Category: ΣΣΜ

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του “Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού”:

 Το “γκρι καφέ”, γνωστή καφετέρια, λειτουργεί εδώ και τρία χρόνια στην καρδιά της πλατείας των Εξαρχείων. Όσον αφορά στο συγκεκριμένο μαγαζί, συναδέλφισσες του ΣΣΜ εργάστηκαν εκεί, η μία για δύο μήνες και η δεύτερη πέρασε από κάποια ”δοκιμαστικά”. Η πρώτη προσέγγιση του αφεντικού ήταν ”φιλική”, στο σημείο που παρουσίαζε τον εαυτό του ως ”συνεργάτη” και όχι ως αφεντικό,γνωστή τακτική για να μπαίνουν οι εργαζόμενοι στα διαδικασία να ταυτίζουν τα δικά τους συμφέροντα με τα κέρδη του μαγαζιού. Κριτήριο για να μπεις στη δουλειά είναι φυσικά να κάνεις καλό ταμείο και να φέρνεις πελάτες. Θέλοντας το αφεντικό να πιστεύει ότι είναι και φίλος με τις εργαζόμενες, άρχισε σιγά σιγά να παραβιάζει την τυπική σχέση που θα έπρεπε να έχει ένας εργάτης-τρια με το αφεντικό του. Άρχισε, στα πλαίσια της “πλακίτσας”’ να ζητάει μασαζάκια στη πλάτη, αφού υποφέρει από αυχενικό, και να του φτιάξουν τη γλώσσα από το παπούτσι, αφού, όπως λέει, δεν μπορεί να σκύψει γιατί έχει μεγάλη κοιλιά. Αυτός ο σεξιστικός τρόπος λειτούργησε εκβιαστικά και ως προϋπόθεση για να παραμείνει κάποιος στη δουλειά.

Χαρακτηριστικά το αφεντικό είπε στις εργαζόμενες ”δεν μου έφτιαξες το παπούτσι, θα το μετανοιώσεις” ή ”θα σε πάρω στη δουλειά, αλλά να δούμε πώς τα πας και με το τρίψιμο”. Μπροστά στους πελάτες το αφεντικό χτύπαγε τα δάχτυλα δίνοντας εντολές στις εργαζόμενες, μίλαγε υποτιμητικά και έβριζε. Οι συναδέλφισσες έδωσαν μια άμεση απάντηση στις παράλογες απαιτήσεις του, γνωρίζοντας ποιά είναι η ταξική τους θέση και τα εργασιακά τους καθήκοντα. Προφανώς και αρνήθηκαν να ”τρίψουν” το αφεντικό αφού δεν προσλήφθηηκαν ως μασέρ, αλλά ως σερβιτόρες και μπουφετζούδες. Η απάντηση του αφεντικού δεν άργησε να έρθει, η μία απολύθηκε και η άλλη δεν προσλήφθηκε ποτέ – η γνωστή ανακύκλωση εργαζομένων στον κλάδο υπό το φόβο της ανεργίας και της επισφαλούς εργασίας.

 Έτσι έρχεται η απροειδοποίητη απόλυση της μιας εργαζόμενης, που τελειώνοντας τη βάρδιά της, της τηλεφωνεί το αφεντικό και της ανακοινώνει ότι δεν θα ”συνεργαστούν” άλλο, ισχυριζόμενος ότι δεν είναι ευχαριστημένος από τη συνολική εικόνα της, ενώ την προηγούμενη μέρα της είχε πει πόσο ικανοποιημένος είναι από τη ”συνεργασία” τους. Η συναδέλφισσα πήγε στο μαγαζί με το σωματείο ζητώντας τα δεδουλευμένα που της χρωστούσε.Εκεί το αφεντικό δεν περίμενε μόνο του,αλλά ήταν με κάποιους ”φίλους”, των οποίων ο ρόλος δεν μας έγινε απόλυτα ξεκάθαρος.Οι ”φίλοι”αυτοί αφού πήραν θέση υπέρ του αφεντικού, μετά κάθησαν σε μία άκρη και περίμεναν να επέμβουν όταν τους δώσει σήμα το αφεντικό, έκαναν σχόλια ενάντια στο σωματείο ,ειρωνεύονταν και έκαναν ”σουτ” με επιθετικές διαθέσεις.Το αφεντικό στην αρχή, ενώ είχε δεχτεί να δώσει τα χρήματα, δεν έδινε τα απαιτούμενα έγγραφα. Άρχισε να βρίσκει δικαιολογίες και μετά έγινε πιο επιθετικός κατηγορώντας τη μία εργαζόμενη ότι έκλεβε το ταμείο.Μετά από αρκετή πίεση του σωματείου έδωσε τελικά και τα έγγραφα,και ενώ το σωματείο αποχωρούσε απο το μαγαζί, το αφεντικό άρχισε να εκτοξεύει απειλές ενάντια στις δύο εργαζόμενες λέγοντας ”ξέρω πού είσαι” και ”εμείς οι δύο δεν τελειώσαμε”.

 Δεν το ξέραμε ότι θα μας απολύουν μέσω τηλεφώνου χωρίς προειδοποίηση. Δεν το ξέραμε ότι θα μας χτυπάνε υποτιμητικά τα δάχτυλα για να μας δείξουν τι δουλειές να κάνουμε. Δεν το ξέραμε ότι θα πρέπει να κάνουμε μασαζάκια στα αφεντικά για να κρατήσουμε τη δουλειά μας. Δεν το ξέραμε ότι θα μας αντιμετωπίζουν σαν σκλάβους επειδή εργαζόμαστε ως μπουφετζούδες. Δεν το ξέραμε ότι θα μας τρομοκρατούν και θα αποσιωπούμε τα γεγονότα. Και επειδή δεν τα ξέραμε όλα αυτά μαλλόν δεν είμαστε ”ικανές” να δουλέψουμε σε τέτοια ”εναλλακτικά” μαγαζιά.

 Σπάμε τη σιωπή μας απέναντι στην τρομοκρατία των αφεντικών, απέναντι στην ασυδοσία και στις εξωφρενικές απαιτήσεις, απέναντι στο σεξισμό. Τα αφεντικά δεν μας κάνουν χάρη που μας δίνουν δουλειά, εμείς τους δίνουμε τις εργατοώρες μας και παράγουμε υπεραξία για να βάζουν λεφτά στη τσέπη. Απαντάμε, αυτοοργανωνόμαστε στα σωματεία βάσης μας, βάζουμε τα ταξικά μας συμφέροντα μπροστά.”

Δυναμική παρέμβαση πραγματοποίησε την Παρασκευή 6/2 το σωματείο μας έξω από το μαγαζί “Γκαζοχώρι”, από το οποίο ο συνάδελφος και μέλος μας Σ.Π., διεκδικούσε απλήρωτα δεδουλευμένα του. Στην παρέμβαση συμμετείχαν πάνω από 100 μέλη του σωματείου και αλληλέγγυοι, μοιράστηκαν κείμενα, φωνάχτηκαν συνθήματα και ακολούθησε πορεία.

