Category: Ανακοινώσεις Κατάληψης ΕΣΗΕΑ
Όπου ακούς μεγαλοεργολάβους «σφαγή» μυρίζει
Η λεγόμενη τροπολογία για τα ΜΜΕ, που πέρασε σε άσχετο νομοσχέδιο, υλοποιεί στο ακέραιο όλους τους κρυφούς και φανερούς πόθους και καπιταλιστικές ονειρώξεις των εργολάβων (και εφοπλιστών) της ενημέρωσης.
Καταργεί κάθε κανόνα που εμπόδιζε -ως ένα βαθμό- την υπερσυγκέντρωση των ΜΜΕ στα χέρια λίγων. Ουσιαστικά, θεσμοθετεί τη δημιουργία ολιγοπωλίων μιας και οι μιντιάρχες θα μπορούν χωρίς κανένα περιορισμό να κατέχουν όσα τα μέσα, οποιασδήποτε μορφής δύνανται και επιθυμούν.
Το τοπίο έρχεται να ισοπεδώσει πλήρως η διάταξη που επιτρέπει πλέον την ενδο-ομιλική κινητικότητα εργαζομένων. Θα μπορεί το αφεντικό να μετακινεί τους εργαζόμενους σε όποια εταιρεία του ομίλου του θέλει, όποτε θέλει και για όποιο λόγο θέλει, χωρίς να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου. Αυτό φυσικά θα επιφέρει βίαιη μονομερή μεταβολή στις ούτως ή άλλως βάρβαρες εργασιακές συνθήκες, στις ήδη πετσοκομμένες αμοιβές, αλλά και στην ασφάλιση των εργαζομένων στα ΜΜΕ (για όσους παραμένουν ακόμα ασφαλισμένοι στο Ταμείο του κλάδου).
Κατόπιν τούτου, προσέτρεξαν την τελευταία στιγμή να «διαπραγματευτούν» με τους διεκπεραιωτές των εντολών του κεφαλαίου και της τρόϊκα για τα μάτια του κόσμου, νωστούς και ως ελληνική κυβέρνηση. Προσπάθησαν μάλιστα να παρουσιάσουν ως επιτυχία την απόσυρση 2 διατάξεων της τροπολογίας.. Ας δούμε τι προέβλεπαν αυτές οι διατάξεις και πόσο ουσιαστική ήταν εν τέλει η απόσυρση τους.
Οι συνδικαλιστές έσπευσαν να παρουσιάσουν εαυτούς ως σωτήρες θέσεων εργασίας αλλά μάλλον βιάστηκαν. Στο νόμο Ρουσόπουλου, όπου είχε εισαχθεί αυτό το όριο, η ρύθμιση αυτή δεν είχε γίνει ούτε για να διασφαλίσει θέσεις εργασίας, ούτε για να διασφαλίσει την όποια ποιότητα ή εγκυρότητα στην ενημέρωση. Το κατώτατο όριο ήταν μια από τις προϋποθέσεις για την απόκτηση άδειας πανελλαδικής εκπομπής. Έτσι, εκείνη την εποχή, αποκλείστηκαν από τη χορήγηση πανελλαδικών αδειών οι μικροί και μεσαίοι «παίκτες» και έμεναν στο παιχνίδι οι γνωστοί μας μεγαλοκαρχαρίες.
Γι αυτό το λόγο, λοιπόν, τους καναλάρχες δεν του πείραζε σχεδόν καθόλου να επανέρθει ένα όριο το οποίο δεν επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο τα σχέδια τους για τον απόλυτο έλεγχο της ενημέρωσης και της επικυριαρχίας τους και στο χώρο των ΜΜΕ. Υπενθυμίζουμε ότι είχε προηγηθεί αντίστοιχη τροπολογία που αφορούσε ην κατάργηση των κατώτατων ορίων στα έργα που μπορούν να αναλαμβάνουν οι μεγαλοεργολάβοι. (βλ. εδώ). Μια τροπολογία που παρέδωσε στο πιάτο ολόκληρο τον κατασκευαστικό κλάδο τον οποίο κυριαρχούσαν στο μεγαλύτερο και σπουδαιότερο κομμάτι του, τα μεγάλα δημόσια έργα.
