Αναδημοσιεύουμε την προκήρυξη που κυκλοφορεί αναφορικά με τις απολύσεις εργαζομένων στο τμήμα διανομής της Athens Voice. Οικτρή εντύπωση μας προκαλεί ο «ιδεολογικός μανδύας» με τον οποίο στοργικά σκεπάζει την εργοδοσία η κ. Σώτη Τριανταφύλλου, με άρθρο της στο ίδιο έντυπο. Το παραθέτουμε και αυτό.
Η προκήρυξη:
Το άρθρο της κ. Τριανταφύλλου εδώ
Στάσεις και απεργίες στον Alpha, μαχητική στάση άλλων σωματείων, παρεμβάσεις, συνελεύσεις. Ακόμα δεν έχει καταλάβει το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ τη γενικευμένη πίεση από τα κάτω, ώστε να αναθεωρήσει και να κάνει πιο «φιλολαϊκό» το προφίλ της, μόνο και μόνο για να κρατήσει τα προσχήματα και να προσπαθήσει (αποτυχημένα) να μας πείσει ότι ο ρόλος της δεν είναι ξεκάθαρα με την πλευρά των αφεντικών;
Την επόμενη φορά ας μην είναι τόσο ριζοσπάστες οι κύριοι του Δ.Σ. και ας αποφασίσουν μισάωρη στάση εργασίας μια Δευτέρα 8-8:30 το πρωί. Έτσι θα δοθεί η απάντηση στο γενικευμένο κλίμα απολύσεων και εργασιακής ανασφάλειας σε όλα τα ΜΜΕ…
Πριν μερικούς μήνες, συνάδελφος απολύθηκε επειδή έδωσε σε άλλο έντυπο από αυτό που ήταν μισθωτός, το θέμα για το τεράστιο επιχειρηματικό-πολιτικό-νομικό σκάνδαλο με την κατασκευή και τη λειτουργία του εμπορικού κέντρου του Ομίλου Λάτση στο Μαρούσι…
Σίγουρος ο ίδιος πως δεν θα περνούσε το θέμα στην εφημερίδα του, διότι με ότι έγραφε έθιγε τα συμφέροντα του επιχειρηματία και άλλων παραγόντων. Μετά, τα στόματα έκλεισαν πολύ εύκολα. Λίγα blogs επέμειναν, μέσα σε εκατοντάδες έντυπα, ραδιόφωνα, κανάλια…
Στο θέμα αυτό, πριν λίγες μέρες είχαμε μια σοβαρή εξέλιξη που δεν μάθαμε ποτέ. Η είδηση μπορεί να «θάφτηκε» λοιπόν από τα μεγάλα μμε, αλλά όχι από την αντιπληροφόρηση που έχει αρχίσει «από τα κάτω.
Ας δούμε τι ακριβώς έγινε:
Στις 19 Ιανουαρίου 2008 στο Τριμελές Εφετείο Αθηνών εκδικάστηκε η υπόθεση του πρώην Δημάρχου ΤΖΑΝΙΚΟΥ (Δήμαρχος Αμαρουσίου επί κατασκευής MALL) σχετικά με την προσφυγή πολιτών, για τις παρανομίες του Δημάρχου και άλλων εμπλεκόμενων για την οικοδόμηση του παράνομου μεγαθήριου THE MALL.
Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών καταδίκασε τον πρώην Δήμαρχο σε 12 μήνες φυλακή με τελεσίδικη απόφαση.
Το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό τους ισχυρισμούς του πρώην Δημάρχου ότι το Μall ωφέλησε το Μαρούσι, ότι δεν προξένησε περιβαλλοντολογικές καταστροφές και ότι τα τεράστια χρέη στο Δήμο δεν οφείλονται στο συγκεκριμένο έργο. Αλλά και η τελική έκκληση της συνηγόρου του κ. Τζανίκου για μείωση της ποινής λόγω πρότερου έντιμου βίου και λόγω μη ταπεινών αιτιών δεν έγινε δεκτή.