Τέσσερις μέρες μετά και ενόψει της τριμερής συνάντησης στην Επιθεώρηση Εργασίας, η άκαμπτη μέχρι τότε εργοδοσία του μαγαζιού, μπροστά στις οργανωμένες κινήσεις ταξικής αλληλεγγύης που συνάντησε, υπαναχώρησε και δεσμεύτηκε απέναντι στον συνάδελφο (καταβάλλοντας του ήδη ένα μέρος των χρημάτων), για το  μεγαλύτερο μέρος των δεδουλευμένων που διεκδικούσε.

Δεν επαναπαυόμαστε, αλλά σίγουρα η περίπτωση του ”Γκαζοχωρίου” αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα για  όλους εμάς που δουλεύουμε στον κλάδο του επισιτισμού : ότι με την ταξική μας οργάνωση και αλληλεγγύη μπορούμε να απαντήσουμε στην αυθαιρεσία των αφεντικών

Ακολουθούν φωτογραφίες από την παρέμβαση και το κείμενο που μοιράστηκε κατά την διάρκειά της.

Ενώ για χρόνια το μεζεδοπωλείο ‘’Γκαζοχώρι’’ αυξάνει  έκταση και  τζίρους , τα δικαιώματα των εργαζομένων του αντί να ικανοποιούνται, καταστρατηγούνται  όλο και περισσότερο. Ένα μαγαζί-‘’φάμπρικα’’ της διασκέδασης που απασχολεί περί τους 40 εργαζόμενους,  όχι  βέβαια με ‘’εναλλακτικό’’ τρόπο, αλλά όπως συνηθίζουν οι εργοδότες στον χώρο του επισιτισμού:                                                                                                                                          Δώρα εορτών, υπερωρίες, βραδινά, άδειες δεν πληρώνονται, με ελάχιστα ένσημα  που σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχούν στον πραγματικό χρόνο εργασίας.  Στην βραδινή βάρδια το ωράριο δεν τηρείται αφού η εργασία αρχίζει  στις 19.30 και αναλόγως των ορέξεων της εργοδοσίας, μπορεί να διευρυνθεί πέρα και των 9 ωρών. Οι αγώνες που έχουν γίνει από τον κόσμο  της εργασίας και στον  κλάδο του επισιτισμού και έχουν θεσπιστεί ως νόμοι, αφήνουν παγερά αδιάφορο τον εργοδότη.          Ενώ το μεροκάματο ήταν 40 €,  ο εργοδότης προσπάθησε να το μειώσει. Μετά την συνολική    αντίδραση των εργαζομένων που δήλωσαν  ότι «θα αγωνιστούμε με κάθε πρόσφορο τρόπο για να ανατρέψουμε μια τέτοια απόφαση (μείωση)», προχώρησε σε προσλήψεις νέων συναδέλφων/ισσών με 30€ή 15€ (για το τετράωρο).     

Σε όσους αντιδράσανε, το πετσόκομα των ημερών εργασίας είναι γεγονός και από εκεί που  δούλευαν 4 με 5 φορές την εβδομάδα,  δουλεύουν 2 ή το πολύ τρεις.

 Στις ολοένα και πιο παράλογες  απαιτήσεις του εργοδότη του ‘’Γκαζοχωρίου’’ , έρχονται να προστεθούν οι συνθήκες εντατικοποίησης της δουλειάς λόγω της αυξανόμενης  έκτασης του μαγαζιού. Ενώ οι συνάδελφοι προσπαθούν να ανταπεξέλθουν,  αντιμετωπίζουν  πολλές φορές την προσβλητική συμπεριφορά , την ψυχολογική και λεκτική βία και την απαξίωση της εργασίας  από τον εργοδότη τους.

Δεν είναι λίγες οι φορές που συνάδελφοι λύγισαν από την πίεση, έκλαψαν, τσακώθηκαν μεταξύ τους υπό το βάρος της δουλειάς και της πίεσης από το αφεντικό. Το μόνο που ενδιαφέρει την εργοδοσία είναι να κάτσουν οι πελάτες, δεν ενδιαφέρεται αν προλαβαίνουνε οι συνάδελφοι , αν μπορούν, αν αντέχουν μετά το σχόλασμα να μαζεύουν και να εξαφανίζουν τα τραπέζια που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια κάθε Παρασκευή και Σάββατο.

 Όλα τα παραπάνω οδήγησαν τους εργαζόμενους/ες να συλλογικοποιηθούν δημιουργώντας μια συνέλευση εργαζομένων, ώστε μέσα από αυτή να αντισταθούν  και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Η συνέλευση αυτή πέρα από την ζύμωση και την συλλογικοποίηση των διεκδικήσεων τους, σε ένα βάθος ύπαρξής της έχει καταφέρει να ανακόψει μειώσεις μεροκαμάτων (όπως έχει ήδη αναφερθεί) για μια αρκετά μεγάλη μερίδα εργαζομένων, όσων δηλαδή εργάζοταν ήδη, και να πετύχει την επαναπρόσληψη συναδέλφου που ενώ γύρισε από τον στρατό αρνήθηκαν να τον επαναπροσλάβουν όπως υποχρεούταν.                                                                                 

 Η επίθεση της εργοδοσίας συνεχίζεται τρομοκρατώντας τους/τις συναδέλφους /ισες  πως για να πάρουν δώρα,  ένσημα κλπ θα πρέπει να υπογράψουν σύμβαση με ημερομίσθιο  20€! (προσλαμβάνοντας ταυτόχρονα  πολλούς νέους/ες συναδέλφους/ισες).

Ο συνάδελφος Σ.Π. ως ενεργό μέλος της συνέλευσης  πρωταγωνίστησε σε όλες αυτές τις δράσεις (δείχνοντας με κάθε τρόπο την συναδελφική του αλληλεγγύη, ενημέρωνε τους συναδέλφους του και έκφραζε την γνώμη του ανοιχτά) με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί από την εργοδοσία με  μείωση των εβδομαδιαίων μεροκαμάτων του  σε 1 την εβδομάδα.

Ο συνάδελφος Σ.Π. ξεκίνησε να δουλεύει στο ‘’Γκαζοχώρι’’ από τα τέλη του 2010 ως τα τέλη του 2014 όπου σταμάτησε να εργάζεται και κατέφυγε από τον Νοέμβριο του 2014 στην επιθεώρηση εργασίας, ζητώντας να του καταβληθούν τα χρωστούμενα ποσά από την πραγματική του σχέση εργασίας.

Ως σωματείο σερβιτόρων μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού συνεχίζουμε  στον δρόμο της υπεράσπισης των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων , που εργάζονται με  όρους δουλείας για ένα κομμάτι ψωμί αλλά και όλων όσων κολυμπάνε στη θάλασσα της ανεργίας. Κανένας εργαζόμενος ή άνεργος δεν είναι μόνος του και το σωματείο δίνει  άλλον έναν αγώνα, αυτή τη φορά  στο πλευρό του συνάδελφου  Σ.Π. για την δικαίωση των διεκδικήσεων του.

