Category: Παρεμβάσεις

Κλιμακώνοντας τι κινητοποιήσεις μας και εντείνοντας έναν ανυποχώρητο και ακηδεμόνευτο αγώνα που επιμένει σθεναρά σχεδόν ένα χρόνο, προχωρήσαμε σε νέες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από το κατάστημα Metropolis στη Σταδίου 44 κατά το χριστουγεννιάτικο εορταστικό διήμερο την Κυριακή 23 και τη Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου. 

Οι νέες αυτές παρεμβάσεις προστίθενται στις περισσότερες από 50 συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που έχουμε πραγματοποιήσει έξω από το συγκεκριμένο κατάστημα και σε αυτά που υπήρχαν πριν τα λουκέτα, στα γραφεία της διοίκησης και στην Επιθεώρηση Εργασίας. 

Κατά τη διάρκεια των νέων τρίωρων συγκεντρώσεων μας έξω από το κατάστημα της Σταδίου και με αυξημένη την κίνηση εξαιτίας των ημερών, μας δόθηκε η ευκαιρία για μια ακόμη φορά να ενημερώσουμε εκατοντάδες περαστικούς, πελάτες και διερχόμενους οδηγούς για το τι συμβαίνει στα Metropolis. Και να τους εξηγήσουμε ότι για κάθε CD, DVD ή βιβλίο που αγοράζουν εμείς δεν λαμβάνουμε ούτε ένα ευρώ από αυτά που μας οφείλονται. 

Ευχαριστούμε θερμά, ιδιαίτερα τους υποψήφιους πελάτες, για την έμπρακτη υποστήριξη και αλληλεγγύη που επέδειξαν -σχεδόν στο σύνολό τους- στεκούμενοι δίπλα μας και συζητώντας μαζί μας προκειμένου να ενημερωθούν για την πορεία και την εξέλιξη του αγώνα μας. Τους διαβεβαιώνουμε ότι η υποστήριξή τους μας έδωσε κι άλλο κουράγιο ώστε να τον συνεχίσουμε μέχρι την πλήρη δικαίωσή του, κάτι που ισοδυναμεί με την καταβολή των μισθών και των αποζημιώσεών μας.

Το τελευταίο διάστημα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την προκλητική στάση συγκεκριμένων στελεχών της επιχείρησης, ταγών της εργοδοσίας, που εξαρχής έπαιξαν βρόμικα παιχνίδια στην πλάτη μας προκειμένου να σώσουν το τομάρι τους και, πάνω απ’ όλα, τις τσέπες τους μοιράζοντας μεταξύ τους τα κέρδη των ταμείων, λόγοι για τους οποίους τους έχουμε καταγγείλει δημόσια. 

Η αρχή έγινε από τη διευθύντρια – γραμματέα της επιχείρησης που, όπως μάθαμε, διαμήνυσε ότι θα στείλει προσωπικό εξώδικο σ’ εμάς τους απολυμένους, το οποίο όμως δεν λάβαμε ποτέ στα χέρια μας. Γεγονός που το καθιστά για εμάς ανύπαρκτο, αλλά που μας υποδεικνύει το ρόλο της – καθώς είναι φανερό ότι επιχείρησε να στήσει μια (αποτυχημένη) απόπειρα απειλών και εκφοβισμού εναντίον μας. 

Τη σκυτάλη πήρε, παραμονή των Χριστουγέννων, ο διευθυντής του καταστήματος στη Σταδίου. Λίγες ώρες μετά την συγκέντρωση διαμαρτυρίας μας – εμφανώς ζεματισμένος από τις επιπτώσεις της- με δημόσια ανάρτησή του στο facebook, σε ένα παραλήρημα ασυναρτησιών και εμπάθειας απέναντι σε απολυμένους που δεν ζητούν παρά τα αυτονόητα, επιτίθεται εναντίον μας γράφοντας μεταξύ άλλων χυδαίων και ανιστόρητων: «Στ´ αρχίδια μου οι απολυμένοι του Μετρόπολις, τα καπελωμένα τους αιτήματα και η ψεύτικη πολιτική τους συνείδηση». 

Δεν θα πέσουμε στην παγίδα να ανοίξουμε διάλογο με ένα υποκείμενο που στο παρελθόν επέλεξε να το παίξει συνδικαλιστής προσπαθώντας να εκτονώσει ύπουλα τις αντιδράσεις των εργαζόμενων, εξασφαλίζοντας ως αντάλλαγμα μια διευθυντική καρέκλα στο κατάστημα του Mall, λόγος για τον οποίο αναγκάστηκε να αποχωρήσει από γενική συνέλευση των (τότε) εργαζόμενων όταν ξεμπροστιάστηκε ο ρόλος του. Αντιλαμβανόμαστε, άλλωστε, ότι τόσο αυτός όσο και κάποια άλλα στελέχη της επιχείρησης επιχειρούν να «καθαρίσουν» για το αφεντικό τους, τον Ανδρέα Κουρή, αποβλέποντας σε ανταλλάγματα στο μέλλον – πάντα για το τομάρι τους. 

