Categories
Metropolis Αναδημοσιεύσεις Δράσεις Μετρόπολις Οπτικοακουστικό Υλικό

Παρεμβάσεις διαμαρτυρίας στο Μαραθώνιο και στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα για την υποκρισία του Ανδρέα Κουρή να τρέξει “για τον πόνο του άλλου”

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα των εργαζομένων/απολυμένων στα Μετρόπολις

Ενάντια στην υποκρισία και τη διπροσωπία του Ανδρέα Κουρή που πρόβαλλε τη συμμετοχή της ομάδας του MAD στον Κλασσικό Μαραθώνιο της Αθήνας με την ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα με κεντρικό σύνθημα «Τρέχουμε μαζί για τον πόνο του άλλου», αλλά και καταγγέλλοντας την «πλάτη» που του έβαλε η διοίκηση του ελληνικού τμήματος της μη κυβερνητικής οργάνωσης δηλώνοντας αναρμοδιότητα για το ζήτημα και νίπτοντας τα χέρια της ως Πόντιος Πιλάτος, πραγματοποιήσαμε δυο παρεμβάσεις μέσα στο τριήμερο που πέρασε με τη συμμετοχή αλληλέγγυων.
Την Κυριακή 10 Νοεμβρίου βρεθήκαμε με δύο πανό, τρικάκια και  μοίρασμα της σχετικής καταγγελίας  μπροστά στα Προπύλαια στην οδό Πανεπιστημίου απ’ όπου πέρασαν οι δρομείς των 5 και 10 χιλιομέτρων. «Κουρή δώσε μας τώρα αυτά που μας χρωστάς, να φαίνεσαι φιλάνθρωπος στο Μαραθώνιο πας», «Κουρή είναι ξεφτίλα, ξεφτίλα και ντροπή, χρωστάς σε εργαζόμενους σε λεν κι ανθρωπιστή», «Το MADέχεις βιτρίνα, κάνεις τον καναλάρχη με τα δικά μας τα λεφτά με τη δική μας πλάτη» ήταν μερικά από τα συνθήματα που φωνάχτηκαν. Η παρέμβασή μας βρήκε θετική ανταπόκριση από αρκετούς δρομείς που συμμετείχαν, που ξέσπαγαν σε χειροκροτήματα, αντίθετα από την αμηχανία που εκδηλωνόταν από εκείνους που φορούσαν τα κόκκινα μπλουζάκια της ομάδας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στα οποία είχε προστεθεί και το λογότυπο του MAD.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτός ο Μαραθώνιος ήταν διαφορετικός από τους προηγούμενους, αφού, εκτός  της παρέμβασης των απολυμένων των Metropolis, πραγματοποιήθηκαν ακόμη δυο παρεμβάσεις  από εργαζόμενους. Η μία από τα σωματεία των εργαζομένων σε WIND & VODAFONE στους θεατές έξω από το Παναθηναϊκό Στάδιο (Καλλιμάρμαρο) και η άλλη από εργαζόμενους της ΕΡΤ και στα δύο ρεύματα της Μεσογείων μπροστά στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής.

Όμως, και παρ’ όλες τις ατελείωτες ώρες ρεπορτάζ για το Μαραθώνιο που έδωσαν απλόχερα όλα τα μέσα ενημέρωσης με συνεντεύξεις διαφόρων «μαϊντανών» της show bizκαι την απροκάλυπτη προβολή των χορηγών, καμιά από τις τρεις παρεμβάσεις των εργαζόμενων δεν έτυχε προβολής, προφανώς για να μη χαλάσει ο… χορός των χορηγών.
Παρέμβαση στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα

Την Παρασκευή, 8 Νοέμβρη, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση διαμαρτυρίας και έξω από τα Γραφεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, όπου και επιδώσαμε γραπτώς το ακόλουθο ψήφισμα:

Αθήνα, 8/10/2013

Προς:

Tο ελληνικό τμήμα της οργάνωσης Γιατροί Χωρίς Σύνορα

Σήμερα, Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013, βρεθήκαμε στη δυσάρεστη θέση να πραγματοποιήσουμε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Αθήνα.

Είμαστε απολυμένοι και απολυμένες της άλλοτε κραταιής αλυσίδας καταστημάτων Metropolis. Εδώ και δύο χρόνια, αγωνιζόμαστε, με κινητοποιήσεις και σε δικαστικό επίπεδο, για την καταβολή των μισθών και των αποζημιώσεων που μας οφείλει και παρακρατά παράνομα ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής. Στον Ανδρέα Κουρή ανήκει και ο όμιλος εταιρειών μέσων μαζικής ενημέρωσης MAD, που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Πριν από λίγο καιρό πληροφορηθήκαμε ότι ομάδα παρουσιαστών του MAD τρέχει με την ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας την ερχόμενη Κυριακή 10 Νοεμβρίου, υπό το κεντρικό σύνθημα «Τρέχουμε μαζί για τον πόνο του άλλου». Θεωρήσαμε άκρως υποκριτικό το γεγονός ότι ένας εργοδότης, την ώρα που συνεχίζει και επεκτείνει τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, αρνούμενος να πληρώσει τις οφειλές του προς τους εργαζόμενους που απέλυσε, συμμετέχει σε ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός με μια ανθρωπιστική οργάνωση, και μάλιστα «τρέχοντας για τον πόνο του άλλου», όταν σε εμάς έχει προκαλέσει ανείπωτο πόνο.

Θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής προσπαθεί να εξευγενίσει το όνομά του, αλλά και να παραπλανήσει, ζητήσαμε από το ελληνικό τμήμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα να «παγώσει» τη συμμετοχή της ομάδας του MADστο Μαραθώνιο μαζί με την ομάδα της οργάνωσης.

Οι υπεύθυνοι του ελληνικού τμήματος της οργάνωσης, δηλώνοντας αναρμοδιότητα και επικαλούμενοι την αποκλειστική ιατρική τους ιδιότητα, ουσιαστικά αρνήθηκαν να το κάνουν.

Ζητάμε από τους διοικούντες του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι θα πει εξαθλίωση, να επανεξετάσουν την τακτική τους απέναντι σε ζητήματα που οδηγούν στην εξαθλίωση ολοένα αυξανόμενες κοινωνικές ομάδες, εντοπίζοντας τα αίτια και τους υπαίτιους που την προκαλούν, αφού η καλύτερη θεραπεία παραμένει η πρόληψη. Να υπολογίσουν ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται μακριά από την έλευση μιας ανθρωπιστικής κρίσης, στα πρώτα θύματα της οποίας θα συμπεριληφθούμε κι εμείς. Επίσης, να ενημερώσουν για τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιούμε σήμερα εδώ στην Αθήνα την κεντρική διοίκηση της οργάνωσής τους, ώστε να είναι σε θέση να διαχειριστεί ανάλογες καταστάσεις που πιθανόν θα προκύψουν στο μέλλον, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης η οποία, ήδη, εξαπλώνεται σε πολλές χώρες του κόσμου.

Είμαστε πεπεισμένοι και εμείς και οι αλληλέγγυοι στον αγώνα που δίνουμε ότι η υποκρισία – με οποιαδήποτε μορφή κι αν εκδηλώνεται – δεν συμβαδίζει επ’ ουδενί με τον ανθρωπισμό.
Απολυμένοι/ες των καταστημάτων Metropolis
Categories
Απεργία Δράσεις Εργατικά ΣΒΕΟΔ

Τώρα: Αποκλεισμός των κεντρικών γραφείων της ACS στην Πέτρου Ράλλη

Απεργιακός αποκλεισμός των κεντρικών γραφείων της ACS (Πέτρου Ράλλη 45) πραγματοποιείται αυτή την ώρα από τη Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου, με τη συμμετοχή εργατικών συλλογικοτήτων και δεκάδων αλληλέγγυων. Η συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων αλληλέγγυων και απεργών όλων των κλάδων είναι πολύτιμη.
Δείτε εδώ το πλήρες πρόγραμμα δράσεων αλληλεγγύης στους εργαζόμενους της ACS Αλίμου και Γλυφάδας, καθώς και αναλυτική ενημέρωση για την υπόθεση.
Το βράδυ της Τρίτης προς Τετάρτη, ΜΑΤ επιτέθηκαν με χημικά στην απεργιακή περιφρούρηση των κεντρικών γραφείων της ACS από το κλαδικό σωματείο ΣΕΤΤΕΑ.  
Categories
Απεργία Δράσεις Εργατικά ΣΒΕΟΔ

Τώρα: Αποκλεισμός των κεντρικών γραφείων της ACS στην Πέτρου Ράλλη

Απεργιακός αποκλεισμός των κεντρικών γραφείων της ACS (Πέτρου Ράλλη 45) πραγματοποιείται αυτή την ώρα από τη Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου, με τη συμμετοχή εργατικών συλλογικοτήτων και δεκάδων αλληλέγγυων. Η συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων αλληλέγγυων και απεργών όλων των κλάδων είναι πολύτιμη.
Δείτε εδώ το πλήρες πρόγραμμα δράσεων αλληλεγγύης στους εργαζόμενους της ACS Αλίμου και Γλυφάδας, καθώς και αναλυτική ενημέρωση για την υπόθεση.
Το βράδυ της Τρίτης προς Τετάρτη, ΜΑΤ επιτέθηκαν με χημικά στην απεργιακή περιφρούρηση των κεντρικών γραφείων της ACS από το κλαδικό σωματείο ΣΕΤΤΕΑ.  
Categories
Ανακοινώσεις Ανοικτής Συνέλευσης Απεργία Δράσεις Πορεία Πορείες Συγκεντρώσεις

Γενική Απεργία, Τετάρτη 6/11 – Συγκέντρωση/πορεία: 11 π.μ., Μουσείο

H γενικευμένη και συντριπτική επίθεση στην εργατική τάξη και την κοινωνία συνεχίζεται. Διαρκές πετσόκομμα μισθών, νέα μέτρα προ των πυλών, που βαπτίζονται «στοχευμένα» για να ξεπλύνουν την κοροϊδία του «δεν θα πάρουμε άλλα μέτρα», απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, προαναγγελία περαιτέρω καταλήστευσης των συντάξεων, νέοι φόροι, μόνιμοι και προσωρινοί, συνεχής πίεση και εντατικοποίηση για να «σώσουμε τον καπιταλισμό»: να δουλεύουμε (όσοι τυχεροί το κάνουν ακόμη) περισσότερο και να πληρωνόμαστε λιγότερο. Η ισοπέδωση και των τελευταίων κεκτημένων και η εντεινόμενη φτωχοποίηση οδηγούν ολοένα μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας στην εξαθλίωση και την ανέχεια, σπέρνουν τον θάνατο (σωματικό και ψυχικό), θέτοντας αμείλικτα το ερώτημα: ποιες ζωές τελικά μετράνε;
Διανύουμε μια περίοδο όπου κυριαρχεί και επιβάλλεται μέσω της επίσημης κυβερνητικής πολιτικής το δόγμα της μηδενικής ανοχής, της τάξης και ασφάλειας, της νομιμότητας, της περίφημης πλέον «καταδίκης της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται», της λογικής των «δύο άκρων». Όλα αυτά μάλιστα εντάθηκαν ιδιαίτερα μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα από φασίστα και τη μετέπειτα «αντιμετώπιση» της Χρυσής Αυγής από το κράτος και τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του.
Έτσι, παράλληλα με τη συνεχή επίκληση της «εθνικής προσπάθειας», της υπομονής, της στωικότητας και της αδιαμαρτύρητης αποδοχής μέτρων, περικοπών, απολύσεων και εν τέλει της ίδιας της εξαθλίωσης, έχει προστεθεί ο χαρακτηρισμός του «εχθρού της δημοκρατίας», του «παρανόμου», του «τρομοκράτη», του «άκρου/ακραίου» σε όποιον/α δεν συμβαδίζει με τις κεντρικές επιταγές.
«Άκρα» οι εργαζόμενοι απεργοί που πρέπει να επιστρατευθούν ή «να εκκενώσουν τους χώρους εργασίας τους» (βλέπε ΕΡΤ), οι μαθητές που κάνουν καταλήψεις και πρέπει να συλληφθούν, «τρομοκράτες» οι αγωνιζόμενοι για τη ζωή τους κάτοικοι στις Σκουριές της Χαλκιδικής που θα προφυλακιστούν, «παράνομοι» οι μετανάστες που θα απελαθούν (Ξένιος Δίας) ή θα βασανιστούν στα αστυνομικά τμήματα της δημοκρατίας, «άνομοι» οι διαδηλωτές στις πορείες που πρέπει να ξυλοκοπηθούν και να διωχθούν…
Με λίγα λόγια, οτιδήποτε ξεφεύγει από την κανονικότητα και τη νομιμότητα, όπως την ορίζουν και την επιβάλλουν το κράτος και τα αφεντικά, είναι ακραίο και πρέπει «να παταχθεί» διότι στρέφεται «ενάντια στη χώρα» και την «προσπάθεια εθνικής επιβίωσης», λειτουργεί ως εμπόδιο στην «ανάπτυξη» και τη συνακόλουθη έξοδο από την κρίση.
Στην πραγματικότητα, όμως, «ανάπτυξη» σημαίνει πτώχευση για τους εργαζόμενους, και αυτή έχει επέλθει εδώ και πολύ καιρό. Ο κλάδος των ΜΜΕ δεν αποτελεί εξαίρεση. Κάθε έννοια συλλογικοποίησης και διεκδίκησης χτυπιέται και απαντιέται με απολύσεις και τρομοκρατία. Το εκβιαστικό κλείσιμο της ΕΡΤ, το ντόμινο απολύσεων στον ΔΟΛ, οι κατακόρυφες μειώσεις μισθών στη Ναυτεμπορική, η καθιέρωση της απλήρωτης εργασίας σε όλα τα «μαγαζιά», αποτελούν μόνο μερικά πρόσφατα παραδείγματα. Σε αυτό το πλαίσιο, δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον τους υπό τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης και να απαντήσουν στον τεχνητό εκβιασμό των εργοδοτών: «συμβιβασμός ή πτώχευση». Οι ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις έχουν μειώσει κατακόρυφα τους μισθούς και έχουν επιβάλει συνθήκες διάσπασης και κατακερματισμού στους χώρους εργασίας, γεγονός που δυσκολεύει τη συλλογική διεκδίκηση. Οι χιλιάδες απολύσεις στον κλάδο, με πρώτα θύματα το πιο μαχητικό κομμάτι των συναδέλφων, έχουν πετάξει ισάριθμους εργαζόμενους στην ανεργία, ενώ παράλληλα έχουν εντατικοποιήσει ακόμα περισσότερο τις συνθήκες εργασίας για τους εναπομείναντες.
Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη για τους χιλιάδες «αφανείς» συνάδελφους που εργάζονται στο διαδίκτυο. Στις διαδικτυακές ιστοσελίδες, η μαύρη εργασία, τα μπλοκάκια, οι μισθοί των 300 ευρώ, η εθελοντική εργασία, οι εξοντωτικές βάρδιες, αποτελούν κανόνα και όχι εξαίρεση. Οι εργαζόμενοι στο διαδίκτυο δεν διαθέτουν συνδικαλιστικά δικαιώματα και σπάνια μπορούν να συμμετέχουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις του κλάδου. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που όσοι απέργησαν ή αντιστάθηκαν στα αφεντικά τους αντιμετώπισαν την άμεση και σαφή απάντηση των τελευταίων: απόλυση και ανεργία. Με βάση τα παραπάνω, είναι σαφές ότι γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα φτηνό και πλήρως ελεγχόμενο εργατικό δυναμικό στα ΜΜΕ, το οποίο θα υπηρετεί υπάκουα τον ιδεολογικό ρόλο των μέσων ως βασικών πυλώνων ενίσχυσης της κυριαρχίας, αναπαράγοντας την κρατική προπαγάνδα και τα συστημικά επιχειρήματα.
Σε αυτή τη συνθήκη άγριας εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, τα σωματεία του κλάδου δεν έχουν καταφέρει να αποτρέψουν ούτε στο ελάχιστο τη γενικευμένη επίθεση, ούτε να προστατεύσουν τα αυτονόητα δικαιώματα των εργαζομένων στα ΜΜΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ΕΣΗΕΑ των «λίγων και καλών», που συχνά συμπαρατάσσεται με την εργοδοσία και υπονομεύει τους αγώνες. Αυτό είδαμε και στην περίπτωση των εργαζομένων της ΕΡΤ, με τη συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου να μη στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, να μην μπορεί να αποτρέψει την κυκλοφορία απεργοσπαστικών φύλλων, να αδυνατεί να σηκώσει στις πλάτες της την περιφρούρηση μιας απεργίας που η ίδια είχε κηρύξει (στα χαρτιά), βαφτίζοντάς την τελικά… «πολιτική απεργία». Με αυτό τον τρόπο, η πιο κρίσιμη κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων δεν μπόρεσε να δημιουργήσει δυναμική και αγωνιστικά «ρήγματα» μέσα στα μαγαζιά. Και αυτό γιατί η αντεργατική επίθεση δεν μπορεί να σταματήσει με πύρινους λόγους μέσα από τα ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ούτε με απεργίες-παρωδίες μία μέρα νωρίτερα από τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Η ανάγκη να μπουν από την αρχή οι βάσεις για την οργάνωση και την ανασυγκρότηση των εργαζόμενων του κλάδου καθίσταται πλέον πιο επιτακτική από ποτέ. Η μαχητικότητα και το πείσμα των εκατοντάδων εργαζομένων που παραμένουν επί πέντε σχεδόν μήνες στο ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής και στους περιφερειακούς σταθμούς αποτελούν πυξίδα αντίστασης: οργανώθηκαν με οριζόντιες διαδικασίες, κατέλαβαν τους χώρους εργασίας τους πανελλαδικά, πήραν στα χέρια τους την πληροφόρηση και συνεχίζουν να εκπέμπουν παρά τη διαρκή απειλή της εκκένωσης.
Από την πλευρά μας, στον πόλεμο που έχει κηρυχθεί εναντίον μας απαντάμε επιλέγοντας το δρόμο της αντίστασης και του αυτοοργανωμένου αγώνα. Με επιμονή, αλληλεγγύη και οργάνωση από τη βάση, μπορούμε να πάρουμε ξανά πίσω αυτά που βίαια μας στερήσανε. Συνεχίζουμε τον αδιάλειπτο κοινωνικό και ταξικό αγώνα, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές μας, στα σχολεία και τις σχολές μας, με τα χαρακτηριστικά της αυτοοργάνωσης, της αντιιεραρχίας, του αντιφασισμού, ακηδεμόνευτα και αντιθεσμικά.

