«Σήμερα δεν πληρώνει κανείς. Είναι εργατική πρωτομαγιά. Απεργούμε και κερνάμε εμείς…»! Οι θαμώνες της καφετέριας “Scherzo” στο Μαρούσι θα θυμούνται για καιρό τη χθεσινή ημέρα καθώς, περίπου, 200-250 απεργοί «έσπασαν» την ηρεμία της «αργίας τους» και τους θύμισαν πως όσο εκείνοι απολαμβάνουν το καφεδάκι τους αφεντικά σαν αυτό του
“Scherzo” ετοιμάζουν ένα ζοφερό μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά τους!
Η συγκεκριμένη καφετέρια στο Μαρούσι ήταν το σημείο που κατέληξε η μεγάλη σε συμμετοχή μηχανοκίνητη πορεία που είχαν καλέσει, με αφορμή την απεργία της 1ης Μάη, το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων (ΣΣΜ) και η Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ).
Η συγκέντρωση των απεργών πραγματοποιήθηκε στις 12 το μεσημέρι στο Πεδίον του Άρεως.
Περίπου μία αργότερα η μοτοπορεία ξεκίνησε με τελικό προορισμό το Μαρούσι.
Μέχρι να φτάσει εκεί, ωστόσο, έκανε αισθητή την παρουσία της στους κεντρικούς δρόμους των Αμπελοκήπων, του Ψυχικού και του Χαλανδρίου απ’ όπου πέρασαν οι περίπου 100-120 μηχανές. Τα τρικάκια γέμισαν τους δρόμους, τα κορναρίσματα έκαναν τα κεφάλια να γυρνάνε και τα συνθήματα δημιούργησαν στους περαστικούς από ένα απλό χαμόγελο επιδοκιμασίας μέχρι υψωμένες γροθιές σε ένδειξη αλληλεγγύης!
Περίπου στις 2 το μεσημέρι η μοτοπορεία έφτασε στο σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μαρούσι. Εκεί οι απεργοί άφησαν τις μοτοσυκλέτες τους και πραγματοποιώντας μια μικρή πορεία με κεντρικά συνθήματα «Η αλληλεγγύη όπλο των εργατών πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών» και «Ούτε στο Μαρούσι, ούτε και πουθενά. Καμιά ειρήνη με τ’ αφεντικά», έφτασαν στο “Scherzo” όπου άρχισαν να ενημερώνουν τους θαμώνες για τον λόγο που γινόταν η παρέμβαση. Αρκετοί έδειξαν να μη γνωρίζουν την τραμπούκικη συμπεριφορά του αφεντικού σε βάρος του μετανάστη εργαζόμενου και την τρομοκρατία που επιβάλει στους υπαλλήλους του και επέλεξαν να αποχωρήσουν, δίχως βέβαια να πληρώσουν! Λιγότεροι ήταν αυτοί που επέλεξαν να καθίσουν μέχρι το τέλος της παρέμβασης η οποία συνολικά διήρκεσε περίπου μία ώρα. Στη διάρκεια αυτή, μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια, ένα πανό τοποθετήθηκε και έκλεισε την είσοδο της καφετέριας και, βέβαια, ταυτόχρονα γινόταν ενημέρωση σε θαμώνες και περαστικούς.
Στη συνέχεια οι απεργοί επιβιβάστηκαν και πάλι στις μοτοσυκλέτες και μέσω της Πεύκης, του Ηρακλείου, της Νέα Ιωνίας, του Περισσού και των Πατησίων (συνοδευόμενοι, πάντα και από απόσταση, από Δελτάδες και ΔΙΑδες) επέστρεψαν στο Πεδίον του Άρεως προκειμένου να ολοκληρώσουν τη μοτοπορεία η οποία «υπενθύμισε» τον χαρακτήρα και τη μορφή που θα πρέπει να έχουν κινητοποιήσεις που θέλουν να τιμήσουν την εργατική πρωτομαγιά.
[Grecia] 1 de mayo de 2014: Marcha motorizada al local Scherzo, cuyo dueño había maltratado a un trabajador
(Portuguese translation via
http://www.alasbarricadas.org/noticias/node/29772)
Εl 1 de mayo de 2014 el sindicato de base de camareros y cocineros, y la asamblea de base de los repartidores de Atenas, realizaron una marcha motorizada con unas 120 motos, desde el centro de Atenas a la cafetería Scherzo, cuyo dueño hace unas semanas había pegado una paliza a uno de los trabajadores en el local, causando una serie de protestas y manifestaciones.
Antes de llegar al barrio de Marusi, donde la cafeterí a, la marcha recorrió varios barrios del centro y de las afueras de Atenas, tirando volantes y gritando lemas. Cuando la marcha llegó a la cafeteria, los manifestantes aparcaron sus motos y realizaron una marcha a la cafeteria, gritando lemas como “La solidaridad es el arma de los pueblos, guerra contra la guerra de los patrones” y “Ni en Marusi ni en ninguna parte, ninguna paz con la patronal”.
Muchas de las personas que en aquel momento estaban sentadas en las mesas del café Scherzo no sabian lo de la atrocidad de su dueno, Dimitris Tyrologos, ni su actitud terrorista a los trabajadores, y cuando se lo enteraron se levantaron de las mesas y se fueron sin pagar, dado que los manifestantes habían bloqueado la entrada del local, desplegando una pancarta que ponía |”La solidaridad de clase va a machacar al patrón del café Scerzo”. Pocos fueron los que optaron por quedarse en el local.
La acción duró casi una hora. Durante este tiempo la entrada del local permaneció cerrada, y los manifestantes estuvieron informando a la gente que se acercaba y a las personas que estaban sentadas en los cafés y bares de al lado sobre la actitud del dueño-bravucón. A continuación los huelguistas motorizados continuaron la marcha, pasando por más barrios de Atenas, antes de regresar a su punto de partida.
Esta acción realizada el 1 de mayo nos dió una idea del carácter que deben tener las movilizaciones de ese día.