Εντούτοις, οφείλουμε να τους προειδοποιήσουμε ότι αυτή η άκρατη και βάναυση αντισυναδελφική συμπεριφορά προκαλεί ευθέως την οργή και τη δίκαιη αγανάκτησή μας, λόγος για τον οποίο θα απαντηθεί μέσα από τον ίδιο μας τον αγώνα. 

* Για πολλοστή φορά, καλούμε τους συναδέλφους μας που έχουν απομείνει στο κατάστημα της Σταδίου να αντιδράσουν απέναντι στην κατάσταση που τους έχει επιβληθεί με την περιοδική και άτακτη καταβολή των έναντι ξεροκόμματων, αντί μισθού. Έστω και τώρα, τους καλούμε να σταματήσουν να γίνονται συμμέτοχοι στην αθλιότητα που επιδεικνύει η εργοδοσία και να καταγγείλουν στην Επιθεώρηση Εργασίας τη μη καταβολή του δώρου των Χριστουγέννων, κάτι που έχουμε ήδη πράξει κι εμείς, καθώς και να αντιληφθούν ότι πολύ γρήγορα θα βρίσκονται στη θέση μας. 

Εδώ θα δείτε και το κείμενο που μοιράσαμε σε πελάτες και περαστικούς

Κλιμακώνοντας τι κινητοποιήσεις μας και εντείνοντας έναν ανυποχώρητο και ακηδεμόνευτο αγώνα που επιμένει σθεναρά σχεδόν ένα χρόνο, προχωρήσαμε σε νέες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από το κατάστημα Metropolis στη Σταδίου 44 κατά το χριστουγεννιάτικο εορταστικό διήμερο την Κυριακή 23 και τη Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου. 

Οι νέες αυτές παρεμβάσεις προστίθενται στις περισσότερες από 50 συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που έχουμε πραγματοποιήσει έξω από το συγκεκριμένο κατάστημα και σε αυτά που υπήρχαν πριν τα λουκέτα, στα γραφεία της διοίκησης και στην Επιθεώρηση Εργασίας. 

Κατά τη διάρκεια των νέων τρίωρων συγκεντρώσεων μας έξω από το κατάστημα της Σταδίου και με αυξημένη την κίνηση εξαιτίας των ημερών, μας δόθηκε η ευκαιρία για μια ακόμη φορά να ενημερώσουμε εκατοντάδες περαστικούς, πελάτες και διερχόμενους οδηγούς για το τι συμβαίνει στα Metropolis. Και να τους εξηγήσουμε ότι για κάθε CD, DVD ή βιβλίο που αγοράζουν εμείς δεν λαμβάνουμε ούτε ένα ευρώ από αυτά που μας οφείλονται. 

Ευχαριστούμε θερμά, ιδιαίτερα τους υποψήφιους πελάτες, για την έμπρακτη υποστήριξη και αλληλεγγύη που επέδειξαν -σχεδόν στο σύνολό τους- στεκούμενοι δίπλα μας και συζητώντας μαζί μας προκειμένου να ενημερωθούν για την πορεία και την εξέλιξη του αγώνα μας. Τους διαβεβαιώνουμε ότι η υποστήριξή τους μας έδωσε κι άλλο κουράγιο ώστε να τον συνεχίσουμε μέχρι την πλήρη δικαίωσή του, κάτι που ισοδυναμεί με την καταβολή των μισθών και των αποζημιώσεών μας.

Το τελευταίο διάστημα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την προκλητική στάση συγκεκριμένων στελεχών της επιχείρησης, ταγών της εργοδοσίας, που εξαρχής έπαιξαν βρόμικα παιχνίδια στην πλάτη μας προκειμένου να σώσουν το τομάρι τους και, πάνω απ’ όλα, τις τσέπες τους μοιράζοντας μεταξύ τους τα κέρδη των ταμείων, λόγοι για τους οποίους τους έχουμε καταγγείλει δημόσια. 

Η αρχή έγινε από τη διευθύντρια – γραμματέα της επιχείρησης που, όπως μάθαμε, διαμήνυσε ότι θα στείλει προσωπικό εξώδικο σ’ εμάς τους απολυμένους, το οποίο όμως δεν λάβαμε ποτέ στα χέρια μας. Γεγονός που το καθιστά για εμάς ανύπαρκτο, αλλά που μας υποδεικνύει το ρόλο της – καθώς είναι φανερό ότι επιχείρησε να στήσει μια (αποτυχημένη) απόπειρα απειλών και εκφοβισμού εναντίον μας. 

