Category: Εργατικά

Τη Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου σωματεία, συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιών, εργατικές πρωτοβουλίες, φορείς και αλληλέγγυοι, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμά μας βρεθήκαμε στη διασταύρωση της Πειραιώς με την Ιερά Οδό στο GAZI MUSIC HALL. 

Αμέσως διαπιστώσαμε ότι μπροστά από το μαγαζί που το μουσικό κανάλι MAD TV του Ανδρέα Κουρή διοργάνωνε τη Eurovision, αλλά και στους γύρω δρόμους και τα στενά, υπήρχε ισχυρότατη παρουσία δυνάμεων των ΜΑΤ. 

Μόλις κατευθυνθήκαμε προς την Ιερά Οδό κατά το σημείο διεξαγωγής της φιέστας οι αστυνομικές δυνάμεις μας εμπόδισαν, απαγορεύοντάς μας την προσέγγιση στο σημείο. Στα επόμενα λεπτά επικράτησε το σκηνικό που θα κυριαρχούσε την υπόλοιπη βραδιά. Η Ιερά οδός χωρισμένη στα δύο. Από τη μία η γκλαμουριά, τα δυνατά φώτα, η αστραφτερή φιέστα του Ανδρέα Κουρή και από την άλλη η συγκέντρωση διαμαρτυρίας των απολυμένων των Metropolis. Μια ομάδα 50 διαδηλωτών κατάφερε να βρεθεί μπροστά από την είσοδο του μαγαζιού φωνάζοντας συνθήματα. Αμέσως περικυκλώθηκε από μια ακόμη διμοιρία των ΜΑΤ. Μετά τις 9:00 το βράδυ η συγκέντρωση ήδη ξεπερνούσε τους 400 διαδηλωτές που παρέμειναν εκεί αντιμέτωποι με τις πάνοπλες διμοιρίες των ΜΑΤ.

Με δυνατό παλμό και συνθήματα όπως «Της Eurovision είμαστε εμείς οι χορηγοί, άνεργοι απλήρωτοι όλοι απ’ τον Κουρή,«Πίσω από τα φώτα, πίσω απ’ τα βραβεία, απλήρωτοι εργαζόμενοι φτώχεια κι ανεργία»,«Απλήρωτη, εργασία, φτώχεια κι ανεργία, αυτά είναι τα βραβεία μας απ’ την εργοδοσία», «Να κάνεις φιέστες ξέρεις και Eurovision πας, Κουρή δώσε μας τώρα αυτά που μας χρωστάς»,«Το δίκιο το έχουν οι απολυμένοι, και όχι οι ρουφιάνοι και οι ξεπουλημένοι»,«Τρομοκρατία είναι να ψάχνεις για δουλειά, καμιά ειρήνη με τα αφεντικά»,«Η αλληλεγγύη όπλο των εργατών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών», παραμείναμε στο σημείο για περίπου δύο ώρες. 

Μετά από δύο ώρες, και αφού οι σεκιουριτάδες της φιέστας είχαν βιαστεί να βάλουν τους θεατές άρον-άρον μέσα στο μαγαζί, αποχωρήσαμε συντεταγμένα και πραγματοποιήσαμε πορεία. Με τα πανό μας,φωνάζοντας εργατικά και ταξικά συνθήματα πορευτήκαμε αρχικά από την Πειραιώς και στη συνέχεια μπήκαμε στο Γκάζι, συνεχίζοντας μπροστά από τα μπαρ και τα εστιατόρια της περιοχής και καταλήξαμε στο σταθμό του Μετρό «Κεραμεικός». 

Οφείλουμε να πούμε ότι για εμάς οι στόχοι της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας επιτεύχθηκαν, όπως ακριβώς είχαμε υπολογίσει. Αυτό που θελήσαμε από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε την καμπάνια της προπαγάνδισής της ήταν να γνωστοποιήσουμε ακόμα περισσότερο τον αγώνα μας και τα αιτήματά του. Αλλά και να καταδείξουμε ότι, την ίδια στιγμή που ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής ληστεύει μισθούς και αποζημιώσεις από τους απολυμένους των Metropolis, μπορεί προκλητικά να διοργανώνει φιέστες με τα κλεμμένα προκειμένου να πλουτίσει περισσότερο, δίχως να τον αγγίζει κανείς. 

