Category: Παρεμβάσεις

Ένα νέο γύρο παρεμβάσεων σε ομίλους διαδικτυακών μέσων ξεκίνησε χθες η Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ. Ο στόχος διπλός: αφενός να δοθεί μια συνέχεια στη καμπάνια που έχουμε ξεκινήσει εδώ και αρκετούς μήνες για την οργάνωση και πληροφόρηση των εργαζομένων στα sites και αφετέρου να προπαγανδιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η κινητοποίηση ενάντια στα αφεντικά των ΜΜΕ που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Πέμπτη 21 Μάη, έξω από τα γραφεία του ομίλου 24 Media του προέδρου της ΕΝΕΔ, Δημήτρη Μάρη. 

Έτσι την Πέμπτη 14 Μάη, επισκεφθήκαμε τις παρακάτω διαδικτυακές επιχειρήσεις ή έδρα των οποίων βρίσκεται στα βόρεια προάστια της Αθήνας: 

iatropedia.gr

zappit.gr

onalert.gr

newsbeast.gr

Real.gr

enikos.gr

Σε κάθε ένα από αυτά τα μαγαζιά, ήρθαμε σε επαφή και συνομιλήσαμε με τους συναδέλφους που εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας, πολλές φορές ανασφάλιστοι και με απάνθρωπα ωράρια. Οι πιο… «τυχεροί» είναι με μπλοκάκι αν και η εργασία που προσφέρουν είναι πλήρης, δηλωμένοι ως «υπάλληλοι γραφείου» (άρα με αντίστοιχο μισθό και όχι μισθό συντακτών), καθώς και με έξτρα βάρδιες και Σαββατοκύριακα/μήνα, για τα οποία δεν λαμβάνουν τη νόμιμη υπερωριακή αμοιβή. 

Αυτό, άλλωστε, ήταν και το περιεχόμενο της ολιγόλεπτης κουβέντας που είχαμε με τον ιδιοκτήτη του Ομίλου που ανήκει το newsit.gr, Νίκο Ευαγγελάτο, ο οποίος στα… γενικά δήλωνε πως «μας υποστηρίζει» (!!!) αλλά όταν η συζήτηση έφτασε στα ειδικά (π.χ. καθεστώς με το οποίο έχει προσλάβει τους εργαζόμενους), ψέλλισε πως «αυτό είναι άλλη ιστορία» και έσπευσε να μας αποχαιρετίσει. 

Μοιράσαμε το κείμενο της συνέλευσης μας σχετικά με όλα αυτά που έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά οι εργαζόμενοι στα sites και για ακόμα μια φορά διαπιστώθηκε το τρομερό κενό που έχουν αφήσει με την αδράνεια τους οι επαγγελματίες συνδικαλιστές των σωματείων του χώρου των ΜΜΕ. Κενό το οποίο εκμεταλλεύονται τα αφεντικά προκειμένου να επιβάλουν τον εργασιακό μεσαίωνα που τόσο τους βολεύει. Σε κάποια από αυτά τα μαγαζιά (Αττικές Εκδόσεις και real.gr) ήρθαμε αντιμέτωποι με σεκιουριτάδες και… φουσκωτούς οι οποίοι προσπάθησαν (χωρίς βέβαια επιτυχία) να μας εμποδίσουν από το να έρθουμε σε επαφή με τους συναδέλφους μας. 

Παρ’ όλα αυτά, όμως, η Συνέλευση μας δεν έχει σκοπό να σταματήσει τις παρεμβάσεις της στους χώρους εργασίας κάτι που θα αποδειχθεί έμπρακτα τις επόμενες ημέρες οπότε και οι δράσεις μας θα συνεχιστούν στα sites. 

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στα sites στη συγκέντρωση έξω από τον όμιλο 24 του Δημήτρη Μάρη την Πέμπτη 21 Μάη στις 18.00 το απόγευμα (Συγγρού 166, Καλλιθέα). Ο Δημήτρης Μάρης είναι ο νέος πρόεδρος της ΕΝΕΔ (Ένωση Εκδοτών Διαδικτύου), της πρόσφατης δηλαδή προσπάθειας των αφεντικών να προασπίσουν τα συμφέροντα τους και να εγκαθιδρύσουν την εργοδοτική ασυδοσία σε βάρος των εργαζόμενων.

Είναι καιρός όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι σε sites και διαδικτυακά μέσα – το φτηνό εργατικό δυναμικό, κακοπληρωμένο και ανασφάλιστο, ευέλικτο και υποτιμημένο, απαξιωμένο από τα καθεστωτικά σωματεία – να οργανωθούμε. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον, να βάλουμε μπροστά τα εργατικά μας συμφέροντα, με πυξίδα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε στους εργασιακούς χώρους. 

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η οικοδόμηση ενός νέου τοπίου στα μέσα ενημέρωσης στα πλαίσια της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης με τους εκδότες -παλιούς και νέους- να αναπροσαρμόζουν τους κανόνες της αγοράς και τους ήδη παραδομένους στην υπερεκμετάλλευση εργαζόμενους να βγαίνουν ακόμη περισσότερο χαμένοι. Το νέο σκηνικό που στήνεται, στηρίζεται στο γεγονός ότι το μέλλον της δημοσιογραφίας βρίσκεται στο διαδίκτυο και στην επερχόμενη κατάρρευση παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης -έντυπων και τηλεοπτικών- εκ των οποίων τα περισσότερα είναι υπερχρεωμένα, έχοντας λάβει απλόχερα υπέρογκα δάνεια στο παρελθόν και έχοντας πετάξει στην ανεργία τους περισσότερους από τους εργαζόμενους που απασχολούσαν. 