Τη σκυτάλη πήρε, παραμονή των Χριστουγέννων, ο διευθυντής του καταστήματος στη Σταδίου. Λίγες ώρες μετά την συγκέντρωση διαμαρτυρίας μας – εμφανώς ζεματισμένος από τις επιπτώσεις της- με δημόσια ανάρτησή του στο facebook, σε ένα παραλήρημα ασυναρτησιών και εμπάθειας απέναντι σε απολυμένους που δεν ζητούν παρά τα αυτονόητα, επιτίθεται εναντίον μας γράφοντας μεταξύ άλλων χυδαίων και ανιστόρητων: «Στ´ αρχίδια μου οι απολυμένοι του Μετρόπολις, τα καπελωμένα τους αιτήματα και η ψεύτικη πολιτική τους συνείδηση». 

Δεν θα πέσουμε στην παγίδα να ανοίξουμε διάλογο με ένα υποκείμενο που στο παρελθόν επέλεξε να το παίξει συνδικαλιστής προσπαθώντας να εκτονώσει ύπουλα τις αντιδράσεις των εργαζόμενων, εξασφαλίζοντας ως αντάλλαγμα μια διευθυντική καρέκλα στο κατάστημα του Mall, λόγος για τον οποίο αναγκάστηκε να αποχωρήσει από γενική συνέλευση των (τότε) εργαζόμενων όταν ξεμπροστιάστηκε ο ρόλος του. Αντιλαμβανόμαστε, άλλωστε, ότι τόσο αυτός όσο και κάποια άλλα στελέχη της επιχείρησης επιχειρούν να «καθαρίσουν» για το αφεντικό τους, τον Ανδρέα Κουρή, αποβλέποντας σε ανταλλάγματα στο μέλλον – πάντα για το τομάρι τους. 

Εντούτοις, οφείλουμε να τους προειδοποιήσουμε ότι αυτή η άκρατη και βάναυση αντισυναδελφική συμπεριφορά προκαλεί ευθέως την οργή και τη δίκαιη αγανάκτησή μας, λόγος για τον οποίο θα απαντηθεί μέσα από τον ίδιο μας τον αγώνα. 

* Για πολλοστή φορά, καλούμε τους συναδέλφους μας που έχουν απομείνει στο κατάστημα της Σταδίου να αντιδράσουν απέναντι στην κατάσταση που τους έχει επιβληθεί με την περιοδική και άτακτη καταβολή των έναντι ξεροκόμματων, αντί μισθού. Έστω και τώρα, τους καλούμε να σταματήσουν να γίνονται συμμέτοχοι στην αθλιότητα που επιδεικνύει η εργοδοσία και να καταγγείλουν στην Επιθεώρηση Εργασίας τη μη καταβολή του δώρου των Χριστουγέννων, κάτι που έχουμε ήδη πράξει κι εμείς, καθώς και να αντιληφθούν ότι πολύ γρήγορα θα βρίσκονται στη θέση μας. 

Εδώ θα δείτε και το κείμενο που μοιράσαμε σε πελάτες και περαστικούς

Παρασκευή 23 & 30/11, 8 μ.μ.
Λόντου 6 (Εξάρχεια), 2ος όροφος

Σάββατο 24/11, 10:30 π.μ.
Μοναστηράκι (Πλατεία Ηλεκτρικού Σταθμού)

Δευτέρα 3/12, 10 π.μ.
Υπ. Οικονομικών (Κ. Σερβίας 10, Σύνταγμα)

Παρασκευή 23 & 30/11, 8 μ.μ.
Λόντου 6 (Εξάρχεια), 2ος όροφος

Σάββατο 24/11, 10:30 π.μ.
Μοναστηράκι (Πλατεία Ηλεκτρικού Σταθμού)

Δευτέρα 3/12, 10 π.μ.
Υπ. Οικονομικών (Κ. Σερβίας 10, Σύνταγμα)

Η απεργιακή προσυγκέντρωση που κάλεσαν η Αυτόνομη Συνέλευση Ζωγράφου και το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Βίλα Ζωγράφου στην πλατεία Γαρδένιας δέχεται τη βίαιη επίθεση των δυνάμεων καταστολής το πρωί της Τετάρτης 26 Σεπτέμβρη, μέρα πανεργατικής απεργίας. Αποτέλεσμα της λυσσαλέας επίθεσης ήταν ο ξυλοδαρμός αγωνιζόμενων ανθρώπων και η προσαγωγή 20 εξ αυτών. Κατά τη διάρκεια της μέρας, 12 από τους προσαχθέντες μετατρέπονται σε συλληφθέντες, με κατηγορίες για αντίσταση κατά της αρχής και κατοχή υλικών απόκρυψης χαρακτηριστικών (στην πραγματικότητα μιλάμε για τις μάσκες που μας δίνουν την ελάχιστη κάλυψη απέναντι στα χημικά των μπάτσων).