Απορρίψαμε εσκεμμένα το ενδεχόμενο παρέμβασης μέσα στο χώρο της γκλαμουράτης εκδήλωσης, το ίδιο και την πραγματοποίηση διαδήλωσης στην πίσω πλευρά του κτιρίου επί της οδού Βουτάδων, στο υπόγειο παρκινγκ του οποίου κατέφθαναν σαν κυνηγημένοι (από τι αλήθεια;) οι καλλιτέχνες και οι επίσημοι προσκεκλημένοι. Δεδομένων των κατευθυνόμενων από τα παπαγαλάκια του Ανδρέα Κουρή δημοσιευμάτων, που είχαν προηγηθεί της συγκέντρωσης και που επιχειρούσαν να δημιουργήσουν κλίμα τεχνητής έντασης, καταλάβαμε ότι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με αστυνομικές δυνάμεις που θα κατέφθαναν για να προστατέψουν τόσο την «εθνική γιορτή» της Eurovision, όσο και τις μπίζνες του Ανδρέα Κουρή. Έτσι, επιλέξαμε ως σημείο εκδήλωσης της διαμαρτυρίας μας τη συμβολή της Πειραιώς με την Ιερά Οδό, αφού θεωρήσαμε ότι ήταν το καλύτερο σημείο προκειμένου να γίνεται αντιληπτή από τους διερχόμενους οδηγούς και να βγει, όσο πιο πανοραμικά γινόταν η εικόνα που τελικά βγήκε, κάνοντας το γύρο του διαδικτύου, αλλά και ολόκληρου του κόσμου: από τη μια με τα λαμπερά φώτα της Eurovision, από την άλλη με απολυμένους που διάλεξαν το δρόμο του αγώνα και στη μέση με τα πάνοπλα ΜΑΤ.

– Για μας τους απολυμένους του Metropolis η συνεχή παρουσία και στήριξη των αλληλέγγυων, δίνει δύναμη και κουράγιο για τον αγώνα μας. Άλλωστε, χωρίς αυτούς, αυτή η μαχητική διαδήλωση δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί.

– Κυρίαρχη ήταν η εικόνα της Ιεράς Οδού που ήταν χωρισμένη στα δύο. Μέσα σε μόλις εκατό μέτρα δύο αντίθετοι κόσμοι. Από την μία αστραφτερά ρούχα, φώτα, γιορτινή διάθεση, προκάτ διασκέδαση, και από την άλλη απλήρωτοι εργαζόμενοι αντιμέτωποι με ασπίδες των ΜΑΤ. Σε πολλούς από μας αυτή η εικόνα ήταν και μια προβολή του μέλλοντος που οι εργατικές διεκδικήσεις θα βρίσκουν μπροστά τους τον αποκλεισμό και την καταστολή, τη στιγμή που κάποιοι θα το διασκεδάζουν κερδοσκοπώντας, ενώ έχουν ξεζουμίσει και ληστέψει τους εργαζόμενους – σκλάβους τους.

– Αλλά και ο Ανδρέας Κουρής έκανε την διαφορά του. Μας έχει συνηθίσει να κρύβεται. Ως επιχειρηματίας πίσω από το άρθρο 99 και τις πλάτες των media. Ως αφεντικό πίσω από διευθυντές, υπαλλήλους, δικηγόρους. Να κρύβεται μακριά μας στα γραφεία του mad, έως και το βυθό της θάλασσας. Αυτή την φορά ξεπέρασε τον εαυτό του. Κρυμμένος πίσω από τις ασπίδες των ΜΑΤ, παρέστησε τον επιτυχημένο διοργανωτή εκδηλώσεων (ας είναι καλά η ΕΡΤ). 

Φωτογραφίες από τη διαδήλωση εδώ

Μια πρώτη ανταπόκριση από την συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την Eurovision από τους απολυμένουςτων καταστημάτων Metropolis: 

20:02 Περίπου 300 οι συγκεντρωμένοι αλληλέγγυοι αυτή τη στιγμή έξω από τον τελικό της Eurovision. Οι διμοιρίες έχουν κλείσει κάθετα την Ιερά Οδό, 100 μέτρα από την είσοδο του Gazi Music Hall εμποδίζοντας τον κόσμο να πλησιάσει περισσότερο. Συνθήματα και παλμός από τη μια πλευρά των ΜΑΤ, lifestyle και γκλαμουριά με τα λεφτά των απολυμένων από την άλλη.

18:50 Τρεις κλούβες των ΜΑΤ βρίσκονται ακριβώς απέναντι από το Gazi Music Hall, επί της Ιεράς Οδού. Το κράτος προστατεύει ευθέως τον εργοδότη των Metropolis, Α.Κουρή, που χρωστάει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε απολυμένους εργαζόμενους.

Μια πρώτη ανταπόκριση από την συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την Eurovision από τους απολυμένουςτων καταστημάτων Metropolis: 

20:02 Περίπου 300 οι συγκεντρωμένοι αλληλέγγυοι αυτή τη στιγμή έξω από τον τελικό της Eurovision. Οι διμοιρίες έχουν κλείσει κάθετα την Ιερά Οδό, 100 μέτρα από την είσοδο του Gazi Music Hall εμποδίζοντας τον κόσμο να πλησιάσει περισσότερο. Συνθήματα και παλμός από τη μια πλευρά των ΜΑΤ, lifestyle και γκλαμουριά με τα λεφτά των απολυμένων από την άλλη.

