Κι όταν λέμε απεργία, εννοούμε ΑΠΕΡΓΙΑ

Η πρώτη μαζική απεργιακή κινητοποίηση επί της νεοφιλελεύθερης συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. είναι πια γεγονός. Στις 12 Νοέμβρη δεκάδες χιλιάδες εργαζομένων απέργησαν, με τους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και πολλών ακόμη πόλεων να γεμίζουν, έπειτα από καιρό, από ανθρώπους και συνθήματα, αντιτάσσοντας τα εργατικά συμφέροντα απέναντι στη σύγχρονη σκλαβιά.

Ως Συνέλευση Εργαζομένων, Ανέργων, Φοιτητών στα ΜΜΕ συμμετείχαμε στην κινητοποίηση, καλώντας σε προσυγκέντρωση επί της συμβολής των Πατησίων και Μάρνης, όπου «παραδοσιακά» μαζεύονται τα σωματεία του κάδου. Η εικόνα που αντικρίσαμε, τούτη τη φορά, είναι και η πληρέστερη απάντηση, ακόμη και για τον πιο αδαή, σε όλα όσα βιώνουμε οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια: Οι δημοσιογράφοι της ΕΣΗΕΑ και της ΕΣΠΗΤ απείχαν… πανηγυρικά! Πέραν των τεχνικών της ΕΤΕΡ και της ΕΤΙΤΑ, της ΕΠΗΕΑ, της ΠΟΣΠΕΡΤ και πρωτοβουλίας εργαζομένων στην ΕΡΤ, τα λοιπά σωματεία, ακόμη και οι αριστερές παρατάξεις με τις φλογερές αγωνιστικές ανακοινώσεις, προτίμησαν, όπως φαίνεται, να… λιαστούν και δεν κατέβασαν ούτε ένα πανό, έστω για την τιμή των… όπλων. Και όλα αυτά παρά τις αγωνιώδεις εκκλήσεις για συμμετοχή στην απεργία και το μακροσκελές κείμενο της ΠΟΕΣΥ -που άπαντα σωματεία συνυπέγραψαν- το οποίο έβαζε τα ζητήματα της υπογραφής νέας συλλογικής σύμβασης, του νέου ασφαλιστικού νόμου, του αγγελιόσημου (που πάει προς κατάργηση και ξυπνά τα «αντανακλαστικά» των εργατοπατέρων του κλάδου), της περιστολής συνδικαλιστικών δικαιωμάτων κ.ό.κ. Είναι τα ίδια ακριβώς «σωματεία», που λίγες ημέρες νωρίτερα εξεγέρθηκαν λόγω του νέου ρυθμιστικού νομοσχεδίου για τα ΜΜΕ.

Εξάλλου, δεν μπορεί να προσπεραστεί το γεγονός ότι αυτή τη φορά τα σωματεία στο χώρο των ΜΜΕ κήρυξαν απεργία μαζί με τους υπόλοιπους εργαζομένους, για  πρώτη φορά από το 2012, και όχι μια ημέρα νωρίτερα, προκειμένου, δήθεν, να καλυφθούν οι απεργιακές κινητοποιήσεις όπως διακήρυσσαν στο κοντινό παρελθόν οι εργατοπατέρες του κλάδου. Ως Συνέλευση, έχουμε εκφράσει την αντίθεσή μας στις απεργίες των ΜΜΕ που κηρύσσονται ετεροχρονισμένα από την υπόλοιπη κοινωνία, εντούτοις η κοινή κάθοδος στο δρόμο ακυρώθηκε στην πράξη. Με ευθύνη των ίδιων των σωματείων που από τη μια καλούσαν τους εργαζόμενους στο χώρο της ενημέρωσης να συμμετάσχουν μαζικά και αγωνιστικά στην πανελλαδική 24ωρη απεργία και από την άλλη δεν όριζαν κανένα σημείο προσυγκέντρωσης όπου “παραδοσιακά” μαζεύονται τα σωματεία του κλάδου για τους εργαζόμενους που ήθελαν να συμμετάσχουν σε αυτήν.