Η στάση που κράτησαν τα καθεστωτικά ΜΜΕ, για άλλη μία φορά, ήταν παραπάνω από επικουρική: σε πλήρη σύμπνοια με τις πρακτικές καταστολής του αστυνομικού κράτους, δίνουν στη δημοσιότητα φωτογραφίες και στοιχεία των συλληφθέντων διαδηλωτών. Δηλαδή, καταστρατηγούν το τεκμήριο αθωότητάς τους, στερώντας τους το δικαίωμα στην υπεράσπιση – οι ένοχοι έχουν ήδη κατασκευαστεί για το τηλεοπτικό κοινό.

Η χυδαία διαπόμπευση ανθρώπων από τους –πάντα πρόθυμους– «συναδέλφους», κυρίως των ηλεκτρονικών Μέσων, δεν συνέβαινε για πρώτη φορά. Όλοι θυμόμαστε τα παραδείγματα των οροθετικών ιερόδουλων και των διαδηλωτών πρόσφατων απεργιακών κινητοποιήσεων/συγκρούσεων. Εκείνο, ωστόσο, που δεν είχαμε ξανασυναντήσει, είναι η πρόδηλη διάθεση παραδειγματισμού που επιχειρήθηκε με την ολοφάνερη αποτύπωση στις φωτογραφίες της κακοποίησης που υπέστησαν οι συλληφθέντες. Η προειδοποίηση του κράτους ήταν ρητή.

Το σχέδιο εξόντωσης του αγωνιζόμενου κόσμου διαθέτει απ’ όλα: από προληπτικές προσαγωγές πριν τις μεγάλες κινητοποιήσεις, βίαιη καταστολή των δράσεων και ανηλεείς ξυλοδαρμούς, και εσχάτως εξώθηση στη ρουφιανιά. Οδηγούμαστε με ακρίβεια σε μια πρώτης τάξεως εξάπλωση του κοινωνικού κανιβαλισμού, που εκφυλίζει τις κοινωνικές αντιστάσεις και τα αλληλέγγυα αντανακλαστικά. Η δημοσιοποίηση φωτογραφιών των συντρόφων λειτουργεί αποτρεπτικά προς όλα εκείνα τα κομμάτια της κοινωνίας, τα μέχρι πρότινος ανενεργά, που γίνονται ευκολότερα εντολοδόχοι του φόβου που συντηρεί την κρατική βία ενώ παράλληλα στοχοποιεί τους αγωνιστές, τους σέρνει ως υπόδικους/υπόλογους ενώπιον της κοινωνίας, με απώτερο στόχο να τους αποπέμψει ως ποινικά και περιθωριακά στοιχεία.

Η βία τους όμως θα βρει μπροστά της το δίκαιο του αγώνα μας. Ο καιρός που έπρεπε να διαλέξουμε πλευρά έχει πλέον παρέλθει: βρισκόμαστε σε κείνη τη μεριά του δρόμου όπου η εργατική τάξη δίνει μάχη ενάντια στην οικονομική εξαθλίωση, στην άνευ όρων αφαίρεση εργατικών κεκτημένων και τη σπίλωση της ηθικής και πολιτικής υπόστασης των αγωνιστών. Η δική μας λογική προτάσσει την αξιοπρέπεια, τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη. Η δική τους;

Έβαλε λουκέτο σε 12 καταστήματα μέσα σε μόλις τρία χρόνια από τότε που τα εξαγόρασε. Ένταξε την επιχείρηση στο «άρθρο 99» για να προστατευτεί από όλους τους πιστωτές. Φέσωσε τους εργαζόμενους χρωστώντας μισθούς 6 μηνών που αρνείται πεισματικά να καταβάλλει. Πραγματοποίησε 180 απολύσεις αρνούμενος να καταβάλει τις αποζημιώσεις στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων που πέταξε στην ανεργία.

Φεσώνοντας με χρέη και το Δημόσιο, τις δισκογραφικές εταιρείες και τους εκδοτικούς οίκους, άνοιξε καινούριο κατάστημα στη Σταδίου στο οποίο απασχολεί -πάντα με χρωστούμενα- σχεδόν όλο το σκυλολόι που στάθηκε δίπλα του σε όλη αυτή την περίοδο που κορόιδευε μεθοδικά τους πάντες.