Η συνέλευση μας σταθερά και αταλάντευτα πιστεύει από την πρώτη στιγμή της σύστασής της ότι η αλλαγή αυτής της νοσηρής κατάστασης μπορεί να έρθει μόνο από την αντίδραση και την αυτοοργάνωση των εργατών στο χώρο του τύπου. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του κλάδου στη συντριπτική τους πλειοψηφία παίζουν έναν κεκαλυμμένο και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και απροκάλυπτο εργοδοτικό ρόλο, ως δούρειοι ίπποι των αφεντικών. Ευθύνονται για την πολυδιάσπαση στον κλάδο, για την εγκατάλειψη των βάναυσα πληττόμενων εργαζομένων στη μοίρα τους, έχουν σπείρει την ηττοπάθεια, την απάθεια και την κουλτούρα της παθητικής υποταγής.
Όπου ακούς μεγαλοεργολάβους «σφαγή» μυρίζει
Η λεγόμενη τροπολογία για τα ΜΜΕ, που πέρασε σε άσχετο νομοσχέδιο, υλοποιεί στο ακέραιο όλους τους κρυφούς και φανερούς πόθους και καπιταλιστικές ονειρώξεις των εργολάβων (και εφοπλιστών) της ενημέρωσης.
Καταργεί κάθε κανόνα που εμπόδιζε -ως ένα βαθμό- την υπερσυγκέντρωση των ΜΜΕ στα χέρια λίγων. Ουσιαστικά, θεσμοθετεί τη δημιουργία ολιγοπωλίων μιας και οι μιντιάρχες θα μπορούν χωρίς κανένα περιορισμό να κατέχουν όσα τα μέσα, οποιασδήποτε μορφής δύνανται και επιθυμούν.
Το τοπίο έρχεται να ισοπεδώσει πλήρως η διάταξη που επιτρέπει πλέον την ενδο-ομιλική κινητικότητα εργαζομένων. Θα μπορεί το αφεντικό να μετακινεί τους εργαζόμενους σε όποια εταιρεία του ομίλου του θέλει, όποτε θέλει και για όποιο λόγο θέλει, χωρίς να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου. Αυτό φυσικά θα επιφέρει βίαιη μονομερή μεταβολή στις ούτως ή άλλως βάρβαρες εργασιακές συνθήκες, στις ήδη πετσοκομμένες αμοιβές, αλλά και στην ασφάλιση των εργαζομένων στα ΜΜΕ (για όσους παραμένουν ακόμα ασφαλισμένοι στο Ταμείο του κλάδου).
Κατόπιν τούτου, προσέτρεξαν την τελευταία στιγμή να «διαπραγματευτούν» με τους διεκπεραιωτές των εντολών του κεφαλαίου και της τρόϊκα για τα μάτια του κόσμου, νωστούς και ως ελληνική κυβέρνηση. Προσπάθησαν μάλιστα να παρουσιάσουν ως επιτυχία την απόσυρση 2 διατάξεων της τροπολογίας.. Ας δούμε τι προέβλεπαν αυτές οι διατάξεις και πόσο ουσιαστική ήταν εν τέλει η απόσυρση τους.
Οι συνδικαλιστές έσπευσαν να παρουσιάσουν εαυτούς ως σωτήρες θέσεων εργασίας αλλά μάλλον βιάστηκαν. Στο νόμο Ρουσόπουλου, όπου είχε εισαχθεί αυτό το όριο, η ρύθμιση αυτή δεν είχε γίνει ούτε για να διασφαλίσει θέσεις εργασίας, ούτε για να διασφαλίσει την όποια ποιότητα ή εγκυρότητα στην ενημέρωση. Το κατώτατο όριο ήταν μια από τις προϋποθέσεις για την απόκτηση άδειας πανελλαδικής εκπομπής. Έτσι, εκείνη την εποχή, αποκλείστηκαν από τη χορήγηση πανελλαδικών αδειών οι μικροί και μεσαίοι «παίκτες» και έμεναν στο παιχνίδι οι γνωστοί μας μεγαλοκαρχαρίες.
Γι αυτό το λόγο, λοιπόν, τους καναλάρχες δεν του πείραζε σχεδόν καθόλου να επανέρθει ένα όριο το οποίο δεν επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο τα σχέδια τους για τον απόλυτο έλεγχο της ενημέρωσης και της επικυριαρχίας τους και στο χώρο των ΜΜΕ. Υπενθυμίζουμε ότι είχε προηγηθεί αντίστοιχη τροπολογία που αφορούσε ην κατάργηση των κατώτατων ορίων στα έργα που μπορούν να αναλαμβάνουν οι μεγαλοεργολάβοι. (βλ. εδώ). Μια τροπολογία που παρέδωσε στο πιάτο ολόκληρο τον κατασκευαστικό κλάδο τον οποίο κυριαρχούσαν στο μεγαλύτερο και σπουδαιότερο κομμάτι του, τα μεγάλα δημόσια έργα.
Η συνέλευση μας σταθερά και αταλάντευτα πιστεύει από την πρώτη στιγμή της σύστασής της ότι η αλλαγή αυτής της νοσηρής κατάστασης μπορεί να έρθει μόνο από την αντίδραση και την αυτοοργάνωση των εργατών στο χώρο του τύπου. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του κλάδου στη συντριπτική τους πλειοψηφία παίζουν έναν κεκαλυμμένο και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και απροκάλυπτο εργοδοτικό ρόλο, ως δούρειοι ίπποι των αφεντικών. Ευθύνονται για την πολυδιάσπαση στον κλάδο, για την εγκατάλειψη των βάναυσα πληττόμενων εργαζομένων στη μοίρα τους, έχουν σπείρει την ηττοπάθεια, την απάθεια και την κουλτούρα της παθητικής υποταγής.
Οι απειλές σε συναδέλφους από επιχειρηματίες, είναι απειλές εναντίον όλων μας
Πραγματικό ενδιαφέρον έχει η απόφαση του άτυπου συμβούλου του Πρωθυπουργού, Φαήλου Κρανιδιώτη να αναλάβει τη νομική υπεράσπιση του επιχειρηματία, Δημήτρη – ο Τίγρης – Μελισσανίδη, εναντίον του περιοδικού Unfollow.
Οι αποκαλύψεις του συναδέλφου Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου σχετικά με το λαθρεμπόριο καυσίμων στο οποίο φέρεται να εμπλέκεται η εταιρεία Aegean Oil του κ. Μελισανίδη, έφεραν την εκτόξευση ωμών και απροκάλυπτων απειλών εναντίον της ζωής του ιδίου του αρθρογράφου αλλά και της οικογένειας του.
Από τηλέφωνο της εταιρείας Aegean Oil, άγνωστος ο οποίος δήλωσε ότι είναι ο ίδιος ο Μελισανίδης δήλωσε ορθά κοφτά: «Θα βάλω να σε τινάξουν στον αέρα την ώρα που κοιμάσαι. Θα βάλω σε να σε σκοτώσουν εσένα, τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου και ό,τι άλλο έχεις». Και όλα αυτά επειδή είναι άντρας, κατά δήλωση του, αλλιώς θα είχε κάνει ακριβώς τα ίδια αλλά χωρίς προειδοποίηση.
Βέβαια όλα αυτά δεν εμπόδισαν τον – πολύ κατά τα άλλα – Φαήλο Κρανιδιώτη να προστρέξει σε βοήθεια και υπεράσπιση του επιχειρηματία, που λίγο πριν τις εκλογές δήλωνε πως αν το αποτέλεσμα δεν είναι της… αρεσκείας του θα «τα μαζέψει και θα φύγει» (http://www.rednotebook.gr/details.php?id=5995)
Οι απειλές εναντίον ενός συναδέλφου για ρεπορτάζ του, είναι μόνο ένα μικρό αλλά και χαρακτηριστικό δείγμα των πιέσεων που ασκούνται καθημερινά στους εναπομείναντες αξιοπρεπείς συναδέλφους στον κλάδο. Η σιωπή των κυρίαρχων ΜΜΕ για την υπόθεση είναι χαρακτηριστική του πέπλου σιωπής όταν μια δημοσίευση, αποκάλυψη ή αναφορά θίγει την άρχουσα ελίτ αυτού του τόπου.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον συνάδελφο Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο!