Και ενώ η ΠΟΕΣΥ έκανε λόγο για «αντιμετώπιση απεργοσπαστικών κινήσεων» και για «απεργιακά δελτία», κανάλια, ραδιοσταθμοί και ιστοσελίδες έσπασαν για ακόμη μια φορά την απεργία με τα Πειθαρχικά τους Συμβούλια των σωματείων να τυρβάζουν ανέμελα. Εύλογα, εγείρονται διάφορα ερωτήματα αναφορικά με τις προθέσεις της ΠΟΕΣΥ να κηρύξει απεργία την ίδια μέρα με την πανελλαδική απεργία όταν τα προηγούμενα χρόνια σφύριζε αδιάφορη.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η ανακοίνωση της ΠΟΕΣΥ για κάθοδο σε απεργιακό αγώνα διαρκείας (!) για την υπεράσπιση του αγγελιόσημου τίθεται εν αμφιβόλω, καθώς η αγωνιστική ρητορεία είναι άκρως αναποτελεσματική και ιστορικά υπονομευτική για την έκβαση των εργατικών αγώνων που οφείλουν να στοχεύουν αποκλειστικά στη ρήξη με προοπτική τη νίκη.

Θεωρώντας ότι η μέρα απεργίας είναι μέρα μαχητικού αγώνα, μετά τη λήξη της μεγάλης απεργιακής διαδήλωσης, μέλη της συνέλευσής μας κατευθυνθήκαμε στο σούπερ μάρκετ «ΑΒ Βασιλόπουλος» στην Κυψέλη (οδός Κερκύρας) και στο υποκατάστημα της Pizza Fan που βρίσκεται απέναντι, όπου και πραγματοποιήθηκε δίωρος αποκλεισμός με αφορμή τις εκδικητικές απολύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στις εν λόγω επιχειρήσεις και για τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν όπως είναι η ανακύκλωση εργαζομένων, η υπερεντατικοποίηση, οι μισθοί πείνας, και οι απλήρωτες υπερωρίες.

Προσεγγίζοντας το σημείο μας περίμενε μία αναπάντεχη έκπληξη. Διμοιρία ΥΜΕΤ, αστυνομικοί της ΟΠΚΕ και της (πρώην; ) ομάδας Δέλτα και ασφαλίτες είχαν παραταχθεί πέριξ του σούπερ μάρκετ εμποδίζοντάς μας αρχικά την πρόσβαση στην κεντρική είσοδο. Η δυναμική παρουσία με συνθήματα περίπου 150 ατόμων από σωματεία (ΣΒΕΟΔ, ΣΣΜ, ΣΥΒΧΑ), εργατικές συνελεύσεις, συλλογικότητες και πολλών αλληλέγγυων έκανε σύντομα τις αστυνομικές δυνάμεις να οπισθοχωρήσουν και τελικά να αποχωρήσουν από την κύρια είσοδο του καταστήματος.. Μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια και η γειτονιά της Κυψέλης ενημερώθηκε τόσο για την «Α Β της εργοδοτικής αυθαιρεσίας» όσο και για το ότι «στην Pizza Fan (σ.σ. η εργασία) δεν είναι καθόλου fun» (μότο από τα το κείμενο που μοιράστηκε).

Η απεργιακή ημέρα ολοκληρώθηκε με ακόμα έναν δίωρο αποκλεισμό στο υποκατάστημα της Pizza Fan στο Γαλάτσι (οδός Καραϊσκάκη), ο οποίος διοργανώθηκε από τα σωματεία ΣΒΕΟΔ και ΣΣΜ και στηρίχθηκε από δεκάδες αλληλέγγυες/ους.

Προς τα αφεντικά, τους κρατικούς εντολοδόχους και όλους αυτούς τους «συνδικαλιστές», που επί χρόνια δίνουν τιτάνιο αγώνα για να απομακρύνουν τους εργαζόμενους από το μαχητικό συνδικαλισμό και να ευτελίσουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις, έχουμε να υποσχεθούμε ένα μόνο πράγμα: