Category: Συγκεντρώσεις

Video απο τη συγκεντρωση στο Documento και καλεσμα για συγκεντρωση στο ΣΕΠΕ (4/3) για τις εκδικητικες απολυσεις

Leave a comment

Στις 15 Φεβρουαρίου, η συνέλευσή μας διοργάνωσε συγκέντρωση έξω από το Documento ως απάντηση στις εκδικητικές απολύσεις στις οποίες προέβη ο εργοδότης Κώστας Βαξεβάνης το τελευταίο διάστημα (βλ. σχετικό βίντεο).

Ως συνέχεια των κινήσεων για την υπόθεση, καλούμε σε συγκέντρωση κατά τη διάρκεια της τριμερούς συνάντησης, η οποία θα λάβει χώρα στο ΣΕΠΕ, την Δευτέρα 4 Μαρτίου, στις 10:00, Αγησιλάου 10, Ομόνοια, Αθήνα.

 

Ενημέρωση από την συγκέντρωση στο όμιλο 24 Media, την Πέμπτη 21/5/2015

Leave a comment

Μετά από τις παρεμβάσεις των τελευταίων εβδομάδων στο πλαίσιο της ενημέρωσης των συναδέλφων μας και της προπαγάνδισης της συγκέντρωσης έξω από τον όμιλο «24 Media», σε ενημερωτικές ιστοσελίδες στα βόρεια της Αττικής (περισσότερα εδώ) και σε άλλες στο κέντρο της Αθήνας και στη Γενική Συνέλευση των μελών της ΕΣΗΕΑ (και εδώ), πραγματοποιήθηκε χθες, Πέμπτη 21/5, η διαμαρτυρία που διοργάνωσε η συνέλευσή μας. Δεκάδες συναδέλφων και αλληλέγγυων βρέθηκαν έξω από το κτήριο του ομίλου στη Συγγρού 166, ιδιοκτήτης του οποίου είναι ο νέος πρόεδρος της Ένωσης Εκδοτών Διαδικτύου (ΕΝΕΔ), Δημήτρης Μάρης. 
O κος Μάρης αν και διαρρηγνύει τα ιμάτιά του όταν πρόκειται να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των αφεντικών του διαδικτύου, φυσικά και δεν έχει καμία ευαισθησία όταν πρόκειται για τα δικαιώματα των εργαζόμενων του κλάδου. Την ίδια στιγμή λοιπόν που η ΕΝΕΔ, στέλνει επιστολή στον υπουργό Επικρατείας, Νίκο Παππά, ούτως ώστε να παραπονεθεί για την «εξόντωσή» της μέσω του επικείμενου φόρου επί των διαφημίσεων στο διαδίκτυο, δεν δείχνει την παραμικρή ευαισθησία (όπως έγινε έκδηλο και στην παρέμβαση) ούτε καν να ακούσει περί ασφάλισης εργαζομένων, μισθού συντάκτη και υπερωριακών αμοιβών. Κάτι τέτοιο, βεβαίως, είναι αναμενόμενο από μια εργοδοτική «Ένωση» που εντελώς ξεδιάντροπα εκβιάζει τους εργαζόμενους ότι με την όποια νομοθετική αλλαγή στο τοπίο των μίντια θα «εξαναγκαστεί» σε απολύσεις.

Εκβιασμό στον οποίο ποτέ δεν απάντησαν τα σωματεία του κλάδου και οι συνδικαλιστικοί ταγοί, δεξιάς και αριστερής αποχρώσεως. Και πώς θα μπορούσαν άλλωστε όταν επί χρόνια αδιαφορούν για τους συναδέλφους μας στις διαδικτυακές γαλέρες, όταν τους αποκλείουν απ’ τα σωματεία τους καθιστώντας αόρατους χιλιάδες εργαζόμενους. Άλλωστε, οι γελοίες ενέργειες, για τα προσχήματα, όπως το μητρώο μη μελών στην ΕΣΗΕΑ, ή η όψιμη ευαισθησία επί χρόνια αριστερών συνδικαλιστών για την επισφαλή βάση του κλάδου και ειδικότερα των sites, δεν πείθουν κανέναν. 
Το μήνυμα-απάντηση των εργαζομένων προς τα αφεντικά των ΜΜΕ δόθηκε στην κινητοποίηση η οποία κράτησε πάνω από δύο ώρες. Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης εναλλάσσονταν τα συνθήματα και το διάβασμα του κειμένου από τη μικροφωνική, ηχώντας όσο πιο μακριά μπορούν οι φωνές μας για οργάνωση, αλληλεγγύη, καθώς και το κάλεσμα προς τους εργαζόμενους να πάρουν θέσεις μάχης απέναντι στην επέλαση των αφεντικών πάνω στις ζωές μας. Τα παραπάνω όπως καταλάβαμε έφταναν και μέσα στο κτήριο της «24 Media», χαλώντας το «υπέροχο» κλίμα που επικρατεί στον όμιλο. 
Ο εργοδότης Δ. Μάρης επιστράτευσε την αστυνομία, την ασφάλεια του κτηρίου και τα τσιράκια του, οι οποίοι ανέλαβαν να μην μας επιτρέψουν την είσοδο στο εσωτερικό των γραφείων όπου εργάζονται δεκάδες συναδέλφισσες/οι, να έρθουμε σε επαφή με αυτούς, να μοιράσουμε το κείμενο μας και να τους ενημερώσουμε για τα δικαιώματα τους και τις συνθήκες που επικρατούν και στις υπόλοιπες εργασιακές γαλέρες του κλάδου. Επίσης, κατά την διάρκεια της προσυγκέντρωσης, εργαζόμενοι έφευγαν μαζικά από το χώρο της «24 Media», δίνοντας την εντύπωση πως υπήρχε κάποιου είδους εντολή έτσι ώστε την ώρα της διαμαρτυρίας να βρίσκονται εντός του χώρου οι απολύτως απαραίτητοι. 
Όσο και αν προσπαθούν, ωστόσο, να μας αποκλείουν από χώρους δουλειάς, από τον ζωτικό εκείνο χώρο που έχουμε κερδίσει μέσα από την δράση όλα αυτά τα χρόνια της ύπαρξης μας και να κρατήσουν τους/τις εργαζόμενους/ες μακριά από την ενημέρωση για τα δικαιώματά τους, έχουμε να τους πούμε πως θα αποτύχουν παταγωδώς. Θα χτίσουμε τις αντιστάσεις μας όλοι και όλες, εργαζόμενοι, αφανείς, “μαύροι”, κακοπληρωμένοι, μπλοκάκηδες, άνεργοι, με πυξίδα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, βάζοντας τα εργατικά και ταξικά συμφέροντα μας μπροστά. 

Ενημέρωση από την συγκέντρωση στο όμιλο 24 Media, την Πέμπτη 21/5/2015

Leave a comment

Μετά από τις παρεμβάσεις των τελευταίων εβδομάδων στο πλαίσιο της ενημέρωσης των συναδέλφων μας και της προπαγάνδισης της συγκέντρωσης έξω από τον όμιλο «24 Media», σε ενημερωτικές ιστοσελίδες στα βόρεια της Αττικής (περισσότερα εδώ) και σε άλλες στο κέντρο της Αθήνας και στη Γενική Συνέλευση των μελών της ΕΣΗΕΑ (και εδώ), πραγματοποιήθηκε χθες, Πέμπτη 21/5, η διαμαρτυρία που διοργάνωσε η συνέλευσή μας. Δεκάδες συναδέλφων και αλληλέγγυων βρέθηκαν έξω από το κτήριο του ομίλου στη Συγγρού 166, ιδιοκτήτης του οποίου είναι ο νέος πρόεδρος της Ένωσης Εκδοτών Διαδικτύου (ΕΝΕΔ), Δημήτρης Μάρης. 
O κος Μάρης αν και διαρρηγνύει τα ιμάτιά του όταν πρόκειται να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των αφεντικών του διαδικτύου, φυσικά και δεν έχει καμία ευαισθησία όταν πρόκειται για τα δικαιώματα των εργαζόμενων του κλάδου. Την ίδια στιγμή λοιπόν που η ΕΝΕΔ, στέλνει επιστολή στον υπουργό Επικρατείας, Νίκο Παππά, ούτως ώστε να παραπονεθεί για την «εξόντωσή» της μέσω του επικείμενου φόρου επί των διαφημίσεων στο διαδίκτυο, δεν δείχνει την παραμικρή ευαισθησία (όπως έγινε έκδηλο και στην παρέμβαση) ούτε καν να ακούσει περί ασφάλισης εργαζομένων, μισθού συντάκτη και υπερωριακών αμοιβών. Κάτι τέτοιο, βεβαίως, είναι αναμενόμενο από μια εργοδοτική «Ένωση» που εντελώς ξεδιάντροπα εκβιάζει τους εργαζόμενους ότι με την όποια νομοθετική αλλαγή στο τοπίο των μίντια θα «εξαναγκαστεί» σε απολύσεις.

Εκβιασμό στον οποίο ποτέ δεν απάντησαν τα σωματεία του κλάδου και οι συνδικαλιστικοί ταγοί, δεξιάς και αριστερής αποχρώσεως. Και πώς θα μπορούσαν άλλωστε όταν επί χρόνια αδιαφορούν για τους συναδέλφους μας στις διαδικτυακές γαλέρες, όταν τους αποκλείουν απ’ τα σωματεία τους καθιστώντας αόρατους χιλιάδες εργαζόμενους. Άλλωστε, οι γελοίες ενέργειες, για τα προσχήματα, όπως το μητρώο μη μελών στην ΕΣΗΕΑ, ή η όψιμη ευαισθησία επί χρόνια αριστερών συνδικαλιστών για την επισφαλή βάση του κλάδου και ειδικότερα των sites, δεν πείθουν κανέναν. 
Το μήνυμα-απάντηση των εργαζομένων προς τα αφεντικά των ΜΜΕ δόθηκε στην κινητοποίηση η οποία κράτησε πάνω από δύο ώρες. Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης εναλλάσσονταν τα συνθήματα και το διάβασμα του κειμένου από τη μικροφωνική, ηχώντας όσο πιο μακριά μπορούν οι φωνές μας για οργάνωση, αλληλεγγύη, καθώς και το κάλεσμα προς τους εργαζόμενους να πάρουν θέσεις μάχης απέναντι στην επέλαση των αφεντικών πάνω στις ζωές μας. Τα παραπάνω όπως καταλάβαμε έφταναν και μέσα στο κτήριο της «24 Media», χαλώντας το «υπέροχο» κλίμα που επικρατεί στον όμιλο. 
Ο εργοδότης Δ. Μάρης επιστράτευσε την αστυνομία, την ασφάλεια του κτηρίου και τα τσιράκια του, οι οποίοι ανέλαβαν να μην μας επιτρέψουν την είσοδο στο εσωτερικό των γραφείων όπου εργάζονται δεκάδες συναδέλφισσες/οι, να έρθουμε σε επαφή με αυτούς, να μοιράσουμε το κείμενο μας και να τους ενημερώσουμε για τα δικαιώματα τους και τις συνθήκες που επικρατούν και στις υπόλοιπες εργασιακές γαλέρες του κλάδου. Επίσης, κατά την διάρκεια της προσυγκέντρωσης, εργαζόμενοι έφευγαν μαζικά από το χώρο της «24 Media», δίνοντας την εντύπωση πως υπήρχε κάποιου είδους εντολή έτσι ώστε την ώρα της διαμαρτυρίας να βρίσκονται εντός του χώρου οι απολύτως απαραίτητοι. 
Όσο και αν προσπαθούν, ωστόσο, να μας αποκλείουν από χώρους δουλειάς, από τον ζωτικό εκείνο χώρο που έχουμε κερδίσει μέσα από την δράση όλα αυτά τα χρόνια της ύπαρξης μας και να κρατήσουν τους/τις εργαζόμενους/ες μακριά από την ενημέρωση για τα δικαιώματά τους, έχουμε να τους πούμε πως θα αποτύχουν παταγωδώς. Θα χτίσουμε τις αντιστάσεις μας όλοι και όλες, εργαζόμενοι, αφανείς, “μαύροι”, κακοπληρωμένοι, μπλοκάκηδες, άνεργοι, με πυξίδα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, βάζοντας τα εργατικά και ταξικά συμφέροντα μας μπροστά. 

Συγκέντρωση ενάντια στα αφεντικά των ΜΜΕ Πέμπτη 21 Μάη στις 18.00 έξω από τον όμιλο 24 του προέδρου της ΕΝΕΔ, Δ. Μάρη

Leave a comment

ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΥΝΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΕΚΔΟΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΖΟΥΜΙΖΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η οικοδόμηση ενός νέου τοπίου στα μέσα ενημέρωσης στα πλαίσια της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης με τους εκδότες -παλιούς και νέους- να αναπροσαρμόζουν τους κανόνες της αγοράς και τους ήδη παραδομένους στην υπερεκμετάλλευση εργαζόμενους να βγαίνουν ακόμη περισσότερο χαμένοι. Το νέο σκηνικό που στήνεται, στηρίζεται στο γεγονός ότι το μέλλον της δημοσιογραφίας βρίσκεται στο διαδίκτυο και στην επερχόμενη κατάρρευση παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης -έντυπων και τηλεοπτικών- εκ των οποίων τα περισσότερα είναι υπερχρεωμένα, έχοντας λάβει απλόχερα υπέρογκα δάνεια στο παρελθόν και έχοντας πετάξει στην ανεργία τους περισσότερους από τους εργαζόμενους που απασχολούσαν.

Ενας μεγάλος αριθμός από τις στρατιές των ανέργων που προέκυψαν από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, μα κυρίως νεοεισερχόμενοι συνάδελφοι στο χώρο εργασίας, απασχολήθηκε και απασχολείται στα νέα μέσα που ανθούν και συγκεκριμένα στα σύγχρονα κάτεργα που ονομάζονται sites . Μία από τις καλύτερες συνθήκες που μπορεί να βρεθεί σε sites είναι το 6ήμερο, 8ώρο «μπλοκάκι» για 400-600 ευρώ καθαρά. Το 6ήμερο συνήθως μεταφράζεται σε 12 συνεχόμενες μέρες δουλειάς και δυο Σ/Κ ξεκούραση το μήνα.

Το «μπλοκάκι» (και μερικές φορές η δουλειά από το σπίτι) διασφαλίζει ότι ο σύγχρονος μισθωτός σκλάβος δεν θα έχει τα δικαιώματα που απορρέουν από τη φύση της εξαρτημένης εργασίας που εκτελεί: δεν θα δικαιούται δώρα και επιδόματα, υπερωριακή αμοιβή για τα Σ/Κ, τις νυχτερινές βάρδιες και τις αργίες, δεν θα μπορεί να διαμαρτυρηθεί συνδικαλιστικά, ενώ ως «ελεύθερος επαγγελματίας» θα πληρώνει μόνος του και την ασφάλιση. Κάποιοι επιζητούν μέχρι και 16ωρη εργασία το Σάββατο και άλλο ένα 16ωρο την Κυριακή, και προσφέρουν 150-350 ευρώ καθαρά το μήνα. Και υπάρχουν πάντα και οι μόνιμοι ανακυκλούμενοι, (αποτελούν κανόνα στα αθλητικά sites) οι «εθελοντές» που «μαθαίνουν» τη δουλειά, κάνουν την «πρακτική άσκησή» τους και θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι αν πάρουν κανένα «μαύρο» χαρτζιλίκι πού και πού από το αφεντικό.

Τον ίδιο δρόμο ακολουθούν και τα sites μεγάλων ομίλων με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα όσο γίνεται πιο φθηνό και απροστάτευτο εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, χωρίς επιδόματα, χωρίς έστω αυτή την τυπική ιδιότητα του εργαζόμενου ή του ανέργου. Ετσι, έχοντας εγκαθιδρύσει το απόλυτα κερδοφόρο γι’ αυτούς εργασιακό περιβάλλον, παραδοσιακοί και νέοι εκδότες επιχειρούν τη τελευταία διετία, την οικοδόμηση ενός νέου κεφαλαιουχικού μοντέλου που αποσκοπεί στη μετατόπιση της αγοράς και που απαιτεί τη συσπείρωσή τους σε ένα νέο μηχανισμό, ικανό να προασπίσει τα συμφέροντά τους και να επαναφέρει τα διαφυγόντα κέρδη των τελευταίων ετών.

Αφήνοντας ανέπαφη την Ένωση Ιδιοκτητών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών που προάσπιζε τα συμφέροντά τους μέχρι πρόσφατα και συντόνιζε τις ενέργειές τους για να πραγματοποιηθούν χιλιάδες απολύσεις, προχώρησαν στη σύσταση και δημιουργία της ΕΝΩΣΗΣ ΕΚΔΟΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ (ΕΝΕΔ). Μέσω αυτής της σχετικά νέας εργοδοτικής «Ένωσης», οι ίδιοι παραδοσιακοί ιδιοκτήτες των ΜΜΕ προσπαθούν να μοιράσουν την καινούρια πίτα στα ψηφιακά μέσα, μόνο και μόνο για να την ελέγχουν απόλυτα, λόγος για τον οποίο έχουν αρχίσει τις μονοπωλιακές μετρήσεις της αγοράς στον ηλεκτρονικό Τύπο, στην ουσία με τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιούσαν και με τον παραδοσιακό, προκειμένου να μοιράσουν τη νέα αγορά: αναμεταξύ τους και με ελάχιστους νεόκοπους παίχτες. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο νέος εργοδοτικός συνεταιρισμός (όπως τον αποκαλούν οι εμπνευστές του) είχε αρχικά ως έδρα τα γραφεία του ΔΟΛ του Σταύρου Ψυχάρη, ενώ σήμερα διαθέτει γραφείο λειτουργίας στον ΠΗΓΑΣΟ του Γιώργου και Φώτη Μπόμπολα.

Δεδομένης της προαναφερθείσας κατάστασης που επικρατεί στα sites, με τους εξευτελιστικούς μισθούς και τις απλήρωτες υπερωριακές ώρες και μέρες δουλειάς, με την ανασφάλιστη στις περισσότερες περιπτώσεις εργασία, με τον αποκλεισμό των εργαζόμενων από τα σωματεία στο χώρο του Τύπου και την αδιαφορία των τελευταίων για την κάλυψη των συναδέλφων στα ηλεκτρονικά μέσα, με την απεργοσπασία ως πάγια τακτική των ιδιοκτητών τους, με την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, αλλά και με την ελεγχόμενη-καθεστωτική και ολιγοπωλιακή πληροφόρηση που εξασφαλίζουν μέσω του copy paste και που αποφεύγουν συνειδητά να περιορίσουν, γίνεται φανερό ότι για τη νέα εργοδοτική Ενωση και τα συμφέροντά της ο δρόμος είναι κάτι περισσότερο από ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα.

Επειτα από τις τις πρόσφατες εκλογές που πραγματοποιήθηκαν για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου από τα 21 μέλη-εταιρείες που συμμετέχουν στην ΕΝΕΔ στη θέση του προέδρου της εκλέχτηκε ένας σχετικά νέος εκδότης, ο Δημήτρης Μάρης, ιδιοκτήτης του ομίλου «24 Media» (στην κατοχή του οποίου βρίσκονται περίπου 20 ιδιόκτητα και συνεργαζόμενα sites) και μέτοχος στην εταιρεία του Γιάννη Φιλιππάκη που εκδίδει τις εφημερίδες «Δημοκρατία» και «Εspresso». Η εκλογή του Δημήτρη Μάρη (επονομαζόμενου και betατζή λόγω των στοιχηματικών ιστοσελίδων που ελέγχει) στη θέση του προέδρου της εργοδοτικής Ενωσης μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί καθώς πρόκειται για έναν επιχειρηματία που αναδεικνύεται πλέον σε κυρίαρχη δύναμη στο χώρο των ηλεκτρονικών μίντια και των νέων τεχνολογιών ενημέρωσης και που επεκτείνει συνεχώς τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Αλλά πρόκειται και για έναν επιχειρηματία ο οποίος έχει επιβάλλει άθλιες εργασιακές συνθήκες στα μέσα που κατέχει υποχρεώνοντας τους εργαζόμενους να υπογράψουν συμβάσεις εργασίας για πενθήμερο που δεν τηρούνται ποτέ και που απαγορεύει κάθε συνδικαλιστική δράση, μη επιτρέποντας ούτε την είσοδο σε εργαζόμενους και μέλη σωματείων για να μοιράσουν στους εργαζόμενους κείμενα για τα δικαιώματά τους.

Ετσι, η τοποθέτηση του Δημήτρη Μάρη στην καρέκλα του προέδρου της ΕΝΕΔ αποτελεί μια επιλογή των εκδοτών που αφορά τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση. Ικανό να προασπίσει τα εκδοτικά συμφέροντα στο έπακρο και με βασική προϋπόθεση την εγκαθίδρυση της εργοδοτικής ασυδοσίας ως προϋπόθεση για την εξασφάλιση των μέγιστων κερδών που προκύπτουν από την αφαίμαξη του ιδρώτα των εργαζομένων. Λόγος για τον οποίο, ενάμιση μήνα μετά από την εκλογή του, ο πρόεδρος της ΕΝΕΔ με άρθρο του σε ηλεκτρονική εφημερίδα στην οποία είναι μέτοχος μαζί με εφοπλιστές, προειδοποιεί ότι η πρόθεση επιβολής φόρου στις online διαφημίσεις θα οδηγήσει τους μιντιάρχες των ηλεκτρονικών μέσων σε απολύσεις εργαζομένων. Βάζοντας ωμά και εκβιαστικά τους εργαζόμενους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων των αφεντικών με το κράτος.

Εχοντας τη βεβαιότητα ότι οι «αφανείς» εργαζόμενοι του διαδικτύου έχουν περιθώρια αντίστασης και οργάνωσης (η δικαστική απόφαση που ορίζει ότι οι εργαζόμενοι στα sites πρέπει να αμείβονται ως συντάκτες είναι μόνο ένα από τα παραδείγματα όπου οι εργαζόμενοι με την αλληλεγγύη συναδέλφων διεκδίκησαν και κατάφεραν να αποκτήσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα), στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον, βάζοντας αναχώματα και χτίζοντας τις δικές μας αντιστάσεις. Και έχουμε σκοπό να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε να μην αφήσουμε τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης να περάσει πάνω από την περαιτέρω υποτίμησή μας.

Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την έδρα του Ομίλου 24, καταγγέλοντας τόσο τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν σε αυτόν, όσο και τις συνθήκες των σύγχρονων κάτεργων που επικρατούν στις μιντιακές διαδικτυακές επιχειρήσεις που απαρτίζουν την ΕΝΕΔ, και που υπερασπίζεται ως πρόεδρος ο επιχειρηματίας Δημήτρης Μάρης.

Είναι καιρός όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι σε sites και διαδικτυακά μέσα,- το φτηνό εργατικό δυναμικό, κακοπληρωμένο και ανασφάλιστο, ευέλικτο και υποτιμημένο, απαξιωμένο από τα καθεστωτικά σωματεία- να οργανωθούμε. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον, να βάλουμε μπροστά τα εργατικά μας συμφέροντα, με πυξίδα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη


 ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΧΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΩΝ ΜΜΕ
 ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ 
– Μισθό συντακτών, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα 
– Πενθήμερη εργασία με δυο ημέρες ρεπό την εβδομάδα και υπερωριακή αμοιβή για εργασία τα σαββατοκύριακα, τις αργίες και τις νυχτερινές βάρδιες. 
– Πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα. 

 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 21 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 18.00 
ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ 24 MEDIA ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΝΕΔ, Δ. ΜΑΡΗ 
Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ 166, ΚΑΛΛΙΘΕΑ 
 Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ 
katalipsiesiea.blogspot.gr

Συγκέντρωση ενάντια στα αφεντικά των ΜΜΕ Πέμπτη 21 Μάη στις 18.00 έξω από τον όμιλο 24 του προέδρου της ΕΝΕΔ, Δ. Μάρη

Leave a comment

ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΥΝΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΕΚΔΟΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΖΟΥΜΙΖΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η οικοδόμηση ενός νέου τοπίου στα μέσα ενημέρωσης στα πλαίσια της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης με τους εκδότες -παλιούς και νέους- να αναπροσαρμόζουν τους κανόνες της αγοράς και τους ήδη παραδομένους στην υπερεκμετάλλευση εργαζόμενους να βγαίνουν ακόμη περισσότερο χαμένοι. Το νέο σκηνικό που στήνεται, στηρίζεται στο γεγονός ότι το μέλλον της δημοσιογραφίας βρίσκεται στο διαδίκτυο και στην επερχόμενη κατάρρευση παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης -έντυπων και τηλεοπτικών- εκ των οποίων τα περισσότερα είναι υπερχρεωμένα, έχοντας λάβει απλόχερα υπέρογκα δάνεια στο παρελθόν και έχοντας πετάξει στην ανεργία τους περισσότερους από τους εργαζόμενους που απασχολούσαν.

Ενας μεγάλος αριθμός από τις στρατιές των ανέργων που προέκυψαν από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, μα κυρίως νεοεισερχόμενοι συνάδελφοι στο χώρο εργασίας, απασχολήθηκε και απασχολείται στα νέα μέσα που ανθούν και συγκεκριμένα στα σύγχρονα κάτεργα που ονομάζονται sites . Μία από τις καλύτερες συνθήκες που μπορεί να βρεθεί σε sites είναι το 6ήμερο, 8ώρο «μπλοκάκι» για 400-600 ευρώ καθαρά. Το 6ήμερο συνήθως μεταφράζεται σε 12 συνεχόμενες μέρες δουλειάς και δυο Σ/Κ ξεκούραση το μήνα.

Το «μπλοκάκι» (και μερικές φορές η δουλειά από το σπίτι) διασφαλίζει ότι ο σύγχρονος μισθωτός σκλάβος δεν θα έχει τα δικαιώματα που απορρέουν από τη φύση της εξαρτημένης εργασίας που εκτελεί: δεν θα δικαιούται δώρα και επιδόματα, υπερωριακή αμοιβή για τα Σ/Κ, τις νυχτερινές βάρδιες και τις αργίες, δεν θα μπορεί να διαμαρτυρηθεί συνδικαλιστικά, ενώ ως «ελεύθερος επαγγελματίας» θα πληρώνει μόνος του και την ασφάλιση. Κάποιοι επιζητούν μέχρι και 16ωρη εργασία το Σάββατο και άλλο ένα 16ωρο την Κυριακή, και προσφέρουν 150-350 ευρώ καθαρά το μήνα. Και υπάρχουν πάντα και οι μόνιμοι ανακυκλούμενοι, (αποτελούν κανόνα στα αθλητικά sites) οι «εθελοντές» που «μαθαίνουν» τη δουλειά, κάνουν την «πρακτική άσκησή» τους και θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι αν πάρουν κανένα «μαύρο» χαρτζιλίκι πού και πού από το αφεντικό.

Τον ίδιο δρόμο ακολουθούν και τα sites μεγάλων ομίλων με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα όσο γίνεται πιο φθηνό και απροστάτευτο εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, χωρίς επιδόματα, χωρίς έστω αυτή την τυπική ιδιότητα του εργαζόμενου ή του ανέργου. Ετσι, έχοντας εγκαθιδρύσει το απόλυτα κερδοφόρο γι’ αυτούς εργασιακό περιβάλλον, παραδοσιακοί και νέοι εκδότες επιχειρούν τη τελευταία διετία, την οικοδόμηση ενός νέου κεφαλαιουχικού μοντέλου που αποσκοπεί στη μετατόπιση της αγοράς και που απαιτεί τη συσπείρωσή τους σε ένα νέο μηχανισμό, ικανό να προασπίσει τα συμφέροντά τους και να επαναφέρει τα διαφυγόντα κέρδη των τελευταίων ετών.

Αφήνοντας ανέπαφη την Ένωση Ιδιοκτητών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών που προάσπιζε τα συμφέροντά τους μέχρι πρόσφατα και συντόνιζε τις ενέργειές τους για να πραγματοποιηθούν χιλιάδες απολύσεις, προχώρησαν στη σύσταση και δημιουργία της ΕΝΩΣΗΣ ΕΚΔΟΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ (ΕΝΕΔ). Μέσω αυτής της σχετικά νέας εργοδοτικής «Ένωσης», οι ίδιοι παραδοσιακοί ιδιοκτήτες των ΜΜΕ προσπαθούν να μοιράσουν την καινούρια πίτα στα ψηφιακά μέσα, μόνο και μόνο για να την ελέγχουν απόλυτα, λόγος για τον οποίο έχουν αρχίσει τις μονοπωλιακές μετρήσεις της αγοράς στον ηλεκτρονικό Τύπο, στην ουσία με τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιούσαν και με τον παραδοσιακό, προκειμένου να μοιράσουν τη νέα αγορά: αναμεταξύ τους και με ελάχιστους νεόκοπους παίχτες. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο νέος εργοδοτικός συνεταιρισμός (όπως τον αποκαλούν οι εμπνευστές του) είχε αρχικά ως έδρα τα γραφεία του ΔΟΛ του Σταύρου Ψυχάρη, ενώ σήμερα διαθέτει γραφείο λειτουργίας στον ΠΗΓΑΣΟ του Γιώργου και Φώτη Μπόμπολα.

Δεδομένης της προαναφερθείσας κατάστασης που επικρατεί στα sites, με τους εξευτελιστικούς μισθούς και τις απλήρωτες υπερωριακές ώρες και μέρες δουλειάς, με την ανασφάλιστη στις περισσότερες περιπτώσεις εργασία, με τον αποκλεισμό των εργαζόμενων από τα σωματεία στο χώρο του Τύπου και την αδιαφορία των τελευταίων για την κάλυψη των συναδέλφων στα ηλεκτρονικά μέσα, με την απεργοσπασία ως πάγια τακτική των ιδιοκτητών τους, με την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, αλλά και με την ελεγχόμενη-καθεστωτική και ολιγοπωλιακή πληροφόρηση που εξασφαλίζουν μέσω του copy paste και που αποφεύγουν συνειδητά να περιορίσουν, γίνεται φανερό ότι για τη νέα εργοδοτική Ενωση και τα συμφέροντά της ο δρόμος είναι κάτι περισσότερο από ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα.