Η επόμενη επιθεώρηση εργασίας θα γίνει στις 10/2 και θα είμαστε παρόντες.

Ενάντια στον φόβο και την τρομοκρατία του κάθε αφεντικού , ενάντια στην σιωπή και την υποταγή, ενάντια στον μονόδρομο της φτώχειας και εξαθλίωσης που θέλουν να μας επιβάλουν, είναι ώρα να απαντήσουμε με τους συλλογικούς μας αγώνες. Με την αλληλεγγύη, με την ανάταση του εργατικού κινήματος και των κοινωνικών αγώνων , να ανατρέψουμε το ασφυχτικό πλαίσιο εργασίας και ζωής  στο οποίο μας έχουν στριμώξει.

Δυναμική παρέμβαση πραγματοποίησε την Παρασκευή 6/2 το σωματείο μας έξω από το μαγαζί “Γκαζοχώρι”, από το οποίο ο συνάδελφος και μέλος μας Σ.Π., διεκδικούσε απλήρωτα δεδουλευμένα του. Στην παρέμβαση συμμετείχαν πάνω από 100 μέλη του σωματείου και αλληλέγγυοι, μοιράστηκαν κείμενα, φωνάχτηκαν συνθήματα και ακολούθησε πορεία.

Τέσσερις μέρες μετά και ενόψει της τριμερής συνάντησης στην Επιθεώρηση Εργασίας, η άκαμπτη μέχρι τότε εργοδοσία του μαγαζιού, μπροστά στις οργανωμένες κινήσεις ταξικής αλληλεγγύης που συνάντησε, υπαναχώρησε και δεσμεύτηκε απέναντι στον συνάδελφο (καταβάλλοντας του ήδη ένα μέρος των χρημάτων), για το  μεγαλύτερο μέρος των δεδουλευμένων που διεκδικούσε.

Δεν επαναπαυόμαστε, αλλά σίγουρα η περίπτωση του ”Γκαζοχωρίου” αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα για  όλους εμάς που δουλεύουμε στον κλάδο του επισιτισμού : ότι με την ταξική μας οργάνωση και αλληλεγγύη μπορούμε να απαντήσουμε στην αυθαιρεσία των αφεντικών

Ακολουθούν φωτογραφίες από την παρέμβαση και το κείμενο που μοιράστηκε κατά την διάρκειά της.

Ενώ για χρόνια το μεζεδοπωλείο ‘’Γκαζοχώρι’’ αυξάνει  έκταση και  τζίρους , τα δικαιώματα των εργαζομένων του αντί να ικανοποιούνται, καταστρατηγούνται  όλο και περισσότερο. Ένα μαγαζί-‘’φάμπρικα’’ της διασκέδασης που απασχολεί περί τους 40 εργαζόμενους,  όχι  βέβαια με ‘’εναλλακτικό’’ τρόπο, αλλά όπως συνηθίζουν οι εργοδότες στον χώρο του επισιτισμού:                                                                                                                                          Δώρα εορτών, υπερωρίες, βραδινά, άδειες δεν πληρώνονται, με ελάχιστα ένσημα  που σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχούν στον πραγματικό χρόνο εργασίας.  Στην βραδινή βάρδια το ωράριο δεν τηρείται αφού η εργασία αρχίζει  στις 19.30 και αναλόγως των ορέξεων της εργοδοσίας, μπορεί να διευρυνθεί πέρα και των 9 ωρών. Οι αγώνες που έχουν γίνει από τον κόσμο  της εργασίας και στον  κλάδο του επισιτισμού και έχουν θεσπιστεί ως νόμοι, αφήνουν παγερά αδιάφορο τον εργοδότη.          Ενώ το μεροκάματο ήταν 40 €,  ο εργοδότης προσπάθησε να το μειώσει. Μετά την συνολική    αντίδραση των εργαζομένων που δήλωσαν  ότι «θα αγωνιστούμε με κάθε πρόσφορο τρόπο για να ανατρέψουμε μια τέτοια απόφαση (μείωση)», προχώρησε σε προσλήψεις νέων συναδέλφων/ισσών με 30€ή 15€ (για το τετράωρο).     

Σε όσους αντιδράσανε, το πετσόκομα των ημερών εργασίας είναι γεγονός και από εκεί που  δούλευαν 4 με 5 φορές την εβδομάδα,  δουλεύουν 2 ή το πολύ τρεις.

 Στις ολοένα και πιο παράλογες  απαιτήσεις του εργοδότη του ‘’Γκαζοχωρίου’’ , έρχονται να προστεθούν οι συνθήκες εντατικοποίησης της δουλειάς λόγω της αυξανόμενης  έκτασης του μαγαζιού. Ενώ οι συνάδελφοι προσπαθούν να ανταπεξέλθουν,  αντιμετωπίζουν  πολλές φορές την προσβλητική συμπεριφορά , την ψυχολογική και λεκτική βία και την απαξίωση της εργασίας  από τον εργοδότη τους.

Δεν είναι λίγες οι φορές που συνάδελφοι λύγισαν από την πίεση, έκλαψαν, τσακώθηκαν μεταξύ τους υπό το βάρος της δουλειάς και της πίεσης από το αφεντικό. Το μόνο που ενδιαφέρει την εργοδοσία είναι να κάτσουν οι πελάτες, δεν ενδιαφέρεται αν προλαβαίνουνε οι συνάδελφοι , αν μπορούν, αν αντέχουν μετά το σχόλασμα να μαζεύουν και να εξαφανίζουν τα τραπέζια που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια κάθε Παρασκευή και Σάββατο.

 Όλα τα παραπάνω οδήγησαν τους εργαζόμενους/ες να συλλογικοποιηθούν δημιουργώντας μια συνέλευση εργαζομένων, ώστε μέσα από αυτή να αντισταθούν  και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Η συνέλευση αυτή πέρα από την ζύμωση και την συλλογικοποίηση των διεκδικήσεων τους, σε ένα βάθος ύπαρξής της έχει καταφέρει να ανακόψει μειώσεις μεροκαμάτων (όπως έχει ήδη αναφερθεί) για μια αρκετά μεγάλη μερίδα εργαζομένων, όσων δηλαδή εργάζοταν ήδη, και να πετύχει την επαναπρόσληψη συναδέλφου που ενώ γύρισε από τον στρατό αρνήθηκαν να τον επαναπροσλάβουν όπως υποχρεούταν.                                                                                 

 Η επίθεση της εργοδοσίας συνεχίζεται τρομοκρατώντας τους/τις συναδέλφους /ισες  πως για να πάρουν δώρα,  ένσημα κλπ θα πρέπει να υπογράψουν σύμβαση με ημερομίσθιο  20€! (προσλαμβάνοντας ταυτόχρονα  πολλούς νέους/ες συναδέλφους/ισες).