Η συγκεκριμένη δίκη είναι η πρώτη δίκη εντός του 2009 που έχει σχέση με την κατασκευή του MALL καθώς έχουν προσδιορισθεί και άλλες 6 δίκες, μία μάλιστα εξ αυτών ζητάει 600 εκ. ευρώ αποζημίωση υπέρ του Δήμου Αμαρουσίου από τις κατασκευαστικές του κ. ΛΑΤΣΗ και τον πρώην Δήμαρχο για τις τεράστιες ζημιές που υπέστη Ο Δήμος Αμαρουσίου.
Ας δούμε και την προϊστορία του θέματος:
Στις 4 Ιανουαρίου 2006 ο συνάδελφος Νικόλας Λεοντόπουλος της ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ δημοσίευσε στο περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ ένα θέμα για την αυθαιρεσία του MALL, τη διαπλοκή, τον δήμο Αμαρουσίου και τον Λάτση. Για την κίνησή του αυτή, ότι δηλαδή ενώ ήταν μισθωτός στην εφημερίδα έδωσε το θέμα του αλλού, απολύθηκε από την «Κ.Ε.», αφού τον έθεσαν πάνω από ένα χρόνο σε διαθεσιμότητα. Πιθανότατα για να ξεχαστεί και το θέμα. Ο ίδιος δηλώνει πως δεν είχε καμία πιθανότητα να περάσει το θέμα στην εφημερίδα γιατί δεν «αγγίζουν» πρόσωπα που ήταν εμπλεκόμενα στο σκάνδαλο THE MALL. Και για να μην χαθεί το θέμα, να βγει η αλήθεια, το έδωσε στη ΓΑΛΕΡΑ. Συμπέρασμα; Απολύθηκε γιατί έθιξε όσους και ότι δεν έπρεπε καν να αναφέρει.
Καλύτερα όμως να δείτε και μόνοι σας. Μπορείτε να το διαβάσετε το θέμα εδώ: (Ιανουάριος 2006, Φεβρουάριος 2006, Μάρτιος 2006). Ενώ για την λογοκρισία και την απόλυσή του, ο ίδιος ο συνάδελφος στο blog του τα εξηγεί όλα: λογοκρισία σχετικά με το Mall.
Ενα τέτοιο φάντασμα έχει κάνει την εμφάνισή του σε γνωστό μεγάλο και μέχρι πρότινος κερδοφόρο «μαγαζί» (και το όνομά αυτής «Καθημερινή»), όπου ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ότι οι διευθυντές πιέζονται για περικοπές… Κάποιοι δεν είναι και πολύ παραγωγικοί… ίσως δεν ταιριάζει και η χημεία τους με τη χημεία του «μαγαζιού», αλλά ακόμα οι διευθυντές δεν ξέρουν τι να κάνουν… θα δουν… και άλλα τέτοια «απειλητικά ωραία» ακούγονται στους διαδρόμους, στις σκάλες, στο εστιατόριο…
Για αρχή έχουν περιοριστεί οι εξωτερικές συνεργασίες, έχουν γίνει μειώσεις σε μισθούς και αντιμίσθια, ενώ σε ταξιδιωτικό περιοδικό που βγαίνει από τον όμιλο έγινε και μια απόλυση, (συγγνώμη!) διακοπή συνεργασίας σε υπεύθυνη ύλης η οποία, αν και δυο χρόνια στην ίδια θέση στο ίδιο περιοδικό, ήταν με μπλοκάκι. Αποτέλεσμα: Διακοπή συνεργασίας χωρίς αποζημίωση.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές όλος ο κόσμος είναι σε κατάσταση αναμονής, δεδομένου, ότι πέρα από τις φήμες και τις “light” περικοπές στα όποια έξτρα, η πολυαναμενόμενη θύελλα δεν έχει ξεσπάσει ακόμα. Ο ουρανός του Φαλήρου όμως βροντάει και αστράφτει… Και μια τέτοια αστραπή χτύπησε την Τετάρτη 11/10 το facebook, για το οποίο η εργοδοσία φαίνεται πως αποφάνθηκε ότι κάνει τους εργαζόμενους – ρεπόρτερς της αντιπαραγωγικούς… Και το μπλόκαρε.
