Category: Λάβαμε

Μετά τη διπλή ληστεία και τις συλλήψεις-κακοποιήσεις στο Βελβεντό Κοζάνης, διαβάσαμε στον ημερήσιο Τύπο αναφορές που έκαναν λόγο για επισκέψεις της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας σε βιβλιοπωλεία της Αθήνας (βλ. «Έρευνες για την αγορά των βιβλίων – “Αυτοψία” σε βιβλιοπωλεία»,Έθνος, 6/2/2013). Στόχος αυτών των επισκέψεων φαίνεται ότι ήταν ο εντοπισμός των αγοραστών κάποιων βιβλίων που βρέθηκαν σε διαμέρισμα το οποίο νοίκιαζε ένας εκ των συλληφθέντων. Το ρεπορτάζ αναφέρεται σε συγκεκριμένους τίτλους πολιτικού και ιστορικού περιεχομένου, από Νάνι Μπαλεστρίνι μέχρι Action Directe, τους οποίους η ελληνική αστυνομία αναζήτησε στους πάγκους των βιβλιοπωλείων, σε μια κωμικοτραγική προσπάθεια ταυτοποίησης των αγοραστών. 

Στον βαθμό που τα εν λόγω δημοσιεύματα είναι αξιόπιστα, εκφράζουμε τον έντονο προβληματισμό και την ανησυχία μας για το διαφαινόμενο κυνήγι μαγισσών με κριτήριο τη βιβλιοθήκη κάθε πολίτη. Είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιείται το βιβλίο, ένα δημόσιο αγαθό πνευματικής και καλλιτεχνικής έκφρασης, ως μέσο στοχοποίησης και ποινικοποίησης των ιδεών. Εξίσου ανεπίτρεπτη είναι η συλλογή στοιχείων από τις αστυνομικές αρχές για την ταυτότητα των πελατών των βιβλιοπωλείων, με στόχο την κατασκευή του «εσωτερικού εχθρού».

Προκαλεί οργή το γεγονός ότι η αστυνομία –που παραδοσιακά σταθμεύει έξω από τα βιβλιοπωλεία– αποφάσισε πλέον να εισέλθει και μέσα, ρωτώντας ποιος αγοράζει τι. Μήπως αναπολούν τις «παλιές καλές μέρες» του ’67, όταν τα φορτηγά τους στρατού φόρτωναν τα απαγορευμένα βιβλία που μαζεύονταν από τα ράφια των βιβλιοπωλείων; Και τι θα γίνει με τους επίδοξους αναγνώστες των βιβλίων; «Είμαστε όλοι ύποπτοι / κι εγώ κι εσύ κι η γάτα μου μαζί»; Βιβλία αντίστοιχου περιεχομένου με αυτά που αναζητά η αντιτρομοκρατική υπηρεσία έχουν φιλοξενηθεί κατά καιρούς και σε εκδηλώσεις των Συλλόγων μας. Μήπως θα θεωρηθούν και τα γραφεία και οι βιβλιοθήκες μας ως εν δυνάμει «γιάφκες τρομοκρατών»; Μήπως ο τελικός στόχος, εκτός από την τρομοκράτηση του αναγνωστικού κοινού, είναι η προβολή ενός πολιτικά ορθού προτύπου αναγνώστη που θα στέκεται μακριά από το ριζοσπαστικό πολιτικό βιβλίο; 

Αν αναζητά τρομοκράτες, η ελληνική αστυνομία καλό θα ήταν να αφήσει τα βιβλία στην ησυχία τους και να ασχοληθεί πρώτα με τα του οίκου της. Σε κάθε διαδήλωση και συλλαλητήριο, πολύ πριν από την καθορισμένη ώρα έναρξης, ορδές αστυνομικών και ασφαλιτών στρατοπεδεύουν έξω από βιβλιοπωλεία στη Σόλωνος, στην Ακαδημίας, στην Πανεπιστημίου. Ουκ ολίγες φορές, απεργιακά μπλοκ και μέλη σωματείων –μεταξύ των οποίων και οι Σύλλογοί μας– έχουν δεχτεί την επίθεση του κατασταλτικού μηχανισμού κατά τη διάρκεια κινητοποιήσεων. Την ίδια στιγμή, ενισχύεται το κλίμα κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής, με ασφαλίτες να βρίσκονται σε σχεδόν μόνιμη βάση έξω από τα γραφεία σωματείων. Τελευταίο κρούσμα αποτέλεσε η προκλητική είσοδος ένστολων αστυνομικών σε συνέλευση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων. 

Ενάντια στην ποινικοποίηση των αγώνων και των ιδεών, θα αγωνιστούμε με πάθος για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Καλούμε το εργατικό και κοινωνικό κίνημα, καθώς και όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους, να αντισταθούμε συλλογικά στον εντεινόμενο αυταρχισμό και τη γενικευμένη καταστολή. 