Ο συνάδελφος Σ.Π. ως ενεργό μέλος της συνέλευσης  πρωταγωνίστησε σε όλες αυτές τις δράσεις (δείχνοντας με κάθε τρόπο την συναδελφική του αλληλεγγύη, ενημέρωνε τους συναδέλφους του και έκφραζε την γνώμη του ανοιχτά) με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί από την εργοδοσία με  μείωση των εβδομαδιαίων μεροκαμάτων του  σε 1 την εβδομάδα.

Ο συνάδελφος Σ.Π. ξεκίνησε να δουλεύει στο ‘’Γκαζοχώρι’’ από τα τέλη του 2010 ως τα τέλη του 2014 όπου σταμάτησε να εργάζεται και κατέφυγε από τον Νοέμβριο του 2014 στην επιθεώρηση εργασίας, ζητώντας να του καταβληθούν τα χρωστούμενα ποσά από την πραγματική του σχέση εργασίας.

Ως σωματείο σερβιτόρων μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού συνεχίζουμε  στον δρόμο της υπεράσπισης των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων , που εργάζονται με  όρους δουλείας για ένα κομμάτι ψωμί αλλά και όλων όσων κολυμπάνε στη θάλασσα της ανεργίας. Κανένας εργαζόμενος ή άνεργος δεν είναι μόνος του και το σωματείο δίνει  άλλον έναν αγώνα, αυτή τη φορά  στο πλευρό του συνάδελφου  Σ.Π. για την δικαίωση των διεκδικήσεων του.

Η επόμενη επιθεώρηση εργασίας θα γίνει στις 10/2 και θα είμαστε παρόντες.

Ενάντια στον φόβο και την τρομοκρατία του κάθε αφεντικού , ενάντια στην σιωπή και την υποταγή, ενάντια στον μονόδρομο της φτώχειας και εξαθλίωσης που θέλουν να μας επιβάλουν, είναι ώρα να απαντήσουμε με τους συλλογικούς μας αγώνες. Με την αλληλεγγύη, με την ανάταση του εργατικού κινήματος και των κοινωνικών αγώνων , να ανατρέψουμε το ασφυχτικό πλαίσιο εργασίας και ζωής  στο οποίο μας έχουν στριμώξει.

Το πρωτοβάθμιο σωματείο Συνέλευση Βάσης εργαζομένων οδηγών δικύκλου (ΣΒΕΟΔ), το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού (ΣΣΜ) και η Συνέλευση εργαζομένων, ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ 

Καταγγέλουμε την ωμή επίθεση που δέχτηκε η αντιφασιστική πορεία στις 18 Σεπτέμβρη 2014 στο Κερατσίνι, η οποία πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μέλη της Χρυσής Αυγής.

Ως εργαζόμενοι και άνεργοι, ως αντιφασίστες και αγωνιζόμενοι, πολλοί από εμάς συμμετείχαμε στην αντιφασιστική πορεία, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα τοπικών συλλογικότητων και γενικότερων φορέων της περιοχής. Συμμετείχαμε για να διατρανώσουμε όχι απλά την αντίθεσή μας αλλά και την αποφασιστικότητά μας απέναντι στην παρουσία των χρυσαυγιτών στους χώρους που δουλεύουμε και στις γειτονιές μας, στους χώρους που ζούμε, γιατί ξέρουμε ότι ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αγώνας ταξικός. Ο φασισμός δεν κρύβεται όμως μόνο στους μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής. Έχει και θεσμικό πρόσωπο.

Και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα το απόγευμα της Πέμπτης 18/9, όταν το σώμα της πορείας που είχε ήδη κοπεί στα δύο, δέχτηκε τη μανιασμένη επίθεση όλων των σωμάτων της αστυνομίας. ΜΑΤ εφόρμησαν στο πλήθος χτυπώντας με τα γκλομπ και πετώντας αμέτρητα δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης πάνω στα σώματα των διαδηλωτών, ενώ την ίδια ώρα ομάδες ΔΕΛΤΑ περικύκλωναν τον κόσμο της διαδήλωσης. Το αποτέλεσμα ήταν εκτεταμένοι ξυλοδαρμοί, δεκάδες τραυματίες και 64 συλλήψεις. Τα κατασκευασμένα και αυθαίρετα κατηγορητήρια κατέληξαν στην ομηρία 61 ατόμων με πλημμελήματα και 3 ατόμων με κακουργήματα. 

Η ένταση της επίθεσης της αστυνομίας και η προσπάθεια να διαλυθεί με κάθε τρόπο η διαδήλωση δεν είναι γεγονότα τυχαία ή αποκομμένα. Η καταστολή στις διαδηλώσεις έρχεται να συμπληρώσει τα μαχαιρώματα μεταναστών, την τρομοκράτηση εργαζομένων, τις οργανωμένες απεργοσπασίες, το άνοιγμα δουλεμπορικών γραφείων, την ψήφιση όλο και πιο σκληρών αντεργατικών νόμων με μόνο σκοπό την όλο και μεγαλύτερη υποτίμηση και υπόταξη της εργατικής τάξης. Οι φασίστες – θεσμικοί και μη – είναι τα εργαλεία του συστήματος και του κεφαλαίου απέναντι σε όσους αντιστέκονται και αγωνίζονται. 

Γνωρίζουμε ότι οι καταγγελίες δεν έχουν τίποτα να πουν σε αυτό το «κράτος έκτακτης ανάγκης» και ότι η απάντηση θα δοθεί με την άνοδο του ταξικού εργατικού και κοινωνικού κινήματος, με την αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους χωρίς διαχωρισμούς φυλής ή καταγωγής, με την ανοιχτή ιδεολογική αντιπαράθεση και με την ιστορική συνείδηση, που οφείλουμε να διαμορφώσουμε για να κατανικήσουμε το φόβο και την παθητική στάση απέναντι στη ρατσιστική-φασιστική βία. 

Οι απαντήσεις και οι μάχες δίνονται και θα δίνονται κάθε μέρα στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές μας και στους δρόμους. Και αυτό είναι ένα ραντεβού το οποίο δεν πρόκειται να χάσει κανείς μας, όση καταστολή και αν συναντήσουμε και όσα δικαστήρια και αν στηθούν. 

Το πρωτοβάθμιο σωματείο Συνέλευση Βάσης εργαζομένων οδηγών δικύκλου (ΣΒΕΟΔ), το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού (ΣΣΜ) και η Συνέλευση εργαζομένων, ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ 

Καταγγέλουμε την ωμή επίθεση που δέχτηκε η αντιφασιστική πορεία στις 18 Σεπτέμβρη 2014 στο Κερατσίνι, η οποία πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μέλη της Χρυσής Αυγής.