Πρόταση δική μας προς τον Ελληνα Κροίσο με δικά του καράβια – 9 γράμματα, να μπλοκάρει και όλα τα blogs ή τα sites που ενδεχομένως τον ενοχλούν. Να μπλοκάρει τα chat και τα fora, να μπλοκάρει τα πάντα εκτός από τα portals που διατηρεί ο ίδιος και ο αδελφός του…
Στις 7 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε στα Πετράλωνα (πλ. Μερκούρη) Λαϊκή Συνέλευση με θέμα την αλληλεγγύη στην εργάτρια Κωνσταντίνα Κούνεβα. Ενώ η συνέλευση βρισκόταν σε εξέλιξη, οι παρευρισκόμενοι αντιλήφθηκαν ότι σε παρακείμενη ταράτσα πολυκατοικίας έχει στηθεί κάμερα στραμμένη προς το μέρος τους. Ο Αντώνης Καλπάκας κατέγραφε με την κάμερά του, για λογαριασμό του Μ. Τριανταφυλλόπουλου και της ιστοσελίδας του Zougla.gr, τη συνέλευση, χωρίς φυσικά να έχει προηγουμένως ενημερώσει και ζητήσει τη συναίνεση των συμμετεχόντων. Το υλικό και τα τεχνικά μέσα του εντολοδόχου του Τριανταφυλλόπουλου κατάσχονται άμεσα και αφού του μεταφέρονται τα ανάλογα μηνύματα, αποχωρεί.
Γνωστός τοις πάσι εδώ και χρόνια ο ρόλος του Μάκη (ή αλλιώς του «Ζορό των υποκλοπών»): από τις δοσίλογες παραδόσεις χειρόγραφων προκηρύξεων ένοπλης οργάνωσης στην αστυνομία, μέχρι αήθεις υποκλοπές ερωτικών πράξεων τηλεαστέρων, ο πάλαι ποτέ αυτοχαρακτηρισμένος «αριστερός», συνεχίζει ακάθεκτος να ασκεί το λειτούργημα της ρουφιανιάς. Το τελευταίο μάλιστα διάστημα, έχει επιδοθεί σε συνεχή καταγραφή των κοινωνικών δράσεων, μέσω ακροβολισμένων σε ταράτσες συνεργατών του. Ειδικά τις μέρες του Δεκέμβρη, κάμερες κατέγραφαν πορείες και διαδηλώσεις, αναμεταδίδοντας ζωντανή εικόνα από τα Προπύλαια, το Σύνταγμα, το Πολυτεχνείο μέχρι το Υπουργείο Εργασίας και τον Πειραιά (πορείες για την Κωνσταντίνα Κούνεβα) μέσω της ιστοσελίδας του. Πάγια τακτική των χειριστών των καμερών το ζουμάρισμα σε πρόσωπα διαδηλωτών. Η ρουφιανιά στο απόγειο της.
Γνωρίζουμε καλά ότι ο Τριανταφυλλόπουλος και ο κάθε ρουφιανολάγνος της συνομοταξίας του, δρουν σε ένα κοινωνικό πεδίο, που έχει διαβρωθεί απ΄ το θέαμα και λειτουργεί με βάση τις αναπαραστάσεις και όχι την πραγματική ζωή. Την ίδια στιγμή που η τηλεοπτική κάμερα εμφανίζεται ως λυτρωτής των “αδυνάτων” με μεσσιανικά χαρακτηριστικά απέναντι στην αυθαιρεσία του κράτους και των μηχανισμών του, το αίσθημα της ατέρμονης παρακολούθησης και η λογική της “κλειδαρότρυπας” εσωτερικεύονται και αναπαράγονται με ευκολία. Σε αυτή την κοινωνική συνθήκη, δεν συμβάλουν μόνο οι Τριανταφυλλόπουλοι και οι ιδιοκτήτες των μέσων, που με θεσμική κατοχύρωση διαχειρίζονται την “εικόνα”, αλλά και οι συνάδελφοί μας που αποδέχονται τον ρόλο του κατασκόπου-ρουφιάνου του αφεντικού τους.