Ενας μεγάλος αριθμός από τις στρατιές των ανέργων που προέκυψαν από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, μα κυρίως νεοεισερχόμενοι συνάδελφοι στο χώρο εργασίας, απασχολήθηκε και απασχολείται στα νέα μέσα που ανθούν και συγκεκριμένα στα σύγχρονα κάτεργα που ονομάζονται sites . Μία από τις καλύτερες συνθήκες που μπορεί να βρεθεί σε sites είναι το 6ήμερο, 8ώρο «μπλοκάκι» για 400-600 ευρώ καθαρά. Το 6ήμερο συνήθως μεταφράζεται σε 12 συνεχόμενες μέρες δουλειάς και δυο Σ/Κ ξεκούραση το μήνα. Το «μπλοκάκι» (και μερικές φορές η δουλειά από το σπίτι) διασφαλίζει ότι ο σύγχρονος μισθωτός σκλάβος δεν θα έχει τα δικαιώματα που απορρέουν από τη φύση της εξαρτημένης εργασίας που εκτελεί: δεν θα δικαιούται δώρα και επιδόματα, υπερωριακή αμοιβή για τα Σ/Κ, τις νυχτερινές βάρδιες και τις αργίες, δεν θα μπορεί να διαμαρτυρηθεί συνδικαλιστικά, ενώ ως «ελεύθερος επαγγελματίας» θα πληρώνει μόνος του και την ασφάλιση. Κάποιοι επιζητούν μέχρι και 16ωρη εργασία το Σάββατο και άλλο ένα 16ωρο την Κυριακή, και προσφέρουν 150-350 ευρώ καθαρά το μήνα. Και υπάρχουν πάντα και οι μόνιμοι ανακυκλούμενοι, (αποτελούν κανόνα στα αθλητικά sites) οι «εθελοντές» που «μαθαίνουν» τη δουλειά, κάνουν την «πρακτική άσκησή» τους και θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι αν πάρουν κανένα «μαύρο» χαρτζιλίκι πού και πού από το αφεντικό. 

Τον ίδιο δρόμο ακολουθούν και τα sites μεγάλων ομίλων με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα όσο γίνεται πιο φθηνό και απροστάτευτο εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, χωρίς επιδόματα, χωρίς έστω αυτή την τυπική ιδιότητα του εργαζόμενου ή του ανέργου. Ετσι, έχοντας εγκαθιδρύσει το απόλυτα κερδοφόρο γι’ αυτούς εργασιακό περιβάλλον, παραδοσιακοί και νέοι εκδότες επιχειρούν τη τελευταία διετία, την οικοδόμηση ενός νέου κεφαλαιουχικού μοντέλου που αποσκοπεί στη μετατόπιση της αγοράς και που απαιτεί τη συσπείρωσή τους σε ένα νέο μηχανισμό, ικανό να προασπίσει τα συμφέροντά τους και να επαναφέρει τα διαφυγόντα κέρδη των τελευταίων ετών. 

Αφήνοντας ανέπαφη την Ένωση Ιδιοκτητών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών που προάσπιζε τα συμφέροντά τους μέχρι πρόσφατα και συντόνιζε τις ενέργειές τους για να πραγματοποιηθούν χιλιάδες απολύσεις, προχώρησαν στη σύσταση και δημιουργία της ΕΝΩΣΗΣ ΕΚΔΟΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ (ΕΝΕΔ). Μέσω αυτής της σχετικά νέας εργοδοτικής «Ένωσης», οι ίδιοι παραδοσιακοί ιδιοκτήτες των ΜΜΕ προσπαθούν να μοιράσουν την καινούρια πίτα στα ψηφιακά μέσα, μόνο και μόνο για να την ελέγχουν απόλυτα, λόγος για τον οποίο έχουν αρχίσει τις μονοπωλιακές μετρήσεις της αγοράς στον ηλεκτρονικό Τύπο, στην ουσία με τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιούσαν και με τον παραδοσιακό, προκειμένου να μοιράσουν τη νέα αγορά: αναμεταξύ τους και με ελάχιστους νεόκοπους παίχτες. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο νέος εργοδοτικός συνεταιρισμός (όπως τον αποκαλούν οι εμπνευστές του) είχε αρχικά ως έδρα τα γραφεία του ΔΟΛ του Σταύρου Ψυχάρη, ενώ σήμερα διαθέτει γραφείο λειτουργίας στον ΠΗΓΑΣΟ του Γιώργου και Φώτη Μπόμπολα. 

Δεδομένης της προαναφερθείσας κατάστασης που επικρατεί στα sites, με τους εξευτελιστικούς μισθούς και τις απλήρωτες υπερωριακές ώρες και μέρες δουλειάς, με την ανασφάλιστη στις περισσότερες περιπτώσεις εργασία, με τον αποκλεισμό των εργαζόμενων από τα σωματεία στο χώρο του Τύπου και την αδιαφορία των τελευταίων για την κάλυψη των συναδέλφων στα ηλεκτρονικά μέσα, με την απεργοσπασία ως πάγια τακτική των ιδιοκτητών τους, με την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, αλλά και με την ελεγχόμενη-καθεστωτική και ολιγοπωλιακή πληροφόρηση που εξασφαλίζουν μέσω του copy paste και που αποφεύγουν συνειδητά να περιορίσουν, γίνεται φανερό ότι για τη νέα εργοδοτική Ενωση και τα συμφέροντά της ο δρόμος είναι κάτι περισσότερο από ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. 