Και σήμερα, ο Ανδρέας Κουρής -που επιχειρεί να κάνει την παρανομία ευαγγέλιο- φτάνει στο σημείο να παραβιάζει απόφαση δικαστηρίου στο οποίο προσφύγαμε ως εργαζόμενοι και απολυμένοι και δικαιωθήκαμε κάνοντας ασφαλιστικά μέτρα. Φτάνει στο σημείο να παραβιάζει την προσωρινή διαταγή δικαστηρίου (20/7/2012) που απαγορεύει κάθε νομική και πραγματική μεταβολή της κινητής και ακίνητης περιουσίας της επιχείρησης μέχρι του ποσού των 200 χιλιάδων ευρώ. Πιο απλά, ο εργοδότης Ανδρέας Κουρής γράφει στα παλιά του παπούτσια τη δικαστική απόφαση που ορίζει ότι η εταιρεία είναι υποχρεωμένη, από εκείνη τη στιγμή και μετά, να πληρώνει κατά προτεραιότητα τους εργαζόμενους και τους απολυμένους.

Αντ΄ αυτού, ο Ανδρέας Κουρής συνεχίζει να αγοράζει νέα εμπορεύματα και, παράλληλα, να (ξε)πουλάει μισοτιμής όσα έχουν απομείνει με μοναδικό σκοπό να καρπωθεί ότι έχει απομείνει, μη αποδίδοντας αυτά που οφείλει σε εργαζόμενους και απολυμένους. Και δεν θα σταθούμε στο γεγονός ότι έχει κρυμμένα εμπορεύματα σε ενοικιαζόμενη αποθήκη, καθώς και στις εγκαταστάσεις του θείου του, Γιώργου Κουρή (ALTER, Αυριανή, Φίλαθλος, Kontra CHANNEL), η τύχη των οποίων παραμένει άγνωστη.

Και ενώ συμβαίνουν αυτά, οι περίπου 40 εναπομείναντες εργαζόμενοι στο νέο κατάστημα της Σταδίου εξακολουθούν να εργάζονται, στην πλειοψηφία τους κάνοντας τη δουλοπρέπεια επάγγελμα, έχοντας λάβει τμηματικά μόλις έναν μισθό και κάτι «ψιλά» τούς τελευταίους 6 μήνες! Όταν εμείς, αν και δικαιωμένοι στα δικαστήρια, αναγκαζόμαστε να ζούμε στη φτώχεια, με το πενιχρό επίδομα ανεργίας και τα δανεικά από συγγενείς και φίλους, αναρωτιόμαστε εύλογα πως είναι δυνατόν να επιβιώνουν τόσο καιρό οι «συνάδελφοί» μας. Αυτό που υποθέτουμε είναι ότι ο μόνος τρόπος για να μπορεί να συμβεί αυτό είναι η καταβολή του μισθού κάτω από το τραπέζι από την ψευτοδιοίκηση, τουλάχιστον στα μεγαλοστελέχη και τους παρατρεχάμενούς τους, γεγονός που ισοδυναμεί με διπλή παραβίαση της δικαστικής απόφασης που μας δικαιώνει, καθώς και διακίνηση «μαύρου» χρήματος, παρανομία που αφορά όχι μόνο τον διακινητή αλλά και τους αποδέκτες.

Και, βέβαια, δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης για να σκεφτεί ότι το επόμενο βήμα του Ανδρέα Κουρή θα είναι η κήρυξη πτώχευσης ως η πιο συμφέρουσα επιλογή για την τσέπη του.

Έχοντας περάσει το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για να διασφαλίσουμε τα αυτονόητα, δηλώνουμε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι την πλήρη δικαίωσή μας. 

Περίπου 300 εργαζόμενοι/ες και αλληλέγγυοι/ες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της συνέλευσής μας για συγκέντρωση-πορεία ενάντια στις απολύσεις και την εργοδοτική τρομοκρατία στον εκδοτικό όμιλο του Μπόμπολα, την ημέρα λήξης της μετενέργειας των κλαδικών συμβάσεων.

Με τον μνημονιακό ολοκληρωτισμό να αφήνει το ελευθέρας στα αφεντικά να προωθούν την ακραία υποτίμηση της ζωής μας, είτε με τη μορφή της ανεργίας είτε με τη μορφή των ατομικών συμβάσεων μισθωτής σκλαβιάς, και με δεδομένη τη θεσμική ανεπάρκεια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των ΜΜΕ, δόθηκε μια πρώτη κινηματική απάντηση στον τσαμπουκά των αφεντικών και των ρουφιάνων υποτακτικών τους, που είχαν ξεσαλώσει το προηγούμενο διάστημα ενάντια σε όποιο ανάχωμα εργασιακής αξιοπρέπειας έχει στηθεί απέναντι στα σχέδια τους. Και πρώτα απ’ όλα στηρίζοντας συλλογικούς εργατικούς αγώνες που σπάνε το κλίμα τρομοκρατίας και ηττοπάθειας στους εργασιακούς χώρους, όπως την απεργία που διεξάγουν εδώ και 25 μέρες οι τεχνικοί του ρ/σ Sentra FM, ζητώντας την ανάκληση των απολύσεων των συναδέλφων τους. (βλ. ανακοίνωση ΕΤΕΡ στο τέλος)