18:50 Τρεις κλούβες των ΜΑΤ βρίσκονται ακριβώς απέναντι από το Gazi Music Hall, επί της Ιεράς Οδού. Το κράτος προστατεύει ευθέως τον εργοδότη των Metropolis, Α.Κουρή, που χρωστάει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε απολυμένους εργαζόμενους.

Πριν λίγες μέρες, ο Ανδρέας Κουρής θεώρησε ότι δεν πρέπει να προβάλλεται μέσω του Διαδικτύου το βίντεο που είχαμε αναρτήσει στο οποίο καταγραφόταν η διαδήλωση διαμαρτυρίας των (τότε) εργαζόμενων στα καταστήματα Metropolis έξω από τη φιέστα της απονομής των βραβείων MAD, τον περασμένο Ιούνιο. Είναι αλήθεια ότι η εικόνα αρκετών δεκάδων εργαζόμενων να διαμαρτύρονται για τα δεδουλευμένα που τους χρωστάει το αφεντικό τους δεν αποδείχθηκε διόλου κολακευτική για τον ίδιο.

Λίγες εβδομάδες μετά από ένα εξώδικο που στάλθηκε σε απολυμένους από διοικητική υπάλληλο των Metropolis, που επιχειρούσε με εκφοβισμούς (ανάμεσα σε άλλα) τη λογοκρισία δημοσιευμάτων και σχολίων στο Διαδίκτυο που αφορούσαν τον αγώνα μας, ο Ανδρέας Κουρής -μέσω υπαλλήλου του MAD TV- κατέθεσε αίτηση προς το YouTube αξιώνοντας τα πνευματικά δικαιώματα για το μουσικό του κανάλι. Κάτι, που τελικά πέτυχε και το βίντεο κατέβηκε. Έτσι, τη στιγμή που ο Ανδρέας Κουρής δεν αναγνωρίζει κανένα νόμιμο δικαίωμα των απολυμένων (δεδουλευμένα έως και 5 μηνών και αποζημιώσεις απολύσεων), ισχυρίζεται ότι έχει και τα πνευματικά δικαιώματα από τους αγώνες τους!

Βέβαια, η χρονική στιγμή της που ο Ανδρέας Κουρής επέλεξε να εξαφανίσει ένα βίντεο που εκθέτει τη δημόσια εικόνα του, το οποίο βρισκόταν αναρτημένο για 7 ολόκληρους μήνες, με τη μέθοδο της διαδικτυακής λογοκρισίας δεν είναι διόλου τυχαία. Γίνεται λίγο πριν από τη νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας που έχουν προγραμματίσει οι απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis έξω από το χώρο της νέας φιέστας που διοργανώνει ο Ανδρέας Κουρής, τον τελικό της Eurovision.

Παράλληλα πληροφορηθήκαμε ότι ένα ακόμη βίντεο, που είχε αναρτηθεί στο Διαδίκτυο από θαμώνα κεντρικού καφέ της Αθήνας, το οποίο έδειχνε την τυχαία συνάντηση του Ανδρέα Κουρή με τους απολυμένους από τα Metropolis, είχε την ίδια τύχη με το προηγούμενο. Το MAD και πάλι επικαλούμενο πνευματικά δικαιώματα, το κατέβασε από το YouTube.

Στην πραγματικότητα, με αυτήν την ενέργεια της ωμής λογοκρισίας, ο Ανδρέας Κουρής επιχείρησε να ολοκληρώσει από την πλευρά του αυτό που κάνουν τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης (κανάλια και εφημερίδες): να φιμώνουν τους εργατικούς αγώνες, κάνοντας ότι αγνοούν την ύπαρξή τους.

Ως απλήρωτοι απολυμένοι, που αγωνιζόμαστε εδώ και ένα χρόνο για τα αυτονόητα, αυτή τη λογοκρισία την έχουμε αντιληφθεί με το παραπάνω. Εδώ και ένα χρόνο που βρισκόμαστε στους δρόμους διαδηλώνοντας, η πλειονότητα αυτών των μέσων ενημέρωσης κάνει ότι δεν έχει πάρει είδηση τίποτα και δεν έχει μπει στον κόπο να αναφερθεί στον αγώνα μας – έστω και στο ελάχιστο. Το ότι σε μια γνωστή επιχείρηση απολύονται 180 άνθρωποι και ότι στους μισούς περίπου από αυτούς ο ιδιοκτήτης αρνείται να καταβάλλει μισθούς και αποζημιώσεις, για τους δημοσιογράφους αυτών των μέσων δεν αποτελεί είδηση, Όπως δεν αποτέλεσε είδηση η διαδήλωση που πραγματοποιήσαμε έξω από τα βραβεία MAD, ούτε η πορεία που πραγματοποιήσαμε μέσα στο εμπορικό κέντρο MALL τον περασμένο Μάιο.

Αλλά κι όταν αυτά τα μέσα ενημέρωσης «δέησαν» να αναφερθούν στον αφανισμό -δια του λουκέτου- μιας ιστορικής αλυσίδας καταστημάτων, όπως τα Metropolis, αρκέστηκαν να το αποδώσουν στην οικονομική κρίση και στην πτώση στην αγορά του CD. Και δεν μπήκαν στον κόπο να διερευνήσουν ως όφειλαν πως (διάολο) και γιατί ένας γνωστός επιχειρηματίας στο χώρο των media, όπως ο Ανδρέας Κουρής, αγοράζει μια ολόκληρη αλυσίδα καταστημάτων για να την εξολοθρεύσει μέσα σε μόλις 3 χρόνια. Κανείς δημοσιογράφος σε όλα αυτά τα μέσα δεν θέλησε ή δεν τον άφησαν να διερευνήσει τι βρίσκεται πίσω από αυτή την υπόθεση.

Εντούτοις, εκτός από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης υπάρχει και η ελεύθερη ροή πληροφοριών μέσα από το Διαδίκτυο. Κι εκεί, ο αγώνας μας και η πορεία του έχουν διαχυθεί και οι φωνές μας έχουν ακουστεί. Εκεί που, ακριβώς επέλεξε να χτυπήσει ο Ανδρέας Κουρής…

Ας κάνουμε, λοιπόν, ξεκάθαρο στον Ανδρέα Κουρή ότι:

– Το διαδίκτυο -ένα μέσο που τόσο εκμεταλλεύτηκε για να φτιάξει την προσωπική και επιχειρηματική του εικόνα- δεν φιμώνεται. Είναι ένας χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών, απόψεων, πληροφοριών, ειδήσεων.

– Ας σταματήσει να βάζει άλλους να κάνουν την βρώμικη δουλειά και ας εμφανιστεί. Ας εμφανιστεί, επιτέλους, μετά από 2 χρόνια που κρύβεται και να ικανοποιήσει τις νόμιμες διεκδικήσεις μας.

– Στους εργατικούς αγώνες ποτέ δεν είχαν πνευματικά δικαιώματα τα αφεντικά. Τους εργατικούς αγώνες δεν τους εξαφανίζεις έτσι απλά. Όσο και να λογοκρίνεις, όσο και να φιμώσεις τον αγώνα μας αυτός δεν σβήνεται με μια αίτηση στο YouTube. Τα γεγονότα έχουν συμβεί. Κι όλα όσα έχουν γίνει υπάρχουν σε εικόνα, ήχο, κείμενα, αφίσες. Υπάρχουν στις μνήμες μας και στην καθημερινότητα μας.

– «Ανδρέα Κουρή στο δρόμο και στα δικαστήρια θα μας βρίσκεις συνέχεια μπροστά σου». Σου το φωνάζουμε ένα χρόνο τώρα και έχεις διαπιστώσει ότι αυτό αποδείχτηκε πραγματικότητα.

– Δεν είμαστε ένα βίντεο που μπορείς να σβήσεις από το διαδίκτυο έτσι απλά. Είμαστε οι απολυμένοι από τα Metropolis και ζητάμε τα αυτονόητα. Δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

 ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗ EUROVISION!

Πριν λίγες μέρες, ο Ανδρέας Κουρής θεώρησε ότι δεν πρέπει να προβάλλεται μέσω του Διαδικτύου το βίντεο που είχαμε αναρτήσει στο οποίο καταγραφόταν η διαδήλωση διαμαρτυρίας των (τότε) εργαζόμενων στα καταστήματα Metropolis έξω από τη φιέστα της απονομής των βραβείων MAD, τον περασμένο Ιούνιο. Είναι αλήθεια ότι η εικόνα αρκετών δεκάδων εργαζόμενων να διαμαρτύρονται για τα δεδουλευμένα που τους χρωστάει το αφεντικό τους δεν αποδείχθηκε διόλου κολακευτική για τον ίδιο.

Λίγες εβδομάδες μετά από ένα εξώδικο που στάλθηκε σε απολυμένους από διοικητική υπάλληλο των Metropolis, που επιχειρούσε με εκφοβισμούς (ανάμεσα σε άλλα) τη λογοκρισία δημοσιευμάτων και σχολίων στο Διαδίκτυο που αφορούσαν τον αγώνα μας, ο Ανδρέας Κουρής -μέσω υπαλλήλου του MAD TV- κατέθεσε αίτηση προς το YouTube αξιώνοντας τα πνευματικά δικαιώματα για το μουσικό του κανάλι. Κάτι, που τελικά πέτυχε και το βίντεο κατέβηκε. Έτσι, τη στιγμή που ο Ανδρέας Κουρής δεν αναγνωρίζει κανένα νόμιμο δικαίωμα των απολυμένων (δεδουλευμένα έως και 5 μηνών και αποζημιώσεις απολύσεων), ισχυρίζεται ότι έχει και τα πνευματικά δικαιώματα από τους αγώνες τους!