Είναι σαφές ότι πέρα από τη βασική μας εναντίωση, που στρέφεται κατά του θεσμικού ρόλου των ΜΜΕ ως ιδεολογικού μηχανισμού στην καπιταλιστική κοινωνία, είμαστε εχθρικοί και επιθετικοί απέναντι σε λογικές «συναδέλφων», που πλήρως υποταγμένοι στις επιταγές των αφεντικών τους επιμένουν να δικαιώνουν το σύνθημα «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι». Είναι έτσι κι αλλιώς ενάντια στη λογική μας η ουδέτερη καταγραφή κοινωνικών διεργασιών, πολλώ δε μάλλον η καταγραφή τους προς όφελος της αστυνομίας.
Ως «Ανοιχτή συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στον χώρο των ΜΜΕ», μεταφέρουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι όσο οι εχθροί μας θα μας ρουφιανεύουν κρυμμένοι σε ταράτσες, εμείς θα προτάσσουμε την προστασία της αξιοπρέπειάς μας και τις συλλογικές απαντήσεις στην κοινωνία του ελέγχου και της επιτήρησης.
Καμιά ανοχή σε «μεγάλους» και «μικρούς» ρουφιάνους!
Το κείμενο λήξης
Σήμερα Σάββατο 7/2/2009 η Συνέλευση της Εξεγερμένης Λαϊκής Σκηνής αποφάσισε να αποχωρήσει από το κτίριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, έχοντας κατακτήσει 9 μέρες και νύχτες αυτονομίας, ελευθερίας, δημιουργίας και αυτοοργάνωσης στην πράξη.
Πράξη 1η Απελευθερώσαμε την Ε.Λ.Σ. ως απάντηση στο πνίξιμο κάθε ελεύθερης έκφρασης, την επιβολή πλαστών επιθυμιών, την τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων και την καταστολή. Όταν ακόμα και τα στοιχειώδη δικαιώματα καταπατώνται με χημικά, σφαίρες και βιτριόλι έχει έρθει η στιγμή να πάρουμε θέση.
Πράξη 2η Οικειοποιηθήκαμε ένα σύμβολο καθεστωτικής τέχνης επαναπροσδιορίζοντας τις σχέσεις μεταξύ δημιουργού και θεατή, δάσκαλου και μαθητή. Για 9 μέρες ένα μωσαϊκό ανθρώπων που συναντηθήκαμε το Δεκέμβρη, ζυμωθήκαμε μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και ενώσαμε πολιτική και τέχνη, μέσα κι έξω από τη Λυρική. Δεν διαχωριζόμαστε σε καλλιτέχνες και μη, είμαστε ο ανθός της ζωής.
Όποιος νομίζει ότι η λήξη της κατάληψης σημαίνει το τέλος της ανυπακοής τζάμπα χαίρεται. Δεν παραδίδουμε σε Νιάρχους, Λαμπράκηδες κι άλλους «ειδικούς» τον πολιτισμό που ούτως ή άλλως δεν τους ανήκει. Η παρουσία και η δράση μας στο χώρο της Ε.Λ.Σ. καταδεικνύει ότι η διάκριση «υψηλού-χαμηλού» πολιτισμού όχι μόνο δεν υφίσταται ουσιαστικά αλλά αποτελεί έκφραση εξουσιαστικών σχημάτων που μας διαιρούν και μας περιχαρακώνουν. Για μας η τέχνη είναι ένα πεδίο σύγκρουσης.
Πράξη 3η Εμείς συνεχίζουμε να οργανωνόμαστε, να εκφραζόμαστε και να δρούμε στους δημόσιους χώρους, να συμπράττουμε και να συνδημιουργούμε στη βάση της αυτονομίας και της αυτοοργάνωσης.
Η κατάληψη αυτή έκλεισε έναν πρώτο κύκλο, ο οποίος μας περιείχε όλους. Θα συνεχίσουμε ως φυγόκεντροι θύλακες, διαχέοντας την κοινή μας εμπειρία και δυναμική προς τα έξω σε κάθε γειτονιά, πάρκο και δρόμο.
Παράλληλα με την κίνηση μας οι εργαζόμενοι και καλλιτέχνες της Όπερας Teatro Colon του Buenos Aires, εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στο εγχείρημά μας κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους ενάντια σε 500 απολύσεις και την ουσιαστική διάλυση της Όπερας.