Η “Επιτροπή αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττικής)” καλεί σε μια άμεση αντίδραση, με τη μορφή της συγκέντρωσης και πορείας αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους κατοίκους της Χαλκιδικής, με αφορμή το νέο κύμα κρατικής τρομοκρατίας και αστυνομικής καταστολής, όπως εκδηλώθηκαν την Πέμπτη 7/3 στην Ιερισσό και την ευρύτερη περιοχή της ΒΑ Χαλκιδικής. Ακολουθεί το κάλεσμα που λάβαμε από την Επιτροπή:

“Στο δάσος των Σκουριών στη ΒΑ Χαλκιδική, τον τελευταίο χρόνο, εξελίσσεται ένα καταστροφικό σχέδιο του ελληνικού κράτους σε συνεργασία με την εταιρία «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ», η οποία ανήκει στην καναδική πολυεθνική El Dorado Gold και τον όμιλο Μπόμπολα, για εκτεταμένες εξορύξεις χρυσού. Με πρόσχημα την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, καταστρέφεται το αρχέγονο, αυτό, δάσος, με ολέθριες και μη αναστρέψιμες συνέπειες για τη φύση και τους ανθρώπους. 

Το σχέδιο που προωθείται στη Χαλκιδική αποτελεί μόνο την αρχή των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή της Βόρειας Ελλάδας και εντάσσεται στο συνολικό ξεπούλημα των φυσικών πόρων και των δημόσιων υποδομών που ακολουθούν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, υποθηκεύοντας το μέλλον ολόκληρης της κοινωνίας. Το δυναμικό κίνημα αντίστασης των κατοίκων, που από την πρώτη στιγμή δημιουργήθηκε στην περιοχή, ήρθε αντιμέτωπο με ένα πρωτοφανές σε διάρκεια και ένταση όργιο καταστολής.

Η αστυνομία, λειτουργώντας σαν μπράβος της εταιρείας αντιμετωπίζει τους διαδηλωτές με ασύλληπτη αγριότητα και βία η οποία σε πρώτη φάση χαρακτηρίστηκε από αλόγιστη χρήση χημικών μέσα στο δάσος, καταδιώξεις και τραυματισμούς διαδηλωτών. Πλέον ο αυταρχισμός περνά σε άλλο επίπεδο με την περιοχή να τελεί ουσιαστικά υπό κατοχή από τις δυνάμεις καταστολής: Απαγωγές “υπόπτων” από τα σπίτια τους, λήψεις δείγματος γενετικού υλικού, βασανιστήρια στα τμήματα και, πριν λίγες μέρες, μια εισβολή ΜΑΤ και αντιτρομοκρατικής στο χωριό της Ιερισσού με δακρυγόνα να προκαλούν τρόμο και πανικό ακόμα και στο τοπικό σχολείο που εκείνη την ώρα ήταν γεμάτο παιδιά! 

Στο πλαίσιο της στήριξης και της αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, η Επιτροπή Αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττικής) καλεί σε πορεία συμπαράστασης στους κατοίκους της Χαλκιδικής, ενάντια στην κρατική τρομοκρατία που με κάθε τρόπο επιδιώκει την υλοποίηση των καταστροφικών για την τοπική κοινωνία σχεδίων του κεφαλαίου. συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στους κατοίκους της Χαλκιδικής Τρίτη, 12 Μάρτη προσυγκέντρωση στα Προπύλαια, 18.00 8/3/2013 

Επιτροπή Αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττική) 

attiki.forum@gmail.com ”

Η “Επιτροπή αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττικής)” καλεί σε μια άμεση αντίδραση, με τη μορφή της συγκέντρωσης και πορείας αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους κατοίκους της Χαλκιδικής, με αφορμή το νέο κύμα κρατικής τρομοκρατίας και αστυνομικής καταστολής, όπως εκδηλώθηκαν την Πέμπτη 7/3 στην Ιερισσό και την ευρύτερη περιοχή της ΒΑ Χαλκιδικής. Ακολουθεί το κάλεσμα που λάβαμε από την Επιτροπή:

“Στο δάσος των Σκουριών στη ΒΑ Χαλκιδική, τον τελευταίο χρόνο, εξελίσσεται ένα καταστροφικό σχέδιο του ελληνικού κράτους σε συνεργασία με την εταιρία «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ», η οποία ανήκει στην καναδική πολυεθνική El Dorado Gold και τον όμιλο Μπόμπολα, για εκτεταμένες εξορύξεις χρυσού. Με πρόσχημα την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, καταστρέφεται το αρχέγονο, αυτό, δάσος, με ολέθριες και μη αναστρέψιμες συνέπειες για τη φύση και τους ανθρώπους. 