Η ανακοίνωση του περιοδικού Unfollow για τις απειλές,
http://unfollow.gr.com/index.php/blog/item/171-melissanidisapeilesunfollow.html
Ολόκληρη η επιστολή του Φαήλου Κρανιδιώτη προς το περιοδικό,
http://unfollow.gr.com/index.php/blog/item/173-kranidiotismelissanidis.html
Ανακοίνωση εξέδωσε και η ΕΣΗΕΑ,
http://www.esiea.gr/gr/2arxeio/2013/02/09.htm
Οι απειλές σε συναδέλφους από επιχειρηματίες, είναι απειλές εναντίον όλων μας
Πραγματικό ενδιαφέρον έχει η απόφαση του άτυπου συμβούλου του Πρωθυπουργού, Φαήλου Κρανιδιώτη να αναλάβει τη νομική υπεράσπιση του επιχειρηματία, Δημήτρη – ο Τίγρης – Μελισσανίδη, εναντίον του περιοδικού Unfollow.
Οι αποκαλύψεις του συναδέλφου Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου σχετικά με το λαθρεμπόριο καυσίμων στο οποίο φέρεται να εμπλέκεται η εταιρεία Aegean Oil του κ. Μελισανίδη, έφεραν την εκτόξευση ωμών και απροκάλυπτων απειλών εναντίον της ζωής του ιδίου του αρθρογράφου αλλά και της οικογένειας του.
Από τηλέφωνο της εταιρείας Aegean Oil, άγνωστος ο οποίος δήλωσε ότι είναι ο ίδιος ο Μελισανίδης δήλωσε ορθά κοφτά: «Θα βάλω να σε τινάξουν στον αέρα την ώρα που κοιμάσαι. Θα βάλω σε να σε σκοτώσουν εσένα, τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου και ό,τι άλλο έχεις». Και όλα αυτά επειδή είναι άντρας, κατά δήλωση του, αλλιώς θα είχε κάνει ακριβώς τα ίδια αλλά χωρίς προειδοποίηση.
Βέβαια όλα αυτά δεν εμπόδισαν τον – πολύ κατά τα άλλα – Φαήλο Κρανιδιώτη να προστρέξει σε βοήθεια και υπεράσπιση του επιχειρηματία, που λίγο πριν τις εκλογές δήλωνε πως αν το αποτέλεσμα δεν είναι της… αρεσκείας του θα «τα μαζέψει και θα φύγει» (http://www.rednotebook.gr/details.php?id=5995)
Οι απειλές εναντίον ενός συναδέλφου για ρεπορτάζ του, είναι μόνο ένα μικρό αλλά και χαρακτηριστικό δείγμα των πιέσεων που ασκούνται καθημερινά στους εναπομείναντες αξιοπρεπείς συναδέλφους στον κλάδο. Η σιωπή των κυρίαρχων ΜΜΕ για την υπόθεση είναι χαρακτηριστική του πέπλου σιωπής όταν μια δημοσίευση, αποκάλυψη ή αναφορά θίγει την άρχουσα ελίτ αυτού του τόπου.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον συνάδελφο Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο!
Η ανακοίνωση του περιοδικού Unfollow για τις απειλές,
http://unfollow.gr.com/index.php/blog/item/171-melissanidisapeilesunfollow.html
Ολόκληρη η επιστολή του Φαήλου Κρανιδιώτη προς το περιοδικό,
http://unfollow.gr.com/index.php/blog/item/173-kranidiotismelissanidis.html
Ανακοίνωση εξέδωσε και η ΕΣΗΕΑ,
http://www.esiea.gr/gr/2arxeio/2013/02/09.htm
Όπου ακούς ανομία, ανθρώπινο αίμα μυρίζει
Στις 20/12/2012, οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν στην κατάληψη Villa Amalias και συλλαμβάνουν 8 άτομα. Λίγες μέρες αργότερα, στις 28/12, μπαίνουν στην ΑΣΟΕΕ, συλλαμβάνοντας ταυτόχρονα 17 μετανάστες. Στις 9/01/2013, εκκενώνουν και την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά πραγματοποιώντας 7 συλλήψεις. Είχε προηγηθεί γιγαντιαία επιχείρηση με ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ, ελικόπτερα και ΕΚΑΜ ενάντια στην ανακατάληψη που είχε πραγματοποιηθεί την ίδια μέρα στη Villa Amalias: 93 σύντροφοι/ισσες συνελήφθησαν. Στις 15/01/2013, στόχος γίνεται η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, η οποία δέχεται και αυτή την επίθεση του αστυνομικού στρατού. Τα ΕΚΑΜ έχουν γίνει πλέον συνηθισμένη εικόνα στους τηλεοπτικούς δέκτες.
