την κρίση ευκαιρία και απέλυσε εκδικητικά όσους δημοσιογράφους δεν του ήταν αρεστοί επικαλούμενος ακριβώς τους ίδιους λόγους με σήμερα: αναγκαίες περικοπές για να σώσει δήθεν την εφημερίδα από το λουκέτο. Δεν του έφτανε όμως να ξεφορτωθεί τους «ανεπιθύμητους» αλλά ήθελε και να τους κατονομάσει μπροστά σε όλους/ες ως τεμπέληδες, άχρηστους και πράκτορες σκοτεινών συμφερόντων, εξωθώντας και άλλα στελέχη και εργαζόμενους της εφημερίδας σε παραίτηση. Την περίοδο της πανδημίας εκμεταλλεύτηκε πλήρως την πολιτική Μητσοτάκη (αυτή που καταγγέλλει καθημερινά) και ανάγκασε ένα κομμάτι των εργαζομένων να εργαστούν ενώ υποτίθεται ότι βρίσκονταν σε καθεστώς αναστολής εργασίας. Όταν ένας εργαζόμενος αρνήθηκε να δεχτεί αυτή τη συνθήκη εργασίας, απολύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες.

Πόσες απεργίες, συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες έχει οργανώσει η ΕΣΗΕΑ έξω από το Documento για όλα αυτά; Καμία. Το μόνο που κάνει κάθε φορά είναι να παρίσταται στις συνελεύσεις εργαζομένων, αλλά τελικά να μην έχει καταφέρει ποτέ να ανακληθεί ούτε μία απόλυση.

Ο εκπρόσωπος των εργαζομένων της εφημερίδας από την πρώτη στιγμή της εκλογής του έχει δεχτεί ανελέητο πόλεμο από τον εκδότη, ο οποίος δεν συνομιλεί, ούτε διαπραγματεύεται μαζί του όπως οφείλει. Τα τελευταία δύο χρόνια οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες έχουν κορυφωθεί. Μετά από την άδικη απόλυση εργαζόμενης στην ιστοσελίδα που αμειβόταν με 600 ευρώ για τη βραδινή βάρδια, ακολούθησε μια ακόμα απόλυση του αρχισυντάκτη του πολιτιστικού ένθετου (Docville) και της συντρόφου του λίγους μήνες μετά (άνθρωποι με ανήλικο παιδί βρέθηκαν μέσα σε έναν χρόνο άνεργοι από τον ίδιο εργοδότη). Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων που εναντιώθηκαν στην τελευταία απόλυση εξόργισαν τον εργοδότη ο οποίος με τις αντιδράσεις του εξώθησε σχεδόν όλη του την ερευνητική ομάδα και άλλους εργαζόμενους σε παραίτηση. Τότε ο εκδότης ήθελε να ενεργοποιήσει ένα σχέδιο «γενικής εκκαθάρισης» με ορίζοντα πολλών απολύσεων και έφτασε στο σημείο να καλεί ντροπιαστικές «παρασυνελεύσεις», με απόντες τους ενοχλητικούς εργαζόμενους, πιέζοντας τους υπόλοιπους να υπογράψουν κείμενο στήριξης στο πρόσωπό του κόντρα στους συναδέλφους τους και στον εργασιακό εκπρόσωπο που απειλούνταν μέχρι και με έγκληση στο πειθαρχικό.

Το τελευταίο χτύπημα

Οι τρεις συνάδελφοι που απολύθηκαν τον τελευταίο μήνα βρίσκονταν στη μαύρη λίστα, ενώ εδώ και μήνες ο Κώστας Βαξεβάνης σκόπευε να τους ξεφορτωθεί. Ο λόγος δεν ήταν ούτε το πρόσφατο πρόστιμο που δέχτηκε σε φορολογικό έλεγχο, ούτε η δήθεν αναδιάρθρωση μιας εφημερίδας που έχει καταφέρει να αποψιλώσει σχεδόν όλο το δημοσιογραφικό δυναμικό της μέσα σε έξι μήνες. Στόχος ήταν η τιμωρία και ο παραδειγματισμός για να επιβάλει τη συναίνεση που επιθυμεί στην αίθουσα σύνταξης.