Επειτα από τις τις πρόσφατες εκλογές που πραγματοποιήθηκαν για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου από τα 21 μέλη-εταιρείες που συμμετέχουν στην ΕΝΕΔ στη θέση του προέδρου της εκλέχτηκε ένας σχετικά νέος εκδότης, ο Δημήτρης Μάρης, ιδιοκτήτης του ομίλου «24 Media» (στην κατοχή του οποίου βρίσκονται περίπου 20 ιδιόκτητα και συνεργαζόμενα sites) και μέτοχος στην εταιρεία του Γιάννη Φιλιππάκη που εκδίδει τις εφημερίδες «Δημοκρατία» και «Εspresso». Η εκλογή του Δημήτρη Μάρη (επονομαζόμενου και betατζή λόγω των στοιχηματικών ιστοσελίδων που ελέγχει) στη θέση του προέδρου της εργοδοτικής Ενωσης μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί καθώς πρόκειται για έναν επιχειρηματία που αναδεικνύεται πλέον σε κυρίαρχη δύναμη στο χώρο των ηλεκτρονικών μίντια και των νέων τεχνολογιών ενημέρωσης και που επεκτείνει συνεχώς τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Αλλά πρόκειται και για έναν επιχειρηματία ο οποίος έχει επιβάλλει άθλιες εργασιακές συνθήκες στα μέσα που κατέχει υποχρεώνοντας τους εργαζόμενους να υπογράψουν συμβάσεις εργασίας για πενθήμερο που δεν τηρούνται ποτέ και που απαγορεύει κάθε συνδικαλιστική δράση, μη επιτρέποντας ούτε την είσοδο σε εργαζόμενους και μέλη σωματείων για να μοιράσουν στους εργαζόμενους κείμενα για τα δικαιώματά τους.

Ετσι, η τοποθέτηση του Δημήτρη Μάρη στην καρέκλα του προέδρου της ΕΝΕΔ αποτελεί μια επιλογή των εκδοτών που αφορά τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση. Ικανό να προασπίσει τα εκδοτικά συμφέροντα στο έπακρο και με βασική προϋπόθεση την εγκαθίδρυση της εργοδοτικής ασυδοσίας ως προϋπόθεση για την εξασφάλιση των μέγιστων κερδών που προκύπτουν από την αφαίμαξη του ιδρώτα των εργαζομένων. Λόγος για τον οποίο, ενάμιση μήνα μετά από την εκλογή του, ο πρόεδρος της ΕΝΕΔ με άρθρο του σε ηλεκτρονική εφημερίδα στην οποία είναι μέτοχος μαζί με εφοπλιστές, προειδοποιεί ότι η πρόθεση επιβολής φόρου στις online διαφημίσεις θα οδηγήσει τους μιντιάρχες των ηλεκτρονικών μέσων σε απολύσεις εργαζομένων. Βάζοντας ωμά και εκβιαστικά τους εργαζόμενους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων των αφεντικών με το κράτος.

Εχοντας τη βεβαιότητα ότι οι «αφανείς» εργαζόμενοι του διαδικτύου έχουν περιθώρια αντίστασης και οργάνωσης (η δικαστική απόφαση που ορίζει ότι οι εργαζόμενοι στα sites πρέπει να αμείβονται ως συντάκτες είναι μόνο ένα από τα παραδείγματα όπου οι εργαζόμενοι με την αλληλεγγύη συναδέλφων διεκδίκησαν και κατάφεραν να αποκτήσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα), στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον, βάζοντας αναχώματα και χτίζοντας τις δικές μας αντιστάσεις. Και έχουμε σκοπό να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε να μην αφήσουμε τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης να περάσει πάνω από την περαιτέρω υποτίμησή μας.

Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την έδρα του Ομίλου 24, καταγγέλοντας τόσο τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν σε αυτόν, όσο και τις συνθήκες των σύγχρονων κάτεργων που επικρατούν στις μιντιακές διαδικτυακές επιχειρήσεις που απαρτίζουν την ΕΝΕΔ, και που υπερασπίζεται ως πρόεδρος ο επιχειρηματίας Δημήτρης Μάρης.

Είναι καιρός όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι σε sites και διαδικτυακά μέσα,- το φτηνό εργατικό δυναμικό, κακοπληρωμένο και ανασφάλιστο, ευέλικτο και υποτιμημένο, απαξιωμένο από τα καθεστωτικά σωματεία- να οργανωθούμε. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον, να βάλουμε μπροστά τα εργατικά μας συμφέροντα, με πυξίδα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη


 ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΧΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΩΝ ΜΜΕ
 ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ 
– Μισθό συντακτών, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα 
– Πενθήμερη εργασία με δυο ημέρες ρεπό την εβδομάδα και υπερωριακή αμοιβή για εργασία τα σαββατοκύριακα, τις αργίες και τις νυχτερινές βάρδιες. 
– Πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα. 

 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 21 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 18.00 
ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ 24 MEDIA ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΝΕΔ, Δ. ΜΑΡΗ 
Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ 166, ΚΑΛΛΙΘΕΑ 
 Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ 
katalipsiesiea.blogspot.gr

[Συντονιστικό δράσης] ανακοίνωση για την απεργία της Κυριακής 5/4 | κάλεσμα σε απεργιακή συγκέντρωση: 10.30πμ, Ερμού & Κορνάρου

Leave a comment
Κυριακή 5 Απρίλη 2015 :: Απεργία στον κλάδο του εμπορίου
ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ
:: Απεργιακή συγκέντρωση: 10.30πμ, Ερμού και Κορνάρου::

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του ΣΥΒΧΑ

“Ο δίκαιος και επίμονος αγώνας μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας συνεχίζεται. Όπως άλλωστε και ο συνολικός αγώνας μας για την προάσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας!
Και η Κυριακή 5 Απρίλη θα έρθει να αποτελέσει ένα ακόμα κομβικό σταθμό του αγώνα αυτού. Έπειτα από μια σειρά μαχών με απεργίες και διαδηλώσεις (σε αρκετές από τις οποίες ήρθαμε αντιμέτωποι και με την κρατική καταστολή), σε μεγάλο βαθμό κόντρα και στους σχεδιασμούς της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, με εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς και συζητήσεις με συναδέλφισσες και συναδέλφους, πάμε για μια ακόμα Κυριακάτικη απεργία στον κλάδο του εμπορίου, καθώς σύμφωνα με τον εν ισχύι νόμο για τις «7 (8 πλέον) Κυριακές», την Κυριακή 5 Απρίλη θα είναι και πάλι ανοιχτά τα εμπορικά καταστήματα.
Κι αυτό επειδή η Κυβέρνηση παρά τις όποιες προεκλογικές εξαγγελίες και τις -καθόλα τα τελευταία χρόνια- «δηλώσεις στήριξης» του εν λόγω αγώνα που διεξάγαμε με πραγματικές μάχες (…και όχι στα λόγια), αλλά και παρά τις δήθεν «ξεκάθαρες» προγραμματικές δηλώσεις για επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας, ουσιαστικά εξυπηρετεί τα εργοδοτικά συμφέροντα, κάνοντας πλάτες στους εργοδότες μας, στην Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) και στον Εμπορικό Σύλλογο Αθήνας, αλλά και στο Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ), στο Σύνδεσμο Επιχειρήσεων & Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδος (ΣΕΛΠΕ), στο Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), που απαιτούν να καταργηθεί η κυριακάτικη αργία.

Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση ο κόσμος της εργασίας και του αγώνα κρατά μια ταξικά ξεκάθαρη και επιθετική στάση απέναντι στις επιταγές των αφεντικών και τους κρατικούς-κυβερνητικούς σχεδιασμούς:

Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά! Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!
Οι θέσεις των εργοδοτών και των εργαζομένων δεν συμβιβάζονται.
Ούτε 52 Κυριακές, ούτε 8, ούτε 7, ούτε 4, ούτε 3, ούτε 2,…
Απαιτούμε νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.

Από την πλευρά μας βέβαια ήταν εξ αρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Όλα κατακτιούνται μέσα από την οργάνωση και τον αγώνα των εργαζομένων. Και η Κυριακάτικη αργία με αγώνες κατακτήθηκε. Και με αγώνες θα περιφρουρηθεί. Γι’ αυτό και στηριζόμαστε αποκλειστικά στις δικές μας πλάτες και προσπαθούμε μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με όλο τον κόσμο του αγώνα να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.

Καλούμε όλα τα εργατικά σωματεία, τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους του κλάδου του εμπορίου αλλά και συνολικά όλο τον κόσμο της εργασίας και του αγώνα, να αναλογιστούμε τις ευθύνες που μας αντιστοιχούν, αλλά και τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας και στηριζόμενοι στις δικές μας πλάτες, στην από τα κάτω οργάνωσή μας, στη συλλογική αντίσταση και στην ταξική αλληλεγγύη να δυναμώσουμε τόσο τον αγώνα για την Κυριακάτικη αργία, όσο και το σύνολο των κοινών αγώνων μας. Όπως έγινε και στα Migato και γίνεται στα ΑΒ Βασιλόπουλος απέναντι στις πρόσφατες απολύσεις. Στον κλάδο του εμπορίου (και παντού!) να σπάσουμε το φόβο και να παλέψουμε ενάντια στα εξοντωτικά ωράρια και την ορθοστασία, την απλήρωτη εργασία, τις ατομικές και εξευτελιστικές συμβάσεις εργασίας, τους «μισθούς ψίχουλα», τα «πλυντήρια εργαζομένων», τις εκδικητικές απολύσεις, την εργοδοτική τρομοκρατία.

Συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τον αγώνα μας ενάντια στην καταστολή και την ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης. Δεν ξεχνάμε τις επιθέσεις που έχουν δεχθεί οι παρεμβάσεις μας και τις συλλήψεις την Κυριακή 28/12/14 των αγωνιζόμενων συναδέλφων μας (που παραμένουν υπόδικοι σε καθεστώς ομηρίας). Απαιτούμε την παύση κάθε δίωξης εις βάρος τους.
Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια  

[Συντονιστικό δράσης] ανακοίνωση για την απεργία της Κυριακής 5/4 | κάλεσμα σε απεργιακή συγκέντρωση: 10.30πμ, Ερμού & Κορνάρου

Leave a comment
Κυριακή 5 Απρίλη 2015 :: Απεργία στον κλάδο του εμπορίου
ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ
:: Απεργιακή συγκέντρωση: 10.30πμ, Ερμού και Κορνάρου::

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του ΣΥΒΧΑ

“Ο δίκαιος και επίμονος αγώνας μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας συνεχίζεται. Όπως άλλωστε και ο συνολικός αγώνας μας για την προάσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας!
Και η Κυριακή 5 Απρίλη θα έρθει να αποτελέσει ένα ακόμα κομβικό σταθμό του αγώνα αυτού. Έπειτα από μια σειρά μαχών με απεργίες και διαδηλώσεις (σε αρκετές από τις οποίες ήρθαμε αντιμέτωποι και με την κρατική καταστολή), σε μεγάλο βαθμό κόντρα και στους σχεδιασμούς της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, με εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς και συζητήσεις με συναδέλφισσες και συναδέλφους, πάμε για μια ακόμα Κυριακάτικη απεργία στον κλάδο του εμπορίου, καθώς σύμφωνα με τον εν ισχύι νόμο για τις «7 (8 πλέον) Κυριακές», την Κυριακή 5 Απρίλη θα είναι και πάλι ανοιχτά τα εμπορικά καταστήματα.
Κι αυτό επειδή η Κυβέρνηση παρά τις όποιες προεκλογικές εξαγγελίες και τις -καθόλα τα τελευταία χρόνια- «δηλώσεις στήριξης» του εν λόγω αγώνα που διεξάγαμε με πραγματικές μάχες (…και όχι στα λόγια), αλλά και παρά τις δήθεν «ξεκάθαρες» προγραμματικές δηλώσεις για επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας, ουσιαστικά εξυπηρετεί τα εργοδοτικά συμφέροντα, κάνοντας πλάτες στους εργοδότες μας, στην Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) και στον Εμπορικό Σύλλογο Αθήνας, αλλά και στο Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ), στο Σύνδεσμο Επιχειρήσεων & Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδος (ΣΕΛΠΕ), στο Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), που απαιτούν να καταργηθεί η κυριακάτικη αργία.

Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση ο κόσμος της εργασίας και του αγώνα κρατά μια ταξικά ξεκάθαρη και επιθετική στάση απέναντι στις επιταγές των αφεντικών και τους κρατικούς-κυβερνητικούς σχεδιασμούς:

Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά! Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!
Οι θέσεις των εργοδοτών και των εργαζομένων δεν συμβιβάζονται.
Ούτε 52 Κυριακές, ούτε 8, ούτε 7, ούτε 4, ούτε 3, ούτε 2,…
Απαιτούμε νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.

Από την πλευρά μας βέβαια ήταν εξ αρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Όλα κατακτιούνται μέσα από την οργάνωση και τον αγώνα των εργαζομένων. Και η Κυριακάτικη αργία με αγώνες κατακτήθηκε. Και με αγώνες θα περιφρουρηθεί. Γι’ αυτό και στηριζόμαστε αποκλειστικά στις δικές μας πλάτες και προσπαθούμε μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με όλο τον κόσμο του αγώνα να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.

Καλούμε όλα τα εργατικά σωματεία, τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους του κλάδου του εμπορίου αλλά και συνολικά όλο τον κόσμο της εργασίας και του αγώνα, να αναλογιστούμε τις ευθύνες που μας αντιστοιχούν, αλλά και τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας και στηριζόμενοι στις δικές μας πλάτες, στην από τα κάτω οργάνωσή μας, στη συλλογική αντίσταση και στην ταξική αλληλεγγύη να δυναμώσουμε τόσο τον αγώνα για την Κυριακάτικη αργία, όσο και το σύνολο των κοινών αγώνων μας. Όπως έγινε και στα Migato και γίνεται στα ΑΒ Βασιλόπουλος απέναντι στις πρόσφατες απολύσεις. Στον κλάδο του εμπορίου (και παντού!) να σπάσουμε το φόβο και να παλέψουμε ενάντια στα εξοντωτικά ωράρια και την ορθοστασία, την απλήρωτη εργασία, τις ατομικές και εξευτελιστικές συμβάσεις εργασίας, τους «μισθούς ψίχουλα», τα «πλυντήρια εργαζομένων», τις εκδικητικές απολύσεις, την εργοδοτική τρομοκρατία.

Συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τον αγώνα μας ενάντια στην καταστολή και την ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης. Δεν ξεχνάμε τις επιθέσεις που έχουν δεχθεί οι παρεμβάσεις μας και τις συλλήψεις την Κυριακή 28/12/14 των αγωνιζόμενων συναδέλφων μας (που παραμένουν υπόδικοι σε καθεστώς ομηρίας). Απαιτούμε την παύση κάθε δίωξης εις βάρος τους.
Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια  

Τετάρτη 22/10, 6μμ, Χαυτεία :: διαδήλωση ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας [αφίσα & κείμενο – Συντονιστικό δράσης]

Leave a comment

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΗ, 18.00, ΧΑΥΤΕΙΑ (ΑΙΟΛΟΥ & ΣΤΑΔΙΟΥ)
συναδέλφισσες και συνάδελφοι από τον κλάδο του εμπορίου,
εργαζόμενοι κι εργαζόμενες από κάθε χώρο δουλειάς,
άνεργοι κι άνεργες και όλος ο κόσμος του αγώνα
ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!
ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΜΙΛΗΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ «ΕΙΔΙΚΟΙ». 
Εδώ και χρόνια οι «από πάνω» προσπαθούσαν να καταργήσουν την Κυριακάτικη αργία και να «απελευθερώσουν» τα ωράρια της αγοράς και πάντα έβρισκαν απέναντί τους τον κόσμο της δουλειάς που αντιστέκονταν με τους αγώνες του. Με την όξυνση της επίθεσης όμως που συντελείται τα τελευταία χρόνια, κράτος, αφεντικά και κυβερνώντες σε αγαστή συνεργασία με τα καθεστωτικά ΜΜΕ (τηλεόραση, ραδιόφωνα, έντυπος και ιντερνετικός τύπος) έχουν εξαπολύσει μια τεράστια επίθεση προπαγάνδας για να μας πείσουν, όχι φυσικά για το ότι βρήκαν την ευκαιρία να υλοποιήσουν και να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των πολυεθνικών και των μεγάλων ομίλων του εμπορίου, αλλά για το πόσο ευτυχισμένη θα ήταν η κοινωνία αν τα μαγαζιά λειτουργούσαν και τις Κυριακές! Όλοι οι ξύλινοι και δογματικοί μονόλογοι των «ειδικών» κλείνουν με τα γνωστά ψέματα: «θα τονωθεί η αγορά», «θα αυξηθεί ο τζίρος», «θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας». Οι παπαγάλοι της κυβέρνησης είναι πρόθυμοι να επιστρατεύσουν κάθε μέσο για να «πείσουν» την κοινωνία, τους εργαζόμενους και τους ανέργους, ότι η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας θα λειτουργήσει θετικά για τον κόσμο της εργασίας.

Μόνο που εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά και από πρώτο χέρι, ότι οι εργασιακές σχέσεις θα αλλάζουν προς το χειρότερο και ότι εκτός από τις μειώσεις μισθών, τις ατομικές συμβάσεις, την ανασφάλιστη εργασία, την απλήρωτη εργασία, τα σπαστά ωράρια, τα εξαήμερα, την ορθοστασία, την προσαύξηση της Κυριακής-αργίας που θα καταργηθεί (ήδη σε χιλιάδες εργαζόμενους δεν δίνεται καν), ότι υπάρχουν εταιρίες που στέλνουν εργαζόμενους να δουλεύουν μόνο για τις Κυριακές, ότι διαταράσσεται η ζωή χιλιάδων ανθρώπων, ότι η κατάργησή της Κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο τελικά θα συμπαρασύρει και άλλους κλάδους με αποτέλεσμα να επεκταθεί παντού.
Μόνο που εμείς γνωρίζουμε και βιώνουμε γύρω μας από πρώτο χέρι, ότι 1.500.000 άνεργοι κι άνεργες δεν έχουν καν ένα αξιοπρεπές επίδομα ανεργίας για να καλύπτουν έστω τα αναγκαία. Ότι υπάρχουν 800.000 απλήρωτοι εργαζόμενοι που δεν έχουν ούτε τα βασικά για την επιβίωσή τους. Ότι έχουν πετσοκοπεί οι μισθοί και οι συντάξεις μας.
Όλοι εμείς, απέναντι στα ψέματα που θέλουν να μας πνίξουν, συνεχίζουμε να λέμε τις δικές μας αλήθειες, ότι ο βασικός τους στόχος είναι να υποταχτεί η κοινωνία στις ανάγκες της αγοράς. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές θα διαλύσει πλήρως τις εργασιακές σχέσεις, μειώνοντας ακόμα περισσότερο το εργατικό κόστος και καταπατώντας ότι έχει απομείνει, προς όφελος από τη μια και των μικρών και μεγάλων αφεντικών και από την άλλη ξαναμοιράζοντας την πίτα της αγοράς προς όφελος των μεγάλων εμπορικών ομίλων και των πολυεθνικών. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο μόνος δρόμος για μας είναι να συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε τα εργατικά μας δικαιώματα και τα ταξικά μας συμφέροντα.
Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ
ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ.
Το πείραμα της λειτουργίας των καταστημάτων 52 Κυριακές το χρόνο προσπάθησαν να το επιβάλλουν στην Ερμού, στον πιο εμπορικό δρόμο της Αθήνας. Αντί όμως η Ερμού να μετατραπεί σε ένα καταναλωτικό τσίρκο όπου η αχαλίνωτη αγορά θα κυριαρχεί πάνω στους ανθρώπους και τις ζωές τους, η Ερμού μεταμορφώθηκε σ’ ένα εργαστήρι αλληλεγγύης, αντίστασης και αγώνα.
Το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια συνενώνει και συντονίζει με οριζόντιες διαδικασίες, συλλογικά εγχειρήματα αγώνα, όπως εργατικά σωματεία τόσο από τον ευρύτερο κλάδο του εμπορίου όσο και από άλλους κλάδους, συλλογικότητες εργαζομένων κι ανέργων, συνελεύσεις γειτονιάς και διάφορες συλλογικότητες του ταξικού και κοινωνικού κινήματος, που συμμετέχουν ισότιμα, ανταλλάσσοντας σκεπτικά και εμπειρίες του αγώνα. Όλοι μαζί βρεθήκαμε με αποφασιστικότητα από την πρώτη στιγμή στον αγώνα για την Κυριακάτικη αργία. Με καθημερινές ενημερωτικές παρεμβάσεις μέσα στα καταστήματα, με μαχητικές απεργιακές περιφρουρήσεις και αποκλεισμούς κάθε Κυριακή, η σιωπή έσπασε και ο φόβος που είχαμε συνηθίσει άρχισε να ξεπερνιέται. Η δυναμική των κινητοποιήσεων, έδωσε το κουράγιο και τη δύναμη στους συναδέλφους, ώστε να μπορούν να έχουν μια συλλογική φωνή, να αρχίσουν να διεκδικούν συλλογικά όλα όσα θέλουν και να παλεύουν αποφασιστικά στηριζόμενοι στις ίδιες τους τις δυνάμεις. Ήδη, μετά από μήνες κινητοποιήσεων, συνάδελφοι και συναδέλφισσες από το εμπόριο, έχουν δημιουργήσει τη δική τους παρακαταθήκη αγώνα συγκροτώντας μια νέα συλλογικότητα «Εργαζόμενοι-εργαζόμενες από το κλάδο του εμπορίου» που επιδιώκει να αναπτύξει τους δεσμούς συναδελφικής αλληλεγγύης και να αποτελέσει ένα κοινό έδαφος συνάντησης, οργάνωσης και αντίστασης στους χώρους της δουλειάς.
Πίσω από την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ να παγώσει προσωρινά το ζήτημα των 52 Κυριακών, υπάρχει και ο επίμονος αγώνας που αναπτύχθηκε το προηγούμενο διάστημα στην Ερμού. Δεν έχουμε χρόνο για αναμονή και εφησυχασμό. Οι 7 εργάσιμες Κυριακές το χρόνο είναι εδώ, οι «Λευκές Νύχτες» είναι εδώ, ενώ και η υπόθεση των 52 Κυριακών είναι ακόμα ανοιχτή. Και ήδη έχουμε αποδείξει ότι οι αγώνες μας, όταν είναι ταξικοί και αδιαπραγμάτευτοι έχουν αποτελέσματα: για τις συνθήκες εργασίας, για τον ελεύθερο χρόνο μας, για τα εργασιακά δικαιώματα που μας στερούν.
ΟΥΤΕ 52 ΟΥΤΕ ΚΑΙ 7
ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ.
Συναδέλφισσα και συνάδελφε στο εμπόριο,
συνεχίζουμε τον αγώνα μας μαχητικά, μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς, για να μη μας κλείσουν μέσα στα καταστήματα και τις Κυριακές. Είτε δουλεύουμε σε MALL ή πολυκατάστημα, είτε σε supermarket ή μικρομάγαζο, την Τετάρτη 22 Οκτώβρη διαδηλώνουμε για τις Κυριακές μας, τους μισθούς μας, τις ζωές μας. Συζητάμε με τους συναδέλφους μας και κατεβαίνουμε στο δρόμο συλλογικά και αγωνιστικά.
Όλοι μαζί οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες από όλους τους κλάδους, έχουμε την ευθύνη και τη δύναμη να αγωνιστούμε, να δείξουμε την έμπρακτη ταξική μας αλληλεγγύη και να σταθούμε στο πλάι των εργαζομένων στα μαγαζιά. Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια δεν είναι αγώνας μόνο των εργαζόμενων στο εμπόριο. Είναι αγώνας όλων εμάς των εκμεταλλευόμενων ενάντια στους εκμεταλλευτές μας.
ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΑΥΤΟΙ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΖΗΜΙΕΣ
ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ
Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια | syntonistiko_drasis@espiv.net