Επειτα από τις τις πρόσφατες εκλογές που πραγματοποιήθηκαν για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου από τα 21 μέλη-εταιρείες που συμμετέχουν στην ΕΝΕΔ στη θέση του προέδρου της εκλέχτηκε ένας σχετικά νέος εκδότης, ο Δημήτρης Μάρης, ιδιοκτήτης του ομίλου «24 Media» (στην κατοχή του οποίου βρίσκονται περίπου 20 ιδιόκτητα και συνεργαζόμενα sites) και μέτοχος στην εταιρεία του Γιάννη Φιλιππάκη που εκδίδει τις εφημερίδες «Δημοκρατία» και «Εspresso». Η εκλογή του Δημήτρη Μάρη (επονομαζόμενου και betατζή λόγω των στοιχηματικών ιστοσελίδων που ελέγχει) στη θέση του προέδρου της εργοδοτικής Ενωσης μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί καθώς πρόκειται για έναν επιχειρηματία που αναδεικνύεται πλέον σε κυρίαρχη δύναμη στο χώρο των ηλεκτρονικών μίντια και των νέων τεχνολογιών ενημέρωσης και που επεκτείνει συνεχώς τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Αλλά πρόκειται και για έναν επιχειρηματία ο οποίος έχει επιβάλλει άθλιες εργασιακές συνθήκες στα μέσα που κατέχει υποχρεώνοντας τους εργαζόμενους να υπογράψουν συμβάσεις εργασίας για πενθήμερο που δεν τηρούνται ποτέ και που απαγορεύει κάθε συνδικαλιστική δράση, μη επιτρέποντας ούτε την είσοδο σε εργαζόμενους και μέλη σωματείων για να μοιράσουν στους εργαζόμενους κείμενα για τα δικαιώματά τους. 

Ετσι, η τοποθέτηση του Δημήτρη Μάρη στην καρέκλα του προέδρου της ΕΝΕΔ αποτελεί μια επιλογή των εκδοτών που αφορά τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση. Ικανό να προασπίσει τα εκδοτικά συμφέροντα στο έπακρο και με βασική προϋπόθεση την εγκαθίδρυση της εργοδοτικής ασυδοσίας ως προϋπόθεση για την εξασφάλιση των μέγιστων κερδών που προκύπτουν από την αφαίμαξη του ιδρώτα των εργαζομένων. Λόγος για τον οποίο, ενάμιση μήνα μετά από την εκλογή του, ο πρόεδρος της ΕΝΕΔ με άρθρο του σε ηλεκτρονική εφημερίδα στην οποία είναι μέτοχος μαζί με εφοπλιστές, προειδοποιεί ότι η πρόθεση επιβολής φόρου στις online διαφημίσεις θα οδηγήσει τους μιντιάρχες των ηλεκτρονικών μέσων σε απολύσεις εργαζομένων. Βάζοντας ωμά και εκβιαστικά τους εργαζόμενους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων των αφεντικών με το κράτος. 

Εχοντας τη βεβαιότητα ότι οι «αφανείς» εργαζόμενοι του διαδικτύου έχουν περιθώρια αντίστασης και οργάνωσης (η δικαστική απόφαση που ορίζει ότι οι εργαζόμενοι στα sites πρέπει να αμείβονται ως συντάκτες είναι μόνο ένα από τα παραδείγματα όπου οι εργαζόμενοι με την αλληλεγγύη συναδέλφων διεκδίκησαν και κατάφεραν να αποκτήσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα), στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον, βάζοντας αναχώματα και χτίζοντας τις δικές μας αντιστάσεις. Και έχουμε σκοπό να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε να μην αφήσουμε τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης να περάσει πάνω από την περαιτέρω υποτίμησή μας. 

Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την έδρα του Ομίλου 24, καταγγέλοντας τόσο τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν σε αυτόν, όσο και τις συνθήκες των σύγχρονων κάτεργων που επικρατούν στις μιντιακές διαδικτυακές επιχειρήσεις που απαρτίζουν την ΕΝΕΔ, και που υπερασπίζεται ως πρόεδρος ο επιχειρηματίας Δημήτρης Μάρης. 

Είναι καιρός όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι σε sites και διαδικτυακά μέσα,- το φτηνό εργατικό δυναμικό, κακοπληρωμένο και ανασφάλιστο, ευέλικτο και υποτιμημένο, απαξιωμένο από τα καθεστωτικά σωματεία- να οργανωθούμε. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον, να βάλουμε μπροστά τα εργατικά μας συμφέροντα, με πυξίδα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη 

 Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ 

katalipsiesiea.blogspot.gr

Ένα νέο γύρο παρεμβάσεων σε ομίλους διαδικτυακών μέσων ξεκίνησε χθες η Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ. Ο στόχος διπλός: αφενός να δοθεί μια συνέχεια στη καμπάνια που έχουμε ξεκινήσει εδώ και αρκετούς μήνες για την οργάνωση και πληροφόρηση των εργαζομένων στα sites και αφετέρου να προπαγανδιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η κινητοποίηση ενάντια στα αφεντικά των ΜΜΕ που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Πέμπτη 21 Μάη, έξω από τα γραφεία του ομίλου 24 Media του προέδρου της ΕΝΕΔ, Δημήτρη Μάρη. 

Έτσι την Πέμπτη 14 Μάη, επισκεφθήκαμε τις παρακάτω διαδικτυακές επιχειρήσεις ή έδρα των οποίων βρίσκεται στα βόρεια προάστια της Αθήνας: 

iatropedia.gr

zappit.gr

onalert.gr

newsbeast.gr

Real.gr

enikos.gr

Σε κάθε ένα από αυτά τα μαγαζιά, ήρθαμε σε επαφή και συνομιλήσαμε με τους συναδέλφους που εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας, πολλές φορές ανασφάλιστοι και με απάνθρωπα ωράρια. Οι πιο… «τυχεροί» είναι με μπλοκάκι αν και η εργασία που προσφέρουν είναι πλήρης, δηλωμένοι ως «υπάλληλοι γραφείου» (άρα με αντίστοιχο μισθό και όχι μισθό συντακτών), καθώς και με έξτρα βάρδιες και Σαββατοκύριακα/μήνα, για τα οποία δεν λαμβάνουν τη νόμιμη υπερωριακή αμοιβή. 

Αυτό, άλλωστε, ήταν και το περιεχόμενο της ολιγόλεπτης κουβέντας που είχαμε με τον ιδιοκτήτη του Ομίλου που ανήκει το newsit.gr, Νίκο Ευαγγελάτο, ο οποίος στα… γενικά δήλωνε πως «μας υποστηρίζει» (!!!) αλλά όταν η συζήτηση έφτασε στα ειδικά (π.χ. καθεστώς με το οποίο έχει προσλάβει τους εργαζόμενους), ψέλλισε πως «αυτό είναι άλλη ιστορία» και έσπευσε να μας αποχαιρετίσει. 