Η συγκέντρωση ξεκίνησε με μικροφωνική στο σταθμό του μετρό Δουκίσης Πλακεντίας στις 6 μ.μ. και ακολούθησε πορεία προς τον εκδοτικό όμιλο, με συμμετοχή πέρα από τη συνέλευσης μας, του σωματείου Εργαζόμενων Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφωνίας, απεργών του Sentra FM, της ΕΣΗΕΑ, της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Αγίας Παρασκευής, της Λαϊκής Συνέλευσης Περιστερίου, της Λαϊκής Συνέλευσης Χαλανδρίου, του Σωματείου Βάσης Ανέργων, του «Δεν πληρώνω», αλληλέγγυων συναδέλφων από σωματεία βάσης και εργατικές συλλογικότητες κ.α. Οι διαδηλωτές φωνάξαμε συνθήματα όπως: «οι απολύσεις είναι τρομοκρατία – καμιά ειρήνη με την εργοδοσία», «παράγει σκουπίδια, παράγει και χρυσό – και τους εργάτες θέλει με 400 ευρώ», «το δίκιο το έχουν του sentra οι απεργοί – και όχι οι ρουφιάνοι οι εργοδοτικοί», «έρχεται σφαλιάρα κινηματική – αλήτες ρουφιάνοι εργοδοτικοί», «τρομοκρατία είναι να ψάχνεις για δουλειά – καμιά ειρήνη με τα αφεντικά», «για τ’ αφεντικά είναι νόμος της φύσης – πρώτα το ξεζούμισμα μετά οι απολύσεις», «γουστάρω και σε διώχνω, λένε τ’ αφεντικά – τρομοκρατία είναι η μισθωτή σκλαβιά», «ατομικές συμβάσεις, περικοπές μισθών- πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών», «40 ώρες για 400 ευρώ – σφαλιάρες και κλωτσιές σε κάθε αφεντικό» κ.α.

Έξω από το οχυραμπαρωμένο* σφαγείο του εθνικού εργολάβου οι διαδηλωτές απαίτησαν και πέτυχαν την είσοδο μαζικής αντιπροσωπείας διαδηλωτών που ενημέρωσε τους εργαζόμενους του ομίλου για τα αιτήματα της διαδήλωσης, σπάζοντας έμπρακτα το κλίμα τρομοκρατίας που προσπαθούν να επιβάλουν οι εργοδοτικοί ρουφιάνοι του Μπόμπολα σε όποια φωνή παλεύει για τα συνδικαλιστικά αυτονόητα μέσα στον εργασιακό χώρο. Ένας συντάκτης ο οποίος ζητούσε το λόγο για τα κατονομαζόμενα στο κείμενο πεπραγμένα του σιναφιού των εργοδοτικών, που τραμπουκίζει απεργούς και αγωνιστές, πήρε τη (λεκτική) απάντηση που του άρμοζε από τους διαδηλωτές.

Ο αγώνας ενάντια στην εργοδοσία του κάθε Μπόμπολα και των υποτακτικών του συνεχίζεται με το κεφάλι πάντα ψηλά.

* 3 μέρες πριν τη συγκέντρωση, ο Μπόμπολας ενίσχυσε και τις δύο πύλες του συγκροτήματος τοποθετώντας και δεύτερες πόρτες πίσω από τις συρόμενες που υπήρχαν.

– Κατασκεύασε κουβούκλιο στην μπροστινή πύλη, στη θέση μιας περιστρεφόμενης μπάρας όπου χτυπούσαν κάρτες οι εργαζόμενοι και άνοιγε και χωρίς χτύπημα, βάζοντας μέσα σε αυτό δυο διαδοχικές καγκελένιες πόρτες.

– Την παραμονή της συγκέντρωσης κατέβασε σχεδόν όλους τους πυροσβεστήρες του κτιρίου δίπλα στην πύλη και, όταν άκουσε κράξιμο και ειρωνείες από εργαζόμενους γι’ αυτό, είπε ότι τους κατέβασε για αναγόμωση και τους απέσυρε.

– Χθες μείωσε τον αριθμό των σεκιουριτάδων στην πύλη και ενίσχυσε και εκεί και περιμετρικά τη φρούρηση, με τους κλητήρες και το προσωπικό που ασχολείται με τεχνικές δουλειές στον κήπο και τα εξωτερικά του κτιρίου.

– Κάλεσε από προχθές τους εργαζόμενους (δημοσιογράφους και διοικητικούς) να προσέλθουν νωρίτερα, και έτσι έβαλε τους περισσότερους στη λεγόμενη απογευματινή βάρδια (σχολάει στις 6.00 μμ). Χθες – ημέρα της συγκέντρωσης – ανακοίνωσε ότι αυτοί θα φύγουν μισή ώρα νωρίτερα (“στις 5.30 να έχετε σχολάσει, διαφορετικά θα φύγετε όταν θα φύγουν οι απέξω”, τους είπε χαρακτηριστικά).