Ως εργαζόμενοι και άνεργοι, ως αντιφασίστες και αγωνιζόμενοι, πολλοί από εμάς συμμετείχαμε στην αντιφασιστική πορεία, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα τοπικών συλλογικότητων και γενικότερων φορέων της περιοχής. Συμμετείχαμε για να διατρανώσουμε όχι απλά την αντίθεσή μας αλλά και την αποφασιστικότητά μας απέναντι στην παρουσία των χρυσαυγιτών στους χώρους που δουλεύουμε και στις γειτονιές μας, στους χώρους που ζούμε, γιατί ξέρουμε ότι ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αγώνας ταξικός. Ο φασισμός δεν κρύβεται όμως μόνο στους μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής. Έχει και θεσμικό πρόσωπο.

Και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα το απόγευμα της Πέμπτης 18/9, όταν το σώμα της πορείας που είχε ήδη κοπεί στα δύο, δέχτηκε τη μανιασμένη επίθεση όλων των σωμάτων της αστυνομίας. ΜΑΤ εφόρμησαν στο πλήθος χτυπώντας με τα γκλομπ και πετώντας αμέτρητα δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης πάνω στα σώματα των διαδηλωτών, ενώ την ίδια ώρα ομάδες ΔΕΛΤΑ περικύκλωναν τον κόσμο της διαδήλωσης. Το αποτέλεσμα ήταν εκτεταμένοι ξυλοδαρμοί, δεκάδες τραυματίες και 64 συλλήψεις. Τα κατασκευασμένα και αυθαίρετα κατηγορητήρια κατέληξαν στην ομηρία 61 ατόμων με πλημμελήματα και 3 ατόμων με κακουργήματα. 

Η ένταση της επίθεσης της αστυνομίας και η προσπάθεια να διαλυθεί με κάθε τρόπο η διαδήλωση δεν είναι γεγονότα τυχαία ή αποκομμένα. Η καταστολή στις διαδηλώσεις έρχεται να συμπληρώσει τα μαχαιρώματα μεταναστών, την τρομοκράτηση εργαζομένων, τις οργανωμένες απεργοσπασίες, το άνοιγμα δουλεμπορικών γραφείων, την ψήφιση όλο και πιο σκληρών αντεργατικών νόμων με μόνο σκοπό την όλο και μεγαλύτερη υποτίμηση και υπόταξη της εργατικής τάξης. Οι φασίστες – θεσμικοί και μη – είναι τα εργαλεία του συστήματος και του κεφαλαίου απέναντι σε όσους αντιστέκονται και αγωνίζονται. 

Γνωρίζουμε ότι οι καταγγελίες δεν έχουν τίποτα να πουν σε αυτό το «κράτος έκτακτης ανάγκης» και ότι η απάντηση θα δοθεί με την άνοδο του ταξικού εργατικού και κοινωνικού κινήματος, με την αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους χωρίς διαχωρισμούς φυλής ή καταγωγής, με την ανοιχτή ιδεολογική αντιπαράθεση και με την ιστορική συνείδηση, που οφείλουμε να διαμορφώσουμε για να κατανικήσουμε το φόβο και την παθητική στάση απέναντι στη ρατσιστική-φασιστική βία. 

Οι απαντήσεις και οι μάχες δίνονται και θα δίνονται κάθε μέρα στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές μας και στους δρόμους. Και αυτό είναι ένα ραντεβού το οποίο δεν πρόκειται να χάσει κανείς μας, όση καταστολή και αν συναντήσουμε και όσα δικαστήρια και αν στηθούν. 

Αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού για την προσπάθεια τρομοκράτησης εργαζομένων και σωματείου από αφεντικά και αστυνομία ή αλλιώς “περάστε από τη ΓΑΔΑ για εργατική σας υπόθεση”.

Την Τετάρτη 18/06 το σωματείο μας προχώρησε σε μαζικό μοίρασμα κειμένου στην περιοχή της Ακρόπολης για να αναδείξει τις απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στο μαγαζί “Athinai Bistrot”. Στο συγκεκριμένο μαγαζί, τα αφεντικά Πέτρος και Λευτέρης Παυλής έχουν προβεί σε 6 απολύσεις συναδέλφων μέσα σε ένα χρόνο. Eπίσης, η εργοδοσία δεν συνηθίζει να δίνει δώρα, άδειες, επιδόματα, ολόκληρα ένσημα, ενώ οι συνάδελφοι δεν παίρνουν καν αντίγραφο των συμβάσεων που υπογράφουν. 

Δεν θα σταθούμε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι κατά την διάρκεια του μοιράσματος του κειμένου κινητοποιήθηκε πλήθος αστυνομικών δυνάμεων, ούτε στις απειλές και βρισιές που εκτόξευε η εργοδοσία εναντίον του σωματείου. Τα πράγματα όμως, έχουν και συνέχεια… 

Συγκεκριμένα,οι 2 συνάδελφοι καλούνταν να προσέλθουν, χωρίς να έχει κατατεθεί μήνυση εναντίον τους και χωρίς καν έγγραφη κλήση,για ”εξωδικαστική διευθέτηση”(!!!) του εργατικού τους ζητήματος. Επίσης, τους αναφέρθηκε σε αυτό το τηλεφώνημα ότι την προηγούμενη ημέρα είχαν πάει με τους ”φίλους” τους στο μαγαζί και μοίραζαν κείμενα. 

Από την μεριά των συναδέλφων, απαντήθηκε ότι αρμόδια υπηρεσία για επίλυση εργατικών υποθέσεων δεν είναι η ΓΑΔΑ και ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να βαφτίζεται η συνδικαλιστική παρέμβαση του σωματείου ως “παρουσία φίλων”. Οι συνάδελφοι ξεκαθάρισαν ότι δεν πρόκειται να προσέλθουν, αν δεν έχει προηγηθεί έγγραφη κλήση που να αναφέρει επίσημα για ποιο θέμα και για ποιο λόγο τους καλούν να παραστούν. Τελικά, η κλήση τους παραδόθηκε και ενημερώθηκαν ότι είχαν γίνει παράπονα από την εργοδοσία του “Αthinai Bistrot” προς τον εισαγγελέα και αυτός διέταξε την άμεση διερεύνηση του ζητήματος από το Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών της ΓΑΔΑ. 

Δηλαδή, ο εισαγγελέας αποφάσισε να κινητοποιήσει μια ολόκληρη διαδικασία – εξπρές για 2 συναδέλφους, μία μέρα μόλις μετά την συνδικαλιστική δράση του σωματείου, βάσει κάποιων παραπόνων, χωρίς καν να έχει κατατεθεί μήνυση εις βάρος τους. Εδώ να αναφέρουμε, ότι οι εισαγγελείς είθισται μέχρι τώρα ,όταν πρόκειται για συνδικαλιστικά ζητήματα και εφόσον δεν υπάρχουν ούτε μηνύσεις, να μην διατάζουν τέτοιες διαδικασίες. Τέτοιες υποθέσεις έφταναν μέχρι τώρα, λόγω της σαθρότητας τους, το πολύ μέχρι το τοπικό αστυνομικό τμήμα και σίγουρα όχι στο Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών της ΓΑΔΑ. 

Οι 2 συνάδελφοι και το σωματείο βρεθήκαμε για το προγραμματισμένο ραντεβού της εργατικής διαφοράς την Δευτέρα 23/06 στην επιθεώρηση εργασίας. Τα αφεντικά επέλεξαν να μην παραστούν, παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις τους ότι το θέμα θα λυνόταν άμεσα στην επιθεώρηση και θα κατέβαλλαν τα νόμιμα δεδουλευμένα που χρωστούσαν στους συναδέλφους. Μέσω ενός πληρεξούσιου δικηγόρου τους ζήτησαν αναβολή της εργατικής διαφοράς, συνεχίζοντας τον εμπαιγμό απέναντι στους συναδέλφους και το σωματείο. 

Την ίδια μέρα, την Δευτέρα 23/06, μετά την αναβολή της εργατικής διαφοράς στην επιθεώρηση εργασίας, ο ένας συνάδελφος μαζί με την δικηγόρο του, πήγαν στο Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών της ΓΑΔΑ για να λάβουν γνώση του περιεχόμενου της έγγραφης κλήσης που τους παραδόθηκε. Εκεί τους υποδέχτηκε ο ίδιος ο διοικητής του Τμήματος και ακολούθησαν σουρεαλιστικοί διάλογοι εκ μέρους του. Στην αρχή, ενημέρωσε τηλεφωνικά για την παρουσία του συναδέλφου και της δικηγόρου του, το αφεντικό του “Athinai Bistrot” και κάλεσε και αυτόν να παραστεί, για να “συζητήσουν όλοι μαζί”. Η ενημέρωση στο τηλέφωνο έγινε σε πρώτο πρόσωπο, με διάχυτη την αίσθηση γνωριμίας και οικειότητας μεταξύ τους… 

Κατόπιν, κάλεσε τις δύο πλευρές “να συζητήσουν και να τα βρουν μεταξύ τους, για να λυθεί το ζήτημα”, παίζοντας τον ρόλο του διαμεσολαβητή, υποκαθιστώντας την επιθεώρηση εργασίας, στην οποία την ίδια μέρα τα αφεντικά του “Athinai Bistrot” αρνήθηκαν να παραστούν. Όλη αυτή η διαδικασία βέβαια δεν αναγνωρίστηκε από τον συνάδελφο και τη δικηγόρο του, οι οποίοι διεμήνυσαν ότι οι ίδιοι και το σωματείο θα συνεχίσουν μέχρι να δικαιωθούν. Τέλος, ο διοικητής άρχισε να κάνει κάποιες “περίεργες” νύξεις, για “παράνομες κινητοποιήσεις και ποινικά αδικήματα”, για παλιότερη υπόθεση συνδικαλιστικού αγώνα και διεκδίκησης από συνάδελφο και το σωματείο της Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου. 

Σε τι αναφερόταν όμως ο διοικητής και τι πραγματικά συνέβη σε αυτή την περίπτωση; O συνάδελφος εργαζόμενος ως διανομέας φαγητού (delivery), διεκδίκησε τα εργασιακά του δικαιώματα και για αυτό τον λόγο απολύθηκε από συγκεκριμένο κατάστημα επισιτισμού. Δικαιώθηκε όμως δικαστικά, γιατί η απόλυση του από το δικαστήριο κρίθηκε καταχρηστική και του εκδικάστηκε χρηματικό ποσό και άμεση επαναπρόσληψη. Για αυτό τον λόγο έκτοτε, πήγαινε καθημερινά στη δουλειά για να δουλέψει την βάρδια του και να πληρωθεί το μεροκάματο του. Κάποια μέρα όμως στην αρχή της βάρδιας, τον περίμενε ένα στημένο σενάριο συνεργασίας του εργοδότη με το συγκεκριμένο Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών της ΓΑΔΑ. Προσπάθησαν να τον παρουσιάσουν ότι εκβιάζει τον εργοδότη του, ενώ προηγουμένως το δικαστήριο τον είχε δικαιώσει και είχε διατάξει την επαναπρόσληψη, και τον οδήγησαν σε διαδικασία αυτοφώρου. Φυσικά, όλες αυτές οι προσπάθειες τρομοκράτησης προς τον συνάδελφο διανομέα και το σωματείο, από την εργοδοσία και τους αστυνομικούς του Τμήματος κατέρρευσαν, και ο ίδιος δικαιώθηκε και πάλι δικαστικά από αυτή την πλεκτάνη. 

Εν ολίγοις, η θέση του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μια ξεκάθαρη προσπάθεια τρομοκράτησης από την εργοδοσία του Αthinai Bistrot ,σε αγαστή πάντα σχέση και συνεργασία με το Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών, προς τους συναδέλφους που αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια και τα εργασιακά τους δικαιώματα. Θεωρούμε ότι τέτοιες υποθέσεις, τέτοιες υπόγειες σχέσεις και διασυνδέσεις πρέπει να αναδεικνύονται, να γίνονται γνωστές στο ταξικό/ανταγωνιστικό κίνημα και να αντιμετωπίζονται και συλλογικά. 

Εμείς από την μεριά μας σαν σωματείο, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν τρομοκρατούμαστε από τέτοιες άθλιες μεθοδεύσεις και θα σταθούμε δίπλα στους συναδέλφους μας . Οι εκφοβισμοί, η προσπάθεια παρουσίασης των αδιαμεσολάβητων ταξικών αγώνων ως κοινών “εκβιασμών”, θα αντιμετωπιστεί από εμάς ως επίθεση εναντίον του ίδιου του σωματείου . Εδώ είμαστε, και θα επανέλθουμε ανά πάσα ώρα και στιγμή για το ζήτημα. Γενικότερα, γνωρίζουμε ότι μεγάλη μερίδα των αφεντικών του επισιτισμού έχουν σχέσεις και “άκρες” με την αστυνομία , δεν είναι κρυφό, το διατυμπανίζουν άλλωστε. 

Οι γνωριμίες και οι φιλικές κουβέντες, τα κεράσματα και τα τραπεζώματα, οι εξυπηρετήσεις και οι δουλίτσες με τις προστασίες των μαγαζιών, όλα αυτά είναι καθημερινή συνήθεια στον κλάδο του επισιτισμού. Επίσης, σε μια περίοδο που η Επιθεώρηση εργασίας και το ΙΚΑ , στοχευμένα από το κράτος, κάνουν τα στραβά μάτια σε έναν κλάδο που κυριαρχεί η εργοδοτική ασυδοσία και όταν ενδέχεται να περιμένεις για χρόνια για να εκδικαστεί μια εργατική σου υπόθεση από τα δικαστήρια, οι ταξικοί αγώνες χαλάνε την πιάτσα… 

Το γνωρίζουμε αυτό, όπως και τα αφεντικά του επισιτισμού αρχίζουν να γνωρίζουν σιγά σιγά από παρεμβάσεις, διαμαρτυρίες, κινητοποιήσεις έξω από μαγαζιά του κλάδου. Ειδικά το τελευταίο διάστημα , με τις νίκες στους “Αφανείς” στα Εξάρχεια, στο “Βοτανοπωλείο” στα Πετράλωνα, στους πολύμηνους αγώνες στο “Σκέρτσο” στο Μαρούσι, στο “Σαλαντίν” στον Κεραμεικό, στο “Αthinai Bistrot” και σε αρκετές άλλες ανοιχτές ακόμα υποθέσεις, τα αφεντικά αρχίζουν να ενοχλούνται…Συνάδελφοι και συναδέλφισσες που ενημερώνονται, οργανώνονται, διεκδικούν και κερδίζουν, μέσα από την συλλογικοποίηση στο σωματείο. 

Υ.Γ.: Στις 11/07, στο προγραμματισμένο δεύτερο ραντεβού στην Επιθεώρηση Εργασίας , τα αφεντικά του Athinai Bistrot, Πέτρος και Λευτέρης Παυλής, σεμνά και ταπεινά, ζητώντας επανειλημμένα πολλές φορές συγνώμη, υπέγραψαν και κατέβαλλαν πάνω από 3.000 ευρώ σε έναν μόνο απολυμένο συνάδελφο μας., αναγνωρίζοντας το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών τους απέναντι του. Δείχνοντας με το καλύτερο τρόπο, ότι οι αγώνες σίγουρα δεν είναι μάταιοι και ότι η αυθαιρεσία των αφεντικών μπορεί να σταματήσει όταν μας βρίσκουν απέναντι τους.

Αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού για την προσπάθεια τρομοκράτησης εργαζομένων και σωματείου από αφεντικά και αστυνομία ή αλλιώς “περάστε από τη ΓΑΔΑ για εργατική σας υπόθεση”.

Την Τετάρτη 18/06 το σωματείο μας προχώρησε σε μαζικό μοίρασμα κειμένου στην περιοχή της Ακρόπολης για να αναδείξει τις απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στο μαγαζί “Athinai Bistrot”. Στο συγκεκριμένο μαγαζί, τα αφεντικά Πέτρος και Λευτέρης Παυλής έχουν προβεί σε 6 απολύσεις συναδέλφων μέσα σε ένα χρόνο. Eπίσης, η εργοδοσία δεν συνηθίζει να δίνει δώρα, άδειες, επιδόματα, ολόκληρα ένσημα, ενώ οι συνάδελφοι δεν παίρνουν καν αντίγραφο των συμβάσεων που υπογράφουν. 

Δεν θα σταθούμε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι κατά την διάρκεια του μοιράσματος του κειμένου κινητοποιήθηκε πλήθος αστυνομικών δυνάμεων, ούτε στις απειλές και βρισιές που εκτόξευε η εργοδοσία εναντίον του σωματείου. Τα πράγματα όμως, έχουν και συνέχεια… 

Συγκεκριμένα,οι 2 συνάδελφοι καλούνταν να προσέλθουν, χωρίς να έχει κατατεθεί μήνυση εναντίον τους και χωρίς καν έγγραφη κλήση,για ”εξωδικαστική διευθέτηση”(!!!) του εργατικού τους ζητήματος. Επίσης, τους αναφέρθηκε σε αυτό το τηλεφώνημα ότι την προηγούμενη ημέρα είχαν πάει με τους ”φίλους” τους στο μαγαζί και μοίραζαν κείμενα. 

Από την μεριά των συναδέλφων, απαντήθηκε ότι αρμόδια υπηρεσία για επίλυση εργατικών υποθέσεων δεν είναι η ΓΑΔΑ και ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να βαφτίζεται η συνδικαλιστική παρέμβαση του σωματείου ως “παρουσία φίλων”. Οι συνάδελφοι ξεκαθάρισαν ότι δεν πρόκειται να προσέλθουν, αν δεν έχει προηγηθεί έγγραφη κλήση που να αναφέρει επίσημα για ποιο θέμα και για ποιο λόγο τους καλούν να παραστούν. Τελικά, η κλήση τους παραδόθηκε και ενημερώθηκαν ότι είχαν γίνει παράπονα από την εργοδοσία του “Αthinai Bistrot” προς τον εισαγγελέα και αυτός διέταξε την άμεση διερεύνηση του ζητήματος από το Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών της ΓΑΔΑ. 

Δηλαδή, ο εισαγγελέας αποφάσισε να κινητοποιήσει μια ολόκληρη διαδικασία – εξπρές για 2 συναδέλφους, μία μέρα μόλις μετά την συνδικαλιστική δράση του σωματείου, βάσει κάποιων παραπόνων, χωρίς καν να έχει κατατεθεί μήνυση εις βάρος τους. Εδώ να αναφέρουμε, ότι οι εισαγγελείς είθισται μέχρι τώρα ,όταν πρόκειται για συνδικαλιστικά ζητήματα και εφόσον δεν υπάρχουν ούτε μηνύσεις, να μην διατάζουν τέτοιες διαδικασίες. Τέτοιες υποθέσεις έφταναν μέχρι τώρα, λόγω της σαθρότητας τους, το πολύ μέχρι το τοπικό αστυνομικό τμήμα και σίγουρα όχι στο Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών της ΓΑΔΑ. 

Οι 2 συνάδελφοι και το σωματείο βρεθήκαμε για το προγραμματισμένο ραντεβού της εργατικής διαφοράς την Δευτέρα 23/06 στην επιθεώρηση εργασίας. Τα αφεντικά επέλεξαν να μην παραστούν, παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις τους ότι το θέμα θα λυνόταν άμεσα στην επιθεώρηση και θα κατέβαλλαν τα νόμιμα δεδουλευμένα που χρωστούσαν στους συναδέλφους. Μέσω ενός πληρεξούσιου δικηγόρου τους ζήτησαν αναβολή της εργατικής διαφοράς, συνεχίζοντας τον εμπαιγμό απέναντι στους συναδέλφους και το σωματείο. 

Την ίδια μέρα, την Δευτέρα 23/06, μετά την αναβολή της εργατικής διαφοράς στην επιθεώρηση εργασίας, ο ένας συνάδελφος μαζί με την δικηγόρο του, πήγαν στο Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών της ΓΑΔΑ για να λάβουν γνώση του περιεχόμενου της έγγραφης κλήσης που τους παραδόθηκε. Εκεί τους υποδέχτηκε ο ίδιος ο διοικητής του Τμήματος και ακολούθησαν σουρεαλιστικοί διάλογοι εκ μέρους του. Στην αρχή, ενημέρωσε τηλεφωνικά για την παρουσία του συναδέλφου και της δικηγόρου του, το αφεντικό του “Athinai Bistrot” και κάλεσε και αυτόν να παραστεί, για να “συζητήσουν όλοι μαζί”. Η ενημέρωση στο τηλέφωνο έγινε σε πρώτο πρόσωπο, με διάχυτη την αίσθηση γνωριμίας και οικειότητας μεταξύ τους… 

Κατόπιν, κάλεσε τις δύο πλευρές “να συζητήσουν και να τα βρουν μεταξύ τους, για να λυθεί το ζήτημα”, παίζοντας τον ρόλο του διαμεσολαβητή, υποκαθιστώντας την επιθεώρηση εργασίας, στην οποία την ίδια μέρα τα αφεντικά του “Athinai Bistrot” αρνήθηκαν να παραστούν. Όλη αυτή η διαδικασία βέβαια δεν αναγνωρίστηκε από τον συνάδελφο και τη δικηγόρο του, οι οποίοι διεμήνυσαν ότι οι ίδιοι και το σωματείο θα συνεχίσουν μέχρι να δικαιωθούν. Τέλος, ο διοικητής άρχισε να κάνει κάποιες “περίεργες” νύξεις, για “παράνομες κινητοποιήσεις και ποινικά αδικήματα”, για παλιότερη υπόθεση συνδικαλιστικού αγώνα και διεκδίκησης από συνάδελφο και το σωματείο της Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου. 

Σε τι αναφερόταν όμως ο διοικητής και τι πραγματικά συνέβη σε αυτή την περίπτωση; O συνάδελφος εργαζόμενος ως διανομέας φαγητού (delivery), διεκδίκησε τα εργασιακά του δικαιώματα και για αυτό τον λόγο απολύθηκε από συγκεκριμένο κατάστημα επισιτισμού. Δικαιώθηκε όμως δικαστικά, γιατί η απόλυση του από το δικαστήριο κρίθηκε καταχρηστική και του εκδικάστηκε χρηματικό ποσό και άμεση επαναπρόσληψη. Για αυτό τον λόγο έκτοτε, πήγαινε καθημερινά στη δουλειά για να δουλέψει την βάρδια του και να πληρωθεί το μεροκάματο του. Κάποια μέρα όμως στην αρχή της βάρδιας, τον περίμενε ένα στημένο σενάριο συνεργασίας του εργοδότη με το συγκεκριμένο Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών της ΓΑΔΑ. Προσπάθησαν να τον παρουσιάσουν ότι εκβιάζει τον εργοδότη του, ενώ προηγουμένως το δικαστήριο τον είχε δικαιώσει και είχε διατάξει την επαναπρόσληψη, και τον οδήγησαν σε διαδικασία αυτοφώρου. Φυσικά, όλες αυτές οι προσπάθειες τρομοκράτησης προς τον συνάδελφο διανομέα και το σωματείο, από την εργοδοσία και τους αστυνομικούς του Τμήματος κατέρρευσαν, και ο ίδιος δικαιώθηκε και πάλι δικαστικά από αυτή την πλεκτάνη. 

Εν ολίγοις, η θέση του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μια ξεκάθαρη προσπάθεια τρομοκράτησης από την εργοδοσία του Αthinai Bistrot ,σε αγαστή πάντα σχέση και συνεργασία με το Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών, προς τους συναδέλφους που αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια και τα εργασιακά τους δικαιώματα. Θεωρούμε ότι τέτοιες υποθέσεις, τέτοιες υπόγειες σχέσεις και διασυνδέσεις πρέπει να αναδεικνύονται, να γίνονται γνωστές στο ταξικό/ανταγωνιστικό κίνημα και να αντιμετωπίζονται και συλλογικά. 

Εμείς από την μεριά μας σαν σωματείο, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν τρομοκρατούμαστε από τέτοιες άθλιες μεθοδεύσεις και θα σταθούμε δίπλα στους συναδέλφους μας . Οι εκφοβισμοί, η προσπάθεια παρουσίασης των αδιαμεσολάβητων ταξικών αγώνων ως κοινών “εκβιασμών”, θα αντιμετωπιστεί από εμάς ως επίθεση εναντίον του ίδιου του σωματείου . Εδώ είμαστε, και θα επανέλθουμε ανά πάσα ώρα και στιγμή για το ζήτημα. Γενικότερα, γνωρίζουμε ότι μεγάλη μερίδα των αφεντικών του επισιτισμού έχουν σχέσεις και “άκρες” με την αστυνομία , δεν είναι κρυφό, το διατυμπανίζουν άλλωστε. 

Οι γνωριμίες και οι φιλικές κουβέντες, τα κεράσματα και τα τραπεζώματα, οι εξυπηρετήσεις και οι δουλίτσες με τις προστασίες των μαγαζιών, όλα αυτά είναι καθημερινή συνήθεια στον κλάδο του επισιτισμού. Επίσης, σε μια περίοδο που η Επιθεώρηση εργασίας και το ΙΚΑ , στοχευμένα από το κράτος, κάνουν τα στραβά μάτια σε έναν κλάδο που κυριαρχεί η εργοδοτική ασυδοσία και όταν ενδέχεται να περιμένεις για χρόνια για να εκδικαστεί μια εργατική σου υπόθεση από τα δικαστήρια, οι ταξικοί αγώνες χαλάνε την πιάτσα… 

Το γνωρίζουμε αυτό, όπως και τα αφεντικά του επισιτισμού αρχίζουν να γνωρίζουν σιγά σιγά από παρεμβάσεις, διαμαρτυρίες, κινητοποιήσεις έξω από μαγαζιά του κλάδου. Ειδικά το τελευταίο διάστημα , με τις νίκες στους “Αφανείς” στα Εξάρχεια, στο “Βοτανοπωλείο” στα Πετράλωνα, στους πολύμηνους αγώνες στο “Σκέρτσο” στο Μαρούσι, στο “Σαλαντίν” στον Κεραμεικό, στο “Αthinai Bistrot” και σε αρκετές άλλες ανοιχτές ακόμα υποθέσεις, τα αφεντικά αρχίζουν να ενοχλούνται…Συνάδελφοι και συναδέλφισσες που ενημερώνονται, οργανώνονται, διεκδικούν και κερδίζουν, μέσα από την συλλογικοποίηση στο σωματείο. 

Υ.Γ.: Στις 11/07, στο προγραμματισμένο δεύτερο ραντεβού στην Επιθεώρηση Εργασίας , τα αφεντικά του Athinai Bistrot, Πέτρος και Λευτέρης Παυλής, σεμνά και ταπεινά, ζητώντας επανειλημμένα πολλές φορές συγνώμη, υπέγραψαν και κατέβαλλαν πάνω από 3.000 ευρώ σε έναν μόνο απολυμένο συνάδελφο μας., αναγνωρίζοντας το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών τους απέναντι του. Δείχνοντας με το καλύτερο τρόπο, ότι οι αγώνες σίγουρα δεν είναι μάταιοι και ότι η αυθαιρεσία των αφεντικών μπορεί να σταματήσει όταν μας βρίσκουν απέναντι τους.