Βέβαια, η χρονική στιγμή της που ο Ανδρέας Κουρής επέλεξε να εξαφανίσει ένα βίντεο που εκθέτει τη δημόσια εικόνα του, το οποίο βρισκόταν αναρτημένο για 7 ολόκληρους μήνες, με τη μέθοδο της διαδικτυακής λογοκρισίας δεν είναι διόλου τυχαία. Γίνεται λίγο πριν από τη νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας που έχουν προγραμματίσει οι απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis έξω από το χώρο της νέας φιέστας που διοργανώνει ο Ανδρέας Κουρής, τον τελικό της Eurovision.

Παράλληλα πληροφορηθήκαμε ότι ένα ακόμη βίντεο, που είχε αναρτηθεί στο Διαδίκτυο από θαμώνα κεντρικού καφέ της Αθήνας, το οποίο έδειχνε την τυχαία συνάντηση του Ανδρέα Κουρή με τους απολυμένους από τα Metropolis, είχε την ίδια τύχη με το προηγούμενο. Το MAD και πάλι επικαλούμενο πνευματικά δικαιώματα, το κατέβασε από το YouTube.

Στην πραγματικότητα, με αυτήν την ενέργεια της ωμής λογοκρισίας, ο Ανδρέας Κουρής επιχείρησε να ολοκληρώσει από την πλευρά του αυτό που κάνουν τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης (κανάλια και εφημερίδες): να φιμώνουν τους εργατικούς αγώνες, κάνοντας ότι αγνοούν την ύπαρξή τους.

Ως απλήρωτοι απολυμένοι, που αγωνιζόμαστε εδώ και ένα χρόνο για τα αυτονόητα, αυτή τη λογοκρισία την έχουμε αντιληφθεί με το παραπάνω. Εδώ και ένα χρόνο που βρισκόμαστε στους δρόμους διαδηλώνοντας, η πλειονότητα αυτών των μέσων ενημέρωσης κάνει ότι δεν έχει πάρει είδηση τίποτα και δεν έχει μπει στον κόπο να αναφερθεί στον αγώνα μας – έστω και στο ελάχιστο. Το ότι σε μια γνωστή επιχείρηση απολύονται 180 άνθρωποι και ότι στους μισούς περίπου από αυτούς ο ιδιοκτήτης αρνείται να καταβάλλει μισθούς και αποζημιώσεις, για τους δημοσιογράφους αυτών των μέσων δεν αποτελεί είδηση, Όπως δεν αποτέλεσε είδηση η διαδήλωση που πραγματοποιήσαμε έξω από τα βραβεία MAD, ούτε η πορεία που πραγματοποιήσαμε μέσα στο εμπορικό κέντρο MALL τον περασμένο Μάιο.

Αλλά κι όταν αυτά τα μέσα ενημέρωσης «δέησαν» να αναφερθούν στον αφανισμό -δια του λουκέτου- μιας ιστορικής αλυσίδας καταστημάτων, όπως τα Metropolis, αρκέστηκαν να το αποδώσουν στην οικονομική κρίση και στην πτώση στην αγορά του CD. Και δεν μπήκαν στον κόπο να διερευνήσουν ως όφειλαν πως (διάολο) και γιατί ένας γνωστός επιχειρηματίας στο χώρο των media, όπως ο Ανδρέας Κουρής, αγοράζει μια ολόκληρη αλυσίδα καταστημάτων για να την εξολοθρεύσει μέσα σε μόλις 3 χρόνια. Κανείς δημοσιογράφος σε όλα αυτά τα μέσα δεν θέλησε ή δεν τον άφησαν να διερευνήσει τι βρίσκεται πίσω από αυτή την υπόθεση.

Εντούτοις, εκτός από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης υπάρχει και η ελεύθερη ροή πληροφοριών μέσα από το Διαδίκτυο. Κι εκεί, ο αγώνας μας και η πορεία του έχουν διαχυθεί και οι φωνές μας έχουν ακουστεί. Εκεί που, ακριβώς επέλεξε να χτυπήσει ο Ανδρέας Κουρής…

Ας κάνουμε, λοιπόν, ξεκάθαρο στον Ανδρέα Κουρή ότι:

– Το διαδίκτυο -ένα μέσο που τόσο εκμεταλλεύτηκε για να φτιάξει την προσωπική και επιχειρηματική του εικόνα- δεν φιμώνεται. Είναι ένας χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών, απόψεων, πληροφοριών, ειδήσεων.

– Ας σταματήσει να βάζει άλλους να κάνουν την βρώμικη δουλειά και ας εμφανιστεί. Ας εμφανιστεί, επιτέλους, μετά από 2 χρόνια που κρύβεται και να ικανοποιήσει τις νόμιμες διεκδικήσεις μας.