Μοιράσαμε το κείμενο της συνέλευσης μας σχετικά με όλα αυτά που έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά οι εργαζόμενοι στα sites και για ακόμα μια φορά διαπιστώθηκε το τρομερό κενό που έχουν αφήσει με την αδράνεια τους οι επαγγελματίες συνδικαλιστές των σωματείων του χώρου των ΜΜΕ. Κενό το οποίο εκμεταλλεύονται τα αφεντικά προκειμένου να επιβάλουν τον εργασιακό μεσαίωνα που τόσο τους βολεύει. Σε κάποια από αυτά τα μαγαζιά (Αττικές Εκδόσεις και real.gr) ήρθαμε αντιμέτωποι με σεκιουριτάδες και… φουσκωτούς οι οποίοι προσπάθησαν (χωρίς βέβαια επιτυχία) να μας εμποδίσουν από το να έρθουμε σε επαφή με τους συναδέλφους μας. 

Παρ’ όλα αυτά, όμως, η Συνέλευση μας δεν έχει σκοπό να σταματήσει τις παρεμβάσεις της στους χώρους εργασίας κάτι που θα αποδειχθεί έμπρακτα τις επόμενες ημέρες οπότε και οι δράσεις μας θα συνεχιστούν στα sites. 

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στα sites στη συγκέντρωση έξω από τον όμιλο 24 του Δημήτρη Μάρη την Πέμπτη 21 Μάη στις 18.00 το απόγευμα (Συγγρού 166, Καλλιθέα). Ο Δημήτρης Μάρης είναι ο νέος πρόεδρος της ΕΝΕΔ (Ένωση Εκδοτών Διαδικτύου), της πρόσφατης δηλαδή προσπάθειας των αφεντικών να προασπίσουν τα συμφέροντα τους και να εγκαθιδρύσουν την εργοδοτική ασυδοσία σε βάρος των εργαζόμενων.

Είναι καιρός όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι σε sites και διαδικτυακά μέσα – το φτηνό εργατικό δυναμικό, κακοπληρωμένο και ανασφάλιστο, ευέλικτο και υποτιμημένο, απαξιωμένο από τα καθεστωτικά σωματεία – να οργανωθούμε. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον, να βάλουμε μπροστά τα εργατικά μας συμφέροντα, με πυξίδα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε στους εργασιακούς χώρους. 

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η οικοδόμηση ενός νέου τοπίου στα μέσα ενημέρωσης στα πλαίσια της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης με τους εκδότες -παλιούς και νέους- να αναπροσαρμόζουν τους κανόνες της αγοράς και τους ήδη παραδομένους στην υπερεκμετάλλευση εργαζόμενους να βγαίνουν ακόμη περισσότερο χαμένοι. Το νέο σκηνικό που στήνεται, στηρίζεται στο γεγονός ότι το μέλλον της δημοσιογραφίας βρίσκεται στο διαδίκτυο και στην επερχόμενη κατάρρευση παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης -έντυπων και τηλεοπτικών- εκ των οποίων τα περισσότερα είναι υπερχρεωμένα, έχοντας λάβει απλόχερα υπέρογκα δάνεια στο παρελθόν και έχοντας πετάξει στην ανεργία τους περισσότερους από τους εργαζόμενους που απασχολούσαν. 

Ενας μεγάλος αριθμός από τις στρατιές των ανέργων που προέκυψαν από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, μα κυρίως νεοεισερχόμενοι συνάδελφοι στο χώρο εργασίας, απασχολήθηκε και απασχολείται στα νέα μέσα που ανθούν και συγκεκριμένα στα σύγχρονα κάτεργα που ονομάζονται sites . Μία από τις καλύτερες συνθήκες που μπορεί να βρεθεί σε sites είναι το 6ήμερο, 8ώρο «μπλοκάκι» για 400-600 ευρώ καθαρά. Το 6ήμερο συνήθως μεταφράζεται σε 12 συνεχόμενες μέρες δουλειάς και δυο Σ/Κ ξεκούραση το μήνα. Το «μπλοκάκι» (και μερικές φορές η δουλειά από το σπίτι) διασφαλίζει ότι ο σύγχρονος μισθωτός σκλάβος δεν θα έχει τα δικαιώματα που απορρέουν από τη φύση της εξαρτημένης εργασίας που εκτελεί: δεν θα δικαιούται δώρα και επιδόματα, υπερωριακή αμοιβή για τα Σ/Κ, τις νυχτερινές βάρδιες και τις αργίες, δεν θα μπορεί να διαμαρτυρηθεί συνδικαλιστικά, ενώ ως «ελεύθερος επαγγελματίας» θα πληρώνει μόνος του και την ασφάλιση. Κάποιοι επιζητούν μέχρι και 16ωρη εργασία το Σάββατο και άλλο ένα 16ωρο την Κυριακή, και προσφέρουν 150-350 ευρώ καθαρά το μήνα. Και υπάρχουν πάντα και οι μόνιμοι ανακυκλούμενοι, (αποτελούν κανόνα στα αθλητικά sites) οι «εθελοντές» που «μαθαίνουν» τη δουλειά, κάνουν την «πρακτική άσκησή» τους και θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι αν πάρουν κανένα «μαύρο» χαρτζιλίκι πού και πού από το αφεντικό. 

Τον ίδιο δρόμο ακολουθούν και τα sites μεγάλων ομίλων με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα όσο γίνεται πιο φθηνό και απροστάτευτο εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, χωρίς επιδόματα, χωρίς έστω αυτή την τυπική ιδιότητα του εργαζόμενου ή του ανέργου. Ετσι, έχοντας εγκαθιδρύσει το απόλυτα κερδοφόρο γι’ αυτούς εργασιακό περιβάλλον, παραδοσιακοί και νέοι εκδότες επιχειρούν τη τελευταία διετία, την οικοδόμηση ενός νέου κεφαλαιουχικού μοντέλου που αποσκοπεί στη μετατόπιση της αγοράς και που απαιτεί τη συσπείρωσή τους σε ένα νέο μηχανισμό, ικανό να προασπίσει τα συμφέροντά τους και να επαναφέρει τα διαφυγόντα κέρδη των τελευταίων ετών. 