Τετάρτη 22/10, 6μμ, Χαυτεία :: διαδήλωση ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας [αφίσα & κείμενο – Συντονιστικό δράσης]

Leave a comment

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΗ, 18.00, ΧΑΥΤΕΙΑ (ΑΙΟΛΟΥ & ΣΤΑΔΙΟΥ)
συναδέλφισσες και συνάδελφοι από τον κλάδο του εμπορίου,
εργαζόμενοι κι εργαζόμενες από κάθε χώρο δουλειάς,
άνεργοι κι άνεργες και όλος ο κόσμος του αγώνα
ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!
ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΜΙΛΗΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ «ΕΙΔΙΚΟΙ». 
Εδώ και χρόνια οι «από πάνω» προσπαθούσαν να καταργήσουν την Κυριακάτικη αργία και να «απελευθερώσουν» τα ωράρια της αγοράς και πάντα έβρισκαν απέναντί τους τον κόσμο της δουλειάς που αντιστέκονταν με τους αγώνες του. Με την όξυνση της επίθεσης όμως που συντελείται τα τελευταία χρόνια, κράτος, αφεντικά και κυβερνώντες σε αγαστή συνεργασία με τα καθεστωτικά ΜΜΕ (τηλεόραση, ραδιόφωνα, έντυπος και ιντερνετικός τύπος) έχουν εξαπολύσει μια τεράστια επίθεση προπαγάνδας για να μας πείσουν, όχι φυσικά για το ότι βρήκαν την ευκαιρία να υλοποιήσουν και να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των πολυεθνικών και των μεγάλων ομίλων του εμπορίου, αλλά για το πόσο ευτυχισμένη θα ήταν η κοινωνία αν τα μαγαζιά λειτουργούσαν και τις Κυριακές! Όλοι οι ξύλινοι και δογματικοί μονόλογοι των «ειδικών» κλείνουν με τα γνωστά ψέματα: «θα τονωθεί η αγορά», «θα αυξηθεί ο τζίρος», «θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας». Οι παπαγάλοι της κυβέρνησης είναι πρόθυμοι να επιστρατεύσουν κάθε μέσο για να «πείσουν» την κοινωνία, τους εργαζόμενους και τους ανέργους, ότι η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας θα λειτουργήσει θετικά για τον κόσμο της εργασίας.

Μόνο που εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά και από πρώτο χέρι, ότι οι εργασιακές σχέσεις θα αλλάζουν προς το χειρότερο και ότι εκτός από τις μειώσεις μισθών, τις ατομικές συμβάσεις, την ανασφάλιστη εργασία, την απλήρωτη εργασία, τα σπαστά ωράρια, τα εξαήμερα, την ορθοστασία, την προσαύξηση της Κυριακής-αργίας που θα καταργηθεί (ήδη σε χιλιάδες εργαζόμενους δεν δίνεται καν), ότι υπάρχουν εταιρίες που στέλνουν εργαζόμενους να δουλεύουν μόνο για τις Κυριακές, ότι διαταράσσεται η ζωή χιλιάδων ανθρώπων, ότι η κατάργησή της Κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο τελικά θα συμπαρασύρει και άλλους κλάδους με αποτέλεσμα να επεκταθεί παντού.
Μόνο που εμείς γνωρίζουμε και βιώνουμε γύρω μας από πρώτο χέρι, ότι 1.500.000 άνεργοι κι άνεργες δεν έχουν καν ένα αξιοπρεπές επίδομα ανεργίας για να καλύπτουν έστω τα αναγκαία. Ότι υπάρχουν 800.000 απλήρωτοι εργαζόμενοι που δεν έχουν ούτε τα βασικά για την επιβίωσή τους. Ότι έχουν πετσοκοπεί οι μισθοί και οι συντάξεις μας.
Όλοι εμείς, απέναντι στα ψέματα που θέλουν να μας πνίξουν, συνεχίζουμε να λέμε τις δικές μας αλήθειες, ότι ο βασικός τους στόχος είναι να υποταχτεί η κοινωνία στις ανάγκες της αγοράς. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές θα διαλύσει πλήρως τις εργασιακές σχέσεις, μειώνοντας ακόμα περισσότερο το εργατικό κόστος και καταπατώντας ότι έχει απομείνει, προς όφελος από τη μια και των μικρών και μεγάλων αφεντικών και από την άλλη ξαναμοιράζοντας την πίτα της αγοράς προς όφελος των μεγάλων εμπορικών ομίλων και των πολυεθνικών. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο μόνος δρόμος για μας είναι να συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε τα εργατικά μας δικαιώματα και τα ταξικά μας συμφέροντα.
Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ
ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ.
Το πείραμα της λειτουργίας των καταστημάτων 52 Κυριακές το χρόνο προσπάθησαν να το επιβάλλουν στην Ερμού, στον πιο εμπορικό δρόμο της Αθήνας. Αντί όμως η Ερμού να μετατραπεί σε ένα καταναλωτικό τσίρκο όπου η αχαλίνωτη αγορά θα κυριαρχεί πάνω στους ανθρώπους και τις ζωές τους, η Ερμού μεταμορφώθηκε σ’ ένα εργαστήρι αλληλεγγύης, αντίστασης και αγώνα.
Το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια συνενώνει και συντονίζει με οριζόντιες διαδικασίες, συλλογικά εγχειρήματα αγώνα, όπως εργατικά σωματεία τόσο από τον ευρύτερο κλάδο του εμπορίου όσο και από άλλους κλάδους, συλλογικότητες εργαζομένων κι ανέργων, συνελεύσεις γειτονιάς και διάφορες συλλογικότητες του ταξικού και κοινωνικού κινήματος, που συμμετέχουν ισότιμα, ανταλλάσσοντας σκεπτικά και εμπειρίες του αγώνα. Όλοι μαζί βρεθήκαμε με αποφασιστικότητα από την πρώτη στιγμή στον αγώνα για την Κυριακάτικη αργία. Με καθημερινές ενημερωτικές παρεμβάσεις μέσα στα καταστήματα, με μαχητικές απεργιακές περιφρουρήσεις και αποκλεισμούς κάθε Κυριακή, η σιωπή έσπασε και ο φόβος που είχαμε συνηθίσει άρχισε να ξεπερνιέται. Η δυναμική των κινητοποιήσεων, έδωσε το κουράγιο και τη δύναμη στους συναδέλφους, ώστε να μπορούν να έχουν μια συλλογική φωνή, να αρχίσουν να διεκδικούν συλλογικά όλα όσα θέλουν και να παλεύουν αποφασιστικά στηριζόμενοι στις ίδιες τους τις δυνάμεις. Ήδη, μετά από μήνες κινητοποιήσεων, συνάδελφοι και συναδέλφισσες από το εμπόριο, έχουν δημιουργήσει τη δική τους παρακαταθήκη αγώνα συγκροτώντας μια νέα συλλογικότητα «Εργαζόμενοι-εργαζόμενες από το κλάδο του εμπορίου» που επιδιώκει να αναπτύξει τους δεσμούς συναδελφικής αλληλεγγύης και να αποτελέσει ένα κοινό έδαφος συνάντησης, οργάνωσης και αντίστασης στους χώρους της δουλειάς.
Πίσω από την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ να παγώσει προσωρινά το ζήτημα των 52 Κυριακών, υπάρχει και ο επίμονος αγώνας που αναπτύχθηκε το προηγούμενο διάστημα στην Ερμού. Δεν έχουμε χρόνο για αναμονή και εφησυχασμό. Οι 7 εργάσιμες Κυριακές το χρόνο είναι εδώ, οι «Λευκές Νύχτες» είναι εδώ, ενώ και η υπόθεση των 52 Κυριακών είναι ακόμα ανοιχτή. Και ήδη έχουμε αποδείξει ότι οι αγώνες μας, όταν είναι ταξικοί και αδιαπραγμάτευτοι έχουν αποτελέσματα: για τις συνθήκες εργασίας, για τον ελεύθερο χρόνο μας, για τα εργασιακά δικαιώματα που μας στερούν.
ΟΥΤΕ 52 ΟΥΤΕ ΚΑΙ 7
ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ.
Συναδέλφισσα και συνάδελφε στο εμπόριο,
συνεχίζουμε τον αγώνα μας μαχητικά, μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς, για να μη μας κλείσουν μέσα στα καταστήματα και τις Κυριακές. Είτε δουλεύουμε σε MALL ή πολυκατάστημα, είτε σε supermarket ή μικρομάγαζο, την Τετάρτη 22 Οκτώβρη διαδηλώνουμε για τις Κυριακές μας, τους μισθούς μας, τις ζωές μας. Συζητάμε με τους συναδέλφους μας και κατεβαίνουμε στο δρόμο συλλογικά και αγωνιστικά.
Όλοι μαζί οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες από όλους τους κλάδους, έχουμε την ευθύνη και τη δύναμη να αγωνιστούμε, να δείξουμε την έμπρακτη ταξική μας αλληλεγγύη και να σταθούμε στο πλάι των εργαζομένων στα μαγαζιά. Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια δεν είναι αγώνας μόνο των εργαζόμενων στο εμπόριο. Είναι αγώνας όλων εμάς των εκμεταλλευόμενων ενάντια στους εκμεταλλευτές μας.
ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΑΥΤΟΙ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΖΗΜΙΕΣ
ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ
Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια | syntonistiko_drasis@espiv.net