– Στους εργατικούς αγώνες ποτέ δεν είχαν πνευματικά δικαιώματα τα αφεντικά. Τους εργατικούς αγώνες δεν τους εξαφανίζεις έτσι απλά. Όσο και να λογοκρίνεις, όσο και να φιμώσεις τον αγώνα μας αυτός δεν σβήνεται με μια αίτηση στο YouTube. Τα γεγονότα έχουν συμβεί. Κι όλα όσα έχουν γίνει υπάρχουν σε εικόνα, ήχο, κείμενα, αφίσες. Υπάρχουν στις μνήμες μας και στην καθημερινότητα μας.

– «Ανδρέα Κουρή στο δρόμο και στα δικαστήρια θα μας βρίσκεις συνέχεια μπροστά σου». Σου το φωνάζουμε ένα χρόνο τώρα και έχεις διαπιστώσει ότι αυτό αποδείχτηκε πραγματικότητα.

– Δεν είμαστε ένα βίντεο που μπορείς να σβήσεις από το διαδίκτυο έτσι απλά. Είμαστε οι απολυμένοι από τα Metropolis και ζητάμε τα αυτονόητα. Δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

 ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗ EUROVISION!

Κάλεσμα της συνέλευσης “Σωματείων Βάσης, Εργατικών Συνελεύσεων και, Συνδικαλιστών Βάσης” στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τον ελληνικό τελικό του διαγωνισμού της Eurovision, ως απάντηση στην συνεχιζόμενη κοροϊδία του Α. Κουρή, (ιδιοκτήτη του ομίλου MAD και των καταστημάτων Metropolis), απέναντι στους απλήρωτους απολυμένους των Metropolis. Η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη.

Οι στενές σχέσεις μεγαλοαφεντικών με αποβράσματα του lifestyle και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα καναλιών-κράτους είναι φαινόμενα γνωστά και συνηθισμένα. Ο νεόκοπος μεγαλοαστός επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής (ιδιοκτήτης του ομίλου MAD και της αλυσίδας καταστημάτων Metropolis) δεν αποτελεί εξαίρεση αυτού του κανόνα, αλλά ηχηρή επιβεβαίωσή του. 

Μέσα σε δύο χρόνια, από τον Ιούνιο του 2010 έως τον Ιούλιο του 2012, ο παραπάνω μεγαλοκαρχαρίας κατάφερε να κλείσει 13 καταστήματα της αλυσίδας Metropolis, με αποτέλεσμα να απολυθούν 180 εργαζόμενοι, εκ των οποίων περίπου οι μισοί μέχρι και αυτή τη στιγμή δεν έχουν λάβει ούτε ένα ευρώ από τα €600.000 (!) που τους οφείλονται συνολικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι το εν λόγω αφεντικό χρωστάει στο κράτος που τον προστατεύει περίπου €10.000.000. Και επειδή αυτού του είδους οι καρχαρίες δεν σταματούν εκεί, έβαλε και την επιχείρηση στο άρθρο 99, εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους σε μια ιδιότυπη ομηρία. Ο Α. Κουρής έχει άλλωστε βεβαρημένο μητρώο κακοδιαχείρισης επιχειρήσεων (και στον όμιλο MAD οι εργαζόμενοι ήταν για πολλούς μήνες απλήρωτοι), καθώς και μία δικαστική απόφαση που τον καταδικάζει σε 27 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή και χρηματικό πρόστιμο €7.800. 

Αυτό το τελευταίο, βέβαια, δεν θα είχε συμβεί αν οι εργαζόμενοι (νυν απολυμένοι) των Metropolis δεν επιδείκνυαν αξιοθαύμαστη επιμονή και μαχητικότητα στον πολύμηνο αγώνα που κάνουν για να δικαιωθούν. Από την πρώτη στιγμή, μαζί με αλληλέγγυους, πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και πλήθος άλλων πολύμορφων δράσεων, αποφασισμένοι να μην αφήσουν το παραμικρό περιθώριο στον Α. Κουρή να ελιχθεί προκειμένου να μην καταβάλει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. Σε ένα τοπίο πλήρους σήψης και καταστρατήγησης κάθε έννοιας δικαιωμάτων των εργαζομένων, η απάντηση του κρατικού μηχανισμού στον αγώνα των εργαζομένων ήταν προκλητική: έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιήσει ως Δούρειο Ίππο ένα «εξαγώγιμο πολιτιστικό προϊόν» όπως είναι ο εγχώριος διαγωνισμός-έκτρωμα της Eurovision. Διαγωνισμός που αυτή τη φορά αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς η διοργάνωσή του γίνεται με απευθείας ανάθεση από την ΕΡΤ στον Α. Κουρή και το κανάλι MAD. Το Δημόσιο προσδοκά, μάλιστα, οφέλη από αυτή την ανάθεση, καθώς η συμφωνία προβλέπει ένα μέρος των κερδών να τα καρπωθεί η ΕΡΤ. 