– Μέσα στο κτίριο υπήρχαν πάνω από 10 αστυνομικοί πριν πάμε, που δεν τους είδαμε πουθενά.

Το πλήθος των εργαζόμενων που συγκεντρωθήκαμε στον σταθμό Δουκίσης Πλακεντίας χθες Δευτέρα και πορευτήκαμε έως τις εγκαταστάσεις του ομίλου Μπόμπολα ήταν πρωτοφανές. Ήταν πρωτόγνωρο το πλήθος αλληλέγγυων στους απεργούς του SENTRA. To σύνθημα « το δίκιο το έχουν του SENTRA οι απεργοί και όχι οι ρουφιάνοι, οι εργοδοτικοί» δονούσε για 3 ώρες την ατμόσφαιρα γύρω από τις σιδερόφραχτες εγκαταστάσεις του ομίλου Μπόμπολα. 500 και πλέον εργαζόμενοι, φοιτητές, άνεργοι, μέλη Ενώσεων και άλλων Συλλογικοτήτων δείξαμε ότι οι εργαζόμενοι δεν υποκύπτουμε στην τρομοκρατία της εργοδοσίας. Θα απεργούμε, θα αντιδρούμε και θα πορευόμαστε ενωμένοι απέναντι στο μαύρο δίπολο κυβέρνησης και εργοδοσίας.

Η κινηματική απάντηση απέναντι στον αφεντικό του SENTRA μόλις άρχισε. Με τους συλλογικούς μας αγώνες σπάμε το κλίμα τρομοκρατίας και εκφοβισμού που προσπαθούν να σπείρουν στους εργαζόμενους οι κατασκευαστές μιντιοκράτορες και οι φιλεργοδοτικοί ρουφιάνοι τους. Δεν θα τους περάσει φροντίζαμε, φροντίζουμε και θα φροντίζουμε εμείς γι αυτό.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος Δημήτρης: Καμαρινόπουλος

Η Γενική Γραμματέας: Μαρία Γεωργέα”

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, ο Φώτης Μπόμπολας έχει προχωρήσει σε εκατοντάδες απολύσεις στα ΜΜΕ που κατέχει. Έχει επιβάλει δυο φορές περικοπές μισθών εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους στην υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας, δείχνοντας πάντα την πόρτα εξόδου σε όσους αρνήθηκαν να το πράξουν. Για να το πετύχει αυτό, κινητοποίησε όλα τα μέσα: την τρομοκρατία, την επιστράτευση των τραμπούκων ρουφιάνων του μέσα στους χώρους δουλειάς και τους συνεχείς εκβιασμούς, απειλώντας ακόμα και με λουκέτα στα «μαγαζιά» του σε περίπτωση αντιδράσεων.

Κι όλα αυτά, επικαλούμενος τη μείωση του κύκλου εργασιών του λόγω κρίσης. Όταν τα προηγούμενα χρόνια ο όμιλος Μπόμπολα συσσώρευε αμύθητα κέρδη στα οποία οι εργαζόμενοι (εκτός μιας μικρής κλίκας επιτελικών στελεχών) δεν είχαν καμιά συμμετοχή. Όταν, όσο συνεχίζει το μακελειό στους χώρους εργασίας, αναλαμβάνει νέα έργα στα Βαλκάνια, οδεύοντας προς υπογραφή συμβάσεων ύψους 226 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ επικεντρώνεται στη διεκδίκηση νέων projects στα Βαλκάνια, τη Ρωσία και τη Μέση Ανατολή, ιδίως στο Κατάρ. Όταν έχει διεισδύσει στη διαχείριση απορριμμάτων από την Ελλάδα μέχρι τη Ρωσία, περνώντας από την Κύπρο και τη Γερμανία. Όταν, τέλος, αποκομίζει κέρδη 261,2 εκατ. ευρώ από την πώληση του 7,7% της European Goldfields, ιδιοκτήτριας του 95% της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, δηλαδή των Μεταλλείων Κασσάνδρας Χαλκιδικής, για την εκμετάλλευση των οποίων ετοιμάζεται από τα ΜΑΤ νέο μακελειό των κατοίκων που εναντιώνονται στη λειτουργία τους.

Διαβλέποντας ότι η οικονομική συγκυρία θα χτυπήσει την πόρτα του, εφάρμοσε –πρώτος απ’ όλους, μαζί με τον Ψυχάρη στον ΔΟΛ– το δικό του μνημόνιο, έτσι ώστε ν’ αντισταθμίσει τις όποιες απώλειες, επωφελούμενος προκαταβολικά από τα κρατικά μνημόνια που θ’ ακολουθούσαν. Προκειμένου να κάμψει τις αντιδράσεις των εργαζομένων, έριξε στην ανεργία όσους τόλμησαν να εναντιωθούν, κι έπειτα όσους δεν ανήκαν στο στενό κύκλο της εργοδοσίας.