Οι τρεις συνάδελφοι αντί για τη σιωπή και την εργοδοτική υποταγή, είχαν προτάξει ανοιχτά τη συναδελφική αλληλεγγύη, τη διεκδίκηση και τη συλλογικοποίηση των αντιστάσεων. Αυτό ήταν που δεν άντεξε ο εκδότης, δίνοντας εντολή για την απομάκρυνσή τους και γνωρίζοντας ότι οι πρόσφατες αποχωρήσεις, σε συνδυασμό με τη μόνιμη στήριξη που έχει από τους γνωστούς φανατικούς εργοδοτικούς του Documento, τού δίνουν τους εσωτερικούς συσχετισμούς για να ολοκληρώσει το ξεκαθάρισμα το επόμενο διάστημα. Πολλοί συνάδελφοι στη συνέλευση εργαζομένων έδειξαν έμπρακτη αλληλεγγύη στις απολυμένες ξεσκεπάζοντας τον εκδικητικό χαρακτήρα των αποφάσεων και ψηφίζοντας την πρόταση για άμεση απεργιακή κινητοποίηση η οποία τελικά δεν πλειοψήφησε με μικρή διαφορά.

Οι συνάδελφοί μας είναι εργαζόμενοι/ες και όχι «συνέταιροι», «συμμέτοχοι» και «συνεργάτες» του Βαξεβάνη. Δεν υποχρεούνται να συναινέσουν σε περικοπές και απολύσεις, ούτε να μοιραστούν τις μάχες και τους «πολέμους» του εκδότη, ειδικά όταν σηκώνει το γάντι απέναντι σε συναδέλφους τους.

Για όλους τους παραπάνω λόγους,

καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στις συναδέλφισσες και τον συνάδελφο που απολύθηκαν,

αλλά και για όλους τους εργαζόμενους/ες που απολύθηκαν με αντίστοιχο τρόπο από τον Κώστα Βαξεβάνη ή αναγκάστηκαν να παραιτηθούν πριν από λίγους μήνες:

την Πέμπτη 15/02 στις 18:00

στα γραφεία του Documento (Κολωνού 12-14)

απαιτώντας την ανάκληση των εκδικητικών απολύσεων και τον τερματισμό της εργοδοτικής τρομοκρατίας

Υ.Γ1. Tην τελευταία φορά που καλέστηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Documento, ο εκδότης Κώστας Βαξεβάνης επιδόθηκε σε μία ακραία επιχείρηση λασπολογίας εις βάρος της συνέλευσής μας αποκαλώντας μας μεταξύ άλλων «πράκτορες» και «καθοδηγούμενους» από το Μαξίμου. Υπενθυμίζουμε στον εκδότη ότι στα 15 χρόνια ύπαρξής της, η συνέλευσή μας είναι γνωστή σε όλους για τη συμμετοχή της στους εργατικούς αγώνες του κλάδου των ΜΜΕ, είναι γνωστή για την παρουσία της στους αυτοοργανωμένους και αδιαμεσολάβητους – από κόμματα και γραφειοκρατικά συνδικάτα – κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Δεν έχει λοιπόν σε κανέναν να δώσει διαπιστευτήρια, πέρα από τους συναδέλφους μας και τους συνοδοιπόρους μας σε αυτούς τους αγώνες.

Υ.Γ2. Αν και δεν έχουμε αριστερές αυταπάτες, οφείλουμε να δώσουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια στη «Συσπείρωση Δημοσιογράφων», την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΣΗΕΑ, που αν και γνωρίζει τις αθλιότητες του εργοδότη Βαξεβάνη τον προσκάλεσε ως ομιλητή στην προεκλογική της εκδήλωση για να τοποθετηθεί για τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης και τα προβλήματα χρηματοδότησης του Τύπου. Και που του έδωσε το βήμα για να αυτοχριστεί και να αυτοανακηρυχθεί ως «βασιλιάς των SLAPP’S».

Άμεση ανάκληση των απολύσεων των τελευταίων δύο μηνών

Να σταματήσει η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και η εργοδοτική τρομοκρατία

Να προτάξουμε την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη στους χώρους δουλειάς

Συνέλευση εργαζομένων, ανέργων, φοιτητών στα ΜΜΕ