Αφήνοντας ανέπαφη την Ένωση Ιδιοκτητών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών που προάσπιζε τα συμφέροντά τους μέχρι πρόσφατα και συντόνιζε τις ενέργειές τους για να πραγματοποιηθούν χιλιάδες απολύσεις, προχώρησαν στη σύσταση και δημιουργία της ΕΝΩΣΗΣ ΕΚΔΟΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ (ΕΝΕΔ). Μέσω αυτής της σχετικά νέας εργοδοτικής «Ένωσης», οι ίδιοι παραδοσιακοί ιδιοκτήτες των ΜΜΕ προσπαθούν να μοιράσουν την καινούρια πίτα στα ψηφιακά μέσα, μόνο και μόνο για να την ελέγχουν απόλυτα, λόγος για τον οποίο έχουν αρχίσει τις μονοπωλιακές μετρήσεις της αγοράς στον ηλεκτρονικό Τύπο, στην ουσία με τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιούσαν και με τον παραδοσιακό, προκειμένου να μοιράσουν τη νέα αγορά: αναμεταξύ τους και με ελάχιστους νεόκοπους παίχτες. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο νέος εργοδοτικός συνεταιρισμός (όπως τον αποκαλούν οι εμπνευστές του) είχε αρχικά ως έδρα τα γραφεία του ΔΟΛ του Σταύρου Ψυχάρη, ενώ σήμερα διαθέτει γραφείο λειτουργίας στον ΠΗΓΑΣΟ του Γιώργου και Φώτη Μπόμπολα. 

Δεδομένης της προαναφερθείσας κατάστασης που επικρατεί στα sites, με τους εξευτελιστικούς μισθούς και τις απλήρωτες υπερωριακές ώρες και μέρες δουλειάς, με την ανασφάλιστη στις περισσότερες περιπτώσεις εργασία, με τον αποκλεισμό των εργαζόμενων από τα σωματεία στο χώρο του Τύπου και την αδιαφορία των τελευταίων για την κάλυψη των συναδέλφων στα ηλεκτρονικά μέσα, με την απεργοσπασία ως πάγια τακτική των ιδιοκτητών τους, με την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, αλλά και με την ελεγχόμενη-καθεστωτική και ολιγοπωλιακή πληροφόρηση που εξασφαλίζουν μέσω του copy paste και που αποφεύγουν συνειδητά να περιορίσουν, γίνεται φανερό ότι για τη νέα εργοδοτική Ενωση και τα συμφέροντά της ο δρόμος είναι κάτι περισσότερο από ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. 

Επειτα από τις τις πρόσφατες εκλογές που πραγματοποιήθηκαν για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου από τα 21 μέλη-εταιρείες που συμμετέχουν στην ΕΝΕΔ στη θέση του προέδρου της εκλέχτηκε ένας σχετικά νέος εκδότης, ο Δημήτρης Μάρης, ιδιοκτήτης του ομίλου «24 Media» (στην κατοχή του οποίου βρίσκονται περίπου 20 ιδιόκτητα και συνεργαζόμενα sites) και μέτοχος στην εταιρεία του Γιάννη Φιλιππάκη που εκδίδει τις εφημερίδες «Δημοκρατία» και «Εspresso». Η εκλογή του Δημήτρη Μάρη (επονομαζόμενου και betατζή λόγω των στοιχηματικών ιστοσελίδων που ελέγχει) στη θέση του προέδρου της εργοδοτικής Ενωσης μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί καθώς πρόκειται για έναν επιχειρηματία που αναδεικνύεται πλέον σε κυρίαρχη δύναμη στο χώρο των ηλεκτρονικών μίντια και των νέων τεχνολογιών ενημέρωσης και που επεκτείνει συνεχώς τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Αλλά πρόκειται και για έναν επιχειρηματία ο οποίος έχει επιβάλλει άθλιες εργασιακές συνθήκες στα μέσα που κατέχει υποχρεώνοντας τους εργαζόμενους να υπογράψουν συμβάσεις εργασίας για πενθήμερο που δεν τηρούνται ποτέ και που απαγορεύει κάθε συνδικαλιστική δράση, μη επιτρέποντας ούτε την είσοδο σε εργαζόμενους και μέλη σωματείων για να μοιράσουν στους εργαζόμενους κείμενα για τα δικαιώματά τους. 

Ετσι, η τοποθέτηση του Δημήτρη Μάρη στην καρέκλα του προέδρου της ΕΝΕΔ αποτελεί μια επιλογή των εκδοτών που αφορά τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση. Ικανό να προασπίσει τα εκδοτικά συμφέροντα στο έπακρο και με βασική προϋπόθεση την εγκαθίδρυση της εργοδοτικής ασυδοσίας ως προϋπόθεση για την εξασφάλιση των μέγιστων κερδών που προκύπτουν από την αφαίμαξη του ιδρώτα των εργαζομένων. Λόγος για τον οποίο, ενάμιση μήνα μετά από την εκλογή του, ο πρόεδρος της ΕΝΕΔ με άρθρο του σε ηλεκτρονική εφημερίδα στην οποία είναι μέτοχος μαζί με εφοπλιστές, προειδοποιεί ότι η πρόθεση επιβολής φόρου στις online διαφημίσεις θα οδηγήσει τους μιντιάρχες των ηλεκτρονικών μέσων σε απολύσεις εργαζομένων. Βάζοντας ωμά και εκβιαστικά τους εργαζόμενους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων των αφεντικών με το κράτος. 