Μηνύματα συμπαράστασης ήρθαν ακόμη από το πανεπιστήμιο του Ροζάριο της Αργεντινής, την κίνηση «Εξεγερμένες Γυναίκες της Βραζιλίας», από τη Βενεζουέλα, και την Ένωση Λαϊκών Συγγραφέων του Εκουαδόρ (UNAPE). Είμαστε αλληλέγγυοι σε όλους αυτούς και καλούμε κάθε εργαζόμενο να επαναπροσδιορίσει το ρόλο του μέσα στις κυρίαρχες σχέσεις και δομές.
Οι καλλιτέχνες της ζωής δεν είναι οι γελωτοποιοί της εξουσίας. Δεν θέλουμε να γίνουμε ανθρώπινες χειροβομβίδες κρότου-λάμψης στο οπλοστάσιο της ψυχικής καταστολής, αλλά πυροτεχνήματα χαράς και συγκίνησης στο δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση. Προτρέπουμε τους ανθρώπους να προβούν σε ανάλογα εγχειρήματα, να συναντηθούν και να συνδιαμορφώσουν πειράματα αυτονομίας.
Αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και σε όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται.
Συμπαράσταση στους τραυματίες της εξέγερσης. Άμεση απελευθέρωση στους συλληφθέντες.
Επανοικειοποίηση των δημόσιων χώρων. Όχι στην τσιμεντοποίηση.
Είμαστε αλληλέγγυοι στο λαό της Παλαιστίνης.
ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ – ΤΕΧΝΗ ΜΑΣ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ
Προσεχώς 4η πράξη
Να ποιες είναι οι αποφάσεις που δεν μπορούσε να ανακοινώσει το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, στα οποία έχουν ήδη ξεκινήσει απολύσεις. Μόνο που ο λόγος δεν ήταν “να μη χαθεί ο αιφνιδιασμός”, όπως υποστήριζε ο φαιδρός εκπρόσωπος του ΔΣ αλλά να μη φύγουν γιαουρτομένοι…
Διαβάστε από το site της ΕΣΗΕΑ:
Στην προχθεσινή συνεδρίασή του το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ αποφάσισε επίσης:
Την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων σε όλους τους χώρους δουλειάς. Ηδη έχουν πραγματοποιηθεί συγκεντρώσεις στον Τ/Σ « ALPHA », στον «ΕΛ. ΤΥΠΟ» και στον Ρ/Σ «ΣΚΑΪ».
Να γίνουν διαβήματα στην κυβέρνηση, καθώς και στις εργοδοτικές οργανώσεις στον τομέα των ΜΜΕ, για τα προβλήματα που δημιουργούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οι πολιτικοί χειρισμοί, αλλά και η εργοδοτική αυθαιρεσία, απέναντι στις εργασιακές σχέσεις και το δικαίωμα της ενημέρωσης της κοινής γνώμης.
Συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς των κομμάτων για την έκρηξη των προβλημάτων και το κύμα των απολύσεων, που προκαλούν με άλλοθι την κρίση και στα ΜΜΕ εργοδοτικές και επιχειρηματικές επιλογές, σε συνδυασμό με αναδιατάξεις των εργοδοτικών σχημάτων στον Τύπο και τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, που έχουν στόχο τον επηρεασμό και τον πλήρη έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων.
Σημειώνεται ότι ήδη η Ενωση έχει αποφασίσει απεργιακές κινητοποιήσεις με ανοικτή ημερομηνία,ώστε να προσδιοριστούν χρονικά σε συνεργασία με όλες τις Ενώσεις Συντακτών και όλους τους εργαζόμενους στην ενημέρωση.
1. Τι ακριβώς θα προτείνουν οι κύριοι της ΕΣΗΕΑ στις συνελεύσεις των εργαζομένων στα άλλα ΜΜΕ; Ότι και σε αυτές που πραγματοποιηθήκαν ήδη στον Ε.Τ. και τον ALPHA, δηλαδή ΤΙΠΟΤΑ
2. “Αγαπητοί συνάδελφοι” μην στέλνετε άλλα διαβήματα, ειδικά στους εργοδότες. Μπορεί να τους εκνευρίσετε και να αποσύρουν τη στήριξη που σας παρέχουν στις ερχόμενες εκλογές. Ηδη στον Ελεύθερο Τύπο θα είναι το τρίτο διάβημα μέσα σε ενάμησι μήνα και αν το μάθατε οι απολύσεις δε σταμάτησαν ακόμη.