Παίρνουμε θέση:
  • Στην πλευρά του μαχητικού αγώνα,
  • Μακριά από ξεπουλημένες γραφειοκρατικές ηγεσίες,
  • Με πρόταγμα τον συνδικαλισμό βάσης, την αντίσταση και την αλληλεγγύη.

Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ
katalipsiesiea.blogspot.gr
Categories
Ανακοινώσεις Ανοικτής Συνέλευσης Απεργία Δράσεις Πορεία Πορείες Συγκεντρώσεις

Γενική Απεργία, Τετάρτη 6/11 – Συγκέντρωση/πορεία: 11 π.μ., Μουσείο

H γενικευμένη και συντριπτική επίθεση στην εργατική τάξη και την κοινωνία συνεχίζεται. Διαρκές πετσόκομμα μισθών, νέα μέτρα προ των πυλών, που βαπτίζονται «στοχευμένα» για να ξεπλύνουν την κοροϊδία του «δεν θα πάρουμε άλλα μέτρα», απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, προαναγγελία περαιτέρω καταλήστευσης των συντάξεων, νέοι φόροι, μόνιμοι και προσωρινοί, συνεχής πίεση και εντατικοποίηση για να «σώσουμε τον καπιταλισμό»: να δουλεύουμε (όσοι τυχεροί το κάνουν ακόμη) περισσότερο και να πληρωνόμαστε λιγότερο. Η ισοπέδωση και των τελευταίων κεκτημένων και η εντεινόμενη φτωχοποίηση οδηγούν ολοένα μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας στην εξαθλίωση και την ανέχεια, σπέρνουν τον θάνατο (σωματικό και ψυχικό), θέτοντας αμείλικτα το ερώτημα: ποιες ζωές τελικά μετράνε;
Διανύουμε μια περίοδο όπου κυριαρχεί και επιβάλλεται μέσω της επίσημης κυβερνητικής πολιτικής το δόγμα της μηδενικής ανοχής, της τάξης και ασφάλειας, της νομιμότητας, της περίφημης πλέον «καταδίκης της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται», της λογικής των «δύο άκρων». Όλα αυτά μάλιστα εντάθηκαν ιδιαίτερα μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα από φασίστα και τη μετέπειτα «αντιμετώπιση» της Χρυσής Αυγής από το κράτος και τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του.
Έτσι, παράλληλα με τη συνεχή επίκληση της «εθνικής προσπάθειας», της υπομονής, της στωικότητας και της αδιαμαρτύρητης αποδοχής μέτρων, περικοπών, απολύσεων και εν τέλει της ίδιας της εξαθλίωσης, έχει προστεθεί ο χαρακτηρισμός του «εχθρού της δημοκρατίας», του «παρανόμου», του «τρομοκράτη», του «άκρου/ακραίου» σε όποιον/α δεν συμβαδίζει με τις κεντρικές επιταγές.
«Άκρα» οι εργαζόμενοι απεργοί που πρέπει να επιστρατευθούν ή «να εκκενώσουν τους χώρους εργασίας τους» (βλέπε ΕΡΤ), οι μαθητές που κάνουν καταλήψεις και πρέπει να συλληφθούν, «τρομοκράτες» οι αγωνιζόμενοι για τη ζωή τους κάτοικοι στις Σκουριές της Χαλκιδικής που θα προφυλακιστούν, «παράνομοι» οι μετανάστες που θα απελαθούν (Ξένιος Δίας) ή θα βασανιστούν στα αστυνομικά τμήματα της δημοκρατίας, «άνομοι» οι διαδηλωτές στις πορείες που πρέπει να ξυλοκοπηθούν και να διωχθούν…
Με λίγα λόγια, οτιδήποτε ξεφεύγει από την κανονικότητα και τη νομιμότητα, όπως την ορίζουν και την επιβάλλουν το κράτος και τα αφεντικά, είναι ακραίο και πρέπει «να παταχθεί» διότι στρέφεται «ενάντια στη χώρα» και την «προσπάθεια εθνικής επιβίωσης», λειτουργεί ως εμπόδιο στην «ανάπτυξη» και τη συνακόλουθη έξοδο από την κρίση.
Στην πραγματικότητα, όμως, «ανάπτυξη» σημαίνει πτώχευση για τους εργαζόμενους, και αυτή έχει επέλθει εδώ και πολύ καιρό. Ο κλάδος των ΜΜΕ δεν αποτελεί εξαίρεση. Κάθε έννοια συλλογικοποίησης και διεκδίκησης χτυπιέται και απαντιέται με απολύσεις και τρομοκρατία. Το εκβιαστικό κλείσιμο της ΕΡΤ, το ντόμινο απολύσεων στον ΔΟΛ, οι κατακόρυφες μειώσεις μισθών στη Ναυτεμπορική, η καθιέρωση της απλήρωτης εργασίας σε όλα τα «μαγαζιά», αποτελούν μόνο μερικά πρόσφατα παραδείγματα. Σε αυτό το πλαίσιο, δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον τους υπό τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης και να απαντήσουν στον τεχνητό εκβιασμό των εργοδοτών: «συμβιβασμός ή πτώχευση». Οι ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις έχουν μειώσει κατακόρυφα τους μισθούς και έχουν επιβάλει συνθήκες διάσπασης και κατακερματισμού στους χώρους εργασίας, γεγονός που δυσκολεύει τη συλλογική διεκδίκηση. Οι χιλιάδες απολύσεις στον κλάδο, με πρώτα θύματα το πιο μαχητικό κομμάτι των συναδέλφων, έχουν πετάξει ισάριθμους εργαζόμενους στην ανεργία, ενώ παράλληλα έχουν εντατικοποιήσει ακόμα περισσότερο τις συνθήκες εργασίας για τους εναπομείναντες.
Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη για τους χιλιάδες «αφανείς» συνάδελφους που εργάζονται στο διαδίκτυο. Στις διαδικτυακές ιστοσελίδες, η μαύρη εργασία, τα μπλοκάκια, οι μισθοί των 300 ευρώ, η εθελοντική εργασία, οι εξοντωτικές βάρδιες, αποτελούν κανόνα και όχι εξαίρεση. Οι εργαζόμενοι στο διαδίκτυο δεν διαθέτουν συνδικαλιστικά δικαιώματα και σπάνια μπορούν να συμμετέχουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις του κλάδου. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που όσοι απέργησαν ή αντιστάθηκαν στα αφεντικά τους αντιμετώπισαν την άμεση και σαφή απάντηση των τελευταίων: απόλυση και ανεργία. Με βάση τα παραπάνω, είναι σαφές ότι γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα φτηνό και πλήρως ελεγχόμενο εργατικό δυναμικό στα ΜΜΕ, το οποίο θα υπηρετεί υπάκουα τον ιδεολογικό ρόλο των μέσων ως βασικών πυλώνων ενίσχυσης της κυριαρχίας, αναπαράγοντας την κρατική προπαγάνδα και τα συστημικά επιχειρήματα.
Σε αυτή τη συνθήκη άγριας εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, τα σωματεία του κλάδου δεν έχουν καταφέρει να αποτρέψουν ούτε στο ελάχιστο τη γενικευμένη επίθεση, ούτε να προστατεύσουν τα αυτονόητα δικαιώματα των εργαζομένων στα ΜΜΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ΕΣΗΕΑ των «λίγων και καλών», που συχνά συμπαρατάσσεται με την εργοδοσία και υπονομεύει τους αγώνες. Αυτό είδαμε και στην περίπτωση των εργαζομένων της ΕΡΤ, με τη συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου να μη στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, να μην μπορεί να αποτρέψει την κυκλοφορία απεργοσπαστικών φύλλων, να αδυνατεί να σηκώσει στις πλάτες της την περιφρούρηση μιας απεργίας που η ίδια είχε κηρύξει (στα χαρτιά), βαφτίζοντάς την τελικά… «πολιτική απεργία». Με αυτό τον τρόπο, η πιο κρίσιμη κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων δεν μπόρεσε να δημιουργήσει δυναμική και αγωνιστικά «ρήγματα» μέσα στα μαγαζιά. Και αυτό γιατί η αντεργατική επίθεση δεν μπορεί να σταματήσει με πύρινους λόγους μέσα από τα ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ούτε με απεργίες-παρωδίες μία μέρα νωρίτερα από τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Η ανάγκη να μπουν από την αρχή οι βάσεις για την οργάνωση και την ανασυγκρότηση των εργαζόμενων του κλάδου καθίσταται πλέον πιο επιτακτική από ποτέ. Η μαχητικότητα και το πείσμα των εκατοντάδων εργαζομένων που παραμένουν επί πέντε σχεδόν μήνες στο ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής και στους περιφερειακούς σταθμούς αποτελούν πυξίδα αντίστασης: οργανώθηκαν με οριζόντιες διαδικασίες, κατέλαβαν τους χώρους εργασίας τους πανελλαδικά, πήραν στα χέρια τους την πληροφόρηση και συνεχίζουν να εκπέμπουν παρά τη διαρκή απειλή της εκκένωσης.
Από την πλευρά μας, στον πόλεμο που έχει κηρυχθεί εναντίον μας απαντάμε επιλέγοντας το δρόμο της αντίστασης και του αυτοοργανωμένου αγώνα. Με επιμονή, αλληλεγγύη και οργάνωση από τη βάση, μπορούμε να πάρουμε ξανά πίσω αυτά που βίαια μας στερήσανε. Συνεχίζουμε τον αδιάλειπτο κοινωνικό και ταξικό αγώνα, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές μας, στα σχολεία και τις σχολές μας, με τα χαρακτηριστικά της αυτοοργάνωσης, της αντιιεραρχίας, του αντιφασισμού, ακηδεμόνευτα και αντιθεσμικά.