Αντιμέτωποι με αυτή τη βάρβαρη εργοδοτική επίθεση, δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ότι εναρκτήριο λάκτισμα στην εξέλιξή της αποτέλεσε η απόλυση της πρώην συνδικαλιστικής εκπροσώπου των εργαζομένων του Έθνους, Πόπης Χριστοδουλίδου, που πρωτοστατούσε στον αγώνα κατά της υπογραφής ατομικών συμβάσεων και έχαιρε της εκτίμησης όλων των εργαζόμενων. Ούτε θα ξεχάσουμε το πισώπλατο χτύπημα απεργοσπάστη-εντεταλμένου της εργοδοσίας, δημοσιογράφου στην εφημερίδα Ημερησία, κατά συναδέλφου που βρισκόταν στην περιφρούρηση της απεργίας ενάντια στην απόλυση της Π. Χριστοδουλίδου.

Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε τις βίαιες λεκτικές και σωματικές επιθέσεις από τους τραμπούκους της εργοδοσίας κατά της Ιωάννας Ηλιάδη, συνδικαλιστικής εκπροσώπου στην ίδια εφημερίδα, κατά τη διάρκεια γενικής συνέλευσης των εργαζομένων όπου κυριαρχούσε η διάθεση για αγωνιστικές κινητοποιήσεις – επιθέσεις που συνεχίστηκαν ακόμη και την ώρα που η συνάδελφος μεταφερόταν με φορείο στο ασθενοφόρο έξω από τη γενική συνέλευση.

Είναι αδύνατον να ξεχάσουμε ότι επικεφαλής αυτής της ομάδας τραμπούκων, που εξακολουθεί να δρα μέχρι σήμερα, είναι γνωστός κοντυλοφόρος της ΕΥΠ, πολυθεσίτης, με ανάλογη δράση ενάντια στους αγώνες των εργαζόμενων στην ΕΡΤ. Ούτε ότι αυτή τη στιγμή, έστω και τυπικά, εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Έθνος, στη θέση των δύο συναδέλφων μας που έδωσαν με γενναιότητα σκληρές μάχες απέναντι στην εργοδοσία, είναι ένας άνθρωπος του Μπόμπολα, εκλεγμένος με μόλις 7 ψήφους στο σύνολο των 176 εναπομεινάντων (τη μέρα της εκλογής του) δημοσιογράφων! Και είναι αδύνατο να παραβλέψουμε ότι στην πρώτη γραμμή των απολύσεων βρέθηκαν, και βρίσκονται (όσοι έχουν απομείνει), οι συνάδελφοι που τόλμησαν και τολμούν ν’ αντιταχθούν στην επιβολή της εργοδοτικής τρομοκρατίας στο συγκρότημα του Μπόμπολα.

Ανένδοτος στη σφαγή των εργαζομένων, ο Φώτης Μπόμπολας έχει προχωρήσει στο τελευταίο διάστημα στην απόλυση ακόμη 8 δημοσιογράφων και τεχνικών στον ραδιοφωνικό σταθμό SENTRA FM, δύο δημοσιογράφων στην εφημερίδα Ημερησία και άγνωστου αριθμού εργαζόμενων στα ατελιέ των εντύπων, ενώ έχει εξαγγείλει και νέο ψαλίδισμα των θέσεων εργασίας, αυτή τη φορά στο τμήμα ελεύθερου ρεπορτάζ στο κυριακάτικο Έθνος.

Η επιλογή των συστηματικών απολύσεων και η γενική αναδιάρθρωση στα ΜΜΕ δεν συμβαδίζει απλώς με την πρόθεση των ιδιοκτητών να μετακυλήσουν το βάρος της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων. Αντανακλά επιπλέον τη στρατηγική επιλογή των αφεντικών για τον ακόμη πιο ασφυκτικό έλεγχο της παραγόμενης πληροφορίας-είδησης, σε μια περίοδο που οξύνονται οι κοινωνικές και ταξικές αντιδράσεις ενάντια στον μνημονιακό ολοκληρωτισμό. Αντανακλά τη στρατηγική επιλογή για την οργανωμένη –με στρατιωτική πειθαρχία– διάχυση του φόβου με στόχο την κάμψη των κοινωνικών αντιστάσεων.

Αντιστεκόμενοι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, καλούμε σε συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας στον ΠΗΓΑΣΟ, επιλέγοντας συμβολικά τη Δευτέρα 14 Μαΐου, ημέρα λήξης της μετενέργειας των κλαδικών συμβάσεων και τέλους της συλλογικά ρυθμιζόμενης μισθωτής εργασίας για περίπου το 80% των εργαζομένων.