Το σχέδιο που προωθείται στη Χαλκιδική αποτελεί μόνο την αρχή των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή της Βόρειας Ελλάδας και εντάσσεται στο συνολικό ξεπούλημα των φυσικών πόρων και των δημόσιων υποδομών που ακολουθούν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, υποθηκεύοντας το μέλλον ολόκληρης της κοινωνίας. Το δυναμικό κίνημα αντίστασης των κατοίκων, που από την πρώτη στιγμή δημιουργήθηκε στην περιοχή, ήρθε αντιμέτωπο με ένα πρωτοφανές σε διάρκεια και ένταση όργιο καταστολής.

Η αστυνομία, λειτουργώντας σαν μπράβος της εταιρείας αντιμετωπίζει τους διαδηλωτές με ασύλληπτη αγριότητα και βία η οποία σε πρώτη φάση χαρακτηρίστηκε από αλόγιστη χρήση χημικών μέσα στο δάσος, καταδιώξεις και τραυματισμούς διαδηλωτών. Πλέον ο αυταρχισμός περνά σε άλλο επίπεδο με την περιοχή να τελεί ουσιαστικά υπό κατοχή από τις δυνάμεις καταστολής: Απαγωγές “υπόπτων” από τα σπίτια τους, λήψεις δείγματος γενετικού υλικού, βασανιστήρια στα τμήματα και, πριν λίγες μέρες, μια εισβολή ΜΑΤ και αντιτρομοκρατικής στο χωριό της Ιερισσού με δακρυγόνα να προκαλούν τρόμο και πανικό ακόμα και στο τοπικό σχολείο που εκείνη την ώρα ήταν γεμάτο παιδιά! 

Στο πλαίσιο της στήριξης και της αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, η Επιτροπή Αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττικής) καλεί σε πορεία συμπαράστασης στους κατοίκους της Χαλκιδικής, ενάντια στην κρατική τρομοκρατία που με κάθε τρόπο επιδιώκει την υλοποίηση των καταστροφικών για την τοπική κοινωνία σχεδίων του κεφαλαίου. συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στους κατοίκους της Χαλκιδικής Τρίτη, 12 Μάρτη προσυγκέντρωση στα Προπύλαια, 18.00 8/3/2013 

Επιτροπή Αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττική) 

attiki.forum@gmail.com ”

Δημοσιεύουμε την ακόλουθη καταγγελία από εργαζόμενο της αθλητικής εφημερίδας Metrosport που εκδίδεται στη Θεσαλλονίκη:

“Οι δημοσιογράφοι που εργάζονται απλήρωτοι επί 6,5 μήνες εδώ και δυόμιση χρόνια στην εφημερίδα Metrosport είναι σε 48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ από χθες. Το φύλλο που κυκλοφορεί σήμερα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΙΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, αλλά μιας ακόμη προσπάθειας του εκδότη και μιας κλίκας ρουφιάνων “τελειωμένων” να ξεγελάσουν το αναγνωστικό κοινό και να “θάψουν” τα δικαιώματα των εργαζομένων. Όποιος δεν το βλέπει, ή “τυφλός” νοητικά είναι, ή επικίνδυνος για την κοινωνία, ή απλά τομαριστής… Ή όλα μαζί…”.

Δείτε εδώ τη σχετική ανακοίνωση της ΕΣΗΕΜ-Θ.

Δημοσιεύουμε την ακόλουθη καταγγελία από εργαζόμενο της αθλητικής εφημερίδας Metrosport που εκδίδεται στη Θεσαλλονίκη:

“Οι δημοσιογράφοι που εργάζονται απλήρωτοι επί 6,5 μήνες εδώ και δυόμιση χρόνια στην εφημερίδα Metrosport είναι σε 48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ από χθες. Το φύλλο που κυκλοφορεί σήμερα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΙΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, αλλά μιας ακόμη προσπάθειας του εκδότη και μιας κλίκας ρουφιάνων “τελειωμένων” να ξεγελάσουν το αναγνωστικό κοινό και να “θάψουν” τα δικαιώματα των εργαζομένων. Όποιος δεν το βλέπει, ή “τυφλός” νοητικά είναι, ή επικίνδυνος για την κοινωνία, ή απλά τομαριστής… Ή όλα μαζί…”.

Δείτε εδώ τη σχετική ανακοίνωση της ΕΣΗΕΜ-Θ.

Τη Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου σωματεία, συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιών, εργατικές πρωτοβουλίες, φορείς και αλληλέγγυοι, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμά μας βρεθήκαμε στη διασταύρωση της Πειραιώς με την Ιερά Οδό στο GAZI MUSIC HALL. 