Παίρνουμε θέση:
  • Στην πλευρά του μαχητικού αγώνα,
  • Μακριά από ξεπουλημένες γραφειοκρατικές ηγεσίες,
  • Με πρόταγμα τον συνδικαλισμό βάσης, την αντίσταση και την αλληλεγγύη.

Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ
katalipsiesiea.blogspot.gr
Categories
Αλληλεγγύη Δράσεις Εργατικά ΣΒΕΟΔ Συγκεντρώσεις

Η αλληλεγγύη το όπλο μας ενάντια στην τρομοκρατία των εργοδοτών στo Daffi’s

EDIT 25/07: Αθώος πανηγυρικά κρίθηκε από το δικαστήριο ο συνάδελφος Χ. Στεργιάδης για την κατηγορία του εκβιασμού των εργοδοτών του. 

OXρήστος Στεργιάδης, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του πρωτοβάθμιου σωματείου ΣΒΕΟΔ (Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου) που εργαζόταν για ένα χρόνο στο ψητοπωλείο DAFFIS στο Παγκράτι ως διανομέας, απολύθηκε εκδικητικά για την συνδικαλιστική του δράση τον Μάιο του 2012. Τον Ιούνιο του 2013, εργατικό δικαστήριο δικαίωσε τις διεκδικήσεις του για επαναπρόσληψη και πληρωμή μισθών υπερημερίας. 
Οι εργοδότες, όμως, σκόπιμα ανέβαλαν και παρακώλυαν με διάφορους τρόπους την εκτέλεση της απόφασης του δικαστηρίου: μετά από σειρά «καψονιών» στην δουλειά κι ενώ η καταβολή των μισθών υπερημερίας ακόμα εκκρεμούσε, η αποπληρωμή του ποσού ορίστηκε για τις 9 Ιουλίου. Τότε, όταν ο Χρήστος Στεργιάδης εμφανίστηκε στην δουλειά και ζήτησε να παραλάβει το φάκελο με το ποσό παρουσία δικηγόρου όπως είχε προσυμφωνηθεί, βρέθηκε να συλλαμβάνεται και να οδηγείται στην ασφάλεια από κλιμάκιο του τμήματος εκβιαστών! Αφορμή η «κατηγορία για εκβιασμό» από προηγούμενο αφεντικό για το οποίο είχε δουλέψει σε ψητοπωλείο στην Αλεξάνδρας.
Φαίνεται ότι η αυθαιρεσία των εργοδοτών δεν σταματάει ούτε μπροστά στις δικαστικές αποφάσεις,  αλλά ούτε διστάζει να χρησιμοποιήσει τακτικές τραμπουκισμού και τρομοκρατίας με κάθε μέσο προκειμένου να εκφοβίσει τους εργαζόμενους και να τους αποτρέψει από τις διεκδικήσεις τους. Μπορεί όμως και πρέπει να σταματήσει μπροστά στην έμπρακτη αλληλεγγύη μας σε κάθε εργαζόμενο που βιώνει τους εργοδοτικούς εκβιασμούς και την τρομοκρατία της απόλυσης.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΣΤΕΡΓΙΑΔΗ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΕΜΠΤΗ 25 ΙΟΥΛΗ 2013, 09:00
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ, ΚΤΙΡΙΟ 7