Όπου ακούς ανομία, ανθρώπινο αίμα μυρίζει
Στις 20/12/2012, οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν στην κατάληψη Villa Amalias και συλλαμβάνουν 8 άτομα. Λίγες μέρες αργότερα, στις 28/12, μπαίνουν στην ΑΣΟΕΕ, συλλαμβάνοντας ταυτόχρονα 17 μετανάστες. Στις 9/01/2013, εκκενώνουν και την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά πραγματοποιώντας 7 συλλήψεις. Είχε προηγηθεί γιγαντιαία επιχείρηση με ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ, ελικόπτερα και ΕΚΑΜ ενάντια στην ανακατάληψη που είχε πραγματοποιηθεί την ίδια μέρα στη Villa Amalias: 93 σύντροφοι/ισσες συνελήφθησαν. Στις 15/01/2013, στόχος γίνεται η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, η οποία δέχεται και αυτή την επίθεση του αστυνομικού στρατού. Τα ΕΚΑΜ έχουν γίνει πλέον συνηθισμένη εικόνα στους τηλεοπτικούς δέκτες.
ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΑΠΟΛΥΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΛΥΣΟΥΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!
Όταν οι άνθρωποι που πήραμε την πρωτοβουλία για την κατάληψη του κτηρίου της ΕΣΗΕΑ αναφερόμασταν (στο κείμενο που εξηγούσε τους λόγους της κατάληψης) στο κύμα απολύσεων που ετοιμάζουν οι εργοδότες στον χώρο των ΜΜΕ και την εγκληματική αδράνεια και υποταγή της Ένωσης και των επικεφαλής της προς αυτούς, ούτε καν υποψιαζόμασταν πόσο γρήγορα και απόλυτα θα δικαιωνόμασταν.
Την Πέμπτη 15/1 το απόγευμα, το αφεντικό του εκδοτικού ομίλου «Πήγασος» (Έθνος, Έθνος της Κυριακής, Ημερησία, Goal News κ.ά.), ο γνωστός και μη εξαιρετέος εργολάβος δημοσίων έργων Μπόμπολας, ανακοίνωσε στη συνδικαλιστική εκπρόσωπο του Έθνους ότι αποφάσισε να περικόψει κατά 100 (!) τις θέσεις εργασίας στο Έθνος μέσα στο 2009 ή αλλιώς να το κλείσει. Δεδομένου ότι στο Έθνος δεν δουλεύουν περισσότεροι από 250 συνάδελφοι, ο Μπόμπολας ανακοίνωσε ουσιαστικά την απόλυση του 40% μέσα σε έναν χρόνο των εργαζομένων, που, εκτός των άλλων, αντιμετωπίζουν εκ νέου πλέον την απειλή της ασφυκτικής επιτήρησης και ελέγχου μέσω των περίφημων ηλεκτρονικών καρτών εισόδου-εξόδου!
Στο Έθνος συμβαίνει να εργάζεται και ο Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και διάσημος κυνηγός «παιδιών με υπνόσακους» Πάνος Σόμπολος. Με θλίψη διαπιστώνουμε ότι ο κ. Σόμπολος έχει μεταξύ άλλων προσβληθεί και από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, αφού παρότι το αφεντικό του (και πολιτικός χορηγός του στην ΕΣΗΕΑ) τον είχε ενημερώσει σχετικά μέρες πριν, εκείνος όταν η συνδικαλιστική εκπρόσωπος του ανέφερε το θέμα απάντησε: «αυτό είναι το χειρότερο νέο που έχω ακούσει στη ζωή μου» (έτσι τους θέλουμε τους εργατοπατέρες: να «ακούνε τα νέα»).