Ο Ανδρέας Κουρής «τρέχει για τον πόνο του άλλου» (!) με τη… φανέλα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα

Leave a comment
Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (Μιχαλακοπούλου και Ξενίας 15) καλούν οι Εργαζόμενοι/Απολυμένοι στα Metropolis την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου, στις 3:30 μ.μ. Παρακάτω αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση-κάλεσμά τους.

Ο Ανδρέας Κουρής «τρέχει για τον πόνο του άλλου» (!) 

με τη… φανέλα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα



Συμπληρώνονται σχεδόν δυο χρόνια από τότε που εμείς, οι απολυμένοι/ες των καταστημάτων Metropolis, αποφασίσαμε να συσπειρωθούμε προκειμένου να διεκδικήσουμε από τον γνωστό (και μη εξαιρετέο) μεγαλοεπιχειρηματία Ανδρέα Κουρή τους μισθούς 4,5 μηνών και τις αποζημιώσεις που μας οφείλει, από τότε που οδήγησε την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis στη διάλυση και, τελικά, στη συντριβή.

Το ποιος είναι ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής είναι λίγο-πολύ γνωστό. Ιδιοκτήτης του ομίλου εταιρειών MAD που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με καλές δημόσιες σχέσεις και καλή πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης, που εκμεταλλεύεται άγρια τους εργαζόμενούς του, εγκαθιδρύοντας κατά βούληση εργασιακές σχέσεις απλήρωτης εργασίας. Η ιδανική συνταγή, δηλαδή, για έναν σύγχρονο επιχειρηματία.

Τα τελευταίο το βιώσαμε κι εμείς στο πετσί μας, όταν πριν από 3 χρόνια ο Ανδρέας Κουρής εξαγόρασε την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis. Σε αυτό το διάστημα, στα πλαίσια μιας πρωτότυπης επιχειρηματικής κίνησης, κατάφερε να κλείσει 13 καταστήματα, να βάλει την επιχείρηση στο άρθρο 99 και να απολύσει 180 εργαζόμενους. Σχεδόν στους μισούς από αυτούς αρνείται μέχρι και σήμερα να καταβάλει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, με το σύνολο των οφειλόμενων να ξεπερνάει τα 600.000 ευρώ.


Εδώ κι ενάμιση χρόνο, ο Ανδρέας Κουρής, ενώ ισχυρίζεται ότι δεν έχει χρήματα να πληρώσει αυτά που οφείλει στους απολυμένους των Metropolis, ζει χλιδάτη ζωή και επιδίδεται σε πανάκριβα extreme sports. Πριν λίγους μήνες, άλλωστε, «κατάφερε» να βρει σε μία μέρα 100.000 ευρώ για να πληρώσει την εγγύηση της αποφυλάκισής του, έπειτα από τη σύλληψή του για χρέη περίπου 1,4 εκατ. ευρώ της εταιρείας Metropolis προς το Δημόσιο.

Εντούτοις, ο υπόδικος Ανδρέας Κουρής παρακρατεί παράνομα τα χρήματα που μας οφείλει και τα επενδύει κατ’ εξακολούθηση σε νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Έτσι, διοργάνωσε με τα οφειλόμενα που έχει τσεπώσει, τόσο τα δικά μας όσο και διαφόρων άλλων (Δημόσιο, δισκογραφικές εταιρείες, ιδιοκτήτες των μαγαζιών που νοίκιαζε κ.λπ.) πολλά γκλαμουράτα και άκρως προσοδοφόρα για την τσέπη του events στα οποία περιλαμβάνονται: τα Βραβεία MAD, ο ελληνικός τελικός και η αποστολή στη Eurovision με απευθείας ανάθεση και με αδιαφανείς διαδικασίες από το ΔΣ της ΕΡΤ λίγο πριν από το λουκέτο που έβαλε η κυβέρνηση, το MADWALK, και πάλι τα Βραβεία MAD και, τελευταία, το Mad North Stage Festival, στα πλαίσια και εντός της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.

Τα τελευταία δυο χρόνια δίνουμε έναν αμείωτο σε ένταση αγώνα, στο δρόμο και στα δικαστήρια, έχοντας αποφασίσει να μη χαρίσουμε ούτε μια σταγόνα από τον ιδρώτα μας στον Ανδρέα Κουρή. Εξοργισμένοι/ες από την προστασία που παρέχεται στην εργοδοτική ασυδοσία, δεδομένου ότι, παρόλο που έχουμε κερδίσει μέχρι στιγμής όλα τα δικαστήρια με αποφάσεις που έχουν εκδοθεί εις βάρος του πρώην εργοδότη μας, είναι γνωστό ότι η απονομή δικαιοσύνης στις εργατικές διαφορές είναι κάτι παραπάνω από αργή. Γεγονός που εξοργίζει όλους τους εργαζόμενους που έχουν βρεθεί στη θέση μας.

Έχοντας μπει στην επίμονη διαδικασία να παλεύουμε για τα αυτονόητα, βρεθήκαμε μπροστά σε μια ακόμη έκπληξη που ξεχείλισε την οργή μας, όταν πληροφορηθήκαμε ότι ο ανελέητος εργοδότης Ανδρέας Κουρής, που τα τελευταία χρόνια οικοδομεί την περιουσία του στις πλάτες μας καταδικάζοντάς μας στη φτώχεια, μεταμορφώθηκε και σε φιλάνθρωπο ανθρωπιστή. Και αποφάσισε να δείξει την έμπρακτη αγάπη και συμπάθεια για τον συνάνθρωπό του ανακοινώνοντας ότι «το MAD τρέχει με την μη κυβερνητική οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα στον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας» την ερχόμενη Κυριακή 10 Νοεμβρίου. Και πάθαμε σοκ όταν διαπιστώσαμε ότι η ομάδα του MAD, που θα στελεχωθεί από 30 παρουσιαστές και στελέχη του καναλιού, θα συμμετέχει στον Μαραθώνιο υπό το κεντρικό σύνθημα της ομάδας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα «Τρέχουμε μαζί για τον πόνο του άλλου»! Με απλά λόγια, και δίχως καμιά απολύτως «μετάφραση», ο Ανδρέας Κουρής, ενώ μας έχει ρίξει στην ανέχεια, έχοντας προκαλέσει πόνο σε εμάς και τις οικογένειές μας, ισχυρίζεται ότι «τρέχει για τον πόνο του άλλου»: προφανώς… όχι για τον δικό μας.

Μη θεωρώντας απαραίτητο να αναλύσουμε γιατί με τέτοιες κινήσεις επιχειρηματίες όπως ο Ανδρέας Κουρής «ξεπλένουν» το διαβρωμένο από τις απάνθρωπες δραστηριότητές τους πρόσωπο, αλλά και τα χέρια τους από την ανήθικη συμπεριφορά που επιδεικνύουν απέναντι στους εργαζόμενους με το μόχθο των οποίων στήνουν και αναπτύσσουν τις επιχειρήσεις τους, σκεφθήκαμε να προχωρήσουμε αμέσως σε δημόσια καταγγελία για το γεγονός προς δύο παράλληλες κατευθύνσεις: κατά πρώτο, σε ό,τι αφορά αυτή την παραπλανητική κίνηση του Ανδρέα Κουρή και, κατά δεύτερο, σε ό,τι αφορά την «πλάτη» που, αυτή τη φορά, βάζει σε έναν τέτοιο επιχειρηματία το ελληνικό τμήμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

Εντούτοις, δεν αφήσαμε την οργή και το θυμό να μας κυριαρχήσουν, και ο βασικός λόγος ήταν ότι οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναι μια διεθνής ιατρική ανθρωπιστική οργάνωση που παρέχει επείγουσα βοήθεια σε ανθρώπους που έχουν πληγεί. Εκτός της βοήθειας που προσφέρουν σε διεθνές επίπεδο, το ελληνικό τμήμα της οργάνωσης έχει δραστηριοποιηθεί και στη χώρα μας με δράσεις για τους αστέγους και στην υποστήριξη ευπαθών ομάδων σε διάφορες γωνιές της χώρας. Πολλοί από εμάς, άλλωστε, έχουν συνδράμει στο έργο τους, κάποιοι και σαν γονείς μέσα σε σχολεία.

Έτσι, αποφασίσαμε να επικοινωνήσουμε με τη διοίκηση του ελληνικού τμήματος της οργάνωσης προκειμένου να ενημερώσουμε τα στελέχη της για την κατάσταση στην οποία μας έχει φέρει ο Ανδρέας Κουρής και για τη βαθιά ανηθικότητα της, κατά τα λοιπά, «ηθικής» του κίνησης, να τρέξει ως MAD μαζί με την ομάδα τους «για τον πόνο του άλλου», τη στιγμή που έχει προκαλέσει, και επιμένει να προκαλεί, ανείπωτο πόνο σε εμάς.