Categories
Αλληλεγγύη Δράσεις Εργατικά ΣΒΕΟΔ Συγκεντρώσεις

Η αλληλεγγύη το όπλο μας ενάντια στην τρομοκρατία των εργοδοτών στo Daffi’s

EDIT 25/07: Αθώος πανηγυρικά κρίθηκε από το δικαστήριο ο συνάδελφος Χ. Στεργιάδης για την κατηγορία του εκβιασμού των εργοδοτών του. 

OXρήστος Στεργιάδης, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του πρωτοβάθμιου σωματείου ΣΒΕΟΔ (Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου) που εργαζόταν για ένα χρόνο στο ψητοπωλείο DAFFIS στο Παγκράτι ως διανομέας, απολύθηκε εκδικητικά για την συνδικαλιστική του δράση τον Μάιο του 2012. Τον Ιούνιο του 2013, εργατικό δικαστήριο δικαίωσε τις διεκδικήσεις του για επαναπρόσληψη και πληρωμή μισθών υπερημερίας. 
Οι εργοδότες, όμως, σκόπιμα ανέβαλαν και παρακώλυαν με διάφορους τρόπους την εκτέλεση της απόφασης του δικαστηρίου: μετά από σειρά «καψονιών» στην δουλειά κι ενώ η καταβολή των μισθών υπερημερίας ακόμα εκκρεμούσε, η αποπληρωμή του ποσού ορίστηκε για τις 9 Ιουλίου. Τότε, όταν ο Χρήστος Στεργιάδης εμφανίστηκε στην δουλειά και ζήτησε να παραλάβει το φάκελο με το ποσό παρουσία δικηγόρου όπως είχε προσυμφωνηθεί, βρέθηκε να συλλαμβάνεται και να οδηγείται στην ασφάλεια από κλιμάκιο του τμήματος εκβιαστών! Αφορμή η «κατηγορία για εκβιασμό» από προηγούμενο αφεντικό για το οποίο είχε δουλέψει σε ψητοπωλείο στην Αλεξάνδρας.
Φαίνεται ότι η αυθαιρεσία των εργοδοτών δεν σταματάει ούτε μπροστά στις δικαστικές αποφάσεις,  αλλά ούτε διστάζει να χρησιμοποιήσει τακτικές τραμπουκισμού και τρομοκρατίας με κάθε μέσο προκειμένου να εκφοβίσει τους εργαζόμενους και να τους αποτρέψει από τις διεκδικήσεις τους. Μπορεί όμως και πρέπει να σταματήσει μπροστά στην έμπρακτη αλληλεγγύη μας σε κάθε εργαζόμενο που βιώνει τους εργοδοτικούς εκβιασμούς και την τρομοκρατία της απόλυσης.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΣΤΕΡΓΙΑΔΗ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΕΜΠΤΗ 25 ΙΟΥΛΗ 2013, 09:00
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ, ΚΤΙΡΙΟ 7
Categories
Δράσεις Μετρόπολις Οπτικοακουστικό Υλικό

Βίντεο από τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την απονομή των βραβείων MAD (25/6)

απολυμένοι metropolis @ mad video awards 2013 από dm_51da61c17c5fa