Αμέσως διαπιστώσαμε ότι μπροστά από το μαγαζί που το μουσικό κανάλι MAD TV του Ανδρέα Κουρή διοργάνωνε τη Eurovision, αλλά και στους γύρω δρόμους και τα στενά, υπήρχε ισχυρότατη παρουσία δυνάμεων των ΜΑΤ. 

Μόλις κατευθυνθήκαμε προς την Ιερά Οδό κατά το σημείο διεξαγωγής της φιέστας οι αστυνομικές δυνάμεις μας εμπόδισαν, απαγορεύοντάς μας την προσέγγιση στο σημείο. Στα επόμενα λεπτά επικράτησε το σκηνικό που θα κυριαρχούσε την υπόλοιπη βραδιά. Η Ιερά οδός χωρισμένη στα δύο. Από τη μία η γκλαμουριά, τα δυνατά φώτα, η αστραφτερή φιέστα του Ανδρέα Κουρή και από την άλλη η συγκέντρωση διαμαρτυρίας των απολυμένων των Metropolis. Μια ομάδα 50 διαδηλωτών κατάφερε να βρεθεί μπροστά από την είσοδο του μαγαζιού φωνάζοντας συνθήματα. Αμέσως περικυκλώθηκε από μια ακόμη διμοιρία των ΜΑΤ. Μετά τις 9:00 το βράδυ η συγκέντρωση ήδη ξεπερνούσε τους 400 διαδηλωτές που παρέμειναν εκεί αντιμέτωποι με τις πάνοπλες διμοιρίες των ΜΑΤ.

Με δυνατό παλμό και συνθήματα όπως «Της Eurovision είμαστε εμείς οι χορηγοί, άνεργοι απλήρωτοι όλοι απ’ τον Κουρή,«Πίσω από τα φώτα, πίσω απ’ τα βραβεία, απλήρωτοι εργαζόμενοι φτώχεια κι ανεργία»,«Απλήρωτη, εργασία, φτώχεια κι ανεργία, αυτά είναι τα βραβεία μας απ’ την εργοδοσία», «Να κάνεις φιέστες ξέρεις και Eurovision πας, Κουρή δώσε μας τώρα αυτά που μας χρωστάς»,«Το δίκιο το έχουν οι απολυμένοι, και όχι οι ρουφιάνοι και οι ξεπουλημένοι»,«Τρομοκρατία είναι να ψάχνεις για δουλειά, καμιά ειρήνη με τα αφεντικά»,«Η αλληλεγγύη όπλο των εργατών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών», παραμείναμε στο σημείο για περίπου δύο ώρες. 

Μετά από δύο ώρες, και αφού οι σεκιουριτάδες της φιέστας είχαν βιαστεί να βάλουν τους θεατές άρον-άρον μέσα στο μαγαζί, αποχωρήσαμε συντεταγμένα και πραγματοποιήσαμε πορεία. Με τα πανό μας,φωνάζοντας εργατικά και ταξικά συνθήματα πορευτήκαμε αρχικά από την Πειραιώς και στη συνέχεια μπήκαμε στο Γκάζι, συνεχίζοντας μπροστά από τα μπαρ και τα εστιατόρια της περιοχής και καταλήξαμε στο σταθμό του Μετρό «Κεραμεικός». 

Οφείλουμε να πούμε ότι για εμάς οι στόχοι της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας επιτεύχθηκαν, όπως ακριβώς είχαμε υπολογίσει. Αυτό που θελήσαμε από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε την καμπάνια της προπαγάνδισής της ήταν να γνωστοποιήσουμε ακόμα περισσότερο τον αγώνα μας και τα αιτήματά του. Αλλά και να καταδείξουμε ότι, την ίδια στιγμή που ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής ληστεύει μισθούς και αποζημιώσεις από τους απολυμένους των Metropolis, μπορεί προκλητικά να διοργανώνει φιέστες με τα κλεμμένα προκειμένου να πλουτίσει περισσότερο, δίχως να τον αγγίζει κανείς. 

