Μετά το φιάσκο του επικοινωνιακού σόου που έστησαν πολιτικοί αρχηγοί και άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι την ημέρα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος – το οποίο δεν ήταν τίποτε άλλο παρά προαναγγελθείσα κρατική δολοφονία δεκάδων ανθρώπων – στα Τέμπη, θα περίμενε κανείς μια σχετική αναδίπλωση από πλευράς τους.
Αλλά, φευ…
Με την αλαζονεία και την υποκρισία που συνοδεύει την Εξουσία, η κυβέρνηση που είχε κηρύξει εθνικό πένθος για το δυστύχημα στα Τέμπη, κατέθεσε την επόμενη μέρα της τραγωδίας ένα πολυνομοσχέδιο που -εκτός του ότι παραδίδει περαιτέρω τις δημόσιες και προστατευόμενες περιοχές της χώρας σε επιχειρηματικά συμφέροντα- προωθεί εκ νέου την ιδιωτικοποίηση ενός ακόμα δημόσιου αγαθού, του νερού.
Επιχειρώντας να εκμηδενίσει το γεγονός ότι η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων ήταν ένας από τους καταλυτικούς παράγοντες που οδήγησε σε αυτό το μακελειό, η ιδιωτικοποίηση του νερού αποτελεί το τελευταίο παράδειγμα αναφορικά με τη συνέχεια της παράδοσης των δημόσιων αγαθών της υγείας, της ενέργειας και της παιδείας σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Για πολλοστή φορά αυτό που διαφαίνεται είναι ότι Κράτος και Κεφάλαιο προχωρούν χέρι-χέρι στην ιδιωτικοποίηση, τη χρηματιστηριοποίηση, την εργολαβοποίηση και την εμπορευματοποίηση των ζωτικών κοινών αγαθών απειλώντας τις ίδιες τις ζωές μας.
Σε αυτές τις πολιτικές έχουν έναν καλό σύμμαχο: Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.