Πράγματι, έτσι κι έγινε. Η διοίκηση του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μας άνοιξε τις πόρτες της σχεδόν αμέσως, και στις 16 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε συνάντηση 5μελούς αντιπροσωπείας των απολυμένων των Metropolis με τον πρόεδρο του ελληνικού τμήματος, κ. Χρήστο Χρήστου, και με εκπρόσωπο του γραφείου Τύπου της οργάνωσης. Σε αυτή, ζητήσαμε ρητά και κατηγορηματικά να «παγώσουν» τη συμμετοχή του MAD του Ανδρέα Κουρή στον Μαραθώνιο μαζί με την ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και να παρέμβουν ώστε να σταματήσει η παραπλανητική προβολή αυτής της συμμετοχής από την ιστοσελίδα του MAD, ωσάν το κανάλι να είναι χορηγός επικοινωνίας, κάτι που μας διαβεβαίωσαν ότι δεν ίσχυε. Από την πλευρά τους, τα στελέχη των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μας εξήγησαν ότι δεν μπορούν να ελέγχουν και να ξέρουν το ποιόν του κάθε επιχειρηματία που συμμετέχει στην ομάδα τους και ότι κρατούν ουδέτερη στάση. Τους απαντήσαμε ότι για τον συγκεκριμένο επιχειρηματία, πλέον, ξέρουν, ότι το ενδιαφέρον τους για «τον πόνο του άλλου» δεν μπορεί να παραβλέπει τα αίτια που τον γεννούν, και τους ζητήσαμε να τηρήσουν μια ξεκάθαρη και τολμηρή στάση, να το σκεφτούν και να μας απαντήσουν.


Μια εβδομάδα αργότερα λάβαμε γραπτή επιστολή με την υπογραφή του προέδρου του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην οποία αναφέρεται ότι η οργάνωση δεν θα μπορούσε να εμποδίσει σε καμία περίπτωση τη συμμετοχή της ομάδας του MAD στον Μαραθώνιο μαζί με τη δική τους ομάδα. Οι λόγοι που επικαλείται ο πρόεδρος της οργάνωσης είναι το πλούσιο ανθρωπιστικό της έργο, το οποίο εξαρτάται από τους δωρητές και που είναι επιβεβλημένο να συνεχιστεί, και το διεθνές καταστατικό της, το οποίο καθορίζει τα όρια των κινήσεών της.

Στην απαντητική επιστολή δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά στην παραπλανητική κίνηση του Ανδρέα Κουρή να εμφανίζει ψευδώς (αλλά εντέχνως) το MAD ως χορηγό επικοινωνίας της οργάνωσης στον Μαραθώνιο. Η επιστολή αποδίδει τη συμμετοχή του καναλιού στον Μαραθώνιο μαζί με την ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε πρωτοβουλία των εργαζομένων του, γεγονός που επ’ ουδενί δεν μπορεί να ισχύει, εφόσον θα τρέξουν ως εργαζόμενοι του καναλιού και όχι ως άτομα.

Θα ξεπεράσουμε την αντίφαση που προκύπτει από την επιστολή όταν αναφέρεται ότι η συνεργασία με το MAD δεν δημιουργεί στην οργάνωση καμιά ανάγκη για ανταποδοτικά οφέλη, ενώ λίγο πριν λέγεται ρητά ότι «ο ραδιοτηλεοπτικός σταθμός μάς προσέφερε δωρεάν βήμα για λίγες ημέρες κατά την περίοδο των εγγραφών, ώστε να επικοινωνήσουμε τη δράση μας στο κοινό του».

Ωστόσο, θα σταθούμε σε ένα σημείο που επικαλείται το ελληνικό τμήμα της οργάνωσης και το οποίο θεωρούμε ότι μας αγγίζει: στον «σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, στους ευάλωτους και αποκλεισμένους πληθυσμούς σε όλες τις γωνιές του πλανήτη, η επιβίωση των οποίων κρέμεται από μια κλωστή».


Κι αυτό γιατί, κατά πως φαίνεται, η διοίκηση του ελληνικού τμήματος της οργάνωσης νίπτει τας χείρας της απέναντι στο αίτημα που της υποβάλαμε, ως σύγχρονος Πόντιος Πιλάτος, και στρέφει το κεφάλι της αλλού. Αρνείται να δει τις καταστάσεις που επικρατούν γύρω της, στο εσωτερικό της χώρας, επιλέγοντας μια πολιτική και μια τακτική που στοχεύει μεν στην παροχή βοήθειας, αλλά παραβλέπει τα οφθαλμοφανή αίτια που δημιουργούν την ανάγκη για την παροχή αυτής της βοήθειας. Κοιτάζει, δηλαδή, τα τετελεσμένα όταν οι άνθρωποι φτάνουν στην εξαθλίωση, αλλά όχι τους υπαίτιους που τους οδήγησαν σε αυτήν και που κατά κανόνα «τυγχάνει» να είναι αυτοί που κατέχουν ολοκληρωτικά των πλούτο, πολλοί από τους οποίους, ίσως, αποτελούν τους στυλοβάτες της οργάνωσης ως φιλεύσπλαχνοι δωρητές της. Κι ας μην επαναλάβει ξανά η διοίκηση του ελληνικού τμήματος ότι δεν μπορεί να ξέρει το ποιόν του καθένα που τη στηρίζει. Όσο κι αν κάτι τέτοιο θα ήταν όντως δύσκολο να εξακριβωθεί σε διεθνές επίπεδο, για τον Ανδρέα Κουρή είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί από πρώτο χέρι.

Έτσι, το ελληνικό τμήμα της οργάνωσης περιορίζεται σε μια σφαίρα δράσεων που καθοδηγούνται από το μουχλιασμένο καταστατικό της «αδυνατώντας», απ’ ότι φαίνεται, να αντιληφθεί τις συνθήκες της νέας φτωχοποίησης, πόσο μάλλον να εντοπίσει τα αίτια που την προκαλούν. Μιας οργάνωσης η οποία, βέβαια, υπολογίζει τις σχέσεις ανάγκης και άρα εξάρτησης που τη συνδέουν με τους πλούσιους δωρητές της – αναιρώντας έτσι τον ίδιο τον ιατρικό της ρόλο, ο οποίος θα επέτασσε λογικά ως καλύτερη θεραπεία την πρόληψη.

Απ΄ ό,τι φαίνεται, οι διοικούντες του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα κοιτάζουν μονόπλευρα τον πόνο του άλλου και λειτουργούν στα πλαίσια μια ηθικής χωρίς… σύνορα. Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε το γεγονός ότι ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, στους ευάλωτους και αποκλεισμένους, νοείται επιλεκτικά για κάποιους ενώ για άλλους όχι; Για το ελληνικό τμήμα της οργάνωσης, εμείς, οι απλήρωτοι απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis, δεν είμαστε, φαίνεται, ούτε ευάλωτη ούτε αποκλεισμένη κοινωνική ομάδα, δεν έχουμε την ανάγκη να αισθανθούμε ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η επιβίωσή μας μετά από δυο και πλέον χρόνια απληρωσιάς και ανεργίας δεν κρέμεται από μια κλωστή, και, κυρίως, δεν χρειάζεται να τρέξει κανείς για τον πόνο μας. Και το επισημαίνουμε αυτό έχοντας πλήρη επίγνωση ότι οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργάζονται ανά τον κόσμο σε συνθήκες επισιτιστικής κρίσης, δηλαδή, σε περιβάλλοντα δυσκολότερα από αυτά της Ελλάδας.

Και, φυσικά, θα συμφωνήσουμε με την οργάνωση ότι οι ανάγκες των συνανθρώπων δεν θα πρέπει να γίνονται αντικείμενο κανενός είδους σκοπιμότητας. Μόνο που, δυστυχώς, στην πράξη, η αμετακίνητη στάση της μας δείχνει ότι αυτό που πρωτίστως υπηρετεί η οργάνωση είναι η σκοπιμότητα της ίδιας της ύπαρξής της, η οποία, καλώς ή κακώς, συνδέεται με την προβολή της στα μέσα ενημέρωσης και με τις ευεργεσίες των πλούσιων δωρητών της, εκτός του απλού κόσμου.

Έτσι, η ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μπορεί να τρέχει την ερχόμενη Κυριακή στον Μαραθώνιο της Αθήνας με το επικοινωνιακό σύνθημα «τρέχουμε μαζί για τον πόνο του άλλου» χωρίς διόλου να την απασχολεί και έχοντας καθαρή συνείδηση για το γεγονός ότι μαζί της θα τρέξουν επιχειρήσεις όπως το MAD, οι ιδιοκτήτες των οποίων όχι μόνο έχουν προκαλέσει οδυνηρό πόνο στους άλλους –σε μας, εν προκειμένω–, αλλά, ακόμα περισσότερο, έχουν μετατρέψει τη ζωή τους σε κόλαση. Και, καλά, αυτή την υποκρισία την αντιλαμβανόμαστε από τον Ανδρέα Κουρή, και είμαστε σίγουροι ότι έχει τους λόγους του να την επιδεικνύει, θεωρώντας ότι δεν θα τον πάρει κανείς είδηση, ώστε να την αξιοποιήσει ο ίδιος με πολλαπλούς τρόπους στο μέλλον. Αλλά τη συγκάλυψη αυτή της υποκρισίας και, εντέλει, τον εξωραϊσμό της από το ελληνικό τμήμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, λόγω της δήθεν αδυναμίας τους να τη σταματήσουν, ειλικρινά αδυνατούμε να την κατανοήσουμε. Ούτε και θέλουμε από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, αν κάποιοι από εμάς βρεθούν στο εγγύς μέλλον στον δρόμο ως άστεγοι, να έρθουν τότε να μας περιθάλψουν: θα είναι πια αργά, και το μόνο που θα έχουν να μας προσφέρουν θα είναι άλλη μια γερή δόση υποκρισίας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, ζητάμε από το ελληνικό τμήμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή, να ματαιώσει τη συμμετοχή της ομάδας του MAD στον Μαραθώνιο της Αθήνας μαζί με την ομάδα της οργάνωσης.

Επειδή, ακόμη και η υποκρισία έχει τα όρια της,

καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας

έξω από τα γραφεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα 
(Μιχαλακοπούλου και Ξενίας)

την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου, στις 3:30 μ.μ.

Απολυμένοι/ες των καταστημάτων Metropolis
1 2