Εχοντας τη βεβαιότητα ότι οι «αφανείς» εργαζόμενοι του διαδικτύου έχουν περιθώρια αντίστασης και οργάνωσης (η δικαστική απόφαση που ορίζει ότι οι εργαζόμενοι στα sites πρέπει να αμείβονται ως συντάκτες είναι μόνο ένα από τα παραδείγματα όπου οι εργαζόμενοι με την αλληλεγγύη συναδέλφων διεκδίκησαν και κατάφεραν να αποκτήσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα), στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον, βάζοντας αναχώματα και χτίζοντας τις δικές μας αντιστάσεις. Και έχουμε σκοπό να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε να μην αφήσουμε τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης να περάσει πάνω από την περαιτέρω υποτίμησή μας. 

Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την έδρα του Ομίλου 24, καταγγέλοντας τόσο τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν σε αυτόν, όσο και τις συνθήκες των σύγχρονων κάτεργων που επικρατούν στις μιντιακές διαδικτυακές επιχειρήσεις που απαρτίζουν την ΕΝΕΔ, και που υπερασπίζεται ως πρόεδρος ο επιχειρηματίας Δημήτρης Μάρης. 

Είναι καιρός όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι σε sites και διαδικτυακά μέσα,- το φτηνό εργατικό δυναμικό, κακοπληρωμένο και ανασφάλιστο, ευέλικτο και υποτιμημένο, απαξιωμένο από τα καθεστωτικά σωματεία- να οργανωθούμε. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον, να βάλουμε μπροστά τα εργατικά μας συμφέροντα, με πυξίδα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη 

 Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ 

katalipsiesiea.blogspot.gr

Δυναμική παρέμβαση πραγματοποίησε την Παρασκευή 6/2 το σωματείο μας έξω από το μαγαζί “Γκαζοχώρι”, από το οποίο ο συνάδελφος και μέλος μας Σ.Π., διεκδικούσε απλήρωτα δεδουλευμένα του. Στην παρέμβαση συμμετείχαν πάνω από 100 μέλη του σωματείου και αλληλέγγυοι, μοιράστηκαν κείμενα, φωνάχτηκαν συνθήματα και ακολούθησε πορεία.

Τέσσερις μέρες μετά και ενόψει της τριμερής συνάντησης στην Επιθεώρηση Εργασίας, η άκαμπτη μέχρι τότε εργοδοσία του μαγαζιού, μπροστά στις οργανωμένες κινήσεις ταξικής αλληλεγγύης που συνάντησε, υπαναχώρησε και δεσμεύτηκε απέναντι στον συνάδελφο (καταβάλλοντας του ήδη ένα μέρος των χρημάτων), για το  μεγαλύτερο μέρος των δεδουλευμένων που διεκδικούσε.

Δεν επαναπαυόμαστε, αλλά σίγουρα η περίπτωση του ”Γκαζοχωρίου” αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα για  όλους εμάς που δουλεύουμε στον κλάδο του επισιτισμού : ότι με την ταξική μας οργάνωση και αλληλεγγύη μπορούμε να απαντήσουμε στην αυθαιρεσία των αφεντικών

Ακολουθούν φωτογραφίες από την παρέμβαση και το κείμενο που μοιράστηκε κατά την διάρκειά της.

Ενώ για χρόνια το μεζεδοπωλείο ‘’Γκαζοχώρι’’ αυξάνει  έκταση και  τζίρους , τα δικαιώματα των εργαζομένων του αντί να ικανοποιούνται, καταστρατηγούνται  όλο και περισσότερο. Ένα μαγαζί-‘’φάμπρικα’’ της διασκέδασης που απασχολεί περί τους 40 εργαζόμενους,  όχι  βέβαια με ‘’εναλλακτικό’’ τρόπο, αλλά όπως συνηθίζουν οι εργοδότες στον χώρο του επισιτισμού:                                                                                                                                          Δώρα εορτών, υπερωρίες, βραδινά, άδειες δεν πληρώνονται, με ελάχιστα ένσημα  που σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχούν στον πραγματικό χρόνο εργασίας.  Στην βραδινή βάρδια το ωράριο δεν τηρείται αφού η εργασία αρχίζει  στις 19.30 και αναλόγως των ορέξεων της εργοδοσίας, μπορεί να διευρυνθεί πέρα και των 9 ωρών. Οι αγώνες που έχουν γίνει από τον κόσμο  της εργασίας και στον  κλάδο του επισιτισμού και έχουν θεσπιστεί ως νόμοι, αφήνουν παγερά αδιάφορο τον εργοδότη.          Ενώ το μεροκάματο ήταν 40 €,  ο εργοδότης προσπάθησε να το μειώσει. Μετά την συνολική    αντίδραση των εργαζομένων που δήλωσαν  ότι «θα αγωνιστούμε με κάθε πρόσφορο τρόπο για να ανατρέψουμε μια τέτοια απόφαση (μείωση)», προχώρησε σε προσλήψεις νέων συναδέλφων/ισσών με 30€ή 15€ (για το τετράωρο).     

Σε όσους αντιδράσανε, το πετσόκομα των ημερών εργασίας είναι γεγονός και από εκεί που  δούλευαν 4 με 5 φορές την εβδομάδα,  δουλεύουν 2 ή το πολύ τρεις.

 Στις ολοένα και πιο παράλογες  απαιτήσεις του εργοδότη του ‘’Γκαζοχωρίου’’ , έρχονται να προστεθούν οι συνθήκες εντατικοποίησης της δουλειάς λόγω της αυξανόμενης  έκτασης του μαγαζιού. Ενώ οι συνάδελφοι προσπαθούν να ανταπεξέλθουν,  αντιμετωπίζουν  πολλές φορές την προσβλητική συμπεριφορά , την ψυχολογική και λεκτική βία και την απαξίωση της εργασίας  από τον εργοδότη τους.

Δεν είναι λίγες οι φορές που συνάδελφοι λύγισαν από την πίεση, έκλαψαν, τσακώθηκαν μεταξύ τους υπό το βάρος της δουλειάς και της πίεσης από το αφεντικό. Το μόνο που ενδιαφέρει την εργοδοσία είναι να κάτσουν οι πελάτες, δεν ενδιαφέρεται αν προλαβαίνουνε οι συνάδελφοι , αν μπορούν, αν αντέχουν μετά το σχόλασμα να μαζεύουν και να εξαφανίζουν τα τραπέζια που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια κάθε Παρασκευή και Σάββατο.