3. Τουλάχιστον προκλητική η στάση της ΕΣΗΕΑ, την ώρα που οι απολύσεις αυξάνουν με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου και η ανασφάλεια γιγαντώνεται, να κάνει δημόσιες σχέσεις και φιλικές συζητήσεις με πολιτικούς αρχηγούς.
ΥΓ: Την καραμέλα των κινητοποιήσεων με ανοικτή ημερομηνία που χρησιμοποιείται στις ανακοινώσεις σας, ως εξιλέωση για τη γελοία σας απόφαση για δίωρη στάση εργασίας (10-12) τη μέρα της πανελλαδικής απεργίας (10 Δεκέμβρη 2008) μην την ξαναχρησιμοποιείται, μοιάζει με κακόγουστο αστείο.
Elle, Max, Car & Driver, Voyager, Αρμονία, Άστρα & Όραμα, Ιδανικό Σπίτι, Λοιπόν.
Το lifestyle σε όλες του τις εκδοχές. Και αν ο φόβος για το μέλλον σε οδηγεί στην υπηρεσία του lifestyle, η υπηρεσία του lifestyle σε οδηγεί στην εξαθλίωση. Στρατιές νεαρών δημοσιογράφων παρελαύνουν από τα γραφεία του Πηγάσου (ιδιοκτησίας Μπόμπολα), είτε για να δουλέψουν για 2 μήνες αμισθί και μετά να πληροφορηθούν ότι οι υπηρεσίες τους δε χρειάζονται άλλο, είτε για να προσληφθούν και να αρχίσουν να μαθαίνουν πως γίνεται η δουλειά στα μεγάλα συγκροτήματα του τύπου: κατώτατος μισθός, μπλοκάκι, καθημερινά 15ώρα στο γραφείο, εργασία τα Σαββατοκύριακα και όταν το αφεντικό είναι παρών, κανείς δε σηκώνει κεφάλι από την οθόνη, ούτε αντιμιλάει στις απαιτήσεις του εργοδότη.
Και όταν πρόσφατα η οικονομική κρίση (των καπιταλιστών) έγινε το νέο trend στα στόματα των αφεντικών, οι περισσότεροι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν για τα καθέκαστα: ο προϋπολογισμός (του Μπόμπολα πάντα) είναι περιορισμένος, θα αναγκαστείτε να δουλεύετε ακόμα περισσότερες ώρες και να είστε πιο παραγωγικοί. Η απειλή «Αυτό πρέπει να γίνει, αλλιώς η επιχείρηση θα κλείσει και θα μείνεις χωρίς δουλειά», χρησιμοποιείται πάντα ως υπενθύμιση. Διακοπές συνεργασιών με εξωτερικούς συνεργάτες, απολύσεις, εντατικοποίηση και κλίμα τρομοκρατίας είναι αυτά που ακολούθησαν.
Στον κόσμο των αφεντικών, είμαστε όλοι ξένοι, αυτό είναι γνωστό. Στον κόσμο των επιχειρήσεων, είμαστε όλοι αδύναμοι, διαχωρισμένοι και μόνοι. Τώρα, όμως, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, υπάρχει η ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι, ούτε αδύναμοι. Να συνειδητοποιήσουμε ότι τη δύναμη που έχουν τα αφεντικά, την αντλούν από μας και όσο περισσότερο δουλεύουμε, τόσο αυτή μεγαλώνει. Να καταλάβουμε ότι οι αντιδράσεις μας στις υπάρχουσες συνθήκες εργασίας μπορούν και πρέπει, εκτός από ατομικές να είναι κυρίως συλλογικές. Ας αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλον και να αντισταθούμε συλλογικά. Με μια αντίσταση που θα είναι τόσο γενική και τόσο έτοιμη να μεταδοθεί, ώστε να φέρει σε κρίση τα ίδια τα αφεντικά.