Όλες οι απολύσεις είναι παράνομες… ακόμα και οι «τιμημένες».
Την Δευτέρα, 29/09/08, η Συντακτική Επιτροπή της εφημερίδας «Ριζοσπάστης» καλεί τον συνάδελφο εργαζόμενο Γιάννη Κωστάκη για να του ανακοινώσει την «λήξη της συνεργασίας» μαζί του, 4 χρόνια πριν τη συνταξιοδότηση του και ενώ όλοι στην εφημερίδα γνωρίζανε ότι πάσχει έτη τώρα από στεφανιαία νόσο. Το πρόσχημα της απόλυσης είναι ότι δεν έδωσε στην εφημερίδα την είδηση της κήρυξης από τις δικαστικές αρχές καταχρηστικής της απεργίας των τελωνιακών. Ο ίδιος εξηγεί με κείμενο του προς την ΕΣΗΕΑ, όπου και προσέφυγε στη συνέχεια, τους λόγους για τους οποίους η επίκληση μιας τέτοιας αφορμής πέφτει στο κενό.
«Στις 25 Σεπτέμβρη η κυβέρνηση προσέφυγε στη Δικαιοσύνη προκειμένου να κηρυχθεί η απεργία παράνομη και καταχρηστική. Η εκδίκαση της προσφυγής έγινε το απόγευμα της ίδιας μέρας, κάτι για το οποίο από το μεσημέρι είχα ενημερώσει τον προϊστάμενο του τμήματός μου συνάδελφο Κώστα Πασακυριάκο μαζί με τα άλλα υπό εξέλιξη θέματα του τρέχοντος ρεπορτάζ. Το ρεπορτάζ της εκδίκασης των ασφαλιστικών μέτρων το έστειλα στον υπεύθυνο του εργατικού ρεπορτάζ συνάδελφο Περικλή Κουρμούλη, κατά τις οκτώ με εννέα το βράδυ με την προφορική επισήμανση (που ανέφερα και στο ρεπορτάζ) ότι η απόφαση θα εκδίδετο αργά το βράδυ ή το πρωί της επόμενης μέρας και εγώ θα παρέμενα στο χώρο των δικαστηρίων μέχρι να κλείσουν. Επισήμανση περιττή αφού ούτως ή άλλως την ενημέρωση της εφημερίδας για τέτοιας φύσης δικαστικές αποφάσεις όταν τα δικαστήρια έχουν κλείσει την έχει το εργατικό ρεπορτάζ που τις πληροφορείται από τους συνδικαλιστές στους οποίους κοινοποιείται από τους δικηγόρους.
Σημειωτέον ότι το συνδικαλιστικό όργανο των τελωνιακών ήταν σε συνεδρίαση από το μεσημέρι και περίμενε την απόφαση του δικαστηρίου προκειμένου να αποφασίσει για το αν θα συνεχίσει ή αναστείλει την απεργία. Την επομένη μέρα το απόγευμα, μου τηλεφώνησε ο συνάδελφος Πασακυριάκος για να με ρωτήσει τον λόγο που δεν είχα ενημερώσει την εφημερίδα για την δικαστική απόφαση, προσθέτοντας ότι ο ίδιος την είχε μάθει από τηλεοπτικό Δελτίο Ειδήσεων στη μία το πρωί και αμέσως ήρθε σε επαφή τόσο με τον συνάδελφο Κουρμούλη, όσο και με τον συνάδελφο Βασίλη Αμπελογιάννη, επίσης μέλος της ΣΕ, που το βράδυ εκείνο είχε βάρδια. Όπως μου είπε και οι τρεις με αναζήτησαν στο κινητό μου τηλέφωνο, που όπως ισχυρίστηκαν ήταν απενεργοποιημένο. Το ότι είχα το κινητό μου τηλέφωνο κλειστό δεν αληθεύει, εξάλλου αν ήθελαν μπορούσαν να με καλέσουν στο σταθερό. Το κύριο όμως είναι άλλο. Ανεξάρτητα του αν είχα (που δεν είχα) εγώ ή κάποιος άλλος την υποχρέωση της ενημέρωσης της εφημερίδας για την απόφαση του δικαστηρίου, αφού τρία μέλη της ΣΕ την είχαν μάθει γιατί δεν την δημοσίευσαν;»
Του ανακοινώνεται, επίσης, ότι το πρόσωπο του απασχολούσε συχνά πυκνά την «τιμημένη» ΣΕ στις πρόσφατες συνεδριάσεις της (στις οποίες δεν κλήθηκε ποτέ ώστε να πάρει θέση ο ίδιος) και ότι η ανοχή που επέδειξε η «σοβιετική» εργοδοσία ξεπέρασε τα όρια (κάτι στο οποίο συμφώνησε έμπρακτα και ο «συνδικαλιστικός» εκπρόσωπος της εφημερίδας!!!). Τουτέστιν, ο συνάδελφος προσφεύγει στην ΕΣΗΕΑ για την έκδοση διαμαρτυρίας πάνω στο θέμα της απόλυσης του και το Δ.Σ ανταποκρίνεται όπως αρμόζει σε κάθε γραφειοκρατικό απολίθωμα… Καθυστερεί αδικαιολόγητα αραδιάζοντας του δεκάδες δήθεν αιτιολογίες, ενώ μετά από 3 συνεδριάσεις, ο Πρόεδρος της Ένωσης (άριστα εκπαιδευμένο παπαγαλάκι της Αστυνομίας με 8 γράμματα) του ανακοινώνει ότι ήρθε σε επικοινωνία με τον διευθυντή του «Ρ» (Στέφανο Λουκά), ο οποίος αφότου συζήτησε με λοιπούς μάνατζερ, απέρριψε κάθε ενδεχόμενο επαναπρόσληψης.
Παράλληλα, το μέλος του Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ, εργαζόμενος στον Ριζοσπάστη και λιβελογραφική φιγούρα της «Μαχόμενης Δημοσιογραφίας», «κ.» Παναγιώτης Ράμμος, φορώντας την τιμημένη λιβρέα του γνωστού κομματικού μαγαζιού, δηλώνει σε συνεδρίαση τα εξής: «είναι εφημερίδα που δεν έχει εργαζόμενους με την κλασική έννοια του όρου», «δεν είναι όμως η απόλυση, η κλασική απόλυση», «η συγκεκριμένη εφημερίδα έχει το ηθικό ανάστημα να το κάνει αυτό» και τέλος (ψευδώς βέβαια) ότι «ο συγκεκριμένος (ο Γ. Κ δηλαδή) δεν ζητάει να γυρίσει πίσω». Κατάπτυστες δηλώσεις που νομιμοποιούν τις απαράδεκτες εργοδοτικές πρακτικές και στρώνουν το έδαφος για περαιτέρω απολύσεις!
Κάπου στο ενδιάμεσο, ο συνάδελφος ξεκινά και νομικό αγώνα με προσφυγές για ακύρωση της καταχρηστικής του απόλυσης. Μέσα στο ίδιο διάστημα, τον καλεί ο Α’ Αντιπρόεδρος κ. Τσαλαπάτης (γνωστό «τσαλαπάτημα» της «Κίνησης Επαγγελματιών Δημοσιογράφων») όχι για να του συμπαρασταθεί και να εκδώσει επιτέλους την αιτούμενη προ καιρό καταγγελία, αλλά για να τον ανακρίνει με φορτικότητα για το πώς ήρθαν στα χέρια του τα πρακτικά των συνεδριάσεων. Και ο ξεπεσμός δεν έχει τέλος…
Σήμερα, μετά από 4 επιστολές προς την Ένωση και τη φυσική του παρουσία σε 2 συνεδριάσεις του Διοικητικού, η έκδοση της αντίστοιχης καταγγελίας (και καταδίκης των προαναφερθέντων θέσεων του Ράμμου) μάλλον χάθηκε στα «γρανάζια της γραφειοκρατίας» ή καλύτερα στην έρημο της απόλυτης αδιαφορίας, κατάσταση που αντιπροσωπεύει τη συντεχνία- ελίτ της ΕΣΗΕΑ και τη «συνδικαλιστική» της υπόσταση και λειτουργία. Και δεν είναι μόνο ο Γ.Κ που έρχεται αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση, αλλά πολλοί συνάδελφοι ακόμη. Εντός και κυρίως εκτός ΕΣΗΕΑ, όπου εργαζόμενοι σε «μπλε», «πράσινα», «κόκκινα» ΜΜΕ, βιώνουν καθημερινά τον εργασιακό μεσαίωνα της επισφάλειας και της ανύπαρκτης ασφαλιστικής κάλυψης, με χειρότερη έκφανση την άμισθη/απλήρωτη εργασία σε πολλές επιχειρήσεις του ευρύτερου Τύπου.
Δεν υπάρχουν ηθικές και μη ηθικές απολύσεις.
Δεν υπάρχουν κλασσικές και μη κλασσικές εργασιακές σχέσεις μίσθωσης. Για μας, σαν εργαζόμενους,
κάθε απόλυση είναι παράνομη και κάθε αφεντικό ταξικός εχθρός. Όποιο και αν είναι το «χρώμα» της εργοδοσίας, από αριστερή μέχρι δεξιά, τα αφεντικά θα είναι πάντα οι εκμεταλλευτές μας (και αντιστοίχως θα προασπίζουν τα συμφέροντα τους), αν δεν συναντήσουν τη
συλλογική αντίσταση όλων μας, αμεσοδημοκρατικά και με οριζόντιο συντονισμό «από τα κάτω», για να τους κοπεί από τη ρίζα…
Καμιά απόλυση δεν θα μείνει αναπάντητη
Κανένας συνάδελφος δεν θα μείνει μόνος του απέναντι στην εργοδοσία
Να ανακληθεί η απόλυση του συνάδελφου Γ. ΚΩΣΤΑΚΗ εδώ και τώρα!
Υ.Γ: Αλλιώς θα αναγκαστούμε να προχωρήσουμε και σε «απελευθέρωση» του Ριζοσπάστη…
Πρωτοβουλία «κλασσικών» εργαζομένων από την απελευθερωμένη ΕΣΗΕΑ