 Όλα τα παραπάνω οδήγησαν τους εργαζόμενους/ες να συλλογικοποιηθούν δημιουργώντας μια συνέλευση εργαζομένων, ώστε μέσα από αυτή να αντισταθούν  και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Η συνέλευση αυτή πέρα από την ζύμωση και την συλλογικοποίηση των διεκδικήσεων τους, σε ένα βάθος ύπαρξής της έχει καταφέρει να ανακόψει μειώσεις μεροκαμάτων (όπως έχει ήδη αναφερθεί) για μια αρκετά μεγάλη μερίδα εργαζομένων, όσων δηλαδή εργάζοταν ήδη, και να πετύχει την επαναπρόσληψη συναδέλφου που ενώ γύρισε από τον στρατό αρνήθηκαν να τον επαναπροσλάβουν όπως υποχρεούταν.                                                                                 

 Η επίθεση της εργοδοσίας συνεχίζεται τρομοκρατώντας τους/τις συναδέλφους /ισες  πως για να πάρουν δώρα,  ένσημα κλπ θα πρέπει να υπογράψουν σύμβαση με ημερομίσθιο  20€! (προσλαμβάνοντας ταυτόχρονα  πολλούς νέους/ες συναδέλφους/ισες).

Ο συνάδελφος Σ.Π. ως ενεργό μέλος της συνέλευσης  πρωταγωνίστησε σε όλες αυτές τις δράσεις (δείχνοντας με κάθε τρόπο την συναδελφική του αλληλεγγύη, ενημέρωνε τους συναδέλφους του και έκφραζε την γνώμη του ανοιχτά) με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί από την εργοδοσία με  μείωση των εβδομαδιαίων μεροκαμάτων του  σε 1 την εβδομάδα.

Ο συνάδελφος Σ.Π. ξεκίνησε να δουλεύει στο ‘’Γκαζοχώρι’’ από τα τέλη του 2010 ως τα τέλη του 2014 όπου σταμάτησε να εργάζεται και κατέφυγε από τον Νοέμβριο του 2014 στην επιθεώρηση εργασίας, ζητώντας να του καταβληθούν τα χρωστούμενα ποσά από την πραγματική του σχέση εργασίας.

Ως σωματείο σερβιτόρων μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού συνεχίζουμε  στον δρόμο της υπεράσπισης των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων , που εργάζονται με  όρους δουλείας για ένα κομμάτι ψωμί αλλά και όλων όσων κολυμπάνε στη θάλασσα της ανεργίας. Κανένας εργαζόμενος ή άνεργος δεν είναι μόνος του και το σωματείο δίνει  άλλον έναν αγώνα, αυτή τη φορά  στο πλευρό του συνάδελφου  Σ.Π. για την δικαίωση των διεκδικήσεων του.

Η επόμενη επιθεώρηση εργασίας θα γίνει στις 10/2 και θα είμαστε παρόντες.

Ενάντια στον φόβο και την τρομοκρατία του κάθε αφεντικού , ενάντια στην σιωπή και την υποταγή, ενάντια στον μονόδρομο της φτώχειας και εξαθλίωσης που θέλουν να μας επιβάλουν, είναι ώρα να απαντήσουμε με τους συλλογικούς μας αγώνες. Με την αλληλεγγύη, με την ανάταση του εργατικού κινήματος και των κοινωνικών αγώνων , να ανατρέψουμε το ασφυχτικό πλαίσιο εργασίας και ζωής  στο οποίο μας έχουν στριμώξει.

Δυναμική παρέμβαση πραγματοποίησε την Παρασκευή 6/2 το σωματείο μας έξω από το μαγαζί “Γκαζοχώρι”, από το οποίο ο συνάδελφος και μέλος μας Σ.Π., διεκδικούσε απλήρωτα δεδουλευμένα του. Στην παρέμβαση συμμετείχαν πάνω από 100 μέλη του σωματείου και αλληλέγγυοι, μοιράστηκαν κείμενα, φωνάχτηκαν συνθήματα και ακολούθησε πορεία.

Τέσσερις μέρες μετά και ενόψει της τριμερής συνάντησης στην Επιθεώρηση Εργασίας, η άκαμπτη μέχρι τότε εργοδοσία του μαγαζιού, μπροστά στις οργανωμένες κινήσεις ταξικής αλληλεγγύης που συνάντησε, υπαναχώρησε και δεσμεύτηκε απέναντι στον συνάδελφο (καταβάλλοντας του ήδη ένα μέρος των χρημάτων), για το  μεγαλύτερο μέρος των δεδουλευμένων που διεκδικούσε.

Δεν επαναπαυόμαστε, αλλά σίγουρα η περίπτωση του ”Γκαζοχωρίου” αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα για  όλους εμάς που δουλεύουμε στον κλάδο του επισιτισμού : ότι με την ταξική μας οργάνωση και αλληλεγγύη μπορούμε να απαντήσουμε στην αυθαιρεσία των αφεντικών

Ακολουθούν φωτογραφίες από την παρέμβαση και το κείμενο που μοιράστηκε κατά την διάρκειά της.

Ενώ για χρόνια το μεζεδοπωλείο ‘’Γκαζοχώρι’’ αυξάνει  έκταση και  τζίρους , τα δικαιώματα των εργαζομένων του αντί να ικανοποιούνται, καταστρατηγούνται  όλο και περισσότερο. Ένα μαγαζί-‘’φάμπρικα’’ της διασκέδασης που απασχολεί περί τους 40 εργαζόμενους,  όχι  βέβαια με ‘’εναλλακτικό’’ τρόπο, αλλά όπως συνηθίζουν οι εργοδότες στον χώρο του επισιτισμού:                                                                                                                                          Δώρα εορτών, υπερωρίες, βραδινά, άδειες δεν πληρώνονται, με ελάχιστα ένσημα  που σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχούν στον πραγματικό χρόνο εργασίας.  Στην βραδινή βάρδια το ωράριο δεν τηρείται αφού η εργασία αρχίζει  στις 19.30 και αναλόγως των ορέξεων της εργοδοσίας, μπορεί να διευρυνθεί πέρα και των 9 ωρών. Οι αγώνες που έχουν γίνει από τον κόσμο  της εργασίας και στον  κλάδο του επισιτισμού και έχουν θεσπιστεί ως νόμοι, αφήνουν παγερά αδιάφορο τον εργοδότη.          Ενώ το μεροκάματο ήταν 40 €,  ο εργοδότης προσπάθησε να το μειώσει. Μετά την συνολική    αντίδραση των εργαζομένων που δήλωσαν  ότι «θα αγωνιστούμε με κάθε πρόσφορο τρόπο για να ανατρέψουμε μια τέτοια απόφαση (μείωση)», προχώρησε σε προσλήψεις νέων συναδέλφων/ισσών με 30€ή 15€ (για το τετράωρο).     

Σε όσους αντιδράσανε, το πετσόκομα των ημερών εργασίας είναι γεγονός και από εκεί που  δούλευαν 4 με 5 φορές την εβδομάδα,  δουλεύουν 2 ή το πολύ τρεις.

 Στις ολοένα και πιο παράλογες  απαιτήσεις του εργοδότη του ‘’Γκαζοχωρίου’’ , έρχονται να προστεθούν οι συνθήκες εντατικοποίησης της δουλειάς λόγω της αυξανόμενης  έκτασης του μαγαζιού. Ενώ οι συνάδελφοι προσπαθούν να ανταπεξέλθουν,  αντιμετωπίζουν  πολλές φορές την προσβλητική συμπεριφορά , την ψυχολογική και λεκτική βία και την απαξίωση της εργασίας  από τον εργοδότη τους.

Δεν είναι λίγες οι φορές που συνάδελφοι λύγισαν από την πίεση, έκλαψαν, τσακώθηκαν μεταξύ τους υπό το βάρος της δουλειάς και της πίεσης από το αφεντικό. Το μόνο που ενδιαφέρει την εργοδοσία είναι να κάτσουν οι πελάτες, δεν ενδιαφέρεται αν προλαβαίνουνε οι συνάδελφοι , αν μπορούν, αν αντέχουν μετά το σχόλασμα να μαζεύουν και να εξαφανίζουν τα τραπέζια που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια κάθε Παρασκευή και Σάββατο.

 Όλα τα παραπάνω οδήγησαν τους εργαζόμενους/ες να συλλογικοποιηθούν δημιουργώντας μια συνέλευση εργαζομένων, ώστε μέσα από αυτή να αντισταθούν  και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Η συνέλευση αυτή πέρα από την ζύμωση και την συλλογικοποίηση των διεκδικήσεων τους, σε ένα βάθος ύπαρξής της έχει καταφέρει να ανακόψει μειώσεις μεροκαμάτων (όπως έχει ήδη αναφερθεί) για μια αρκετά μεγάλη μερίδα εργαζομένων, όσων δηλαδή εργάζοταν ήδη, και να πετύχει την επαναπρόσληψη συναδέλφου που ενώ γύρισε από τον στρατό αρνήθηκαν να τον επαναπροσλάβουν όπως υποχρεούταν.                                                                                 

 Η επίθεση της εργοδοσίας συνεχίζεται τρομοκρατώντας τους/τις συναδέλφους /ισες  πως για να πάρουν δώρα,  ένσημα κλπ θα πρέπει να υπογράψουν σύμβαση με ημερομίσθιο  20€! (προσλαμβάνοντας ταυτόχρονα  πολλούς νέους/ες συναδέλφους/ισες).

Ο συνάδελφος Σ.Π. ως ενεργό μέλος της συνέλευσης  πρωταγωνίστησε σε όλες αυτές τις δράσεις (δείχνοντας με κάθε τρόπο την συναδελφική του αλληλεγγύη, ενημέρωνε τους συναδέλφους του και έκφραζε την γνώμη του ανοιχτά) με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί από την εργοδοσία με  μείωση των εβδομαδιαίων μεροκαμάτων του  σε 1 την εβδομάδα.

Ο συνάδελφος Σ.Π. ξεκίνησε να δουλεύει στο ‘’Γκαζοχώρι’’ από τα τέλη του 2010 ως τα τέλη του 2014 όπου σταμάτησε να εργάζεται και κατέφυγε από τον Νοέμβριο του 2014 στην επιθεώρηση εργασίας, ζητώντας να του καταβληθούν τα χρωστούμενα ποσά από την πραγματική του σχέση εργασίας.

Ως σωματείο σερβιτόρων μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού συνεχίζουμε  στον δρόμο της υπεράσπισης των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων , που εργάζονται με  όρους δουλείας για ένα κομμάτι ψωμί αλλά και όλων όσων κολυμπάνε στη θάλασσα της ανεργίας. Κανένας εργαζόμενος ή άνεργος δεν είναι μόνος του και το σωματείο δίνει  άλλον έναν αγώνα, αυτή τη φορά  στο πλευρό του συνάδελφου  Σ.Π. για την δικαίωση των διεκδικήσεων του.

Η επόμενη επιθεώρηση εργασίας θα γίνει στις 10/2 και θα είμαστε παρόντες.

Ενάντια στον φόβο και την τρομοκρατία του κάθε αφεντικού , ενάντια στην σιωπή και την υποταγή, ενάντια στον μονόδρομο της φτώχειας και εξαθλίωσης που θέλουν να μας επιβάλουν, είναι ώρα να απαντήσουμε με τους συλλογικούς μας αγώνες. Με την αλληλεγγύη, με την ανάταση του εργατικού κινήματος και των κοινωνικών αγώνων , να ανατρέψουμε το ασφυχτικό πλαίσιο εργασίας και ζωής  στο οποίο μας έχουν στριμώξει.