Από την πλευρά μας, χωρίς να έχουμε την παραμικρή αυταπάτη για τον ρόλο που θα έπαιζε εξ αρχής η ΕΣΗΕΑ και σε αυτήν την περίπτωση, αποφασίσαμε να μην της δώσουμε κανένα άλλοθι στον χειρισμό των «προγραφών του Σίλα», που ανακοίνωσε ο Μπόμπολας. Όπως εξηγήσαμε και στο κείμενο λήξης της κατάληψης, στην απόφασή μας για κλείσιμο βάρυναν και οι εξελίξεις στο Έθνος και η πρόθεσή μας να μην αποτελέσουμε εμπόδιο σε όποια συνδικαλιστική πρωτοβουλία επρόκειτο να ληφθεί.
Η αντίδραση της ΕΣΗΕΑ ήταν –για εμάς- η αναμενόμενη: ο Σόμπολος κατέβασε τα ρολά της Ένωσης για τρεις ημέρες, μόλις παρέλαβε το κτίριο την Παρασκευή το πρωί. Στη συνέχεια επιχείρησε να συναντηθεί εν κρυπτώ σε άλλο μέρος με τους εργαζόμενους του Έθνους (αποκλείοντας όχι μόνο τους εργαζόμενους από τη συνάντηση αλλά ακόμα και το μισό… ΔΣ της ΕΣΗΕΑ) και τελικά –σε μια κρίση επαναστατικής υστερίας- έστειλε… επιστολή «διαμαρτυρίας» στην εργοδοσία.
Διαμαρτυρίας; Μάλλον για φιλική νουθεσία πρόκειται, μιας και η ηγεσία της ΕΣΗΕΑ, όπως αναφέρει στην ανακοίνωση που εξέδωσε στις 19/01, επιλέγει με…«πολύ σκληρά» λόγια να αντιπαρατεθεί στο πογκρόμ των απολύσεων: δεν γίνεται πουθενά αναφορά στη βόμβα των 100 απολύσεων και την απαίτηση ανάκλησής τους, μιλώντας γενικά και αόριστα για «αποκατάσταση του κλίματος των εργασιακών σχέσεων στον συγκεκριμένο Όμιλο». Η αντίδρασή της μάλιστα –σπεύδει να ξεκαθαρίσει- δεν προέρχεται από καμία διάθεση κριτικής προς τον εργοδότη Μπόμπολα, που σε όλες τις επιχειρήσεις του Ομίλου απασχολεί εργαζόμενους με επισφαλείς όρους δουλειάς, αλλά εκφράζεται «δεδομένης και της πάγιας θέσης του δημοσιογραφικού κόσμου κατά των απολύσεων»…..(τόσο “δεδομένη” για το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, που 4 μήνες μετά δεν έχει καταγγείλει ακόμη την καταχρηστική απόλυση του συναδέλφου Γ. Κωστάκη από τον Ριζοσπάστη…..)
Στην ίδια -αποκαλυπτική του ρόλου της ΕΣΗΕΑ- ανακοίνωση, ο κ. Σόμπολος βρίσκει την ευκαιρία να λασπολογήσει ξανά κατά της πρωτοβουλίας των ανθρώπων, που πραγματοποιήσαμε την κατάληψη, «αφιερώνοντάς» μας μάλιστα και το μεγαλύτερο μέρος της ανακοίνωσης. Από «τα παιδιά με τους υπνόσακους», όπως αρχικά μας είχε αποκαλέσει, γίναμε τώρα «ομάδα αγνώστων ατόμων», εξαφανίζοντας την ταυτότητά μας ως εργαζόμενοι, «μπλοκάκηδες», «μαύροι», άνεργοι, άμισθοι, φοιτητές στον χώρο των ΜΜΕ. Μας κατηγορεί δε για «τυφλές κινητοποιήσεις», χωρίς πάλι ούτε λέξη στους λόγους της κατάληψης, τις ελαστικές, επισφαλείς εργασιακές σχέσεις, τις απολύσεις, τη χειραγώγηση και λογοκρισία, τον ξεπουλημένο συνδικαλισμό. Εμείς λιτά του απαντάμε: κ. Σόμπολε, δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από μια εικόνα απ’ το μέλλον.
Είναι, πλέον, περισσότερο από προφανές ότι τη μάχη ενάντια στις απολύσεις στο ΕΘΝΟΣ, τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ, αλλά και τα άλλα μαγαζιά θα ακολουθήσουν, μιας και μοιάζει ενορχηστρωμένο το άνοιγμα του ασκού (βλ. ALPHA, ALTER, Καθημερινή), τη μάχη ενάντια στις εργασιακές σχέσεις γαλέρας, την άμισθη και μαύρη εργασία, την κοροϊδία του «μπλοκ» και τη μετατροπή των εργαζομένων στα ΜΜΕ σε εξαρτημένους δούλους, που εκόντες – άκοντες επιστρατεύονται για να προωθούν τη γραμμή των αφεντικών τους, δε μπορεί και δεν πρόκειται να τη δώσει κανένα εργοδοτικό «σωματείο» τύπου ΕΣΗΕΑ και κανένας μεγαλοδημοσιογράφος ομοτράπεζος της ΕΛ.ΑΣ και της ΚΥΠ!
Θα τη δώσουμε οι εργαζόμενοι, μαζί με την κοινωνία!
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι απαραίτητη η οριζόντια και αμεσοδημοκρατική οργάνωση και κινητοποίηση από τα κάτω όλων των εργαζομένων στη βιομηχανία των ΜΜΕ, ανεξαρτήτως κλάδου και εργασιακού καθεστώτος. Συντάκτες, φωτορεπόρτερ, τεχνικοί, κλητήρες, έμμισθοι, «μπλοκάκια», άμισθοι, «μαύροι», αλλά και άνεργοι και φοιτητές από τον χώρο των ΜΜΕ, χρειάζεται να συντονιστούμε για να απαντήσουμε στην επίθεση της εργοδοσίας.
Η λύση θα έρθει από τις γενικές συνελεύσεις ΟΛΩΝ των εργαζομένων, σε ΚΑΘΕ μαγαζί στον χώρο των Μέσων, γενικές συνελεύσεις που θα προετοιμάσουν την αναγκαία ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ.
-ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΜΜΕ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
-ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΛΑΔΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
-ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 27/01 ΣΤΙΣ 8ΜΜ ΣΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ
katalipsiesiea.blogspot.com
Για να μη μένει η εργοδοτική τρομοκρατία αναπάντητη
Κάλεσμα σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο “ΕΘΝΟΣ” τη Δευτέρα 26/01 στις 7.30μμ ενάντια στις 100 απολύσεις, που προανήγγειλε μέσα στο 2009 ο Φώτης Μπόμπολας. Προσυγκέντρωση στις 7μμ στο σταθμό του Μετρό ΔΟΥΚΙΣΣΗΣ ΠΛΑΚΕΝΤΙΑΣ (από την πλευρά των εκδοτηρίων).
Ανοιχτή συνέλευση εργαζόμενων -και μη- στα ΜΜΕ, την Τρίτη 27/01, στην ΕΣΗΕΑ, στις 20.00.
Αντικείμενα συνέλευσης:
– Ο αγώνας ενάντια στις απολύσεις στα ΜΜΕ και η προοπτική δημιουργίας Συνδικάτου Τύπου
-Διαχείριση αντιπληροφοριακού υλικού με σκοπό τη προβολή του σε ανοιχτή εκδήλωση
Ανοιχτή συνέλευση έμμισθων, «μπλοκάκηδων», ανέργων, «μαύρων», άμισθων και φοιτητών στον χώρο των ΜΜΕ
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ
Όπως αποφάσισε η τελευτάια Συνέλευση της Κατάληψης της ΕΣΗΕΑ: “ΤΡΙΤΗ, 20/01, 20:00, Τμήμα ΕΜΜΕ Πανεπιστημίου Αθηνών (Καλαμιώτου 2, Πλ. Καπνικαρέας): Ανοιχτή Συνέλευση Εραζόμενων ενάντια στις απολύσεις στα ΜΜΕ και για την κινηματική Αντιπληροφόρηση”
Κατάληψη ΕΣΗΕΑ