Απορρίψαμε εσκεμμένα το ενδεχόμενο παρέμβασης μέσα στο χώρο της γκλαμουράτης εκδήλωσης, το ίδιο και την πραγματοποίηση διαδήλωσης στην πίσω πλευρά του κτιρίου επί της οδού Βουτάδων, στο υπόγειο παρκινγκ του οποίου κατέφθαναν σαν κυνηγημένοι (από τι αλήθεια;) οι καλλιτέχνες και οι επίσημοι προσκεκλημένοι. Δεδομένων των κατευθυνόμενων από τα παπαγαλάκια του Ανδρέα Κουρή δημοσιευμάτων, που είχαν προηγηθεί της συγκέντρωσης και που επιχειρούσαν να δημιουργήσουν κλίμα τεχνητής έντασης, καταλάβαμε ότι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με αστυνομικές δυνάμεις που θα κατέφθαναν για να προστατέψουν τόσο την «εθνική γιορτή» της Eurovision, όσο και τις μπίζνες του Ανδρέα Κουρή. Έτσι, επιλέξαμε ως σημείο εκδήλωσης της διαμαρτυρίας μας τη συμβολή της Πειραιώς με την Ιερά Οδό, αφού θεωρήσαμε ότι ήταν το καλύτερο σημείο προκειμένου να γίνεται αντιληπτή από τους διερχόμενους οδηγούς και να βγει, όσο πιο πανοραμικά γινόταν η εικόνα που τελικά βγήκε, κάνοντας το γύρο του διαδικτύου, αλλά και ολόκληρου του κόσμου: από τη μια με τα λαμπερά φώτα της Eurovision, από την άλλη με απολυμένους που διάλεξαν το δρόμο του αγώνα και στη μέση με τα πάνοπλα ΜΑΤ.

– Για μας τους απολυμένους του Metropolis η συνεχή παρουσία και στήριξη των αλληλέγγυων, δίνει δύναμη και κουράγιο για τον αγώνα μας. Άλλωστε, χωρίς αυτούς, αυτή η μαχητική διαδήλωση δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί.

– Κυρίαρχη ήταν η εικόνα της Ιεράς Οδού που ήταν χωρισμένη στα δύο. Μέσα σε μόλις εκατό μέτρα δύο αντίθετοι κόσμοι. Από την μία αστραφτερά ρούχα, φώτα, γιορτινή διάθεση, προκάτ διασκέδαση, και από την άλλη απλήρωτοι εργαζόμενοι αντιμέτωποι με ασπίδες των ΜΑΤ. Σε πολλούς από μας αυτή η εικόνα ήταν και μια προβολή του μέλλοντος που οι εργατικές διεκδικήσεις θα βρίσκουν μπροστά τους τον αποκλεισμό και την καταστολή, τη στιγμή που κάποιοι θα το διασκεδάζουν κερδοσκοπώντας, ενώ έχουν ξεζουμίσει και ληστέψει τους εργαζόμενους – σκλάβους τους.

– Αλλά και ο Ανδρέας Κουρής έκανε την διαφορά του. Μας έχει συνηθίσει να κρύβεται. Ως επιχειρηματίας πίσω από το άρθρο 99 και τις πλάτες των media. Ως αφεντικό πίσω από διευθυντές, υπαλλήλους, δικηγόρους. Να κρύβεται μακριά μας στα γραφεία του mad, έως και το βυθό της θάλασσας. Αυτή την φορά ξεπέρασε τον εαυτό του. Κρυμμένος πίσω από τις ασπίδες των ΜΑΤ, παρέστησε τον επιτυχημένο διοργανωτή εκδηλώσεων (ας είναι καλά η ΕΡΤ). 

Φωτογραφίες από τη διαδήλωση εδώ

Τη Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου σωματεία, συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιών, εργατικές πρωτοβουλίες, φορείς και αλληλέγγυοι, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμά μας βρεθήκαμε στη διασταύρωση της Πειραιώς με την Ιερά Οδό στο GAZI MUSIC HALL. 

Αμέσως διαπιστώσαμε ότι μπροστά από το μαγαζί που το μουσικό κανάλι MAD TV του Ανδρέα Κουρή διοργάνωνε τη Eurovision, αλλά και στους γύρω δρόμους και τα στενά, υπήρχε ισχυρότατη παρουσία δυνάμεων των ΜΑΤ. 

Μόλις κατευθυνθήκαμε προς την Ιερά Οδό κατά το σημείο διεξαγωγής της φιέστας οι αστυνομικές δυνάμεις μας εμπόδισαν, απαγορεύοντάς μας την προσέγγιση στο σημείο. Στα επόμενα λεπτά επικράτησε το σκηνικό που θα κυριαρχούσε την υπόλοιπη βραδιά. Η Ιερά οδός χωρισμένη στα δύο. Από τη μία η γκλαμουριά, τα δυνατά φώτα, η αστραφτερή φιέστα του Ανδρέα Κουρή και από την άλλη η συγκέντρωση διαμαρτυρίας των απολυμένων των Metropolis. Μια ομάδα 50 διαδηλωτών κατάφερε να βρεθεί μπροστά από την είσοδο του μαγαζιού φωνάζοντας συνθήματα. Αμέσως περικυκλώθηκε από μια ακόμη διμοιρία των ΜΑΤ. Μετά τις 9:00 το βράδυ η συγκέντρωση ήδη ξεπερνούσε τους 400 διαδηλωτές που παρέμειναν εκεί αντιμέτωποι με τις πάνοπλες διμοιρίες των ΜΑΤ.

Με δυνατό παλμό και συνθήματα όπως «Της Eurovision είμαστε εμείς οι χορηγοί, άνεργοι απλήρωτοι όλοι απ’ τον Κουρή,«Πίσω από τα φώτα, πίσω απ’ τα βραβεία, απλήρωτοι εργαζόμενοι φτώχεια κι ανεργία»,«Απλήρωτη, εργασία, φτώχεια κι ανεργία, αυτά είναι τα βραβεία μας απ’ την εργοδοσία», «Να κάνεις φιέστες ξέρεις και Eurovision πας, Κουρή δώσε μας τώρα αυτά που μας χρωστάς»,«Το δίκιο το έχουν οι απολυμένοι, και όχι οι ρουφιάνοι και οι ξεπουλημένοι»,«Τρομοκρατία είναι να ψάχνεις για δουλειά, καμιά ειρήνη με τα αφεντικά»,«Η αλληλεγγύη όπλο των εργατών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών», παραμείναμε στο σημείο για περίπου δύο ώρες. 

Μετά από δύο ώρες, και αφού οι σεκιουριτάδες της φιέστας είχαν βιαστεί να βάλουν τους θεατές άρον-άρον μέσα στο μαγαζί, αποχωρήσαμε συντεταγμένα και πραγματοποιήσαμε πορεία. Με τα πανό μας,φωνάζοντας εργατικά και ταξικά συνθήματα πορευτήκαμε αρχικά από την Πειραιώς και στη συνέχεια μπήκαμε στο Γκάζι, συνεχίζοντας μπροστά από τα μπαρ και τα εστιατόρια της περιοχής και καταλήξαμε στο σταθμό του Μετρό «Κεραμεικός». 

Οφείλουμε να πούμε ότι για εμάς οι στόχοι της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας επιτεύχθηκαν, όπως ακριβώς είχαμε υπολογίσει. Αυτό που θελήσαμε από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε την καμπάνια της προπαγάνδισής της ήταν να γνωστοποιήσουμε ακόμα περισσότερο τον αγώνα μας και τα αιτήματά του. Αλλά και να καταδείξουμε ότι, την ίδια στιγμή που ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής ληστεύει μισθούς και αποζημιώσεις από τους απολυμένους των Metropolis, μπορεί προκλητικά να διοργανώνει φιέστες με τα κλεμμένα προκειμένου να πλουτίσει περισσότερο, δίχως να τον αγγίζει κανείς. 

Απορρίψαμε εσκεμμένα το ενδεχόμενο παρέμβασης μέσα στο χώρο της γκλαμουράτης εκδήλωσης, το ίδιο και την πραγματοποίηση διαδήλωσης στην πίσω πλευρά του κτιρίου επί της οδού Βουτάδων, στο υπόγειο παρκινγκ του οποίου κατέφθαναν σαν κυνηγημένοι (από τι αλήθεια;) οι καλλιτέχνες και οι επίσημοι προσκεκλημένοι. Δεδομένων των κατευθυνόμενων από τα παπαγαλάκια του Ανδρέα Κουρή δημοσιευμάτων, που είχαν προηγηθεί της συγκέντρωσης και που επιχειρούσαν να δημιουργήσουν κλίμα τεχνητής έντασης, καταλάβαμε ότι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με αστυνομικές δυνάμεις που θα κατέφθαναν για να προστατέψουν τόσο την «εθνική γιορτή» της Eurovision, όσο και τις μπίζνες του Ανδρέα Κουρή. Έτσι, επιλέξαμε ως σημείο εκδήλωσης της διαμαρτυρίας μας τη συμβολή της Πειραιώς με την Ιερά Οδό, αφού θεωρήσαμε ότι ήταν το καλύτερο σημείο προκειμένου να γίνεται αντιληπτή από τους διερχόμενους οδηγούς και να βγει, όσο πιο πανοραμικά γινόταν η εικόνα που τελικά βγήκε, κάνοντας το γύρο του διαδικτύου, αλλά και ολόκληρου του κόσμου: από τη μια με τα λαμπερά φώτα της Eurovision, από την άλλη με απολυμένους που διάλεξαν το δρόμο του αγώνα και στη μέση με τα πάνοπλα ΜΑΤ.

– Για μας τους απολυμένους του Metropolis η συνεχή παρουσία και στήριξη των αλληλέγγυων, δίνει δύναμη και κουράγιο για τον αγώνα μας. Άλλωστε, χωρίς αυτούς, αυτή η μαχητική διαδήλωση δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί.

– Κυρίαρχη ήταν η εικόνα της Ιεράς Οδού που ήταν χωρισμένη στα δύο. Μέσα σε μόλις εκατό μέτρα δύο αντίθετοι κόσμοι. Από την μία αστραφτερά ρούχα, φώτα, γιορτινή διάθεση, προκάτ διασκέδαση, και από την άλλη απλήρωτοι εργαζόμενοι αντιμέτωποι με ασπίδες των ΜΑΤ. Σε πολλούς από μας αυτή η εικόνα ήταν και μια προβολή του μέλλοντος που οι εργατικές διεκδικήσεις θα βρίσκουν μπροστά τους τον αποκλεισμό και την καταστολή, τη στιγμή που κάποιοι θα το διασκεδάζουν κερδοσκοπώντας, ενώ έχουν ξεζουμίσει και ληστέψει τους εργαζόμενους – σκλάβους τους.

– Αλλά και ο Ανδρέας Κουρής έκανε την διαφορά του. Μας έχει συνηθίσει να κρύβεται. Ως επιχειρηματίας πίσω από το άρθρο 99 και τις πλάτες των media. Ως αφεντικό πίσω από διευθυντές, υπαλλήλους, δικηγόρους. Να κρύβεται μακριά μας στα γραφεία του mad, έως και το βυθό της θάλασσας. Αυτή την φορά ξεπέρασε τον εαυτό του. Κρυμμένος πίσω από τις ασπίδες των ΜΑΤ, παρέστησε τον επιτυχημένο διοργανωτή εκδηλώσεων (ας είναι καλά η ΕΡΤ). 

Φωτογραφίες από τη διαδήλωση εδώ

Πριν λίγες μέρες, ο Ανδρέας Κουρής θεώρησε ότι δεν πρέπει να προβάλλεται μέσω του Διαδικτύου το βίντεο που είχαμε αναρτήσει στο οποίο καταγραφόταν η διαδήλωση διαμαρτυρίας των (τότε) εργαζόμενων στα καταστήματα Metropolis έξω από τη φιέστα της απονομής των βραβείων MAD, τον περασμένο Ιούνιο. Είναι αλήθεια ότι η εικόνα αρκετών δεκάδων εργαζόμενων να διαμαρτύρονται για τα δεδουλευμένα που τους χρωστάει το αφεντικό τους δεν αποδείχθηκε διόλου κολακευτική για τον ίδιο.

Λίγες εβδομάδες μετά από ένα εξώδικο που στάλθηκε σε απολυμένους από διοικητική υπάλληλο των Metropolis, που επιχειρούσε με εκφοβισμούς (ανάμεσα σε άλλα) τη λογοκρισία δημοσιευμάτων και σχολίων στο Διαδίκτυο που αφορούσαν τον αγώνα μας, ο Ανδρέας Κουρής -μέσω υπαλλήλου του MAD TV- κατέθεσε αίτηση προς το YouTube αξιώνοντας τα πνευματικά δικαιώματα για το μουσικό του κανάλι. Κάτι, που τελικά πέτυχε και το βίντεο κατέβηκε. Έτσι, τη στιγμή που ο Ανδρέας Κουρής δεν αναγνωρίζει κανένα νόμιμο δικαίωμα των απολυμένων (δεδουλευμένα έως και 5 μηνών και αποζημιώσεις απολύσεων), ισχυρίζεται ότι έχει και τα πνευματικά δικαιώματα από τους αγώνες τους!

Βέβαια, η χρονική στιγμή της που ο Ανδρέας Κουρής επέλεξε να εξαφανίσει ένα βίντεο που εκθέτει τη δημόσια εικόνα του, το οποίο βρισκόταν αναρτημένο για 7 ολόκληρους μήνες, με τη μέθοδο της διαδικτυακής λογοκρισίας δεν είναι διόλου τυχαία. Γίνεται λίγο πριν από τη νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας που έχουν προγραμματίσει οι απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis έξω από το χώρο της νέας φιέστας που διοργανώνει ο Ανδρέας Κουρής, τον τελικό της Eurovision.

Παράλληλα πληροφορηθήκαμε ότι ένα ακόμη βίντεο, που είχε αναρτηθεί στο Διαδίκτυο από θαμώνα κεντρικού καφέ της Αθήνας, το οποίο έδειχνε την τυχαία συνάντηση του Ανδρέα Κουρή με τους απολυμένους από τα Metropolis, είχε την ίδια τύχη με το προηγούμενο. Το MAD και πάλι επικαλούμενο πνευματικά δικαιώματα, το κατέβασε από το YouTube.