Η κίνηση αυτή μας εξοργίζει και μας πεισμώνει ακόμη περισσότερο: ο εμπαιγμός μιας ολόκληρης κοινωνίας, που δοκιμάζεται καθημερινά εδώ και χρόνια, φτάνει σε εξευτελιστικά επίπεδα. Η πολυδάπανη «γιορτή» πρέπει να πραγματοποιηθεί με κάθε κόστος, μιας και μέσω αυτής παίρνει σάρκα και οστά, υποτίθεται, η εικόνα της «ανάπτυξης» στην οποία μπαίνει η χώρα. Η «ανάπτυξη», φυσικά, έχει προγραμματιστεί να περάσει στην κυριολεξία πάνω από εργαζομένους που αντιστέκονται ζητώντας το αυτονόητο: δεδουλευμένα και αποζημιώσεις που τους τα στερούν εδώ και ένα χρόνο, έξω από κάθε έννοια λογικής και «νομιμότητας». 

Για όλους αυτούς τους λόγους και για χίλιους ακόμα, δεν πρέπει να κάνουμε βήμα πίσω. Η στήριξή μας στους αγωνιζόμενους απολυμένους των Metropolis είναι δεδομένη και έμπρακτη. 

Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (Σ.Β.Ε.Ο.Δ.) / Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων του κλάδο του επισιτισμού (Σ.Σ.Μ) / Σωματείο Βάσης Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων (ΣΩ.Β.Α) / Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ (Κατάληψη ΕΣΗΕΑ) / Συνέλευση Βάσης Τεχνικών Κινηματογράφου & Τηλεόρασης (Συ.Βα.Τε.Κ.Τ.) / Συνέλευση Συνδικαλιστών Βάσης Λοιπών Επαγγελμάτων

Κάλεσμα της συνέλευσης “Σωματείων Βάσης, Εργατικών Συνελεύσεων και, Συνδικαλιστών Βάσης” στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τον ελληνικό τελικό του διαγωνισμού της Eurovision, ως απάντηση στην συνεχιζόμενη κοροϊδία του Α. Κουρή, (ιδιοκτήτη του ομίλου MAD και των καταστημάτων Metropolis), απέναντι στους απλήρωτους απολυμένους των Metropolis. Η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη.

Οι στενές σχέσεις μεγαλοαφεντικών με αποβράσματα του lifestyle και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα καναλιών-κράτους είναι φαινόμενα γνωστά και συνηθισμένα. Ο νεόκοπος μεγαλοαστός επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής (ιδιοκτήτης του ομίλου MAD και της αλυσίδας καταστημάτων Metropolis) δεν αποτελεί εξαίρεση αυτού του κανόνα, αλλά ηχηρή επιβεβαίωσή του. 

Μέσα σε δύο χρόνια, από τον Ιούνιο του 2010 έως τον Ιούλιο του 2012, ο παραπάνω μεγαλοκαρχαρίας κατάφερε να κλείσει 13 καταστήματα της αλυσίδας Metropolis, με αποτέλεσμα να απολυθούν 180 εργαζόμενοι, εκ των οποίων περίπου οι μισοί μέχρι και αυτή τη στιγμή δεν έχουν λάβει ούτε ένα ευρώ από τα €600.000 (!) που τους οφείλονται συνολικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι το εν λόγω αφεντικό χρωστάει στο κράτος που τον προστατεύει περίπου €10.000.000. Και επειδή αυτού του είδους οι καρχαρίες δεν σταματούν εκεί, έβαλε και την επιχείρηση στο άρθρο 99, εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους σε μια ιδιότυπη ομηρία. Ο Α. Κουρής έχει άλλωστε βεβαρημένο μητρώο κακοδιαχείρισης επιχειρήσεων (και στον όμιλο MAD οι εργαζόμενοι ήταν για πολλούς μήνες απλήρωτοι), καθώς και μία δικαστική απόφαση που τον καταδικάζει σε 27 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή και χρηματικό πρόστιμο €7.800. 

Αυτό το τελευταίο, βέβαια, δεν θα είχε συμβεί αν οι εργαζόμενοι (νυν απολυμένοι) των Metropolis δεν επιδείκνυαν αξιοθαύμαστη επιμονή και μαχητικότητα στον πολύμηνο αγώνα που κάνουν για να δικαιωθούν. Από την πρώτη στιγμή, μαζί με αλληλέγγυους, πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και πλήθος άλλων πολύμορφων δράσεων, αποφασισμένοι να μην αφήσουν το παραμικρό περιθώριο στον Α. Κουρή να ελιχθεί προκειμένου να μην καταβάλει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. Σε ένα τοπίο πλήρους σήψης και καταστρατήγησης κάθε έννοιας δικαιωμάτων των εργαζομένων, η απάντηση του κρατικού μηχανισμού στον αγώνα των εργαζομένων ήταν προκλητική: έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιήσει ως Δούρειο Ίππο ένα «εξαγώγιμο πολιτιστικό προϊόν» όπως είναι ο εγχώριος διαγωνισμός-έκτρωμα της Eurovision. Διαγωνισμός που αυτή τη φορά αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς η διοργάνωσή του γίνεται με απευθείας ανάθεση από την ΕΡΤ στον Α. Κουρή και το κανάλι MAD. Το Δημόσιο προσδοκά, μάλιστα, οφέλη από αυτή την ανάθεση, καθώς η συμφωνία προβλέπει ένα μέρος των κερδών να τα καρπωθεί η ΕΡΤ. 

Η κίνηση αυτή μας εξοργίζει και μας πεισμώνει ακόμη περισσότερο: ο εμπαιγμός μιας ολόκληρης κοινωνίας, που δοκιμάζεται καθημερινά εδώ και χρόνια, φτάνει σε εξευτελιστικά επίπεδα. Η πολυδάπανη «γιορτή» πρέπει να πραγματοποιηθεί με κάθε κόστος, μιας και μέσω αυτής παίρνει σάρκα και οστά, υποτίθεται, η εικόνα της «ανάπτυξης» στην οποία μπαίνει η χώρα. Η «ανάπτυξη», φυσικά, έχει προγραμματιστεί να περάσει στην κυριολεξία πάνω από εργαζομένους που αντιστέκονται ζητώντας το αυτονόητο: δεδουλευμένα και αποζημιώσεις που τους τα στερούν εδώ και ένα χρόνο, έξω από κάθε έννοια λογικής και «νομιμότητας». 

Για όλους αυτούς τους λόγους και για χίλιους ακόμα, δεν πρέπει να κάνουμε βήμα πίσω. Η στήριξή μας στους αγωνιζόμενους απολυμένους των Metropolis είναι δεδομένη και έμπρακτη. 

Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (Σ.Β.Ε.Ο.Δ.) / Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων του κλάδο του επισιτισμού (Σ.Σ.Μ) / Σωματείο Βάσης Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων (ΣΩ.Β.Α) / Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ (Κατάληψη ΕΣΗΕΑ) / Συνέλευση Βάσης Τεχνικών Κινηματογράφου & Τηλεόρασης (Συ.Βα.Τε.Κ.Τ.) / Συνέλευση Συνδικαλιστών Βάσης Λοιπών Επαγγελμάτων

Σίγουρα, δεν πέσαμε από τα σύννεφα όταν ακούσαμε την είδηση: “Στις 7 περίπου το απόγευμα (13/02) και ενώ είχε αρχίσει η Συνέλευση, δύο ένστολοι αστυνομικοί παρουσιάστηκαν στην είσοδο των γραφείων του σωματείου, διέκοψαν την διαδικασία και ρώτησαν αν εκεί διεξάγεται η Συνέλευση του Συντονισμού“, αναφέρει σε ανακοίνωση καταγγελίας ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα. 

“Στη δικαιολογημένη αντίδραση των συναδέλφων απάντησαν ότι γνώριζαν ήδη ότι επρόκειτο για Συνέλευση εργαζομένων και όχι για συγκέντρωση αλλά παρόλα αυτά δήλωσαν ότι είχαν εντολή να διερευνήσουν αν τίθενται ζητήματα «τάξης και ασφάλειας»!“, συνεχίζει η ανακοίνωση. 

Το έχουμε ήδη επισημάνει, ο “Ξένιος Δίας”, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, η διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, η καταστολή των καταλήψεων και των αυτο-οργανωμένων χώρων, η επιστράτευση των απεργών του Μετρό και των ναυτεργατών, καθώς και η ιδεολογική ομπρέλα που προσφέρουν τα ΜΜΕ σε όλα τα παραπάνω, είναι στοχευμένες – και με ακολουθία – πολιτικές κινήσεις της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Σκοπό έχουν την ακόμα πιο βαθειά φτωχοποίηση της κοινωνίας και δεν θα σταματήσουν αν δεν καταφέρουν την ολοκληρωτική εξαθλίωσή της.  Ο δρόμος για να το πετύχουν αυτό περνάει μέσα από τη διαρκή, φυσική και ιδεολογική, καταστολή οποιουδήποτε κοινωνικού κομματιού δεν ταιριάζει στα παραπάνω σχέδια. Η περιστολή όλων των πολιτικών-κοινωνικών-εργατικών κεκτημένων είναι ο άμεσος στόχος τους.

Σε αυτό τα πλαίσιο, επεκτείνεται και στα σωματεία η εφαρμογή του δόγματος “τάξη και ασφάλεια”, μέσω της εισβολής αστυνομικών σε συνελεύσεις τους. Σκοπός τους είναι ο ασφυκτικός έλεγχος οποιουδήποτε μορφώματος/συλλογικότητας/σωματείου έχει ως αναφορά την οργάνωση των καταπιεσμένων. Γι’ αυτό το λόγο, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον “Συντονισμό”.