Στην πραγματικότητα, με αυτήν την ενέργεια της ωμής λογοκρισίας, ο Ανδρέας Κουρής επιχείρησε να ολοκληρώσει από την πλευρά του αυτό που κάνουν τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης (κανάλια και εφημερίδες): να φιμώνουν τους εργατικούς αγώνες, κάνοντας ότι αγνοούν την ύπαρξή τους.

Ως απλήρωτοι απολυμένοι, που αγωνιζόμαστε εδώ και ένα χρόνο για τα αυτονόητα, αυτή τη λογοκρισία την έχουμε αντιληφθεί με το παραπάνω. Εδώ και ένα χρόνο που βρισκόμαστε στους δρόμους διαδηλώνοντας, η πλειονότητα αυτών των μέσων ενημέρωσης κάνει ότι δεν έχει πάρει είδηση τίποτα και δεν έχει μπει στον κόπο να αναφερθεί στον αγώνα μας – έστω και στο ελάχιστο. Το ότι σε μια γνωστή επιχείρηση απολύονται 180 άνθρωποι και ότι στους μισούς περίπου από αυτούς ο ιδιοκτήτης αρνείται να καταβάλλει μισθούς και αποζημιώσεις, για τους δημοσιογράφους αυτών των μέσων δεν αποτελεί είδηση, Όπως δεν αποτέλεσε είδηση η διαδήλωση που πραγματοποιήσαμε έξω από τα βραβεία MAD, ούτε η πορεία που πραγματοποιήσαμε μέσα στο εμπορικό κέντρο MALL τον περασμένο Μάιο.

Αλλά κι όταν αυτά τα μέσα ενημέρωσης «δέησαν» να αναφερθούν στον αφανισμό -δια του λουκέτου- μιας ιστορικής αλυσίδας καταστημάτων, όπως τα Metropolis, αρκέστηκαν να το αποδώσουν στην οικονομική κρίση και στην πτώση στην αγορά του CD. Και δεν μπήκαν στον κόπο να διερευνήσουν ως όφειλαν πως (διάολο) και γιατί ένας γνωστός επιχειρηματίας στο χώρο των media, όπως ο Ανδρέας Κουρής, αγοράζει μια ολόκληρη αλυσίδα καταστημάτων για να την εξολοθρεύσει μέσα σε μόλις 3 χρόνια. Κανείς δημοσιογράφος σε όλα αυτά τα μέσα δεν θέλησε ή δεν τον άφησαν να διερευνήσει τι βρίσκεται πίσω από αυτή την υπόθεση.

Εντούτοις, εκτός από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης υπάρχει και η ελεύθερη ροή πληροφοριών μέσα από το Διαδίκτυο. Κι εκεί, ο αγώνας μας και η πορεία του έχουν διαχυθεί και οι φωνές μας έχουν ακουστεί. Εκεί που, ακριβώς επέλεξε να χτυπήσει ο Ανδρέας Κουρής…

Ας κάνουμε, λοιπόν, ξεκάθαρο στον Ανδρέα Κουρή ότι:

– Το διαδίκτυο -ένα μέσο που τόσο εκμεταλλεύτηκε για να φτιάξει την προσωπική και επιχειρηματική του εικόνα- δεν φιμώνεται. Είναι ένας χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών, απόψεων, πληροφοριών, ειδήσεων.

– Ας σταματήσει να βάζει άλλους να κάνουν την βρώμικη δουλειά και ας εμφανιστεί. Ας εμφανιστεί, επιτέλους, μετά από 2 χρόνια που κρύβεται και να ικανοποιήσει τις νόμιμες διεκδικήσεις μας.

– Στους εργατικούς αγώνες ποτέ δεν είχαν πνευματικά δικαιώματα τα αφεντικά. Τους εργατικούς αγώνες δεν τους εξαφανίζεις έτσι απλά. Όσο και να λογοκρίνεις, όσο και να φιμώσεις τον αγώνα μας αυτός δεν σβήνεται με μια αίτηση στο YouTube. Τα γεγονότα έχουν συμβεί. Κι όλα όσα έχουν γίνει υπάρχουν σε εικόνα, ήχο, κείμενα, αφίσες. Υπάρχουν στις μνήμες μας και στην καθημερινότητα μας.

– «Ανδρέα Κουρή στο δρόμο και στα δικαστήρια θα μας βρίσκεις συνέχεια μπροστά σου». Σου το φωνάζουμε ένα χρόνο τώρα και έχεις διαπιστώσει ότι αυτό αποδείχτηκε πραγματικότητα.

– Δεν είμαστε ένα βίντεο που μπορείς να σβήσεις από το διαδίκτυο έτσι απλά. Είμαστε οι απολυμένοι από τα Metropolis και ζητάμε τα αυτονόητα. Δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

 ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗ EUROVISION!